장음표시 사용
21쪽
M In ea taelysmo euecans pariter cum prole parentes. D Sed non cuui Patribus poenas obnoxi is infanso Perpettias luit. ignarus, neque δ' Miuis Ruthor .is Ne siei et sceleris e Sors aetnt S , n Sponte, fultiraamala mors immatura rESolvit. ihi.', 32. i Contra. Atqui ea quae tunc egit Deus, exanimi Perturbatione iacit : Ergo n. r. Probe subni :Silex, recto et aequo iudicio, et sine animi proturbatione Iuus,sypradicta secisset , placalus ac fuit .ab ira , non ei displicuisset, se ea fecisse , neque iuramet Mamplius in posterum ea non facturum ; Atqui et secisse alia. displicuiu , et Noe promisit se tale diluvium non .amplius missurum Super terram I Ergone te. 33. n. dist: mai:, quasi male se gessisset in illis faciendis conc: ; secus nego maj. ot diste displicuit , quasi male , et inprudenter se gessisset , n z
Siccatis aquis diluvii , placata lue ira Dei, hocurat , expleta justa vindicta, dicat Scriptura, Deo displicuis- . Se , tam ingentem et hominum , et jumentorum multitudinem aquis diluvii suisse extinctam , id non ita intelligenduin est, quasi illud , quod secerat Deus fuisset ab eo tactum praeci planter, absque consilio, injuste, et in perturbatione animi: hinc male , atque temere; sed quod satisfacta per allud supplicium di-Vina justitia, voluit Deus dare locum misericordIae.
Nam Deus, ait Dionisius Carthusian apud IaHave T. I. in Gen: c. 8. v. 2I. n I92. n inter-v,dum ostendit rigorem suae justitiae , interdum vem iu dulcoremυsuae elementiae secundum beneplacitum , v et ordiae maimperscrutabilis , atquc immensa: S3PIeu- in liae sui, Omnia etenim facit, ut sua persectio in v rebus resplendeat u.
22쪽
f. 34. Animad: Qui plures Deos admittunt,
alque venerantur , dicuntur Polythei. S. 35. Groia. Polythei ergo , in primis, fuerunt Gentiam omnes, atque Idololatrae, quorum, ante Christi adventum , infinitus sere erat numerus I . Hi naemque nedum plures DeosPadmittebant, et venera
teres , barbaros, Graec , Roman , Peresiis , c Ptivos , Pro risa, commvn , mauul , feminas, μή Micos , urbanos, nautis , milliares etc. , sed et vitia animalia , et monstra horrenda , quin imo et porros , et caepaS ut Deos habuerunt , atque sunt Ven rati et . Adveniente autem Iesu Christo , esto Daemon hujus Mundi princeps foras eiectus lacrit, Idolorum Templa diruta , arae confractae , simulacra Gentium e ema , ct in pulverem redacta , et Per totum Orbem i) De Idololatriae origi oe haec habet Auctor U-hri Sapientiae cap. XIV. v. I 5. Acertio Iuctra desens paser, ouo sibi rapti fini fecia imaginem: et illum ,
sui tunc quasi homo mortuus fuerat, niano tamquam Maiam colere Oiavit, et co tituit inter se Oa suos act-cra , et sacrificia. Deinde interveniente rem ore , con-- foenis inistia consuefutatas, Ric error tamquam lex Custoditus est, et Tyrannorum ι eris coleban rur si
menta esc. vid. Calmet mmo I. Dissere, in Lib. 'Sap. Bergier m Idola tria. αὶ Lepide Iuvenalis Sadira 15.- Quis nescit Volusi Bitynice, qualia demons AEgyptus portenta colatiὶ crocody linia adorat . . .n Porrum et caepe nefas'violave Ra frangere morau. . O Sanctas getates: quihus haec nascuntur in hortis
23쪽
hix Evangelica splendescens , taeeitcitus tenebras eXPu urit ; adhuc tamen in vastissimis IulMiniae , ct Sinarum Imperiis Idololatrac invenitin tui si).ῆ. 36. Schol. Praeter autem Gentiles , non pauci inter Christianos, plures. Deos admittere nAn Aunt veriti. Ita Gnostici ci , testi S. Augustinis Libro de Haeresibus Cap. X. et XXIlI. et Apellitae duos
Deos esse dixerunt, unum nempe bonum , et alte-xum malum. Ita Marcionitae , civi dx S. Epiphanio Lib. l. contra Haeres. Cap. XLΗ. , , tres admitte hant Deos, visibilem nempe, invisibilem, et medium. Ita Manichari , qui duo rerum ad inittebant Principiacmposita , unum quidem bovum et boni auctorem, alterum malum , et mali caussam. Verum contra hos , aliosque 2 pugnat Calliolica fides , necnon et ipsa humana ratio.
