장음표시 사용
291쪽
locis haec egregia glossa confirmaretur. Puer, puer, quis pulsat sorest ausculta statim. Bajulus librum adportans. Huc adserto illico. Commodiorem adventum, tempu4 non vidi. sunt ipsae illae glossulae. . En literam D. p. s9. Divi Θεοι. p. 6O. Diavos Divum Θεο, sdivom) Θεω,. halbal glossul in nostraim invoni. Divus. quid1 Divus.
δοῖ. yliae S praeterea nihil neque divorum neque divarum. quid hoc. an incantavit me Pavus, ut ne doctas glonulas legere possim, & sibi voceinti οι soli observaVit, ut nemo postea observare eam possit ' Quid dicam nestio. imo scio. pessima fide pessimum hominem in suam rem hic finxisse gloLsam, quae numquam exstitit, vel exstabit. En facinus vere quantum in literis committi potest lEn flagitium incomparabile, non Viro erudito tantum , sed viro ingenuo omnino indignum i nonne tibi dixi, Lector, fidem hominis esse, qualis ejus eruditio 8 nonne praefatus sui, Lector, mihi cum fraudulento aleatore rem osse t & Graeculus hic
sine praede Vel pignore p*ssim fidem haberi sibi postulabit lSequitur statim. A,Τιγον' o Alάξι m. one glossam putes: ves saltem Pavoninam , id est fictam & falsam . ubi enim ' ΑνLγονγ α,Ταξιρο significare didicit 8 hoc emblema sorte huc transtulit e commentario suo de Nominibus propriis. qui liber ubi prodierit, cedendum erit Besano cum sua nugivendorum cohorte. P. q. 4s. 46. Commenta Pavonina habentur,eS quibus ne unum quidem probare potest.
P. 47. De Antigoni jactus potestate, omnia exporta eburnea, ita sim selix. P. 48.
292쪽
P. 48. 9. So. Quae dicuntur, item Qmnia. Ρ. s I. Hic locus Hesychii torquetur.
κινουσι. Non placet Pavoni, ut in Palamedeo ludo tes.seris nullus fuerit locus: & omnis res arti & dexteritati lusoris permissa fuerit, non sortunae. nec crevidit ita se res habere testimonio unius hujus Grammatici. qui s ita locu us essi, omnium bipedam su-sidi mus fuisseς, ω linguam suam non intellexi ei. p. FI. proinde locum emendat & legit pro αὐαο νον , , S νομον. nam ἀυτο & si ob compendia literarum facile miscuerunt librarii. si νόμον ex praescripto. nam tibi de aloa fermo est, ipsa t rarum imperia se pulere vocari possunt, ta a viro Grammatico vocata sunt. id de quo ambigitur.) Erunt, qui me audaciores vix credo dari) in isto mochii loco repostari stat si βολον. utraque conjectura amandanda est in Morboniam. nam non unum Hesychium abrogare Palamedi κυβείαν. t rarum ludum, & modo tribuere calculorum in ntionem, edoceri potes a docto Pollucis Interprete L. IX. C. VII. g. 97. & Th. Ηvdio Historia Aleae g. II. p. m. Suspectum tamen merito habet istud αύΨο --ον. quare sorte minima mutatione, pristaque sententia legi posset αυτονολως
vel αὐτονομους. αυτονομοι xνῆφοι. reguntur, move
tur ad calculorum proprias leges: non ad arbitrium numerorum in re eris. Si Pavonissare vellem, adjicerem, correctionem hanc habere sngulares Veneres
293쪽
P. s . D Ne dubites Lector, audacter tibi ad mea ramus, caiculos, qui sola arte moventur, bi nihil metuendum habent a tesserarum arbitrio caeco, numquam apud Graecos dictos fuisse πεμους. qui aliter siemiunt , cedant mihi auctoris probati locum, herbam llis porrigam lubens. An Pollux probatus Auctor est, Pavet ille loco laudato excludens tesseras, aperte dicit ibin Φοι ρὐ εωιν οἱ πεοσοί. Sed tu locum illum incrustas: uti alia quoque Eustathii & aliorum: qui eodem mmdo loquuntur. Grammaticum nostrum inde hoc d crevisse puto: quia ι - το πεσεῖν, πεσοὶ ut J. GronOvius edidit in Herodoto in vel πημοὶ dicuntur. Sed longe audaciores ἀ-ρολογία passim occurrunt.& proprie calculi: illi tamen pro κύβοις passim
recte post Salmasium animadvertit Alex. Politus ad mox laudandum Eustathii locum, ubi multa constipavit huc facientia, sed quibus ad Eustathium carere potueramus. ut adeo, quod iste audacter asseveravit, ego timide adhuc credam: imo non credam omnino. nam non manifestius testimonium dari potest significationis si moxος calculus, exclusis κυβοις tuseris, quum hoc Herodoteuin Lib. I. Cap. 9 . ἐξευρεθῆναι δὸ ων τοτε 6 π κυβων, 6 π ἀςρογάλων,
videsne minἰς separari a κύβοια,& significare calculorum ludum tesseris: qualis ludus Dominarum &Scachorum est Z Sed istum locum etiam inquinat Hartata Critica, dum κεμους non calculas, sed calculos tesserarios vertendum iubet. non tamen paremus imperio. Herodoti verba aliud jubent.
