장음표시 사용
241쪽
emancipatae, qua de re latius inses addatit. de lib. is post. Nec iacit pro priori sententia , d. s. aliud quoque, dum negat lucentiam parentibus exhaeredandi aut praetereundi Tiberos , nisi sub certa sorma :quia per hoc non potest dici Im sustuli Lse differentiam , quae ante fuit inter suos& emancipatos , ejus nulla saeta menti ne , cum, ut ante dictum , non sit inducenda correctio , nisi manifesta appareat mens legi Iatoris corrigentis. Quae hoc in casu manifesta non est ; imo non est mens , cum praedicta verba commodam habent interpretationem , secundum jus lantiquum , quo emancipati praeteriti aneis ibant contra tabulas , ex haeredati vero ut hantur quereIa, quod remedium utrimque iis est salvum , nisi causa subjecta eos r moveat . Vi l. d. loe. in fine. Hinc venit alia resolvenda Quaestio ,
An mater teneatur instituere aut ex haer
dare literos ad testamenti valorem l Non desunt, qui id ipsum adserunt, per d. g. aliud quoque , quo habetur , indistincte ,
non licere parentibus ex haeredare aut praeterire liberos , ut matrem continere videatur . verum meminerint istius sententiae auctores, non esse novum , leges ρο- steriores ad pilores pertinere , & secundum illas interpretationem accipere , I. Sedes, posteriores 23. δερ. de Irib. Cum e go secundum leges veteres mater non teneatur instituere aut exhaeredare liberos, sed praeteritio ejus sit loco exhaeredationis, iis accomodandum jus novum in d. F. aliud, ct exhaeredatio , cujus ibi sit mentio , ad patrem reserenda , praeteritio ad matrem: quomodo & illa verba accipit Cuj. ad risu. 18. Hoc tantum addi tum est isto F. aliud, ut nisi mater causam praeteritionis testamento suo inseruerit, illud everti possit ; uti & si inserta causa non sit probata . Qui ultra quia
innovatum esse volunt, correctionem iuris antiqui inducunt d. s. Miud , cujus nec mens , nec ratio hoc sera. Ultro in hae materia quaerendum enset , An & in testameittis liberorum hodie parentibus quid sit relinquendum titulo institutionis ad valorem voluntatis Nam hac quoq; in re a jure veteri recesii. an esse tradit Iac in Iath. Visi manu. 17. c. b. I. dc vult Via r. I. Fureus. s. asi uti. 282. Et frequens Dd. cate a
ne opinionem amplectitur presens non qua eundum , sed qua Itur. Verum eadere plura tradentur inserius as ν it. δε Γλω post. ubi contrariam sen viam ostendemus esse juri magis conλrmem Contra testamen in fratrum querelam dari statri praeterito , instituta turpi persona, dictum est sup. num . ar. & de jure est clarum , nisi eum aut infamiae maincula, aut i ua ingratitudo removeat. 2 ov. δε nuptiis aa. F. O quoniam.
Ubi primo Quaeritur. An fratrem re- Ismoveat relictum aliquid testamento intrisa querela vulgo receptum non remove. re , eo quod querela non tam remittatuo in fratris savorem , quam in odium tu pis personae inducatur; ut non obstante rea licto nihilominus testamentum evertatur
I. g. 2. num. 2I . allegans inter alios C strens. ad legem Fratris a I. aff. s. COLb. t. Idem tenet Clarus s. Testamentum quae. s . n. 3. Verius tamen est fratrem
removeri cum Angelo , Instri. b. t. in princ. namero s. l im in Aut b. Res, quae Cod. Communia de leg. de cum Ias in L. Fratres 2 . n. a. c. b. t. Quo iacit, quoa in testamentis parentum ac liberorum sunsciat, ad removendam querelam, aliquid sit relictum exhaeredatis aut praeteritis, ut
idem dicendum sit de fratribus, qui non debent esse melioris conditionis , .quam parentes aut Iiberi . Facit ac quod d. 1.27. sundetur in injuria, qua affectus se ter praeteritus per fratrem instituta persona turpi: cessat autem injuria , si quid relictum sibi habeat. Alias si fundaretur praecipue in odio turpis per nae , etiam fratre non existente in medio, auferenda esset tali personae haereditas, quod nemo admiserit . Nihil facit, dict. tu. 3. quia Ioquitur in casu, quo nihil relictum p
trono , qui ideo agit contra tabulas tot rum bonorum . Rod. Suar . ad L. stu niam in prioribuι c. boc ut. in Em aem
Secundo , quaeritur , An ad removem 76dam querelam fratri sit relinquenda int gra portio ' Volunt & hoc aliqui secum dum jus antiquum, de quo supra, quoiunolunt esse mutatum in fratre. Verum obitat iis L. Omnino modo Io. cod. bostin quae disponit in omnibus casibus , quibus querela posset competere , sufficere in qua remotionem relictum sit aliquid, S di m
242쪽
etiam minus debita portione, ut & in fratribus idem sit dicendum . 7 Tertio, Quaesitum est, quo titulo relinquendum sit fratri, ut excludatur querela 3 Cum muni calculo receptum , dchie institutionis titulum desiderari , per dict. 1. aliud. Verum iste locus loquitur tantum de testamentis parentum quibus necessitas imponitur quid relinquere titulo institutionis; non etiam de testamentis fratrum nec ulli bi de illis quid ca
tum invenitur , ut obtinere debeat jus vetus . Quo secit, quod de mente Bart. ad Auib. NovissDna C. b. t. n. i. nequidem parenti sit relinquenda legitima titulo institutionis , ut traditur infra aut. de lib. postbMn. 8 Quarto, An in casu, quo fratri in testamento fratris nihil est relictuna , totum
testamentum evertatur, ne quidem salvis
legatis iv aliis capitulis 3 Posset id videri,
praeter institutionem caetera salva man re, quod per eam solam peccatum sit in fratrem , ata. d. F. atiud F. iustum
autem d. Vo1. IIS. Ita vult Donellus s. C mmdint. c. i . in fine. Contra tamen dicendum , quod illi textus tantum agant de testamento parentum & liberorum , nihil autem disponant de fratribus. Ut e
rum respectit idicendum sit integrum m nere Ius antiquum , quo per querelam totum testamentum reicindebatur , quod quia non mutatum in sta ribus , non
est prohibendum stare . Castr. as d. I. at.
n. q. Idem traditum supraestu. circa pr.n. qI.
