장음표시 사용
141쪽
MBER III. DE MOENIS TRIVN. FIDEI
Mahornetis ortum, & durationem hisuerint a 33 Noad cireumstantiam autem inci, nemo ex diciis auctoribus D. Damasceno, Sandero, Et Gualterio indicauit;ubi nam istae haereticorum sectae ineeperint , aut cuiusham regionis 18 habitatores eas amplexi fuerint. Nedum quis uniuscuiusque primus inuentor extiterit, quod prorsus ignoretur, ut dicitur in ultima parte nostrae Regulae. Qua simul eas meri to comprehendimus, cum dicta hactenus, licet negativa, sint ipsis communia, ει maxime hoc vaum assirmativum , quod quidquid de unaquaque i dictis recentioribus traditur, de a nobis scitur, tametsi valde exiguum sit, in sela D. Ioannis Damasceni auctoritate lande-i86tur. mare opportunum pari modo hic atq. illic Regul. a s i. secimus, relatis S. Damasceni verbis, di adiuncta declaratiuncula,, ubi opus erit, ex bandero , ει Gualterio, aut aliunde singularum naturam, δι qualitatem breuissime ostendere.
ig7 De Secta Theocatognostarum ita SDama.
stenus: Tlieoeatognostae, inquit, qui ijdem blasphemi, de contumeliosi vocantur, sunt quidam contumeliosi, de temeraris, qui nonnulla verba, & facta in Domino nostro Deo,
de in Sanctis personis eis attributis, atque in Scripturis diuinis, improbare conantur.J Ηa-188 ctenus ille,nihil aliud addens ad exprimeΑ- dum in particulari, quaenam verba, de facta ista, quae tales haeretici blasphemi, de contu-189 meliosi improbab1trsed nee praeliat id Gualisterius cap.II. seculi T. imo citans Damascenu. de Sanderum haeres Ia'. terminis etiam gene
talibus, & indefinitis, idem magis compendiose indieat. Sic dicti, inquit, quod certa quaedam ia dc dicta, qua in Deo, qua in elii 1 Sanctis, ac diuinis litteris, coarguere niterentur J haec ille, de statim adiungit mo. re siro collationem eum Caluino. ryo Notandum autem id, quod certum sep ponitur, nempe cum proses res huius Sectae dicti sint, de re ipsa fiterint blasphemi, cumq.
plex assignetur, altera haereticalis, vel lapiens haeresim; altera vero non haereticalis, aut hae rusis sapore omnino euens, prout ibi explicati imus: dictos Theocatognostas blasphemia haereticali sine dubio tasse insectos. isi Secta item Ethnophronium siet D. Dam
sceno exprimitur: Ethnophrones,inquit, cum Gentium Statuta sequantur, in cςteris sint Christiani. Hi natales dies, fortunam,fatum, omnem Astronomiam, dc Astrologiam, omnemque diuinationem , de auspicia probant, auguria , expiationes, dc placationes, sortes, prodigiorum, de portentorum inspectiones , veneficia, alia hie eiusdem genetis impias fabulas adhibent: ijsdemq. quibus Gentes, Vtu tur institutis. Dies etiam festos quosda Graecorum probant, dies denique , de menses, δι
annos, εc tempora obseruant, de notant. JIsi Haec de sequacibus huius Se S. Dam
scenus t mi adluerent Sander ,: haeres 126.8c Gualterius cap. II. secul. T. qui Praeter dicta ab illo , nihil ad rem addunt. xyt Sed nobis non extra rem vi latur addendam , quod secta ista, quidquid paulo ante
dictum sit de eius duratione , dc extensione, adhuc duret, de valde extendatur, non luminter Ethnicos, de infideles, sed inter eos etia, qui se Christianos eo profitentur, de haberi volunt, ut ait Gualterius ibidem de sequentibus hanc Ethnophronium Sectam e nam cura huius summa reducatur .ad professionem strologiae iudiciariae in dependentibus a libero arbitrio, cum praesumptione expressi pacti cars mone. amuis strictissimὸ iuerit prohibita constitutionibus Pontifieijs Sixti Rincip. li, de terrae,N S. D.N.Urbani Pap.VIII. incip. InserutabiIis iudiciorum, vi Iam trad, tum a nobis lib. I .cap. I . Regul. Ia Uers.h die tamet adhue nihilominusin multis, ac re cipuis Ciuitatibus, fle Ioeis Christianitatis, ve audio, cum magna animarum pernicie, non exiguus eius usus, saltem secreto perseuerae rpropter quod maximopere dolendum,ac d plorandum . Circa Sectam tandem Pammeneularum, sic ait S. Damascenus ibidem . Parermeneulae,
inquit, sint qui nonnulla diuinoru Seriptorutam veteris,quim noui Testamenti capita in
terpretantur. Ad multa autem, quae ita a curaia, de subtiliter exponuntur,ut te Pretie
di non possint, studium vincendi, contenis nesq. at erunt: idque saeiune imperitia qua dam , de tystitia iudicandi. Cumq. nonnulla
haereticorum decreta ignorent, ea isto modo confirmant 3 hactenus verba S. Damascetii. 196 Eorum autem sensum Gualterius c&p. I seculi 7. relato Sandero haeres i 27.multo paucioribus comprehendit sic: Hoc tituis, inquit, donati sunt, quod sacras Scripturas ad sitam
mente accommodate exponerent, ne vides,
197 cet victi, sed victores habetentuo ita ille. Et
statim de more ad faciendam comparatione cum haereticis nostri teporis accedit hoc modo: Qui cum noui Evangelii bucet natoribus
tantisper versatus fuerit. Parermeneularum
nomen in illos eo aptius cadere iudicabit, quo impudentiores Oprehendet non modo in Laetis literis ex sito sinu, sensuq. interpreistandis, sed etiam in insissimis sitis commenta ijs communi iudicio Ecclesiae Carholicae quam erroris insimulare malunt, quam talipsi agnoscere nec no antiquae sanctorum Pattrum expositioni praeponendis 3 Uide apudi plani reliqua huius collationis: dicta nobis
i9ῖ Rmeni eum imperante Iustino ILci in annum 37a. Fidem Catholicam
142쪽
suscepissent,ut in ea diu perseuerassent, exoc calione, quod Eutyches, & Dioscorus in Coeilio Chalcedonensi eodem nati fuissent, quos uti magistros habebant, ab ipsa recesserunt,&colIectis cinersis erroribus aliarum Sectarum nouam quanda anno circiter Domini Do. in-Isystituerunt. Primus autem Collector , dc Institutor eius Iacobus quidam Zanzalus Syrus, homo obseurus, dignoscitur: licet tanquam primi Institutores Euchanius , Maracumes,a oo&alij etiam admittantur. Inter propagines vero ex Armenis derivatas, praecipue cxtitit Secta Chaaintariorum, qui sic dicti, inomine Chazus, idest, crux, quod praeter
2o I hanc, nullam prorsus Imaginem colerent.