P. 1d. Philostrati locum H. Junio L. II. Anim. C. 4, P. 3 s6- vel Hrdio subduxit.
294쪽
'Eφευρε, φλο βου sis munis κα ριενοις, Περσα, κυβους τι, τερπνον ο0γέας ἀκ. D. Φλιωβου- recte post Salmasium & alios observat non posse dici; & Hγdium , qui praeruptum maris sive ripam interpretatus fuerat. p. IIo. de Historia Aleae, perquam inperite fecisse ait. Claud. Salmasius M,ro, emendat. quid Pavol ille τηοπ . quae suspicio exsibilari non mereretur, nisi barbara esset. praestat Salmasiana correctio. quae tamen in hanc epicrisin incurrit. ,, An laborem adscripsit ipsis fluctibus V operam, quam navare debebant illi, vocavit φλοωβω-' id nimis certe ridiculum foret. N tamen sunt, qui virum eruditum ita sensisse putant. Sed illorum nugas non moror postea tamen interpretatur 4,λογεου κώον. laborem inpensum mari, & secretum horrendum e- nunciat de W--ία παλλιῆ hujus genitivi. praestitis set hanc omisisse, & obviam locutionem, quoniam tamen in controversiam cadebat, exemplis illustrasse. An non legit apud Virgilium Aen. L. U.
Taedet pelagi perferre laborem p An cum Theocritus ait Idyll. II. 8o. Ως - γυμναmοιο καλὼ πάνον ἁδὼ λιπμ. liquis adeo fatuus erit, ut ipsius Gymnasii laborem
intelligat, non laborem in GFmnasio exercentium' quid pelagi metas , maris pericula I au non unusquisque
295쪽
ouisque accipiet, metus, pericula, quae a mari injiciuntur, etsi non admonentur de quantum est saperet
P. 6 r. Nova temeritatis &-specimina dat in hoc Seholiastae loco ad Euripidis Orestem Vs. 32.s quem suffuratus est interpreti ad Pollucem L. VII.
pro Φοινίκια substituit χοινίκια. nam ait χοινιξ mensura est. χοινικιον diminutivum. haec ita se habere inficias ire nequimus.Sed an χοινι κιον umquam inveniatur in dia minutiva sorma pro mensura, valde dubito. cum enim χοίνιξ duos sextarios capiat: si dicas χοινικιον sorte sextarium capiet. At tum Vocabitur ἐκτευς. deinde quid. χοινίκιον ad frumentum militibus dividendum. in primis vero probandum esset, νίνικα vel χοινλιοι poniselere pro mensuris in genere. Sed homo ineptit. q,οινi,υοι hic nihil aliud significant quam literas. vide Hesych. & id mox alius Schol. ad eundem locum ait.
