Chronicon orientale, nunc primum Latinitate donatum ab Abrahamo Ecchellensi Syro Maronita e Libano, linguarum Syriacae, ... cui accessit eiusdem Supplementum historiae orientalis

발행: 1651년

분량: 309페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

261쪽

HISTORIA ARABUM .

laetitiam in statu separationis a corpore , dc cilici ut Angelum ex Angelis lpropinquis Deo, statim subdit : ot si imbuta suerit Amma contrariis memoratarum perfectionum , sene torquebitur vehementi ma poena inferorum. Liquet haec sententia ex variis suppliciis & poenis, quas sinsulis peccatorum generibus apud inferos attribuunt scriptores Arabes , liquebit adhuc

ex mox dicendis. . I. ri

De secundo etsi plane constet apud Arabes, improbos ob admissa maiora, ut loquuntur, crimina, E flagitia igne inferorum torquendos eue: non conueniunt tamen, an finem eiusmodi supplicia sint habitura, nec ne. Ho- rum namque quamplures , uti legitur apud Haetzadulam Bencamunam

Tract. de tribus religionibus, nempe Moysis, Christi, ic Mahoincti cap. . assirmant , improbos nequaquam aeternam subituros in inseris esse damnationem, sed aliquando inde egressi ros, vel postquam dignas pro suis criminibus persoluerunt poenas, vel intercessione Mahomeli, ac diuina indulgentia. Alij autumant, neminem ex Mahomeli asseclis supplicia luiturum fore, quantiscunque sceleribus Ec flagitiis sit obstrictus, dc contaminatus , sed omnes recta paradisum petent Mahometo pro omnibus intercedente. Non desunt tamen , qui flagitiosis damnationem statuunt aete nam, nullsiinque intercessionis, aut indulgentiae agnoscunt locum. Mali metus Αignei lib. cit. quaest. xo. hanc communiorem esse Mostemanorum

doctrinam scribit aduersus Philosophos, ut inserias ex eius verbis de triplici Animarum statu post separationein patebit. QEr opinio videtur esse Alcorani cap. 2. & alibi asserentis : In aetemum permanebunt peccatores

in ea gehennal nec diminuetur eu poena. Qua de re vide plura apud peditissimum linguarum, praesertim Arabicae , dc eruditissimum, atque amici Dsimum R. P. Philippum Guadagnotum Trach. 1. cap. 9. suae doctissimae Apologiae pro Christiana Religione. Vertim enimuero It nulli solido innixus Lbularum fabricator fundamento oppositum omninδ docet in libro Sonna, siue Legis, ubi confidenti fronte sectatoribus liberationem ab ins

rorum poenis rua intcrccssione pollicetur. Hoc etiam eiusdem nugarum machinatoris audentissimum iactatur apud Abdaliam Bocharensem tom. 3o. Commentariorum Alcorani, effatum : Vtique, inquit impostor, iusnient omnes homines die Iudici, ad primum hominem Adamum dicentes . Imremede pro nobis deprecemur, pater noster; qui sua commemorans peccata r

spondebit: Ego sene non sem dignus , nec tantus, quare adire iustum Noachum. Adibuntque Marchum, qui sea commemorans peccata eos remittit ad vibrahamum Dei dilectum. Abraham autemsea commemorans peccata Morsem colloquutorem Dei adire istos iubebit. Moyses vero Illa item commemorans peccata eos Christum Spiritum Dei, oe eius Verbum a ne adhortatur. cir

stas demum e alumetum Dei amicissimum adeundum praecipiet. . Tunc venient ad inquit Mahometus, e renise rogabunt, mi pro tris intercederem, statimque ingrediar ad Dominum meum , oe pronus adorabo , qui ad me e Surge, Mahomete, extiae caput, G, exaudieris, pete, habebis. Et ego ad illum : Gens mea, gens mea. unc dicet mihi: Vade , oe educ ex issis omnes eos, in quorum corde tantum comperies fidei, quantum granum pendet hordei. Quibus eductis reuertar, iterumque Dominum adorans deprecabor pro gente

