장음표시 사용
251쪽
AD NONAM. st Ario II. Inimici nomi consertantur retrorsum , rai nor infano odio perfe-
Feria IV. pag. o. AD MATUTINUM.
RATIO II. Eripe ποι ab inimicis nomis . . ab lxsurgentium in nos libera quequaque praeeua . ORATIO IIl. Exauri , mus , Orationem Getisne tuae, πὸ insanctae ei rectia rudine gradum , nee ιimore inimici fravatur , nee adnersantium jaculis in plant tur ; treians te unum Christum, hominem simul, s Deum t c. AD TERTIAM. ORATIO II. Frange nunc , pueramas , Oseentium eontra re inimicorum audaciam , γὸ ad nutum delus Amrreus afvs Aveniant, qui matitiae suae geryiari in tra tuam Eeelsam Oargere documenIa. a Ario lII. APprecem Gelasiae tuae respue , N eruentum ferientis hostr de manu gladiam Ioue . .
AD TERTIAM. pag 3. x Axio II. Egenti, b in Iahoruus con emi Eeusae tuae, Chrim , citur Inberator occurre t c.
O Aetio I. aut insurgunt in nos, Domine , confunduntur Ne ORAxio II. Sepe expugnasam a iuventute sua Eee fiam tuam, dextera virtutis , Grine, exasta; at, qui in ilia cotidie pateris, ιecum eam facias conlaetari in cael ni t O Axio III. Eece, Domine , supra Ecclesiae tuae dorsum inigrutar onerosa μμ eantium fabricata in superborum , cum incorrigibiles moritur membra tua Grociter
Cod. Veron. pag. 8s. Incipiunt orationes PNImographae, quae reliquae sunt delam n oris, quae in Traditione dicuntur. ORATIO I. Da nobis, ut nee circumdamium nos Iuxuriant visiorum multitudo δε- Iudat, nee taurorum scelerata auctoritas ad erroris nebulas stertralat se. Oa Ario I v.' Eripe, Domine, gregem populi tui a laqueis viri iniqui, ut .... nee hominem iniquum Amplicitas Griniana incurrat, nee linguae dolose in causis Fidei facula pertimescat. ORATI v. . . . nobis dona , ut nee captantium nos p mus inissioni t fusi, . . nec ' fersemini dogmatis seneno contingi. maa . Οa Ario VIII. Tempera iam tandem miseriarum nostrarum erumnar r aes πνgladio maligno nomae feriantur cervices, gladio verbi tui nor re uo cet. c c a Cod.
252쪽
ε e ANTIQUISSIMI RITUS GOTHICO HISPANI.
CoMνLETORIA . Praena, M Wc oc scori occusandi aditur pateat, meptus tua ejus decipulis acquiescas.
GMνιETOMA . AEantiam mucrora , fuc mur , Domine , victricis semper pote Diis tuae virtute retunis; contra forcem tuam me Danter inania, teritatis tuae corrige disistina: quique a versut Christam ruum t Nemiam declamans, ad praedicationem perae fidei sua corda convertant.
ΜνLtroarA. Tu Leo de tribu Iuda in ira tua exurge, feseritate Dinciata Fosi linis casertas interime.
CoMνιETORIA . Ad defensionem uosram, Domine, res eo ς di, ne doctrinis p tumor laetati, ιu nor tua is Mernum rege virtute.
CoΜνLETORIA . Intende, ρο mauia nos Domine , μοι vox frendensis inimici est turbat,'tribulatio persequentis exuisti; ut, dum ternis mentes in uot sevire re Hlor, magnanimos uos e Nas Uc. AD TERTIAM. COMPLETORIA . - rere nobis, Deus, mi rere nobis, b in te consenter ex ιμῶ: σpersamium arma eonfringe,rlagaeos sebit ries e praeparatox. AD SEXTAM. COMPLETORIA. Tu is in tribulatione auxiatum necessarium die. N irae triam timem inimitam ad Bibitam redegi.