37. Prob. 34 adversus Haerelisos in Scripturi . . In Deuteronomio Cap. Vl. v. 4. , ita legitur: si ii Israel: Donataus Deus. . Ster , Dominus u Seri ei alibi cCap. XXXΗ, v. .30, a Dominus ipse pex Moysea sic Israelitis loquitur e μιdele, quod ego sim solus , et, non Su aliuε Deus Proeser me. Quare me- viis David . Psal. i . )' canebat uis Deus praeter Deum nostrum 8 atque ad Deum conversus exclama
24쪽
ω es. Deus solus. Apud JOAnnem ait Christus Cap. XVll. Hac est nita, relerna, ut com Scani Ie SO-lum Deum merum. Tandem S. Ppulus ad Corinthios
quia nihil e I Idolum in Mundo, et, quod nullus est Deus , nisi unus. Uude .et in Apostolorum Symbolo
tenemur credere in unum Deum. Igitur elc f. 38. Prob. I. . contra eosdem , ratione. Deus est
Ens, quo nihil melius, atque per clius excogitari potest . 22. Prob. 2. p. ); Sed malum Principi-Mm hcinitate , atque persectione destituitur ; Ergo Deus non est; Adeoque non datur nisi unus Deus. Deinde si duo essent opposita Principia , vel essent ista inter se se'aequalis uirtutis, atque potentiae, vel non; Si primum. , iam nulli esseclus,neque honi , neque mali essent in Mundo nam,cum quodlibet ad propriam satisfaciendam ioclinationem coutinuo duceretur , nulli es octω boni fierent, quia ne sant. Vim aequalem Principium malum bono Principio op- . Poneret; sicuti nulli essecluA mali sortirentur, quia honum Principium vim aequalem malo Principio objiceret si , Si secundum , jam qui mini rem hol et
viri utem, atque polentiam, Deus non est , quia Ens non est undequaque perfectum adeoque unicus tautum est Deus. 39. Prob. 3. adversus Guntiles. Ac primo quidem , aut unus Deus ad Mundum regendum , eique consulendum in omnibus est sussciens , vel non : Si est sussciens , alter Deus erit superfluu5 , atque otiosus ; si non est Suffciens , Neuter eorum erit Deus.
uinci apposite Lactantius Libo I, hist e diu: c. 4 u Nemo est , inquit , qui si quidem Sapiat ,
n rationemque Secum putet, noli unum esse intel-
25쪽
n ligat, qui et condiderit' omnia , et qua condidit vir- ,, tute moderetur. Quid enim multis opus est adis Mundi regi moti sustinendum y Nisi forte arbitron mur, si Isures sint, minus habere singulos nor-n Vorum, atque virium. Quod quidem faciunt ii , M qui multos esse volunt quia necesse est imbeci L i les esse, siquidem singuli, sine auxilio reliqum
γλ rum , tantae moli S gubernaculum sustinere non possent. Deus autem , qui est aeterna mens eXn omni utique parte perseelae, consummataeque vi u tulis est. n Tandem Dii quos colebant Gentilos Orant opera manuum hominum , nec repraesentabant
nisi aut animalia, aut homines, quibus Divinitas repugnat , cum sint creaturae; Ergo etc. Sed et hoc ipsum Gontiles iidem lassi sunt: u Audio Vulgus, inquit Minucius Felix in Octavio n cum ad Caelum manusn tondunt, nihil aliud, quam Deum dicunt: et Deus.
v maguus este et Imus userus est: hi si Deus velit.
Quod confirmat Laetantius Lib: II. Cap. I. : Nam,
is ait, et cum iurant, et cum optant, et cum gratiasn agunt, noti Jovem, aut mos multos, sed Deum. n nominant, adeo ipsa Veritas, cogenie natura , etiam n ab invitis pectoribus erumpit',i. Id ipsum fassi sunt plures ex antiquis Philosophis, atque Poetis, inter quos Orpheus ita cecinit. ii Unicus est per se DXistens, qui cuncta creavitu Inque bis ipse extat : nulli se morialibus unquam v Lumine, conspectus , mortales conspicit omnes. Ne minus clare se expressit Sophocles, sequentibus versibus dia Unus prosecto est ; unus est tantum Deus ri, Qui Coelum, et amplum condidit Terrae globum ,s Misisque sucius, vimque Verilorum gravem.
