Vlyssis Aldrouandi patricii Bononiensis Serpentum, et draconum historiæ libri duo Bartholomæus Ambrosinus in patrio Bonon Gymnasio simplicium med. professor ordinarius, horti publici, nec non musęi ill.mi senatus Bonon. pręfectus summo labore opus co

발행: 1640년

분량: 464페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

Hist. Serp. dc Dra c. Lib. II. 30

A res quadrat, qui interdum una composita controucrsa, in plura incidunt litigia. Lis enim saepe numcio lilcm parere solci. Sequitur ilud adagium. Hydram geHai. diciturii de illo , qui corallium tanquam tuteIam aduersus fulmina, & lcmpcstates gestat: quandoquidem haec planta apud Plia γnium vocatui Gorgonia, cum extra aquam instar lapidis durestat. Gorgone, autem, HI ''secundum Seruium in commentari, ad librum sextum Acneidos, fuerunt tres puellae lectar venustatis pu lcherrimae, quas adolescentes conspicati in lapidem transmutari di

cebantur.

Si contemplemur intersectorem Hydrae, oritur aliud adagium. Nec Rcicules quidem , confνa duos. Hoc inde , natum esse volunt ex suinino Hciculis labore in necanda Hy.drai etenim Cancrum Hydrae vehementer oppresse auxiliaturum venisse serunt: quare vicissi in Hercules, implorata Ioles ope, Hydram tandem superauit, & Cancrum

teremit.

Si mens dirigatur ad locum,in quo Hydra stabulabatur, hic nobis exhibet illud pro

B uel bium. λὲρνη κανων. idest. Lerna malorum: hoc prou bium pronunciatur, non secus, Aristiam ac si dicatur. Masmaorum. Mare masorum. NIDurus malorum. Hiscnsm adagiis plu' a ibi rima mala in unum congesta significamus. Originem duxit hoc prouerbium a loco na- hris tali Hydrae, quem fuisse lacum omnium sordium, & undiqi congestarum plenum tradiderunt: quemadmodum superius, iurita mentem Strabonis, sci iptum fuit. Propte- Lib. . rea quotiescumq; hominem valde intainem, Vci omni turpitudinis genere contamina. tum, aut catum hominum postilentium, quasi colluuiem facinorosorum indicare volu must reste Lernam malorum pronunciamus. Idcirco Cratinus Comicus, apud Hesychium, theatrum, quod cx varia mixtaq; hominum colluvie constarct, ii ire merito λέγ

MORALI A.

CY P RIA N U S, t ibro primo de Incarnatione Christi, Hydram optimo iure

ad I unditatem lia resum comparauit.Scripsit enim,quod haereses in Ecclesis Hydrae similitudincin gcrunt, quoniam istae aduersus nostras mentes linguis feralibus sibilant, & Icthale virus iaculantur; immo truncatis capiti bos renascuntur. Sed quoniam resurgcnte morbo non dc t cestare medicina , ideo quanto maior fuerit Haemesis hue aegritudo, tanto validior debet esse curatio. Potcns enim cst Dominus Deus noster, iura commut quod de interitu Hydrae Ethnici praedicarunt, id in bellis Ecclcsiarum veritas peria risuri agat, di ignitus Spiritus Sancti gladius ita, in extinguenda, & extirpanda nouella hae. resi, o nites penitus medullas pernitiosae generationis exurat, ut tandem prodigiosi munditas , orientibus venis, denuo parere cesset. Diuus ciuin Ambrosius, in suo tis opere de fide, hanc similitudincin Hydrae,& haeresis amplexus cst:siquidem veluti,una Hydrae ablata ceruicc, aliae statim emergebant; ita pariter una ablata haeresi,multae aliarini uigunt. Ideoq; ritu necis Hydrae, hae nonnisi incendio auferri possunt. Huius etiam D comparationis meminit Baptista Mantuanus de Diuo Ainbrosso canens hunc in mo

dum in

Arius homani generis lethiae Venenum, Legum extarium natas deus; rumam, PMluerat gentes, totumq; iuncerat inbem, Praestertim Datiam. Tu e tota Isu a fractis inbur agroraus isto in Ianguore ιacuat. Ambrosius, qui Hrmc cras ex Proconsule factas Prisor.ru hanc Hydram Haua insurrexit a RG velat Alcides alius Lernaea nugauit Toxica, Ni enas aligens ab oviissus Maerra.

