장음표시 사용
171쪽
ii 3 Maphm tuatas. Prupe idem erum tempus germinarui denuo secta Nicolaitarui mn per dictum Cerularium , tum per alios Oum errore tenenteswuiuis etiam Sacerdoti nuptias ins co ecta.
'M ihil inuenio circa istum btresiarchi
IN Gerularium apud briele Prateolu, nihil apud Alphonsem de Casito; 'mea admodum quatuor tantum lingis apud Gualti cap. .sec. y. multa valde apud Cardinalem i is Baronium locis citandis. Nos vero interistitana multitudinem imus, re paucitarem nimis qu*ndoque breuem illi uri et aliis co-suevimus, mediocritatem pro noctro institii eo tenebimus. Sumit autem Baronius iniistium loquendi de eo in fine anni Io 3. sic. aio Quod ad respertinre Orientis,hoc anno indictione undecima, vigesima Februarii definiissest Alarius Patriarcha Constantin politanus, inque locum ii sius est sit matus Adichael cor arento Cerularius, quia Io. germano Michaelis Imperaroris actus fuerat
in exilium ob tyranni assectara.hεcomm 37 ni a Curorpalata ita ille. Q nihil attingit de priore vita de oducatione Cerularis , Mirum indicat et te,quod peius sierit Mon chus, com anno rosan. I 6 de 'so affrmet, mit annos quindecim sei Patriarchaeus, se
cuta morte fuisse sepultu eorpus in suo monasterio, ubi antea monach iem scilicet vitam duxerat: sed clarius in sententia condς- nationis eius,ut idebimus iusta.
3i8 Subroratio item dicta Cerularia in loesi
Alexis , nullatenusdubitaturquod fuerit per mi suae ordinata a Deo iusto iudice,sieut di translutio Imperii Orientalisad Turcas,quq eodem tempore contigit pro puniedis schis imicis orientali x, axis superbe inserinyentibus eontra Ecclesiam Romana ui1 ritatemque Summorum Pontificum ι ut ex
parte steri idem Barinu in fine anni io4 . indicans,qualis hiresarcha Cerularius fuerit, sic. 3is Neque,inquit,ab . eonfidetarione pri tereundum est,quod eo tempore sunt Turcs in dammam Imperii Orientalis educti, cumvonii antinopolitan ε Eccle V nraIe praeesset schismaticorum nitit Michael Cerularius, Latinorum omnia insensissimus hostis, pro-ue , quε suo loco de ipsis dicturi siimus, er-tEdoccbunt. uλ illς, leto Qui prbsequitur ostendere,quanta ii Ie mala contra Ecclesiam Romanam perpetra- me , praepipuἡ postquam amantisinnam acce- per i a Leone Papa IX. epistolam , in qua ei diuerta obijeiuntur, ct in primis arguitur de titulo universitiis sibi iunipto sicut sumpserat sibi photiux, ut traditum a nobis suprast vide ista eopiosin tractata apud Baronium 1 1. anno Ios 3. Esquilina satis superque in no 'it de monstruositate horibilissima, repereiciosissima Cerularis . de de aliis contentis in prim Regulae parte ad ipsum,
idia Sequitur agendum de secundε parto, nempe de formatione seM,ex quibus erro. ribust acqualiter ob istos tuerit haeresiarctar 23 Cerularius condemnatus. Pro quo sere nendum, cum in dies sine remedio, hic pessiis mus homo Ecclesiam Orientalem ad malo, rem ruinam induceret, decreuisse Leonem a
Papam IX. illuc Legatos Sedis Apost mittere
cum maxima potestare,cum litteris magis re
prehensi uis,ae minacibus ad illum,&ama tissimis ad Imperatorem: i quo perhumatur γε terτecepti fuerunt;imus a Patriarcha. Quein suo Phisnate inque suis erroribus obstina
tiorem,ac pertinacissimum videntes , coacti sunt ad sententiam excommunicationis, ocanathematis contra ipsum, eiusq.asseclas de, uenit Aeete perextensim Bar anno Ioue nos solu ex libello excomunicationis erra
res huius sects eliciemus, propriis eius verbis. s Q a scutiinquit, bimoniaci donum Dei vendunt; sicut Valesii hospites sitos cantane de non solum ad clericatum, sed insia per ad Episcopatum promouent; sicut Arriani rebaptisant in nomine sanctε Trinitatis baptis
tos, maxime Latinos;licut Donatistae affe-mant,excepta Grς corum Ecclesia, Ecclesiami
Christi,& verum s erificium, atq bapti sinum ex toto mundo periisse; sicut Nicolaitae carnales nuptias concedunt, Ec defendunt sacri auarit minis ris,sieut Seueriani maledietam die uni legem Moysi;sicut Pneumatomachi, vel Theomachi,abscinderunt symbolo Spiritus Sancti processionem 1 Filio sicut Mani-ehsi inter alia quodlibet sermentatum sat
ris turaniniatum esse; Sicut Naaareni carnalem Iudaeorum munditiam adeo seruant, veparuulos morientes ante Oetauum a natiuiis rate diem baptizari contradicant, ac mula res in menstruo,vel partu periclitantes communicare, vel si paganaessierint baptizare. prohibebant; e capillos capitis,ac barbas nutriente eos qui comas tondunt, ει secundum institutionem Romanae Ecelesiae barbas tr dunt,in communione non recipiant. Ita ibi.
317 En quot,de qualibus eontra fidem Catho licam haeresibus Cerularii,& sequacium secta conflata praeter dictas alias tam Gncorii, cuius ipse prosesior erat) En unde desumpsi
ex nouem scilicet sectis veterii haresarcharum,nulla ex proprio cerebro additat di mcile quis credet id ab eo ideo factum, ut se promas vestigia antiquorum sequi ostentaret.
Sed lubet reliquum addere,quod immediatosequitur in dicto It Ilo excommunicationis, seu senteno condemnationis cotra ipsussi 323 Pro quibus . inquit, de erroribus, ει alijs
pluribus iactis suis, ipse Mielrael literis Domini nostri Leonis ripae admonitus resipia istere contenipsit. Insuper nobis Nuntius illius causas tantorum i orum rationabili rei reprimere volentibus, prssentiam Mam.
dc colloquium denegauitin Ecclesias vi misi sis agendu interdixit Sicut ες prius LatinoruEcclesias clauserat, de eos Mimatas vocans,
verbis , de factis ubique persecutus fuerar, in tantum, ut in filiis suis anathematizaret Sed δ
172쪽
sedem Apostolicam, contra quam se adhuci,s stribit Oecumenicum Patriarcham. Vnde nos quidem sanctae primae,3e Apostolicae sedis inauditam contumeliam, de iniuriam non seis retes,Catholicamq. fidem subrui multis modis attendentes,auctoritate sanas de indiuiduae Trinitatis,atq.Apostolici sedis,cuius te
satione sun murin cunctorum orthodoxorum Patrum e Conc. septem . atque totius
EecIesiae Catholicς, anathemati,quod Dominus noster Reuerendissimus Papa eidem Michaeli, de suis sequacibus, nisi resipiscerent, de nunclauit, ita subscribi natas a 3o Michael abusivus Patriarcha,neophytus,
de solo humano timore habitum Monachorum adeptus,nunc etiam criminibus pessimis a multis diffamatus tq.cum eo Leo Acrida-
. nias Episcopus aictus, & Sacellarius ipse Mi-i chaelis Costantinus,qui Latinorum sacrificiui profanis coculcauit pedibus,dc omnes sequa
ces eorum in praefatis erroribusde praesuptionibus,sint Anathema, Maranatha cum Simoniacis, Valesiis, Arrianis, Donatistis, Nicolai-tis,seuerianis, Pneumatomachis, Manichris& Nazarenis de cum omnibus liqtetici , imo cu diabolo,de angelis eius, nisi sorte resipuerint. Amen,Amen,Amen.Post hςc mox ista . I I Item alia excommunicatio ibi de facia in
prasentia Imperatoris, ta optimatum eius 331 Quicumq.fideI sancte Romanς,& Apostolicae Sedis, eiu ue sacrincio pertinaciter co eradixeriti sit anathema,maranatha, nec haheatur c hristianus Catholicus, sed Proz imita haereticus, Fiat,Fiat,Fiat.Hactenus narra
tio de rebus gestisConstan nopoli per Legatos Sedis Apostolicae . 1 1 3 At quid post haec infelicissimus, ae perditissimus Cerularius nihil praeterea. quam 2- cudum illud Apocalypsis cap. 2 . ii noceat adhuc,& qui in sordibus eth lordescat
1eta adhue. haec omnia ex Baroni O,a nobis Opis
Portune quidam tradita ad cognoscendat pertinaciam,& obstinationem Cerularis, ac
formam in eo condemnando seruatam: rellis
qua ad ipsum spectantia vide apud eundem
Baronium dicto anno. I 33 Non est autem cur multum immoremur in exprimenda altera secta recentiorum Nicolaitam cum iam satis expressa maneat exr3o dictis. Praecipuus enim auctor renouationias eius fuit idem haeresiarcha Cerularius, uti similiter renouauit alias sectas Arrianoru, DO- natistarum, valesiorum dic. 't vidimus pau- Io ante,& in renouatione cuiusuis earum habuit multos sequaces. Vnde videtur parratio de iis,atque de illa Nicolaitarum .
