장음표시 사용
292쪽
Eo i o ilia, qtra Arabia nomine nune di roscitur, non unum antiqui tus constituebat regnum, sed in plura Avidebatur. Horum omnium regnum Aman , siue Arabia fecis, amismum erat, oeseuorum regum p tentia , o generis nobilitate, G sertilitate agri, o DLbri calo aliis longe praecellebat. Ab huius itaque regibus exordium sumendum nobis ora deque ad caetera gradum facie δ.
DE ARABIAE FELICIS REGIBUS AB IPSORUM
origine usque ad Mahomerum. CAPUT PRIMUM.
V P ERIV s iam dictum a nobis est, dum egimus de Arabum origine , Calitanum filium Heberi Arabum gentis parentem , & authorem fuisse, ac propagatorem, omniumque primum regium capiti imposuisse diadema. Huic demcto successit Iaarab filius , qui regioni toti ex suo nomine n men dedit, dc lin uae, quam non selum excolere primus coepit, sed characteres , dc scripturam e cogitauit, ut Mashudius, dc alij testantur. Quamquam non desint, qui arbitrantur, Salomonem hos inuenisse characteres,&Bethais reginae Sabae , quae illis eadem ac Arabiae est, ut suo loco fusius dicetur, tradidisse, cum illum in aenismatis, reproblematibus tentatum venit. sine dubio traditione opinion re imbutus, ac persuasius Ctesiphon S Uobi Ap stoli discipitius, vel quisquis ille fuit, antiquos Arabum characteres, qui bus plumbeae illae laminae , quae apud Granatensium urbem in turre quadam repertae fuerunt, sint exaratae, Salomonis appellauit in Latina historiola, quam una cum illis ibidem recondiderat. Huic opinioni praeter Arabes suffragantur Syri, & Chaldaei apud Iesudad Episcopum Hadtensem in praefatione Elucidationis Genescos , ubi postqvina pluribus contendit, ante Moysen nullas extitisse scriniuras, nullos lue characteres, subdit: am autem aiunt, quod quemadmodum iste Moyses) primus excogita-
293쪽
Isuit liter ra Hebratem, quibiu Legem posῖit, ita Salomon excogitauit charactores aliorum librorum , siue scripturarum , quos tradidit mulis a quibus ast cui est honoribus, m primum quid m Syriaca lingua scharacteres in quos d dii Hiram Dri. Iaarabo eius sussicitur filius nomine Iasahab , qui regni heredem reliquit Habduciames, videlicet cultoremflis, qui postea ob acerrima bella finitimis illata gentibus, spolia ab illis reportata , easque in captiuitatem ductas, Saba nuncupatus est, id est direptorem, depre latorem; urbemque de suo nomine condivit Sabam, quae uniuersae r sioni indidit nomen , dc genti, unde Sabaei sunt dicti Arabes. Eruditis Iuniis vir Saamuel Bochartus in praefatione prioris partis Geographiae sacrae, seu Phaleg Arabes Sabaeos a captiuitate dictos vult, quia ipserum regi ex palatio suo prodire vetitum fuit sub poena lapidationis. Sed profecto haec non videtur Arabum esse sententia , clim nullus illorum eius legis mentionem fecerit, dc contrarium ex singulorum regum rebus gestis constet liquid5, cum summo imperio , dc libertate regio meli sint munere. Nec Saba vocabulum Arabibus significat inclusum , aut in carceribus detentum esse, sul dii captiuitatem ducere , rapere, diripere, spoliare, & eiusmodi. Itaque Sabaei dicti sunt Arabes, id est latrones , de depretatores. Dec dente autem Saba regrxi sceptrum sescenit Homairus filius, princeps liberalitate , ac magnanimitate celebratissimus inter Arabes. Eo vocabulo nuncupatus est , quod rubrum denotat, quia rubris vestimentis maxime delectabatur , iliorumque inuenit usum. Rerum potitus Thamussitarum
gentem ex Arabia selice ad Hagiaetum expulit armis. Eo defuncto sufficitur frater illius Calilan, post quem ad Vathelum Homatri filium re it imperium, cui successit eius filius Alsaci ac , quem sequutus est Iagphar. Hunc regno expulit Durias filius Naran, fili j Haufi, fili j Homatri, quem
deinde conuocatis undique Arabum auxiliis vita , re regno priuauit Al-
ternumque recuperauit regnum. Hic pungentis agnomen adeptus est,
quia in suo quodam disticho dixerat. Si negotia punxeris Ortiter, urserisive, Ad prisiorum principum facile peruenies virtutes. Pauld aliter hoc distichon legitur apud Ismaelem Sciahinsciali, Si violentius negotia punxeris, oe quam par est,
e tos principum supplantabis facile pedes.