Ἀ-- . i. ζς ebrandis Divinis ossiciis omnes Ecclesiae modum quendam in summa coinxxxi. mut ςm ab initio habuere e singulae tamen , ritus aliquos singulares ac diversios . - omnibus semper communia , nempe Lectiones Sacearum Scripturarum , Psal- - , Canticorum , Oraticiniamque recitatio. At certarum ex Scripturis lecti Rum , Psalmorum , Canticorum, orationum , aliarumque precum numerus, & defi-Dixio, pro locis ac temporibus exstitit vatius. Eeclesia Tarraconetas a Feria secun-d- post vigesimam quotidianis ossiciis vaeare incipiebat, ut solemni ori ageret ritu Pallionia Dominicae Sacramentum. Praecedentibus vero Quadragesimae hebdomadibus, Christiana plebs Plis Sabbatis, & Dominicis diebus ad Vesperas, A d Matutinas Iaudes conveniebat. Hune titum in universa Hispania Gothica fuisse
253쪽
ADNOTATI Es IN LIBELLUM ORATIONUM eei
uniforme ira, manifeste colligitur ex Conciliis ibidem coactis, in quibus ordo diavinorum Oisciorum eoneors ubique decernitur; sicut videre licet in praecedenti Tractatu Historieo - Chronologico de Liturgia antiqua Hispanica, quem ex Pianio intefrum dedimus in Prolegomenis . Qiueres, cur in nostro Libello primaevi
Titus Gothico - Hispani serε semper Arianos sed praesertim in Quadragesima siuentes audacia , & eladem Tarraconensi Eccletiae minitantes intueamur. Historiam illorum temporum recolam, ut huic inquisitioni omni faciam satis. G thi, post certamina cum Romanis, ac Barbaris habita bene multa, eaesis Alanis, ejectis Uvandalis, Suevisque in Gallaeciam retrusis, suas in Hispania fixere sedes, sumina ibidem rerum potiri . Ista vero Gothorum gens iam inde a Ualentis Imperatoris regno pestisera Arianorum lue fuerat infecta , & fere tota 1 Cath lica religione desciverat . Notinulli tamen Sanctissimos ritus, quos saeculo IV. ante Imperium valentis, praemonstratore atque Magistro Ulfila , una cum fidei rudime tis didicerant, sine dubio in Hispaniam detulere Reum , quando stabitem ibiadem saeculo U. fixere Sedem. Hinc duplex in divinis recitandis ossiciis ratio tunc temporis illic usitatae altera quidem antiqua Hispanica , altera vero Gothica . Ex utraque vect nonnulli ritus nostii Libelli exorti sunt. Mansisse inter Gothos,etiam postquam fascino Arianorum seducti sunt, quamplures primaevae institutionis tena ces , ct probE Catholicos, conficitur ex Epistola S. Io. Chrysostomi ad Olympiadem, quae est i . in Editione Latiua operum ipsius Parisiis excusa. an. Is 88. S in Graeea Henrici Savilii, est Ordine is . ex qua illud etiam intelligi posse videtur , repertos fuisse Catholicos Arianis admixtos, dum irruptio in Hispaniam facta est, quos suus illuc secutus fuerit Divi astum Ossiciorum ritus. Turhu lentis illis & Hispaniae fatalibus temporibus , quibus sacra omnia , ct profana sub barbaris nationibus sus deque vertebantur, vastationiblis, depraedationibus, rapinis , caedibus, incendiis, sacrilegiis, ae profanationibus eorum exposita, quam plures orationes nostri libelli conscriptae sunt . Et quoniam illa miserrima re rum facies non obstitit , quominus Fides R Eec Iesiastica disciplina in Ecclesia Tarraconensi incolumis serWaretur, hinc est quod in nostro Libello Iegitur ubique Tarraconensis Provinciae farta tecta religio. Videsis Epistolath I. Epist
porum Tarraconensium circa annum 46s. ad Hilarum Pontificem datam, quae in Concilio Romano avni 46s. lecta est. Conqueruntur in ea apud Pontificem de ordinarione Episcopi contra regulas, & canones; eumque consulum de istocim , ait illis abusibus velociter occurratur . Et quamquam sarbaricus furor
ut pag. aa6. notatur ex Binio) Gorborum, HVoamarum Eeetesias propὸ omnes desammium , vigorem Eec sanicae H i inae relax et , T raconensem ramen Promisciam, cuNodem Iegum nonum permanse Fe; Romanum Pontificem obse Oasse ; omnes congroversiar ad eundem velut ad supremum DdDem υ Rusorem E
.lsis Attilisse , Me E suis manifeste fatis indieat. Cum quanta vero inquie
Pinius in laudato Tractatu ), & quam patheticis expressa terminis submissone ad Sedis Apostolicae oraculum confugerint Tarraconenses, liquet ex his eorum in initio Epistolae verbis : Nor Deum in vobir peritur adoranter, cui sine querela fervitis , ad fidem recurrimus Aposolico ore Iaudatam; inde reoonsa quaerenter, unde uibuerrore , nihiι praesum ione, sed Romi cali totum deliberatione praeci Iur . Ia mne quoque Epistolae sie dicunt; Eris profectὸ isser tria has , A AE solutus
vesri temporibus , quod S. Petri Cathedra obtinet , Catbolica audiat Musa, si novelu iaetoniorum femina fuerint extirpara. Igitur , quod hue spectat, disice re possumus ex illa Epistola , quM, sicut Tarraconensis Ecelesia in summa ali aiarum Ecclesarum devastatione, custos legum , ct Canonum fuit; se etiam una ista prae reliquis Omnibus haud dubiε excelluerit in conservando Fidei, religi nisque deposito; atque in id incumbendo nixe , ut nulla sui parte temerar tur. QEOd ex recitatis orationibus primae, ct secundae hebdomadae post vigesimam.
quae totae suat de irruptionibus Alanorum , UUandalorum , Suevotum, Gothorum
que Ariana peste insectorum , levati nostrum Libellum antiquissimi Ritus Hispani ,
254쪽
eeii ANTIQUISSIMI RITUS GOTHICO HISPANI.