137 Nihilominus Gualterius c. I s.sec. II meri
to peculiariter pro loco determinatooccide iis, ante de recentioribus quibusda Nicolaitis I 38 sie breuiter dicens, Hanc sibi denominatione conciliar ut Mediolani quida Eccleuastici libertatis auidi,qui proculcata sacrosacti libatus prosessione eeclesiast indictis minarueomixtioni indulgetes, id sibi licitu integruoeesse assirmabat. Viri veterii imitare
res Nicolaitaru,qui sibi persuadebant omnit Tom. αbus uniuerse necessariam esse carnalem c mixtione,ut in I. secutoobseruat siest haec ille.
ras Addendum etia aliquid ex Cardinali Baronia anno Io s. ubi n. 32. praemittit filisse missas a NicolaoPapa II. Mediolanum Legatos Sedis Apost. viros sanctissimos, atque do ctissimos, nimiru Petrum Damiani Cardinalem Ostiensem,&Anselmum Lueensem Episcopum, ad diuersa negotia,maxim vi se orponerent haeresibus Simoniacorsi, fle Nicolaitatum , quae iam tunc in agro Mediola aensi I o magnas radices egerant. De qua legatisne
fit mentio in ipsius Petri Damiani, ad HiId brandum Archidiaconu eruditissima epist la, ubi reddens rationem suae legationis ad rem nostram spectans, sic ait. i et Erat enim inter Clerum,de Populu pros'
ter duas haereses, Simoniaca videlicet,& Nia colaitarum,satis turbulenta seditio. Nicolairet autem dicuntur clerici, qui contra castitatis ecclesiasticae regulam seminis admiscentur. Qui plane tunc fornicatores fiunt, cum stadicommercii copulas ineunt:tuc Nicolaitae iv.
re vocantur,cum hane lethiserant pestem velut ex auctoritate defendunt. Vitium quippe in haeresim vertitur, cum peruersi dogmatis assertione firmatur haee Baronius,leia vere di I 1 trus Damiani.Qui teste eodem Baronio ad annum Drii Io6s n. i. hostis acerrimus contra Nicolaitaru sectam semper extitit: ibi sie. I 3 Sequitur annus Redemptionis Iosue. Indictione tertia, quo damnato omnium consensu in synodo Mantuana schismatico Papa reuersis ad propria, ut vidisti,cunctis Episcopis, Petrus Damiani Episcopus Ostiensis S.R.
E. Card.aderemum, unde venerat, rediens, aduersus eos, qui remanserant Ecclesiae coriar ruptores stylum exerit. Quem semper ad uersus eiusmodi pestiferos homines exaeue tae,Nicolaitas scilicet,turpes Ecclesiae clericos,qui tantum abest,ut errorem corrigant,
ut potius obstinate defendant.ita ille r atquo
i s II Rodiit secta Incestuosoru circa annum
L Domini ioss.quorunda scilicet Iuriia
consutrorum haeretice defendentium contra decisionem lacrorum Canonu , ni atrimonia
in quarto cosanguinita tis grada esse permis I 6 lunt,atq hinc Incestuosi sunt vocati. Post Vuecilini, dc quoad nomen, di quoad errore habuerunt ducem Vvectione Archiep. Maguminu docente seculares non esse amplius
subiectos iudicio Ecclesiasti eo , fi nis suis
spolientur, nec posse tunc excomunicari r-r 7 men deniq. Sabellianismi apparuit, quado Roseelinus Gallus asseruit pertinaciter, quod ob essentiae unitatem in Diuinis Persinis debeat concedi , Patrem etiam, oc Spiritumis Sanctum, suisse incarnatose
173쪽
Ugnauit acerrime, & verbis descriptis L cotra lictos Incestuosos, ut eoru secti extingueret vir ille, de quo paulo ante, de doctrina Illus uisi inmus,& dignitate Eminen tillimus Perius Damia id . vrrcsert copios ὀBaronius ad anni im Christi Domini io s. an.7. ubi sic incipit de eo loqui. δ ερ Compestuit idem ipse eodem tempore
haresim Incusuo brum dictaui , quae aquibusdam ureconsultis est excitata,atq. de se n. sa , qui auctoritate Iustiniani imperatoris,
eadem ratione , qua in successionibus nume-rridos esse dicebat gradus consanguinitatis. i so Α quonam autem originem dixerit,haud
satis exploratum. Porio a Iureconsillio Florentino magnopere defensam esse, testificatione eiusdem Petri reperimus Fuit , aut prae cateris in hoc certamine eidem Petro
Damiani plurimum insudandum, quod te instantur eius scripta de eodens argumento e laborata. Si euidem eum adeo increscere eeiusmodi error, ut ob acerrimos eius de senissores transiret in haeresim : compulsus ellipose Petrus aduersus eos commentar. u scribe te, euius ille est titulus.
33i Petri Danaiani humἰlis monachi de parenteiae gladibus. Ita Baronius aduer tensibi dictu in commentarium fuisse distributum ab a uctore in duoce cim capita , & in octauo referri concertationem habitam Rauennae ab eo cum quodam iurisconsulto Florentino pertinaciter dc sendente doctrinam erroneam dictorum incestuosorum Bonam partem talis concertationis adducit ibidem ide romus.videas apud ipsum , si lubet. I x Addit autem n. io . cum flama huiusmodi
haereseon in immensum eranisteret,& excre. sceret, atq nec scriptis, nec cocertationibus
Petri Damiani conrimi omnino posset. ad huc effectum inductione ipsius celebrata falli Romae duo Concilia ab Alexandro Papa II. ut condemnarentur tales haeretici l ncestuosi qui matrimonium in quarto cosanguinitatis
gradu pes sacros Ecclesis L anones interdicio
esse permissum ingenti pertinacia tuebantur.
