P. Ovidii Nasonis Opera quæ supersunt. Tomus primus tertius

발행: 1762년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

41쪽

18 P. OVIDIT NASONI s

Tolle moras tantum , properataque foedera junge 1 so Qui mihi nunc saevit, sic tibi parcat Amor. Non ego dedignor supplex humilisque precari. Heu l ubi nunc fastus altaque verba jacent Et pugnare diu , nec me submittere culpae, Cotta sui : certi si quid haberet Amor. III Victa precor, genibusque tuis regalia tendo Brachia : quid deceat, non Videt ullus amans. De puduit, profugusque pudor sua signa reliquit. Da veniam fallie , duraque corda doma. Quo mihi, quod genitor, qui possidet aequora, Minos 316o Quod veniant proavi fulmina torta manu Quod sit avus radiis frontem vallatus acutis, Purpureo tepidum qui movet axe diem λNobilitas sub Amore jacet: miserere priorum IEt , mihi si non vis parcere, parce meiS.

161 Est mihi dotalis tellus, Jovis insula, Crete.

Serviat Hippolyto regia tota meo. Flecte feros animos : potuit corrumpere taurum Mater : eris tauro saevior ipse truci Per Venerem parcas, oro , quae plurima mecum est et 27o Sic numquam , quae te spernere pOS Sit, ames. Sic tibi secretis agilis Dea saltibus adsit , Silvaque perdendas praebeat alta feras. Sic faveant Satyri, montanaque numina , Panes: Et cadat adversa cuspide sosius aper.

1 1 Sic tibi dent Nymphae quamvis odisse puellas

Diceris) arentem quae levet Unda sitim. Addimus his lacrymas precibus quoque : verba precant Perlegis; at lacrymas finge Videre meas.

42쪽

E PISTOLA V.

erlegis an conjux prohibet nova perlege : non est Ista Mycenaea litera facta manu. Pegasis an one , Phrygiis celeberrima silvis , Laesa queror de te , si sinis ipse , meo. Quis Deus opposuit nostris sua numina votis Ne tua permaneam , quod mihi crimen obest Leniter , ex merito quicquid patiare , ferendum est rQuae venit indignae poena, dolenda venit.

Nondum tantus eras , cum te contenta marito,

Edita de magno flumine Nympha, fui. Qui nune Priamides , adsit reverentia vero γServus eras : servo nubere Nympha tuli. S pe greges inter requievimus arbore te sti; Mixtaque eum foliis praebuit herba torum. Saepe super stramen , foenoque jacentibus alto , Defensa est humili cana pruina caSa. Quis tibi monstrabat saltus venatibus aptos , Et tegeret catulos qua sera rupe suos λRetia saepe comes maculis distincta tetendit Saepe citos egi per juga longa canes. Incisae servant a te mea nomina sagi: Et legor oenone, falce notata , tua: Et quantum trunci, tantum mea nomina crescunt. Crescite , & in titulos surgite recta meos. Populus est, memini, fluviali consita ripa , Est in qua nostri litera scripta memor. P0pule, vive precor , quae consita margine ripae stloc in rugoso cortice carmen habes :Cum Paris cinone poterit spirare relicta, Ad sontem Xanthi versa recurret aqua. I

43쪽

Xanthe, retro propera, versaeque recurrite lymphaeet Sustinet anonen deseruisse Paris. Illa dies fatum miserae mihi dixit , ab illa Pessima mutati coepit amoris hiems , 3I Qua Venus & Iuno, sumtisque decentior armis

Venit in arbitrium nuda Minerva tuum. Attoniti micuere sinus , gelidusque cucurrit, Ut mihi narrasti, dura per ossa tremor. Consului, neque enim modice terrebar , anusque 40 Longaevosque senes e constitit esse nefas. Cassa abies , sectaeque trahes e & , classe parata . Carrula ceratas accipit unda rateS. Flesti discedens : hoc saltem parce' negare. Praeterito magis est iste pudendus amor.

43 Et festi, & nostros vidisti flentis ocellos e

Miscuimus lacrymas maestus uterque suas. Non sic appositis vincitur vitibus ulmus, Ut tua sunt collo brachia nexa meo. Ah l quoties, cum te vento quererere tenerisso Riserunt comites t ille secundus erat.

Oscula dimissae quoties repetita dedisti lQuam vix sustinuit dicere lingua , Vale lAura levis tigido pendentia lintea malo Suscitat, & remis eruta canet aqua. I Prosequor infelix oculis abeuntia vela , Qua licet; & lacrymis humet arena meis. Utque celer venias , virides Nereidas oro: Scilicet ut venias in mea damna celer. Votis ergo meis alii rediture redisti

6o Hei mihi l pro dira pellice blanda fui.

