장음표시 사용
301쪽
C p. VIII. Nostro. is m, ait, IUM, quem in τω Iudebant Graeci, vera reapse erat προτὶ M. Pomodo igitur verum esse potes, Episcopus Thessalonicen- ρι scribit Z primo adseverat xl xl -κειον & ταελαν idem esse: quod probandum erat. deinde ita haec conciliat, ut Eustathius scripserit πεοείαν. πετυία
praeterquam quod ista etymologia sit nugax, iocus
eam emendationem non suscipit. nam si legas πει- τείαν, eadem vox necessario intelligenda mox in ἐμὰ etlta nempe πενήουι ανὶ ἔ λεγορδευου. & sic eadem dissicultas manserit. deinde si ita legas, verba παρerunt superflua. Si veteres hi Q οπιηMαὼςώPlatonis consuli ipsi possent, sorte haec magis nobis perspicua essent. At non magno cum damno plurimas ex his nugas ignoramus. cf. i. . P. 8 . Nos docet se suod hactenus nemini intelle ctum. nempe quomodo ἐπραγμα ΚυρνΤa οἱ 'AιγυπIMτα- nempe duo calculi hostiles, qui inter collusoris ealculos collocabantur medii, pulcerrimum erant . εκλειψεων sic ectypum se Visne aliud, L etor, quod etiam nunc Critici nώfri nares ferit ρ Κι-
Αt, si liceat, prius tamen purpuram Canonici nostri deveneratus, lubenter rogarim, unde Eu- thium Episcopum Thessalonicensem fuisse sciverit. nam adhuc Mητροπολίτηι sive Archiepiscopus ejus urbis omnibus audiit. quin in ejus autographis hic titulus ipsi vindicatur Florentiae & Venetiis , si Bene memini. an sorte aliquo facinore incurrit. in Ecclesiasticam censuram, & ad minores ordines detrusus suill Scio quidem eum saepe longe inepti a notare p. 67.) stio cum indoctis grammaticis veteribus
302쪽
saepe indocte agere sp.79.ὶ Scio plura esse ejus μαρ-τummmcta. Scio denique loquaci mum hominem fuisse sp. IV . sed tamen haec non satis gravia delicta, ut praesul sede Archiepiscopali dejiciatur. An sorte canonicus noster Irregularis senuitates quasdam fovet cum Graecae Ecclesiae Antistitibus inam ut miserum Arsenium, item Archiepiscopum, excoriarit, meminimus adhuc. quicquid sit, ego in posterum quoque ut Archiepiscopum venerabor, &pluris faciam, quam decem millia Pavunculorum. P. 87 Post Me sium & Salmasium agit de voce κάσGr vel dum plaῖiarius non videri quaerit,
non unum furtum committit. Nam ait se Athenaeus in Mechanicis a Meursio citatus. at noti Blummudo Athenaei , verum etiam Hesychii locus ibi adducitur. S. mox loca illa ex glossis p. 8s. subduxit Du Cragio. at quod plus est totam sententiam de voce κασα proscribenda sublegit eidem. en verba doctissi-
iηtelligi casas vel casulas, ut etiam nunc dicimus, loculamenta scilicet eaIculorum in tabula. sive vox Graeca a voce casa μι deducta. in eo selum modo modestia Du Canii eminet, quod ita intelligendum autumat, non scribendum jubet: quod stulte contendit Pavo, cum tot loca in scripturam κάου consentiant. Eadem pagina, quae de κασαλι e notat, ipsis Jiau digna. Vox procul dubio ejusdem ex parte Ori
qra L cophronis M. I 3 i. notum. animadverte hi porro ignaviam hominis, qui cum vicies sorte Vocem adhibeat, ne semel quidem ejus orthographiam observarit. Semper ιηφοεολον & ιη- ab aliis tamen etiam
303쪽
λ,, scribitur: sed ad sermam F λαγωβόλων exigendum. Sane accuratissimis semel bisque in talibus negligentioribus esse contingit: sed quis tam perti cem socordiam ubique serati P. 8s. Contendit, Si per infundibulum tesserae essent insectae neto, illas non per gradus meti ino dum tabulae posse exire. nam iso opereulo os meti obstrictum fuisset y vidistine aliquid anilius' per columvasi ex. gr. infunditur vinum: etsi jam in fundo vasis est soramen, vinum emuere nequit secundum Pavonem. Tesserae insunduntur per μιιον summae orae pyrgi: ergo per imam oram exire non possunt
tusa fuisset unaa judicialis, an calculi non excidissent' non vidi magis. Crediderim mehercule, ubi talia passim lego, cerebri, si quod habet, fibras & totam
structuram homini aliter esse conformatas, quam c teris: indeque plane oppositas oriri ἰδέαe rerum: ut ipsi rotunda videantur, quae omnibus aliis quadrata esse censentur, & contra. Quod porro mutat in ipοβολιον, Pro summa sua ignorantia & audacia id facit, cum ιηφο- βόλον in tot locis legatur. Ipsa pervicacia scripturae eum deterrere debuisset, ut ad HOrap. p. 294. rhetoricatur ipse. Ρ. p I. pr. Suspicatur illud fuisse vascutam, cui septem grana injiciebant, ut, postquam septies Iupant, rationem inirent. at stultum est talia finge-rε : cum de tota re, nedum de numero illo septenario, altum sit silentium. mox illud ab ipso fabricatum ψηφοβολιον denotabit loculum, in quem q/ῆφοι cori eiuntur. at de illud ipse agnoscit esse commentum suum. Ideoque ad humanitatem Lectoris provocat. stilicet Lector huic ab omni humanitate in omnes alienissimo