Amplius, in morali docti tua, Sophistici, & fallaces verborum gannitus non iniuria ad 3' dis ' ιν Hydram comparantur; cum ab hoc vocum monstro infinita dii Danc..t dui: ramcuta umiquae animis nostris plurimum e t. anenti, dc magnam quoq; pernicium Murca ilii dat t

402쪽

398 Vlysiis Aldrouandi

latura. Immo omnes mulieres, quae pudicitiam habent in propatulo similitudinem Hydiae non cffugiunt: quandoquidem Anaxitas comicus fabulosaqusdam Priscorum monstra, publica scorta interpretatus est. Hinc Athenaeus Gnathaei iam Sinopae vel lae subnascentem ipsa duplo deteriorem esse retulit. Id in capitibus Hydrae obseruata inr, duin uno ablato, alia multo deteriora oriebantur. Insuper homines, qui aspre, & acute non solum quacumq, occasione, sed etiar a contuineliosis e solent loqui, cum Hydris comparandi erunt ; quare non immerito Diuus Hieronymus reserente Caelivi obtrectatorem virulentum, tacetram, nempe Hydram cognominauit. Rursus in propinio Esdrae, aduersus tuos obtrectatores siclo. quebatur. Quamuis Hydra sibilet, victorq, Simon incendia iactet, nunquam meum , iuuante Christo, silebit eloquium. Item Hydra hominibus omni crudelitatis genere inquinatis iusta de causa assimilada est: cum recisa una crud litatis ceruice, denuo nouisquilis modi repullulent. Unde Baptista Mantuanus in Bucolicis canebat.

Tranarem titurus opem, ιώLeuior H aera

Me nugis. lDemum qui inani scientiae persuasione,vel alia de causa 'intumescit, Hydram proculdu- , bio repraetentare videtur: cum i lla Fera ita superbiret, & se se efferrct, ut quodcumqι 'ferrum in sui necem fabricatum asperneretur. Idem praestat homo nimium sui admira- ' V tor, ac pro sententia, cui seinet adhaeret, etiam contra verum contumax, & refractarius. I ' Cum autem nullum vitium Deo inuisus sit arrogantia; homo criminosus hos tetcrrimos mores in candidos mutare debet. Verum cum dissicillimum sit in Superborum mentem modestiam ,& animi demissionem inducere deberent saltem meminita illius, quod de ostentatione superbiae quidam poeta tradidit hunc in modum.

Sordiaa Lus semperproprio quaprodidit ab ore Hane sapiens refugit.

Tartara quos rapiunt.

Vir quoq; omnigena eruditione clarus,& Aenigmatistes, ut mens superbi restipisceret, hanc obscuram scripsit veritatem. OEHE. 3

bis Ma

Nimirum o Superbe, cur superbis, tua Superbia te superauit., Postremo Seneca doctrinam moralem de militudine, & Iustitia insinuans, exem- Q plo Hydrae, virtutes non esse animalia docuit his vel bis δειν enim quicquid ab homine sis,

LLI. Pu t. At quid de toxico dicendum erit Θ Hoc cum esset perniciosissimum, aliquando ta-c g. 8. men vitale suit appellatum. Etenim rcferente Ioanne Sarisberiens Tiberius a Iulio Imperatore tertius toxico interi', cuius inoi te ita laetatus est populus, ut Tel ram IN trem ,& Deosmanes Oraret, ne mortuo sedem ullam, nisi intcr impios, conccdcrcnt. Et licet toxicum semper fucrit detestabile , & exitiosum, tamen illud populus vitale a esse censuit.

403쪽

HIERO GLYPHIC A.

NONNI LLI, reserente Pierio Valeriano, per simulacrum Hydrae, Inuidiam

hieroglyphice representari posse tradunt: quandoquidem Hydram animal p lustre,&ex sordido camo natum fuisse asseuerant. Inuidia quoq; nonnisi in 1hiad abiecto, & dumisso animo residet. Quocirca Ouidius,in volumine Transformationum, hanc in imis convallibus latibulari confinxit: deinde reliqua, quae de Inuidia str ipsit,4 ad Hydrae significatum pertinere videntur. Praeterquamquod Eructonius pedibus an t/' 'guineis quamuis alij ad custodiam, serpentem ei assignatum fuisse dixerint Inuidiam denotare perhibetur: cum illa, post res praeclarc gestas, in arenam prodiens,paulatim Inridia in cordi uin penetralibus occulictur, virulento spiritu ad cultodiam destinato. Huius cisas rei νιν autem exemplum in primis iratribus manifestum habemus. ω fisi ti

Itaq; hoc est illud odium, qu'd Diodorus, pictura serpentis denotari posse diuu lgauit. Insuper Pierius Valerianus, simulacro Hydrae ab Hercule superatae, hieroglyphice demonstrari posse vitium a virtute domitum prouuneiauit. Etenim talis pictura admo 'inet unumquemq; virtutis, qua homo fietus illecebras amatorias pa Hydram expressas '

E PHRENO SCHEMATA.

