장음표시 사용
41쪽
nclus Purissimus , in quo nihil concipi potest , 'uod haheat rationem polentiae quasi passivae, cui aliquId adveniat, a quo Persiciatur; neque in Divinis subsistentia , seu person litAs realiter distinguitur ab essentia ; Ergo etc. Tandem compositio Logica habetur ex genere, et disserentia; Atqui ex S. Cyrillo Ale xatidrino Dialogo II. De Trinit. u Λ recta ra-h tione longe alienissimum est, genus de Deo nomin nare , cum Dulla res sit eum ipso , aut ante ip-M Sum n Ergo etc. Adeoque ete.
81. Probatur. Deus necessitate suae naturae, hxisssi. 8 3. ); Ergo immutabilis est quoad existeu-tiam. Deinde Deus est Ens necessarium, et a Se A. 2. ; Ergo quoad suam substantiam mutari nequit; unde ajebat David c Psal roi. v. 28. λ Tuidem ψsees , et anni tui non deficient. Rursus Deus md immortalis, et quidem I. Timot. I., v. x6. qui solus ha-ihet immortalitatem; Ergo nullam mutationem in vita habere potest: Ulterius , Deus est Immensus *. 66. , Ergo ratione loci est immutabilis; Iluxum,3 Deus est
est iminutabilis tum ratione temporis, tum iratione accidentium. Tandem Deus, ut infra patebit, est omniseius , liberrimus , atque Omnipotens ; Ergo nulla. mutario in eo fieri potest ;i Ergo etc. inposita araumenta solvuntuF. l
1 L. 8a. Objie. Quem 3 facti alicujus i paenitet Φ corie mutabilis est; ' Atqui h Gencs. Cap. I. lx' -- MIesia Deum quod hominem fecisset in terra ι, largo
42쪽
g. 83. R. Adm. Inai. , dist. min. Atqui etc. , poenitentia proprie dicta, nego; improprie tantum,
et secu udum nostrum concipiendi modum , conc. min. Ergo etc. , nego consm. Cum Deus omnia pondere, numero , atque menSura , sapientia sua, et potestate creaverit , atque omnia , quae hominibus eventura suissent , clarissime sciverit, poenitere utique vere , et .
proprie non holerat de hominis creationc quippe cui nihil novi accidere poterat. Non u enim , ait S. v Augustinus si Lib. XV. de Civit. Dei Cap. 25. 9,n sicut hominem , ita Deum cujusquam facti sui poe-
v nitet, cujus est de omnibus omnino robus,tamn siXa Sententia, quam certa scientia. n Poenitentia, Dei dicitur, alibi docet idem S. Doctor. Lib. I.
n contra adv. Leg. et Proph. Caep. XX. num Mn rerum in ejus potestate constitutarum hominibus η inopinata mutatio u ; ideoque nonnisi improprio Poenitentia dicitur. Vid. S. Thomas I. p. q. λ9
g. 84. Contra. Atqui Deum vere , et i proprie poenituit hominem fecisse super terram : EmO nulli x. Prob. Substia. Illum proprie poenitet alicujus facti qui dolore cordis intrinsecus iactus, tactu in illud ris. Vocat, aut destruit; Atqui ita Deum poenituit hominem fecisse; dicitur quippe Genes. Cap. VI. v. 6. 7. : Tactus dolore corvis inirin ecus , delebo, inquit, hominem, quem creavi, a fucιe terroe Ergo ete. f. 85. R. Dist. maj. Illuit, etc., si de homini-hus loquamuri, conc.; si de Deo , nego maJ.: et dist. min. Atqui etc. ; et laudata verba intelligenda sunt in sensu metaphorico, conc. mini, in bens proprio, P. min. , et consua. Laudata in ar3umento, atque illis similia , quae passim in Scripturis leguntur u omnia, ait