Cod. Veron. pag. yo. Die Dominico in Asimis Aimurum. IJ Br.MOa. Tol. pag. aoa. col. 4. In Dominico Rcmis 'I sirum. Gaudet Officio proprio . HYMNUS. I Desis tempus jam praeterit ut in Dominica IIII. QiJadragesimae, pag. Iss. col. 4.M Benedictionis Palmarum inquit Martentus ) nulla apparet mentiose apud auctores ante saecuIum octaVum, aut nonum . Et sane nullum apparet ,, illius vestigium in pervetustis missalibus Francorum , R Gothorum a Thomasio,, vulgatis , nullum in antiqua Liturgia Gallicana ex MS. Bobiensi a Mabili ,, nio eruta & edita tom. I. Musaei italici, nullum in Ordine Gelasiano , nulis tum in S. Gregorii Sacramentorum libro Menardi notis illustrato , aliisque nonnullis ante annos nongentos exaratis , nullum denique in Egberti Ebor ,, celisis Archiepiscopi Pontificali , sed neque apud Isidorum . Nec ullum ,, Amalario Antiquiorem, qui illius mentionem fecerit, auctorem vidisse meis memini. Ipse enim in lib. I. de Ecclesiasticis officiis cap. io. quod est de ,, Palmarum die, ita habet: In memoriam iuius rei , nos per Ecclesias nonrarf- ,, lemur portare ramos , V clamare anna ; quos ramos haud dubitamus aliqua ,, benedictione fuisse conssecratos,, . Sed, antiquitatem ritus hujusce Benedicti nis inquirens Cl. Meratus in notis ad Thesaurum Sacrorum Rituum Gavanti, pag. ico 3. Martentanae sententiae resci Iendat totus incubuit. Ego utriusque Script ris eultor ex animo, hujusmodi concertationi esse cogor implicitus, quoniam HiLpaniae Gothicae veterem disciplinam expendo . Attamen non digladiabor; sed allegandis prius rationibus , quibus Mer tus Gallicum virum urget, insistam ; dein utriusque sententiam conciliaturus accedam , ac neutram ex omni parte a veritate abhorrere testimonio veterum Codicum Sacramentorum ostendam. Quare antea ab ipso Merato accip sua ipsius rationum momenta.
Ait autem ad Gavanti mim. 6. in Benerimone Ramorum &c.,, Benedictionis Palmarum seu Olivarum, quae fieri praeschibitiir in hac Domιν, ea, nulla apparet mentio, ait Maraeue eas. uo. de antiqua Eccles disciplina ,s, 3pud Auctores ante saeculuin octavum, aut nonum . Verum fallitur sapientissmus,, Vir: etenim in Sacramentario S. Gregorii Μagni a Clarissimo Menardo edi- , , to, hujus Benodictionis mentionem fieri apertissimε liquet in Oratione , qtissis, Communionem praecedit, in qua Deo dicitur, quemadmodum fideles se illi M Offerebant eo die eum frondibus Palmarum , ac Ramorum , ut vellet eOS pinis mori Cm recipere Palmis Uictoriae praecinctos , & bonorum operum fructibus,, exorn tos, dic. Quapropter mirari subit eruditissimum Martene assirmare pina, tui sie nullum sollemnitatis Palmarum , ct Ramorum vestigium extare in Sacra H rientario Gregoriano a Menardo vulgato . Dubitat tamen doctissimus Grandi, colas, an predicta Oratio Sacramentario Gregoriano fuerit adiecta I sed va- is na omnino est haec dubitatior etenim in ab Codice membranaceo Sacro is metuarii Gregoriani , qui reperiebatur in Bibliotheca Reginae Suctiae, sit prais Deligentos anuos exarato, haec leguntur a Doctissimo nostro Thomasio obseris V ta. D Die Dominico in Ramis ad S. Ioannem in Lateranis. Benedictio in M P lmis: Deus, cujus Filius , m. ,, Observavit haec Thomasius in notis MSS, , ad Sacramentarium Pamelii , quas penes me habeo ; ex quo manifes bim ςstra i se antiquissimo omnium Codice Gregoriano Benedictionem Palmarum e M
. Nulla hae die Lectio 'sonis innuitur, nee seria tertia, vel quarta sequente, in nostro Libello orationum, juxta antiqitissimum Lectionarium Gallieanum, atque primaevum ritum Ecclesae Mediolanensis . I o Hujus Exemplar autographum exstat in Bibliotheea steIicis recordationis Petri Card. to ni, ex dono Alexandri Papae VIII. quod a me summa fide deicriptum , in hac Thomasianorum operum editione quam primum publici juris fiet, una cum uberi aliorum Sacramentariorum auctario. Ex ipso Ottoboniano Cod. Benedictionem Palmarum, Millamque Dominicae paulo infra reeita , scilicet pag.cciv. In nonnullis Vaticanis Codicibus, qui Ottoboniano sunt antiquiores , Mnevictio
255쪽
ADNOΤATIONES IN LIBELLUM ORATIONUM Gin
M tare , ac proinde jam Gregorii aevo hujusmodi caeremoniam in Ecelasiae Ro-ri manae disciplinam transiisse . Et sanh uno tantum post Gregorium smulo hicis Ritus in Anglia vigebat, teste Aldhelmo Orientalium Saxonum Episcopo lib. is de Laudibus moenis eas. I s. En Aldhelmi testimonium di AM 'Myra potati ,, si sinuehium participavit cum Advocato I Redemptore nosro , de quo Iam
,, ut Evavelut tonsona vocis Barinoma Nouenter concordiser cecinerint et Ben is dictus, qui venit in nomine Domini, cujur rei regulam nosra quoque mei
,, eritor autbentua Veterum auctoritate subnixi in Sacrosancta Ramaram HL