Post Alnaamanum Asmachus eius filius thronum occupauit, quem subsequutus est Sadadus filius Hadi, filij Almatati, filij Sabae. Is multa commisit cum finitimis praelia, & quidem acerrima , itaui praeter totam Ar biam , Africam quoque usque ad occidentis solis terminos subiugauerit. Plures condidit ubique urbes, miraque excitauit aedificia , quorum descripta ab authoribus vestigia, te cadauera omnem propemodum exCedunt humanam fidem. Inter plura admiratione digna , hoc unum refert
Ahmetus filius Mahomeli, siij Abrahami Thoalabensis in libro , quem
inscripsit: Confirmatio demonstrationum de Porani narrationibus, ubi citat etiam Mansurum filium Scialibani, atque Abiuselum. Refert, inquam , Abdallatium filium Balati, dum amissam quaerebat camelam in m-M
294쪽
litudine Anuant, improuiso incidisse in urbem quandam altis , amplisque moenibus vallatam , quam cum esset ingressus , vacuam ciuibus comperit , ingentes verb tituli ubique sese admiranti offerebant. Stuporem augebant aedificia, dc Palatia super smaragdinis , ac iacynthinis excitata columnis. Cubicula ex auro purissimo , argentoque constructa conspiciebantur ; pauimentum variis constratum erat gemmis, dc unionibus; portae stellis ex pyropis , seu rubinis, & iacynthis emicantes constabant. Flumina hanc urbem irrigabant varia; horti, arbores , ac fructiis diuersi qeneris deliciarum, Sc pulchritudinis compendium , ac summam comitebant, atque absoluebant. Vrbem semel, bisque perlustiavit Arabs, acceptisque iis , quae ex tot diuitiarum cumulis potuit , & lubuit ipsi , in Arabiam felicem reuersus est. Quod percipiens Moauia tunc gentis princeps accersiitum hominem de re curiose percontatus est , cui non solum omnia fideliter ille narrauit, sed sua dicta unionum, pretiosissimarum gemmarum , aliarumque exoticarum rerum praesenti testimonio , dc e bibitione firmauit. de re ut certior esset Moauia , Caabalatibarum virum rerum antiquarum peritia , & cUnitione celeberrimum tunc habitum interrogat, qui respondit, eam este urbem Sadadi fili j Hadi, quam ibi ad similitudinem terrestris Paradisi construxerat, sed antequam edperuenisset, ut eius frueretur deliciis , animam essiauit. Huius cadauer inde translatum in specu montis Hadii ramuli condidit eius filius instenti erecto monumento , quod sic describit mox nominatus Thoalabensis ex relatione cuiusdam Bastami, ac illius Acij. In ipse specu , inquit, vestibulo sese gradus offerunt intranti fere centum , singuli altitudinis staturae humanae , per quos ad fornicem in montis rupe excavatum , centum cubitos longitudinis, totidem altitudinis, ac quadraginta latitudinis, descenditur. Lectus ibi conspicitur fornicis longitudinem exaequans, in quo eiusdem magnitudinis iacet humanum cadaver. Ad huius caput tabula pendebat aurea , in qua Sadadi res gestae ordine narrabantur. Tabulam autem hanc cum multis aliis magni praelij rebus auferentes Bastamus ille cum secto in Arabiam asportauerunt. Nos autem , subdit Caabaiah barus, in nostris legimus historiis hanc urbem repertum aliquando iri a quodam homine Mossemano, qui sine dubio hic est, indigitato Abdallati filio Balali , de quo