Ita etiam Gualterius cap. I. seculi I I. ubi de hoe breuissime. 11 3 Praeter iliam vero duorum Conciliorum
condemnationem, ut perterre fierent, dc sic ad Ecclesiae Catholicae gremium reducerentur, Deus Opt Mavi ad punitionem non sine miraculo contra quemdam ex iis, qui exconiunicationem Ecclesiae contemnebant, manum iniecit marrat ibidem Bar. n 2ῖ. sic Is Cum vero, ut audisti, incestuo rum iiii. merus increbresceret, ijdem l contumaces, &contemptores excommunicationem Ecclesiae vili penderent, nec recedere ab improbato coniugio vellent: Deus iti unum ipsorum, in exemplum ceterorum, diram vindictam exercuit . atq. irrationabilium bestiarum sa-c o,quid rationabili homini sit faciendum ., vile idit. Rein gestam ab Episcopo. Apsarensi, Pio non ine acceptam, omni fide ic stata, si eis se recitat Pertus Darii iani in epistola ad
alexandru Parae lectu,& ad Hildc blandu .ass Quidam unquit, degener qui de moribus.
sed maiorum titulis in lignitus,suam consan
guinea nuptiali Ledere copuiauit. Quid plura 3Prohibitiis perllit id, excommunicatus ad haesit, tot unaq. Ecclesia ilicς censurae vigorem nugarum puerilium fabulas deputauit. Cui hoc certe ad diuinae indignationis indicium contigit, ut panes de nuptialibus mensis in platea ante ea in ora proiecti minime tan-δ ο gerentur. Insii per o diuinae alii maduersio nis pauenda ieueritas d im rigidiis stat, dum praeceptis sacerdotalibus se non humiliat, quivi ilare sibi ad salute noluit, in cubiculo dormientem repente de cς lethbus irruens fulmen extinxit: sic diuini iuroris expertus pst moriendo sententiana, qui vulneri suo, diu viueret, adhibere cote pserat nudicii .a. iis c ille. 337 Occurrit iam explicanda V Vecit morum secta: origo, seu occasio eius inde, ut auctor
est Bar. anno io 8 s. n. i. cuili antiquis striptoribus,qiicis citat. spoliatus fuerat Regno, ac bonis omnibus Rcx Henricus IlI. ii illi et aq. ei excommunicatio ipso facto, eo quod partes Cui berti Pselidopars tueretur,inducto schis 38 male pessimo D in publicato ed isto exco-n unicationi et per L gatam Sedis Apolloricae Ottonem Ollio, se in Epita opuni Cardinalem
illico catholici Saxones contia tunicatione in cum Henrico euitare coeperunt; e contra squod non esse te uitandus, reclaniabant scius inatici; inter quos excellule V uecel, de cuius qualitate audiamus Cardinale ili Baron n. 3.
IS9 Porro, inquit, Vuocet ille, qui anno superiori intrusus est poli obitum bigefridi ilia Moguntinum Archiepiscopatum ., quisnam
suerit, praeliat aussire a Bartholdo, qui ait: interim Herictis eo gregata multitudine Litinniaticorum Uue cito neni Clericum Halucr
standensis Episcopi fugitiuum, Moguntinensi Episcopatu remunerauit,eo quod illi in Omni pertinacia contra Dominum,& sanciu Pe-I6otrum indefessiis cooperator adsuit. Qui ipse iani dudu anathematizatus , de ab anathe. maii Eatis electus.nihilominus etiam ab an a thematizatis ii ixta Pelagium Papam non consecratus, sed execatus est. hςc ipse, nem Peat I Bei thoidus.& ab isto Baronius. Qui ad die permansisse semper V vectionem in schisma
te, N huius propugnatorem acerrimum iugiter v ite ad mortem extitisse. r 62 Ad ipsu ira autem conuincendum , di declarandum hareticum, ac ducem lis reticoruco gregat uni fuit Conciliis, ut ex Uri pergensi scriptore insigni illius temporis inert Baro in ' nius n a. circa finem sic. I 63 Notandum tamen, inq iit, est, quod ea n dem sentent .am aduersari j Imperatoris tanto insequebantur zelo, ut habito polim
dum in Quintilineburg Concilio , ubi Otto Episcopus Ostiensis,interfuit Legatus Hilde
brandi Papς, ipsani ii inarum ventilantes: hq resina Uvectionis, ipsiuntque hqresiarcham appellarent , contra fidem scilicet illura
doginati Easse culpantes, quod qui iam diu suis spoliatus sit rebus ; diuinis non subiaceat legibus. hsc ex Vrspergensi Baronius.
174쪽
1M Qui in fine numeri sequentis alti Aesicut haeresis ab avictore VueeiIonia cis audisti est appellata, ita & ignominiae eausa schismati ei sectatores ipsius, Vuecilici denominatiiserant . ita ille.
163 Quid tandem de Roscelino haeresiarcha
remeante sabelli antiquum errorem Conindemnatus suit hic pessimus. homo in Concilio Rhemensi, ibique abiurauit, non tamen ex eorde, sed omnino fictὸ ob timorem vitimi sipplicii, si in pertinaeia, & obstinatione
permanssieti ut patet ex epistoIa,quam scrip- sies. Anselmus ad urbanum Papam II. reddens rationem , cur librum de I ncarnatione Verbi eomposuerit, & refert Baronius anno
1υε hum. o. sed prεstat D. Anselmi verba audiamus, quibus de re tota elare innotescet iso Cum adhue, inquit, in Beeei Monasterio essem Abbas, praesumpta est a quodam cleri eo in Franeia talis assertior Si in Deo, inquit,
tres personae sunt, una tantum res, de non sint tres res, unaquaeque per se separatimia, sicut tres Angeli, aut tres animae, ita tamen ut potentia, & voluntate omnino sit idem rErgo Pater cum spiritu Sancto eum Filio est 167 incarnatus. 4od cum ad me perlatum
esset,inecepi contra hunc errorem scribere quandam epistolam , quam parte quadam editam,perficere contempsi,credens non ea opus esse, quoniam, & ille,contra quem fi
bat,in Concilio a venerabili Rhemensi Α chiepiscopo Rainaldo collecto, errorem suu abiurauerat, δι nullus videbatur, qui eum e rare ignoraret. ita ibi.
168 Post pauea vero sic. Postquam autem in Anglia ad Epistopatum, nescio qua Dei
dispositione captus, & retentus sim: audiui prelatae nouitatis auctorem in sua perseuerantem sententia dicere 1se non ob id aliud abiurasse quod dicebat,nisi quia a populo imterfici timebat. Hac igitur causa quidam se tres precibus suis me coegerunt,ut χIaerem quastionem.qua ipse sic irretitus eratio nui. lo modo se ab ea expediri credereti nisi ave incarnatione Dei Patris, & Spiritus sancti. aut morum multitudine impediretine. Ha ctenus S. Anselmus , cuius hane sententiam auream adiungie Baronius ibidem sie. ti69 Nullus quippe Christianus debet disputare, quod Ecclesia Catholica eorde eredit, de ore confitetur,quomodo non sit; sed semper eandem Fidem indubitanter tenendo, amando,secundum illam viuendo, humiliter quantum potest quaerere rationem, quomodo sit. si potest intelligere, Deo gratis agat; si non potest intelligere,nec immiterei cornua ad ventilandum, sed submittat rapuerro ad venerandum. Citius enim in se conmdens potest humana sapientia impingendo 'eornua sibi conuellere, quam innitendo p tram hanc euellere, &c. Ita ibi: atque ijs satis deelarata manet secta Micelini. Uide Gualterium cap.f. sec. xi. pretuensque Regula, de Caput iam expedita .
De varijs Sectis haresum, di haerellaret rum , -- pluribus Orbis partibus
per torum xij. Secutam contra Fidem Catholicam iussituta fuerunt.
