장음표시 사용
241쪽
Hist. Serp. & Drac. Lib. I. 23s
A rem inciderunt. Quare eumdem sequi ordinem debuissent, si accidentia,& pharmaea morsis Scytalis patefacere volebant.
MORALIA.Vo LUP TA S, & potissimhm libidinosa omnium malorum esca ad Scytalem
non iniuria comparanda est,si veritatem continet infrascriptum distichon.
Simpticitate rades adste Iasciua voluptasAuuis, ali homines ut Mycale eramin
Nam, si Scytale ut nonnum authores referunt varijs picta coloribus intuentes red- Osriuia dens stupidos remoratur,ut illos tandem venenet.Pariter gustata semel voluptas ani-c0-viurmum ita excantat, ut ab illa nonnisi extinctus recedat. Est enim lasciua voluptas, in-Scyra5. Bstar Scytalis, varijs coloribus, id est purpureis vestibus decorata, & specie adeo spectabilis, ut homines ad summa, diuinaq; natos, scorto putridissimo supplices esse cogat. Haec autem voluptas sic describitur.
Conspicatur pulchro Mesemper redimita capistro Sunt acuti motus, sons; petulca nrmis.
Dextra tenet specialum, quo o tendet turba malorum, Laeua tenet luxus, ct genus omne mati.
Quocirca si pictata Scytale omni conatu uitada est, ne humanum corpus ad necem in ficiat; multo magis lasciua voluptas erit fugienda, quae ob momentanea titillationem, simul animam,& corpus indignis modis polluit,atq; perdit. Ideo optim iure haecca C mina moralia canere poterimus. Aecipe statu precor, quam si umenda volu M.
Id, quod hactenus de Scytalis, & voluptatis comparatione pronunclauimus,de mere Compa Myrice Possumus attestarit quandoquidem haec descriptae voluptati,consequeterq, Scy- tio meretritali assimilatur: etenim ad rem a quodam Poeta decantantur haec carmina. fis ad volu Aequrpares sese meretrιci bla-ι voluptas, 'Me L Laetua compia snplasea ct, ct navit a mamillas, ulm.
Ex re Imita comaν, opurcum merca ur amorem,
Peuicit, o molles adste, Mundamnobile. D mae res res, vilem sumens de crimine mercem . Hinc videmus,quod callida de dolosa mulier non solum vestium luxui indulgens,'ed faciei quoq; varijs mangonijs nitorem concinans, se adeo venustat, ut instar Scytal is intuentes ad se trahat, si apidos reddat, per concupiscentiam rapiat, & tandem v cnC no mali consensus extinguae. Quapropter optima de causa poterimus canere hoc σι-stichon. ν
αuem coram viatum cernis proferre serenum, Cianu ιι Hortassis laedit hic, Mqἰ nocet.
Etenim muIier nequissima, quo nitentior, eo nocentior, quae cum tibi fauet, se lauer, Mutierudum tibi ridet, te radit,& rodit, corpus laetanter carpit,aurum latenter haurit,non est negassum virgo, nec virago, sed vorago, quae viros vorat,de amando mandit. Hinc lector comm desicriptio. curς potest, num mulier varijs docorata ornametis,& pictata smegmatibus, tot dam- D.meron D , quot Scytale , suis coloribus, humano generi afferre possit. Ad rem D. Hierony- mi senten- u scribebat, si vir, aut mulier vestium luxui indulgens, ita se ornauerisi ut vagos ho- tia.
242쪽
minum oculos ad se trahat i etsi inde nullum sequatur damnum . Iudicium tamen pa- Ε
phrenes Mema ex Pansire Phrenes schema ex Scytale.
VI, in Musarum sacris, iugiter se exercent, ne momentum quidem horae omistanter perire, aut somniculose dilabi sinunt, quin in palestra litteraria ali- quid operentur.Ηorum virorum meminit Ioannes Andreas Palatius,in libro de Insignibus, qui ad indicandum ferum alicuius taminae animum,varia phreno schemata excogitarunt. Sed inter haec, duo, desumpto argumento a Panthera, & a scytale, digna esse animaduersione videntur.Primitus figurarunt Pantheram animal singularibus pictatum notis: eum hoc Dicto. ALLICIT OMNES. Panthera enim, ut enucle tum est in volumine de Quadrupedibus digitatis, occultato capite , ne caeterae perte refiant animantes, ilIas tergoris pulchritudine allicit, atq; necat: Hinc innuere voIebant, quod aliquando reperiatur mulier, quae rarae pulchritudinis velamine ferum tegat animum. Deinde effigiarunt Scytalem pulchrum aspectu Serpentem; cum hoc Dicto. FORMA NECAT. Siquidem in hoe phrenoschemate quaedam mulier assimilatur Scytali, quae est Serpens tantae pulchritudinis, ex Poetarum sententia, ut intuentes, &admirantes reddat stupidos, consequenterq; allectos perimat.