mox mentio facta est. nam autem fuit Caaba-lahbarus iste iam indicare praesenti data occasione forte a nostra narratione haud alienum est. Is fuit genere Iudaeus, professione Rabbinus, qm Mahometi implacabiles excitauit suis versibus iras , praesertim illo poematis ad Begiatrum fratrem, qui pseudoprophetae nomen dederat, Versu. Proinauit tibi Ma metus calicem μὰ ebrieratis. Ex quo suis edixit pseudopropheta, ut Caabalatibarum, ubicumque terr rum repertus fuerit, interficerent. Ille ergo cum nullum euadendi vi ret locum , aut consulendae saluti , Mahometum adiit, illoque prius salutato, formulam impiae religionis publicὸ pronunciauit, scilicet : 's' scor um m esse Deum, oe Ma metum Apostolum Dei. Qui aiat uam securitatem illi daret, versum illum proferre, ac recitare palam iussit, quem ita pronunciauit. Tropinauit tibi obviareus calicem sua ebrietatis.
295쪽
Negauitque se dixisse: Tropinauit tibi Mahometus. Hoc tamen non placuit , nec ardentes extinxit iras. mobrem Amasiae cuiusdam pseudo prophetae nomine Saad, quae longe tunc aberat, laudes, & cncoinia, ut poeta disertissimus celebrare decreuit. Bene enim animaduertebat, nullo alio magico carmine pseudoprophetae animum demulceri magis , ac tam maxime posse , aut alio irarum auerti flammas , quam amoris. QMd s
nὸ ex animi sententia ipsi cessit; quippe non solum poemate recitato obtulit ei securitatem , sed etiam omnibus iis , qui illud legerint, recitauerint, vel audiuerint audacissime suum pollicitus est paradisum. Insuper suo pallio poetam donauit, quod postea Moauia imperi j, rerumque Most manorum potitus triginta aureorum redemit millibus , quo id ipse , de successores in celebrioribus solemnitatibus uti solebant. Poema ita incipit.
Gnre Saad abiit, ideo cor meum est maestitia aspectum,
Tribiturque post eius etsi a catenis amoris vinctum. Sunt Iudaeorum nonnulli, qui asserunt, Caabalatibarum illum Mahometo post Sergi j Monachi adhaetisse, non animo amplectendi eius religionem, sed ut eloquentia Iudaeorum religioni, ac rebus apud illum consuleret. Et sane liquidδ constat Alcoranum legentibus, eum librum Hebraeorum
caeremoniis, ritibus, naeniis, ac fabulis consertum, atque consarcinatum
esse ; eorum Textum haudquaquam literatis corruptionis insimulatum, ut quidam perperam arbitrantur , sed prauae , ac falsae interpretationis. Quae omnia, ac alia similia Alcorano huius Caabalatibari opera in Iudaeorum gratiam insinuata sunt. Defuncto autem Sadado in fratris, nomine Lactrian, potestatem Tegni deuenit sceptruin , cui Dusadad successit frater, qui heredem Harecham reliquit filium. Huic pro ris cognomen inditum est , quia redieris caebello cum ingenti praeda ab hostibus reportata, in ciues bona illa omnia liberalissime profudit. Decedenti Harethae suffectus est eius filius Dul- carnain , id eit Acomis, de quo Mahometanorum nonnulli Alcoranum locutum fuisse volunt, non quidem de Alexandro Macedone, qui eodem