Aspicit immensum moles nativa profundum e Mons fuit; aequoreis illa resistit aquis. Hinc ego vela tuae cognovi prima carinae :Et mihi per suctus impetus ire fuit. Dum moror , in summa fulsit mihi purpura prora. Pertimui: cultus non erat ille tuus.

44쪽

Fit propior , terrasque cita ratis attigit aurae Femineas vidi, corde tremente , genas. Non satis id fuerat e quid enim furiosa morabar pHaerebat gremio turpis amica tuo. Tunc vero rupique sinus , & pectora planxi, Et secui madidas ungue rigente genas et Implevique sacram querulis ululatibus Iden: Illine has lacrymas in mea saxa tuli. Sie Helene doleat, desertaque conjuge ploret: Quaeque prior nobis intulit, ipsa ferat. Nunc tibi conveniunt , quae te per aperta sequantur AEquora , legitimos destituantque toros.

At cum pauper eras , armentaque pastor agebas , Nulla, nisi oenone, pauperis uXOr erat. Non ego miror opes , nec me tua regia tangit. Nec de tot Priami dicar ut una nurus.

Non tamen ut Priamus Nymphae socer esse recuset; Aut Hecubae suerim dissimulanda nurus. Dignaque sum , dc cupio fieri matrona potentis: Sunt mihi, quas possunt sceptra decere , manuS. Nec me , saginea quod tecum fronde jacebam , Despice : purpureo sum magis apta toro. Denique tutus amor meus est tibi e nulla parantur Bella , nec ultrices advehit unda rates. Tyndaris infestis fugitiva reposcitur armis. Hac venit in thalamos dote superba tuos. Quae si sit Danais reddenda , vel Hectora fratrem Vel eum Deiphobo Polydamanta roga. Quid graris Antenor, Priamus quid censeat Ipse , Consule ; quis aetas longa magistra fuit. Turpe rudimentum patriae praeponere raptam. Causa pudenda tua est ; justa vir arma movet. Nec tibi, si sapias , fidam promitte Lacaenam , Quae sit in amplexus tam cito versa tuos. Ut minor Atrides temerati foedera lecti lamat , dc externo laesus amore dolet ἡ . . To

45쪽

Tu quoque clamabis. Nulla reparabilis arte Laesa pudicitia est : deperit illa semel. Io I Ardet amore tui; sic & Menelaon amavit rΝunc jacet in viduo credulus ille toro. Felix Andromache , certo bene nupta marito lUxor ad exemplum fratris habenda fui. Tu levior foliis, tunc cum , sine pondere succi, Iio Mobilibus ventis arida facta , volant. Et minus cst in te , quam summa pondus arista, Quae levis assiduis solibus usta rige c.

Hoc tua , nam recolo , quondam germana canebat.

Sic mihi diffusis vaticinata comis: 111 Quid facis , oenone 3 quid arenae semina mandas Non profecturis litora Nobus aras. Graia juvenca venit, quae te, patriamque, domumque, Perdat: io prohibe ; Graja juvenca venit. Dum licet, obscenam ponto , Di, mergite puppim. Iao Heu i quantum Phrygii sanguinis illa vehit lDixerat et in cursu famulae rapuere furentem ἀΑt mihi flaventes diriguere comae. Ah l nimium vates miserae mihi vera fuisti. Possidet en saltus illa juvenca meos. Ias Sit facie quamvis insignis, adultera certe est e Deseruit socios , hospite capta , Deos. Illam de patria Theseus , nisi nomine fallor , Nescio quis Theseus, abstulit ante sua. A juvene & cupido credatur reddita virgo. I 3O Unde hoc compererim tam bene, quaeris amo. Vim licet appelles , & culpam nomine veles ἐQuae toties rapta est, praebuit ipsa rapi. At manet anone fallenti casta marito:

Et poteras falli legibus ipse tuis. I Me Satyri celeres silvis ego tecta latebam

Quaesierant rapido , turba proterva , pede et Cornigerumque caput pinu praecinctus acuta

Faunus, in immeniis qua tumet Ida jugis.