1 O N Τ R A praecipuam Catholicae Fidei veritatem cui de aliis nune taceam) nempὸ eo.
tra veram Strealem in augustissimo Eucharistiae Sacramento. ac Mis' saetifieio, Christi Domini pr sentiam,initio praecedentis steali resiarcham Berengarium Metamenta-ribrum Ptecursorem cornua erigentem, ac horrendissimum bellum excitantem vidimus. idictitur an sumpta contra eum arma sumpta sane potentissima: omnino ne expugnarus equia sim expugnantissimus una eum quibuscumque ipsius sequacibus. Pugna enim validissima contra eos iam a primis Ecclesiae Catholics ineunabulis incoepta,& in quouis seculo eontinuata, deeisionibusque Sacrorum Conciliorum, ac testimoqiis Sanctorum Patrum, de virorum doctissimorum admodum roborata, unde,& victoria aduersias hostes acerrimos Eucharisti eae ve- a ritatis prorsas certa, & valde gloriosa. Circa dictam pugne continuationem videas prisertim nostros ante lignanos, Genebrardum scilicet, fle Gualterium: ille in fine cuiusque seeuti,flcante inearnationem Uerbi, sub finem cuiusque aeratis Mundi, fidem , de cognitionem doctrina C tholie illim aliorum mysteriorum,tam istius Eucharisticae realitatis continuatam ostendit. Hievero eum in suis eruditissimis Chronographicis Tabulis a Christo nato praeeipuὸ intendat ostEdere earumdem duodecim veritatum Fidei nostrae in quovis annorum centenatio eonfirmationem dictis decifionibus, & testimonisis manifestam , in primo semper laedi hane realitatis, Betransuhssatiationis Eucharistiae, ae Sacrosancti Mista sacrificii repqnit ut videte est aput ipsum
3 Gualterium. Omissis autem nunc aliis eleerorum seculorum, pauca tantum Ti. praecedetis .hic
attingamus, vi Iieet testimonia Fulbem Carnotensis Episcopi in epistola de Eueharistia, quae meae 3. Tom. Biblioth Sanctoriam Patrum: Oecumenii, in cap. x ro prioris epistolae ad Corin,
thios: Lansranei Cabruariensis Archi piscopi in libis,quem de Eucharistia adversus Berei Tom. II. P 3 ni
175쪽
rium scripsit. Petri Damiani ostenta Episcopi, & Cardinalis in sermone de Natiuitate B. V. Mariae extat apud Sur. to. . vIILSept. Theophilacti Archiepiscopi Acridiae Bulgarensis in cap. 16. Matth. ExubyMii Monachi cognomςnto Rigabent, etiam in cap. 26. Matth. tandem S. Anselmi Archiepiscopi Cantuariensis in cap. 7. Epistolis ad Hebraeost vide verba uniuscuiu uoistorum testimonium reddent apud Gualterium citatum: nobis sat est, digitos ad sentes i
HRiores duo haresare similisincire , I ansum Domini H 17. prodierunt, in .randu de Vuala ch in Aragonia, asserens
pertis uer cum qilodam sto assectatore a ,
prater in- reses, quod matrimonium t s .hdaliud sit nisi oMulta fornicatio. Massilius: vetoPaduanus eadem pertinacia in Ecclesia, Et Exclesiasticas personas ranis erroribus indicodixinoehens , sicque uterque siuam βαε α instituit. At Basilius Bongonailorum
Pareos ex armamentariis veterum lisequa
charum diuersas assumens reses, Fideo αCωholicam acritu oppugnauit. Irea primaem sectam Durandi de uvarudacti breuissimὸ nos expediemus, eum pauca admodum apud scriptores de ea r periantur, nihil apud Baronium , quod miror; nihil apud Alphonsum de Castro , dcc.
Solus nonnulla Prateolus verb. Durandus
de Uualdach num. i8.ec ex eo Gualterius cap. i. secuti xij. siers Anno circit I l7.ia Aragonia imposior hic, eomite quodum inbitato equo,non ulas sparsit lisreses , Dasis ae docuit man monium aliud esse nihil nisi Meultam fornicationem. Atque, eam ob causam, cum se ripsi agnoscere cscitatem nollent, igni adiudieati sunt. Fuerat autem hic error lo oante ab Eeclesia damnatus in Marcionis iis, Tatianistis, Adamitis, α Manichaei , ut suis locis ostensum est. Ita ille . y Non exprimit autem alias h eses, de quia busto communi ait ibi, Nonusas sparsit hPreses; neque expressio ulla earum a Praeeolo. facta. Sed praestat huius etiam verba audire, ad Sectam istam paulo latius rapiendam , stilicet.
io Durandus de Uustach Henriei Quinti,
Cεsaris Germani, α Paschalis II. huius no- Nipis. M oosum Pomificix temporibus cim annum Domini ri 37 in panibus Ar soniac eum alio quodam iura fauente, de ac sectatore hsreses quassia instituit: inter inrasassexebat atrimonium.nihil aliud esse, quia Urum meretricium. Maeandem
ea Sectam istam Durandi addendum occur
i, Breuis similiter erit nobis sermo de hsr
sarina Marsilio Paduano ob eandem causa, quod Seriptores citandi, qui de eo , ac de eius secta agunt, breuiter omnia huc spe ctantia attingunt r mirum item sinδ apua Baronium,qui nihil intactum solet relinquaeia
Iate 3 haud ullum de eo verbum reperiri. M. Prateisux verta Maricius num. i I ex Alua-ro ii, i. de Planctu Ecclesiae, arti c. 68.3lex
Αιphonis a Castrolin o. aduersus hqreses, de ea in communi affiniat, fuisse equidem villi toti hccisis. ει quibuscumque Ecclesiasticis odiose infensiim,eo quod in eos fuerit inu
1 ε Quatuor tantum errores Marsilii Sectae communiter tribuuntur. Primo qliod Papa posm Christi Domitia Ascensionem non po- manserit eius vicarius in Eeelesia, & quoa i. reliquerit Christus eam fine Vicaris. Rebetalionis e despectae obevientiae sandamentum omnibus propemodum hereticis commune . Ita Plateolus verti Marsilius , α Gualteri
is Seeundo, Tenuit Marsilius, quod Papa
posse subire iudicium imperatoris , atque hie niecedat Summo Potifici, Sede vacante. Ibidem Prateolus, di Gualterius; qui merito. addit hauc esse confusionum, plus quam B 3 bylonitam cum rorae Coelum, & tem - ..i sibi uitualiani rinodo adaequat, veru, ςti μ' subiiciat. aὸ imia, Errauit ille eum pertinacia amm. Mans homines Ecclesiallicos non posse ullas diuitias nosadereice agros, nec alia bona ἔeam redaeas rationem, quod Apostoli, qui i bus primores Ecclesiae successerunt, μι - . res fuerint, nihil paenitus possidentes. ita locis eitatis prateolius, & Gualterius.17 Quarto, Docuit Marsilius, sed fals4, nihil est e discriminis inter Sacerdotes, imo neque
inter Episcopum, & Sacerdotem, nullum esse alio potestato eminentiorem Ita praeter relatos Prateoluin, & Gualterium, Alpho sus a Caltro ver b. Episcopus, hares I. 13 De tertio hςresiarclia Basilio nonnulla habemus apud Cardinalem Batonium sub sine
anni I r8. ubi inter excellentias,& encomta
Imperatoris Alexij istud vi valde singulare reponit, detegisse, & igni tradidisse nequiitaismum Basilium . Praecipuam vero, inquit, laudem inde sibi idem Imperator Alexius comparavit,quod quendam huius temporis, nefandum haeresiarcham Basilirim, auctorem haeresis Bongonii lorum, detexit, atque non sine labore detectum eundem flammis comis
176쪽
M PROGR. TRIM FIDEI CAP. XVI. CCLXVIII. 1εν f
xo Plura vero circa idem paulo post adducit quibus etiam qualitatem , & professionem
Basilit,eiusque sectς dilatationem per plures Munes partes Ostendit sic.