denotatur apud Arabes nomine , cuius rei rationes retulimus in notis ad nostram Semitam sapientiae ; non desunt vero , qui locum Alcorani de Alexandro intelligendum esse contendunt. Sequitur Abraha Bicornis filius cognomento Dulmanar , scilicet Pharonum author, quia omnium primus ad Sinum Arabicum , dc Occidentalem Oceanum Pharos extrui curauit , ut ad portus tutius noctu naues appellerent. Asticus paternum occupauit regnum, qui urbem, quam condidit, ex suo nuncupauit nomine , ex quo tum tota regio Africa dicta est. Eo fatis concedente regni gubernacula suscepit Hamarus ipsius frater , qui Desadhar cognomen adeptus cst, nimio sielerum patrator, quamobrem regno expulsus est,
substituto Sarhabito eiusdem stirpis homine , unde acerrima bella inter utriusque factionis homines commista sunt, in quibus victoria tandem cum regno Sarhabito cessit. Hic restium reliquit Athanado filio , cui defuncto sine masculina prole succeuit Bathais eius filia , feminarum sui temporis pulcherrima, dc sapientissima. Ista non solum ex omnium Ara-
296쪽
bum fixa sententia, sed multoriim aliorum etiam habetur pro illa regina Sabae in sacris celebrata Scripturis, quae Salomonem adluit, ut illum aenigmatis , dc problematibus tentaret, probaretque. Hanc autem sententiam argumenta duo , & rationes confirmare omnino videntur. Primo,
Sabae nomen, cuius dicitur est e regina, toti Arabiae prouinciae impositum fuit, ut supra notatum est, quod nomen AEthiopiae aliquando indi tum esse , nemo hactenus assirmavit. Quod autem quidam aiunt de illa Ethiopiae urbe huius nominis , perridiculum est, quia a regnis dicuntur reges, non ab urbibus, praesertim ignobilibus, ac pene ignotis, qualis est haec, cum vix certum sit, reperiri in tota ea r sione eiusnodi urbem. Dedisserentia punctationis Hebraicae hic non dissero, consile sacrarum Literarum commentatores. Alterum argumentum , quod huic opinioni dat robur maximum , & firmamentum est foeminae acerrimum illud ingenium , ac sciendi, discendique studium, quo Arabes quandiu genus hum num fuit, flagrarunt; ubi contra AEthiopes dc ingenio sunt stupidi , ae
semper fuerunt, nec discendi ullo tempore tracti sunt desiderio , aut cupiditate. Fabulas, apologos,& lenocinia , quae inter Upupam auem, reginam Bathais, & Salomonem regem intercesserunt, ut ferib illa narrat Alcoranus,&Alcorant author Mahometus, hic lubens praetereo, recensebuntur enim a nobis alibi inter scelestissmi, ac nugacissimi impostoris tricas, atque ineptias. E viuis decedente Bathais, resnum obtinuit Baser-naem ipsius auunculu, filius Sarhabili, quem quidam nominant Malechum filium Ainri, fili j Iagsu, si ij Amri, ex progenie Mantabi silij Zaidi
Homatritae. Is occiduas inuasit plagas, tantumque pro ressus est, donec peruenit ad torrentem quendam arenarum , qui instar numinis rapidi sit
mi excurrere fertur, itaui illum traiicere nemo valeat. Illo autem consistente , ac rei admirante nouitatem , dc inusitatum praeter naturae ordinem cursum, arenarum fluxio stetit. Suorum tunc mandauit nonnullis,
ut illum transfretantes, certa inde nuncia sibi referrent. Illi principis iussa exequentes traiiciunt torrentem , scd nunquam amplius sunt reuersi, ex quo eos periisse coniecit. Et ne aliis hoc idem accideret, titulum aereum inibi erigi curauit cum hac inscriptione, 'VLTRA HAs ARENAs NvLLA SECVRA VIA EST.