46쪽

Me fide conspicuus Trojae munitor amavit: Ille meae spolium virginitatis habet. 142 Id quQque luctando : Lupi tamen ungue capillos , Oraque sunt digitis aspera facta meis. Nec pretium stupri gemmas aurumve poposci: Turpiter ingenuum munera Corpus emunt. Ipse , ratus dignam , medicas mihi tradidit artes ; I sAdmisitque meas ad sua dona manus. Quaecumque herba potens ad opem , radixque medenti Utilis in toto nascitur orbe , mea est. Me miseram l quod amor non est medicabilis herbis. Deficior, prudens artis, ab arte mea. Is Ipse repertor opis vaccas pavisse Pheraeas Fertur , & a nostro saucius igne suit. Quod neque graminibus tellus secunda creandis , Nec Deus ; auxilium tu mihi ferre potes. Et potes , & merui : dignae miserere puellae et I I INon Ego cum Danais arma cruenta fero. Sed tua sum , te amque sui puerilibus annis :Et tua , quod i aperest temporis , esse precor.

EPISTOLA VI.

HYPsIPYLE J A SONI. Tu. i et o R A Thessaliae reduci tetigisse earina

Diceris , auratae vellere dives ovis. Gratulor incolumi, quantum sinis : hoc tamen ipse Debueram scripto certior esse tuo. Nam , ne pacta tibi praeter mea regna redires , sCum cuperes, ventos non habuisse potes. Quamlibet adverso signetur epistola vento,

Hypsipyle missa digna salute sui. Cur mihi fama prior, quam nuncia litera, venit,

Ita sacros Martis sub juga panda boves Io

47쪽

Seminibus jactis segetes adolesie Virorum , Inque necem dextra non eguisse tua. Pervigilem spolium pecudis servasse draconem . Rapta tamen forti vellera fulva manu.

Haec ego si possem timide credentibus, Ista Ipse mihi scripsit, dicere , quanta forem lQuid queror officium lenti cessasse mariti Obsequium , maneo si tua, grande tuli.

Barbara narratur venisse venefica tecum ,

In mihi promissi parte recepta tori. Credula res amor est : utinam temeraria dicae Criminibus falsis insimulasse virum lNuper ab Haemoniis hospes mihi Thessalus oris Venerat; & tactum vix bene limen erat: aesonides , dixi, quid agit meus Ille pudore Haesit, in opposita lumina fixus humo . Protinus exsilui , tunicisque a pectore ruptis , Vivit an , exclamo, me quoque fata trahunt 2 Vivit, ait; timidumque mihi jurare coegi. 30 Vix mihi, teste Deo , credita vita tua est. Ut rediit animus , tua facta requirere coepi. Narrat aenipedes Martis arasse boves; Vipereos dentes in humum pro semine jactos , Et subito natos arma tulisse viros ;3 Terrigenas populos , civili Marte peremtos sImplesse aetatis sata diurna suae. Devicto serpente , iterum , si vivat Iason , Quaerimus e alternant spesque timorque fidem. ingula dum narrat; studio cursuque loquendi , 4o Detegit ingenio vulnera facta tuo.

Fleu l ubi pacta fides ubi connubialia jura

Faxque sub arsuros dignior ire rogos 'Non ego sum furto tibi cognita : pronuba Iuno Adfuit, & sertis tempora vin Etiis Hymen. 4 At mihi nec Iuno, nec Hymen, sed tristis Erinnys Praetulit infaustas sanguinolenta faces.

Quid

48쪽

HEROIDES E P. VI. Is

Quid mihi eum Minyis 3 quid cum Tritonide pinu

Quid tibi eum patria , navita Tiphy, mea Non erat hic aries villo spectabilis aureo :Nec senis A etae regia Lemnos erat. so Certa sui primo , sed me mala fata trahebant , Hospita feminea pellere castra manu. Lemniadesque viros nimium quoque vincere norunt. Milite tam forti ripa tuenda fuit. Urbe virum vidi , tectoque animoque recepi: I IHic tibi bisque aestas , bisque cucurrit hiems. Tertia messis erat, cum tu , dare vela coactus , Implesti lacrymis talia verba tuis :Abstrahor, Hypsipyle e sed, dent modo fata recursus , Vir tuus hinc ab eo , vir tibi semper ero. 6o Quod tamen e nobis gravida celatur in alvo , Vivat; Sc ejusdem simus uterque parens. Hactenus: &, lacrymis in falsa fluentibus ora , Cetera te memini non potuisse loqui. Ultimus e sociis sacram conscendis in Argo. 6s

Illa volat: ventus concava vela tenet.