7s Quinto , An causa exhaeredationis sit testamento inserenda , & yrobanda per haeredem Negativa est verior, non ex eo,
quod in Nov. De nuptiis 22. f. quoniam , ubi reseruntur tres causae, propter quas frater ex haeredari potest , id non exprimatur , cum loquatur tantum de successione ab intestato, sed eκ eo , quod nusquam ad fratrum exclusionem requiratur ista expressio, & Nου. D s. illis ainplicari nequeat , cum disponat tantum luper testamentis parenitim re liberorum: ut ex haeredatio oc praeteritio fratris sine causa iaciat sublitare testamentum , in-
minabatque praeterito aut exhaeredato pr
batio exhibiti ossicii sea ernitatis, secundum jus pristinum , quod non mutuatum , non est trohibendum stare, ut recte tradit Donet t. d. Deo in fine. So Lubet hic subjungere, An suffciat re-
linquere legitimam, aut quid ejus racm I. ne , titulo institutionis, an Vero praeter eam , quovis titulo relictam aliud quid institutionis titulo sit relinquendum 3 Haec quaestio hactelius in dubium non vocata , cum constantissima omnium sententia sue rit, requiri ad testamenti pa erni valo, rem , liberos , si & eκhaeredes eos non secerit justa de causa pater , institutionis titulo esse vocandos, ad lepi imam p r ionem. Thessauri deeis. 13. Castrens. Ia
hoe tit. in dubium eam rem vocat insi-giris jurisconsultus Anton. Faber. Error.
teritum dici filium , qui in legitima tantum institutionis titulo , ad effectum
quem intendit dict. Nov. Ii . Primo, quod liberis quid sit relinquendum eκ haereditate paterna, legitima autem non sit pars haereditatis , sed bonorum , quodque ratio ejus non ponatur, nisi deducto aere alieno. Secundo, quod legitima sit .certum quid sin certa autem re quis non possit dici institutus, alio instituto ex asse e negatque
institutum ex legitima portione filium diei
haeredem patris, alio vocato eκ reliqua
substantia . Tertio , Quod legitima sit debita liberis, cum dicatur debita legibus portio, ut ea potius per legem deseratur, paterque eam relinquens nihil videatur de suo reli quere. ' Quae opinio singularis .est, r& omnino nova, ct pace tanti viri dixerim jure non sui data. Contraria vero hactenus ut recepta, ita & vera , quam& adstruit sus pristinum, tum Digest nim, tum Codicis , nec ullatenus impugnat jus novissimum, in dict. ov. II . sed potius confirmat, cum ibidem eκprestissime Imp. velit institui liberos, vel exhaeredari ex causa, dc exhaeredatos non exclu
di per hoc , quod debitam legibus Iortionem alio quam institutionis titulo hahe.ant si hi relictam, in quo posteriori solo
recessum .a lure antiquo, secundum dicta.
uod omnino de legitima intelligendum
venit, quae pasti in vocatur debita legibus portio, id, quod est notiua, quam ut printatione egeat. Accedit g. final. Instit. cos. tibi Imp. vult relinqui quartam liberis. sive pluribus, sive paucioribus ut quere iam non agant ; & Voveil. i8. quae ultra legitimam portionem ibi auctam, dat licentiam parenti disponendi de reliqua substant ia : item et Obed. De im-
243쪽
meos donationibus 92. quae vultque liberorum servari partem ex lege de-hitam , sive id qlita lesitimum est, dereliquo relicta licentia disponendi parenti:
quod dc habet L Jubemus 6. Cod. S.C. TrebeII. quae per gravatos a parente liberos vult restitui dodrantem haereditatis, quarta manente penes ipsos liberos , nulla facta mentione alterius partis, liberis relinquendae titulo institutionis. Nec attendendum est, quod Dom. Faber dicta loca velit accipi est parte haereditaria, quasi praeter eam legitima detrahenda solet ex bonis, citra judicium patris; cum simpliciter loquantur de una tantum portione relin uenda, vel in casum gravaminis, per liberos grmatos re
stituere retinenda. Ut primum argumentum neminem m vere debeat , praecipue cum olim haereditario jure, id est, titulo institutionis, ad valorem testamenti, liberis legitima, vel ejus loco quid relinqui potuerit d. f.
. Instit. eod. qui agit de quarta porti ne relinquenda testamento paterno, & qui dem illa tantum. Nihil etiam movet secundum ; nam licet legitima sit certum quid dc certa pomtio , est tamen quota portionis ab imtestato debitae, olim quarta , in eaque institutus non potest non dici haeres secundum omnia jura. Facit dc quod ipse Fab.
Decade Ia. Err. 6. fateatur legitimam , ex mera Juris ratione esse portionem hae reditatis , aut partis erus, ab intestato contingentis .mon obstat quoque tertium ; nam licet Iegitima sit debita liberis , non tamen ideo sequitur, quod relinqui non debeat titulo institutionis , cum lex eam & velit deberi a parente, dc per illum relinqui, & quident modo certo, scilicet imui turionis I augmento ejus, quod lex faciat liberos quasi dominos rerum pater. narum , etiam patre vivo, dc tamen v Iit illud dominium confirmari paterno et gio per institutionem, Ut non si rec dendum a receptissi ina hactenus sententia , ratione juri optime nixa .