v mano more accipienda simi a Scriptura diei: alienan porro est Divina Natura ab omni passionis, et permu- η tationis affectu , in illo semper heatitudinis apice
43쪽
is immobiIis, et inconcussa perdurans M. Sicuti nam que, esto Deus sit simplicissimus f. i9. , ci nihilominus humana membra tribuuntur ; ita esto sit in se beatissimus, et immutabilis, dolere tamen dicitur aliisque affectibus agitari g. 86. Contra. Atqui etiam si loquamvr de Deo ,
dicendum est, ipsum vere poenitere Ergo n. T. Prob: Subs m. Deus non raro mutavit consilium; modo eligit Saulem , veluti inter omnes Braelitas Optimum , atque constituit eum in Regem ; modo illum reprobat , atque ejicit, ne sit Rex, et loco eius Davi u iii substituit; Modo iratus minitatur per Ionam Cap. lli. Ninivae subversionem , modo illius poenitentia Pl calus , revocat de illius subversione decretum ; Ergo etc. q. 87. R. dist: antec : Et laudata in argumento, illisque similia intelligenda sunt quoad homines, qui
Dei curae subsunt, conc: , quoad Deum i Psum , D. autet a Ergo eic : n. pariter conSm. Deus numquam OnSalium suum mutat , et immutabiliter se habet in ignoscendo cum quis delictum suum corrigit, et in Puniendo cum quis, Se non emendaverit; Non ergis ipse mutatur, sed ii mutaritur, quorum curam gerit. n Deus , ad rein S. Iustinus Martyr R. ad qti est ;M 36. orthod. , et quia semper idem est , et quian semper fecit, quod ipsum decet, omnino immutabilisti est: sed eum ii quos curat, mutantur , mutat ipseu res prout eis expedit quos curat , ideoque et ad ignon scendum immutabilis est; ignoscit enim immutabii, liter his qui delicta sua corrigunt ; his vero, quin a malo revocari non possunt, immutabiliter non in gnoscit. Quod ergo dixit de unctione Saul s r Poe-υ Πιtet me, ostendit ejus immutabilitatem in non in gnoscendo ; quod vero de Nitiivae excidio eum poen nituit, ostendit ejus immutabilitatem et in igno-i, scendo. Est enim immutabilis Deus semperque perseveraei in his , quae ipsum facere decet, nequaquam
44쪽
. admisit mulationem ad ea facienda, quae ipsumn dedecent n. Adeoque etc.
f. 88. Obiis. II. Qui aliter nunc intelligit ac
Vult, quam antea , certe iste mutatur; Atqui Deus aliter intelligit e reaturas in tempore , quam ab aeterno nam tunc ut solum possibiles , modo ut etiam actα
existentes deprehendit; Ergo mutatus est; Adeoque falsa propositio.
g. 89. R. dist: maj: qui intelligit sermali
ter et intrinsece quam antea , ille etc : con : mai: tantum extrinsece, n: mai:, et contrad: min: ; n: consm : Ut mutatio vera sit mutatio , ens sormaliter et intrinseee necessario attingere debet; cum autem Deus per evindem ipSiSSimum actum , per quem V luit et cognovit creaturas in aeternitate , Ier eumdem sic eas cognoseat in tempore propterea intrinsece et1ormaliter non est in ipso mulatio: quod si aliqua est, ea Se tenet ex parte rei vulitae et cognitae; vel clarius sunt eadem objecta modo possibilia, modo R-ciualia , modo hona , adeoque ani bis digna modis. inala ; adeoque digna odio.