262쪽

mea, qui ad me : Surge, Maiamete, caput extolli, dic, exaudieris, pete, habebis, oe ego ad illum e Gens mea, gens mea. Et iste rursus ad me: Vade, σeduc ex istis omnes eos in quorum coris tantum comperies Dei quantum pendet granum napis. Vmbus a me prostis, reuersus deprecabor se reliquis: ct

ille ad me e vade, oe educ ex istis omnes , in quorum corde comperies minus,

minus, minus, quam Tranum napis, ex igne, ex igne, ex stri. Tunc egrediens immensa perfuyus Letitia omnes educam , G ad Taradisιm perducam. Quae scelerum Architectus tam hi perbolice mentiendo effutivit, infinities, ac citra omnem humanum captum plures amplificauere Legales, ut risummouerint non solum aliis gentibus, sed ipsiis etiam Mahometanis Philosb-phis, unde tot orta sunt bella. Porrd quid sentiunt de aliarum gentium, quae Mahometi insaniam non sunt secutae, salute aut damnatione, inter illos haud conuenit. Nonnulli quippe apud citatum Haraadaulam existimant, eos, ad quos Pseudoprophetae missionis notitia, dc cosnitio aut penitus non peruenit, aut leui solum , & obscura penetrauit rama, quae prudentem non moueat, aeternum haud damnatum iri, nisi aliquid aeterna damnatione dignum egerint , aut crediderint. At si notitia illa talis extitit, quae prudentem moueat , nihilominus pertinaci obstiterunt animo , eamque asperitati sunt, aeterno damnantur igni. Verum s eam minime aspernati sunt, sed omni adhibita cura, dc studio veritatem illius missionis perouisiverunt, nec ipsam potuerunt assequi, non damnantur aeterniim secundum aliquos, nisi aliunde id meruerint: secundum alios vero sempiternis destinantur suppliciis. Gentium Seductor cap. mox citato Alcorani non solum suis , sed etiam Iudaeis, Christianis, ipsisque paganis salutem pollicetur, ut ad damnationem pelliceret: Certe, inquit, his qui crediderunt Mahometani) er Iudaeis, o Christianis, ct Paganis retributio erit s , re merces apud D minum suum, nec timendum egistis, nec contristandum. Alibi etiam asserit, Moysen pro Iudaeis, Christiam pro Christianis intercessuros esse , dc ab aeterna liberaturos damnatione, de poena, etsi aliis in locis ut imposior,

& mendax sibi contradicat contrarium aifirmans. Inferorum igpem, quod tertio loco propositum est, corporeum, ac materialem esse, asserit Abdalia Alcasui libro de creatione Mundi, cap. de Ge-henna ,-alij quamplures apud illum. Algarat quaest. Eo. acriter inuehit in Philosophos, quod metaphoricum illum faciant, nec aliud esse velint,

quam attritionis, & compunctionis. Auctor Propositorum proposit. x . utrumque agnoscit : si imbuta fuerit emima contrariis memoratarum per timum , sane torquebitur vehementi ima poena inferorum, ureturque igine compunctionis oe attritionis. Fertur in libro subtilitatum cap. de igne, Gabrielem Archangelum Mahometo interroganti, ita inferorum ignem descripsisse. Cam altissimus Deus gehenna creauit irem , inendit istum annos mille donec rubuit, tum alios mille, donec albuit, demum alios mige d nec neruit ut nox Interrogatus item filius Mashudi, uti Ham-

sus, dc Zaidus filius Vahabi apud eundem testantur Authorem , de hoc eodem inferorum igne respondit : Hic vester ignis est pars una ex septuariginta partibus infrenum ignis, oe nisi bis in mare immersus lotusque fuisset,

263쪽

nultam ex isto cepissetis commodum, quinimmo mximum detrimentum. Nam rant Mahomelana sacra , quae vocant, monumenta, seu multo verius profana, Zc nugacissima commenta, uti in libro subtilitatum legere est, Gabrielem Archangelum a Deo quondam missum fuisse ad Malechum inferorum praesidem, qualem faciunt Graeci, dc Latini Plutonem, ut ignem primo parenti Adamo inde afferret ad suos coquendos cibos. Malechus. verba sunt libri subtilitatum) Gabrieli ait: quantum imis vis tibi dem. Cui Cyabriele mensuram minae. Tunc subridens Malereus dixit: Si hane libi Abiam mensuram , utique illius calore liquefient cali septem, septemque terra. Igntur ad Dominum reuersus Gabriel ait: Deus meus, quantum accipiam ignis PCui Deus . quantum pendet minutissima atomus,sed lauito illum in septuaginta fluminibus septuaginta vicibus, antequam ad Mundum istum asseras. su acto, aliubi ignem istum ad primum parentem stinamum, posuitque super abissimi montis cacumine, qui statim liqvsactus totus est, oe ad primum reuerisius ignis locum, remansitque illius fumus tantum in ferro, oe lapidibus urique nunc, ex quo fumo eg noster hic ignis. Commode sane ex silice , & serro,

quibus excutimus ignem , compacta est fabula, & exaggerata in rebus

commentitiis veritas.