Istorum primus auctor idem Iacobus Syrus
assignatur. Ioa Ecta Armenorum sumpto nomine a loco habitationis, alias Iacobitarum, ab auctore Iacobo indicando,sie appellata,cuius vestigia, ut audio; non exigua in partibus Ο-rientalibus,hodierna die adhuc manent, temporibus antiquis non parum celebris extitit eius notitiam attentis omnibus circumitantiis loci, temporis, Personarum, &c. perspicuam nobis praebet Prateolus lib. I. num. 67. verb. Armeni per verba sequentia.
aor Armeni haeretici sub Constantini III. filii Heraclii Imperio , & Pontificatu Theodori
Summi Romanorum Antistitis, viguere circa annum Domini o o. Hi Aliam incolunt ea in Parte, quae est inter Taurum, & Caucalam aci montes constituta. Horum patria Armenia
dicitur a Cappadocia, usque ad Caspium mare Protensa. Cum autem illi Catholicam Fidem sitissent primum edocti tempore Iustini huicis nominis II. Imperatoris anno Christis TE. tandem veram fidei regulam deserentes dios in varios errores sunt prolapsi. Proprium. habent Primatem , quem Catholicum appellant, & cui ve Iut Summo Pontifici per omnia obtemperant. Romanum siquidem Antist
tena contemnunt, eum dicentes non esse ePteris sisperiorem J ita ille. 2os Assignat autem motivum recedendi a Fi de Catholica. & lapsus eorum in errores sic: m vero ob causam, inquit, ab EccIesia
deiecerint, conisicere licet ex historicoruuia scriptis , nimirum propter decreta. n-eiiij Chalcedonensis sub Leone Primo , dc Martiano Imperatore celebrati a quod vi Helicet in eo ipis Concilio Eutyches Abbas Constantinopolitanus ,& Dioscorus Alexa drinus Episcopus, quorum opinionem Armeni sequebantur, damnati fuitane J haec Pr ao7.teolus. Qui quoad circumstantiam temporis, probabilem coniecturam adducit , q*od non recesserint Armeni a Fide Catholica anteceIebratum dictum Concilium . nempe quod S. Philastrius Brixiensis Episcopus. ει S. Augustinus prius immdiata vixerint, di neuter
eorum de haeresi. seu Secta Armenorum mentione secerit,dum omnes haereses, de haeresi r-cha praecedetes ad peculiare tractutu reduxit.
xo8 Circa errores Armenorum in communi,ex
Nieephoro Callisto lib. 1 8. historiae Ecclesia. sticae cap. 3 I. assirmat ibidem Prateolus, quod sane sit multiplex ipBrum haeresis; imo vetuasseret, si quispiam dicat, quod sit omnium
haeresum confluens sentina: hoe modo lo-xos quendi utitur ipse Prateolus: Qui eum Gui- done Carmelita in lib. de haerεsibus per ipsuedito, non paucas adducit, quibus ex Gualterio cap. g. seculi' dc ex alus, aliquas ii particulari addemus.1to Primo, Armenorum haeresis suit, Deum esse mendacem, PrateOl. loco citato, num s. Castrus verb.Deus,haeres. 3. & Gualterius c. g. Seculi Septimi. a II Secundo. Tenuerunt Armeni, Spiritum
Sanctum a Patre solo,&non a Filio proce. dere et ad id iuducti sunt ex eo, quod nullibi in Evangelio processus Spiritus Sancti a Filio, sed a solo Patre inueniatur, sic legatur,at que quod in Symbolis Niceno, ει Constantinopolitano solum ponatur processus a Patre, ει non i Filio. Ita ijdein Auctores Pra-teolus, Castrus verb.Deus, haeres. I a.dc Gua II, terius ibidem num. 2. De hoc errore, qui peculiariter Graecis tribuitur , infra suo loco
2I3 Tertio. Armeni in negativa perstiterat, uod Diuina ementia i Beatis sit conspicien a. sed radius Blummodo eius, & lux quaedain qua *licitas tota Beatorum reposita erit: idque contra manifesta Scripturae loca. Be ti mundo corde,quoniam ipsi Deum videbur, Matth. . Angeli eorum semper videns faciem Patris, Matth i 8. Videbimus eum sicuei est, 1. Ioan. 3. Castrus vetb Beatitudo, Prateol.&Guali. citati.
2I Quarto. Voluerunt Armeni diebus Dominieis,fle Sabbathis Quadragesimae esse licipum vesci Iacte , caseo , di ouis. Solebant item ritu Iudaico cssis bobus, de agnis sacrificia offerre, atque Pascha, non iam corpore Clitisti Domini, sed agno tota celebrare. De primo Nicephor. lib. 18. cap. 3. de Gualterius ibidem: de omnibus contentis in hoc numero, praeter Prateolum de Gualterium relatos, Batonius anno 68I. num. 3.
ais minis. Vino tantum, ne minima aquae stilla permixto in Sacrosancto incruento Sacrificio utebantur: idque invia, ut ait Nicephorus ubi supra, ne duarum in Christo Naturarum in uno sapposito unionem, quam re ai6 ijciebant. factam adumbrarent. Nullum .ite Iudaeorum ad Sacerdotium admittebant, nisi ex Sacerdotali genere ortus esset . ita ibidem a IT Baronius . ai, miror sane, quod eum tam multi, tamque diuersi sint Armenorum erro. res, Ec ipse soleat in similibus Sectis de omnibus exacte, dc copiose pertractare, in ista de solis hoe numero, di praece lenti comprehen
aig Sexto . omnibus Sacramentis adimebant prorsus vim conferendi gratiam, quanta uis cudispositione quis ad ea acciderat. Castrusverb. Baptisu .:haeres & PrateoIus verbo
143쪽
136 Lm S III. DE MAETERM TRAS N. FIDEI
adici VII. Peccatum originale nullo modo admittebant,&cosequenter, neque hoc Per Bap. at i tisini Sacramentum tolli Baptismum tamen adeo neeessarium esse ad salutem assirmabat, ut quicumque baptirari non essent , eam con. sequi posse negarent;ijdem Castrus, vetb. Peccatum haeres. t. &Praeeolus loco citato.