DE AMPHISBAENA . Cap. X. AEQVIVOCA.
. N antecedenti capite de scytale pertractatum fuit,quae ab Amphisbena non multum dissimilis esse ibi tradebatur. Ideo rationi consonum esse existimamus in praesenti historiam Amphisbaenae exarare. Primo igitur circa nominis ambiguitatem, aduertedum est, quod non solum Pi 1, -- Serpens hic biceps nominatur Amphisbaena, verhm quoque piscis phisiano quodda genus in mari Anglico versans,duobus utrinqι capitibus prς- ricta . ditum, quod olim ad nos missum suit. Iinnao, & inanimata quaedam, quorum caput caudae, vel potius initium fini assimilatur, nomine Amphisbaenae donantur. Hoc igitur nomine ligulam caligariam aeratam possumus indigitare, de qua Scaliger in AEnigmatibus, hoc protulit tetrastichon.
Ambigua certi,ce biceps velut Amphissiana, RHrum utrums aeneum, more Iriremis habens, o Arcta eoum subeo, mox ut 'Mecta recui Inuoluensspiris insita uecto meis. II
HOC animal Grseis οἰσβαίνα,& pariter Latinis Amphisbama nuncupatur,ma εἰ LMI, Gn βω-,quoniam ficut geminum habet caput, sic & geminum incessum habeat. Siquidem verbum graecum ἀώγεαίνοι, circumambulo . aut Utrivum circumgradior, ponitur: est enim compositum ex ἀμφί praepositiones significate, cir- Irari dici- cli,& βα νω gradior. Nam Amphisbetna circularibus tractibus,nempe antrorsum,& - ων amphis trorsum incedere videtur: propterea Latinis quibusda utrinquegrada vocatur. Alio- Ο. quin apud Graecos, ob geminum caput, non solum Amphisbina, sed etiam Amphi: Amphico cephaton dicitur. Apud Hesychium, pro sapursui a legitur etiam άι ,σMana , cum ρει ,' ius vocabuli Scholiastes Nicandri non meminit. linino apud Etymologicum legitur
243쪽
A qu. ; na, quae vox eadem cum Amphisbama esse perhibetur. Praeterea scribit Bellonius, quod nomen huius Serpentis adhuc in Graecia retinetur. Avicenas tradi. misistadit, quemdam Serpentem ad duas partes salientem,cuius duae extremitates alion o Ariama hucrassitiei,sunt medio uales, Anhemen appellari.Syluaticus Alcismum,&Albertus ius anguis. Amphisilenen hoc animal eognominant,reliqui vero Authores Barbari Ansibenam,&Amaenam vocitant. Gallis, ex Greuino,dicitur Doublemarcheur,est enim vocabuIum, veluti &graxum ex duabus vocibus compositum.
AMPHI SB ENA, de Scytala animalia sunt inter se valde simiIia: non enim ex
crasso capite in tenuem caudam abeunt, sed adeo aequalis sunt crassitudinis,ut intuentes discemere nesciant, in sua animalis extremitate caput,& cauda sita sint.Discrepant autem ab inuicem este Aetio,quoniam Amphisbaena in utramq; parte progrediaturi cum duo capita a natura sorti ta sit, quasi non satis esset, ex Plinij sententia, uno ore venenum fiundi. Lucanus id innuit canens. HI AEuis ingeminum surgens eaput Amphis M. L .f.Ma Baptista etiam Mantuanus idem confirmare videtur, dum canit. Amphisbaena Liceps, Oriormidabitis ιctu
Albertus autem hoc animal duobus insignitum capitibus esse nega dicens hoc inde in Ai,Messe natum, quoniam hic Serpens aequali motu ad anteriorem, & posteriorem partem ti s se vergat. Matthiolus etiam in Commentarijs ad Dioscoridem, id sabulosum esse cenia 'set, quemadmodum, Je hydram septicipitem. Non negat quidem id monstrifice fieri posse in genere Serpentum ouiparorum, veluti, & in genere volatilium : nam pluries compertum est ex uno tantiim ouo duobus vitellis referto nasci pullum habetem quasi tuor alas, aliquando totidem aura, totidemq, pedes. Immo lacatas visas line itire dum bicipites ed fuisse monstrosis asseuerat. Praeterea Matthiolus suam roborat semientiam authoritate Aristotelis, qui agens de generatione Animalium, pronunciabat monstra raro admodum fieri in illis, qua singulos pariunt foetus, scd ciebrius in illis, quorum partus est numerus , &potissimum in auium genere, S praecipue in gallinis, in quibus, ob propinquitatem, conceptus cohaerent. Quare si vitelli ouorum membra na discriminantur, pulli discreti , absque ulla parte superflua, nascuntur. At si vitellit
continuantur, neq; vlla segregantur membrana, ex his pulli monstrc si prodeunt, corpore, & capite uno, cruribus quaternis, alisq; totldcm. Pariter eadem de causa Serpens etiam biceps interdum visus est cum etiam hoc genus antinalsum oua numerosa enitatur. Hac Philosophi vciba Matthiolo persuatarunt, ut crederet omnino falsum esse, Amphiabaenam, ex sui generis natura, perpetuo bicipitem nasci. Immo tradidit hoe Serpentis genus, lumbricorum modo teres, viris-n que extremitatιbus, nimirum capite, & cauda, acuminatis generari: qua de re non.
