Vlyssis Aldrouandi patricii Bononiensis Serpentum, et draconum historiæ libri duo Bartholomæus Ambrosinus in patrio Bonon Gymnasio simplicium med. professor ordinarius, horti publici, nec non musęi ill.mi senatus Bonon. pręfectus summo labore opus co

발행: 1640년

분량: 464페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

3 6 Vlysiis Aldrouandi

lisci,solo venenato aspectu homines contaminet.Item apud eumdem Ripam in simu E- U Iacto Contagionis, licet intueri iuuenem extenuatum, dc pallidum, cum ramo nucis,& Basilisco i quoniam haec bestia, inter caeteras, visum, sibilum, & halitum contagio sum habet. Preterquamquod caeterae animantes ad cadauer Basilisci, tanquam ea da uer animalis contagio extimili minime accedant. Postreini Ripa , ad demonstrandam aetatem in genere, pinxit mulierem clamyde versicolore indutam, cum simulacro Solis, & Lunae,&figula Basilisci iuxta latus cum Λιm alacris icon huius Draconis apud .Egyptios aeui aeterni esset hieroglyphicum; namq; cu hoc atatu. animal immortale iudicarent, eius etiam imaginem ex auro tabrefactam supra Deoiarum caput collocabant.

t V L L V M adeo exitiosum, & miserabile rerum omnium parens natura pro- Fcreauit, quod aliquam saltem licet minimam boni portionem in se non contineat. Et si poeta cancbat. δε ιυνιδθ ρώ AsA Dd retos itiae m. Nos vicissim possumus asseuerare nil laedcre, quod aliqua ex parte prodesse nequeat. Idcirco Magi, rei crente Plinio, sanguinem Basilisci, Saturni sanguinem appellantes, picis modo cohaerentem,&colore cinnabarino clariorem miris laudibus celebrabat, in Mutum δ' pro amulcto ad veneficia ,&pro remedio aduersus diuturnas assectiones praedica- ad venos' bant.

DE DRACONE PYTHIO.

T a facilioribus ad difficiliora,&a notioribus ad ignotiora via r semper sternamus : in hoc etiam capite de Dracone pedibus carente tanquam notiori disseremus, ut deinceps de ignotioribus, qui pedes,& alas habent, verba faciemus. Ad euitandam igitur ambiguitatem, aduertendum est, quod vocabulum Python quo Draco hic designatur, pro nomine proprio virorum, Iocorum, &urbium viurpatur. Memoratur in primis a Plutarcho Python Aeneates, qui una cum Heraclide, occiso Cotye Rege, Traciam liberauit. Recitat etiam Aelianus, quod Alexander dexteritatem Ptolcmei habebat suspectam ;jArij vero turbulentiam, & Pythonis nouarum rerum studium timebat. Python etiam, ex Athenaeo, fuit orator Byzantinus corporis obesitate insignis, qui, orta aliquando inter Byrantios seditione, his verbis, ci- Hues ad paccin hortatus csic fertur. Videt co ciues meum corpus obesum, sed uxorem habeo multo mc crassiorem δε quando concordes sumus, quiuis grabatus nos excipit at ubi desidemus, nec domus quidem tota nos capere potest. Praeterea hoc nomen locis, etiam conuenit: siquidem legitur apud Ammon iure πύθαν : oτο αν oc, nimirum locus, , u ὀδράηων. Ita q ἱ π υθων, m πυJω, 33, vIbSest Phocidis, quae & Delphis appellatur, Apollini sacra, nomen a πυθεσθαὶ sortita ,δὲάτον ἐκει σοξ αθ 1ναυπὰ Απο λλωεμ, μοσαπεννα δράκονθε, ut Eustachius tradit. Qui accuratius populoru indagant origines, scripserunt Delphi fuisse filium Pythin: propterea locum hunc varijs nona inibust nuncupatum fuisse retulerunt: cum modo a patre, modo a filio nomen sortiatur. Hu us etiam Ioci meminit Galenus, quando agens de bonitate aquarum,monuit in Pytho tam hybernis, quam aestiuis temporibus. puteos

es e aqua redundantcs.

rum.