221 VIll Errabant etiam circa Baptismum de fendentes nihil valere sine Christnatis unctio-223 ne collatum. Unde etiam Christianorum li- heri no baptitati modo dicto,quod post moristem ad Paradisum Terrestrem eant , filii vero Infidelium ad Infernum via cum parentibus, asserebant Armeni. Castrus verb. Baptisinus haeres. . di ibid. Praeeol. 12 IX. Rebaptizare solebant baptietatos in Romana Ecclesia, quod in ista verum Baptismum haud reperiri tenerent. Suum autem Baptisinum nemini sine Eueharistia conserendum esse voluerunt. ibid. Castrus, di Prateol. xas X. ΑIii etiam errores Armenorum circa Sacramentum Eucharistiae extiterunt, nempe
quod negauerint saltem indirecte , Corpus Christi realiter esse in Eucharistia , cum pro ferrent haec verba: Sacrifieium Pisis Camis
Isti Chrim; idest eius panis, qui est eam Iesu Christi: Neqvi quam Cb si e Corpursed Di-xas uinitatis. Item quod tenuerint Eueharistia corporis ineolumitati dumtaxat esse utilem r. seu ut alii mesuerunt, neque utilem, neque inuti Iem. Ita Gualterius ubi supra num. Ist. Ec
α 27 XI. Dein est celebris error Armenorum in materia Eucharistiae, ob quem ipsi peculiariter
ab Ecelesia Romana recesserunt, ut ex Guid . ne Carmelita asseri Prate Ius relatus,a quo id paucis accipe . Dicunt rursus, inquit, Saer
mentum Eucharistiae non posse eonfiei in azymo pane,sed prεcise in fermentato Romana Ecelesta: hine cvtaGrunt diuulsi, quod in
sa8aetymo ea conficiat. Ex quo Latinos etiam omnes Azymitas appeIlat, eosque anathematiEant , non permittentes Latinos Sacerdotes
in eorum Altaribus Saerum Mystedium conficere, quemadmodum D. Anselmus quadam epistola de sermentato, & aχymo testatur.
Eis Adeo quidem, ut si ipsis nesciis, aut inuitis
Latinos celebrare contigerit, abluant aItaria, in quibus celebiarint, quod ea credant esse
polluta, ex falso, ve falso asserunt) saerificio per Sacerdotem Latinum in mymo consecto. Haec ille, de cum eo, ac Castro vetb. Euchartistia, haeres. 2. Gualter. ibidem. 13o Xl I. Armeni dupliciter errant contra matrimonium, etiam inter Christicolas initum, Primδ , quod negent esse Sacramentum. Secundo, quod affrment posse solui, ut coniugatis visum fueris: quod ex parte commune
est ipsis eum Mahometanis,iuxta dicta paulo
ante. Ita Castrus verb. Nuptiae, haeres. 3. εο s.
ει Gualter. cum Prate i. citato.
a I x XIII. Tenebant illi, esse quaedam peccata, quae a nullo penitus sacerdote condonara va- Ieant e contra premissionem Christi Domini. Quorum remiseritis peccata, dic. Ioann. xo. absque ulla simitatione factam. Castruo em. peccatum. haeres6 Prat eo l. de Guale. ibid. 13a XIV. Explodebanr Purgatorium Arinenι atque hinc inferre cogebantur vanas esse Παees fusas, Ac oblationes factas pro mortuis. 133 Sed mirum non aduerterint sibi ipsis contradicere , dum negarunt inserorum rinas in aeternum duraturas, sic Infernum Purgatorio
commutantes. Castrus verb. Purgatorium, haeres. i. de Prateol. loco citat .
13 XV. Somnium est it Iud Armenorum,si priomi Patentes a peccato abstinuissent, nequa. quam futuram corporum mixtionem, nec re , ut genus humanum commissione corporupropagaretur. Castr.vem. Adam haeres I. Pra. teol. 8c Gualteri locis citatis.
α a s XVI. Ridiculum similiter illud, quod ipsi
Armeni credebant,nullas post resurrectionem generalem suturas esse spminas, sed has om-136nes in viros conuertendas. Quem errorem
multo prius confutauerat S. Augustinus 21. de Ciuit cap. II Ita Castras verb Resilirectio hπess. Plateol fle Guali. ibid. 137 XVII.Errabant Armeni vehementer, C eatu libero arbitrio hominis nulIo modo adseribentes, sed soIi Daemonum impugnati
ni , quibus ἡ medio siblatis nullum fore Pe
α38 XVIII. Delirium denique est iIIud Armenorum quod tueretur, quosvis homines Christi Domini Passione anteriores aeternis filisse damnatos suppliciIs, idque non ob culpam riginalem, quam ut vidimus, nequaquam lassaamittebant, sed ob proprium Adami pecca-239 tum. Hoc autem es e valde alienum 1 diu na charitate, de iustitia, iam ex se patet. Custrus verb. peccatum, haeres 3. de Guale di αcap.8. Seculi septimi,apiid quos plures Armenorum errores inuenies mobis dicti sint satis. ve iam, quinam sint primi,ae praecipui eorum
auctores, seu collatores,videamus.
α o Circa hoc audi Prateolum, seu potius Nicephorum citatum, sic loquerem. his porro sic scribit Nicephorus histor. Ecelefiast. lib.
18 cap. 3. lacobus, inquit, a quo nunc quoque Iacobitarum haeresis denominata celebratur, Syrus genere, obscurus prorsus, & nun gloria, Armenorum Sectae Dux fuit . Et post - I pauca. Magister horum Eutyches, Dic o-rus Alexandriae Patriarcha,de Petrus Cnaph us,seuerusque Acephalus,Episcopi Antioche ni , Euchanius insuper Mantacumes fuere. Haec ille ,ει cocordant omnes circa Iacobum illum, quem cognominat Zanχalum noster Gualterius initio dict.cap. 8. non indicans V de quadret illi hoc cognomen, neque ab alio x x scriptore sic cognominatum inuenio Vnum item tantum coadiutorem praecipuum in semmanda,& stabilienda Secta Armenorum, Euchanium scilicet Malaeunem illi adiungit. a 3. Restat breuiter dicere de ramo Sectae Chazintariorum orto ex amore Armenorum: sed
praestae de illis alium dieentem auiu re,scillare a 4 Pnteolum lib. . num.1 3. inauit, in qui
144쪽
quit, haeretici sunt, ex Armenorum iam ilia,euius haresis radix extitit Iacobus quida a Syrus, σenere obseurus prorsus , de nulla gloria viri exorti sunt autem temporibus Constantinis II. Heraclij si iij, 3t Theodori Mol.
mi Romano rum Pontificis , circa annum DO-mini Mo 3 haec ille, Et statim addit.
a s De. his Nicephorus lib. 18. cap. l. Ecclesias . historiae scribit in hune modum. Apud Armenos, qui chaz in rarii nominantur, corum impietates maxime retinent. Factio au tem non minima haec dogmatis eoru est.Maurolatrae scilicet, Chatus namque Crux ab eis dicitur: propterea quod Crucem tantum adO-ι 6 rare , di colere dicantur. Qui sane illis per omnia consentientes, re eiusmodi maximό, i Sectis talibus, de Iacobitis in primis, dissentiare videntur 3 sic Nicephorus , ερ ex isto Pra-teolus .