ον . ita commercio literario secilius reddito, Acilius quoque commeatibus prospexit, singulis suam adsignans portionem. Pavus autem his ineptiis alias non minus insulsas addit. nam hic mencturarum mentione intrusa, vidit verba, quae sequebantur εξευνεν esse superflua, & ita has duas periodos una non posse consistere. quid i solita sita visi εργεία & hunc sanissimum locum tentat, & legendum pronunciat λευ εξευρε at quis ita loquitur, ut
ετεροι in principio periodi ponat i si dixisset vi
296쪽
Mα εξευρε - ψηφον Gi ἔτερο, illud concoquere possem. quamvis Ammonius & Thomas Magister male me haberent, qui ετερ γ δ δυοχ. αm γε cm ποmων ΨαYΤει docent. Sed h1ec nec ipsi Pavoni placuerunt diu. Nam mox rursus suspicatur, verba esse leviter transposita. optime legeretur ipso judice. -- ἄγει ετεροί-άυτων ολιγωοίαν, ψ κυβους ἐξευρε ι φον. I nunc, Lector, & nega Pavoni ingenium& acumen criticum : qui tot absurda ad unicum l cum adcumulare noverit. ne loquar de inepta He*ehiani loci interpretatione: ubi sorte legi posset τρωφώ. videatur Eustath. Od. T. pag. 18s3. id addam, me male habere in loco Sch liastae illud ἔγεν ἀυτοῖς. Quae pagg. 6s. 66. 67. 68. disserit de linea secrahρῶ γρομμῆ, contendem esse unam ex quinque lineis non sunt unius assis. nam re vera fuit una, sed i men diversa a quinque lineis. illa currebat media inter lineas, quae ab utraque parte quinque erant. ut adeo undecim lineae in tabula. Sexta linea erat media inter undecim. Id apertum, ut mihi videtur,
ta ἱερον οἰνόριαζον. possimine dari verba magis perspicua, unde constet lineam Iacram diversiam fuisse a quinque illis, quae ab utraque parte tabulae erante παρετεινεΤο ait. Quo modo hunc nodum selvat, imo secet, jam audi. ait Eustathium hoc annotare ea Vota S cbarris
297쪽
ehartis sit turpissime caespitare. Scilicet Eustathium hic non accusere potest erroris. Nam ille laudat
qui scriptor, quantum scio, nomine quidem ignotus nobiς: sed procul dubio aliquot seculis Eustathio antiquior fuerit, & proinde Graecos sorte tabula Palamedea saepe ludentes viderit: imo ipse luserit. . Quodnam igitur inpudenti isti audaciae fraenum injici potest, cum tale testimonium, ceu ex C . . cham sis petitum, ita secure rejicere audeati nihil restat profecto, quam ut hominem Malae Menti relinctuamus. Quid porrol ut haec evidentia loca refellat,
unum locum CX E. M. alterum ex eodem Eustathis praemittit, in quibus habetur, Nd πἐύε γραμμαῖς τὰς ἡ μωμ , iεροι μαλειτο. & o dubiisti ambiguis certa refutare adgreditur . nam si haec loca modo exstarent, sane in utramque partem disseri posset. Ex hac Pavonis sententia praeterea sequitur, non unam ἱερών γραμμήν esse, sed duas. quin eas non veretur in Schemate exhibere. quo sane nihil exoletius vel inficetius. nota Pollucem dicere τὶς. indefinite : quasi ipse minus haec accurate stiret. stuLetitiam igitur debent, qui tanta cum confidentia de talibus scribunt hodie. P. 68. Alterum ex illis erroribus dicit esia, quod Iusorem victum ad lineam sacram, tamquam ad sacram anchoram, confugisse scripsit, sit paroemiam notissimam ita pesme temeravit. bona verba quaeso, o Copriaee, nec ita contumeliose hunc , quicunque sit, tribu-
νων. ab desperantibus V ultimo auxilio indigentibus hunc motum calcuIum dicit. at ipse quid dicis p. 79 edi, aeuare moto calculo lineae sacrae periculum erat
praesentissimum,'lusor, qui calculam istum mom-bat s
298쪽
bat, faeiebat re vera, quod extremum erat in hae alea. εhas interpretationes seni differre non video. at videor diversitatem videre quandam , quando Pavo dedita opera vertit victus. nam desperatus. in angustis constitutus vertendum erat. & quis umquam aliter hanc pasoemiam accepit, quam ut ea significaretur homo, qui omnia , etiam periculosa tentat, ut sese ex extremis liberet, & voti compos fiat. videatur decus Batavorum in hac paroemia. male quoque ait scriptorem illum de lusibus Graecis dicere ad lineam sacram, tanquam ad facram ancho ram confugisse, nam nec vola, nec vestigium hujus locutionis in Eustathio. Sed Suidas re vera ait. Κινη ω - α χ' ἱεροςJ τουτο ἐπὶ π -βοήθειαν κι
τοκ g κειτα , φῆ p ad quem locum doetissimus Κusterus redie animadvertit errare Suidam, cum de anchora cogitet sacra: & cetera breviter, sed longe magis perspicue, quam noster verbosus aleator, explicat. Non solus ciuidas autem hic cogitavit de me taphora a re nautica. nam Sch. Theocr. VI. I 8. ait
ciens ad par miam otiis ποωα καλων. quae dicitur de enixe omnia agentibus. videatur Anthol. L. I. C. 67. P. sis.