M omnisate, binis Hassibus eanora voce concrepans, I geminis contentibus Hosam Aulam , cum jucundae DMDIionis melodia concelebrant. In quo testim nio illud seduIo animadvertendum , Scriptorem hunc amrmare , quod hi junes modi caeremonia erat authentica veterum auctoritate submixta ; Et revera ,, Grancolas Commen. HM. in Meviarium Romanum cap. 33. ubi agit de hac , , caeremonia , censet eam Roma fuisse in Angliam invectam . Itaque necenis sario fatendum est , Anglos hanc disciplinam ex Augustino ipsbrum Aposto-M lo, illuc 1 Gregorio Pontifice mi , accepisse; nisi Aldhelmo mendarii n
M tam velimus inurure, qui recentem Ritum, nobis tanquam veterem vendi ,, taret. Qtiod si rem altius repetere placeat, eundem Ritum, etiam Greg
rio antiquiorem in Ecclesia Occidentali fortasse inveniemus. Nam in Sacra- mentario Gelalii quidquid Martene dixerit nullam in eo reperiri menti , , nem, nullumque vestigium praefatae Benedictionis ) Dominica 6. Quadragem ,, mae habet hunc titulum . Domin. in Palma de Passione Domini . Quo titulo,, sanε docemur, jam tunc in Romanam Ecclesiam Palmarum Ritum iuvectum ,, suissς . Adrianu Baillet tom. 4. in historiam hujus diei putat , id ctiam Ge- ,, Iasiano Codici sitisse adiectum e sed ab ea opinione, sicut etiam a sua Granc se Ias , ct Martene profecto recessissent, si, antequam eam amplectarentur praeis Oculi 3 habuissent vetustissimum Kalendarium Ecclesiae Romanae, quod ipsemet ,, Martene postea evulgavit tom. 4. Thesauri Anedoct. quodque i pie eruditis. mus vir, labςnte quarto , vel ineunte saeculo v. scriptum existimavit: in quo quidem Kalendario haec leguntur: Dominica in Ramar, ad S. Ioann. in se Laseranis. Niilli itaque dubium esse debet, quin hic Ritus antiquissimus stis in Ecclesia Romana . At, inquiunt adversarii , cur igitur nulla huius caere,, moniae mentio apud Isidorum , nulla in Gallicana Liturgia a Mabillonio edi- ,, ta ex Codice is obiensi , nulla in Missali Francorum , atque Gothorum 1 Th ,, maso vulgato, nulla in Pontificali Egberti Eboracensis Episcopi t Nimirum ,, quia non omnes Ritus , quos suscipiebat Ecclesia Romana, non omes, inquam, in-
,, Gallia & Hispania vigebant ; quod Viri illi peritissimi prosectb non ignorant.
M Quamvis ergo haec Caeremonia apud Gallos ante Carolum Magnum in usu ,, non fuisset, ex hac tamen non licet inferre, in Ecclesia Romana , ct in aliis Oc- is eidentis Ecclesiis non sitisse receptam . Posset id exemplis quamplurimis d se monstrari ; nisi res lippis , 2 tonsoribus nota esiet. Praeterire denique nonis debeo , quod in Codice Rat oldi extat Benedictio Palmarum. ,, Antiquum quoque suisse in OrientePalmartim,seu Ramorum Festum,quin imo mo antiquius,quam in occidente,dediicitur ex vita S .Euthimii a Cyrillo Scytop ' litano scripta, in qua legitur, quod Solitarii,qui in desertum secedebant post Epiis phaniam,ut ad Festum Paschatis properareut,ad ΜOnasterium suum revertebanturis ad Festum Palmarum celebrandum,quod erat in capite hebdomadae, qua Dominicae ,, Passionis Mysteria celebrantur.Et aClero proculdubio,ut bene ponderat Graneolasse supra Le.ci . Monachi isti didicerant hoc Festum cclebrare quinto saeculo in riente. ,, Meminit pariter Sollemnitatis Palmarum Sanctus Cyrillus Hierosolymitanus in tbechos Io. ut refert Menardus,in Notiob Obeo. in librum Socramentorum S. M Gregoris Ra stet. 36. Et in pag. fe . alia congerit pertinentia ad antiquitatem, , brius λlemnitatis. Verum ex ultima auctoritate S. Cyrilli Baillet Tom. 4.,, fura est. avns de historia Festi Ramorum par. I94. q. a. minime vult in- is ferri sollemnitatem , de qua loquimur; sicut etiam , ex sermonibus qui S. Epiphanio, & S. Jo. Crysostomo tribuuntur c in quibus Sollemnitas ista de , , Palestina, in Cyprum , & Syriam transiisse dicitur) nihil certi deduci ponis se adstruit, quia sermones praedictos Aue pribus multo recentioribus adjudicandos , , aegi; Opinatur; cui sententiae accedit etiam GraMolas Iop.rii. Haec
256쪽
Haee Cl. Pater C et anus Maria Merati. Ego tamen, studio veritatis, mς-dium iter ingredior, ac tota antiquitate sussultus sine ulla trepidatione pronim-' elo' VI. Dominicam Quadragesimae, dictam fuit se in Ramis Almarum diu ante quam ille benedicendi ritus in Ecclesiis ageretur. A primis nempe temporibus Palmarum nomen accepit , ob memoriam multitudinis , quae Christo Jerosis ly--mam ingredienti obviam occurrit; ut habetur in veteri ordine Ms. Biblioth cae Vaticanae, quondam Reginae Suecorum, Codice a 34. pag. as. in quo legoreum tu 'ba , quae venerat ad diem Fenum , audisset quia pergeret Ierosolymiam , sicceperum ramor Ramaram, veneruntque ei oueviam, b tu abant: O mna , benedictur qui venis Ne. De hae die siendum es , quod disersis voeabusirdi inguitur, iden Her Palmarum, sive florum. Dies Primarum ideo celebratur, quia hodie gloriam maximam dederunt Heri Hebraeorum Cisricto . Casisi Iavantium lege copisita pium, de quo infra ideo appellat ea tis hane diem, quia pere.