, S diecta item ista a reliquis in hoe distingui. tur, quod Charmetarij licet duas in Christo
naturas, declinando ab errore Eutychetis, admitterent, in scopulos tamen Nestorianismi impingentes, duplicem in ipso Christo personam , Diuinamicilicet,& Humanam repone hant . Ita cum citato Nicephoro, idem Pra teolus, Sanderus haeres II p. dc Gualter. c. s. secat. 7.14s randem errabant Charin rarii circa peeu-liare ieiunium, de quo relatus . Gualter. sic IDeniqat, inquit. quotannis ieiunium statutis temporibus celebrabant eo animo, ut interiis tum compIorarent daemoniaci cuiusdam camis, cui Artimburi Et nomen a suo hero Sergio MIorum Pseudo prophcta erat impositum et quem quoties ad illos adiret, veluti prodro-2 o naum praemittubat. Vnde factum est, ut eis iusinodi ieiunium Arrii burtχi ieiunium denominaretur J huc usque Gualterius eu Pra-teolo, Et Sandero citatis, nee aliud circa Praesentem Sectam , ει Regulam occurrit. D. Sectis Lampetianorum , so Maronisa iam , circa originem .
ari Educunt nomen suum Lampetiani ara quodam Lampetio,circa genus, patria, ee professionem homine prorsiis ignoto, qui ut peculiaris hqresiarcha ex paucis erroribus, de quibu, ltatim dicetur, nouam sectam il-αsa Iorum instituit. Aginnensibus vero nullus primus auctor , aut dux praecipuus assignatur; eorum tamen Sect varias haereses praecedentium hetresiarcharum comprehendens circa Aas 3 annum 6ssextitit Maronitae item comis muniter censentur, quod sumpserint originea quodam haeretico nomine Maron, de quod isti cum per soo annos in elus haeresi perstitis. scat, ea abiurata, ερ schismate reiecto, Rom num Pontificem Neognouerint, sicuti nunc γ Φ recognoseunt . Qivim qua in probabile est
hos Maronitas hodiu Romanum Pontificem esse Caput Ecelesiae admittentes . non ab ilis Marone haeretico , sed ab alio catholico, dipio procedere. asy . omprehendimus simul sub ista Regula
praed. 2astrias Sectas Iampetianorum Aginnesiam .dc Maronitatuni; licet attenta ivniuscuiusque natura . nullam inter se connexionem habeant, solum eo titulo, quod sint polireniae seculi septimi, dc quod pauca admodum de ipsis apud Scriptores repotantur, ut si e multiplicat Gncm titulorum evitemus. 2 6 Quoad primam Lampetianorum , bene contia Prateolum, verb. Lampetiani, sic anseri Gualterius eap. is. seculi septimi. Istoruinquit,nomen a qaodam Lampetio deductum notat S Damascenus. unde miror ego Pra-teolum,qui eos Lampetianos nuncupat, i . se nulli bi hactenus legisse , a quonam illi appelIationem suam sortiti sint, neq; qua aetate 37 vixerint, adeo ut quadam adductus coniectura eos in annum 3332 reserat, de Uuic le-fitis, quos plus sexcentis annis D. Ioanne Damasceno posteriores suisse certum est, quoadam modo admiscebatJ ita ille . Uerum ut de testimonio , Damasceni, de de re tota magis innotescat, conuenientias da xi, verba ipsius ex lib. de haeres prope finem reterre.
18 bam petiani , inquit, a Lampetio quodam
hoc appellati sunt no .nine. Iis, qui vitam in comunitatibus, di cet nobi js degere institulit, sinunt, quod quisque u lit, εο probet vivendi genus, id sequi: quod etiam de vestita rudicandum est eoaem modo Nihil eniin, inquiunt,Christianus inultus sacere debet proin ptereaque scriptum est, Voluntarie sacrificabo tibi. Et rursus,Ex voluntate mea ei confi- 16o tebor. Patiuntur etiam, ut aiunt nonnulli, dari locum naturalibus perturbationibus,necvleis obsistatur, postulant, quasi id natura asi patiatur. Aliaque nonnulla, quae cum A.
rianorum decretis congruunt, sentire dicuntur. Ja61 Hactenus S. Damascenus, qui nihil exprimit, vel indicat de qualitatibus dicti Lampetii circa genus, patriam, dc professionem, ac circa regionem, ubi Lampetiani vixerint. Neque id praestat prateolus lib. s num I. v m. Lampetiani variatio Iitterae t. in r. fortὰ ex errore typographi prouenit Nihil ite Sand. haeres 1 18. de Gualterius loco citato circa hoe adducunt. Sed iam de erroribus huius Sectae magis iii particulari, eu relatis quatuor Doctoribus alium, qui de eis agat, vix ullum inuenio. . 63 Primo errabant Lampetiani, quod sese Apostolos esse.&ad Apostolorum ordinem pertinere, iactitarent. De hoe solus Prate lus peculiariter agit, de miror, quod D. Damascenus, Ec alij. eius nbn meminerint, prae4cipue Gualterius, cum illam viderit.