A p. 69 ad p. 79. quae habentur, ad Palamedeam tabulam disputantur. Omnia autem necessario sunt vanissima, quia sacram lineam recite collocare
nescivit. ut ex Eustathio & Polluce patuit. P. 79. Multis & intolerabilibus convitiis exagitat ignorantiam & audaciam Salinasii, qui in loco Alcaei, ubi apud Eustathium scribitur ad Odyss Α 1397. Pavus videtur Bas. Ed. laudare κωέσοις
πείρας πυκινὸν λίθον. legendum contenderat, ἀφ' ἱε-
299쪽
quam subibat periculum illud suum, nis summa nece late coactus: Et eo respectu non minus venuste diacitur λίθ γ πυκινος. alterum autem πόροις λὶθ ridiculum es ta nimis comicum Prosecla, To εγκεφαλον, Ταω, π ά μοι δοκεις. nam Eustathius aperte dicit Alcaeum κωμικευσάπινον hoc dixisse. tu quia ridiculum hoc dictum, nimis Comicum putas. an igitur valdς ridicula tu comoedia locum habere negabis 8 & nobis fatuas ineptias tuas pro Attico sale propinabis' - ας λίθω elegantissime dicitur quasi πέρα enim mendicorum. unde ειρα δωρο ου π πλαlau. ad incitas ad extrema ad peram redactus erat, qui facram lineam tangebat.
notissimus Homeri locus in OdyssἈμφ' ωμοιαν ἀεικέα, βαλλε π φρ ω. πυκινος λίθO . prudens calculas audit: quia sapientiae di prudentiae non raro paupertas invenitur magistra. quo illa Graecorum & Latinorum Sapientium dicta apud Rotterodamensem. 'Α mcια, Διοσανα , μόνα πις Πχνοος ἐγ- .
300쪽
-inem experiri multa, paupertas jubet. ,, fateor, nihil vexustius, nihil lepidius excogitari pote i. quare ego Pavoni, mehercule, succenseo, qui
Utas elegantias nobis extorquet, S pro ἡ πήρας πυκιλίθον audacter reponit --πυκινον λιθον : apage, apage diram obloquendi libidinem, cum summa gnorantia conjunctam. quamvis non ita meam intem pretationem amo, ut non lubentius sere in semientiam Salmasti eam, statuamque, Eustathium vitiosa scriptura dece tum, quod ei non semel accidisse norunt eruditi, hic comicum jocum frustra quaesivisse. Pavo salios porro esse ait, qui hoc fragmentum Lyrico adscribunt. nam procul dubio est Comici. eo pertinet Eustathii non obloquor : imo Verum puto. sed addere potuisset ad firmandam suam sententiam Aleaeum Comi eum laudari etiam ab Eustathio Il. Η. p. IFII. Αλκαῖ ta -ῶν λ κωμικ e. Quod enim de metro Mistophanico garrit, nihili est. nam provoco Pavunculum, ut haec Alcaei verba. Nu, si ζου γ
& immutet, ulli metro Aristophanico adaptet quin excute Alcaei Lyrici fragmenta , & magis adsimilia inter ea offendes. quae de Η & ΕΙ habet, fatua sunt. alioquin sane dedita opera has literas inter se commutatas legimus apud Scholiast. Aristoph. Plui. Vs. s80. P. 82. Eustathius p. 13s . agit de loco Platonis in sua se . pag. 274. ubi dicuntur Aegyptii invenisse ψ κυβι&ie: quae alioquin Palamedi tribuuntur. at Interpretes Platonis ita haec acceperunt, ut Philosephus non intellexerit τώ πα ERηm πετ Λἰαν, άαα ἔ λεγομενου πετΤευτηριου. hic aqua haeret