PRISCA consuetudine reccptum sitisse, in Insignibus Hydram delineare restatur

Capaneus, qui olim pro egregio Insigni , Hydram habuisse traditur. Quocirca Ingne . hic mos ad nostram usque aetatem penetrans, multis phrenoschematum ansam misti. praebuit.Vnde Hieronymus Rustellius,in libro Insignium, exhibuit simulacium Hydrae septicipitis, cum Dicto.VI CVMQ. Demonstrabat autem inuentorem phrenoschem iis quouis modo omncs dissicultates sibi oblatas .este superaturum , vel innuebat totos conatus esse inflexurum, & omnia ablaturum impedimenta. Hoc deniq, phrenos ch male generosus, & inuictus animus dcmons iratur. Item Ioannes Baptista Pittonus Pictor Vicentinus in Insigni Ssortiae Pallavicini, estigiavit Hydra cuin Dicto UTCUMQ. Vt indicaret hominem aduersus infortunia virtutes semper augentem. Subsaipsit autem carmina Italica huius tenoris. x

Iterum Hieronymus Rusclius in glauit manum, cum gladio recidentem unum ex ea 3 9 pitibus Hydrae in quadam palude iacentis, cum Dicto It ilico desumpto ex carminibus D Petramhae, E S IO L VCCIDO, PIV I ORTE RINASCE. Quare intelligimus au thorem 'renoschematis conari, Omni diligentia, desiderium amatae rei cxtinguere cum tamen illud magis insurgat,&quasi oltcra Hydra multiplicetur. Lucas ctiam Contilis scriptor italicus eamdem Hydrae iconem cum manu, &gladio sigurauit, & addidit Dictum huius generis: SPES AEGRA SALUTIS. Et monet Ll a Icetorem,

404쪽

Animi in

Lib. I. M.

oo Vlyssis A ldrotiandi

liciorem , quod author huius phrenoschematis voluit insinuare animi sui inquietem, aqua multis vexabatur aeriimnis de quamuis aliqDado unam aulancta aliae tamen, atq; alis emergebant : propter ca Ic aegram sperare salutem protUlit. Porciuallus quoq; detineauit Draconcm septicipiem, cu Didio. In OMNIBUB HL DRA. Alludebat enim ad omnes huius Ferae proprietates. Primum, quia satu graue Ienti, cunetos ad se accesciates arceret, deinde, quia truncato uno capite, plura tenascerentur. Sic in mundanis euenit negotiis, quae plurimas semper pariunt dissicultates.

DAVSANIAS, in Eliacisscriptum reliquit, quod in Elide templum Iunonis erat,

in quo, pi aeter alia simulacra, Pallas Herculi Hydram conficienti assistens vise. hatur. In clypeo A uentini simulacrum Hydrae conspicichatur nam Virgilius sermonem habens de filio Herculis, scripsi ipsum vehi curru cum signo pa Imae, more ptriumphant is, gestantem clypeum, figura Hydrae refulgentem , in patris monumentum , qui hunc septicipitem Draconem in palude Lernsa exanimauit. Sic igitur canit VirgiliuS.

Memorat etiam Baptista Mantuanus simulacrum Hydrae in marmore quodam Spart no caelatum, dum canit hunc in modum.

Non 'ocia inde virens Spartano e marmore moles Plidiacam testas a manum, pendetat A alto Marginestars clauae, Aarte in eo u serrat aetas. .