M Caeterum quia Legitimae hoc in Tit. Dequens est mentio, de ea aliquid la
jungendum ad intellectum eorum , quae hic traduntur . nomine venit pars debita cuivis ab intestato, communiter
accipitur pro quarta istius partis portione , quam lex volu It liberis , aut mmilibus personis relinqui, nis ingratitudo eos removeat, d. t. 3o. ἐγ I. Quae nuper 3 I. c. b. t. unde & Legitima dicitur , dc legibus debita portio . Graeci
vocant νομιμοι υἰ id est, legitimam ρον-tionem ii ανοι id est naturalem. Quae erigua videbatur aucta hodie ad trientem, si non sint plures liberi quam quatuor, sin
ultra , ad se misistin . v. de trie a te irsem de is . I. I. Quod augmentum omniis no obtinere in liberis est extra controversam , cum ex prooemio d. I ovet . p teat, eorum nomine inductum esse illud,
prorterea quod iis pluribus existentibus
pristina Iegitimae quantitas exigua esset, minii' .e suffceret. Qua de causa in controversiam vocatum , An augmentum hoc pertineat adlegitimam parentum Ratio dubitandi est, auod in iis vix habeat locum ratio indu- 83 iva praedicti augmenti, quis rarum est,
ut parentes numerum quaternarium impleant aut excedant. Receptum tamen et Lam parentes comprehendi: non ex ratione correlativorum , quae in correctoriis admittat extensionem et cum hoc non alias proc
dat, quam sit par ratio, quae hac in parte
non subest: Sed eκ ipsis verbis finalibus d.
s. I. scit. Hoe obfermando in omnibus pers nis, in quibus ab Iritio antiquae quartae ratio de in ficiose lege est decreta . Decreta autem dc in parentibus ; ut patet Instit. eod. s. I. I. Nam etsi Is . b. t. ubi ac parentibus pie relinqui debet , alias iis est
querela . Imo dc legitimam deberi secundum naturam parentibus habet Debberedibus r. in ρr. Quod ita procedet quoad trientem: nam quoad semissis augmentum vix est , ut locus sit in parentibus, eo qucd ista multiplicatio parentum rarissime continget. Vide Dan. Uand. I. q. o. qui concedit augmentum illud tantum pertinere ad legitimam liberorum , ut
Controvertitur etiam, An dc in fratri- 8 bus locum habeat augmentum legitimae Probabilis est negantium opinio , quam tenet Glossa in d. Auct. ovUsma, ubi Ias. n. 36. dc alii; ex eo, quod fratribus non debeatur legitima nisi per accidens , dc praeteriti non habeant querelam ad eam consequendam : ut verba d. I, ov. 18. cum
244쪽
oquantur de liberis, non videantur posse
accommodari statribus. Nec videtur sacere , quod querelam habeant , instituta persona turpi ζ.neque enim hoc tam d iactu legitimae non relictae, quam ratione turpitudinis ejus, qui institutus est, quem praeserti statribus visum indignum . V rum cum dict. g. in D. dicatur indistincte in omnibus observandum esse illud augmentum in quibus ab initio antiquae quartae ratio de in ossiciosi lege est decreta; sit autem & decreta fratribus, licet eκ accidenti , in casu scilicet quo instituta turpis persona: rectius dicetur , ad horum quoque legitimam pertinere illud augmentum. Quo pertinet d. 'U. I. in D. pr. ubi dicitur , interdum & fratriabus partem distribuendam esse . Facit , quod in d. Nov. 18. Imp. fuit motus ad augendam legitimam ratione exiguae ejus quantitatis. praecipue quando inter plures personas est dividendar quae & obtinet inter fratres , non tantum quCad trientem,
verum & quoad semitaem plur1bus concurrentii us , ut non est rarum . Et facit, quod hac in re potiores sint habendi turpi persona. Ita tecundum opinionem Petri &Crni tradit Vasq. I. de Succus. 1.2O. nu. et is . Adde Cujac. ad d. Nov. 18. m pr.
Fach. q. controv. cap. 28. Bach v. loco iam etias s Ali Quaestio est. an dictum augmentum dicendum sit spectare ad qiuinam D. Pii relinquendam adrogatis Non videtur,quod d. ἰου. IS. lantum loquatur de iis,quibus ab initio competebat querela; non competebat autem adrogatis testem impuberibus, ut supra dictum. Et licet videatur ratio aliqua subesse, tamen in correctoriis non admittitur extentio ex rationis paritate, aut etiam per i ubauditos intellectus. Dixi , saltem impuberibus;
nam puberibus adrogatis ut querela ab antiquo competit, non etiam jus est ad quariam D. Pii, in iis etiam locum habebit augmentum , secundum d. Nov.
38. Quo facit quod adrogati sint instar
naturalium dc legitimorum liberorum instituendi quoque aut exhaeredandi. Videa iur Ias. in I. Si adrogatoriar. Dρr. De adoptionib. Peregrin. De fideicommiss. a M.
86 Pro numero itaque per narum Concurrentium debetur augmentum . Ubi quaeritur, Ali numerum augeat ingressus re
lisionem Non est dubitandum , si post
mortem patris contIngat Ingressus , quia mortis tempus inspicitur ad ponendam quantitatem legitimae: ut jus, quod tum temporis quaestum liberis, non sit iis a serendum facto alterius. Secus dicendum , si ante mortem patris ingressus sit unus Religionem bonorum incapacem, quod ha beatur talis pro non superstite, atque ita non de familia, proinde partem non faciet arg. l. si quis I. g. Si pater6. insaee
conjug. cum emaneιρ. tib. cuna secundum communiter traditam regulam , qui non admittitur cum aliis, aut numerum non
facit, nec partem faciat, per LPIane 3 q. s. si duobus tr. 1 f. de legat. r. ubi Iason. 23. De Iegatis r. Bald. is restet. I. Pater fitium i q. n. 7. in fine b. t. Dixi , norum incapacem: quia alias monasterium numerum faciet nomine ingressi, &partem capiet : si non obstet consuetudo
loci, quae ingressos ad haereditatem non admittit aliquibus in locis. I . in Auto.