Tandem esse locum aliquem , in quo purgantur, expianturque impersectiores, ut loquuntur, Animae, sue quae leuiorum scelerum nota maculatae ex hac vita discedunt, antequam Deo sistantur, eiusque fruantur visione, vel Paradisi voluptatibus, de deliciis, constantissima, testatissimaque est omnium Arabum sententia. Ita Iacob Bascia in Thesauro Iuris cap. de lotione ante preces , dc cap. de cura mortuorum, cui omnes adstipulantur Iuris Canonici inhometani Tractatores. Omnes quippe docent externam corporis legalem lotionem signare internam, quae est Animae, indόque inserunt : Si templum adire, & preces persoluere illoto corpore, & Ardiabus contaminato nefas est, quemadmodum Sc defunctum humare sine lauacro, quantδ magis nefas erit, Animam sisti Deo immundam , quamuis leuissime. Quam autem purgationem peragi igne, preces, quas pro defunctis fundunt, clare ac luculenter demonstrant. Vnam aut alteram illa exhibere ex libro subtilitatum lubuit. O Deus nequiescere fac Animas eorum, oe illumina sepulchra eorum, oe ablue eos aqua, ct niue, oe refrigera calorraeorum, oe munda illos a peccatis sicuti mundatur vestis alba a Iovius. Item: Commuta, Domine, domicilium eius in melius domicilium, oe in familiam mel orem adscribe istum , oe introduc isium in Paris sum, oe serua illum a tentationibus Aulchri, ct cruciatu ignis per misericordiam, oe iratiam , σliberalitatem tuam, ό misericordis ime misericordum. Mahometus Algaget quaest. 2o. triplicem agnoscit Animarum post separationem statum, quam esse omnium Mahometanorum sententiam ibidem testatur. Verba ipsissima sunt: Vtique felicitas aterna est Animabus

σαοnbui se iremis, oesupplicium sempiternum est Mnimabus imper'

moribus contaminatis, mitum vero innimabus imperferitis contaminatu, pranequaquam consequuntu licitatem abstulam , nisi perfectione , iugiscatione, seus rasis, G purgatione. Hanc veritatem omnes agnoscunt Orientales Christiani, quidquid sit de

264쪽

ipso nomine, in quo haerent nostri temporis nugatores. Ad quod probandum unum, aut alterum asserendum duximus testimonium ad silentiun imponendum illis , qui lineudentissime , dc perfricta fronte blaterant in suorum angulis, ic profanis synagogis, Orientales inficiari Purgatorium, ne

deinceps mussitare audeant. Constitutio Ecclesiae Syrorum cap. 39. de defunctis, quod resertur in codicibus Melchitarum, Maronitarum, Iacobitarum , dc Nestorianorum est. Facito tertia die commemorationem pro iis, qui obdormierunt, in Psalmis, oe trecibus , quia Christus mortuus est, oe resurrexit tertia die. Har quoque pro illis commemoratio nona die in memoriam Uuo rum oe mortuorum. Facito item pro Eris tri simum diem iuxta antiqua letis

ritum, quoniam si gyrael luxerunt super c 'se triginta diebus. Ium depra illis anniuersarium , erogetiisque de bonis istorum eleemosua pauperibus. Et sandi pro certo credimus, id fieri pro istis tantum, qui continentia, me, Giustitia sunt praediti it quoniam pro patratoribus magnorum criminum, O in Hisbus si quicquid in hoc mundo bonorum in eleemo nam ero tum fuerit, n in hoc e undo purgantur ex peccatorum sordibus: ab vero nonnisi post hane

vitam per ignem ex cicatricibus peccati curantur. Quid clarius quid luc lentius 3 quid de nomine digladiamur, cum de re tam certis constet Iudaeorum autem quaenam sit de hoc loco expiandi Animarum sententia , aperit Leo Modena Rabbinus Venetus in Historia de ritibus Hebraeorum pari. . cap. 9. hisce verbis : Tengono cis G sia si Paradiso peri Anime de buoni, qualui amano Gan Heden, Ae beatificati Histiano ruendo lis oria sius ran la visio diuina; iumente rinferno, che chlamano Ghei-nain, per Hem jedoue tant me loro sano tormentate con suoco, ct attre ne, ma qui alcum flano dannati in perpetuo a penar in quelia mansera , ne maisiano per Urime, altri vi stiano se mente per certo temo presso, e quem diacono esser purgatorio, non distinguendo F per Logo, ma per tempo. Quae Latine ita sinant: Tenent Parai um se pro Gnimabus proborum , quem vocant Gan Heden, quae beatitudinem adeptae, gloria ibi fruentur sola visi ne diuina ; similiter Inferos , quos appellant Cheinam, pro impiis, ubi rerum nima cruciantur igne, abisque pumis Ved hic quidam hynt iamnati in iste num ad tuendas eo modo paruas, nec umquam egrediendi stes a fulgur alis ibi manebunt fiam ad praestitutum quoddam tempus, quod vocant Purgatorium, non dili inguentes illud loco, sed tempore. Nihilominus Menasset, Benisrael de creatione Mundi, probi. 2r. cum Hollandicis vlulans lupis perscripsit: non Ut necessarium, ut ponamus Purgatorium e nam ponimus varios gradus esse in Inferno pro ratione multorum, aut paucorum peccatorum , qua quis commisit. At si varios atque Mauri ponis gradus in Inserno, cur varios ordines, quos ponit Rica