nisi difficillime caput a cauda discerni potest : etenim hoc in terrenis vermibus, in luneis alui, in erucis quibusdam, atq; etiam in hirudinibus conspicitur. Et quamuli Galenus in libro de Theriaca ad Pisonem Amphisbamam bicipitem promulgauerit ,nuhilominus huic sententis Matthiolus non Euiet; quandoquidem hunc librum non Ga- opinis Molent, sed Galeno adsciiptum fuisse asserit. Idcirco Matthiolus concludit caput Amphis ιω- deisbaenae capitibus vermium adeo esse pei simile, & caudae aemulum , ut nonnisi dissicile a Amphio,
cauda distingui qucat. In eamdem sententiam venit Greuinus,qui in tractatu de vene- M. nis,magnitudinem Amphisbamae ad corporaturam ver iS terrestris comparati'uae ma D. I. e I 6.gnitudo no ex crassa in tenuem sinit,instar corporaturae aliorum anguium, sed ritu vermium, est aequalis. Hinc fultum est, ut intuentes hanc bestiam, locum caudae a loco capitis disi inguere nesciucrint, di potissimum, cum modo ante, modo retro, more nautis spinio m giorum utrinq; proram habentium, gradiatur. cιrca Pinsetis opinionibus adstipulari videtur Hesichius,cui verba stit hac,ύμφίσβana a Mis/
244쪽
Serpentis porrecto capite, cubitalem caudam, & ducurtatam habens, ct ea saepe incedens; it aut quidam, num duo habeat capita, dubitent. Non est negandum rationcs Matthioli, & aliorum Authorum esse maxime probabiles,quibus Ainpliisbamam dum Anim.is in bus capitibus a natura non csie insignitam affirmant. Nihilominus hoc genus anim Prasibo lis in rerum natura dari, non cile impossibilc attestamur. Primo, omissis authoritatibus
duo has ri Plinij, & Caleni citatis, quoniam Ioseph Iesulta, anno sexagesimo supra millesimum, capita. &quingentesimum, ex Brasilia scripsit dari quoddam serpentis genus, cancri in tiinccdens, cui duo inerant capita, quorum alterum adeo crat amplum , ut tUti corpo ad uaretur, alterum vero corporis proportioni respondebat. In ipsa cetiarn Tanro
Tom. I. bana insula , ut leger c licet apud Rainusium , vcrsatur quoddam genus serpentis quadrangulari fere forma, habens quatuor capita tali ordine disposita,ut aliud Orientem, A imai Te aliud occidentem, aliud Meridiem, & aliud Septentrionem semper spe stent; & quo pMG. gradiendo unum horum capitum se dirigit, illico, nulla conuersone, a cliquum corpus liquitur. Multi dum est animal, S unicuiq; capiti suus inest oculus. Mirabile tamen Fest, quod natura illi nullum conui unicauit venenum; immo caeteris animalibus, &etiam hominibus est salutaremam si alicuius membra disiecta sint,statim huius anima- Amphium lis sanguine consolidantur. Hinc colligedum est nullum esse dubium,qui n Amphisbς-na manna na duobus capitibus insignita,&potris.num marina reperiatur,cuius in historia Aqua uti capta. tilium meminimus; haec capta filii in Mari Anglico, ubi inultae aliae reperiebantur. Vmtur. demonstrificum fuisse anin alnon post imus attest iri, quoniam monstra raro,& non
sepe fiunt. Habebat talis bestia bina capita geminis ornata oculis; unuq; caput ab alio figura, discerni non poterat, nasi quod altarim alicro aliquanto maius conspiciebatur. Quatuor lineae coloris amethistini totum corpus exornatat; quae quidem lineae und quaq; flosculis quibusdam erant dccoratae pulcherrimis, ad instar florum pselidosycomori arboris. Quocirca quemadmodum Amphiibaena marina datur,cur terrestris, etiadari non poterate & eo magis, cum annis elapsis, nepos Eminentissimi Cardinalis cibo piae memoriar ad nos scripselit sc Amphisiaenam bicipitem inuenisse,quae utrumq;caput mouens, modo antrorsum, modo retrorsum gradiebatur. GHactenus de capitibus Amphisbamae. Modo ad reliquas partes huius bestiae descri, bendas accedemus. Serpens hic paruus cst, & imbecillus, & quodammodo caecutiens, δριζ' quoniam genas tam latas habeat,ut oculos quodammodo premant. Deinde tergus qui-R busdam punctis est refertum, non autem tanta notarum gratia , ut spectatores fulgore , h, tergoris retardet uadoquidem Salmasio teste,nemo classicorum authorum id scripsit,' cum nulla insigni varietate notarum, quemadmodum nec scytala commendatur. Vo- crassi, si . luit aut cui Salmasius errorem iisde natum esse, quoniam in textu Nicandri legebaturio, si Hiij π p s i ,nempe notis compunctum, cum legendum sit, cum veteri Scholiaste Nican- iusserptiis
dri mira se: FH enim vox idem significat, quod περι gει, quia hoc serpentis genus circulatis tractibus serpat: propterea quod apud Hesychium, haec duo verba ς M. r , &is, idem denotant.