164 Secundo. Secundum illud Psalm. 33. Voluntarie sacrifica o lini J S it Iud Psalma 7. Ex
voluntate mea confitebor ei 3 perperam me posita , Lampetiani errorec tuebantur licitae si o
145쪽
Essetis, qiii in sacris Sodaliti js,direligiosis
es nobiis vi m agunt, eam vivendi rationem sequi, ae eum corporis habitum usurpare, que
quisque pro libito voluerit. Ita cum citat S. Damalieno Prateolus, dc Gualterius ibid. 6s Tettio. Ex eodem sundamento,quod nihil ex necessitate sit iaciendum , sed omnino
libere, procedebat alius error Lampetianorus nimirum,quod omnia vota aspernarentur, ἐκ condemnarent ea nihil, prodesse assirmantes, 266 quia post emissionem corum necessitatem &coactionem quandam obseruantia, ipsa vide. tur inserre, di consequenter Sanctorum Petrum obseruationi esse contraria. Ita Prate intus ubi supra. Castriis vessi. Votum, & Gualterius ibidem.
267 Quarto. Tenebant Lampetiani nequaqua
esse stenandas perturbationeS naturales, ne
vive obsi endum eis: quod manifeste apparet contra lumen rationis, de prudentiae. Ηomo namque, qui sine freno perturbationibus agitatur, in statum adeo miserum ducitur,ut .sum serὸ rationis prorsus amittat.Ita D.
mascenus relatus .a68 Quinto, tandem in communi addit S. Da.
mascenus;&cum eo Gualterius Ioc. cit quod
Lampetunt erroribus, ex Arianorum schola depromptis contaminati fuerint; qui in particulari eos scire desiderat, lagat quae inobis alibi de Arianismo tradira sunt, nobis coa de Secta Lampetianorum suffetant. Verum quid de Secta Aginnensium p paucissima quae circa eam dicenda occurrui a nostro Gualterio cap. IT. Saeculi septimi sic aecipe : Mi de his, inquit, meminerit , hactenus legi neminem. vel uno dempto Prateolo; qui eiu nullum auctorem in eam rem Proferat antiquiorem se , illos tamen eodem tem pore, quo Sergius Pontifex eius nominis Primus Ecclesiam regeret, Bisse memorat,nimi
s7o rum anno 69 Eosque variorum haretico. rum antecedentium graveolentem impetigianem refricuisse, no natim vero cibos, quorum authorem esse Deum impie pernegabat, abominatos esse, omneque matrimonium..execratos 3 haec ille.
ori Contra istos autem Aginnenses contractionem matrimonii, etiam prima vice condemnantes cum Gnosiici Cerdonianis , Sari
turninianis, Marcinnistis, Lucianistis, Seue tianis. Adamianis, Apostolicis, de Origeni
niis de quibus supra suis locis a nobis dictu
extat canou. So. Apostolorum, ubi sie habαa71 tur. Si quis nuptiis abstinuerit, non quo mens ad cultum pietatis reddatur exercita, sed propter abominationem, oblitus, quod Deus masculum , dc seminam creauit homi. nes, Ec ita Dei creationem infamans, dec Iumnians; aut corrigitor, aut deponitor, fleex Ecclesia elicitord ita in eo canone. Vide
73 Superest tantam declaranda Mamnitatsi Sectat de his potest dubitari undenam originem , de denominationem sumpserint uti cereum tenet diuersi Scriptores classici, qnoduli Maronita sic vocemur, ει ortum ducanea quodam haeretieo, cui nomen Marrari Mquod hic tanquam ramus Mon esita - . Peculiarem eorum Sectam, in Christo omtantum voluntatem admittenaci, circa Maaz Μορρ instituerit. Et cum per quingentosa nos in eo errore perstititant a Fidelium cor sortio exclusi, diuino tandem instincta resip
stentes, Per manus Almeriei Patriarchae Antiocheni Ecclesiae Romanae reconciliata sint, quae reconciliatio semper excreuit usque tria 2 3 praesei item diem . Ita Gualterius cap. 13. Seculi septimi, cum relatas per ipsem , cum
Prateolo lib. II. num. as. verb. Maronitae qui
ex Bernardo Lutaemburgo in Catalogo hae reticorum adducit eum volare: Geographlib. i i. de Sectis Syriae, dc cu Batonio tia I . Λnnal. Eccles anno Ii 82. ubi ex restimonio
grauissimi auctoris V villelmi Tyra; lib. a c. .
id assirmat. Unde pro maiore corroborati ne visum est, verba utriusque per extensim
276 Contigit, inquit Baronius , hoc eodem
tempore ut qui aderat Uuillelvius Tyrius ci cet Maronitarum haereticorum ad Catholicam Fidem accessio,de quibus haec ipse. 177 Interea, inquit Tyrius, dum regriram iapace a baladini bello, ut praediximus, gaud rei temporali, natio quaedam istorum in Phet nice Frouincia circa iuga Libani iuxta urbem Biblieusium habitans, plurimana circa sui statum passa est mutationem. Nam cum per annos pone quingentos cuiusdam Asa nis Heresiarchae errorem fuissent secuti, ira oab eo dicerentur Maronitae, ct ab Ecclario fidelium sequestrati, seorsum Sacramenta co- 178 ficerent sita: Diuina inspiratione ad cor re deuntes, languore deposto,ad Patriarchm .Hntiochenum Haimericum, qui tertius Latonorum nunc eidem prsest Ecclesiae, accesserunt. Sc abiurato errore, quo diu periculose nimis detenti fuerant, ad unitatem Ecclesia Catholi eae reuersi sunt, Fidem orthodoxam suscipientes, parati Romanae Ecclesiae traditio. nes cum omni veneratione amplecti, dc o, ieruare. J 's79 En quam clare denominationem , Et oti. ginem praedictam Sectae Maronitaria ab haer
tico Marone I de remansionem in haeresi, ac reuersionem ad Romanae Ecclesiae Unionem .