Sed ante VII l. saxulum nulla suppetunt documenta, quae comprobent , Benedictionem earundem 'Palmarum esse , vel Sancto Gregorio coaevam , vel etiam vetustiorem. Antiquitatem nominis, Sacramentario Gelasii, Kalendario Romano V. saeculi, & nostro Libello orationum primaevi ritus Gothico - Hispani comprobatam, non impugnavit Martentus . Ritum solummodo benedicendi ramos de quo loquitur Amalarius) ipse impugnavit; eumque S. Gregorio vere Magno as serit recentiorem , & primis VII. saeculis omnino dixit ignotum. Hoc vero latum discrimen, rei, & nominis, si tenebimus , Iucebunt omnia . Quare ut com-picctar brevi, quicquid Cl. Meratus prolixa consutatione reponit Edmundo Martento; firmum ratumque esse volo, authoritates omnes, quas ante VIII. Saecu Iuin adversus Scriptorem Gallicum proseruntur, id unum adstruere , nomen DO-minicae in Ramis Palmarum esse antiquissimum. At ipsae, ritum Benedictionis de quo est controversia ) jam tum institutum minimε persuadent . Id cuique eas percurrenti evidens erit . Haec autem satis paratam nobis viam aperiunt, quam sequamur . Nostrae partes erant ostendere, nomen Dominicae in Ramis 'iam um , quod legitur in Cod. Veron. antiquissimi Ritos Gothico - Hispani, ante Saracenorum incursum obtinuisse e contra veth, Ritum benedicendi Ramos ab Isidorianis temporibus Iongo distare interὐallo. Utrumque jam ex nostri Libel-Ii Orationibus liquet, in quibus, ct de Benedictione Ramorum altum silentium, & de Dominica in Rumis Rumariam titulus habetur expressus . Id ipsum Iegitur in Sacramentario Gelasiano, in S.Isidoro de Div. Ossi c. cap. 27. aliisque m numentis, quae protuli. Haec autem omnia non infirmantur vetusto eo Codice Sacramentorum, quem ego Oit Obonianum appellavi ,& Pater Meratus allegavit. Exem- Quamvis enim in eo ' habeatur: plum hujus
,, Deus , cujus Filius pro salute senetis humani de Caelo descendit ad te 'is ras, di , adpropinquante hora Pastionis suae , Hierosolymam in asino venire , ct a turbis Rex appellari, ae laudari voluit , benedicere dignare hos Palia is marum , caeterarumque frondium ramos ; ut omnes , qui eos laturi sunt, ita se benedictionis tuae dono repleantur, quatenus, & in hoc saeculo hostis antiqui ,, temptamenta superare , ct in futuro, cum palma victoriae , & fructu bonorum M operum, tibi Valeant arearere . Per eundem.
OR AETIO ad Missam. , Omnipotens sempiterne Deus, quiis humano generi ad imitandum is humilitatis inemplum Salvat
M re , & crucem subire Reia ,, sti; concede propitius, ut, ct pa- tientiae ipsius habere documen ,, ta , ct Rcsurrectionis consortia
Perii οὐ r Domine ne elong. Responsorium t Tenuisti. Tracturr Deus Deus meus , respice. ertorium: Improperium expect. Comman. Pater , si non potest hie calix . , Suis
257쪽
,, Super oblata. ,, Concede quaesumus , Domine , ut oculis tuae maiestatis munus oblatum , ἡ δc gratiam nobis devotionis obtineat , & erictum beatae perennitatis adquiri rat . Per. ,, complandum.
,, Per hujus , Domine , operationem mysterii , & vitia nostra purgentur , &,, justa desideria compleantur. PCr.
,, Purifica quaesumus , Domine , familiam tuam , ct ab omnibus contagiis, , pravitatis emunda ; ut redempta vasa sui Domini passione , non spiritus immun- ,, dus rursus inficiat , sed salvatio sempiterna possideat. Per. Attamen oti bonianus hie Codex non paucis additamentis suit interpolatus , di post octavum Christi Saeculum scriptus . Id constat ex Necrologio Canonicorum Parisiensium eidem inserto , cui nomen inseritur ERCANRADI Episcopi. Ercanradum unicum inter Episcopos Parisienses agnoscunt Sammarthani , Galliae Christianae Tom. I. pag. 7. eumque interfuisse Munt Synodo Theodonis - Uillae, anno Christi Sas. R vita fundium circa annum 813.; Sed doctissimus Μabili nius libro sexto de Re Diplomatica pag. 6as. alium Catalogum Episcoporum P risiensium ex Codice Bibliothecae olim Thuanae , modΛ Coibertinae , ante annos septingentos exarato, evulgavit , in quo duo leguntur ERCANRADI , sive Erchemradi Episcopi Parilienses; quorum prior, dictus Erchenradus Senior , ommissus est a Sammari hanis. Vivebat autem iste anno 7 73. Alter Erchenradus Junior,cuius nomen in Codice oti hoboniano describitur post Inchadum ejus Dece rem , subscripsit anno 333. litteris Hildilini , quas laudatus vir publici juris secit numero 73. Printerea,in eadem Codicis pagina aversa, habentur nomina defunctorum Caroli, A Cludovici Imperatorum, Pippini Regis , S Lotharii. Sed huius