304쪽
Quin hoc commentum non totum Pavonis: su ductum rursus Du Cangio: & quod ille de voce κα- ὰγ dicit, hic de suo φοβολίω garrit. κα- tae και . septum fuerit, quo calculi collocabantur tit Du Cangius, Mox dexterrimus Mechanicus explicat nobis ταἀπύ υκκία. septem illa grana, planetas septem repraesentantia, & suspicatur esse tesseras tres re quatuor talos. quae grana condebantur in illo γ,βολίω. o incredibilem stuporem. agitur hic de ludo Palame- deo: & tamen infersit hic Talas. quid talis cum Ab co Palamedis, Moriol quis tesseras & talos υκκία, pitulas, grana vocavit Z Cur secundum te τα κοκκια non κύβω ριδάωτα, sed πυργον ῖ nestio an umquam magis M. αS ista inproba bucca effuttili quantum praestabat has nugas vel non tangere, vel ignora
tiam in his profiteri legitimam l
spondere Dominarum ludo non dubitat . nec dubit,vit Salmas p. 738. Saltem de ultimo. nihil aut parum distabat a nosro dominarum joco. stilicet Salmasiana auctoritas Vacillasset, nisi Pavonina acces ii siet. P. ν7. PolluX. L. IX. c. VII. I. m. moram
. diis. nihil de quisquiliis dicam, quas ad , S s hunc
305쪽
hunc locum converrit. Una elegantem observatium culam ridere solummodo lubet. nam ad vocem Πανδίων, rex Athenarum, ait: ,. DI unum ex potentioribustia adpellavit per risum 9 jocum, ipsogae nomine a Iust ad Παν δίων. omnia abigens : cui pulcre scilicet ἡ- faciam Pavoninam in obvertit, U fauces suas inprobiores' mihi sane non fieri posse videtur, Lector, ut aliquis, cui mens fana in corpore sit sano, haec
plus quam fatua literis mandare non erubescat. P. Ioo. Palamedem & Zenonem vexare desinit. nunc in genere aliqua ad aleam facientia, ut viris doctis perperam & indocte exposita, ipse non humanae scientiae suae radiis illustraturus est. tentemus an in umbra sublimis aquilae hujus volantes vim tantae lucis tolerare valeamus. P. Io 3. Igitur disceptat de paroemia Mίδαe u κυ- βοις ευεολωτί . ita editur in Proverb. Vatic. Adpend. II. 69. apud Suidam legebatur. Mίδαι κυβου ονομα
Κuster. ex Cod Parisiensi ευβολωτατου & ευειλωτώγcorrexit. Scottus praeterea observat, inde εὐβουλο- Φί - arreptum fuisse a librariis, quia hoc prover-hium apud Eυ Θουλον eo κυSείατι occurrit is Sibi unice ab- blandiri nota vocem abblandirie ait enim Faber meus, vulgus saepe utitur absque auctoritate: absit, absit ta- 'men, ut Pavus aliquo Verbo utatur plebejo. potius revera nobile vocabulum crediderim: vel , ut a Pavone
natalibus restitutum, in posterum receperim i unice abblandiri ait ε. λοτα hoc elegantissimum NDave. In tesseriso Iudo tesserario optimus consultor ita vertit Scottus. Sed vide Tollium in Insign. Itiner, P. I. in Midas. qui Ni in re familiari consuluerat male. fiuid quaeso acarius' imo hoc habet omnes istas dotes, quas omnes Elegantiores in his deperire soli1v. Vix Heraclitos a cachinnis sibi temperaturos
306쪽
puto, ubi sesquipedalia haec deliramenta leganti Pergit, δι contendit in Suida primo loco recte εὐβο- λωτα- esse correctum, non in secundo locci quid restat, quam ut aliud, quod sequitur apud Suidam,
proverbium, ἴνου τοι ἔχii, temporibus & moribus nostris accommodemus, & in posterum ita eL feramus. Tοιως σνου ωτα εχ . Habemus autem hic satis insigne documentum, quam fideliter & coece soleat exscribere commentarios,quos compilat. nempe de Mida jactu agit Meursus de Lud. Gr. p. I. aitque ibi. Tarrhaeus in Collecta
λωeατ . Scilicet ex hoc Tarrhaeo & Didymo Zenobius sua proverbia collegit. at quid Noster i etiam laudat, non Zenobium pro more, sed apud Tarrhaeum G Appendios Vaticanae auctorem. at, plagiarie, mon stra illud paroemiae apud Zenobium, quem Tarrhaeum vocas. nam qui tu scis, utrum ex Ta rhaeo, an ex Did3mo hoc proverbium desumserit Zenobius, si jam in eo exsteti
P. Io . D Mανης. infelicis jactus nomen. quare non dictus a patre Asos Ddorum rege, cui nemen Μ νης. Sed a Maκνει, quod ser vile nomen saepe apud Comicum.