dus de Media Villa cum Theologis aliis meram fabulam in tui capitis limine appellas, cum idem sit ponere gradus varios, dc varios ordinesὶ Certe auribus haec das Caluinisticis, ic dum ad voluntatem loqueris tuorum amicorum, eosdem illudis,dc iudaice eludis, ac negans cum illis, nobiscum ais. Quid enim ad nos de nomine dum constat de re r Non habent aliae

265쪽

HIs TORIA ARABUM.

nationes , & linguae nomen , quod ineffabili Dei nomini ram, eiusque significationibus aequipollere posuit; ergo non conueniunt de re significata 3 impium effatuini Purgatorium nobis nihil aliud sane est , quam ordo, siue gradus eorum , qui non aeternum sunt damnati ad poenas, sed ad praestitutum aliquod tempus cruciantur, luuntque pro criminum grauitate supplicia. Haec ipse malitiose taces, Menasset, , nec aperis , aut declaras gradus eorum , qui ad tempus iuunt poenas , quod est totius quaestionis huius momentum, & pondus: Sed hoc satis euidenter ex suorum graduum distinctione euincitur. Adhuc praeterea longissime a vero aberras

assirmans graduum illorum varietatem peccatorum facere numerum, cum constantissimum , dc compertitissimum ut apud omnes, circumstantias, &qualitates criminum suos quoque constituere gradus, ac multo plures.

Grauissimum habetur adulterium a quocumque commissum ; sed multo grauius si a sacerdote, vel sacerdotum summo admittatur. Maximum sce-sus est quempiam alicubi occidere , at multo maius si in templo. Nec paris grauitatis censendum est furtum a paupere patratum ad explendam famem, qua premitur, cum eodem quod patrat diues. Blasphemiam Deum infinitae est grauitatis, quam in hominem quempiam. Saepissimε etiam grauius est peccatum cogitationis, ec cordis, quam facti, uti est hoc insipiet tis : Dixit insipiens in corde suo non est Deus. Quae omnia satis apud veteres varia declarabant sacrificia. Igitur non selus numerus, sed circumstantiae etiam varios illos constituunt gradus, contra quam asseris.

Splendide prosechb mentiris, & perfricta seonte pronuncias Menasti, iam subiungis: cujd quod in sacris litteris nultam vestisum eorum locorum

reperire si de Rabbinis tuis maxime iniurius es, qui locum hunc Zachariae cap. v. vers. 9. Et inducam tertiam partem per ignem, & hunc alium I. Samuel. cap. 2. Vers. 6. Dominus mortificat, σωuficat, deducit ad instros, m redueit, De huiusmodi ordine intermedio interpretantur in Tract. Rosa Sana. Sed locum integrum ex tua interpretatione lib. 2. de resurrect mori. cap. 2o. huc tranSferre iuuat, Vt armis te consediamus tuis. Ipsissima sunt verba: Academia Sams, inquit, quod tres hominum classes, atque Ormes iudicandi sistentur: unus impiorum, ac pessimorum, alter optimorum,

tertius mediorum. Illi, tui permissime iusti sunt, sine mora si uentur mitas turi seculi. si, qui plane mali, atque improbi ferint; consistim in infimum δε-

trudentur ; iuxta illud: Multi ex dormientibus in terrae puluere expergi Dcentur; hi ad vitam aeternam , illi ad pudorem, & opprobrium aeternum. Intermedi, desiendent, oe precabuntur, O hinc adsiendent iuxta illud: Et inducam tertiam partem per ignem. Et de his loquitur Hana r Dominus occidit, & vitae restituit, facit descendere ad sepulchrum,& facit adscendere. Caterum Academia Histelis ait, Deus est gratiosis, σpropenses ad mi r cordiam; mii loquitur David, cum ait: Dilexi quoniam exaudiet Dominus vocem deprecationum, δα. 'sque ad attenuatus sum, Sc me seruabit. Quid adhuc de tua audacia tui dicent, Menasti, recutiti, qui Gentiles scriptores, & Poetas eorum sapientibus praesers scribens: Et Gentilo, qui locuti sint de praemio , oe poena Animarum,non plura pose ere loca, quam Iomnum, oe Paradi=m, quorum hunc vocarunt Elysios campos, illum Tartarum.