Parenti sussicitur Samarbargas, quem nonnulli faciunt filium Africi, si ij
Abrahae Dulnianari. Vivebat huius tempore Bastasius Persarum rex, qui Samarbargae imperio submittere fasces coactus est, tributumque pendere. Eodem tempore florebat Zoroaster, ut quidam perhibent, magorum princeps, ac parens , ut suo loco in secunda classe regum Persarum dicetur. Samuhendam celeberrimam urbem armorum vi expupnauit, destruxitque, hominum infinita propemodum multitudine caesa. Inde Sin rum petens regionem iter aberrauit , ac siti una cum suis interiit. Quo mortuo suffectus est filius eius Abumalechus , qui accipiens esse in Occidente torrentem quendam praestantium smaragdorum, quamobrem auiditate ductus eo proficiscitur, sed antequam eo perueniret, mortuus est.
Post hunc translatum est regni sceptrum a filiis Homatri fili j Sabae ad
297쪽
filios fratris eius Calaiani. Inter hos primus regnauit Hamran filius Ha
mu Azdensis, filii Hainer, fili j Charne, fili j Amri, fili j Thaalaba, fili j Moetan si ij Aradi, filij Algauti, iiiij filia: Malechi, fili j Adad, filij Zaidi, fi
lii Calilan secundi geniti Sabae. Hamrano successit eius frater Hamrus, qui Mazichia, id est iacerans, cognominabatur, quod singulis diebus nouis vestimentis utebatur, & quae semel gesserat, lacerabat, ne ali j iis uterentur. Sahidus autem Africanus, dc Hamza Aspatianensis in suis Chronicis tradunt ante Hamranum , & post Abumalechum regnasse Alacra num filium eius, tum filium Alacrani Dulii sanum, qui Samarhendam umbem, quam destruxerat Samarbargas, instaurauit, re feliciori successit ad Sinarum penetrauit regionem, eamque expuFnauit,& matricem destruxit urbem , occisa ubique infinita propemodum hominum multitudine, novamque condidit ciuitatem , in qua triginta colonorum millia 'ex sitis reliquit, quos hactentis inibi Arabum vivere more, de Arabicam loqui linguam, tradit Hamdanus in Historia in ripta Memoria Gentium. Tempore huius Aram fluuius totam sermε Arabiam felicem inundauit, atque vastauit, ut quae olim ob caelum saluberrimum, fructuum omnis generis
copiam, praestantiam, ac ea omnia, quae ad vitam humanam reliciter transgendam faciunt, licis nacta nomen , prouinciarum omnium miserrima haberetur. Res notatu digna est : citati reserunt Auctores ex antiquissimis Arabum monumentis , quod ante illuuionem illam Serpentum nulla reperiebatur species, nulla Scorpionuia i , nulla Formicarum, nulla Pediculorum , nulla Pulicum , ac huiusmodi animantium generi humano infestorum , imδ si aliunde eis asportabantur , statim atque ad eius prouinciae terminos perueniebant, moriebantur: post illuuionem vero illam ingens huiusmodi animantium prouenit copia. De hac illuuione mira narrant Arabum Scriptores, eiusque Pseudopropheta Mahomerus mentionem facit in suo Alcorano. Mortuo Duhisano successit Tabalius frater eius maior , huic vero Cli carbus eius filius , cui tum suffectus est eius patruelis Tabalius minor cognomine Abucarbus, qui omnes Arabiae Felicis Principes viros neci tradidit. Suscepto autem totius regni absoluto resimine, suum patruelerii praefecit Hagiari prouinciae, in qua plures Iudaei degebant, quos pessime accepit, edque sebditorum prouocauit animos, dc iras excitauit, ut nulla habita suo Principi reuerentia illum ignominiose