monis nomen

382쪽

Hist. Serp. dc Dra c. Lib. II. 3π

A Hesychium Iegitur in. θον ὀ ἐπιας ua ς, Vel ἐγγας μαντις : quamobrem Plutarchus scripsit, sua aetat πυθωνιαι vocatos fuisse νους ἐγγα ιμ- e & Turnebus Genio ventre hariolantes Pythones appellatos interpraetatur. IIuno in Acitis Apostolorum fit Ais. mentio cuiusdam ancillae , quae spiritu Pythonis agitata magnum diuinando faciebat Cisp. 18. quavium. Et libro primo Regum , Saul hostium castra conspicatus,& timore vexatus Dominum consuluisse, dicitur; cumq; nec per somnia, nec per Sacerdotes, nec per λο- ρ .l - rphetas ei responderet, iussit seruis suis , ut inquirerent mulierem habentem Pythonem, Ei. qui monuerunt talem Pythonissam in Endor habitare: ad hanc igitur Rra mutato ha 'bitu accessit, ut cantionibus animam Samuelis euocaret. Quamuis nonnulli sint, qui asseruerint non animam Samuelis, sed eius imaginem Pythoni fuisse obieetam. C. Cap. i 8.teruinalij, permittente Deo, veram fuisse animan statuerunt; ut ex asseveratione in Iamitatis, quae toties Sauli praedicta fuerat, acri us cruciaretur. Alioquin in Deuter nomio, Deus optimus Maximus homines Pythonem consulentes abominatur. Denique Python dicitur esse iIlud caueste sydus , quod Higynus inter duas Aristos, - - B nempe Vrsas delineauit. De flexuosa huius Draconis spira Vrsis adli reme Aratus in risuri. Phenomenis sic cecinit.

Sensus autem horum versuum sic reddi potest.

Verum huius Draconis situs non longe est petendus: cum Virgilius in Georgicis polum Acticum describens, pereleganter illum nobis insinuet hunc in modum.

Arctos Oceam metuentes aquore ungi.

C Modd, ut redeamus unde digressi sumus, Theon in Aratum diuulgauit hunc anguem ambas amplexantem Vrsas, Draconem olim a Cadmo interfectum, & secundum plerosq; Pythonem ab Apolline iaculis confixum repraesentare.

SYNON IMA, ET E TYMUM.

PYTHON, ut refert Calepinus, iuxta genus masculinum ,& lamininum inflecti

potest: nam citat Tibullum, cui Delphica Python cognominatur. Poeta enim sic canit. Delos et si nunc, Phaebe, tua s, ubi Delphica Python f amobrem ambigendum est, an Tibullus Draconem, an vero Sacerdotissam Apo, o motio linis in Tripode responsa reddentem intellexerit. Vocant ergo Latini Pythonem hunc Draconem Graecos imitati, quibus πυ- nominatur, a verbo gram inadi putrefa-D cio; quoniam haec Fera ex putredine terrae, post diluuium Deucalionis orta esse per- Li. a. argo. hibetur. Plaeterea Suidas hunc Draconem Delphinem etiam fuisse nuncupatum testificatur, cui postea Apollonius in Argonauticis adstipulatur. Hocque nome a sortitum tradunt, teste Celso, quia Delphicum custodiret oraculum . Scribebat enim Dibo, αν Suidas in Pythoi quod Phocis Regio est Graciae, quam urbs Delphi cognominat a Desphua nobilitat i quandoquidem in ea Vrbe sumptuosum Apollinis templum Python num aetatis. cupatum visitur, in quo Tripus meus est collocatus. Additque templum hoc Delphi Ubi ρ his etiam nominari: proptereaquod Delphinem Draconem ibi comperrum Apollo com eoasa Mfecerit, sed deinceps, cum ibi Draco computruerit, Python fuit appellatum et aut fueris. iam a perconctando, quod Graece sonat acum nemo illuc, nisi oraculu.n sinterrogandi gratia accederet. Quare imposterum ciuitas illa non solum Delphis, sed etiam Pytho a finitimis fuit cognominata. Id totum confirmat Homerus de Phocemsium delectu.

383쪽

3 8 Vlyssis Adrouandi

DESCRIPTIO.

PYTHON Draco fuisse traditur, triplici dentium ordine armatu habens, oculis magnis,& acini visus,cii magnis palearibus sub mento instar baris pendentibus, flavo rutilantibus colore. Deinde tam immensae suit molis, ut Poetae maximum, di tumidum appellauerint

L in imo. Longitudinis quoque fuit adinnandae ; nam humi stratus amplum soli spathun occupa- t; ut innuit Pamphilius Lan S.