266쪽

HISTORIA ARABUM.2 9 Et postquam pro hac tua sententia adduxeris Platonem , Virgilium, Ouidium, ac Tibullum , addis : Denique alij quoque multi ex mentilibus, quos omnes referre mmis longum videatur, tantum meminere tuorum D rum locorum, re fieri potest, ut illud acceperint a Pranhelis. Rabbini tamen tria agnoscunt loca ex Prophetis, ut ex mox relato testimonio euidentissime patet, erho egregie mentiris Menasset, , ac virisque impudentissime imponis, solum ut cum illis, apud quos degis, & scribis , catholicum reiicias Purgatorium, nulla Scripturarum, & Rabbinorum habita ratione. Ipsorum te expiscari gratiam, tibique conciliare conari, manifesti Lsime habemus ex cap. s. lib. 3. de resurrect . mortuoruin ubi exponens verba illa Zachar. 13. 7. Eoisper virum serium meum, de Imperatore Turcarum , ita tum tuos subiungis latratus: vel potius de Sapa Remano capiendum est, qui se pastorem, proximum a s Deo appetat, oe Dei visarius interris audire vult. Respondeat nunc Abisai Semei huic improbo : Vuare maledicit canis his mortuus domino meo regi P Latrat quidem canis , dc ob

latrat.

--sed frustra agitur τα irrita ventu,

G peragit cursus serta Diana Hos.

DE RESURRECTIONE MORTUORUM.

CAPUT DECIMUM ONUM.

HO C de resurrectione mortuorum dogma semper ab utriusque seculi gente impense creditum est, si ea, quae de Dahritarum secta supra notauimus, modo recolas. De prioris aeui tamen Arabibus id unum hoc de argumento scriptum legimus apud Gregorium Barhebraeum lib. V. sui Chronici, Mashu sum, & alios, quδd scilicet suos equos, aut camelos ad sua mactare sepulchra mandabant morientes , quia arbitrabantur, eos, qui hoc praestitissent, resurrecturos fore equites, qui vero non, pedites. Fabula non sine foenore ad posteros deuenit, ut insta videbitur. Nec sane mirandum est , seculi ignorantiae Arabes gentilitatis tenebris obrutos id credidisse, cum & aliis gentibus huius quoque assilsisse luminis aliquid certo constet, uti legere est apud Platonem in Phoed. Senecam Epist. 36. & Herc. fur. Virgilium Ecl. 4. M lib. 6. AEneid. ac alios. Qui autem post Mahometi vixerunt tempora de re omnino concordant, non item de modo, oc circumstantiis Resurrmionis. Quod ut bene intelligatur , sciendum est: Arabes scriptores resurrectionem vulgatissimo vocabulo , Ut Almaad, denotare , id est, reuerso, regressius, reductio, restia tutio. Denominationis rationem ita reddit Alsaret quaest. io. libri destructionis Philosophorum : Resurrectis dicitur Minaad, quia Deus alti us redurit, atque restituit corpus a priuatione ades, m a morte ad vitam. Qui hanc resurrectionis denominationis rationem recipiunt, trifariam diuidumtur. Primi volunt, illud idem corpus resurrectitrum fore , quod primum Animae unitum est, & unum cum illa constituit compositum. Suam hanc Chron. Orient.

267쪽

asseitioncm , ut alij eiusdem propugnatores , & patroni tam Christiani , quam Iudaei , ex diuina stabiliunt iustitia, quoniam corpus, quod bonorum , aut malorum Operum particeps fuit Animae , iustum ac par est, ut una cum illa vel bonis fruatur, dc communi praemio, vel poenas luat. Eandem confirmant, & Vrgent ex vocabuli analogia , quia non rectὸ diceretur, aliquid reduci, dc restitui ad pristinum esse, nisi omnino idem sit, saltem quoad partes essentialiter componentes. Secundi arbitrantur corpus componi iterum ex eadem materia re invertae partibus, ex quibus compositum antea erat, verum non eadem animari ita,