Addit Greuinus,quod hoc animal habet densam,& duram cutem obscuris notis distinctant,colore terreo,quem Graxi φαιον, Latini pullum appellant: cum hic celor non omnino niger,sed ad nigrum magis quam ad fuscum accedat. Audiamus igitur Nican- Ηdrum, quae hactenus dicta sunt de huius serpentis desaiptione, explicantem, versbustitio donatis hunc in modum. 'se hoe, exiguam tibi subdimus Amsisbaenam,
Duplice conspιcaammo rum mirabileI Uulta. Cuius perpetua caecum castrue tamen, 3M laras viri sonas,porrectaq; mensa Plus a0s alto serpemibus aggere ten M. Terreus est ιαι color, o in V tima pellis, P urima quam et ane es tinctamsigna figurant.
Ioannes Vitiis Hungarus olim narrauit Gesncro ucs sari in Hungaria serpentes breues, duorum palmorum tantum longitudine,nulla cauda, I aequali crastitie per totum corpus: hos vulgo nuncupari truncatos incruiti proptcrea Ob hanc coit Cris figurana,Amphisbaeius esse dubitauit.
245쪽
MONIMENTIS niadauit Bellonius Amphisi sita in Lemno Insula reperiri,&
Agricola Germanis ignota esse. Attamen, ut plurimu hoc serpentis genus in Libya stabulatur veluti Lucianus in Dialogo deDipsadibus restificatus suit. Circa naturales proprietates huius animalis , animaduertunt Authorcs Amphisba nam, si tore ctiam infructate , a caucrnis egredi , &ante cuculi cantum acri adhuc
246쪽
res um stigidiori se committere, quocirca Greuinus colligit Arriphisbaenam in comparatione Est b, AE ad caeteros Serpentes, calidiori tempcratura esse praditam. Circa naturalem gres quales. sum obseruauit Aelianus ii sana per scmitas inccdcntem, caudae Icco, allicrum ca put adhibere, rursus regrediciatem vicissim altero capite pro cauda uti. Pr. Here. , quamuis hic Serpens, ob latitudinem senarum, vi sus hcbetudine laboret, ut nota. TigilaMia tuin suit superius. Author tamcn libri de natura rerum, illi in cubandis ovis vigilana hujus an tiam asstignat: nam, quando alterum caput sopCrc est Orprcssum, alterum vigilare A
Circa partum, nonnulli tradunt Amphisbaenas ore eniti cum Vtraq; Scrpentis ex tremitas capite integretur. Id Claudius Minos in Commentariis ad Emblemata Ala L. 8. . 23. ciati, ex doctrina Plinii, & Solini colligisse prosit aur : cum tamen praedicti authore In Polyhis nempe Plinius, &Solinus expressis verbis id minime attestati sint. Quare cum Pli c.3 nius, &Solinus duo capita Amphisbaenae concci seriat, Claudius Minos arbitratus est necessarium cilc, ut per horum alterum Ampliisbaena pariat. Demum Author libri de natura rerum promulgauit sibi comparasse, ut non sollim mos sit, sed et lain sibilo, at a. pintuitu perimat. Hinc conicetamus Amphisbaenam cum regulo coniundi. Nihilominus Venenum Georgius Pictorius sorte adlines verbis praedicti aut horis in Lerna malorum sic canit.
Et Reusnerus in Paradito poetico idem dccantarc videtur, dum inquit.