Meminimus, & nos vidisse Romae multas Herculi; statuas insigni caelatura admiradas, sed pol issimum per collem Quirinalem vulgo Mo,ie Guatio appellatum, in V iridario, & Vineto olim Eminetissimi Cardinalis de Carpo,insigniores cum claua,& spolio L nis, alicubi haec statua caput Leonis, alibi vero fructus horti Hesperiduiu manu tenebat: verum inter has, hoc in codem loco Paradisum terrestrem iure sinulante, visebatur tabula marmorea figuram cxhibens Herculis manu stringentis coiriain mulieris, cuius crura serpentinam effgiem praefiniebant: nonnulli sunt opinati insinuare voluisIe spectani ibus paludem Lemeam,in qua Hcrcules Hydram conseci sic traditur. Neq; x olumus in praesentia ignotam cste Iegentibus egregiam statuam aeream Herculis , S Hydrae ad caminii amplae aulae Palatij illustrilliinae familis de Tanarijs, in qua hodie Marchio Ioannes Nicolaus Bononiae Senator lumine vir prudentis iciulget,qus itatua malleo, & manu Excellentis Argentisab: i Hirati j Prouajij Bononiensis inchoata,&abs ulula fuit. Aliqui etiam, pro sit nulacro Romam repraesentante,dctu caIunt mulIC . a belluae scpticipiti insidcntem,propter septein colles in Romana urbe conspicuos, c eminentes. uapropter aliquando Roma scpticollis fuit cognominata. Vnde Poeta Italicus cancbat.

Amplius, R ipa, in secunda partu Iconologiae, ut Inuidiae exhiberet simulacrum, pinxit annosam mulierem cum Hydra, quoniam lim Fera, pestitero , & lethali halitu magis, quam aliud animal, inficiat, de occidat. Assimiliter idem praest it Inuidia,cum scmper hominibus detrimentum,atq;ruinam,corporis,& animae machinetur.Praetcrquamquod Hydra, amista uno capite, plura acquirit,quemadmodum Inuidia, quae vi virtutis pene oppresa, magis atq;magis aducrius tam crescit, asq, augetur. Id optime expicuit P

trarcha canens. O Inis

405쪽

O a btιρν np, via iter contra ei. Iterum Ripa dumconatur exprimere hominem se recipientem ad Optimam frugenu. , quam Vulgus Conuersionem vocat I figurat mulierem plorantem, S tenui indutam velamine, cum Hydra ad pedes; addit 5 hoc Dietum. IN TE DOMINE SPERAVI. Etenim lacrymas panitentis indices esse annotauit Curtius. Hydra vcro eatenus in hoc sinulacro locum habet, quatenus crimina conculcanda esse demonstrat, quod maiaxima prestatur dissicultate veluti Hydra summis laboribus ahPercule expugnata,&extincta fuit. Ratio autem huius simulacri mirascriptis versibus explicatur.

Deniq; idem author in post na Iconologiae parte, ad significandam Religionem s- I rei mulatam, usus est pictura mulieris attalicis indutar vestibus , redimite corona, & supra morassi Hydram sedentis; nana veluti Hydra ab aliorum animalium natura valde recedit.Ita Dcrum. hac Religio a vera, di reeta mirandum in modum discrep at.

DE DRACONE BIPEDE

In agro Bononiensi capto. Cap. V.

ORDINIS RATIO.

VM in precedenti capite de Draconibus pedibus fulcitis pertractare

cae rimus, ordinis rationcm secuti, hanc sedem Draconi bipedi M. noniensi assignare decrevimus, antequam de Draconibus alatis verba fiant. Itaq; hanc discillimam libenter suscepimus prouinciamo, praesertim cum animal huius figurae nunquam in Europa visum ncc a quopiam, ut nostra fert opinio, descriptum fuerit. Et tamen nullum animal tam paruum,&ignobile iurcrum natura reperitur, quin diuinum opus in eo semper elucescat. Ideo iure optimo Heraclitus philosophus, vitandae gratia auris Dem est frigidioris in uriae, in humili pistoris casa inorans; nonnullis viris nobilibus ipsum alim bisque. qa cupientibus iussit, ut in tugurium ingredi dignarentur, asseverans neque tali loco Deos immortalo dccsic. Immo rectius Ditius Augustinus in psalmos, admirabilem omnipotentis prouid D tiam in minimis contemplans animalibus ;hsc verba proserebat. Quis singula pnli- Mimaliacis, vel culicis membra non admiretur; quatenus Ordinum, motum, di vitam partici- ρ ruorumpent. Amplius considerandum est, quemadmodum iure animalcula mortem fugiant, sera vitam diligant, voluptates appetant, molestias vitent, & denique qua ratione in motu Πλsibi congruo vigeant. Ouis disponit ista inquit Augustinus ἰ expauescis in minimis, lauda infinitam Dei potentiam. Idcirco nos quoq; in exaranda huius admirabilis Draconis bipedis historia, idem praestare dcbemus.

406쪽

Vlysiis Aldrouadi

DRACO BONONIENSIS

quo tempore inuentus fuit.