g. 9ο. Contra. Atqui etiam dato quod unus sit, idemque actus quo Deus ab aeterno diversa agit et operatur , adhuc tamen ipse Deus mutatur ; Ergo n: r: Proh : suhsm r Actus Primus differt a secundo quoad exequutionem; Ergo licet intellectus , et voluntas
Dei ab aeterno unum , eumdemque actum habuerint, tamen cum in illo actu facta sit exequutio in tempore , quae nuri erat ab aeterno , intellectus et voluntas Dei per hoc ipsum certe mutata Sunt. g. 9 I. n. dist: antec : Acius primus ete: , et hic actus Deo adscribi debet, nsecus. conC. ant C. et n. consm: Aclus primus est potentia proxime pre Parata ad agendum. Iam vero potentia isthaec a Deo rat Temovenda. Cum namque Deus sit actus purissimus
et perfectissimus, quaelibet ejus potentia semper iu
45쪽
actu secundo existit. Quare Iicet non tribuamus De ab aeterno exequutionem quoad res creatas, non proinde est ipsi adscribendus actus primus hujusmodi. g. 92. Contra. Atqui in Deo datur revera actus Iximus, qui dissert a secundo ; Ergo stat argumentum. rob: Subm : Si Deus extitisset semper in actu. Secundo, habuisset etiam in aeternitate exequutionem dicti actus; Sed hoc per vos ipsos est falsum; Ergo in Deo eice Prob : sequela majoris. Impossibile est, activam potentiam habere ac turn Secundum , quin simul executive terminum habeat ipsius actus. Ergo si Deus etc.: habuisset etc. s. 93. R. dist: antec: Impossibile est eic : in eadem mensura temporis , vel aeternitatis conc : antec . SECUS, D antec: et conSm. Advertendum est ly nunc et
Postea esse temporis disserentias quae in Deo nullo modo esse possunt, quia Deus non est in tempore; unde ex parte Sui, creaturae non sunt primo in potentia , deinde in actu, sed hoc solum ex parte Crea turae , quia TeVera , Solum eX parte creaturae eSt tem-rus. Hoc autem posito, dicimus impossibile esse activam potentiam habere aclum secundum, Sine eX utione in eadem mensura temporis vel aeternitatis.
Hinc actus senerandi in Padre Divino , et filius in
Divinis , qui est terminus , mensurantur eadem e ternitate , sicut etiam in creatas ,iisnis V g: calefaciens in actu , necessc est.quod sit simul cum calore dedu- in , quia uterque tempore mensurantur. Non ita sane in mensura opposita, ponendo scilicet actum potentiae activae in aeternitate, et terminum in tempore ; et hoc precise ex eo quod in aeternitate nec antea nen
46쪽
Deus est Omn*otens. 94. Prob. Omnipotentia est virtus infinita omnia faciendi, quae contraditionem non involvunt Atqui talis virtus est in Deo ; Ergo etc. Prob. min.
In Genesi Cap. XVII. ait Deus ipse: Ego Deus vii tens. In Psalmis Psalmo , io. ait David do Deo loquens: Omnia quincumque τoliat fecit. Apud S. Lucam Cap. I. v. 37. inquit Angelus Virgini
Μariae; Non erit imm Giae Uud Deum omine vera hum. Ergo etc. Deinde si Deus non esset omnipotens, id uel ideo foret, quia infirmus est, vel quia alius est, qui eum ab opere impediat; Atqui neutrum diei potest, quia Deus est infinitus in omni genere pedi
i. 95. Dices. Deus plura nequit lacere ; Ergo etc. Prob. aris. Deus non potest mori , non potest mentiri, aut sallere , non eotest assicere , ut quod est factum , factum non sit, nequit peccare etc. Ergo est. q. 96. . R. Utique Deus praedicta nequit efficerenam haec involvunt contradictionem; ideoque Divinae Omnipotentiae non subsunt. Sane, si Deus posset mori , t mentiri. aut fallere . si posset sacere, ut quod est sactum, seret insectum ; si posset peccare non
esset aeternus , et immortalis Non esset summe V UT , nec summe Sanctus: uno verbo, non esset Deus
quod repugnat; Nam haec, et similia indicant de ctus , qui in Deo esse nequeunt, cum ipse omnes Complectatur persectiones g. 64.); Unde potius di-euntur haec, suod non possunt fieri, quam quod Deuβ
47쪽