Sanguinolentus era paues in iugera ibanere ectas. Ratione coloris aliquando viridis interdum caeruleus fuit appellatus, nec praeter ratim F nem, cum lai colores in alijs plerisq; Draconibus observentur. Statius sic canit. Te Uridis P hon, Thua se mater ovantem Lir. . Horruit. Et Claudianus cyanei coloris esse praedicat, dum i uit, oleus Iasi 'onr.uas AZolline Drhon. Figurant etiam hoc animal duris, lulgentibus ,&eminentibus tquamis tectum , veluti Baptista Mantuanus promulgauit, canem. Graniubas horrentcm quamM, O tergore durum Caeruleo Dibona.

Hoc ioitur in loco iconem Draconis non alati a Greuinci delineati exhibemus; cum haec pictura, ad nonnullorum mentem, Pythonem graphice icpraesentet.

G E NE RATIO. c

Rana ex lucra 'M. Lib. I. Me.

POETAE hunc Draconem post diluvium Deucalionisgenitum fuisse tradiderunt,

quapropter cum hoc t cmPus antiquitatem redoleat,hanc bestiam aliquando veterem , di quandoq; Deucalioneam cognominarunt. Et vidisse tau veterim Pythonatagitus Et rursuS. Cum caput obscuro totum de gurgite Serpens Deucasonao maior Pythoiae. Neque talis generatio alicui admiranda videri debet: quandoquidem , iuxta Textoris sententiam, veluti ex bobus mortuis, & putrescentibus apes, ex equis luci, & ex asino crabrones procreantui; ita quoque in humanis cadaueribus Serpentes generantur. Meminimus alias ad mentem Ouidij tradidisse. Sant qua cum cuso ρπινι facta est o nas ultro,

His accedit ex Macrobio, quod mures in Aegypto ex terra, & imbre resultant ,& in aliis locis rame quoque, & angues cadcin ratione gignuntur. Tandem ex fimctis coniolunt imbrem colligentibus,tcste Plinio, multi Serpentes ortum ducere solent. Alio quin eredendum est, si datur, ritu aliorum congredi, atq, hoc modo prolem propagari arbitramur. Nam tempore congrcstus, Draconum, & Serpentum genera coIligunt sese in unum caput insuperius fuse, lateq, enucleauimus. 2 inxerunt postea hunc Dr. ccinem Phoebeis iaculis lethaliter anuctum tandem concidisse, id innuit Claudianus his versibus. Coui ui tali prostratus 'omne P thon INIIι- υ sis moratura voiam1na ouis. Id etiam signincauit Ouidius in suo Transnautationiim volumine, sic canens.

384쪽

Draco Apteros Greuini. Draco Pythius alioru.

385쪽

Apollo cure thius.

minetur.

Mille grasem telisex hausta pene aretra Per du esse per vulnera mgra veneno. AIii autem huius Draconis ortum, & interitum commentitium esse tradiderunt. Immo id totum Soli nuncupato Apollini attribuerunt, quippequi proprio calore in hu- nudam agens teream, putredinem, consequentem; animalium generationem prod est. Et canebat ille. Vel quia putrescae sarieatore Dei. Deinde idem Apollo humiditatem terrae in dies absumendo, putredinem terrae tollit, consequenterq; animantia ex putri nata maheria destruit.

DE NOMINATA,& cognominata.

terrebat,Apollo nominis spoIta reportans,deinceps Pythius fuit nuncupatus. Horatius sic canit.