Caerula propulsae subducitur unda carinae et Terra tibi, nobis aspiciuntur aquae. In latus omne patens turris circumspicit undas rHuc seror , & lacrymis osque sinusque madent. ToPer lacrymas specto; cupidaeque faventia menti Longius assueto lumina nostra vident. Addo preces castas , immixtaque vota timori, Nunc quoque, te salvo , persoluenda mihi. Vota ego persolvam votis Medea fruetur sCor dolet; atque ira mixtus abundat amor. Dona seram templis, vivum quod Iasona perdo Hostia pro damnis concidat icta meis Non exuidem secura sui; semperque verebar , Ne pater Argolica sumeret urbe nurum. 8 Argolicas timui: nocuit mihi barbara pellex : Non exspectata vulnus ab hoste tuli.

Tomus I. B

49쪽

Nec facie meritisve placet, sed carmine movit et Diraque cantata pabula falce metit. 8I Illa reluctantem curru deducere Lunam Nititur , & tenebris abdere Solis equos. Illa refrenat aquas, obliquaque flumina sistit:

Illa loco silvas , vivaque Saxa moVet.

Per tumulos errat passis discincta capillis, 9o Certaque de tepidis colligit ossa rogis,

Devovet absentes , simulacraque cerea figit, Et miserum tenues in jecur urget acus :Et quae nescierim melius. Male quaeritur herbIs . Moribus & forma conciliandus , amor.

9I Hane potes amplecti thalamoque reliEtus in uno , Impavidus somno , nocte silente , frui pScilicet ut tauros , ita te juga ferre coegite

Quaque seros angues, te quoque mulcet ope-Adde, quod ascribi factis procerumque tuisque I o Se favet; & titulo conjugis uxor obest. Atque aliquis Peliae de pavibus acta venenis Imputat: & populum, qui sibi credat, habet. Non haec AEsonides , sed Phasias Retine

Aurea Phryxeae terga revellit ovis. Ips Non probat Alcimede mater tua; consule matrem et Non pater , a gelido cui venit axe nurus.

Illa sibi Tanai Scythiaeque paludibus udae Quaerat, & a patria Phasidos usque , Virum.

Mobilis aesonide, vernaque incertior aura, I IO Cur tua pollicito pondere verba carent Vir meus hinc ieras , vir non meus inde redisti rSim reducis conjux , sicut euntis eram. Si te nobilitas generosaque nomina tangunt, En ego Minoo nata Thoante feror.

1 II Bacchus avus ; Bacchi conjux redimita corra . Praera diat stellis signa minora suis. Dos tibi Lemnos erit, terra ingeniosa colenti et Me quoque res tales inter habere potes.

50쪽

Nunc etiam peperi: gratare ambobus , Iason e , Dulce mihi gravidae fecerat auctor onus. ΙΣΟFelix in numero quoque sum ; prolemque gemellam Pignora Lucina bina favente dedi. Si quaeris , cui sint similes ; cognosceris illis.

Fallere non norunt: cetera patris habent.

Legatis quos paene dedi pro matre serendos: IasSed tenuit coeptas saeva noverca Vias. Medeam timui e plus est Medea noverca. Medeae faciunt ad scelus Omne manus.

Spargere quae fratris potuit laniata per agros Corpora , pignoribus parceret illa meis Z i 3 oHanc tamen , o demens , Colchisque ablate venenis, Diceris Hypsipylae praeposuisse toro. Turpiter illa virum cognovit adultera virgo e Me tibi , teque mihi taeda pudica dedit. Prodidit illa patrem, rapui de caede Thoanta et Deseruit Colchos , me mea Lemnos habet. Quid refert, scelerata piam si vincit, & ipso Crimine dotata est, emeruitque virum Lemniadum facinus culpo , non miror , Iason. Quamlibet iratis ipse dat arma dolor. Dic age , si ventis , ut oportuit, actus iniquis Intrasses portus , tuque comesque , me OS :Obviaque exissem, fetu comitata gemello: Hiscere nempe tibi terra roganda foret Quo vultu natos , quo me , scelerate, videres 'Perfidiae pretio , qua nece dignus eras

Ipse quidem per me tutus sospesque sui sies et Non quia tu dignus, sed quia mitis ego. Pellicis ipsa meos implessem sanguine vultus . Quosque veneficiis abstulit illa suis. Medeae Medea forem l quod si quid ab alto Iustus ades votis, Iuppiter, ipse meis;

Quod gemit Hypsipyle , lecti quoque subnuba nostri Maereat, & leges sanciat ipsa suas.

SEARCH

MENU NAVIGATION