trucidarint. Quod audiens Abucarbus eδ cum centum suorum millibus prosectus est,uindictam de intersecti patruelis morte sumpturus, totam enim Prouinciam ferro , flammisque deuastare decreuerat. At patruelis tyrannidem, dc pessimos mores cum didicisset, re insecta reuersus est. Hassanus Tabalii maioris filius mortuo auunculo Αbucarbo in regno successit. Is Strabo erat, luscus, atque mancus, sed prosectb omnium sui temporis strenuissimus, tantaeque maiestatis apud suos, ut nemo ipsi contradicere in re quapiam auderet. Confirmatus in regno omnes , qui in sui patris conspirauerant mortem, neci ad ultimum tradidit. Quibus peractis expeditionem in omnes gentes ac nationes parauit, & peragrata sermo Perside tota, atque Chorasane, dc aliis prouinciis subiugatis , ad Euphratem diuertit, Chaldaeam, εc Syriam invasurus. Quod exercitiis d
298쪽
18ices ac principes animaduertentes summopere contristati sunt; amplius enim non poterant uxorum , ac liberorum ferre absentiam , & deside rium. At ea erat Regis maiestas, ac seueritas, ut nemo ipsi de huiusmodire loqui auderet, nec ipse Hanarus eius Dater , qui non minori desiderio redeundi ad suos tenebatur. Cum igitur diu res esset agitata inter Ham-
x ' , ' a Rege reditu , & nemo ausius
est et id ad se recipere, Hamro persuadere coeperunt, ut fiat re interfecto sibi ri ni imponeret diadema , quo semper dignior ab omnibus habitus erat. Qui regnandi cupidine allectus in mortem consensit Datris, Ec accepto Ducum iuramento, dormientcna adoritur, 3c minime a fiatre facinus huiusmodi suspicantem trucidat. Quod percipiens Darestius, qui s Ius inter Duces parricidium Hamro dissuaserat, infelix regnum, infeliciorem vitam , infelicissimam mortem ipsi praenunciat. Nec sane deceptus est, quia statim atque regni suscepit gubernacula , ita ab oculis soninus cxcussus est, ut nec vcl momento temporis, quamuis dormiendi laneueret desiiderio, requiem capere posset. Consultis autem medicis,&Sacerdotibus hoc suscepit responsum : Nemo iniustie interfecit fratrem , cui Dein iusti non immiserit vigiliam. Tunc alta exclamauit voce: Hoc est consilium Ducum Homairitarum i Sed praeter vigiliam tot tantisque laborauit morbis, & calamitatibus, ut nec corpus exonerare posset nisi a suis feretro ligneo efferretur , ex quo Lignei cognomen adeptus est. Quamobrem omnibus exosus factus, ut nec familiares, nec cons inguinitate ci coniuncti illum amplius ferre possent, eandemque talionis luens poenam a suis interficitur , eiusque regnum suscepit Dumater facinoris
perpetrator, ut Asipatianensis , ac alij Historiographi perscribunt. Quidam post illum regnasse volunt Habdelat eius kium , & post hune i ,
fratrem nomine Alliaretii, cui successit Marthad filius Habdelal Ma thad autem iste, quatuor habuit filios, inter quos diuisit regnum, & imposito singulis diademate, Reges eos nuncupari voluit. Isti accepto reano a patre Mecham proficiscuntur, ut nigrum lapidem ex eius asporta Ent templo , aliudque in Arabia felice conderent templum , ad quod peregrinarentur Arabes. At cum hoc percepissent Cananes, ac reliqui eius regionis Arabes magna undique collecta hominum turba aduersus quatuor Reges pro liuo Templo , ac lapide nigro pugnaturi procedunt. Commisso autem bello tres cecidere Reges , quartus verδ captus