Deus est in ite Bonus, et Sanctus. q. 97. Prob. In Levitico Cap. Vll. v. 44. . ait Deus: Sancti estote , quoniam ego Sanctus Sum. In Libro Iosue Cap. XXIV. v. io. habetur: Deus enim Sanctus est, et fortis; Iino , uti legitur in Exodo : Magnificus in sanctuale; et II. Regum Cap. Il. v. 3. : Non est Sanctus, ut est Dominus. In Psalmis ait David Psal. Iob. Io 6. Ii 7. I 35. Constemini Domino, quoniam honus Hal 72. 9i: Quam bonus Israel Deus t Psal Ii 8. ). Bonus essu, et tu bonitate tua doce me νιstimationes tuas. Apud Mattaehum Cap. XIX. v. i .) ait Christus: Unus est hontis, Deus. Tandem in Apocalypsi p. IV. v. 8. dicitur: Sanctus, Sanctus Domιnus Deus
Omn*olens est. Ergo etc. Dices. Si Deus est infinite honus, eur tot mala in Mundo' Si est infinite Sanctus, cur ptot eccata
seri in Μundo permittit 88, 38. R. Mala physica , quae in Mundo Sunt
Si in seipsis, et separatim confinerentur , mala uti que videntur ; quippe nos laedunt, atque affligunt; erum si in aliarum rerum nexis, et ordine considerentur , vel relate ad fines, quos habet Deus in iis infligendis, bona potius sunt , quam mala ψ et multum nobis asserunt utilitatis. Nam vel peccatorra Sumus , et mala ista , praesentis vitae misoriam, et infelicitatem nobis ostendunt; unde , qι a terreniS CM- viditatibus nostros animos revoca ut , ieι ad Deum P enitentes, et contritos ire compellunt; vel Sumus, justi , et tunc, illis pati inter toleratis, virtutes exercendi , nobis aditus patet, merita noStra augentur , Deo acceptiores reddimur, et conformes imagini dile-etissimi filii stat tribulationibus effecti , cum ipso conglorificari meremur. Cum itaque tot hona ex malis
48쪽
hujus Mundi in homi irps proveniant , v ideo melius, ,, ait D. Augustinus Enchiridii Cap. 26. , iudiis cavit Deus dr malis hona sacere ι 'iam'mala nullan esse permittere n.:Et alio ibid. Cap. XI. iam
dixerat: ti Deus Omnipotens cum summe bonus sit,n nullo modo sin rot mali osse aliquid in oporibusn suis; nisi usque adeo osset omni pol ns , et bonus,n ut honefaceret et de malo n. Uuod vero Deus peccata permittat , non ideo Santius non est; diam potest Deus peccata penitus a Mundo tollere, sed non vult , ne privet hominem summo bono , nempe li- hero arbitrio , qtio homo est homo , et ab aliis creatis rebus sublunaribus distinguitur. At inquies : poterat Dons ita condere hominem , et ejus voluntatem ita in bonum convertere , ut absque liberi arbitrii praejudicio bona opera , et nunquam peccata patraret 8 uis Posset plane, respondet S. Augustinus Lib. XI. de ,, Gen. ad Lil. ). Cur ergo non secit Z Quia noluit. Curn noluerit pones ipsum ost. Debemus enim non plus D snpere , quam oportot Appore n. Cael erom. ti dei, puletis, ait idem S. Doctor in Psal. 54. , gra- v tis esse malos in hoc Mundo, et nihil boni do illis
, agere Deum. Omnis malus aut ideo vivit, ut corii rigatur , aut ideo vivit, ut per eum bonus exer-n reatur n. Ergo et . f. 99. Instabis. Deus utpote omni scius novit utique quinam indubitanter salva huntur, quinam damnabuntur ; si ergo esset honus non crearet quos scitituros ad Inseros; Atqui eos creat; et in numeroinaiore prae aliis electis; Ergo honus non est. S. ioo. R. Cone. ADS., et dist. I. cons. Jon crearet , si sitis Dei in hominis creatione nullus alius so-Tet , quam illius beatitudo in Caelis , conc.; si alii sint fines , nego consam , cone. min. subfim. , et nego ult. tonsam. Finis Dei in hominis creatione non est solum, ut ille aeterna heatitudino si ualur, sed mzni- Cooste
49쪽
sestatio externa gloriae suae , alque voluntatis suae Pe secta exequutio. Siquidem I Dersa. Propter semetipsum Ueratus est Deus: in tum qu te ad diem malum. Quare eSto praevideati Deus aliquo&, propriis demeritis lare in Inferno damnandos , 'adhuc lamen eos creat, nec ideo malus dicendus est , sed infinite
bonus ; n Quia, ait Augustinus Lib. XI. de Gen. n ad Lit. , sicut praevidit, quid mali essent, iacturi , sic etiam praevidit, de malis saetis eorum quid boni esset ipse facturus. Deus enim Sequitur Idem Epist.