Syllogistica haec demonstratio est. Sed si ego contenderim servos, ut saepe Phryges & Lydi fuerunt,
Manes vocatos, a regio olim nomine Manes. ut Ponticis Mithridates e Persicis Darius saepe nomen erat' potius ostendisset errare Me sium, cum Vocem manes obtrudere voluerit Sueton. in Aug. C. LXXL
ut ibi Viri docti animadverterunt. quo de loco Sect. III. hujus capitis. Eadem pagina. ,, quid hoe .an literarransposta scribendum πατ ςῖ πατερ e Tel πατρω- patri exitiabilis. non potuit inscitius. nam primo au Drmae πατμλης ulla vox occurrit Z Sed dein, de
307쪽
de an ipsa vox πατρωλει usquam exstat 8 demum an composita ab ωλης umquam active significanti .a, est, qui plane perditus est. ut πανω ς ταὼς. diseperditus Pavor qui caudam perdidit, N nudas eluvis ramen circumferre ces jactare nondum desinit: ita se Uentare adsuevit superba volucris. πατρολετωρ Vel πα- ολέτηι saltem ex Analogia admitti posset. mox ab deducit non felicius. Emendationi in Hesychio, quam ibi tentat, obloquitur Phavorinus. Mox alius jactus πάτμνα ipsi est πατρὶ α&ὰ. y numerus multiIudinis etiam aptius propter emphas suam. quis haec anilia patienter legati Pro his vero in Codd.
videtur Pollucis Interpreti. pro ασομιλον ille legit me αλγ id est τρυφερος υβεγς-ς. ατάταινα quid set, ignorat. En jam vulpeculae nostrae artes. quod enim Vir doctus dixerat de voce in αλ , ille dicit
ce αγάτιλο- fili illam deducit ,, a τίλω sercus, , pro quo etiam dixerunt ιωδίλεν, ut conflaι ex -δίλη. Nares sane hoc elymon , Lector, serit recreatque. an videtur plebejuna; imo ipse se
ce plebis vix dignum p mihi certe rivus, ὁ κparens tam putidae etymologiae, dignus videtur, qui cum Trygaei Scarabaeo prandium sumat, &κειν σθω --δως Quo ασαπλίαν ἐδιν. Porro ait P. Io' is aeuod certe optionem facis arabia guam , cu ubi utraque sensum habent bonum, mentem Meam in bivio consituit: in primis ubi certum es, I Iros publicos etiam ex libris ψS. fuisse adornatos.
Scis quid suspicer 8 pro duabus vocibus Pollucem olim
308쪽
Car. HAinys quatuor voces exarasse puto, quae nimia vinitate sibi invicem obfuerunt, libros vulgatos ex pluteariis, platearios ex vulgatis ampliandos credo Primo loco edico jubeoque, ut Critici in posterum
Codices manu exaratos VOcitent plateariose ut res vetusta ita novitatis gratiam ex nova hac formula adipiscatur. dem me non videre fateor istam assinitatem in vocibus πατρωλης & πατραινα cum ασα λγ &
Mox subjungit. Iuod saepius certe faciendum, quam viri Eruditi hactenus suspicati sunt: cum tamen in Onoma sico id praecipue observandum sit, quod eo
melius erit, quo plures voces enumerabit. sQuod ultimum effatum sane cum mica salis accipiendum. nam si voces barbarae, incongruae, a te& tui similibus fictae intrudantur, voces enumerabit plures, sed non melius erit Onomasticon. Ε contrario non dubitandum, quin in Suida, Hesychio& Polluce multa spuria irrepserint, Quia multi male feriati homines dogma Pavoninum adprobarunt jam olim: & bene mereri de posteritate crediderunt, si puros sontes illuvie aquarum turbidarum fluere copiosius acerent. Hoc tamen in loco omnino omnes quatuor voces recipiendas censeo: non quia excidisse puto ob assinitatem soni, sed quia vix est ut non vocabula quaedam omittantur, ubi multa enumerantur nullo constructionis & sensus nexu inter se copulata: ut in serie regum, consulum passim accidere videmus. imo, si id ageretur, ex ipsis Polluce centum exempla dare possem. P. Io8. De Voce αβολα ita dissentit 'nιρολογγCriticus, ut neminem disseritatem sententiae ejus Madversarii perspicere posse putem. alii enim vertunt.