ovissimam 27. c. b. t. Maor aestio est, An exhaeredatus au- sygeat numerum liberorum Posset videri , eum ideo non diminui, quod non habe tur pro mortuo, & videatur. etiamsi non quaeratur ei, partem tamen statri facere. Irapinianus 3.1s. quoniam 8. b.t. Ad idem facit d. I. 34. g. si eoniunctim s. l. HuJusmodi 8 . g. si Titi in L si duobus 16. Delet. I. I. si Tιtio 7. De Ieg. a. quibus in i
cis qui partem non capit, partem tamen facit. Verius est eum non augere num
rum : si tamen egerit querela, & non obtinuerit aut rectri avit agere, quia habe tur ac si non esset, & partem non facit L FUio I 6. in pr. I. qui reρadiantis r. h. t. ubi centumviri crediderunt talem filium in rebus humanis non esse tunc , quando desumsius redditur intestatus: qualem ec pro mortuo haberi vult t. si quis
ex bis r. F. sed etsi patruus s. ins De cou- Iuue. cum emancip. Iib. quae habet exhaeredatum vel agere recusantem, vel tempore
exclusum , non facere partem , sed eam alteri agenti accrescere . Probat eamdem distinctionem Bald. d. loco Ias. d. loco ma I. cy 29. Peregrin. De sdeicomm . arr.3 . n. II. Cunc. ad i. si post mortem img. liberi q. 10. de bonor. possessi Contro
Nec: movere quemquam debet d. I. s. 88F. quoniam S. quia loquitur in casu. quo exhaeredarus non est plane remotus , u
245쪽
te qui adhue agere potest, qui proinde
cum non habeatur exclusus , nec pro mortuo , non potest negari partem aliis fac re , eamque ausem per querelam . si causis eum non removeat, L. Paler q. h. t. necest
quod quis dicat, ita obtinere in haeredit te, non etiam in legitima: quia non potest dari iusta ratio , ob quam si ius ab haereditate secludatur, legitima sal va, cum fit pars haereditatis , ut ab hac alienus etiam ab illa alienus sit; nisi quis velit I
hitimam concedere exhaeredato non querenti. Deinde quando habenda est ratio legit Lmae , tempore scilicet mortis aut eo, quo pater emcitur intestatus , exhaeredatus non Rgens aut remotus pro mortuo habetur ,
& alter si ius lus agens si obtineat, i
tegram haereditatem aufert , altero non concurrente d. I. 6. quae indistincte rem Vet agere recusantem , aut suspectum , non
tacta mentione legitimae. Idem habet a I. 17. quae indistincte dicit , repudiantis animo non venientem ad accusationem inossici si , non sacere partem aliis : faceret autein, si legitima illi concedenda foret, quae eri haereditate abit , illamque diminuit. Et quaesis, quare legitima tantum illi concedenda foret , dc non etiani aequalis pars haereditatis, ad quam illi jus , non minusquam reliquis fratribus redacto testamento paterno ad causam intestati; nisi propter
repudiationem, aut quia Non obtinuiti ut habeatur atque si in rebus humanis non esset d. l. l . in fine pranciρ. Unde recte numerus liberorum est constituendus secundum liberos capaces capere ex test mento patris eo tempore quo redditur m- testatus, secundum rationem d. Vov. IS. quae ne propter pluralitatem liberorum diminueretur portio legitimae, augmentum induxit. Ut cessante illa pluralitate tiaberorum debeat & cessare augmentum . Cessat autem in casu , quo exhaeredatus non concurrit . Nec recte quis dixerit , ita procedere ex testamento, posse tamen ab intinato venire exhaeredatum : nam hoc frivolum est , cum dicatur non ve- mire . & alias venire non possit, quam ab inteliato. Ut remotio exhaereditati sit accipienda simpliciter, di seclusa omni via, ua posset admitti. Non obstant reliquauris loca supra allata: nam quod in iis, qui partem LCn capit, partem tamen aliis iaciat , est, quod ibi agatur de legato per modum damnationis, qui facit gessiuE ius arerestendi. cum ab initri singulis saetarde fieri partes , d. I. 6. Cujac ad L Io. g. Iiberi inf. contra ias. Adde Fach. Iib.
Quaeritur de filia per statutum ab ham Syreditate propter masculos extantes excluta , an augeat numerum Distinguunt auctores, an simpliciter excludatur, an V
m dos si relinquenda. Priori casu dubitatum quidem ess r plerique tamen tradidere , filiam talem non augere numerum, nec facere partem fratribus. Peregrin. De fideleommiss. art. 78. n. I . ex ratione , quod exclusa rer statum in censeatur ex ha Iedaia , atque ita quoad successionein quali pro mortua habita , ut sie nec numerum saciat, ad instar exhaeredati, nec partem capiat . Eman. a Costa ad c. si pater M. subsequente uum. 22. De testa meat. in 6. Castrens. is I. Plane 3 q. F. i ta Tuio i q. nu. 8. De Ierat. I. Alex. cons. I. u. II. votueri. P. Tiraq. de Retr. p. I. F. I. gI. s. u. II. & alii, quos r
fert & l equitur Peregr. E. Deo. ' Posteriore so casu, quo non simpliciter excluditur filia, sed dos ei suva est; maior est quaestio .