Fabulantur enim Poetς Iunonem Latonae, Apollinem, & Dianam paritura, obstitit , εκ post partum, Draconem Pythium ad infantium cunabula misisse: quare , teste Macrobio, Apollo adhuc infans Feram necasse, & cognomen inde retulisse fertur. At P rottus scriptum reliquit ab Apolline hoc cognomentum sibi fuiste comparatum , quoniam Iuno Latonam ex Ioue grauidam animaduertens, in illam Pythonem immisit, quae postea horrificam fugiens belluam, tandem ab Asteria sorore in Delo suscepta , Dianam, & Apollinem est enixa. Item Phqbi sacerdos, vel vates Pythia quoq; dicta tur. Vnde Lucretius canebat. ιμ, quae tripode a Phavi lauroqi profatur. Ab aliis vocata est Pythonissa, & Tibullo Python Delphica, tanquam hoc vocabulum Python) duobus generibus esset commune. Haec igitur Pythia mulicr iurore plena, perconctantibus respondens , in Parnasso monte, oraculum Apollinis celeberrimum reddidit. Quamobrem Ethnici religionem huius loci miris auxerunt miraculis . Et primo Gallos locum invasuros atrocissima tempestate, & c opiosis nivibus repressos fili se tradunt. Deinde in bello Alexandri cu oraculum de tutela loci consuleretur, respondisse perhibetur, ut sibi consulerent, se autem sibimet consulturum. Atq; pauIO post milites in locum irruentes non parua montis pars a vertice ruens oppressit. Haec alitem,& similia apud Ethnicos accidisse non negat Diuus Augustanus:vertim astumat religionem,& diuinum cultum adeo placere Deo, ut etiam si sitsus sit, aliquo dignetur benefitio. Amplius Pythii vocabantur Spartae, tui Delphos ad constuendum oraculum mittebantur, Vt Ηcrodotus in Erato scripsit. Immo Pythii,& Dchastae, ut habetur apud in-Hterpretem SophocIis, Athenis etiam versabantur. Graecis vates Pythius nuncupatur. Idcirco apud SophoeIem legitur ετια, nImirum τικῆς - ut ῆεκια, idest habitatio Diuinatoris Pythici. Idem author in Oedypo Tyranno πιθομαν 1 in fatidicos appellauit. Insuper πιθαι ληι cognominatur carminis Pythici cantor , aut qui certamen Apollinis cum Pythone, tibia . exprimit . Et πυ& νμος , Pythioni es expotitur ille, quem in ludis Pythicis vietorem pronunciabant. At πυθοχrnit Pythio oraculo comprobatus redditur. Quapropter apud Xenophontem σν υθοχρ laia νομα, Leges oraculo pythico comprobatae leguntur. Et apud Atistotelem πυθοχρητιν μου ειμα, vaticinium comprobatum videre licet. Apud buidam habetur χυθ -ό-τω πιθιω λκωσε it, nempe Pythio numine afflatus . Item Latmn Py. thonici dicebantur, qui hoc fatidico in monti corrcsti erant. Loca multa cognominata Pythia ab Authoribus recensentur. Ideo Poetae regna Apollinis, 'thia insita Dei intonsi vocitarunt. Proratius sic canit.

386쪽

A DRm petis inton 7 Pithia regna Dei. Pytheum postea, ex Caelio ,locum oraculi appellabant. Pythium,& Delium erant ars, vel templa, Apollini, vel Delio consecrata. Item Pythium erat aedes Apollinis Athenis a Pili strato condita, in qua tripodes, ex Suida, dedicabantur. Pithium quoq; fuit apud Cretenses, in Gortyne meditullio, ubi Apollinis templum visebatur, cuius incolae Pythies nominati fuerunt.' Erat,& sacrum Macedonibus Pythium ubi,& Pythia celebrabantur: immo, & Pythium erat prope Astacenum sinum, unde & Pythiani populi, &Pythiana pocula, ad mentem Cad ij, nomen traxerunt. Pythiopolis urbs Asiae a Theseo, oraculi Pythici monitu, constructa; huius meminit Plinius inter urbes Mysiae. Alioquin Pythiopolis,ex Stephano,est urbs Catis denominata a Pythe, seu Pythio viro opulentissimo, qui Xerxem, cum exercitu honoriis ficentissime excepi t.Similiter, ad mentem Sylvij, Pythia in Regione Pariana montem Pythiuin habuit imminentem. Tandem Pythonis Come, id est vicus, iuxta Plinijopiis

nionem est locus in Asia, quo, statuto tempore ciconiae conuenientes, postremam ad-B uolantem lacerant.

Pythia Pythiorum ludi erant Apollinares, quibus, ob caedem Draconis, Phς terni honores decernebantur. Ouidius de his sic verba facit.