exprimit: sed audiamus, quae apud ipsum
di 8o Erat autem, inquit, huius populi turba non modica, sed quadraginta millium dice, Datur excedere quantitatem, qui per Bibliis sem, Botrice em, Et Tripolitanum Epist eius, iuga Libani,& montis deuexas vi pro diximus inhabitabant, erantque viri sor
tes , dcinarinis strenui . nostris in maioribun negoth quaecum hostibus habebant Dequ&x8i tissima, valde utiles. Unde ac de eorum e uessone ad Fidei sinceritatem maxima no 28a stris accessit laetitia. Maronis autem error, disequacium eius est, de suit c ficut exdynodo legitur, quae contra eos Iata esse dμgnoscitur, de in qua damnationis sententiam Penulerunt quod in Donamo nostro Iesu Chri-
146쪽
, una tantum sit, di fuerit ab initio antas,dc Operati Cui articulo ab Ortorum Ecclesia reprobato multa alia osa nimis, postquam a caetu Fidelium gaei sunt, adiecerunt. Super quibusus d ucti poenitudine ut praediximus
esiatu redierunt Catholicam , una curtia suo,& Episcopis nonnullis, qui eos ius in impietate praecesserant, ita ade, redeuntibus pium ducatum praeiti-Hactenus Tyrius Archiepiscopus, 3c
quibus non videtur adhuc prorsus inere quod Maronitae, qui his tempori. Ide uniti sunt cum Ecclesia Catholica, eius. Capite Romano Pontifice,desceb illo Marone haeresiarcha;dc quide pro negati ita obiiciat aliquis, quia alio ruilitae iam ad fidem Catholicam reducti retinuissent nomen Maronis . Sicut ii istae, Lutherani ad gremium Eccle. euntes, lion solum errores, sed etiam Caluin illarum, & Ltitheranorum o der linquunt. . tius obiectionis vim Aluit ibide Barci- . Porr6, inquit hi se a vicosyriae, Varo-1ronitau,siue a Sancto Marone Abbate Ignitum Maronem Monothelita con-nt esse denominatos, ex hMq. fieri, vel hoc suum, ipsoru detestantes errore, iere mordicus perseuerent. Post hie au'orum V atriarcha sub Innoeentio Papanit ad Lateranense Concilium, ubi pi e respectantes ad Fidem Catholica, li-emper agitati infidelisi pressurres,vilit-loriim ad Leone X redditae,quq extat,
te tantur. Hactenus Card Baron. ihilominus oppositum no carer PrOtate,quod Maronitae, qui nuc simi val-
dicti Eeelesiae Romanae,& eius Summo aes nequaqui ducant originem ab illo te haeresiarcha,sed ab alio Catholico,&
pio,ipsemet Baronius in annotationibus ad Martyrologitim die a t. octobris pr εbet nobis non leuem coniecturam , adeo ut relinquat rem incertam et audi eius verba.
2yi Erat in Syria olim vicus Maronia dictus ubi Malchus vixit, qui postea creuit in Ciuitatem omissis paucis ad re non facientibus f quitur) Anaiitem a prσdicta Maronia hi qui
hodie diculur Maronitae, sint appellati,an vero a S. Marone Abb. non audemus certi quid1 1 definire. Compertum etenim habemus Maronem Abbatem in Syria claruisse sancti,tate,suisseq. Monasterium dictum S. Maronis in Syria, cuius Abbatis nomine Alexandri extant litterae ad Hormisdam Papam, de libellus oblatus synodor quare citantur In actione prima quintae lynodi: eius itaq. mo nachi appellati sunt Maronitae, sicut a Studio Studuitae,a Saba Sabaitae,a Dio Dijis, &ab Abrahamo Abrahamitae dicti reperiuntur. 293 Inde fortasse nomen Maronitarum pro lycnit, illorum inquam Christianortim, qui pro . prios habentes Episcopos, degentes in monte Libano, magna fidei sinceritate, de animi ardore communicant Romanς Ecclesiae.1yν Qupruni est Romς nobile Collegium a Sa-ctilliino D. N.Gregorio Papa XIII. laudabiliter instit itum. Haec Card.Baronius.19s Adde,quod isti tanto studio, de amore flagrent erga Romanum Pontificem, ut nouus Patriarcha creatus a CIero, de a Populo statim mittat aliquem' virum Ecclesiasticu in ad petendam confirmationem, Sc pallium . xys Insuper celebrant in aetymo, Sc ΚaIenda iarium Gregorianum ampIectuntur,ac alia huiusinod quς audiui i quodam oIim dii esset
e nostris,qui anno illuc missus, ut pueros Maronitas in dicto Collegio educandos afferret,uti ra. attulit, vidi ipse huc transeuntes. Atque dicta sint satis de Maronitis δέ de toto Seculo septimo.
θs haresum, haresiarcharum sectis, dei Catholica on uis , qua per spatii m
in Centenariorum,o iam noni seeuthin diuersis locisextiterunt.
iEcursu hculi senti inino ii defueriint viri doctrina. N i inelitate insignes, qui starent pramum in defensionem Sanctae Matriς Ecclesiae,3ctum ad consutandos errores quosvis, tum ad veritates Fidei Catholice prsc pMς omnes st ibiliendas, d ximia testimonia prς-nt, ut videre est maximὰ apud Gilbertu Cessebrardum lib. 3. Chronographiae ad iiii e sc- saeculi de apud Iacobuin Gualterium in Tabul Chronographicis septi tui saeculi;apud quos fidimus,& nunc conse Ito omittimus. ut in reliquo huius Prooemioli reddamus rationem sb isto capite a.duo saecula,nepe Octauuin,& nanu a nobis comprehendantur. Ad quod indum audi prius quid de viroq. isto 'culo ac partim de decimo dicat Prateolus in sui successio.iis haereticorum per centurias d gesto,inter centuriam octauain,& nonam. Hς ,rum, inquit, interregnum. hoc est , Ecclesiς haereticis infestantibuς quies,& cestatio per itorum annorum spatium , 8c vltra, sub initium transsati Imperil ad Germanos, ab annocet goo. quo Caroliis merito Magnus dictus regnare ccepit, v ite ad mille, & vltra,
et sub Henrici Tertij imperio Berengarius Diaconus Andegavensis in Gallia erupit. annum io 8. QEod sane Dei optimi Maximi gratia, de fauore, atque sapientur irupi sedulitate, ac diligentia , in Deumque δι Christianam Religionem propensa Tom. II. N sin
147쪽
sinceritate, atque stagranti dilectione contigisse nemo dubitauerit, qui eorumdem Principum. 3 historias diligenter perlegerit. haec ille : quae non capio qualiter sint vera,cum ipsemet Prateolus, ut apparet, sibi contrarius in Centur ijs VII l. & X. aliquos haere Iiarchas. in IX. vero di istum Berengarium adducat. imo etiam in is a IX. centuria, aliqui vii Alphonsus de Castr. de Gualterius, ut videbimus,diuersos haeresiarchas reponunt, paucos tamen,& exiguae considerationis uno Vel altero excepto ac extensionis quoad iocun ,& tempus, quales fere sunt citam in VIII. centu- 4 ria contenti. Λ tque propterea virosque simul in eodem hoc capite coniungimus, non nullis Regulis indicandos, eorumque sectas exprimendo
rrarum, Iconoeia Harum quoad originiano progressum .
ue D Rorsus ignoratur a quonam ortu ducant,
L in loco vigucri iit,ac quandiu durarint Agonyclitae. qui sic dieti ab errore quo eorum secta fundata est, nempe quod semperstantes precarentur, de no posse aliter fieri ius dicarent. Aequalis item extat ignorantia circa illa tria circumstantiarum pcrsonae, primi scilicet auctoris, loci, ac teporis in Christiano Categoris, qui errabat cultum Iatriae supremuimaginibus sanctorum exhibentes, & conse- quenter eas uti Deos veneranteS. E contra vero alij, inde Iconoelaliae vocati omnem re-llerentiam,de adorationem quibusvis imaginibus caelitum haud praebendam ceti fuerunt ipsas insuper Iacerantes, de destruentes: quorusecta a dii tersis auctoribus indicandis, saepius inlii tuta est, seu relio uata, di propagata, in diesque propagatur.
