Grammatica linguæ copticæ, accedunt addimenta ad lexicon copticum Studio Amedei Peyron ..

141쪽

Ipsa radix pro imperativo usurpatur, sic s TR ito, ite, CHOT Dudia , laudiate , Ctur a. audi, audite, et Sic plerique imperativi. Nonnulla tamen verba habent peculiarem formam imperativi. I.' Sunt quae praefigant A radici, sic Andra vide, videte Luc. xxiv. 39. Ioh. I. 47 a rivir vide re.cta oi utiniam vide Lexicon meum p. 9o , quod Rahoi dare proprie esset da, Cc. . Moc M. AEic Τ. dic, dicite passim, a Xua dicere cum Suffixo c tertiae pers. sem. Atque ita distinguitur a Tini

in Bia esto immunda Ierem. n. II in Z. 51 I a παρῆ, .s,oκ desine, a mi desinite a λο continere cum S fixo reciproco personae, vide meum Lexicon P. 28. SOTinin veri, venite Luc. xxiii. 25. Marc. vii. 34 abomin, sed in usu etiam est Δ-n venire.

Gi tolle, tollite ab tollere, contractum ex Δελ vide meum Lexicon p. 33. Duili do by Cooste

142쪽

ido Loxicon P. 8.Api fuc, facite ab et fucere, contractum ex Δεpi vi te

Lexicori P. ID. IIaec sola verba novi, quae praefigant A. Eiusmodi Vero Δ Credo ortum ex particula hortantis ΔΥ eis, Cedo,

quae apud Matth. xvm. a8 Ming. 7 respondet graeco ἀπόδος redde , et Ioh. Q. a I legitur pro graeco ἴψr fer.

fac Matth. NI. 8. Z. 5i4 in quo habes imperativum Ap praefixum verbo PQ facere. Memphitica exempla Api passer sanate ab εμ-pr, apiEol time, timete ab CpEol etC. PasSim OCCurrunt.

Ιmo Memphitae praeterea Scribunt clpIεm scito, SCitote, quasi verbum esset Cpem; legi tamen si hi sesso Psal. Cxxxviii. 23. At Thebani solum usurpant ε ME SCRO , scitote Marc. xm. 29. Luc. XH. 39. a.' Altera peculiaris forma imi crativi est Mia, quod est imperativum verbi dare, Sic πια ΠίI Cpualesl niti da hanc Polestialem mihi Act.

143쪽

hunos et Memphitas intorest discrimen, quod isti semper MSurpant in imperativo sol mam ΗΔ da, diate; Thebani vero quandoque etiam adhibent infinitum 's, sic εsOλω ndite Luc. xri. 33, i nnAn po date quae sunt Vmis Matth. xxi I. II ; et Ii inu. xiii. I alii codices habent uia,

alii '

habemus criterium, quo dignoSCamus Verba, quae in cipiunt a A, vel τ positis Pro i Myre. Quare cum Psal. VI. I legatur ATHMo sanra, dicendum eSi verbum τάλω Constare ex T dure, et λακ , quod Thebaice esset Conoalescere, ut sit dare innuat Centium. Unicum vo bum , quod equidem sciam , ab b c regula abscedens est vis ire, cuius imperatiVVS est 3κα si, quin uspiam Diuitigoo by Cooste

144쪽

rsi invenerim formam τωε , nut laus. Legitur etiam Del . I 4. Amos IN. 9 Θανοτ' congregate, quod rectius scri-

Thebani etiam hisce in compositis utramque adhibent formam, hinc

mitte Sap. 463, quod verbum probabile sit compositum

esse cum T dare. Sed offendi MAEnora interrogate eum Marc. I x. 23, MAEnε interroga IOh. XVUI. II, RESEOOTmiue Ace. X. 5. 32. xi. I 3, HAE τΠ mitte nos Matth. VIII. 3I, quin uspiam invenerim verba πΠε, EOOT composita cum l , vel T. si Verbum TDE, SPE

Cum Infinitum nequeat recte intelligi, nisi perspectum sit verbum τρο , iuvat ab ordine temporum digredi, ut hoc verbum illustrem. Anomalum T. B. g, et M. Ops notat facere, sicere ut, et quandoque iubere. Adsciscit praeformantes Disitired by Cooste

145쪽

temporum, tum sussisa personarum. Praeformantes notant personas essicientes ut aliquid fiat; sussixa inituunt pei SOnaS, quae opus exequuntur. En eius formam cum sus- fixis.

Τhebaice Memphitico

146쪽

Ia3 Cum praes temporis subiunctivi, nen pεΥΠΟΣ facietiuos discumbere Luc. xu. 37, nTHO Tl n- AUIGO cium ut done tibi vicιoriam Z. 6 i. Insnaum. Est ipsa radix, uti ArioTOTEU Curris noluerunt audire BaL xxviii. ra apud Schola Gramm. p. 99 . Raro tamen solitarium legitur, ne confundatur cum imperativo. Saepius praefixas habet praeformantes, pro Vario uSuin finiti. I.' Quando est subiectum propositionis habet articulum masculinum ri, sic ric cum to ἐπιστασθαί σε SU. 93, ΠΣiosi semor το υρουν με Z. 3O4. Et cum a praefixo, EriRooo προς το ἐνταριάσαι με ad seρeliendum me Matth. xxvI. II, quod Marc. xiv. 8 scribitur grIROCT. At Memphitae numquam articulum Π infinito praeponunt , nisi interiecta particula Ein, quae notat acti nem. Quare pro Thebano εΠκooCT mox laudato, Memphiticus textus utroque in loco scribit EnXmRO'. a.' Quando est complementum verbi praecedentis asesumit particulas, Sic ε, me erunt εCAEt loqui Act. I i. 4.ωOtens ε6l a mere Act. Ii I. 3. iudicauit c6oλ dimittere illum Ace. III. I 3.

fecisti idola ε--π ximuοτ ad adorandum ea Act. Vii. 43, et sic passim.