VERTENTE anno nostrae salutis septuagcsimo secundo supi a millesimum ,

& quingentesimum. IILIdus Maij, tempore creationis Summi Pontilicis Gregorij Decimiterti j Bononiensis, luc Draco bipes, more Scrpent,no sibilans se manifestauit. Nam penes praediolum Domini Pctronis de Dosias in loco 31al aiata nuncupato deliteIcebat, sed tandem post diem Asccntionis Rodcmptoris nostri elucdem anni, hora decima septima in via publica iuxta scpcni pronominati praedii spatio milliaris a nostra distantis Ciuitate, a quodam bubulco Baptista nominato de Canial - Fdulo deprehensus suit. Is enim Bononia, cum bobus currum trahentibus rus petens perbisti m detentim currum sequenS, boura sistere gradum animaducitit; unde tu i pto perone mis A. . in illos iaciens acriter stimulauit; at illi timore quodam peiciti, &genu flexi, ulterius Disfini progredi non audctant. Intcriin, magno audito sibi lo, bubulcus circumsp ciens ad-- mirabilem Draconis figuram deprehendit, & illico pauore astiatus cleuata hastula, capite belluae percusso, animal inicii ccit. Sed mirandum est, quod Draco nunquam ab illo discesserit loco; linand boues, &. . bubulcum toruis oculis,&cre to capite intuens, serte in illos se iaculari volebat; at fraxini cuiusdam propinquitate mitassis impeditus , neq; rustico, iam, bobus vllo fuit

incommodo. Virtutem enim fraxini, aduersus omne burpcntum unus, cunctis manifestam esse arbitramur. Et quamuis berpentes animantes voracissinu , tenui gula referti, caudae exirmitati, capite eleuato , insistere solcant, ut mel. cibaria in is aluum dilabantur: non est tamen credendum hunc Draconum duobus inhaerenteir pedibus, cibi causa, caput eic sic, sed potius, ut iacilius in bubulcum se se eiaculari Gposset. Insuper bubulcus metuens, ne animal primo ictu proisus cxtinctu inet,rursus ferro, quo tali ulta bubulcorum aruiari soletit, anterio cur Draulant, seiae abs vidit: naq, iniciis lectus biduo i acuit. Interea Dominus Horatius I cntana li.mc singularem bcsuam humi iacentem amniaducitcns,ad doctissinua v IScm Aldic vaticium,& dii Sci..ismu Mas id rerum naturalium miscrutatUIcm dcferri iusti; qui animal conspicatus ratisti inuni, i Leo ..iis iis unci in in Italia, im uo, nec in Euriapa Visuiu , privio ad viuum pingi, dcinuc iuinitias inclusilia exsiccari, di in Muiso appcndi cura uta, quemadmouum alam liciti u unus- quisq, illum inlucri potust. Et quυnsam luc Draco tvmpote Iuuia ituSIuit, quo riousolum iotegorius X ill. ad maximum eucctia, tuiἰ Pontincatuin, in cinia, insibm Scutilitio Draco retulgebat, lud ctiam eo tempore, quo Draco dicitis uxoricbatui: vico I uenis exquisiti minae dccinnae sic cecinit.

DMIRABILIS hic Draco a capite ad extremitatem usq; caudae erat duorum cub torum: ab ore ad initium v sq; latitudinis corpoics codrans inter corporis latitud.num, &caudae principium Obseruabatur. Dcinde ad extremitaremvsq; caudae Iongitudo cubitalis, nempc Uuorum dodratuum , huiusmodi paticin aiax-quabat. Prope collum erat latitudinis duorum digitorum, & a capite ad primum usq; di anteriorem pedcm dodrantalis longitudinis, & a primo pede ad cani usquc partara, vir rar

407쪽

A v ipeiae assimilabatur. Et corpus in ea parte, latitudinis sesquipalinaris, nimirum sexd isi torum visebatur. Posteriorem colit partem torques albus exornabat, ad instar Natricis torquatae, vel instar Anatis sylvestris torquatae, quae Italis vulgo Ceine nuncupatur, vel tandem

instar incrulae alpestiis torquatae, quae vulgo Mι- ia collana cognominatur. Caet tum in hoc Dracone torquo non crat mutilus, ut in multis alijs animantibus obseru

tur, sed absoluti circuli torque ut intcgrabant. Supra dorsum squaliue latae app. v ctant, aemulantes squamas Cyprini piscis Aissi lis, qui Vulgo R.ima appellatur. Maior pars harum squamarum aci viriditatem tendebant: immo aliquae erant subrubrae, scd inter has quaedam nigresccbant: hinc dcprchensum est hoc animal ad sciatis Diaconum ic Ic ci dum esse: propter quod DracOnes, ut plurimum, viricus cithiari soluant. Pars alui Draconem proprie repraesentans

squamis vitidibus crat cXCrnata.