1I Quomodo autem, inquit, Imperator Alexius nefarium hominem ultimo supplicio asisecit,ita describit Z aras: His temporibus sectaneiaria Bongomitorum extitit , cuius praeco doctorque primarius suit quidam filius medicus,habitu Monachus,sed ipse xa lius Satana indutus . ini eum annis qui decim erroris illius perniciosa dogmata didicisset, quinquaginta duobus docuisserit tum sere orbem sua pestis impleuit. Tande
etiam urbem Imperatricem ingressus, in mynifesto erimine eli veritatis inimicus deprehensus. Nam Imperator eius impietate cognita, simulauit is fidem habere homini in-kliei in Magistrum appellauit, di Saluatorem a 3 errantium animarum . His de pluribus alius aegre quidem, & earde,sed tamen effecit tandem, ut homo pestiser evomeret vitus suae
improbitatis. Sia sera cassibus irretita , doctrinam eius vulgauit, de dogmata contempsiti communique suffragio in equestri theatro impostorem comburi iussiciliare me. 4 Cum Euthymi inde aliis idem Bamaiusti nequissimo Basilio tribuit errores,sicia eisicit inquit,libros Moysi, septemque tantum Diis
uinae stripturae libros recipit. Deum hum na rima praeditum dixit. Mundum creatu ab Angelis malis cilicet, Michaelem Archa- gelum suisse incamatum. Iconoclamam amplexus anctarum cultores Imaginum repro bos , de idololatras esse assirmauit. Crucem despexit, quod in ea Saluator occisus sit, quADemones fictὸ timere, atque sugere videre tur. Baptismum Ecclesiae esse Baptismum .st I annis, suum vero esse Baptimum Christi. Incruentum sacrificium contemnendum. Euscharistiam esse Dominicam orationem: omnes orationes praeter Dominicam, vanil quia esse. Insuper delirans dixit suos ornius concipere Verbum Dei, de parere, sicut Beata virgo peperit, nullamque aliam esse resu- tectionein, praeter pwitentiam, Ec vitam seuangelicam hactenus Batonius.
Is Praedictis autem duodecim hetresibus aliae
tres adiungit Gualterius di 2.cap.3 .secul. I a. nempe primo,quod haeresiarcha Basilius nequaquam admitteret mysterium Sanctissimae Trinitatis. Secundo,quod Catholicorum E clesias blasphemus impetere consueuerit, D onum esse domicilia mentiendo, marignumque Satanam in Templo Salomonis ab excidio Hierosolymitano adlisum usque t pus sedisse, amplaemam Ecclesiam Costantiis nopolitana S. Sophiae titulo appellatam, Oc-26 cupasse . Tertiodicitum esse pro tuenda vita fidem assimulare, Ec effngere i quibus secta haeresiarchae Basilii explicata manet. De qua Prateolum Iege verb BogOmiles, λ28. Pauca nimis asterentem ex Euthymio a. par suae
Panopitae tit. 23. Atque his praesentis Regulaesitus
7 .HI 'num Domini iras. in Germa
nia emersit homo nequissimus Tandemus nomine .ut Antue is in primis v nenum suae haeresis statim explieandae sipa geret ἀ nec quisquam poterat ei Milὸ resiste, re,rwn solum ob ingenii acumen, dc nimiam. loquacitatem , sed etiam ob incessum cum magno splendore, & trium millium armat 28 rum comitatu . Statim seeutus est alius haeresiarcha dictus Petrus de Brais, qui in Λ latensi prouineis ex diuersis erroribus india as candis suam se m instituiti orta vero paulo post a diri' Tandemo soboIes Adamitarii, nihil differenti uis ab Adamitis antiquis i
tertio iaculo explicatis. 3o Andemus, ve voeanctum Prateolum
A verb. Tandemus,n. r. 8c Gualteriusti cap. secul. I x. vel Tanchelinus, sic etiam ab ipso Gualterio,&a Baronio eitando nois
minatus , qui sinam fuerit, Ne ubi, ae quando prodierit, indicat idem Prateolus ex Sigibe
is, seu ex suppl. Chron.eius anno 1 24. sic. 3i Tandemuginquit,haereticus actore Sigia berto, circa annum Domini ria in Gemmania emersis sub Henrieci v. huius nominis imare Germano, & Callisto II. Romanorum Pontifice. Hla, ut idem Sigibertus ait, eum Leseus esset, non minims tamen sibiιlitatis terat , sed multis etiam discretis eleri eis inisermone acutior,adeo quidem; ut eos supe-31 rare in omni re videretur. In preeioso habitu, Ec venibus deauratis ineedens,iripIiei su-niculo crinibus intortis, ve bis persuasibilibus , 8c conuiuiorum apparatibus,m qui illum ciuiter tria millia armati sequebantur,
alliciebat sedi per eos in sibi resistentes eaedibus seruiebati haec ille, o 33 Dissentiens 1 Plateo aliquantum inest-eumstantiis temporis, Se pertinarum, reponit Baronius eui ad haereo hune turpissimsi,& erudelissimum haeresiareham Tanchelinia ad annum lix6. gubernante Ecclesiam Catholicam Honorio Papa II. suecessore Calliast dc vacante Imperio Oecid .per septenniu; sed ipstumet de hoc haeresiarcha, Ze de rem dio adhibito loquentem audiamus. 34 Quo anno, inquit Sanctus Norbertus, cumaeeepisset Romae ablHonorio Papa eonfirmationem instituti i se ordinis inmonstratensium reuersus in patriam, dispositis rebus vocabatur Antuerpiam, ut Ecclesiam illaniar noui haeresiarthae opera labefactat 1 adiuua ret. Quinam hie suerit haeresiarcha, de quq eius nerandae assertiones , sic accipe ab Hugone,eius teporis auctore,qui ala. in vira
177쪽
Τeatus fuerit ad suseipiendam Antuerpiensε Ecelesiam. Est Antuerpia oppidum amplis-
simum,&populosum, In quo unus erat tantum Sacerdos, qui euram totius populi ibiisdem com rantisserebat: sed prae nimi muritudine, de frequenti neglitentia non poterat; nee eredebatur et , quod ipse quasi
in coniugio, fit copulatarnasi neptia sum Iin tertio graisu maniseste Getam stii interis . haberet Haneobeausam populus isse quasi
absque pastore per multos errorum an iriniis deuiabat. Vndὸ eontigit, ut haereticus quidam mirae subtilitisiride seductor,Tachelinus nomine,uiue adueniens, in eadem sente locum suae imposturae inueniret. Erat lia omnium hominum sceleratissimus,Deique α omninm Meramentorum eius, totiusque
Religionis, &Cbristianae fidei hostis, ita ut ministerium Episcoporum , & Sacerdotii mis, si nihil esse dieeret rEt si cro,ncti Corporis, ' de Sanguinis Domini nostri Iesu Chtatim
ceptionem ad salutem perpetuam pro eis negare hucusque Baronius ex Hugone.