2 grauis ingeminum surgu caput AMEL Ana, i Laethfero, quoties tu, At ere necat.
Scimus quidem maleficum esse animal; quoniam Galenus, in libro de Theriaca ad Pisonem, pronunciauit mulierum ut cro gerentem hoc animal transcendente n abota Aborius tirer hoc igitur indc prodire potest, ob aliquem vaporem venenosum a corpore ber- causa qua- pcntis cleuatum, qui malignitate sua laetum perimat. Id l, a vcritate alienum non alis. csse opinamur: quandoquidem Edoardus Uuotonus addit mulier cin praegnalarum it L. de is lico hoc animal transcendent in nihil patii quoniam sorte vapor, Ob ccoclitatem mo-Amm. cap. tus , nullam impressionem inc cre potest, & eo magis, quia rursus ti adiimulierem a Gai 8. grauidain impunc supra vivam, vel mortuam Amphisbaenam in pyxide seruatam tran
SYMPTOMATA ictum Ainphisbon v consequentia a Nicandro haudquaquam
descripta fuerunt; serte quoniam, ut retulit Dioscoridus,similia sint ijs,quae ir ictibus viperarum c tingere solent. Verum Actius ponderans huius veneni signa , promulgauit lectum Amphisbniae cesse exiguum, necnon vesparum, vel apis pun- . eiuras imitari: undo postea simplex inflammatio dimanat. Quamobrcin Aetius a do- Η μνέρυ- ctrina Dioscoridis maxime disiciat ire vidctur: cum ex mente Dioscoridis hac sympi . .i mata assuntlcntur ijs , cluae ut ictu Viscrae accidunt. Itaque ut hos authores inter se con MEς ciliemus , dicendum erit, fieri posse, ut in principio ictus Amphisbanae illa appareant signa, quae ex puncturis vesparum, aut apum prodire solent, sed tractu temporis symptomata morsus viperae accedant, nisi opportunis r udijs morsui in principio leui o
Quapropter specialis modus huius extinguendi vencni, cX capite de vipera crit potendus, ut Dioscoridus, Aetuarius ,& Aegincta statuerunt. Author tamen libri de natura rerum scriptum reliquit animal demorsum ab Amphisbaena perire; cum nult L Semen pa- remedia ei presM esse possint.Nihilominus si aliquod pra si diuin ci conferre potest,pr raueras ad nominatus Author semen papaueris, & Castorcum conamcndat. Plinius quoque co-quiae riandrum haustum,&impositum huicinoi sui non parum utilitatis cs c u l est pollicet ut . Inuno vitis in hoc casu, magno usui crit tutura: cum Caelius Rhodi ci ius
247쪽
A narret quoddam dignum scitu,& a Graecis obseruatum,scilicet Amphisbaenam non te ommere alio interimi, quam vite: quandoquidem a Dionysio id praemonstratum ess) ., antiq. . 3 3ci editur, qui a Iunone in furorcin versus cum esset consopitus, ct ab Amphisbaena a L Vitis ocrs uitante excitatus, illi palmitem incussit, & pcremit. f., - n
BICIPITIO Amphisbaenae moti facere non possumus,quin hoc in loco hierogyy
phica exaremus, quae bicipitio ab Aegyptijs notari selebant. Primitus duorum humanorum capitum eisgie,quorum alterum maris introspicci et,& alterum i - Meipi νminae cxtra spectaret, custodiam designabant. Siquidem huius hieroglyphici beneficio hierogl - teste oro Apolline γ a nullo Daemoluim in f stari posse sibi persuadubant. Praetercata, piaci . v bicipitio quoq; seueram anima ducisionem indicabant. Nam lata suit lex, cujus in minit etiam Aristoteles in Rcpublica Tenediorum, lata, inquam, suit lex a Rcgc Tenc-diorum, ut in adulterio deprehensi, tam mas, qu.im semina eidem supplicio, nimirum securi subuccrentur. Vnde, cum Rex neq; proprio filio in hoc crimine deprchenso peia A 'μ' percissc iusserunt cudi numisina, in cuius altera parte bicipitium, in altera vero secu- μπος ris conspiceretur. Hinc postmodiam laetus cst proiici bio locus in seueros Iudices. T
Insuper nonnulli, bicipitio, prudentiam, & solertiam monstrare conati sunt; cum aprudcntem virum dcccat praeterita nouisse,& futui a multo ante prsuidisse Alij cx Pie- c. 2 3. Hi rio Valeriano, eodem bicipitio, nituntnr demonstrare firmitudinem, de stabilitatum eorum, qui sapienti ,& maturo consilio geruntur. Vicissim bicipitio quoo; inconstatitiam ostendi posse nonnulli asseuerant:ctent in Astrologi in v fclinio trertio gradu conis bicipitis, horninis simulacrum ortii finxerunt, quoniam eo ascendente gradu na tum, inconstantis, & mutabilis voluntatis esse praesagiunt.