Sunt, qui negent eam numerum facere, quod dos tanquam aes alienum ex haer
ditate abeat, & quod scut debitum externo non facit augeri numerum liberorum , ita nec debeat augere filiae debita dos , di partem facere, cum di haec prius vertat deducenda . Peregr. d. I. circa finem. Posset tamen contraria sententia pmbabilior videri eκ ratione A. Nov. 3. per quam ideo inductum augmentum legitimae, quod pluribus concurrentibus singulorum portio esset exigua. Cum ergo dos debita filiae facit minorem esse aliis regitimae Tortionem , dicendum aliis fratribus quatuor deberi semissem . Nihil obstante , quod dos debeatur tanquam aes alienum . Negari tamen non potest , si illa deberetur statuto filiabus , has aucturas numerum , ut recte tenet Decianus cons q6. Quo facit, quod dos cedat loco legitimae, I. Quoniam 29. C. hoe tis. praecipue isto meatu , ut tradit Suta. De aliment. t. 3. qu. . num. 39. O at. Et licet sit tanquam aes alienum , alia tamen est Tatio veriseris alieni externis debiti, quibus nihil est iuris ad haereditatem. Meridetis. I OM
246쪽
si Ex dictis venit tesolvenda & hree et
filo. An filia , quae renuntiavit haereditati cum juramento, secundum cap. Quam vis , De pactis in s. numerum faciat 3 Distinguendum an simpliciter renuntiaverit, an vero dote vel legitima salva . Priori casu, cum simpliciter renuntians haereditati legitimam frustra praetendat, ut dictum supra, ad tu. de pactis , sequitur eam, ut alienam a tota haereditate, nec numerum facere, nec partem capere, ocproinde reliquis quatuor liberis tantum trientem deberi , secundum rationem d. Nov. s. quod per eam non contingat
diminui aliis portionem. Guido Papae deei zys. Nisi tamen portio filiae, istius cedat favori alicujus ex liberis , quia tunc partem faceret, si non per se , saltem per alium, & diminueretur aliis portio, quibus proinde debebitur semis , ut bene tradit
Mer. d. deeis Io . n. 9. Posteriori vero , quo salvam habet legitimam aut dotem , eum aliorum portio diminuatur , quidni dc numerum dicenda augere secundum , d. Nov. 18. Ut aliis proinde legitima sit sutura semis. Et ita receptum communiter tradit Gail. 2. Obseνv. ia a. n. 17. Traditidem receptum dc ita judicatum in post riori casu Boer. d. Deo n. Io. Vid. lynccent. q. Observ. 22. & Anton. Faber. i
sa Legitima itaque est aut tmens aut semis, pro numero liberorum concurrentium, quae debetur post mortem patris tantum : quod omnino procedit de morte naturali . Qua stio est de morte patris civili, non illa , quae eontingat per poenam patris , nam eo casu portio concessa liberis est salva , I. Cum ratio 7. in princip. ins de his bonis damnat. imo omnia bona videntur sal-Va liberis , per Nov. de manc Trine ρ.I7. F. πονtet 12. ex hac ratione , ne puniantur , qui non deliquerunt ; dc per 2 . . ut nulio iudicatam i 3 . s. D. exceptos; crimine laesae majestatis r et sed de illa, quae contingit per prosessionem Religionis
approbatae : qua in re dissentientes sunt ait chorum sententiae, ut videri est apud Vasq. Imust. quaest. 37. nu. Io. Affirmant quidam , continuo ab ingressu deberi ac
peti posse , eo quod professio talis sit 'uet
tam mors civilis, dc indueat capitis di munutionem . Et videtur,sacere argumen
casu, quo alter conjugum ingreditur Religionem , luciis nuptialibus quae tantum post mortem debentur , continuo locus est. Adduci & posset c. eum simus rΦ R de Wegularib. Ubi videtur filio permissum legitimam petere ex bonis patris ingressi. Abbas in e. In praesentia num. 39. si de probat. ubi dicit, quod, ex quo pater ab jecit curam liberorum, aequissimum sit eos habere legitimam suam, ne sit iis necesse legitimam mendicare a monasterio . Ita
Contraria sententia aliis placuit, videturque probabilior Bart. in Aut b. si qua
mulier num. 22. e. De Sacrosanct. Eccles.
Movetur, quod legitima non debeatur nisi post mortem patris , eamque naturalem , I bie titulus r. f. si i ν. pubere ins . De eottit. per ingressum autem non contingat mors naturalis , sed civilis tantum, quae non habet eumdem effectum , nec aequia paratur naturali , nisi in casibus a jure eκprellis. Glossa in ean. Placuit xv l. quaest. i. quam probat Baldus in Murb. ingressuum. 4r. Cod. de Sacrosanct . Eeeles Pro qua parte facit i. Ex ea parte Ia . g. penultim. ins De V O. I. Cum state μ . f. b.ereditate=n. De legat. 2. Ubi fidei commissi in casum mortis conditio dem lato gravato dicitur non existere ante momtem naturalem . Facit, quod viventis nulla
sit haereditas , L Qui Iustersitis y . infde aequi . haeres. Respicit autem haerea ditatem legitima , cujus est pars , ut inserius dicemus. Facit oc d. Aut b. si qua mulier, ubi permissum patri ingresso retinere bona usque ad mortem , nisi continuo dividere ea malit inter liberos . ratenet hanc opinionem Vasq. d. Deo . Ias ind. Auth. si qua mulier 32. Nihil obstat d. l. r. is 36. quia in singulari casu ita dispositum non est extendendum ad casus non expressos praecipue quando agitur de evitanda communi regula , quae hac in parte est , quod vivo p tre nullum sit jus filio ad legitimam , pro
Nee est laborandum de casu , d. cam 9 Cum simus, cum in eo non aliud velit Pontis , quam filium posse petere legitimam ex bonis patris ingressi , non vivemtis, led demum mortui ut patet ex veris
247쪽
bis snalibus ejusdem cap. Bona paterna, quae ex Decessione proveniunt, postulare et quae verba indicant mortuum esse parentem, quia successo non est nisi defuncti, quam rem pluribus probat GuttiereE, Can. qu.
Iib. 2. cap. I. num. 7. Hanc interpre-
rationem adjuvat, quod quando jus Can nicum non recedit expreste a civili , sit dicendum ei consentire; e. intelleximus I. v de novi opeν. nunt. quod hac in parte non facit, ne subest eausa , cur iaciat. Et hoc ita , si monasterium sit administrationis bonorum capax , alias Certum est, continuo bona ingrcssi liberis competere . Quamvis etiam priore casu convenientius sit monasterio, ad fgnata portione liberis a molestia alimenta iis praestandi liberari. sue Post mortem igitur patri tantum d hetur legitima, sive exhaereditate . sive ut aliis placet, ex bonis, quae post mortem patris reperientur . Ut proinde ex delicto filii non veniat in fiscum redigenda . nec pro condemnatione filii solvenda: nisi aliud habeat conluetudo , quam probat Iason. d. Aeo n. 8. & Guar. 2.9 6 Uar. RUOI eap. I. u. 7. ' Posset tamen pater filiae volenti eam adsignare in vita. cret. I. emanc arus I. . . si parens 3. inffi quis a parente manumiss. I. cum. quo 36. g. Mati ins ad L. Faleid. Quo iacit I. Papinianus. 8. s. si quis mortis o. is l. si non mortis et . b. t. ubi quarta habita etiam titulo donationis excludit querelam , secundum jus vetus: quod &habet L avoniam 29. cod. eod.