26쪽
9. 4O. Ad hominem enormandum plursa Dii si muι conu prodit; legitur quippe in Genesi h ,ν. I 2 26. : faciamus hominem ad imaginiem, et sim Erudinem nostram ; Ema plures dantur Dii. g. 4 I. n. I alsissimum omnino est, in homin; Creatione Plures convenisse Deos; Nam ille Deus unicus, qui Sempor in numero singulari in dicis Gen
SIS capite nomiuatur, atque rerum aliarum creatarsin
t auctor ; veluti cum. dicitur : In principio creasu Deus Coelum, et Terra m . Fecit Deus frmamentum. Creavιt Deus cccegrandia , etc, unicus quoque diebtur hominis creator; legitur namque v. 27. : Et crearis D s Myriam ad murinem suum. . ad iam sinem Des creatis uiam. Quod si laustat i ta loco, si cat: faciamus hominem ad imaginem et sim situdinem notiram , verbum illud faciamus, de Trinitate per-
actus est homo . non de se at is Deorum audiatur S Augustinus 1ib: de Gon: ad lit., impexi. on Ideo non dictum intelligamus singulariter, sed semii h liter , facιomus hominem od imia Wm, es 4- n his em n Iraim, Quia non ad solius Patris, alit, solius I illi , aut solius Spiritui Sancti, sud ad ii ipsius Triqualis imasinum factus est homo quae v I linitas ita est Trinitas, ut uuus Deus sit . itan est unus Deus, ut Trinitas sit. n Adeoque eis, 42. Contra. Λtqui ex Smipturis a tis abunde Datex, plures esse De .. Ergo v. r. Princ sutim: Halmo 8 i. ait Psalmista : Dous fletu se. Θnagoga
27쪽
autem Deum , quῖ omnia ex nihilo condidit , uni-Cum erae , atque Solum , dicendo quod Deus stetit in Synagoga Deorum , absit, ut intelligamus Deos gentium , sivst idola , sive aliquam praeter homines Cp hestem , terr tremque creaturam ; sed intelligamus homines ab ipso Deo iudices constibulos, et ministr , qui suo nomine congregati, recte iudicant, et justitiam administrant, et suas vices gerunt, et iusta decernunt: qui ex ossicio, quod exercent, Dii vocav
de aliis loqui videretur , illos ipsos, quos Vocavit Deos, homines morti obnoxios dixit: En verba Ps:
oodem n. 6. Vos autem sicut homines moriemina, ostendens, illos esse Deos gratia , et potestate , humanitate vero, et natura homines, sicut et caeteri, Adeoque.
q. 4 . Contra. Atqui plures Deos non solum
gratia, et potestate , sed natura , et subsantia, sati Sabunde declarat Scriptura; Ergo a capite argum :Proh subsin. In Mundo snnt bona et mala; sed haec ab eodem principio oriri nequeunt; Ergo bona a bono principio, malo vero a malo principio derivantur: , Adeoque non timis , Sed plures etc. 45. n. cone: mai:,dist: min: Sed etc:
eulpἰe, cone : , mala paenae , n. min: Ergo eicia tramquo consequentiam. Mala culpae cum vel
tum , vel malitiam, vel ignorantiam in ea operanteponant, essectus nulli mode esse possunt Dei, entis ape persectissimi. Non sic autem mala quae dicunturnae, voluti morbi , dolores , afflictiones , et alia hi. generis; haec namque a Deta, et quidem summo b
immittuntur, secundum beneplacitum voluntatIs suί
sive ad manifestandam suam iustitiam ; sive ad exel citium vitae Christianae , ut nempe Christo passo in ed ne , eadem cogitatione armati , sequamur vos igia ejuSHinc ipsemet Deus apud Isaiam Cap. XIA . V. T. γ
28쪽
Ps Ego Dominus , ait, et non est alter formans lucem, et creans tenebras, faciens Pacem, et creans malum: Ego dominus. Ex quo itaque in Mundo bona , et mala observantur, non sequitur duo esse principia; unum, a quo bona , alterum a quo mala derivantur. g. 46. Obile: II. In Deo sunt plures Persona realiter distinctae; Ergo et plures Dii. Prob et consa. Si in Deo sunt plures personae realiter distinctae , iam Unaquaeque persona est di Stincta, atque divisa ab alia ; Atqui unaquaeque Persona est Deus ; Ergo si in Deo sunt Dic: , erunt quoque plures Dii. g. 47. R. dist: sequelam majoris; Iam unaquaeque persona est distincta personalitate , conc : mai: SubStantia , n. maj , et conc : min: , nego eonSm :Pluralitas Deorum non debet oriri ex distinctione Personarum , Sed ex pluralitate naturae , atque Substantiae. Cum ergo in Deo plures personae ad invicem distinguantur , eadem permanente unica Divina nal xa , atque substantia in illis omnibus; Ρropterea lucet sint in Deo tros personae distinctae , tamen treS non sunt Dii , quia non multiplicatur natura.
g. 48. Contra. Atqui multiplicata in Divinis
ratione personalitatis, multiplicatur quoque Tatio natu Tae, atque substantiae; Ergo n. r. Prob: subfm.