ANCIPITES homines, in morali doctrina, Amphisbamae raptimo iure compa
rantur nam sicuti anguis hic prodigiosus utrinq; caput habens,Vtralibct cor Illa nius poris parte pro cauda utitur. Par iter pradicti homines mlado hac, modo illi . anopu s ratione, uxta eorum commoditatem se lucratu .Non dissimilis conditionis surit homi- in, Hines utraq; parte claudicantes, qui intcrdum ritu cathoico, interdum vero haerctico Vi- .. murisb. e. uunt .Hoc enim geniis hominum veluti Amphisbsna non solum ictu,nimirum os cratio- αρ ne,sed etiam simplici aspectu venenant. Caturum nullum criminosorum genus magis, quam proditorum apprime ab Amphisbaena icpi aesentari potest. Siquidem proditores Prodi oresos duplex, necnon duplicem linguam instar amphisbaenae prae se ferunt. Nam labijs c tuis imites. D terioribus aliquem ad sydcra, usq; extollunt, quem deinde evaginata cordis lingua prosequutur. Iiixta illud Psalmograph ina lacuti sunt vis PQGadp x-- m δε- MMI I. ιιados a rn corde, G tortae locu mutit. Propterea Paradinus in symbolis heroicis alludens
ad proditores,exhibuit simulacrum Amplisbenae, cu hoc titulo.PROHIBERE NEFAS. Etenim amphisbaena, cum bicepς sit, ut lubet, vel hostem adoritur, vel iugit, qua gestat bifrontium proditorum, & clanculariorum hostium, quorum genere hominum, e scn- es ilia ἡtentia Ciceronis, nulla pestis efficacior inueniri potest. De his igitur quidam poeta sic
canebat. . . . Falsi, etiam Gγγι δε η une inuemuntur mo, Fraud,bus ta mixtis cym dulcia quaeq; loquuritur, duae longe a vero, or 'ncero pectore H ant. Consi liu apum largitur praemia multis; Decipiunt multossimulata, or credati verba Gemgnus atremfasiit, nasusq; parentem, X Aut
248쪽
Autfraudare cupit, nullum est iam pignus amoris. Atq; lupi plures ovium nunc vellera porrant. Simplicitas extra sistet, sub pectore vulpis. Pistorea iucunda corporalis, & omnium malorum mater voluptas,qua homines,velu Voluptas ti hamo pisces inescantur, ad Amphisbaenam comparanda est: cum haec quoq; duobu, similatur venenatis capitibus, nempe duobus peccatis laethalibus integrata, emaeni insolentia amphisba- superbiat: horum alterum caput est gula, nempe voracitas, & nimiuS ciborum delica na. torum appetitus, quod caput huius mysticae Amphisbaens, tamquam os serpentis vene nosum, Christi fideles vitare debent; cum non solum corpus, scd etiam animam vene net. Audiamus igitur carmina in hoc gcnere minime spernenda.
Noctis, atι νι aeus vinum quι ingurgitat ore, Et farcit Itomachum dapibus, Mare , gulos.' Iagit hic aliud, quam quoὰ certamina vini ac M, Creuacuat calices, ampla'; lagenas.
Inducit subisas morus, ct mi aia, F
Laxas corporeos nexus, praeco Iasoluit. Polluit, Osensus, capuι, Ogentum', modestum Contam1nat ore.
Libidis tarteriam non solum praedustas prauas exercet operationes, verum quoq: aIterum liu eatur H ius voluptuosae Amphisbaenae caput, nempe libidinum, ad homines perdendos excitat. rum caput Iuxta illud. amph sbaia Abrutas venerem stimulat, lumbos; satiles,. Incitat ad luxum, parit Opetulantia corda Ebrietas rinione earens inura aster orbem Transuatit, o sinem nullo distramine ponit. Ebrieras mores frangit, hetuas dii loquaces
Is it se. Hinc Iiquido constat aIterum caput voIuptuosae Amphisbaenae osse inhonestam, & perniciosam libidinem, quae mortales non pecudibus modo, vertim etiam suibus, hircis, si canibus, ct brutorum brutissimis aequat: immo, quod pcius est, animam tandem ad tantvera regiones , tanquam in perpetuum exilium ducit. Sardanapalas emm spreIo Grauus honore Sola voluptatis celebrabar sacra, Moses Corporis illecebras spurcum, o Abas.s amorem: Censuit isse quiri m explendum praesentibus i um Detitys animum' quoniam pes fata totastas: Nasia ret : gy My hae nam sentenIta Litis.