Alijsboc certa me Pythicus agon fuit appellatus,quem Cyrrhaei grassantes labefacta. runt, sed Thesalus Eurylocus, iunior Achilles nuncupatus ut scribit Euphorion) in pristinum redegit statum. Hic agon olim , nempc pecuniarius appellaba

tur : cum victoi i pecunia esset constituta : mox autem Γεταri της, quia palmam in hoc certamine referentes laureis sertis coronabantur.

Acced it Pulticus nomos auteticus, nempe ratio modulandi tubas in lud is ih ijs; cuius quinq; partes referente Canio enumerantur , scilicet Pera, Cata celeusinus, Iambicum, Spondeum,& Cata choreusis. Pera, id est πειρα , Dei habet consilium, esset ne dignus, &conueniens certamini locus , in Cata celeusmo Draco ad praelium pro-C uocabatnr; in Iambico pugnabatur, simulque tubae inflabantur: immo,& odontii mox haec pars, etiam dicebatur, nempe dentium fremitus,quem Draco iaculis etiam fixum edebat.Spondeu vero victoria significabat. Tande in Cathaco, eusi, maxima coparat sa Phaebo victoriar celebritas cotinebatur. Sunt qui qeod ε Caelio aut horυ huius nomiPythici autetici partes sic distinguant ,& Anacrusim certaminis praeludium statuant. Amperam primum pugnandi periculum, Catacete ulmum, ipsum certamo, Iambicumvero,& Dactilum,Paana talibus rythm is,Victoriae gratia costitutum. Syringes deniq; Draconis deficientis languorum exprimebat. Praedictis Pythica vociferatio est addenda: cum legatur apud Suidam in t go Pythicus es amor editus forsan ab Auletibus Pythica carmina canctibus: quandoquidem scribebat Suidas,uia is 'αυλου γινομενητωνα, τί πύρι-Hinc postea Pythau-lis denominantur. Immδ Pythicum carmen pro heroico usurpatur, quoniam teste elio hoc carminis genus ab Apolline Oraculis esset celebratum, aut quia, Pythone interfecto, Acco is perterrit hexametrum primi composuerint. D Neq; omittendum est Pythicum stadium, quod pedibus mille, veluti olympicum quadringentis constitutum esse ferebatur. Ideoq; stadium non fuisse spatiuin certa mensurae credendum est: cum pars alicubi breuior, alicubi longior certaminibus fuerit destinata. Neq, oscit stadium determinatis mensuratum passibus;quonia stadium bifa riam cosiderari potest; altero modo, pro spatio cursoribus in agone statuto,quod determinatam non habet dimensionein,ut paulo ante explicauimus: altero modo sumitur pro genere dimensionis limitibus agrorum, & viarum famulantis, & hoc stadiusemper viginti quinq; passibus,nempe pedibus Viginti quinq; supra sexcentos integratur: hec autem sum a octies computata mille constituit, quae dimentio ad milliare , spectati hoc enim octo stadiis integratur,& unumquodq; stadium centu viginti quiq, passus perficiunt,& unusquisq; passus pedibus constat quinq;, & pes quilibet cx quatuor palmis resultat,paluau quatuor digiti constituunt,& deniq;quilibet diritus quatuor glanis hordei simul copulatis mensuratur. Unde versus.

thicam

choant.

387쪽

Vlyssis Aldi ouandi

Aliud notat Caelius scitu dignum scilicet quod cu Olympias apud Graecos esset quinque annorum spatium a Romanis lustrum nuncupatum, quoniam per Olympiadas Graeci tempora supputabant,codem inoo O,ab eruditis viris Pythias usurpatur, ut vi-MI λ δε dere licet apud Plutarchum νοισθα' Miso. Oricis πολλας -οωάδες. ni ..t T. Succedunt modo nonnulla nomina quae virum a Pythone deducantur,valde dubi-