Personalitas in divinis est quidem positiva; Ergo est Vera persectio ; Atqui , subsumo , tres sunt hujusmodi personalitates, et quidem distinctae; ergo erunt quoque
treS Verae persectiones, seu entitates, et quidem distinctae , et conSequenter etc.
g. 49. n. d te I. cons. Ergo est vera pers ctio, et aliunde quidquid persectionis est in personis,. tolum illud profuit ab essentia , seu natura Divina, ct ab hac. st indistinctum , cone: , Secus , Π. Seque tam maj; et concessa min ζ , nego ceteraS conSeque tias. Personalitates in Divinis nihil aliud directe praestant , utSi exprimexe xespectum , seu relationem ad
illam personam ; Sed quiquid ipsi est persectionis ,
29쪽
Geum profluat ab unica indistincta earum natura , ideo tresisubsistentiae non efficiunt tres persectiones, sive entitates numero distinctas , sed unam dumtaxat entitatem , seu naturam et essentiam Divinam, quae est persectissima fons , et origo omnium persectionum.
5o. Contra. Atqui quidquid persectionis est
in persona , est ab ipsa persona , notas Vero Rinatura ; Ergo n. r. Prob subsin. Persona , iuxta communem definitionem, est rationalis naturae individua substantia ; Ergo cum quaelibet persona sit individua substantia, quidquid in ipsa est persectionis, est a se. g. 5 I. R. explicando definitionem cum distinctione. Persona dicitur eic: , ita ut ratione substantiae intelligatur directe, expresse modus, et determinatio Subsistentiae seu naturae ; hoc est ipsa Subsistentia , et personalitas, conc; ita ut nomine subsistentia intelligatur natura et essentia, n. Bri te , et ConSm. In definitione personae voX Substantia primario , Et direete significat subsistentiam , et personalitatem , unde dicitur individua substantia, hoc est incommunicabilis alteri lamquam supposito ; non vero significat , nisi indirecte, et secundario ipsam naturam, et essentiam. Ex quo quidem recte colligitur, tres esse in Deo distinctas personas , quia tres sunt distincti subsistendi modi, seu tres subsistentiae, et personalitates, sed non sequitur tres esse Deos, quia una est numero in tribus personis natura , et essentia , i .
si) Fusiori calamo de uni sate Dei Doctrina apud Neologos nedum, Merum, et apud Philo5OPhos petractata Moenitur cum προεuis etiam cir mentis. ωFlacet , legantur Petavius T. I. Theol. Dogm: a. Cap. III. Boucat' - T. Dissere. u. Tournely Tomo T. q. 1. ara. IV. Gregorius Simon Traeι. in avra eω.
30쪽
A. 52. Def. I. Nomine E enlue , genaratim senis id, per quod res aliqua eat id quod est. E sentia itaque Dei recte diei poteat, id, per qu, Deus est Deus , et non polias En4 aliud ab ipso
*. 53. MMI. Quid pono sit Id per quod Deus
est Deus, seu quaenam sit Essuntia Dei, aut in quo constituatur, nee perfecte intelligere, nec texto deianire mortalibus est concessum. Nee mirum : eum et ipsi Caelites eam perfecte, atque comprehemive non cognoscant. Revelatione tamen, ae ratione, incommpletam tantum , atque inperfectam de ea habere in Sumus cognitionem in praesenti vita; idque duplici modo, vel nempe negatione , a Deo auferendo quod ei non. nvenit; unde Augustinus In Psal. S8. n. 12. zre Deus inegabilis est , fatilius dirimus quid non sit,n quam quid sit. Terram eogitas i non est hoc Deus. n Mare enitas ῖ non est. e Deus. . . . haec Solum
n potui dicere quid non sit. Quaeris quid sit ῖ Quod
n Neulus non victit, nec, auris'audivit, nec in cor ho- n minis ascendit ην vel a fimatione, ei tribuendo,od, omnibus imperfectionibus ablatis, convenit.. Serm. 38έ. de Trin. sine qualitate bonum , sineu quantitare magnum, sine indigentia Creatorem,n sane situ praesidentem, sine habitu omnia conibu nentem , sine , o ubique totum , sine tempore Sem-M piternum , sine ulla sui mulatione mutabilia facie u tem , nihilque patienrem. Cum ergo nonnisi impe Periectam de Dei essentia haheve possimus cognatior nem , vino in ea assignanda. . in .