postremi nomen diverso atramento scriptum videtur . Obiit autem Lotharius anno Christi Sss. Haec veto de Codice Otthoboniano sint satis. Nunc genuina, & fere nulli bi interpo- Iata Libri Sacramentorum exempla ex scriniis Vaticanis proferamus . In ipsis, Deo auspice , reperi insignem ' Codicem octavo Christi saeculo exaratum, cui titulus ris nomine Domini . Incipis Liber Sacramentorum de Circulo anni expositum, is Sancto Gregorio Papa Romano editum, ex aus/entico libro Bibliothecae Cubiculi feristum: ualiter Missa Romana celebratur erc. in quo ita legitur. Die Dominica in Ramar, ad Sanctum Pham rem in Lateranis. Omi torsem Ierne Deus , eui humano generi bc. ut in otthoboniano. Super OIDIa. Concede quaesumus Domine, ut oculis tuae Majesasis Uc. ut in eoilem Codice . Ad Complendum. Per hujus Domise , operationem anserii bc. ut supra. At Benedictio Palmarum , R Oratio super Populum , quae habentur in Codice
Otthoboniano , in isto desiderantur . Item in alio vetustissimo Codice Palatin Vaticatio, signato numero 8s. qui pag. 9. inscribitur ae Ex auιδentico libro Sacramentorum Sancti Gregorii Pupae s his Romae J , Benedimo Palmarum in calce additur secundis curis a recentiori manu. .iare ex authenticis monumentis, ct Otthoboniano Codice vetustioribus , constat , illam Benedi monem in Codices Sacramentorum Romanae Ecclesiae post Magni Gregorii tempora illatam fuisse . Restat nune , ut pauca de Competentium nominibus , eorumque inscriptione , ac praeparatione ad baptimum
xandrino. Vaticanus ssignatus m
258쪽
Dominica inPalmis,ut notatur etiam ilia
Qui ΛΜIQUISSIMI RITUS GOTHICO HISPANI.
ediiseramus , quoniam hac die in Orationibus nostri Libelli, etiam de Baptismo non obscura exstant vestigia antiquissimi ritus Gothico-Hispani. Ccid. Veron. pag. N. Die Sablato ιπ ramis Palmarum. N. MOE. TOL pag. a a. col. a. In Ra is Palmarum, ingrediente Uessera .
Vinaris a. vitam, Saeram Dei Genus ἡCreator aseiscens, amat quae eonidix IRedemptor attrahit benigno spiritu sVenite, duit , vester uoxa Ium Dear. Damnationis vos iugum pressit gra*e scilium ' dedisti ponderi nequitia , Os tranquillavit guttar peruietes s Sub te, Diequid assuit, totum ναι. Horsus relicta elatitatis lumine Ietens ebaos vobis pess/ὸ eoncluseras sLocus Beatitudinis jam non erat ,
Cruenta terra quave mors intraverat. Ea mitis adueni , ereos, ct recreant, De C.
'tor, infirmitatis particeps veri Vahuter vos fram eonea rite but jam receptet ovile gauit. Oisso eruch Irous praenotetuν indito s sares,Wοι perfusa figura uactior Praebete dictis em dis aurem vividum Coas ouis personati eanticum. Omnes novo estote isti nomine , Omnes s a sortis Ioveι haereditas: P Ilai mauebit fertius hini subditas ι tis unius Dei regnum manem. Honor sit xterna Deo , sis gloria Dai Patri , ejusque fia. Filio , 'Cum a rita; qua Trinitas perae iter moti potens in Deriorum Desis. Ameo.
Hic Hymnus , ut vides , respicit ad Dominicam in Ramis Palmarum , quae ad Vesperas Sabbati praecedentis ingrediebatur. Totus est autem de Traditione Symboli. Competentium adnotatione . Nunc ergo utrumque illius magni Scruti uti xitum breviter expendamu . Quando Symbolum tradebatur , tunc quasi partui vicini, Competenter dicebantur; quonam materna viscera , ut noscerentur , petendo pulsabant, ut loquitur S. A gustinus Serm. a 28. novae editionis Q. His verbis concinit id quod in lib.de Fide re Oper. num. s. dicit laudatus Doctor : cum sentis illius fatramenta peteremur , atque ob loc Comperentes etiam vocaremur. Tradebatur autem Symbolum in Ecclesia Tarraconensi dic Dominico in Ramis Palmarum, ut legitur in nostro Libello antiquissimi Ritus Gothieo-Hispani oratione 3. 4. & 8. ad Matutinas laudes ejusdem diei. Et sane, ut animadvertit etiam Martentus, haec fuit Hispanicae, Gallicanae, ct Mediolanensis Ecclcsiae consuetudo . De Hispanica, tenis est Oculatus S. Isidorus lib. a. de Divinis OIIiciis cap. a . de Dominica Palmarum .,, me autem die inquit) Gmbolum Competentitus tradDur, proster con em Dominicae Paschae solemnitatem , ut, quia jam ad bdistratiam percipiendam risincnt , idem , quam confiteanIur , agnoscant etiam hanc diem a vulgo capitiuetium uici ait, quia mos erat lavandi capita infantium , qui ungendi erant, ne sorte observatione Quadragesimae s rdidati ad Baptismum accederent . Adstipulatur Indoro Missate Gothicum, in quo ad Agendam hujus diei, quae inscribitur : IAH in Symboli Traditione , haec habetur Collectio.