αγ.ι η tandum est. Ut i ythius archite ius insignis, qui primus olnnium Pirene templum Mi-Hi s neruae construxit, visci ibit Herodotus. Pylli ius etiam fuit argentarius Syracusanus.1 1.δε ἡ θ. Item Pythius Isthono i illius Aegineta a Persis,uirtutis ergo, struatus,caeteris tamen μὰ ιὸ hostibus mactatis,ex Herodoto. Cuiusdam Pythi; meminit Galenus, qui multa medi ibri camenta ad dentes motos praescripsit. Insuper Herodotus, in Polymnia, memorat Pythium filium Athys virum Lydum diti sinum, qui omnem Regis exercitum, ipsumq; FXerxem magnificentissimo excepit hospitio,magnamq; pecuniarum sumina mei obtu- ., is, 'Flic habuit singularis prudentiae uxorem, quae lepido commento, viri cupiditatem duo i,an auri congerendi insinitam compescuit. Cum enim is totam fere ciuitatem in hodiendis thesautis occuparet, ita ut fere nullum aliud ibi perageretur iacgocium,& pluriq;

immod ico superari labore interirent: Iu ist uxor,absente Pythio, cibaria cx auro conflari. Aduenienti igitur marito aurea mensa ,& insuper LX auro omnia apponuntur.

Is nondum consilij gnarus, nec quo tenderent isthaec, intelligens, mox ed ilia inscrri iubet;at proba uxor Obsonia pariter aurea inferre pergit. Et tandem marito ingentes irarum motus iam concipienti dixit mulier: ne afflicteris bile tan non sentis Pithi, Pr unius auri studio, in ciuitate Oinnia iam perire , agriq; colendi studium penitus d cstitutum.Quin intererunt etiam homines: ideoq; si pergis, quid in humanam escam si cessurum non vidco Itaq; hoc salubri commeto Pythius respiscens, auri quidem studium prorsus non omisit saltius enim auiditas inhaeserat sed quintam solummodo ciuitatis partem in hoc opere continuit. G1. Neq; nos iugit Pythias,& Damon ex secta Pythagorea,qui teste Valerio Maximo

' tantam inter se coluerunt amicitiam, ut, cum alterum ex hi, Dionysius Tyrannus interficere vellet,altcr pro altero vadem se Tyranno dare non dubitauerit,donec alter L. 8.D pno domo reuertentur, quo, priuati negotij causa, se conferre impetrauit. Athensus tania

δενε . 6. dein cuiusdam Pythonics gulose meminit. Et Damocrates librum quemdam in 1 cri-L. 1 G. . Psit Pythium, ut Galcnus in libris de compositione Pharmacorum recitauit.

HISTORICA.

SCRIPTIS mandauit Pausania , Pythonem, non Draconem sed quemdam ho minem regionis, nempe Soli Delphici incolam iui se, qui ab Apolline iaculis

lethaliter saucius ibi contabuit :xnde vibs postea nomcn sortita est. Id conia Us μ- firmare videtur Strabo,dum Pythonem hominem colluuione omnium vitiorum con- H o Draco. taminatum praedicat. Sunt et lain, qui scribant, ex Caelio, fuisse hominem nomine Pythonem,& cognomento Draconcm, qui dum sagittis debellaretur, Apolliinum, vel Latonam proclamasse fertur is , nimirum immitte feriendo. Hinc inolevit consuetudo apud homines, ut aciem conserturi, Paeanis celebrationem clamitarent.

Itaque Apollinem,& Dianam re fetente Pausania ca Io Pythone, ut se expiarent, Aegialem venisse , sed quodam correptos timore in Cretam ad Carmanore diuertis-Rela DPhi se tradunt. Caeterlim Cleombrotus ot annotat Plutarchus de oraculorum defeetu Iosephiem quς audiret ab extra neo quodam Philosopho ad litus rubri maris habitante narrans,iUrim H inter caetera, retulit, Philosophum illum nouisse etiam, quae de Dracone Pylitio cir ιDihonti cum scrcbantur, atq; dixisse eum, qui Draconem Pythium Occiderat, non tantum perducenij spatiu exulas Ie,sed etiam Tempe fugisse. Unde tandem post nouem anni magni reuolutiones, expiatus rediens Oraculum Dclphicum recuperauit, quod Thei Diadis custodiae interim commistum fuerat.

388쪽

AD AGI A.