est. Quid autem fuerit Templum illud, ac lapis niger insta suo loco ostendemus. Superatis Regibus substituitur Tabalius filius Hamni, qui ab Hamro fratre tuerat interfectus , ut paulo supra diximus. Tabalio nihil magis cordi fuit, aut antiquius, quam vindictam de Cananibus , aliisque Arabibus sumere pro debellatis quatuor Regibus, innumerum propterea cogere coepit exercitum. Quod clim esset annunciatum Cananibus, qui faedera pacis tractarent, mittunt, &pro singulorum Regum sanguine mille consuetos offerunt Camelos. Hoc quippe tempore Gentilitatis seu seculi tenorantiae Regum sanguinis pretium crat, Ducum vero centum. Tabalio defuncto successit eius filius Hamrus, qui omnes ferine Principes viros , nobiles, ac strenuos quosque suae gentis peremit. Tantam impietatem aegre ferens
299쪽
Rabilia ex prosapia Calliani secundi geniti Sabae , eum e vivis sustulit,
regnumque occupauit. Sed collectis undique Homairitis, aliisque gentibus eiusdem factionis aduerssis Rabiliam, regno depulsus est, substituto Abraha ex Homairitarum genere. Huic successit Satibanus, qui cecidit in bello, quod susceperat aduersus Madrastas. Interfecto Satibano sufficitur Alfabali Abrahae filius, qui cum ducentis militum millibus Madraitas adorsus est, vindictam de sanguine Satibani sumpsit. Eo fatis concedente regni deuenit sceptrum ad Dusnaterum hominem alienigenam legitimis depulsis regni heredibus. Potitus regno totus adulteriis, ac turpioribus obscoenitatibus sese dedit, ic elegantiores quosque iuuenes, dc puellas praesertim regalis stirpis rapiebat , de vi opprimebat. Aliquando nunciatum est ei Zarham cognomento Dunuas ex repta prosapia suae aetatis esse elegantissimum iuuenem , quamobrem solita aestuans libidine ad se illum adduci iubet. Ille parere simulans regiis mandatis statim Dusna-tero sese sistit. Clim vero in penetrale secessissent, educto Zarhagladio,
quem sub vestibus absconditum tenebat, impium, atque cxosum omnibus tyrannum e medio sustulit. Pro tam egregio facinore Zarham Regem salutant Homatritae. Is in regno confirmatus Iudaicam Religionem amplexus est , Euangelio, ac multis Christianorum millibus combustis, δίeorum destructis Ecclesiis. Mashudus Scriptor Mahometanus refert in Pratis aureis, quod cum accepisset Zarha, qui Iudaeus famis Ioseph nominari voluitὶ in urbe Nahran prouinciae I aman, siue Arabiae Felicis plures esse Christianos , contendit, & accensis fornacibus hinc Iudaicam Lesem , hinc ignes Christianis proposuit. Cum vero multos Christianos in ignem coniecisset, adducta est mulier puerum septem natum mensibus gestans, quae cum ignem sormidaret, loquutus est ad eam infans inquiem: Mater, morere prome tua, nam post hunc enem nustus erit ignis. Insigne ac celebre testimonium a Mahometano Scriptore adductum ad Christianae Religionis confirmationem. Zarha defuncto sufficitur Dupi dan ultimus Rex ex Homastitarum genere , in qua familia Arabiae Felicis regnum perdurasse scribunt Arabum Historiographi annis Σοχo. Hic notat Ismael Sciat insciali in Historia Gentium, ex authore Chronologia populorum, antiquiores Scriptores non recensuisse omnia nomina Regum H mairitarum, neque quoto tempore singulos regnasse, hinc notatum tempus Loto. annorum cum hactenus enumeratis Regibus forte conuenire non potest.