,, Collectio post nomina . Ecce , Domine , ile te Caiphae Pontificis vaticinium ignarii sibi ipsi, in ,, populis est probatum , ut unuS Occumberes pro gente , ne cuncti pariter interi- ,, rent: ct tu singulare granum in terra morereris , ut seges plurima nasceretur . si Supplices tibi ipsi , qui pro mundi salute es Hostia caesus, deprecamur ; ut nobis is de te ipso veniam dones , qui Sipsum obtulisti pro nobis. Et hos , quos recita- tio commemoravit ante Sanctuminare , qui in pacem jam tuam ab his sunt vin- ,, culis corporeis translati, quaesumus Domine, ut te habeant ereptorem , quem per ,, Baptismum meruerunt Redemptorem habere . Sed etsi qui inter bor adpunira 3 quiis ad Saptismi fautoris Sacramenta praeparentur, ρuaesumus Domine Deus noster ,
ca Noster Libellus hae die pag.st. Oratione 4. ad Matutinum: me eΗ, Domiae, fovella reseratiosis incidita fides, qua te E IRI Tat videat, q- te coneupsit , ut is te feliciter vis sat o c.
259쪽
ut imbutos in de , inmunos infensu , confirmoror ingratia, ad percipiendam stiniis tudinem gratiae tuae , Spiritur tui munere jubeat praeparari r ut sancti Laiseri fonteis is erato mereantur renasci. . . MEodem spectatit Lectiones hujus diei antiquissimi Lectionarii Gallicani,quae optime conUeniunt cum symboli traditione . Nam Pro etia Veremiae: ,, Dabo inquit J l
gem meam in visceribus eorum, & in corde eorum scribam eam . . omnes cognostentine 1 minimo eorum, usque ad maximum ,, Lectio in ex Episus Rutili ad Hebraeos, ubi
multa praeclara de fide. Gangelium Iohannir , in quo agitur de gentilitur, qui arces ferum ad Milinum , evientes Iesum videre.
De Gallicana item Ecclesia exstat concilii Agathensis hoc decretum cap. I 3. Ombolum etiam placuit omnisas ecessis una se , ideri ante octo dies Dominicae Resurrenionir publieὸ in ecclesia competentibus dari. Ad Mediolanensem quod spectat, unius Ambrosii, insignis illius Ecclesiae Antistitis , iussicere debet auctoritas . Sic autem loquitur in epistola Io. novae editionis, ad Marcellinam sororem scribens rsequenti dis erat autem Dominica Palmarum, ut ex ipsa epistola cIarum est) pos I monet, I tractatum, dimissis eatechumenis , δε-Hum aliquibus tam tentitur in ba- Meriis tradesam basilicae. Idem generatim asserunt Rabanus libro a. de Instit tione Clericorum eap. 33. & vulgatus Alcvinus de Divinis ossiciis, eapite de Dominica Ramariam . Haec autem dicta sussicialit de magno scrutinio, seu symboli traditione . Nunc, quod est reliquum, de nominum adnotatione nonnulla dicamus . In Hispania, peracto prolixo Cathecumenatus tyrocinio, hi qui baptismalis gratiae participes esse cupiebant, hae Dominica in Ramis Palmarum post Symboli traditionem tabulis ecclesiasticis inscribendum nomen suum dabant, ut videre licet in nostro libello Orationum ad eandem diem , pag. yi. ubi in Matutinis laudibus ista leguntur. G Hi sunt Domine , filii quos tibi parit vera mater Ecclesia , velut nobella ,, plantationis stabilita ; introduc ergo eos, quaesumus , ad regnum gloriae tuae , ,, quos per odnotaιionem O cii fuscepimus in gremio Matris Ecelesiae: ut in regno, Vel Patria , in qua eos curamus adscribere , mereamur cum illis perenniter exsul ,, Ne obliviscaris , Domine , vocem quaerentium te, ut superbi, eorum, qui M te Oderunt, ascendente in sempiternum, qui per adnotationem officii gremio, , Ecclesiae matrix fuscepti sunt, ad sacri baptisini accedere gratiam mereantur: quo, & illis , talia optantes, perceptum , in nos labacri non denegeremus mysterium, ,, & ipsi nobiscum massideant gaudium infinitum . Hujus antiquishmi rillis dandi nominis ante baptismum non uno in loco Patres meminere : Date mihi nomina , inquit S. Gregorius Nysseniis in oratione adversus eos qui differunt baptisma , ut ego ea infinitam Iurissensibilibas . S. Cyrillus Hierosolymitanus in Praefatione ad suas Catecheses r meumque hie nomina dedimi , eum ante hstram exorcismorum in ediemini, unusquisque demum pietatis verba proferat . Et Catecheli 3. Absit ut aliquis ex iis qui nomina dederunt .... audias, amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ,, Concilium Carthaginense q. can. 83. Baptizandi nσmen suum dent. S. Augustinus I. 9. Consessionum t Ubi autem rc ut saevenit, quo me nomen dare oporteret, reticts rure , Mediolanum remeavimur. Et sermone i 3 i. Dee Pascha es , da nσmen ad ιaptismum . 'Item Sermone a I 3. qui secundus est in Symboli traditione, cap. 7. haec habet: Ecclesia si non parit Alior euomodo dedimus nomina nostra , ut de ejus visceribus nos remur . In vulgato tamen ordine Romano praescribitur,ut seria 4.hebdomadae tertiae quadragesimae infantium A susceptorum eorum nomina scribantur. Et, ut animadver-.tit hic Cl.Μartentus δε .EGLU .pag. o )inEpistola Jesse Ambiensis episcopi ad suos parochianos, in Gellonensi Iibro Sacramentorum, & in alio veteri ecclesiae Pictaviensis ab annis circiter 8 . exarato,atque etiam in Pontificali ecclesiae Salisbu gensis, id seria a. injungitur . Idem legitur in antiquo codice Ecclesiae Noviomensis annorum circiter Wo. S in Regio eiusdem aetatis , uti & in Ordine Gelasiano r In quibus tamen legitur missa Dominicae tertiae, ct in ejus canone infra actionem nomina electorum recitari iubenture quod etiam signum est, jam antea ibidem seriptis
in tabulis fuisse relata. Obiiciet aliquis, quod in epistola Sirieti Papae ad Himerium e d a Ta
260쪽
ccuui ANTIQUISSIMI RITUS GOTHICO HISPANI.