VT omnibus huius historiae rubricis sitissectamus,non sunt postponenda, quae

ad Prouerbiorum doctrinam attinent.Hac aumn quamuis sint pauca,nihil minus in gratiam legentium euulganda sunt inter haec prima fionte hoc legitur. in Pythraismes. olanurqi in illoS,qui egregio negocio non interfuerunticum e e iam peram,accesserint equitur aliud. In ιemplo P έν eaeare. diuulgatur hoc adagium de illo,qui rem nefaria,& periculosam subit quandoquidem Pisistratus Tyrannus.arduficato Pythi, Apollinis templo, inscripserat, ne quis ibi ventrem exonerareti immo ratem loquaedam comprehensum aduenam ,Vltimo vitae supplicio affecit. Accedit aliud. Ii iis cacarum, atq; iterum aE P thum NM. Pronunciatum fuit de illis, qui de eadem re saepius pera M. E cunctantes , molesti sunt. Id itinerantes , viae ignari praestare solent, dum quemcumqi obuium devia interrogant. Pythus enim erat ciuitas Apollini sacrata, quam in dies pleriq; visitabant. Denique prosertur aliud. DUM , o Deba . cuius adagi j rationem hanc assert Suidas. - , .

Inquit eniin Polycratem Sami Tyrannum, cum Pythia, & Delia simul secisset, Delum 2: 'misisse percunctatum, an praefinitu tempore afferret ; cui Pythia Apollinis Sacerdotissa 'respondisse sertur. Haec tibi, & Pythia sunt, & Delia: innuens esse ultima, quoniam Drannus paulo post obi'. Erasmus vero aliter exponit huius prouerbij ratione is, . scribit enim hoc adagium usurpari, quando supremum aliquod opus denotatur, quasi dicatur, haec est summa omnium, quae aliquis vivens est gesturus. Citatur adagium ex Linia ratio Menandro,& natum traditur ab oraculo quodam reddito Polycrati Samiorum Tyran- AEGO.no. Is enim cum Rheneam insulam cepisset, illamq; institutis pulcherrimis ludis, Apollini consacrarit, Delphos misit consulturos, virum Oponcrct huiusmodi ludos Pythios an Delios nuncupare. At oraculum respondisse traditur. ναῖτασαι em πύθ a . C Jhisa, significans futui um,ut propediem Tyrannus e vita decederet; idq; euenisse nanrant: quamobrem res in prouerbium versa dicitur.

MORALI A.

VARIAE Pythonis proprietates, diuersas quoq; morali doctrinae suppeditarunt

ansas discurrendi. Quandoquidem Pythonis corium multis tumidum emine-tijs, Auarum superfluis redundantem diuitiis reprς sentat, in quibus adeo imuol u itur, ut diffci llime ab illis se extricare possit. Cum aliquando tam mira diuitiarum Maxima fames vexet hominem, ut occultatos in remotissimis cryptis thesauros, nec etia proprijs Misi si is filijs revelet, qui postea ad inopiam remis velisq; properare criuntur. Audiamus Plau- d monura. tum in Ptol ogo Aulularia' sic loquentem. tur.

D sed mihι asas butur obsecrans ean redit. Am thesauram clam omnes, in medio isto Denovit, venerans me, . iaseruarem sibi. D quottam moritur, ita aulaeo ingenio Harat, Nunquam ιndicare id ho voluit Ioed Inopemq; optauriportius eum relinquere. uam eum th auram common arei filio.

Quamobrem Auari iure optimo peterunt apibus comparari, quae saepe saepius non libi, sed fucis fauos congerunt. Audiamus Lucianum in Diuite sic loquentem.

Nobilis os animi rhesaurus, nobilis alia Postrema quisquis parte locabit opes. Luxes eris vere, qui Hos ιnter amicos Largiter essundit vix Ia labore bona. Sed genim qui ρηι1 ae auris, ope Hae te rem

389쪽

python, ad mentem nonnullorum, tam rigidum dicebatur habere collum, ut illud curuare non possci, nis totum smul corpus flecteret. Talis python est ille, qui Phaetonte, di Icaro euast superbior ; quoniam collum demissionis animi nequit flectere, nili una

svrilia totum etiam corpus interitu curvetur: quandoquidem superbiam omnium criminum imam. caput esse certoicimus, quo dissipato ,&debellato , caetera etiam crimina facile e vignantur: veluti infrascripta docent carmina.