D Ubi quaeritur, An auehis patris bonis
circa mortis tempus filius legitimae sibi patre vivo traditae augmentum jure petati, robabilior sententia est affirmans . Cujus ratio est, quod legitima consideretur attenta quantitate bonorum tempore mortis. Et iacit pro hae parte textus in I. Si quando 33. F. Ο generaliteν α cod. bor tis.
ubi legitimae adsignatae invita per patrem postea peri potest supplementum , non O stante pacto de non petendoe me facit quod ibi non fuerit integra adsignata: nam dc hoc casu non esse integram adsignatam iacit
augmentum honorum citra tempus mortis, quod inspiciendum Leum qu rrtur 6. Coa. h. t. Nili tamen pactum istud sit juramento coirhrmatum , secundum c. Quamvis a. M ME. an et . nam hoc removeret ab haerediis
late paterna, iecundiun dicit supra ad
hil obstat, quod dianinutio honorum patris nonotat filio, nec propter eam cogatur comserre quidquam , si contentus sit parte accepta, quia in gratiam silii lexitima invita tradita est, quae res non debet op rari ejus praejudietum , nisi tamen laedatur legitima aliorum , secundum ea , quae traduntur tu. C. de inosci dotib. ω νην c.
donat. Vide Fach. q. contr. c. II.
Quid si post mortem patris augeatur haereditas Videntur hac in re textus essectan rarit: nain I. patronum qq. s. M. in . De bonit liberi. negat augmentum deueri. Contra I Servi q3. in . Ad lex.Faleid. habet servos ab hoste post mortem testatoris reversos , locupletiorem facere haereditatem quoad Falcidiam . In conis ciliatione horum loeorum laborari tradit Ialbii in d Auib. vissima n. . , ε. Verum dicendum est, etiam deberi augmentum legit imae; quando ejus .causa originem habet in vita patris, sec. d. i. qI. quia servi reversi finguntur non fuisse capti. LPostliminium 29. in f De evt. ἐν post min. re veri. Ad idem facit L cum qao 6. F. ahquis l. U Auler. Falcia. ubi debitore ex post facto solvendo augetur haereditas .
Nee obstat secundum Ias. d. Ioco, & Dalios ibi citatos , d. I. 44. F. M. quia agit
de legitima patroni, cujus non est tantus favor, ut apparet ex L etiam 3. g. debitam M. in f De bonis Dbert. Ubi dicitur inspici mortis tempus quoad debitam patrono portionem . aut quod aliter obtineat in legitima, aliter in Falcidia, sed congrua differentiae ratio non datur . Unde aliter solvenda haec res, & dicendum, L F. M. agi de legata parte patrono debita, non etiam de eo instituto haerede in debita portione : hoc enim casu patrono sual portio augetur ex iupervenienti postea augmento , non etiam illo, cum quod postea accidit, cedat lucro haeredibus, non legatariis . Nec est, quod conqueratur patronus , cui debita portio relicta , inspecta morte testatoris, quod sussicit. Cu c. ad a. s. D. lib. s. quaest. Pauli. Quod si invita patris non habuerit originis causam augmentum superveniens, nihil proderit legitimae, cujus quantitatem semel oportetine limitatam . Vid. Mer. quaest. 62. stri
248쪽
notandum , In casu , quo adsignata legitima in vita patris esset nihilominus illi quid relinquendum titulo institutionis quia
alias testamentum foret nullum ; nisi ex- haeredetur, quo casu, nisi subsit causa non excludetur ab augmento.
ioci Relinquenda legitima pure , & absque
ullo gravamine d. t. Omnimodo so. Cod. hoc tit. ut nec fideicommisso gravetur, nee conditione sitspendatur, nec moram ullam admittat . Quorum si quid adj Etum suerit, pro non adjecto habetur LQuoniam 32. Cod. eod. eo quod non tam videtur testatoris judicio, quam ex provisione legis deberi. Et hoc, licet tendat conditio in provissionem filii: quia semper continet diminuti nem libertatis transmittendi legitimam ad haeredem . Et deinde quasi patrimonium filii, ut videatur parens disponere super re aliena. GOmeZ
a. Par. rvolvt. cap. II. n. 27. ubi alios
allegat. Relictum tamen lupra legitimam recte gravatur, quia id ipsum eκ providentia patris ad liberos venit ut illi sit licitum conditionem aut onus apponere , qua de re latius infra De condit. Irsit. . IOI Dicta non tantum procedunt in liberis , sed & parentibus ac fratribus, nam dc his relinquenda legitima libere dc absique gravamine, utpote eκ provisone legis debita d. I. 3 o. in princ. O' d. I. 32. quae hoe ita disponunt in personis, quae testamentuni inossiciosi arguere possunt. Est dc ero ea parte textus in I. Paeonius 3. in1. si quis a parente manumiss ubi pater non tenetur praestare fidei commissum
ex portione sibi debita. Roder. Suareκ ad
I x Inter gravamina refertur; si legitima relinquatur in pecunia; vult enim I. Rimul penu . C. b. t. eκ substantia patris eam
relinqui, id est bonis immobilibus , si sint. Nec facit, quod L fi quis filium 3a. cod.
eod. loquatur de certa quantitate filio r linquenda ἔ quantitas autem plerumque designet summani pecuniae dc ut plurimum aem pondere numero, mensura constantem ut tradit Brisson. in Laxo co v. uantitas:
nam hic accipitur non de pecunia, sed de ipsa haereditate , ut clare patet exd. I. Omnimodo in ρν. ve . nam si, dc quidem de ipsa substantia testatoris; d. I. penult. ve . repletionem C. h. t. Ut si alienaras suerit adsignata pro legitima & GL
, cta ex substantia patrli repletio si tacie i da. Ita Fachin.lib. q. e. 33. Aliter Menoch.
De eo disputatur, An, filio in legiti iosi mam liceat eligere unam rem pro suo ar
: bitrio 3 Volunt quidem idipsum aliqui rreceptius tamen veriusque id filio non licere : uti nee licet ex singulis rebus eam patere sibi designari , propter in commmdam separationem. Ut rectius traditum sit, judicis arbitrio legitimam deduci vel in una aliqua re, vel eA pluribus. Covarr. ad c. R. nauus s. a. n. Io. potest dc pater admgnare legitimam in re certa nisi praej dicium aliquod filii versetur . COVarr. d.