aut informari , sed alia de nouo a Deo producta , atque id satis esse existimant, ut aliquid reduci,& restitui ad pristinum esse dicatur. Isti haud plane declarant, quid nomine vitae de nouo productae a Deo intelligant, an scilicet ipsam Animam , ut aliquando intelligendum venit per metonymiam , an verb nouam ipsius Animae coniunctionem cum corpore. Ad me quod attinet, puto, eos intelligere Animam ipsam , quam cum vita confundunt , ic accidens appellant, Vt supra obseruauimus, si tamen isti sint iidem eum illis. Auget coniecturam resurrectionis illius descriptionis expositio, cum dicant ad illam saluandam satis esse, ut cadem materia corporea iterum reducatur , restituaturque ad pristinam humanam formam , de . figuram. Quamobrem immortalitas, quam diximus, hos Animae attribuere , ut alibi asserere videntur, vel capienda est pro ea, quae resurrectionem sequitur, vel de immortalitate indeterminate. Nisi tamen dicere velimus, illos nomine materiae corporeae intelligere Animam & corpus , cum non defuerint inter Arabes, qui Animam corpoream statuerint, ut ex hactenus dictis constat; ac nomine vitae de nouo productat ipsam nouam utrius. que coniunctionem, dc Animae essectum, qui est vitam tribuere. Posteriores mox relatae sententiae authoribus recta opponi videntur, quia, ut homo ad pristinum statum reduci dicatur, A restitui, sussicere autumant , ut Anima rursus corpori uniatur alicui, vel idem illud sit, quod prius, vel aliud, quia sella Animae ratione homo constituitur, aiunt, non

autem corporis.

Qui autem vocabuli Almaad descriptionem non admittunt, corpus nequaquam resurrecturum esse, sed ad priora redactum iri elementa, similaresque partes decernunt, atque adeo resurrectio nihil aliud illis est, quam perfectarum Animarum absolutissima,&finalis beatitudo, quemadmodum perfectarum ad commeritas poenas plena , dc eonfirmata Iudicio vnia uersali damnatio. Horum eiusmodi est argumentum, dc praecipuae rationis summa. Qui fieri potest , inquiunt, ut illud idem resurgat corpus , quod in alia , & alia corpora conuersum est , & per varias mutationes in animalia , plantas, metalla , lapides , dc id genus resolutum ὶ Quid praeterea dicendum est de iis corporibus, quae in hominum cedunt iu menta, de substantias, it aut multiplici transmigratione, ut loquitur Algazel, unum idόmque corpus pluribus animabus successive informatum fuisse, credibile sit, per eiusmodi conuersiones ὶ Haec dissicultas tanti ponderis fuit, ut lepidi minae praebuerit Rabbinis quibusdam comminiscendae sabulae occasionem 3c locum. Confixerunt enim in spina dorsi ossiculum esse quoddam

268쪽

Luci vocatum , quod nunquam pereat, ex quo hominem tamquam ex massa fermenti instauratum, restitutumque iri in futura resurrectione. Usorum verba sunt in Trach. Berescit: aAdrianus cuius ossa comminuunturimasiuit ex R. Iesuab filio Hanina, unde Deus benedictus germinare faciet hominem tu futuro secus ' respondis i e ex rh Luz ,su osculo stina. fusatur, unde nos hoc Z Da mihi iPud, inquit illi, osculum, G te docebor cottidit illud in moti, sed non tuum est coniecit tu ignem, oe non flagrauit; coniecit in aquam , ct non attritum est; imp fuit incudi, mastraque cecidit; sed ne hilum comminutum est. Eiusdem ossiculi mentio fit in libro Zoat, in Toldot Noah, & in Tot dot Ishac sic : Omnibus defunctis, qui inuenientur procul in peregrina terra, creabit Deus benedictus corpus suum quale conuenit: nam et cum osculum hominis manet sib terra, quo corpus i Vormabitur, tamquam ex magis sementi. Et R. Hya : Sciendum ess, inquit, resurrecturum idem corpus, quod fuit, quia sic seriptum legitur, vivent mortui tui, non autem legitur, quod Deus ea creabit: quive Hastum creatura, qua sunt, vitient. Est enim o culum, quo sub terra manet incorruptibile, neque senescit unquam, aut in puluerem abit. Uo tempore Deus benedictus emolliet illud, ct turgidum reddu secuti massam sementi, σ allevabit, aeque extendet inquatuor parara, atque hinc corpus, est siue membra fient; tum Deus benediactus infundis illi animam. Ita est, inquis R. Eliaet r. At o culum i Iudquo pacto emolistur Z rore; si riptum est, quia ros olerum res tuus. Adstip Iatur hic R. Eliezer in Pirque cap. 3 niam autem hoc commentum experientia, & de facto facillime deprchendi p'test, Menasseti, qui horum subscribit opinioni, lib. 1. de resurrect. cap. 11. hoc aliud addit: sudemmo iculum tale est, ut nequeat interire, quamuis hodis nultas sit, qui istud nou