Amplius Python, quamuis esset hesia, humanam reddere vocem serebatur. Modo P ython potest nuncupari homo in libidinem procliuis, qui licet humanam edat vocem mms u. nimirum rationis si particeps , nihilominus brutorum more vivit, dum a rei venerea a,isti, D proluuio non pCtest abduci: reluctatur enim sentetia Apostoli ad Romanos. γ- .is. Gis a d ιι. nis nescens is destaeus. Item Python humana voce in dandis responss utebatur: smi tari liter publicum scortum Pythonis nomen sibi comparauit, dum perhumanis , blandisco. 3. & mellifluis vocibus iuuenes attrahit, 'allecios, quoad gratiam, famam, substantiam, H os. s. & virtutem, deuorat: iuxta illud Proues bios una. Fasus miratiam lassa merum G, n U aatem eos amara et elώι ab Arsiam. Hinc discant iuuenes, postposita inhonessa , &perniciosa voluptate, cunctarum splendorem, di ornamentum virtutum adipisci ; Iuv

ia illud.

nis . . Rursus homines, qui effusissimis habenis alienam inuadunt famam, Pythoni assimilis is, di sunt: nam si ille vocem humanam aemulabatur, isti dulcisonis verbis coram homini κδε, .. hus loquuntur,quorum abscntium honorem mordicus lacessunt. In eadem naui versarutur Usurarij, qui, more pythonis, sermone suaviloquo aliquibus blandiuntur, vines rijs contractibus aliquid ab eis eripere possint. In Ethnicorum etiam scriptis habita est illustris memoria, qu/d Python aliquando nonnullorum audacia militum oraculum magno impetu aggredientium compescivi, dum tepente montis partem in illos praecipitatui. Id autem in morali doctrina si ui ficat

390쪽

Hist. Sere. & Dra c. Lib. II. 38s

A ficit netis planὶ esse omnipotenti Deo quicquam honoris denegari; nam Deus postmoia Deo max dum tarditatem supplich grauitare penae compensat. De his igitur diuina aspernantibus mas se erhac habentur. horis hisia Iuis tolerare quea Muos, quiHeἰ Tonantem ris eII.

Contemnum verbu, or certant murmure contra Noctes, atq; dies pastu mandas Iusterm Confundunt linguae petulantia, verbaq; promunti Tanquam δε παυι generis A rmine nasus, Aequatie nobis, nee u me en a sole nouae Iuperum, nec rasensstana nocemum. Mox Deus adflanas eam te non trudit amaras, Ignouissestutas, quia e m tonat, octius νυκFulmine discutitur rasMo, quam tuq; dum et fio male sirimes e uuam Meferre nocentem

a Muid iuuas uti adeo Deus es ver omnia iussus.

Cuncta videt, consandu enimsua Iumrna naitas. Non ne putas vita metam durare perennem,m sim adveniam tibi tempora Iongastrecanda, O fame, enormis noti considere rebas Psirieris, omnes horrenda marteseribunt.

Temporis ins uvarcit quandoq; nocenti Sedrauius tandem tormentum rector Olympi ungit, torque si maras delicta nocentum. O male prudenus, quorum s corda tenebris O Ruscara rarent, nequeantur credere recte, Et curare Deiam, quo sint tamenta errat

CA quo Menis nitidus Soc incida Psaucis Mai statuit lutem, O noctes, se tam ora cuncIa, In cuias manibus patium dependet et trumi, Et uua, morasq; gradus, Deus omnia nouit. uem peccasse ρ et, em raria vitaprobra Myscit, or caras cursum emenda epra rem. Hic speret veniam cri, pacemqi benignam: N am Deus omnipotens Iugentem exaudist Vsium.

Postremo Python humanam reddens vocem ad Diabolum comparandus est, qui tentamenta, voce humana, hominibus suggerit, ut eos de statu gratiae in mamissimum ij., pcriminum campum deducat. tho.

SIMULACRA:

L IQUIDO constat, ex Volaterrani scriptis, Epirotas Apollinem, & eius simula- Dinia f

crum mirandum in modum venerari: in cuius templo Draconem singularibus ubis is quibusdam inciunt honoribus, in monumentum Pythonis, a quo se progΠ tos aerariari esse promulgarunt. Aelianus autem scriptis mandauit, non ipsos Epirotas, sed Dracones, quos Apollini sacratos praedicabant,ab ipso Pythone Delphico esse natos Plinius meminit statuae Apollinis Citharedi, nec non Draconis Pythij, quae manu Leontii insignis statuvij caelata fuit.

SEARCH

MENU NAVIGATION