Si pcdcs coni cmplemur. Primo aduertendum est, qudd famur iunctum tibia B erat latitudinis pollicis; dc digit. tuis articulationibus connectebantur, ut in lacertorum digitis obseruatur. Digiti iamcn non erant quini, ut in lacertis, scd lautii in quatuor breuibus unguibus armati Hiii ad Luc corum primordia prae se furebantiunde Draconem iuuenem este coniectauimus: quemadmodum etiam cx dentibus dignosci poterat. Praeterea altitudo redum latitudinem corporis adsquabat. Immo magna ad . miratione tenebamur, quod pcdes zX opposito iuncti non essent; veluti in caeteris animalibus quadrupedibus, ct in aliis x usuibus multipedibus obseruamus; sed pedum unus erat anteri ai altero, dii tantia sex digitorum, neq; io eodem latere; immo per diametrum erant oppositi, ut iacilius sol te corpus moucrcposiet: prcs tercaquod media pars corporis motu progressivo impcllcbaturgeliquae autem partes,nempe colli,& ca dae per lubricos fluxus ritu scrpentino, mou bantur.

Podex ab extremitate caudς duobus distabat palmis ; pars caudae superior viperaeerat similis, inferior vero dissimilis: siquidem squamae partim nigrae, partim virideserant hoc tamcn ordine,& figura ot quasi singula tormam semicircularum reterrentnc binae tantiun latitudinem caudae amplectcbamur. Secus vero in vi pcra se habent, quo niam squamaercetae sunt per totam corporis pallem interiorem. In hoc autein Dracmne, a podice ad caput v i squamae iniuriores, tam residus caudae , quam vcntris, & t tius colli ad os uriis recta erant, ut in viscra, hoc tan .m ordine, ut imbricatim sitae est sent, colore usq; ad aluum partim albo, partim nigro, sub ventre albae, & latiores dimidio fere digito. At in extremitate squamarum rectarum nonnihil coloris viridis comspiciebatur. Dcmum extremitas caudae durissismo, & cor Deo iure apicc munita erat, cuius una pars squamulis tegcbatur, & curcinitas apicis nigerrima, & Mulcus instar litaterae C, seu instar centri scorpionis, crat repandus. Quamobrem vetiti nile suit hoc animal huiusmodi aculeo, pro tutella adu sus caetera animantia uti. Caterum,ut melius servia huius Draconis exprimat ur, denuo singulas partes ponderabimus, caput erat admodum simile viperino, pars capitis superior iuxta cxtrcmutatem, erat nigra, nouem nigris squami S integrata, reliqua autem pars squamis maioribus leucophaeis trigonam ligurana aemulantibus. Utis trisus Ongitudo crat duorum D digitorum: lingua tenuis, longa, & bis da, more almium sopcntum, conspiciebatur. Singula oris latera dentes serrati, & graciles armabant: anterioribus tamen in vis craobseruatis carebat. Hinc collegimus hoc animal non valde tuisse venenosum. Oculos in comparatione ad molem corpoream inagnos habebat, di aurei coloris et qua de re Draconem hunc solaris naturae fuisse iudicauimus. Foramina aurium, ritu autum, habebat; deinde auriculis carebat: quamuis in Heluci in anno nonagesimo nono suprη millesimum, & quadringentesimum, Draco auribus longi finis praeraus tuerit tuum

in modo,ut iconem tam admirabilis Draconis legentibus cxhibeamus,utinum descriptioni respondeat, inlucri,& meditari possint.

ius Draco

tus e cavida quatis. Deus qua

tis essem.

ms quales.

409쪽

GENERATIO.

SI mediteritur hunc Draconem bipedem in Agro Bononiensi comprehensum, non

psissumus non maxima admiratione, una cum inultis alijs Philosophis affici, &praesertim generationis modum ponderantes; cum nunquam huiusmodi animal in tota Europa vitiam mericiquapropter huius rationem assignare admodum dissicile esse arbitramur. Immo in numero rcrum naturalium collocandus ccie videtur, quarum ratio, teste Diuo Augustino, reddi haudqv aquam potest. Et tamen haec non esse, vel falsa esse non est dicendum ; quamuis eorum veram rationem perscrutari nequeamus. Ne l. eκistimandum' est isthaec a Deo optimo Maxiino, abIq, rationc procreata fuisse, quamquam nos causa lateat. Praetcrea multa naturalia quotidie praeoculis habentur, B quorum causa ignota est. In primis caro pauonis mortui per anni spatium seruata Pa putrediuem non contrahit, huiusq, causam multi ignotam predicant: licet quis causam nis caro calori non facile compactim,&exsiccatam eius naturam dissoluenti assignare posset, diu duret. qui humorem naturalem Gliellere nequear:cum,authore Galeno,hac caro valde dura,& fibrosa sit.