I adoratione Dei, ac sanctorum spectant,
proindeq.hic non incongrue simul conluctς, maxime cum de duabus prioribus vix quidquam sciamus, nulla equide notitia de primis carum auctoribus, nulla de circumstant ijs te iss porum,ac locorum. Circa primam Agonyclitarii audi paucissima, quς addducit , Ioann. Damascenus lib.de hqrcsib. circa finem. Ago nyclitae, inqtiit, sunt qui qu ties Orant, genii flectere prouoluique nolunt, sed semper stites precantur ita ille de Agonyclitis. io Huius sectae haud mentionem facit Pra-teolus ; Gualterius vero cap. I. seculi 8.ex Sander. haercs ras. dc Canis in Chron. sic
Referuntur, inquit, ad huius secuIi initium a Sandero, 3e Canisio Agonycliis scilicet qua
quam ne q. exiliis, ne q. ex S Ioanne Dmaice inno, qui eorum expresse meminit, qua huius potissimum seculi parte extiterint, facile eoI-it ligi possit. Nomen ex corum errore ductu, inde traxere, quod in orando genua flecti re,
de corpus prosternere Vctarent, erectiq.se Persa citates precarentur hactenus ille, nec aliud circa hanc sectam occurrit.
Idi Eode modo declaranda breuissime, dc ex- podienda spectantia ad secundam secta Chri .stiano categoriorum. adductis prius verbis S. a 3 Damasceni loco citato. Christiano categori,
inquit, de sunt, de dicuntur quod cum Christiani vnnm Deum vivum de venerentur, ipsi venerandas imagines Domini nostri Iesu Christi, Dominaque nostrae sanct ε Mariae. quae Deum sustulit, Sc peperit, sanctorum .
Angelorum, atque eius Sanctorum, ita cois luerunt, ut Deos more Graecorum . huc usque, Damascenus, nec plura addit. Mod autem ait more Graecorum explicabitur insta , ubi de erroribus ipsorum erit nobis sermo .i Sed quid Cualterius circa illam sectanta
Christianocategoriorum Z Hac, i nquit,appellatione S Damascen us, .veteres quosdam hae reticos notat, qui Christi imagines, Deipars Ugginis , Angelorum, caeteroruinque banctorum, Numinis instar venerabantur. haec iI- is te cum S. Damascenor Praeter quem, tam ex antiquis scribentibus , quam ex recuritiori bus, nullum alium de hac secta agentem citat
neque ego diligenter quaesit uni potvi vllum
16 De tertia Iconoc Iasarum, seu Iconomachorum secta sequitur agendum; error iste de non colendis vllo modo sacris imaginabus diuersis sectis valde communis sustιa rust saeculis. Nam praeterqua in quod ante Incarnatum Verbli Aeternum;diu viguit, it alibi vidimus, do adhuc viget inter Iudaeos perpera intelligentes,aut nimis strici E interpretantes illud Exod. xo. dc Deuteron. 3. Non facies tibi
18 sculptibile, de alibi similia. Foli incarnati
nem eum amplexi sunt, ut bene notat Gualterius cap. 3. saeculi S. plures haeresiarchae, dc sequaces eorum,ut in quarto seculo Iulianus
Apostata, in quinto Xenaia, in septimo Ma-
rore, quod sit prorsus abstinendum a cultu quouis, Sc veneratione cuiuslibet imaginis,liue Chri iti Domini. siue Beati A. virginis, siue aliorum Sanctorum, secta peculiaris,de valde celebris initituta fuit; quia init strutores cius, qui varii saerunt pro varijs locis, ut statim videbimus, prster sensum propriti, Sc iniunctione strictissimam non colendi eas, pro latis
decretis, seu legibus, ad ipsarunt destructionexo diuersis modis manum admouerunt. HIncenim vocati sunt Iconoctastae, seu Icono-chi, idest, imaginu demolitores, vel ruptores, ut ex me te omniu affert Prateolus lib. s n es. II verb. Icono classae. Q secundum sua temporum computationem vult incepisse hac hqre
sim, siue iectam circa annum Domini Tas. Gregorio Secundo summo Pontifice. 11 Quid quod contra quoscumq. Catholicos nolentes dictis legibus, se ii decretis obedrae excitata tunc crudelissima persecutio v' aci
148쪽
ET FIDEI CAP. XII. REG. CCLVIL 1 t
onem sanguinis, de vitae cum gloriosi ili- rartyrio specificabimus statim in s. Ste-
o martyre. Nunc in comuni circa hanc
cutionem & illam imaginum impijssimauctionem audiamus Baronium ad an Christi Domini 7s . num. 37. sere cum inne Damasceno sic loquentem. bi autem , inquit, impietas ex eiusmodi sis legibus robur accepit, mox iis tan a censis facibus armata progreisa, quid hum reliquit , quid non corrupit,& pe Zita ut antiquae pietatis nulli bi aliquod et esse vestigium . Tunc plane accidit,l Io Damascenus ait, quod saeras ima3ium ignominiosissime tractauissent, eatae inutissimas partes continuerent, in igne proiicerent, de quae in parietibus erant2ς, partim aqua calida, partim calce, vel
ne uto obliterarent. Tunc, Sc auditu no-
sectariis nomen: nam ut ide ait Timores dicti sunt,quod data potestate,cu se
furore armauerant,eos qui sacras ima; excepissent, atque salutassent, plagis ideliciis sine modo aificiebant. Hucus a. Bais totidem sere S. Damasceni verbis,qui-pse suo eruditissmo libro fine imponit. iam adpeeuliare sauctores huius sectae raedicto effectu sacras imagines destrue e quem uis Catholicum eas adorantem uvi q. ad nece multandi a cedanrus. Egre i pro illis indagandis ducatu nobis prae- idem Baronius anno 723. inum. ι9. exophane antiquo scriptore, de fide digno. D haec,inquit, aguntur quam felicissimucς idente, hoc eodem anno in Oriente itur inon Istru horrendum, quod, diu coos ventilauit Ecclesia Dei, hic est haeresis lai m .sed qui biis praecursoribus sei pudenter in medium in fetat, audiamus.