At Deus omni Botra s hunc fato με ut ιι viro, Tartaret ; ammam tandem dumnauit in undis. Deticta munia, quas premis fraua voluptas, SuniprocuIa notus 'mandae ; dira vem Ex ipsis manant, c Mems costa magna,
EX Amphisbaena angue licet venenata,multa tamen manabit utilitas.Quandoqui dem Plinius, ad tollendos neruorum dolores, hanc alligat. Nicandor vero hanc mortuam, vel etiam eius pellcm in perfrictionibus commcndat. Aelianus addit corium huius animalis, in fugandis caeteris serpentibus, non esse infrugiferum , si iamque opinioncm roborat authoritate Nicandri, ex cuius versibu s id colligi nequaquam potest, nisi scitu Aelianus lcgerit alium Nicandri libi iam, qui nondum ad nostras manus peruenit. Scribit quidem Nicandcr in Theriacis, quod Coloni, ineunte Vere, ligna dcntes, si Amphisbsnain liuicncrint, diu lubunt, pclic i, ramum oleastri inu
249쪽
A Iuunt, deinde arefactam ad labores, torpedinem, Se lassitudinciri deserunt: immo manus frigore torpidas, solo huius bacilli attritu, calefaciunt. Quocirca Gillius in Aelia- his ictis, e mura scribebat, quod bacillus ex oleastro cute amphisbaetae circumdatu S manuS frigo- ί an eis e re laborantes calefacit. Audiamus igitur Nicandrum,qui vires amphisbaena in Theri, isnυιί.
cis decantauit hunc in modum. - nae emuri me ubi iam erevit, eaedemo Γ'na ceunx tui adquid Sectam deglabram HeaIIra ex arbore meta uale pedum, imis, pr.ehensipeltibus anguis Infertam obuoluunt, quas certis deinde diebus arere sinunt cantantes ante cicaris. Ditis De batulusfrigentibus rerubus esse Fertur, I bi exanimis digitos torpeaeo suasi ne qaia con trictos, ct eorum vincula neruos facit inmisso uci, emendit Τὸ calore.
RO NUNCIAVIMUS in capite nono, ad mentem Greuini, non Ordinis nullos olim fuisse , qui scytalem a taxilia minime discriminantes Πε. unum,&cumdein serpentem esse asscuerarunt: dc inde in capite lubsequenti Ainphisbaenas caecutientes , ex sentcntia Nicandri, appellauimus: quoniam latitudo genarum horum animalium, oculos quodammodo comprimat. Idcirco coacti sumus in praesenti capite , in de serpente lumine orbato, nimirum de Cecilia verba facere. Verum quoniam nomen Crcilia ambiguitatem patitur: propterea prima fronte aequi uocationem patefacie mus . Caecilia igitur nomen esse proprium mulieris videtur, ut Caecilia Mctelli uxor,& milia Barbadicha, quae interitus mariti impatiens, incdia perist. At interca te. ras mulieres hoc nuncupatas nomine, maximis cumulanda est honoribus illa animi, Id Caecilia no- corporis pulchritudine conspicua taxilia virgo, de martyr, quae perpetuum induit ci men pro licium, castitatem matrimonio praetulit, & rosas media hicine c Paradiso accepit Prarias i, muliedictis addenda est Caeciliatamilia a Caeculo Praenestis conditore. Alioquin Caecili Cis risi 'est Mellinum oppidum Hispaniae Lusitaniae,quod aliter,teste Opictio astra vi celsiana,& Metallinum cognominatur. Nam Cacilia, apud Ferrantum Impcratum Neapolita. num, est lacerta chalcidica, cuius historiam inter lacertas examinavimus. Insuper, teste Greuino, nonnulli CFiliam pro Scytalc acceperunt, & vocem gi scam in textu Dioscoridis otin αλη ,C illam latine opostierunt,sed perperam,quando rii idem, 'cilia,& secundu G cos Typhiops est serpens caecus, te quo in praesentia agitur. In eumdem D errorem incidit Reulacrus, qui in Paradiso poetico quoddam distichon inscripsit CT CILin; deinde in versibus proprietates scytalis cxposuit. Demum in hac uiuocatione, maiori admiratione est digni opinio Belloiiij, qui Caciliani, seu Typhlitem marinam dari asseruit, huncq; piscem Plinio spondyllam cognominari promulgauit, addiditq; magnam esse huius cum Typhiope terrestri simili tudinem: nam utrumq; animal dura testa contegitur, cui utrinq; natura in lateribus rimam circa cutem impertita est, ut aluus pro gnantis animal is facilius distendi posset. Ambae inciliae squamis carent, de marina perfectam magnitudinem assecuta, crassitii dinem pollicis non excedit. Immo paulo post a Bellonio adduntur hac verba viri. cam tantum in medio ventre marinae rimam inesse tam tamen terrestris tam mas,quam iamina duas rimas, scilicet unam in singulo latere a natura retulerit. Hactenus Bellonius. Nos aut , hoc nomine, piscem , significari, apud nullos probatos authorcs comperimus , sed Typhlinem tantum inter serpentes connumeratam Iinimus.