Rursus Philosophi in dies rimari causam conant ut cum magnes serrum attrahat,atq; illud abiti deinde cur ad pro&imiorem polum, siue Arcticum, siue Antarcticum se vcr-tat, & tamen huius actionis causam non inueniunt. Iterum quaenam vis tam frigida insit paleae, ut niues, Sc glaci m aestiuis conteruet temporibus, aut tam calida, ut poma acerba concoquat,&maturet.Neq;Phliosophi unquam inuelligare potucrunt rationem, , propterquam, lignum ficulneum Aegypti, seu ligaum bycomori non instar aliorum ii gnorum, in aquis natet, sed inergatur iminis quod magis mirabilius est,quando in imo , aliquandi ii inoratum fuerit, ad aquae superficiem emergit, cum totum oppositum praestandum esset, nam quod humore imbutum cst pondere grauatur. Quid de lapide selenite, vel smculari dicendum erit ξ cuius candor cum Luna cre- Lapidis spescere ,& dcci clere traditur, oriturq, in Persia, & pariter imi Ontibus Sypseis Agri Bo- culoras tonnonicnsis, qui Plinio ignoti non fuerunt, quando scriptum reliquit, in Bononiensi Ita- aeuiones liae parte lapides speculares inucniri, qui in subtilissimas laminas scinduntur.Alia quoq; innumera huius Mneris in medium asserti possent, quorum caesas indagare non est facile. Itaq; in praesentia Aristotelis doctrinae adhaerentes, qui in Iibris Posteriorum , de quacumqi re naturali quatuor quaesita proponit, nimirum si est, quid est, quod est ,&M propter quid est; haec in nostio Dracone sigillatim indagabimus. Primuinqtia situ in ' 'est notissimum,proptereaqu4d a plurimis viris fide dignis hic Draco fuit visus,& adhuc exsiccatus in Mui eo Blustrissi ini Senatus Bononiensis conspici potest. Secundum aquaesitum per allatam descriptionem est manifestum : sed quia adhuc per focta non ha-

hctur cognitio , restat ut reliqua deinceps inquiramus. Scrpentum igitur, vel Draconum alios terr clircs, alios aquatiles esse iam decrevimus: hunc autem Draconem bipc. D dem ad sevus turrestriuin i educendum esse existimamus , praesertim cum in terra, non aer c aut in aquis deprehensus fuerit. Praeterea cum partc postolori serperat,& partem an a genu turiorem mole corporea grauatam, progressivo pedum motu duceret; necessario ad il- ur chium Iud serpentis genus partim serpens, partim progrediensi cferendum csi e censuimus,sub rariMMU

quo genere Dracones continentur. est.

Hic Draco tardus erat in motu, cum pedibus cssici resertus, qui serpentibus potius impedimento, quam commoditati esse solent; ut apud Philosophum, in libro de incestu coanimalium, manifestatum fuit. Quod autem tardi esset gressus, inde collegimus, quo. niam minime aulugiens ictum rusticiscricntis expectauit. Vnde aliqui his lationibus moti, hunc Draconem bipedem Basiliscum, vel ci congenerem esse volucrunt: cum tamen hoc a ratione valde alicuum sit: carebat enim illis omnibus conditionibus, quas in capite de Basilisco pati secimus. Considera. Scrio igitur ponderaturi modum, quo hic bipes Draco genitus fuerit, habitum ν ιιο or .Hs philosophi induemus, vatiasq; in medium afferremus rationes, quibus tantam ex pla, huIus Dr

410쪽

4o 6 Vlysiis Aldrotiandi

sis, nostram sententiam aperiemus. Itaqi primo in arenam quatuor opiniones prodi- Ebunt; Prima erit an aliunde ii ic Draco migrauerit Secunda an e coelo cum pluuijs ceciderit. Tertia, an ex permixtione animalium diuersi generis onus fuerit. Quarta deni- . que crit, an ex putri materia sit originarius.