De eo item quaeri posset, an ex Gn- Iγη sensu filii sustineatur gravamen legit in ac appositum ' Quod videtur aliquibus ex eo , quod consentienti non fiat injuria a Uerum dicendum, non alias subsistere gravamen , quam si filii consensus juranaen. . to sit confirmatus, e. quamvis 2. De pactιν in s. vel post mortem patris gravamen illud approbaverit filius, I. si quando I s. g. Hud r. c. b. t. Alias non removebitur ab obtinenda legitima libera , integra , nisi patiatur sibi labi triginta annos, aut nisi sint, quae in legitimam imputentur ramisque suppleant. t Cujusmodi sunt ea, quae Iesimpens a per patrem in emenda militia, uo nomine venit ossicium palatinum , une quaestus provenit, d. l. 3o. g. imputari 2. C. b. t. cum militia augeat partem filii, diminuat vero partem aliorum . Ejusdem ordinis est dos , donatio propter nuptias , legatum I. Quoniam 29. Cos. b. t. Item donatio alicujus rei, ratione ordinis sacri assequendi, qui non consertur nisi iis, quibus vel per titulum , vel per patrimonium provisum est de alimentis, de quibus alias erovidere deberet ordinans , e. Estisco' q. si de praeb. Similiter imputatur impensum in emptionem seudi aut emphyleus eos, ratione filii, quod res ea portionem ejus augeat, cuiri vendi possit, & ad haer dem transmitti, ut recte tradit Castrent. v d. g. imputari. Impensae in studia filii sunt extra imputationem , eo quod censeantur iactae ex pietate, si contrarium nor comprobetur l. Quae pater so. ins Famicercisci qua de re infra ad tit. De eoluti nibus . Ubi etiam tradetur , an impensae in nuptias filiae de ornamenta sint,cons
249쪽
rendae. sunt de extra imputationem im pera sae iactae per patrem ad comparandum filio beneficium quod hoc non transmi latur ad haeredem, nec vendi possit, & su
fit causa pietatis . Castren. d. Ioco π. a.
ros Ambigitur de donati me simplici, an
illa a patro accepta imputanda veniat
posset id videri per s. D. Ins b. t. ubi
quarta habita donatione inter vivos facit cessare querelam. Negat tamen Covarr. a. s. I. u. II. quando scit . ea ab initio.
neraIiter a. c. b. t. Ubi expressum est , non alias in quartam imputari donati nem inter vivos , quam hoc a patre d nante dictum fuerit. Bart. ia I. In quar-ram l. n. I . inf-leg. Frie id. Ad idem iacit Paul. 3. Sent. tit. s. ubi donatio a matre vivo filio non imputatur in quartam iacit ad idem I. Cum quo 36. . fastius Adleg. Faliseid. Ubi ideo donata sunt laco quartae, quia haeres rogatus suit integra legata praestare .ror An fructus sint imputandi in legitimam
non attinet quaerere , cum legitimae repletio si iacienda ex rebus haereditariis, ct substantia haereditatis, I. Scimus 36. vers repletioxem C. h. t. & quidem sine
mora a morte testatoris, L quoniam 32. c. eod. Ut ea, quae traduntur in L Iubemus 6. c. ad S. C. Trebeu. hic applica- ri nequeant, cum spectent ad fidei com-m issum, quo post mortem filius grava tus ; ubi merito dubitatur, an fructus in . terea percepti sint imputandae quartae. Non otiam venit quaerendum, an conditionis implendae causa percepta sint imputanda r nam ex substantia haereditatis, ut jam dictum , repletio est iacienda , at que ita ex bonis defuncti; non fuerunt autem in defuncti bonis, quae conditionis implendae causa capiuntur. 1o3 Haec ita de in cita querela: suam prae ter alia excludit legitima habita titulo institutionis vel integra, vel saltem pars , comcessa actione ad shpplementum , quae olim erat quarta, hodie triens vel semis, ut dictum , quaeque moribus interdum amplior , secundum quos alibi parentibus est tantum libertas disponendi de quinta bonorum , aut de terti' ec quintar ut reliqua substantia necessario liberis sit relinquenda, ct inter eos aequaster dividenda. Interdum & omnia bona liberis competunt, non data liccn-
ia parentibus de iis disponendi aliquomodo ultimae voluntatis .
Ε diverso quaerisur, An ieritima Irae Iopstanito, eonsuetudine diminui . aut tolli possit 3 Iure naturae debitam esse vulso receptum est, ut tolli non posse plerisque videatur, inter quos est Andr. Alc. Tν σωfumpi. p. I. cap. 8.ex eo, quod liberis die tur deberi jure naturae, quod sit instar alimentorum, in eorumque locum surrogata, I. Cum νatio 7. ias. De bonis damnat . I. in D.ρν. e. Ras nutius I 6. i. De testamea. quibus locis dicitur naturae debitum : ea autem , quae sunt juris naturae , non mia
sunt tolli per ius inserius. Minui quoque non posse est aliquorum opinio . quod idem juris, quod est in toto sit & in parte
L qu et lota 76. inst. De rei vindie. Et hoc ita
quoad liberos : nam quoad parentes & minui di tolli posse admittunt, quod non
tam jure naturae iis debeatur, quam civiali , secundum Alciat. d. Deo . Verius lumen , indistincte eam & minui & tolli
posse, ut habet magis communis opinio ,
teste Alex. cons. 3. n. v. via. 7. Cujus m.