Sunt tamen nonnulla Verba, quae malunt Π, Sic ΔηεPBK ΠBiuisis Fit Praedicare Matith. IV. I. Vide

XI. T. IO. XII. r. XIV. 3O. XVI. 22. XVIII. 24. XXIV. 49. XXVI.

147쪽

m. 28. XVII. I 6. I9 ACl. VI. Io; sed sequente a legiturACt. xxi. 34, non secus ac NEOsin Matth. v. 36. I x. 28- Tum Cissi decet Maias. xii. I. Io. II - CCHΠUΔ dA iam est Mi. v. 29. Alia praetermitto, quae recensere longum esset, tum supervacaneum, nulla enim certa

theoria constitui potest. Quodsi verbum regens construi soleat cum ricct, ab eadem particula regitur etiam infinitum, uti Δηώing ncct Curiis quaesiuit audis e Act. xm. 7. Raes sicct Cct i quaerentes loqui Maiah. xii. 46.3.' In exemplis hucusque allatis subiectum verbi atque infiniti idem erat; nam in ΗεΘoTMU Esit riToτκ qui vult ac pere a te Matth. V. 42.

eadem est persona quae vult et accipit, quae venit et vocat. Quid vero si subiectum infiniti dili erat ab illo verbi t Aio, vel post verbum sequitur aliquod complementum , quod enunci et subiectum infiniti, vel non. Si primum, infinitum rcgitur a sola praeformante E, sic

quid mohibet a binoi ε6nubinc me acc*ere baptisma pAG. VIII. 36. Praece Erat Deus loquens cum Morse Cocta ro facere illud, nempe ut Moyses faceret Act. VII. 44. ubi varia pronomina, et Moyses complementa Verborum praecedentium sunt subiecta sequentium institiorum. Si secundum, scilicet si subicctum infiniti diversum a subiecto verbi regentis nulla ratione enuncietur velnti Diuili od by Cooste

148쪽

Ias eius complementum , patet omnino praemittendum esse infinito. Nam qui scribit fomuria est oΘε6 voto intiresce innuit se velle propria manu iugulare aliquem; sin aliena manu, Puta Pauli, necem inferre velit, necessario dein clarare debet subiectum infiniti scribens volo quod Paulus Occidat. Hac in specie Copti adhibent Thebaice ετιλε, Memphitice cope, cui subiungitur subiectum, ac scribunt lovcuia si ps Π-λoc so ε6 volo ut Paulus inter sciat ; atque ita Eopa respondet latino sequioris aetatis quod, nempe volo quod Aulus occulat. Verbum Tysi, quod paullo supra illustravi, notat secere, quare ETPE etymologice est ad σι clandum, sed in proposita specie ne cogitandum quidem est de etymo , sed opsi est pa ticula scholasticae latinitatis quod. Cum personarum sussixis habemus

Thebaice Memphitico

XVII. IO.

149쪽

ΔqTHi I εΘpoτας dedit eum cruci i Matth. xxvii. I I. ubi assixum plurale ou notat homin s , seu res indesiuitas, quae sunt subiectum infiniti activi. Saepe quidem ετΡε, seu εΘpa, in allatis locis reddi potest latiue ut, cave tamen ne credas ETPε Propriunotare Ba M. Quemadmodum enim latini scribunt iubeos Iacere, et in ero ut facias, ita Copti distinguunt constructionem cum infinito ab illa cum Ee vel ECQQ ut Primain amant Thebani , alteram Memphitae, Sic

Cationem hucusque constitui, quo discernamus quando C, vel inm adhibendum sit; nemo tamen miretur aliquot esse exempla , quae a Dorina abscedunt. Sic ripinore sui OOT ETPETEI UGDol nolite in edire eos

mentro ad me Matth. xix. 4 , ubi Memphiticus recte

150쪽

eum non ingredi; Memphiticus Pleonastice ετ fgo ενοηEUTεRLΘPEATH q, nam, Posito EPOη, recte sequi poterat

banus male εκα ε6Oλ. t. Iv. 29 concede serois tuis. ETSUEOgitat annunesare; Memphitimis mnle EODOTCΔTI. Alia anomala loca afferre possem , quae demonStrant Canonem a me Constitutum quandoque violatum suisse,

tum Thebanos pressius, quam licentiores Memphitas, regulae institisse. Veruin cum his confundenda non sunt illa loca, in quibus infinitum adeo a verbo regente dustat , ut sucilis pateat errori locus , nisi subiectum infiniti repetatur; sic Act. IlI. a Ponebant eum quotidie ad Portam ten si, quam vOCant vecimam, ET EqUET UMTΠαtis ρeteret eleemosynam. Si nulla fuissent interposita vocabula, scribi poterat ponebant eum εα ετ.4.' Paria dic de praepositione sinstoct Τ. vel HEΠεrt ΔM. mst. Si infinito praeponendum sit eius subiectum, praepositio adsciscit πε, vel TPA, TΠεκ etc. quando subiectum est pronomen. Sic