O VI tuentur hanc opinionem, multa aliorum animalium migrantium, & remi

grantium exempla asserunt. Quandoquidem Graculus Bo hemicus auis olim nostris incognita regionibus, elapsis annis, ad nos migrauit, non quidem ex plaga orientali, ut quidam perperam arbitrati sunt: sed huiusmodi aves ex loco Septemtrionali,aut niuium copia,aut ingenti algore,aut aliqua inundatione coaetas litic meas

Aia, . se censemus: nam quae postea aucupis laqueos vitarunt, in sua loca frigida remeasse νῶνιὰ credimus. Item auis quaedam Κem perchens, quasi pugnatrix dicta, ex remotis bore, pquis norit. plagae penetralibus, Mai mense, in Brabantiam aduolat, huiusmodi auis Ardeae congener esse videtur: quemadmodum in Historia auium explicatum fuit. Gillius in Aelianum prodidit Ciconias cum Gruibus non siimit, sed temporibus diuersis, iniuriam frigoris fugientes, mutatione Gli, sibi consulere , &transacta bruma, rursus ad patrias sedes se conscire. m Pariter Coturnices, & Turdi, quot annis, in Italiam transvolant. Milui etiam, Ely- ,ri mi, p. iaci, & HirUndines, per Aestatem tantum, in Europa degunt, circa Aequinoctium iis 1lia..is Autumnale, sertinis pabuli grati ab alio remigrant. Nam Hirundines, per brumam, in abii Q A nostris regionibus, nullo inuento pabulo perirent: quare in Regione calidiori hyemems transigunt, donec, aduentante Aequinoctio verno, ad nos i emigrent. Similiter Loc stae quandoq, ex remotissimis regionibus migrant, ut testatus cst Plinius. Namq; anno quadragcsimo secundo supra millesimum, S qii ingentesim tim, agmina locustarnm in. audita ex paludibus Meotidibus profecta, no solum univcrsam Panoniam,& maxima

Germaniae partem,sed totam sere Italiam, non sine magna omnium a terra nas centium UH-ιπex pernitie, occuparunt. Immo etiam hona ines ab animalibus fortasse edocti suum locum migrantes, natalem, propter aestum, deserunt, ut homines iuga montium Pyrencorum colentes,&orremigra. Incolae Alpium Helvetiae, Alverniae, de Sabairdiae, qui, urgente bruma , piopria relintra qui. quentes domicilia, ad I a plana migrant, ubi varios occupati exercitijs, quaestum, ad victrum, faciunt: elapsa autem hyeme, ad propria domicilia reuertuntur. His igitur notatis, aliquis pronuinciare posset, hunc Draconem bipedem ex rem tissimo aliquo loco, necessitate aliqua coactum, ad nos profectium fuisse, quamuis in. ter animalia migratoria non recensuatur, quae statuto quodam tempore gradiuntur, &D M. naia regrediuntur: cum hoc animalis gemis nunquam alias in Europa visum fuerit Mem

k..m Ouis, nimus quidem legisse in historia Prouin lar Carniae Regi Tartarorum subiectae, Serpemi, Eo, pis. res Diversari, qui pro ant rioribus pedibus, ungulas, instar unguium Leonum habenti Caeterum cum nolicr Draco non ungues tantum , sed pedes digitis tibia, & ti more diastinctos habuerit: idcirco hunc bipedcm Draconem fuisse consimilem, vel congcnerem uSerpenti ungulas habenti apud Tartaros, assi are non audemus. Praeterea hanc sen-Draeo his tentiam n In possumus amplccti, quoniam inter Serpentes , Icu Draconra non alatos, nou fuis & aues aequalis non cst comparatio mam his propter alas commoda est migrat.o: cum iu Iasus. li per terram gradientcs,d per loca habitata transeuntes, non ita facile hominum insidias euitare valeant. Ex altera parte ambigere posset aliquis, an per aquas, more piscium, ad nostras regiones confugerit: cum pi Iccs commode de una regione in aliam transnacent: nam in pelago nullis hominum insidijs sunt Cbnoxi, Constat enim experientia, multa piscium Hs es Dis genera propriis non contenta sedibus, ad alias coufiigere habitationes. Siquidem n Maiam de nonnulli pisces domicilium maris deserentes, dulces fluuiorum undas subeunt . immo renus ibi copia ciborum inescati, aquarum tranquillitate allecti, propris habitationis pla. M. ne in memores, reliquum Vitar lcmpus ibi transigunt. Sunt tamen alij, quos quidem

maris interdum taedet, & amnibus se sc insinuant, ut Lampetrae, Sturiones, Alosae, Sal.

mones

Dissilired by Coos le

SEARCH

MENU NAVIGATION