TMTacoiIensem 1 piscopum cap. a. - si , per annum diebus Paschae , &Pentecos s ) a dem consuentibus generalia haptismatis tradi contenti secramenta , his dumtaxaI electis, qui ante quadraginta vel eo amplius dies nomen dederint:) Sed
respondeo ibi Pont. Summum intelligendum csse de illo tempore , quo primum, conversi ad Fidem , militiae Cathecumenorum noluen dabant, idest accensebantur . Antequam enim in Electorum-Competentium numero constituti, per Sumboli traditioncm , ct per adrarationem O cii gremio Ecclesiae matris fusiserentur, longum Cathecumenatus tyrocinium ingressuri, uomen dare dςbebant, atque se prodere . Fateor tamen illud Quadraginta dierum intervallum a Graecis suisse observatum, atque id colligo ex S.Cyrilli Hierosolymitani Praefatione in Catecheses,in qua sic I gitur : Intram, eo loco dignus habitus , nomen tuum inscriptum en . . . . satis Avum habet interpatum , eum paenitentia quadraginta dieram tibi da ur. Re. Immo in epistola 3. S. Clementis Papae decernitur, ut accedat qui fuit ad facerdotem suum, ἐπ et nomen suum , ut tribus mensibus jam consumtis , in He fesso sint boptizari. At
ego, nec Graecos mores quaero ; nec Epistolam illam , S. Clementis ει tum esse consentio Hispanos ritus illustro. Quare ex ea nominis inscriptione id sollim ut inseras velim, nomina olim in Hispania non in baptismo,ut nunc fit,ied in Dominica Palmarum limposita fuisse. Menardus inNotis ad librum Sacramentorum S. Gregorii Papae pag. 9y.ostendit,inoris fuisse apud Veteres Romanos nono ab ipso natali die maribus , Octavo seminis nomen imponereἱ apud veteres Francos die nono; apud Graecos decimo. Cod. Veron. pag.ya. Secunda Feria in heldomada Majore. Breviarium MoZar. Tol. pag. ao . Feria II. Majoris helaeon adae. Gaudet Omeio proprio. Hanc hebdomadam etiam S. Johannes Chrysostomus homilia 3 o. in Genesim, aliique complures AI orenva pellarunt, propter maiora mysteria, quae his diebus Salvator noster pro saltite humani generis operatus est . Autentica dicitur in antiquissimo Lecticinario Gallicano a Mabit Ionio vulgato ut passim apud Amalarium , aliosque Rerum Ecclesiasticarum Scriptoreso Quanta esset in ea divinorum ossiciorum prolixitas, praesertim apud Graecos, inquit Matteilius ' vel ex solis lecticinibus intelligcs , in quibus integra quatuor evangelia incunctanter impendebant, idque infra tres primos hebdomadae dies. Audi quid ea de re piaescribat corum Trim
terminatur. Lt Typicum S. S4bae : Leguntdir quatuor Evamelio feria fecunda, rertio, tu quari is,b absolvuntur . Ne quis vero suspicetur tantum partem aliquam xx qu tuor Evangeliis proni inciatam fuiste , addit eiusdem Typici scriptor e Scire oportet
Eoangelium S. Mutthri totum legi ,Amiter θ S. Marci, I eoangelium S. pannis legitar usque od 'incipium salutiferae Passonis . Leguntur autem D edam. oesia triaus diebus, nempe feν ia fecunda, tertia , di quarta , ob Duntur in horis. Elangelium S. Lucae testionibus praeficitur , reliqua duolus, uls ut fiant Iectiones Ihorae novem, nihilque amplius. Hai id breviores erant Lectiones, quae inEccusia Latina recitabatitur;cum in Mediolanensi,scria siccunda majoris hebdomadae integrum librum Job recitatum fuisse, videatur innuere S. Ambrosuis in epistola go. novae editionis ad Sororem Μarcellinam ; ubi, exponens persecutionem ab Arianis , duce Iustina , ad Dominicam Palmarum Ecetoliae intentatam , posera die ita Sermonem adorsus est :Audistis, flui, Librum Pob legi , qui flemni munere es decursus di tempore . Et sub
finem ejusdem epistolae docet , altera post die, scilicet seria quarta, Librum Ionae
In Mabillonii tamen Lectionario Gallicano, una perbrevis, habetur Lectio Feria II. hujus hebdomadae, quam hic subiicioris authentica hebdomada , fecunda feriis ad Malutinos .
Feel disci p. Lectio DaniheI Prophetae.. Gaudent
enim Ο Dcio proprio,, Tempore illo ego Danihel, cum orarem , & confiterer peccata mea, peccata populi mei Israhel e. ussique .... ad consummationem di finem perseveravit di lutio . ,, DanieI ωρ. 9. Per. 2O. ad 27.
Omnes huius hebdomadae dies in Hisp1nia festi suisse videntur. Constitutiones,