irritus jactus . Ille; jactus, qui adeo sunt exigui, ut re vera pro jactibus haberi non pinni. ΜΟΣ
309쪽
Mox invento sto de amplianda Vocum copia ru sus utitur: audi & explode. Ἀπλια; nomen disscite.an tiatera transposta kZendum ἀπλιαι. soleae simplae)in Ms. Junge i m. ἀμπλια, an pro ἀμπελιαῖ saltem 'Aμπελ de meretricula iterum cogitandum. ἀμπέλια ab gαπελγ. quare vel unum 'Aμπὲλιοι sic admittendum esset, vetsimuI cum eo ἀπλώ nostrum. Eruditi judicent. Eruditi judicaverunt, & sententiam dixerunt, ut Pavo non nudis pedibus, sed eis ἀπλαῖς, quoniam plataeae sunt sordidiores, una cum elegantissima meretricula 'Aμπελία, ter circuitum coemiterii Ioannei s ciat, & sic sera emendet poenitentia, quidquid in existimationem praestantissimorum in literis virorum peccarit. fiat autem processio hora vespertina nona, vel aliquanto serius: teneatque magnum cereum manu sinistra : manu dextra autem consuetum bacil- Ium , quo solet ἀεροι χειν. Nuncietis, Amici, si
qui mihi Trajecti estis, nuncietis, quo die pompa
haec celebrabitur: ut ipse spectatum veniam. p. IO9. is ἀθεσια pro α ιβασία apud Pobbium plus semel. vide modo Suidam in Voce. vidi Suidam in Voce. & vidi a Kustero adnotari fragmenta Polybiana esse, quae adponit Grammaticus. inde tu Polybium laudas: nam ipsum auctorem numquam, nisi obiter sorte, legisse credo: nedum ut tibi observaris. Ibid. se in omnes novimus ex Aristotele. an omnes legerint Aristotelem nescio. Sed scio saltem hanc partem legisse Hydium, quem vide de Hist.
Talarum p. I 2. 142. unde hic Aristotelis locus primo in notitiam Pavonis venit. ideo dicit. omnes novimus. Sic, ne alienam diligentiam agnostere necesse habeat, Elei adjicere. noti mum. omnibus
Notum omnes norunt. pueri norunt. hanc observatiunculam meam experieris veram. addit ἀςράγαλον accurati me descripsit. hoc potes credere etiam meliore testu
310쪽
testimonio, nempe Hadr. Iunii, qui ait Lib. ILC. IV. Animadv. Arsotelam hoc in genere statis diligentissimam: cujus Pavo ludicium secutus est. a quo mirabar aliquem laudari: sed artem simul exertacuit Autolycus. Praeterea hinc didicit a te
Λαὶ οὐν5 βολον esse contrarios. en verba Iunii p. 26o. felix Iactus eat lant αἰ- adversabatur. hinc
illustrari amplius possunt, quae conjectavi de δε -
videri idem πιάζοντι. Sed haec incerta & non
P. IIo & I63. Quae de convenientia tradit Talorum &Tesierarum sunt plane commentitia. re vera quidem plurimae adpellationes jactuum utrique ludo erant communes: sed errat in eo gravissime, quod putet solum Venerem jactim diversias facies requisivisse quatuor. nam ipsa natura ludi desiderat, ut si tres etiam facies essent diversae, ille jactus esset Ueneri felicitate proximus. si duo similes, ut tertio gradu selicitatis ille jactus haberetur. deinde procul dubio fuerit praerogativa, si omnes positiones talorum essent e vi vel & qui plures in his casus fingi possunt. pueri puelIaeque sciunt. P. ID. De κρυφασγ , si quis tempus inutiliter terere velit, aeque incerta comminisci facile pote- ait. Sensilebius p. II 68. Thes Gron. Tom. VII. etiam a κρυ lω deauxit. sed nihil quisquiliarum sobrius
adfecit. Κακχασομ deducit a καγχάζειν Vel κακχάζειν. ultimum probandum fuerat. diversum vero putat a κυ-κα. . de quo agit P. I l. miror hominem adeo vem satum in rebus Volusian non vidisse post alios eundem jactum esse utrumque. nam κίγι- deducitura κικκsς. νἱ λεω -- secundum ipsum nostrum Palaemona. p. I q. at cur non κακχασν sive κακ- κασω deduci potest a κακαν Vel κακκαν. quod ondines