i, Praeter dictos duos errores asserebamnz demus em spiritualem esse, filias in oculis matrum constuprare, ipsasque iminas Aniugatas, praesentibus maritis con*ureare. Qum Φditatem ille exercebat stipante, que diximus, exercitu ex tribus hominum milli-hus conflato. ita cum Plateolo citato, ualterius ibidem totidem verbis: sed praestat circa tum cum additamento aliquo andire
Aaronium prope medium n. Ia. cx Hugone,
o mira,inquit, dc stu nda,loti ines eius bibebant . di reliquiarum loco asportantes reeondebant: & cum filias in matrum praesentia, s sasque maritis videntibus corrumperet, opus spirituale id esse asserebas in titum, ut infelicem se diceret,qui huic eoniun- tofoni nestria misceri non meruisset. Hae tu Ema, di detestanda hominis impostura,
etiam post mortem eius extirpati nullatenus potuit, licet duodeeim clericorum congregatio ab Episcopo in subsidius Sacerdotis, qui solus erat in Ecclesia San Mic estrii Ilituta esset&e. Hactenus illis. α morte aurem Tandemi ,ec de extiro ea eius haeresi . Praeeolus ibidem cum Si heriose.Qui tandemdnquit,post multos seminatos errores, multasque eaedes perpetr
tas,inter naudandum a quodam Rresbytero
in cerebro percussus occubuit. Sed tamen
post eius mortem error ipsius, non tam si ir 3 lὸ extirpari potuit. Propter quod .a-Cler eis Ioel eius Ecclesia cum redditibus per m
nym Epictori Nosterio cuidam doct o.& san' cto vito remnda data fiuit,sperantibus, quod per eius salutarem doctrinam haeresis illa de 44 medio tolleretur. Quod di fictum est Siqui- dem ipso praedicante,viri. N mulieres puncti. co pus Dominicum, quod in ostis, re in foramini Fus per derem amaos, di amplius repositeruntinitulerunt, di mr eius d
paulatim ad sanctam Fidem resipue
runt.haec Prateolus, seu potaus sigibertus. s Sequitur dicendum de Petro Brutato haeis resiarcha,&desecta petr Brumanorum ab eo flandata et praecedentis declaratione abis. Iuta, immediatὸ post num. 13. eiusdem annis triis. ita idem Baronius .
Haud dissimilis, inquit, pland Tanahelimvsi itinec impietate disAr,Petrus de M. Is di -ctus, qui his item temporibus eosdem serme errores disseminavitis PMuincia Arelatensi& aliis adlaeentibus locis, qui per annos vigintia pie agens,impiis scribens, de loquens perdurauit. Aduersus quem diffuse scripsis Petrus Cluniacensis eam primum episti lam, quam dedit ad Ebredunensem Archiepisco. pum , Si alios Episcopos, in quorum diacesibus t sarius homo h reses propagauit cata'
Cardinalis Batonius. 47 ' Notat autem eum eodem Cluniaeensi Ab ibate Reateolus verb. Petrus de Bruis nu. 13. hune haeresiarcham, i quo Petrobrussiani het retiet procedunt, Uuisse Gallum natione, ex prouincia Narbonensi oriundum, 3t in ea hinresi , buam mente conceperat, adeo pertinacem ια obstinatum mansisse, ut merito
apud oppidum Diui Aegidij obuia cri ina
8 .suuj tandem exάstus sierit. In eo tamei non benε sentit idem prateolus, quod unum solummodo errorem elaca bapti sinum puerorum Petro de Breis tribuat,cum a Samnio citato a Gualterio Up .ieeuii ι i. Sab aliis ex eodem Abbate Petro Cluniacensi, quinque communiter tribuantur.
I. Errabat affirmans paruulos insta distrintionis aetatem,Christi Baptismate non posi saluari, nec alienam fidem illis ad salutem. vllo modo prodesse, qui sua uti non possunt. Ita trex pr dicti auctores.
plorum, aut Helesiarum fabrieam fieri debere i instiper quamcumque iam iactam sun. ditus eδε diruendam , nec requiti siera locat pinethristianis ad orandum, adoranducie si III. Ordinauit ille omnes Cruees sacras conseingi, ae tuerendi, eo quod speetes ili
seu instrumentum, quo Grutus Dominus in dies tortus, & tam crudeliter occisus es Monadoratione, nec veneratione , neque aliqua
supplieatione digna est, sed ad ustionem tor.
mentorum , & mortis eius, omni dedecore
dehonestanda, gladiis concidenda , de ignibus est sueeendenda. 11 IU. Negabat idem Petrus de Bruis non him realitatem eorporis, &ianguinis Do mini in/Saeramento Meharistis, re in quotidiano Missi sacrifiein I sed eeiam istud omnino nihil esse, neque Deo osserri debere ab ullo, maxima cum pertinaeia tuebatur. 13 V. Deridebat esse sacrifieia, orationes,ele emo as,ae quaeris alia bona opera, pro de-lanctis Fidelibus a uiuis Christianis oblata ... mue perea nullum mortuorum, vel in mos dico posse iuuarias rebat. En errores in acti haeresiarchae, sectςque eius ab insim Ab bate Petro Cluniacensi traditos. & a Bar nio,ari Gualteris citatumiueos:nee quidquam
178쪽
quam aliud occurit circa illam sectam. . Q ijd eandem de haereticis Adamitis p so. holes isti fuerunt nebulonis illius haeresiarchet Tanehesint , qui ut paulo ante dictum, Antuemiae sparsit Zizania suorum errorum, istis post aliquod tempus adhaerentes vocati sunt o Mamitae . Eo quod viri simul , &Φminae imitantes nuditatem paretuni Adami, & Euae ante lapsum , ut iam alibi diximus , sine pudore ostendentes pudenda incederent. De iis Genebrardus in Alexandro III. quem Q
Ium citans Gualteri cap. I seculi 11. sic ait.
37 Extinctum 'liciter in inseriore Germania a Religiosis Praemostratensibus Tandemi v nenum, repullulauit nihilominus postea tria variis prouinciis , tum Regni Bohemis, tum 38 alijs ubi qui eo fuere imbuti, Adamitae nomen adepti sunt, nempe ob stditates in capite de Tandemo re.nsitas , ijs non dissimiles: quibus coinquinatos quondam fuisse. legimus veteres Adamitas in tertio inculo memoratos. hqc ille, quibus satis dictum prona secta , & pro tota Regula praesenti. ha Drebarum Petri Abasurdi ,-A naui Bγixiensis, Arnaldidarum parentu,
Iduo haeresiarchae valde famosi, de L A coniuncti fuerunt, prior scilicet magister posterioris : ambo simul de haeretica
prauitate accusati apud Innnocentium Papam II. & per hunc eadem contra utrumq. sententia condemnationis lata , finis tamenso utriusque omnino dissimilis . Nam Petrus Abailardus natic e Gallus , post seminatos varios errores explicandos, & post prouocatum S. Bernardum ad publicum de fide ce tamen , cum solo eius aspectu perterritus,ad Sedem Apostolicam appellasset , in se reue sus , depositis erroribus , & emissa professo
ne in Monasterio,ibi sanctissimὰ vix itide obij t. si At discipulus eius Arnaldus Brixiensis, in aspargendis eisdem erroribus, &aliis propriis
perstitens, tandem captus merito igni tradica tus fuit. Post mortem vero eius secta Λrnaldistarum ab ipso sundata multis extitit admodum pernieiosa.
63 DEculiari Deilopt. Max. prouidentia
L disipositum, ut temporibus istorum haeresiarcharum Petri Abai lardi, & Arnaldi
Brixiensi doctrina. 8c pietate floreret S.Ber- nardus Abbas Clarguallensis, atque contra eos multimodis insurgeret, ipsorum errores, di verbis, & scriptis perpetuo impugnans, simulque nequitiae qualitatem utriusque complete exprimens, ut adducit Baronius a noII O. a n. ubi ex epistola eius I 89. inducit ipsum, sic loquentem.