is i i. ) etiam malis eorum bene utitur, non Solumn ad justitiam suam , quae eis digna in sine retriis huet, sed etiam ad exercitationem, et prosectumis Sanctorum suorum , ut eXlipsa etiam malorum pem,t versitate honi proficiant, et probentur , et maniis sestentur a .
De distinctione Attributorrem Dei tum ab Euentia, cum a Se invicem. io 1. Antaad. Distincta ea dicuntur, quae e dem non sunt inter se. Unde. g. Ioa Def. Distinctio, ne tis identita lia iure dieitur. g. io3. Sehol Z Distinctio duplex est; realis nempe vel o Parte, ct naitina r*i, et rationis, SiVe Per ιnullectum. f. io . Des: a. Distinetio realia est illa, quaeve atur inter ea, quae resera non sunt eadem, uti est e , quae Versatur inter hominem , et plantam ;vel inter animam, et Corpus.
αὶ Ter Estius in Tib. II. Sent. Diat' 23. I. I.
50쪽
1o5. Des: 3. Distinctio rationia est illa quae
inter ea concipitur, quae licet revse sint eadem, ut plura tamen o rehenduntur; talis est ea , quae in
ter vim sentiendi , intelligendi , atque imaginandi in
1o6. Schol. Distinctio realis triplex est; rem lis nempe major , seu ensisaliva ἰ realis minor , Seumo sis , et realis minima, sive formalia.
f. io 7. Def. 4. Realis minor est illa, guae intercedit inter rem , et rem , SuhStantiam , et subStantiam , atque inter ea , quae distinctis rebus, aut substantiis inhaerens: Ita distinguntur aurum , et lac., illius flavedo, et hujus albedo. io8. Distinctio realis minor, seu modalis, est illa, quae tamenisur inter rem et modum , Seu acci dens ejusdem rei vel inter duos clusdem rei modos ad insicem independenses uti esset inter corpus , ejusque siguram , et color m.
f. io9. I 0 : 6 Distinclis formalis, vel realis
minima est illa , quae hiset ' inter Carias 'usdem rei formutilales, hoc est attributa , et essentialia , qualis est inter ejusdem hominis animalitatem , et rationalitatem. f. tio. Scies' Distinctio rationis , sive per intellectum duplex est, rationis nempe ratiocinantis , ut loquuntur Scholastici, et rationis; Isocinaloe , s cmirtualis. Prior est illa , quae nullum habet landamentum in re, sed omnino ab intellectu iningitur , italis esset distinctio, quam quis faceret inter vestimentum , et indumentum ; Secunda , est illa , quae reperitur inter ea , quae licet sint una eademque entitas, multis tamen realiter distinctis adquivalent , ita distingui dicuntur intellectus , et voluntas , quia sunt una eademque auima ,1 quae du0bus aequivalet , quatenus intelligit, ot amat. Atquellaec de vario distinctionum genere , quaenam Vero distinctio inter Divinam Essentiam , et Attribula ; sicuti et ii iter attribula Dei ad invicem.