rit. Putidum estatum l Imo nunc magis noscendum esset, cum nunquam corporis humani, eiusque minutissimarum partium tam nota, ac cognita fuerit, ac hisce noliris temporibus Anatomes. Fieri ne etiam potuit, utanti suorum Romanorum, qui mortuorum cadauera igne absumebant, cineiatque tanto curabant midio, nullus istud animaduerteritὶ Hanc nugacitalcm duplici sacrarum Scripturarum firmant Rabbini patroni authoritate. Prima est Psalmographi resis 3 . it. C odiens ossa eius, unum ex iis non consumptum est. Altera Ezechielis 37. 6. Et fuit tem Ras,oe accesserunt ossa, os ad os suum. At profecto hinc manifestum euadit, hos ad summam

impudentiam ineptos esse, cum nulla sint fere in tota sacrarum Litterarum suppellectili testimonia , adeo luculenta, quae hoc commentum aequὸ a fundamentis euertant. Psalmographus namque aperte loquitur de omnibus

ossibus, de non de uno illo , quod isti confingunt: dc quasi verbis iis dixisset, ossa defunctorum, quae nos consumpta esse credimus, Deo integra manent, ac minime consi Impta. EZechielis verba adhuc luculentiora sunt, itaut commentariis illa declarare velle, maioris esset ineptitudinis improbus labor. Quid est enim os ad os suum accedere, quam olla dispersa,& dis iuncta Dei nutu a gregari , uniri, δc coniungit Et hoc est ne idem illis,ae ossiculum emolliri, turgidum reddi sicuti mastam fermenti, alleuari, a que extendi in quatuor paries, lique hinc corpus, eiusque membra fieri Mentitur etiam splendide Menasseli, dum dicit, ossiculum illud iam igno-ciron. Orient.

269쪽

tum esse, cum notissimum sit non selum apud Syrorum , Arabumque medicos, sed etiam ignobile vulgus. Est quippe os sculum quoddam in spina dorsi amygdali reterens formam & figuram, unde nomen se Luci a similitudine accepit, ic ab aliis ossibus nec duritie differt, nec incorruptibilitate. Atque adeo alienae linguae vocabulum Rabbinicum nouum arguit commentum. Nec parum hoc diuinae derogat omnipotentiae , quasi vero sine illo incorruptibili ossiculo mortuorum corpora ad pristinum statum restituere non posset. Sed ad Arabes, dum interea in suo dorso suum quaerunt Iudaei ossiculum. . Aliud Arabes, qui corporum inficiantur resurrectionem, & solam Antiamarum admittunt, adstruunt contra eiusnodi argumentum. Materia corporum est finita, Animae vero infinitae sunt, sed infiniti ad infinitum nullacit proportio, erU corporum resurrectio, noua illorum cum Animabus coniunctio penitus fieri nequit. Huius syllogismi maior propositio Mundum ab aeterno creatum fuisse supponit, quod cum falsum sit, ut falsis lima ab aliarum opinionum propugnatoribus negatur, ac iisdem exploditur rationibus , dc argumentis , ut quaest. ΣΟ. notat AlgaZel, ac Mundi aete

nitas.

Communis itaque sententia est, ac omnium receptissima Arabibus, eadem corpora esle resurrectura, non autem alia de nouo producta, aut ex parte aliqua, vel ossiculo concreta. Argumenta ab huius assertionis imp

snatoribus allata facile refellunt, cum, quia non naturali aliqua potentia id fieri asseratur , sed diuida, quae omnia ex nihilo produxit, quod multo maiorem arguit potentiam; clim quia diuina Prophetarum oracula passim hoc nobis testantur. Vnde Propositorum Author. propos 1 . aduersus illos : Oh veraciorra Phi pia aequὶ statuerunt rara essem stiritualium, oe comporalium iuxta ea , qua memorauerunt Propheta, oe tradiderunt asserentra, hoc necessario credendum esse. Ioannes Darensis Syrus toto primo libro de resurrectione corporum illa impupnat , soluitque argumenta, dc multis, ac quidem doctissimis , eruditissimisque rationibus euertit, sed cum ad Arabum non pertineant suppellcctilem, eas Christianis reseruamus Archiuis. Modum tandem resurremonis quod spectat, duae sinat Arabum opiniones. Prima, quae refertur ab Algazelo quaest. io . Authore libri subtilitatum cap. de resurrectione, & aliis, asscrit ex authoritate sacrae, si Deo placet , Mahometanae historiae , Deum quadrasinta dierum spatio super terram immissurum pluuiae guttas humano spermati persimiles , ex quibus humana germinabunt corpora, non secus ac herba, dc olera terrae. Fabula

accepta forte partim est a Rabbinis, qui verba haec Psalmi: Et florebunt δε

riuitate sicuti rba terra. de haec Isaiae cap. 26. quia ros olerum nos mur, de resurrectione interpretantur. Altera, quae communis, ac receptissima est,

asseuerat , quod sonante primo buccina Is aphaele Archangelo omnium surget primus Mahometus, qui excusso ex capite, & barba puluere, Gabrieli, qui ipsi aderit, dicet: quae dies ista est Gabriel cui ille : dies resti rectionis , dies iudicii , dies rationis reddendae , dies attritionis & compunctionis, dies pavoris & tremoris. Sonanth vero denud Is aphael e caeteri excitabuntur mortales,& ad locum agentur Iudici j, sed equites fideles, in-