64 Stultὰ mihi dudum requiem promitteba,
si quidem Leonina tabies quieuisset, & pax
Ecclesiae redderetur. Sed secus accidit, nam inserius: Leonem euasi mus , sed incidimus in Draconem, qui non minus Brian noceat sedens in insidijs, quam iIle rugiens de exeeIa 63 so. anquam non iam in insidius, cuius virulenta solia utinam iam laterent in scrinijs,& non in triuiis legerentur. volitant libri,&qui oderunt lucem, quoniam mali sunt,impegerunt in lucem. Et post pauca.66 Procedit , inquit, Colias nempe Aballardus,procero corpore, nobili illo suo apparatu circummunt tus, antecedente quoque eius
Ariiaigero Arnaldo de Brixia: squam a squamae coni ungitur, &nec spiraculuita incedit per eas. Siquidem sibilauit apis, quae erat in Francia, api de Italia , de venerunt in unum aduersus Dominum, de aduersus Chrillum eius dec. Haec sub metaphoris , de symbolis ex S. Bernardo Baronius, quae declarans sic ait. 67 Ecce temptis, nempe poli extinctum schi ma Petri Leonis; de cum Arnaldus, ex Italiac ut audisti rediit in Franciam ad suum Magistrum Petrum Abai lardum, quando dccceptum est agi aduersus eiusmodi haereses
rece S emergentes. Ita ille de ambobus simul 68 haeresiarchis . Qui per ipsum Sanctum Ber- nardum , de per alios plures, teste eodem Baronio ibi deni, denunciati suerunt innocentio II. Summo Pontifici. a quo perpentis perpendendis , eadem pariter contra utrumque icti tentia condemnatoria di manavit. de qua
ipsem mei innocentius Papa inlita epistola Apostolica , cuius initium sic. 6s Ianocentius seruus seruorum Dei Samsoni Rhemensi Archiepiscopo, Henrico Senonensi, Se Bernardo Abbati CIaraeuallensi sa-7o lutem, de Apostolicam benedictionum. Piς- sentia seripta laaternitati vel irae mandamus quatenus Petrum Abai lardum, & Arnaldum de Brixia dogmatis fabricatores, de Catholicae fidei impugnatores, in religiosis locis , vevobis melius visum fuerit, separati iri faciatis
includi, Solibros eorum ubicumque reperti fuerint , igne comburi Datum Laterani i7.
Ti Kalendas Augusti. Insuper transcripta illa nolite ostendere cuipiam , donec ipsae littet in Parisiensi colloquio , quod prope eit,prae sentatae suerint ipsis Archiepiscopis. Ita ibi,&habetur apud Baronium di no anno II o. 72 n. II. Vbi facit mentionem de alia epistola eiusdem Innocentii II. per quam illorum errores damnati ostenduntur, iniunino auctoribus eorum perpetuo silentio. 3 sunt autem huiusnodi, communes viri que: ac primo affirmandum cum S. Bernardo opist. isti in fine,quod Abai lardus, Zc Arnal diis, loquendo de Trinitate, artans Zatierint: de gratia agendo, pelagianitauerint, de per
sona Iesu Christi sermonem habendo, Nestorianos se praebuerint . unde patet ab antiquis suos errores sumpsisse. 7 Secundo asserebant, in Deo aliquam repe
riri compositionem. Tertio, Beatos non vi chere Deum, sed aliquam claritatem solumis modo essentiae eius. Mario, Deum non post se cuiquam sacere , nisi quae propter ordinem iusti in
179쪽
iustitiae , 8e sapientis suae saeit, imo ex naturae necessitate agere omnia, quae agit. Quinto , Deum item non esse auctorem bonorum omnium. Sexto, Λngelos aliquid crear ν. Septimo , Praeter creatorem , & creaturam aliud quiddam reperiri,atque praeter Deum 7s debere aliquid admitti aeternum. Hos n- tum exprimit Prateolus, verb. Petrus ΛbaLlardus n. a I. reliquos ait, reperiri in tabella Fratr. Petri Pergament,quae annexa est operibus D. Thomae, qui eos refellit,& improbat diuersis in locis, ut illum tertium , quod Beati non videant Delim, I. Parte, quaest. Iz.
76 Praestat tamen expressionem aliorum hic tibi exhibere. octavo, itaque errarunt Abai lardus, de Λrnaldus, aherentes Christum D minum non assumpsisse carnem humanam, ut nos liberaret. Nono, negantes in Christo extitisse Spiritu timoris Dei.Ita Alphoninsus a Castro verti. Christus haeres . dc 8. cum alijs Decimo, ascribentes potestatem Patri, sapientiam Filio, di bonitatem Spiritui sancto, non per appropriationem , ut fit a Catholicis Doctoribus; sed per proprietatem .
Idem Castri verb. Deus haeres. II. Undecimo , Assirmantes Spiritum Sanctum esse ani mani Mundi. ipse Castrus verb. Deus, haeres. II. Duodecimo, De nudantes hominem libero arbitrio, addentes neque ullam esse in rebus contingentiam, sed omnia fieri ex necessitate absoluta. Castrus verb. libertav. haereci. Decimotertio, Sibi suadentes, quod omnes diaboli tentationes ex Iapidum, her. bartimque contactu procedant. Idem Ca- π strus, verb. tentatio. Decimoquarto, Testantes nullum esse Dei timorem in futuro seculo, contra i Ilud , Psalm. a 8. Timor Domini sanctus permanens in seculum seculi, nempe filialis in beatis, & seruilis in damnatis. Cum eodem Castro, verta Timor Dei, haeres x Gualterius cap. 6. seculi duodecimi 73 Q ai cap. 7. loquens peculiariter de Arnal do Brixiensi, sic ait. oad eius errores spectat,praeter eos, quos ex Abailardo hauserat, iam iam a nobis recensitos, bona omnia temporalia laicorum esse autumabat, perpe
ramque sacere Clerum, si illorum particeps fiat. Doctrina populo accepta, ac plausibilis, quae ingentes iam Romae, tum aliis in Iocis turbas concitauit. & post pauca addit: 79 Falsa etiam quaedam tum de Augustissimo
Altaris Sacramento, tum de paruulorum Baptismo comminiscebatur. Ita ille ex Bar Onio anno II 39. dc Ii t. quem si placet, videas.
8o Adhuc autem sigilatim de unoquoque istorum haeresiarcharum aliquid addamus,ut constet de fine,3c exitu veriusque valde dissimili. ac de reliquis contentis in Regulata. Nimis temere, ut impudenter, ausus est Petrus Abai lardus ad publicum de rebus Fidei certamen, S. Bernardum Abbatem prouo ga carer quod vi maiori cum solemnitate v. ret,& sua dogmata falsissima magis honorin
cὰ uabilire coram Archiepiscopo Senoncsi,& Episcopis sumganeis, Atque Abbatibus
ad Synodum eelebrandam vocatis compa. rvit,insistens pro ineundo dicto certamina. 8a Vocatus itaque S. Bernardus, licEt impar tus, & de improuisi , adeo praesentia sua, ac prioribus verbis hostem perterrefecit;vt st tim hic mutato con filio obmutuerit, bc ad Sedem Apostolicam appellauerit a Iudicibus ad serendam sententiam post certamen el -ctis, non adinissa ullo modo optione, quae ei offerebatur, vel negandi esse suos errores in ipsius scriptis repertos contra Fidem Catholicam, vel humiliter eos corrigendi νvel res, ndendi, obisiciendis sibi rationibus pariter , di Sanctorum Patrum testimonii . 83 Huic autem,praesertim tertio capiti,nullat nus voluit ille consensum praebere, eo qu diu ne maxima quidem ex parte eius meta ria turbata fuerit c hos ipsemet postea sitis , ut aiunt, consessus est ratio caligauerit, μinterior sugerit sensus. ε. 84 Proposita autem appellatione ab Abadaudo ad Sedem Apostolicam. S. Bernardus ouersas scripsit epistolas, nimirum ad Inn centium Papam , ad S. R. E Cardinales . .Rpraecipue ad Gii idonem de Castello, qui postea fuit Cςlestinus Papa, & antea suerat in
Philoisphia eiusdem Abai lardi discipulus,in
sermans eos de omnibus, quae acciderant,dc
de pessimis illius dogmatibus;vt a nullo pro
tegeretur, sed cunctorum votis condemn 3s tus euaderet. Scripserunt etiam ad Innoc tium Papam Episcopi, qui interfuerunt inchoatae concertationi,de Iudices praefuerant, ut sequeretur idem effectus condemnatio
86 Sed en mira benignissimi Dei omnipotε-tis clementiat dum Abailardus obdurat fronte,& pertinaci animo m defendenda sua falsissima dogmata Romam versus iter diria geret , en lux et effulsit de coelo, en manus Domini super ipsum idiuertens enim ad Guniacense Monasterium, ibi passus est. B. retineti a Petro Uenerabili eiusdem Monast rii Abbate, & pedetentim induci ad deponendos omnes errores, & amplectendam-
vitam monasticam , sicuti revera inductus 87 est- De qua inductione, εe firma resolutio vivendi,ibi emissa professione usilue ad mo tem,scripsit dictus Petrus Abbas ad Innocerium Papam, ut benedictionem, & faculrate id exequendi coneederet:quod ipse gaudens de tali nuncio perlibenter praestitit. Unde quandiu vixit, summa cum aedificatione , dc
obseruantia regulari, in eo monasterio m sit, ac tandem non sine odore fanctitatis via 88 tam cum morte commutauit . Patent haec
omnia tribus praeee delibus paragraphis tr dita, tum ex litteris S. Bernardi, de dicti Petri Abbatis , tum ex relatione Gostidi Monachi Claraeuallensis, qui eum interfuisset, viai fide dignissimis testibus , qui viderant, accepisset, vitam S. Bernardi egregiὸ composuit, 3c de istis agit, lib. 3.cap. s. refertqu copiosissime Baronius dicto anno II M. ad
ductis diuersis ex dictis epistolis , dc ali
180쪽
qualido tracmentis ali manu. .