Nisi sorte Bellonius piscelii Acum Aristotelis, ta miliae non dissimilem intelligere
250쪽
CAECILIA est Serpens,qui a taxitate nomen meruit.Idcirco Graecis τυφλὸ ψ vo.
caturicum hic eadem vox caecum denotet.Immo apud Nicandru in Theriacis, huiusmodi caxi angues ιυνλω M, dc et Aura nominatur. Praeterea ubi in textu
graeco Aristotelis' legimus νωγλίνει, Theodorus Gaza venit Carilias, cui Columella adstipulatur.Hodie in Graecia hic Serpes,teste Bellonio, phloti,Tephliti, vela ephli. ni nomine antiquo corrupto,cognominatur. Amplius apud Hesychium vi Nac legitur Grilia M. Serpentis, qui ob c Tutiries oculos Latinis Caecilia nisupatur.Cophiam igiturmis 'vocant hunc anguem,quasi surdastruicum ad mentem AEliani,hebetis auditus esse sera. FG H. tur,& α- ιαμ mGraecorum stliolis surdaster inponitur Apud Rauisum Textore legitur di is. cinia parua,& gracilis Serpens nullius fere veneni,quae sertassis erit eadem,qui Dia' phlops Nicandri, quam a πη uaris, nimirum sine noxa iudigitauit ,& iste corrupto C tisias, nomine, Oxinia pro carcilia dicitur: cum boc nomen apud alium classicum autho pena. rem non legatur. Ocula quidem pro Caecilia babetur apud Albertum ,& Qerialia' misis. vulgo apud Niphum,& Caecula apud Isidorum Italicc Cecina,vel bis orbati, de orbeta. ναμ rari HetrustiSiser a , secundum Matthiolum Ferraliensibus orbi na, Bononiensibuscem, quasi cilia. Germanice Blindenschlycteri, Anglice Stau vuor Deniq; Narbonenses, in Iulio Caesare Maligero, has Caecilias Nadeis vocitant.
HUNC Serpentem in duas species,nempe in terrestremn aquatilem,ex senten.
tia Bellonij,distribuendum esse minime attestamur.Quamloquidem,ut nostra fert opinio,ipsum verbis Aristotelis deceptum esse opinamur. Nam Aristote-
' DV nies. Vnde ex his sene verbis Bellonius collegit Typhiopem, seu Ceciliam etiam aquatilem dari,quod minime admittimus:cum nullus probatus author id affirmauerit. Daquae I 3 Concedimus quidem Bellonio, Typhiopem, via Caeciliam, quam ipst in Gracia obstr-iradu . uauit , a Caecilia vulgari differre . cum hia admodum exilis, illa vero multo sit crassior. Ideo utriusq; iconem in medium prodimus:nam icon Cecilis crassioris cum Cecilia descripta a Gesnero apprimE conuenit. Itaque Caecilia , ut restri Elianus, caput murςnae habet simile, perparuis insignita oculis, & ad videndum non probe actetis. Quare huic anguium generi oculi quales talps assignantur,ideoque Graeci Typhlinas,& Latini Cecilias vocant. Noe mi. Urum est hunc Serpentem carere oculis, cum more talpuum, in terram ω condat, in eaque diu maneat. Dedentibus huius Serpentis h scribit Bellonius: Chaineleon. tis maxille tam supern , quam inrerne dentibus serratis muniuntur , quales in Tiphi CHis Caci ti Serpente intueri licta. Color huius bestiae colorem chalcidicae lacertae aemulaturἐtia .μοι. nam vicissim Aristoteles scripsit, quod Chalcis colore est Serpotis, quem Caeciliam nominant. Tandem cute adeo dura armatum in hoc animal, ut ex Actiano, vix acuto gladio Mari queat. Sub ventre rimam habere dicitur, si Philosophus in historia Acus piscis veritatem fastus est. Hic Serpens, ut animaduertit Gesnerus, susci est coloris, & obsture maculosi, cum subruio exiguo vix notabili. Hic color ad latera, magis est varius cum nigricantibus maculis diluta purpura distinctis, lainquam in v armore porphyrite obscuriori. Totus venter atro colore saturo niΚricat. At pauli, citia caput colibi atre dc sitit; sub collo se si L enim, Sparte picatina color cst glaucus, maculis quibusdam Disria dccoratus. Dcn-