270쪽

CHISTORIA ARABUM. 23 fideles pedites. Traditio quippe Ali Benialebi Mahometi patruelis est,

Deum ita Angelis praecepturum esse: Anteli mei, Melia ne ad indisium agatis Lles, cauete, ad hoc enim non sunt consueti; nam primum in paremisserebantur lumbis, tum nouem mensium Lyatio in utero materno, deinde mero prodeuntes obstetricis excepti sunt vinis , tum nutricis circumlati brachiis , ablactati parentum stri simu , adulti equis, camelis, re asinis terra vecti, mari vero navibus. -ci mutuatus est ex priscis Arabibus ignorantiae seculi, ut siu-pra notauimus , commentum Mahometi ad suos hoc confirmauit effato:

Multiplicate sacrificia animalium, quia nobis in illa itinere ad iudicium leuamen erunt. Hoc Mal metum ad antiquorum superstitionem illam, & animalium ad sepulchra mactationem allusisse, certum est, quoniam, ut alibi obseruauimus, antiquorum fabulas auxit potius, quam abstulit nugator. Restat modo, ut de via, seu ponte, qui resuscitatis traiiciendus est, ne non de uniuersali Iudicio aliquid dicamus. Quoniam vero haec omnia exactὸ

referuntur ab Authore libri subtilitatum capta Ponte, ab ipso ea petenda esse duximus. Ipsa verba sunt: Creavit Deus, ait Propheta, super ignem, seu sis rerum barathrum pontem septem constantem arcubus, quorum singuli trium millium annorum itineris sunt, mille Uensus, mitti planitudinis, mille docti uitatis. aut pons tenuior capillo est, gladio acutior, si rior nocte tenebrosissima, σ miue acuminati is instructus hastis. Trasiciens itaque homo in primo arcu interrogatur de me, rationemque eius reddere cogetur; in secundo

de statutis precibus; in tertio de decimis, in quarto de ieiunio, in quinto de psregrinatione ad sacra loca, in sexto de legalibus purificationibus, in septimo de

honore exhibito parentibus, eleemosyna, ac tyranniae. 2Et hae omnia practritisse inuentus fuerit, ad felicitatis traiicit locum, qui vero minus, in barathrum praeceps deturbabitur Instrarum. Vicidam autem miΡlgur praetervehuntur, Hyut ventus, alij ut volucres, al, viginti quatuor horarum Vatio, a* mnius, aut Lorum mensium, alν unius, duorum, trium, aut plurium annorum , itam postremi ratum illum potem viginti quinque millium annorum confecerint curriculo. cludam vero ad pontis consistent aditum, quibus dicet Gabriel, cui pax, cur non transitist qui inquient: quia extimesiimus ignem. -bus Gabriel: Cum in Mundo sese vobis pelagus osserebat, quibusiam illud

transferebatis P nauibus, respondebunt. Tunc templa, in quibus orationes te fluebant, ad nauium redactis formam ineret illis, ac ira Iontem transirialem tur. Iniunget praeterea Deus alissimus Gabrieli, quemadmodum sacra ferunt hi laria, ut illum, cuius bona opera exceduntur a criminibus, interroges, an doctorum virorum in hoc citando Uus sit consuetudine, τt ipsi eorum intem cessione parcerus vel si aliquem Alexerit doctorem , aut cum illo remederit in eadem mensa , vel in eodem habitauerit vico , mel amicum eius d lexerit, vel saltem cognominis extiterit alicuius doctoris. Si quem autem talem inuenerit, apprehensa manu in Paradisum introducat ii. m. Vnum hic notandum est, scilicet Mahometanos pontem hunc intelligere materialiter, dc ad litteram, ut in Synodo Samarkandens decretum est, quam omnes sequuntur iuni res scriptores. Huius viae, seu Pontis passim inpiati onem facit Alcoranus, sed praesertim in ipso prooemio , de quo plura eius commentatores, quae

huc non attinent.

I i iij

SEARCH

MENU NAVIGATION