Eo tempore Felicis Arabiae transsatum est regnum ad AEthiopes. Huius rei occasio ita fuit, ut referunt supra citati Scriptores. Zarha Dunuas cum Christianam renunciasset Religionem , Euangelium combusisset, &destruxisset Ecclesias , ac Christianos ad Iudaismum impulisset, a Rege AEthiopiae bello petitus est. Is enim Christianae Religionis zelo permotus,ed Arbatam patruelem cum septuaginra militum millibus misit, qui breui totam obtinuit Prouinciam , magna fidei hostium caesa multitudine. Fusis Arabibus , dc de sua salute tisperans Dugiadan sese in mare cum equo praecipitem egit. Atque ita regnum Arabiae ad Arbatam AEthiopem deuenit, qui regno potitus spolia inter duces diuisiit, militibus, ac pau-
300쪽
t peribus neglectis. Quare indigne ferens Abraha item AEthiops Arbatam
occidit, de regnum occupauit. Audiens Nagasius Rex AEthiopiae necem Arbatae indignatus est maximopere , iurauitque se montes, dc planities
sanguine Abrahae sparsurum. Ille igitur cam tale Nagasij percepisset i
ramentum , vas quoddam impleuit ex terra montium, dc planitierum,
quam suo madcfecit secta vena sanguine, ad Nasasium misit facti multis
rationibus contexens excusationem. Quibus placatus Nagasius Abrahae ignouit. Sunt autem qui scribunt, Zainam Christo Domino nunquam nomen dedisse, sed ex Gentilium castris ad Iudaismum transiisse. Eo defuncto regnum suscepit Iacsum, cui successit Masstuc filius Abrahae, de is fuit AEthiopum postremus, qui regnum Arabiae Felicis tenuit ; rursus enim adHomairitas deuenit regni sceptrum. Nam cum valde premerentur Arabes ab AEthiopibus, Salphum ex Homairitarum genere elegerunt,& aliqua pecuniae lumina collecta ad Caesarem mittunt legatum , ut aduersusAEthiopes suppetias impetraret. At Caesar, cum Chri uianus esset, suas copias aduersus homines religionis eiusdem mittere negauit. Quamobrem
Persarum adiit Salphus Regem Cosdroam auxilia rogans. Sea nec ipse essiagitanti, ac simplicanti acquievit. Cum vero decem aureorum millia ipsi erogari iussisset, ait Salphus lacrymis sit bortis: Aurum o Rex abs te non postulo , auro enim mihi opus non est, iam totius regionis mea terra amrum sit, ct argentum, sed auxilia tantum postulo a Regum maximo. Tunc miseratione motus Cossemas postulata auxilia promini lenibus solatus hominem verbis. Dum autem de expeditione agebatur apud Costio , id consilij procerum quidam dedit: Consulo, Rex, ait, in re tam incerta,
ut cum homine eos tantum mittas, qui ob patrata crimina morti sunt adiudicati ε, qui si victoriam reportabunt, accedet in tui Imperii augmentum , sin vero peribunt, tuo honori, aut Imperio nihil decedet. Consilium Cosdroae, & Principibus viris non parum placuit. Quamobrem carceribus lustratis tria millia, sexcenti viri sunt comperti, qui ad praelium apti habebantur. His strenuum praefecit Rex Ducem nomine Vahrar,
qui centesimum tunc & unum agebat annum, sed viribus adeo in ea aetate pollebat, ut eius arcum nemo praeter ipsum tendere valeret. Conscensis igitur nauibus breui secundo vento sinum Persicum traiiciunt. Salphus , qui suum aduentum suis renunciaret, praemisit, cui nulla interposita mora obuiam occurrerunt ad tempus, & locum condictum supra viginti armatorum millia. His Masimc cum suis copiis obuiam iuit, & cum prius magnum conscendisset Elephantem , postea Eouum, tum Mulum, optimum omen sibi augurati sunt Arabes , ed quod a maiori ad minus animal descenderit exercitus Princeps. Nec vanum iuit omen, quia bello commisso AEthiops miles terga dedit, de Masilic ipsorum Dux telo percussus cecidit. Debellatis AEthiopibus,& in deditionem accepta urbe Saga, portam dirui Vahraz Persa iussit, ne eam inclinato mite ingrederetur. Quod cum executioni esset mandatum, dc ingressus praeeuntibus regis Persarum vexillis explicatis, ait Salphus: Iam actum est de re ro H mairitarum in aeternum. His ita gestis , misit Vahraa qui Regem certio- lrem facerent de victoria reportata ab hostibus; misitque simul eidem au- l