D De Arnalao vero Brixiensi quid pecuIiariter die dum heu quam diorem ab illo
Adiulaidi, Et quim ταuperosum, ac infelicem sertitus evexitum. Perseuerauit etiam postdictam condemnationem in seminanis
dis inis nequissimis. & perniciosissimis dogmatibus , rum iureto ubi aderat periculuin rapturie, tam alibi palam non existente taliso periculo. Immo ausus est adire Guidonem de Castello suum quondam discipulum, ut dictum a dum in Gisiis esset Innocentu P pae Legatus i cum autem apud hunc habuisse confugiam diceretur, hinc sumpsit occasio. nem D. Bemardus , scribendi ad ipsem epiastolam acriorem c quod sic causa exigeret stet est inter eius epistolas assi cuius vel si
tem fragmentum accipe. si Amaidas, inquit, de Brixia, cuius conueritio mel, & doctrina venenum, cui Gisputeolumbae, caudastorpionis est, quem Brixia euomuit, Roma exhorruit, Francia repulit, Germania abominatur, Italia non vult aecipere, setetur vobiscum. Videte quaeso. ne vestra auctoritate plus noceat. Naeam 3t arrem habeat, dc voluntatem nocendi, si Meesserie fauor vester, erit sunt eulus triplex , qui dissicit erumpitur, siapra modusa ut vereor noeityrns. Et unum existimode duci ius si tamen verum est , quod vobis- eum hominem habextis aut minus semeee notum vobis esse illum, aut vos c quod est credibilius de eius e rectione confidere,
ac utinam id non frustra. Quis det de lapide hoe sustitare filium Abrahaee Haec ibi, de alia
quae sequun tur acriora. ν; Verum ex hac communicatione cum L
gaeo sedis Apostolicae, non solam non fuit irreetus, sed etiam multo audacior postea, at reseiosior euasit. Nam post obitum In- noee ntii Romam se contuli e sub Eugenio Pa. HII. de Anastasio I v. ibique mansit per annos plures , nec Miserunt multi etiam ex praecipuis Senatoribus Romanis, qui eum nignὸ reciperenti secretoque tutum coas seruarent. Quos ipse variis modis maxime suadendo illum errorem, de quo iam sipra quod omnia bona, temporesia sne propria
uicorum,dec. contra summos Pontifices,dc
personas Beelesiasticas ecum ouebui adque durauit usque ad tempus Adriani Papae IV. qtiae resere copiosὸ Baronius sub finem an . viii ι.εc initio It s.ss Vbi num.x. ex vati eano Codice sie. I diebus, inquit, illis, Adriani Papae scilicet, Minidus Brixiensis haereticus Vrbem intrare praesumpserat, de erroris sui venena dissem nans, mentes a simplicissima veritatis uia subuertere conabatur: pro cuius expulsionesii pradieti Eugenius, de Anastasius Romanim Pontifices plurimum laborauerunt . Sed fauore, de potentia quorumdam peruerserum Ciuium. de maxime Senatorum, qui tunc ad
regimen a populo fuerant institum antedietus haereticus munitus, c tutus, cotra inhibbitionem Adtiani Papae in eadem Ciuit is
procaciter morabatur, atque ipsi Adriano, eetterisque Patribus insidiari cepis,de publice, atque aerociter aduersari. ita ille, de statim reddit rationem sic. 97 venerabilem namque virum Dominum Gerardum Presbyterum Cudinalem tituli sanctae Pudentianae ad praesentiam ipsius Po.tifieis euntem, quidam ex ipsis haeretieis au su temeratio invia sacra inuadere prasi pserunt, de ad interitum vulneraueruLQuapropter Pontifex ipse Ciuitatem Romanam interdicto supposuit, de usque ad quartam seriam maioris hebdomadae uniuera Ciuitass8 a diuinis cessauit ossiei'. Tunc vero me fati Senatores compulsi a Clero , Et Populo Romani ccesserunt ad praesentiam eiusdem Pontificis,&ad ipsius mandatum, supra sincta quatuor Euangelia iurauerunt, quod p .dietum Amaldum haeretieam, de alios Usius
sectatores de tota V tbe, et eius finibus expellerene, nisi ad mandatum, de obedienti ipsius Papae redirent; sic itaque ipsis eiectis, e Ciuitate ab interdicto absoluta, re pleti sunt omnes gaudio magno, laudantes Dominum pariter, de benedicentes. haee ille. ys Expulsiis autem ab Urbe haeresiarcha Λr. naidus,paulo post deuenit in manus Frideriisci Regis Teutonicorum.dum Longobardinaxmaam cum exercitu intraret; cui ut moreus properanti Adriamis papa misit obuiam segatos Iacobum tituli sanctae Pudentianae presbyterii, di Gregorium Diaconum Ioo saristae Maria, ita Porticu Cardinales; qui honorifies ab eo reeepti, post salutationem , litteras ipsi Apostolicas porrexerunt, do e posuerune mi ara Domini pari, inter quae illud prσcipuum erat, vepeterent a Rege Arnalom reticum eisdem Cardinalibus tradit quod ille perlibenter exeeutua est . ror comprehensus itaque Arnaidus, ες non sine sumcienti custodia Romam missas, statim iussa si immi Pontificis a Pt secto urbis IIgno adactus, ac rogo in puluerem redacto cadauere, ne a stolida plebe corpus eius ve nerationi haberetue, cinis in Tiberim fuit sparsus. Hge ex ottona Frisingensi, anriquo
Scriptore lib. 2. cap ao. inert Bar ius anno 1 num. 7. de fine nefandissimi haeresiare Urbis, de Orbis perturbatoris arox secta denique ab Arnaldo instituta,&ante, de post erus mortem mulus in locis ad . perniciem , ac ruinam innumerabilitam propagata sui eque in urbe preteipuὶ Αratidi-ios stet M retici grassati sint. Hi ne citim via reaceptum, ut isti singulis annis Romε in ciuna
Domini exeommunicarentur, Fer excom. municationem expressam in iure, cap. exco
mun Patus, extra de hereticis, δι p nam infamiae. Srquata I Gazaeos, C. de haeretiiscis, secundum quod notarunt Alphini, de castro verti. Beatitudo hamen x. ει Pr te ol. io lib. s. Elanebo vem, Mnaldissimum.68.
liv. ες aliorum, de non timento in eis nominatos Amaldistas haereticos . Atque bis m