tio est , quod potisiimum jure humano su inducta, & ab eo dependeat ejus obli
gatio per quod ideo toIli poterit., cum ejussit tollere, qui posuit: quam sententiam etiam amplectitur Castrens. ia d. Auth. Novissima u. a. h. t. In quam rem iacit exemplum militis , qui per leges solutus s leninibus juris civilis, non tenetur tib ris relinquere legitimam , cum & testamen. tum validum scribat, liberis scienter praete. ritis , quibus non est quaerela , I. De messia cistis m-I. Testamentum M. c. b. t. Quod leges permittere non potuissent, si testibma Met 3uris naturae, a cuius praucri. pio non liberat lex humana. Nihil facilint loca in contrarium alim IIogata, di si milia, quae volunt iure naturae eam esse debitam . Neque enim hoc intelligendum quasi ejus taκatio a natura sit, sed quod sit naturae conveniens, hane partem liberis relinqui. Quae res non s cit , quominus juri civili adscribenda ve. niat ejus origo. Unde passim dicitur , necessitatem relinquendi liberis legitimam parentibus esse impositam per legem , ideoque vocatur: Legatis pars , Logιbus
Nihil facit, quod sit surrogata in B. III
cum alimentorum , ut secundum regulam surrogatorum , debeat sapere eorum nasturam, atque ita, ut illa, tolli non posse. nam ista regula demum p cedit, quando
250쪽
surrogario fit per omnia ada uate. Merard. in loco a vi subrogatorum in fine. Od hie non fit, cum legitima & debeatur in catu , quo alimenta non debentur,
uti filii diviti ; dc contra alimenta sint praestanda in causa, quo non est actio adlegitimam , uti liberis militis praeteritis. ritem pauperi matri praeteritae in pupillari. Haec posterior opinio juri est consormior.
Cunc. in Recitat. ad LPapinianus S . f. quoniam s. b. t. Va'. tomo I. Sueetis F. 2 . n. 296. Goveanus ad L. Falcid. in praefat. n. 8. Alimenta tamen sunt relinquenda liberis, nisi causa sit, quae dc ea denegari faciat, qua de re insta ad tit. De liber. ἐν ροst. Prior tamen opinio aliquibus videtur aequior, secundum Gail.
qui in utramque partem auctores citat, 2. O . c. I. 2. Mync. cent. s. obf. q . Fa-chin. q. contr. c. 32. Riaer. Suarez. ad I. Quoniam 32. Ced. ba. in declarat. Legis Regni Amit. a. in pr. Adde Hillig.
Finaliter quaerere lubet , An legitima sit pars bonorum , an haereditatis ἔ Apitata haec a plerisque i quaestio . Bonorum esse quo iam , non haereditatis , habet communis opinio. Bart. in I. Ex facto 3 3. n. I. iij. De baered. insit. Salic. in L. Sei-mur 36. in fise C. b. t. Iason. add. th. nevissima nu. 3. dc alii , quos citat
Mant. De coniect. - 7. tit. 8. H. l. Gail. 2. Obs c. leto. u. a. Nititur haec communis opinio: Priino I. Cum quaeritur 6. Cou. hoe Dr. ubi ad excludendam querelam injicitur, an quartam tanOiuna reliquerit testator mortis tempore . Bona autem non
dicuntur, nisi quae supersunt, deducto aere alieno, dc iunctis impenss, d. l. 8. 1.cuarta P. b. tit. Ut ex consequenti, Cum
qu ta bonorum non faciat haeredem filius in legitima institutus non possit dici haeres, atque ita nec ipia legitima haereditatis pars. Secundo, quod haereditas, ut talis coni,neat onera I legitima autem veniat detrahenda demum , deductis oneribus , uti dictum.Ter io Quod ad legitimae supplementum non aga ur petitione haereditatis , sed condictione ex L Omnimodo 3C. C. b. t. Verum huiusmodi argumenta non sunt
tanti momenti, ut a contraria Opinionec quae semper mihi vita juri consormior
quemquam merito avertere possint . Pro
qua facit, Primo , quod ut supra prinbavimus , legitima liberis debeat relinqui
titulo institutionis , ut non possit non dici haeres, cum talis titulus haeredem faciat. Rejecta eorum opinione, qui legitimam rem singularem esse volunt, & non relinquendam titulo institutionis , sed praeter eam , aliam partem bonorum , ut satisfiat legi. Secundo facit L ita tamen 27. s. si patronus 13. ins Ad S. C. Trebo I. ubi patronus institutus ex debita parte potest cogi adire & restituere: nemo autem c gi potest niti haeres. Tertio secit , quod eκ communi de veriori sententia non mia sit si ius retinere legitimam , repudiata retia qua haereditate , ut tradit Cov. ade. Ra nutius, . in fine, dc alii, quos citat
Vas'. De Success. romo I. g. IV. πνm. M a. ex ratione, quod nemo possit haer
ditarem pro parte amplecti, dc pro parte repudiare, per Ieg. qui totum , Ο, fruis, quis 2. infr. De aequirend. haeredit. ubi hac de re latius . Quam sententiam inter alios amplexus est Bald. in Repetit. Ieg. Pater filium num. 6. vers. quaero nunc Me tit. ubi tradit ratione legitimae succedi in unirersum jus ; quod habuit desui
eius. Vas'. d. loco num. 2II. Sarmient. SeDEI. interpret. Ab. 8. ad i. Si quis fervum 8. g. si exi certam s. num. II. De Leg.
r. Vide Hillig. abi fost. At. E e. me obstat huic posteriori sententiae , III
quod antequam habeatur ratio legitimae, deducatur aes alienum dc sunebres impensae: quia ista deductio ea de causa fit, quod legitima cedat aeri alieno , dc mireristin pensis , quae ponunt verum disitum , legitima potius , quae tantum ponit quasi debitum . Ut merito cedat aeri alieno, ne alias ante veri debiti deductionem si ustra habeatur ratio legitimae ; quia posset haereditas absumi per aes alienum . Nihil facit , quod vocetur bonorum II pars, d. l. 6. cum bonorum appellatio hac
n materia etiam contineat haereditatem,
dc veteres promit e dixerint haereditatem dc bonorum possessionem . Quo facit δεκbona autem 3. in strine. De bonorum possquae habet bona plerumque dici universitatis cujusque succestion . Facit arguis mentum sumptum a legato, quod non debetur nisi deducto aere alieno , ct tamen describitur per Florentinum in I. Legatum est II 6. De legat. I. esse delibatio haereditatis. Atque ita patet solutio ad primum . II Non obstat secundu na , ' qucd scilicet