me ambulonibus eius ' iae qualisve sit . de emerserit,tu si sapis, tacite colliges: Scumis in his quae spectant ad tempus audiophane, qui ait: Anno octauo Leonis Im- toris Iu deus quida oriundas ex Laodinaritims Plignicis maleficus veniens add Saracenorum tunc Principem, promi
am quadraginta annis alij lia iit tri-
retenturum Arabum principatum, si rabiles, luet in Ecclesiis in toto Principao imagines venerabantur, deponeret.
e itaq. credens stolidus Gihid, edictu ge-le contra sanetas ii gines promulgauit. gratia Domini nostri Iesu Christi, & in-essionibus Matris eius,omnivq. Sancto, mortuus est Girid , pluribus adhuc nec re volentibus Satani cum ipsius edictum
summatim de ipso Theophanes, & cum
num .ro. addit totam historiam dicti Gi- .& alia,ut habentur distillius narrata in nila alias septima synodo Nicena a tr tis, de quinquaginta Episcopis celebrata erius hanc heresim,& secta Icono clastarux Politio tradit copiose prateol. li f. n. 6b. Icono classae. Videas apud ipsu, di apudem Paronium dict. anno Try.n. zo. &2I. ub finem autem n. 2 a. refert ipse Baronius ex longa ad nodum oratione illa,quainlegndo indicta septima siynodo Nicena ha buit Ioannes quidam religio iis imur Monachus, vicarius orientalium Episcoporu,q uod
praedictae haeresi contra veneratione, α cultu
sacrarum imaginum adhaeserie statim quidapseudoepiscopus Natolis, illata Ecclesiis Deias illius Regionis non modica iniuria. Verum
n. 1 . addit hoc,qu is multo Peius est, nimiruqualiter Leo Tertius Isauricus It Nerator in eandem haeresim prolapsas turpissime suerit. 36Atq. inde ingens persecutio secuta contra veros Catholicos quacumq. sacram Imaginen adorantes, videamus, si lubet, ipsuiu cu dicto Theophane loquentem Baronium.
37 Vidi iii,inquit, lector, quibus gloriari ponsint ante signanis.Iconoctastae, nempe Iudaeis,3c Suracenis, a quibus,de pro dolor, in tran si uersum actus est Leo Tertius Isauricus Imperator. de quo hoc code anno post recensita illa de Cietiuo Arabum Rege, ista mox The 33phanes subdit. Percepta ergo amara illa. Zeillicita nequaq. doctrina, Leo Imperator mul torum effectus est causa malorum . Porro cu. inuenisset indisciplinationis huius cosenla ne uni quemda Beser nomine, qui natus quidem de Christianis fuerat, sed captiuus ire Syriam ductus, refuga fidei,quq est in Christum, repertus est, Arabu dogma sectari apparuit
39 Isante tempus non multum liber ab illorum seruitute effectus cum venisset ad Rempublicam Rotnanorum,ob robur corporis, Se consensa prauae opinionis honoratus est ab eodem Gone, q ii Imperatoris fautor, de magni o huius mali factus est. Concordabat autem ei& Episcopus Natoliς , qui indisciplinationi
eius operam dans consimili vita vivebat cuipso.Hucusque eum Theophane Baronius rapud quem multa inuenies de Imperatore Leone Isaurico circa eius haeresim, de per secutionem dictam. Post morte istius Imperator is successores
eius in Imperio,etia successores in praedicto dogmate haeretico,& in bello impijssimo, ac crudelisi imo inserendo sacris imaginibus , de
Catholicis quibusvis a cultu earu desili creta, 1 nolentibus. Tres comuniter assignantur,ne
pec ostantiniis V. dicti Leonis II l. Isaurici fi-sius cognomine Copronimus, Leo item IV. istius Constantini filius, de Costantinus VI. si a lius ipsius Leon si lV. Omnes a Prateolo in indice successionis Iraereticorii, de in Elenchoalphabet leo in proprijs ver di inter haeresiarchas reponuntur: de uno quoq. ipsorum circa
rem praesente admodum copiose tractat Ba ronius tom. 9. Annat Eccles decursis annis quibus imperarunt, praesertim de Constanti
no V. Imperatore multo copiosius.
Qui sine dubio patrem suum, ac filium , de
nepote crudelitate,at l. in pictato tum inextirpandis, ac delendis sacris imaginibus, tu in perseqii edis Catholicis eam cultoribus, superauit, ut patet clare ex morte iussu ipsius C5- stant. V. ingetibus, ac inenarrabilibus suppliciis 3c tormetis ob dictu sacrarii imaginu cul. tu crudelissime illata praestantissimo martyri N a San-
149쪽
S. Stepilano Iuniori Constantinopolitano. 3 De sanctissima huius vita, di gloriosi is momartyrio habemus,quod Deo sit gratia, enar. rationem longissima s s. soliorum ab illius teporis scriptore fidelissimo, quippe a teste potius Ozulato, qui aurito, nempe S.IDane Damasceno eiusdem Beati martyris disicipulo, seu filio spirituali elaboratam: eam quaeso . 46 legas attente,& non pε nitebit. Extant etiaeiusdem S. Damasiceni orationes tres eruditione maxima resertae pro cultu, 6c adoratione sacrarum imagitium, de eis a nobis insta iterum mentio fia T.
Tandem video tigine, de progressu sectae Iconoelitarum ac de haeresiarchis, qui ea instituerunt,defenderunt, ac propagarunt,cΟ-piosius. dc clarius innotescat, quod cli nostru intent uni hic iuxta titulum praesenti Regulae propositum, praeter hactenus indicatos haeresiarchas in enarratione praedicta vitae, ecmartyr ij S. Stephani Iunioris prope medium, plures a D. Damasceno exprim citur;audi expressionem propriis eiusdem verbis 8 Postea autem, inquit, cum beresiarchas illos , qui eandem cum eo doctrinam tuebantur acciuisset erat aute illi TheodosiusEphesi Episcopus, Coni tantinus Nicomedis, Naco. lius Nacoliae, Silinius item, ac Basilius, quorualter Pasillae, alter Tricacabi cognomentum habebat, ac praeterea Calistu S, de quo ante verba fecimus,& Coboco non,qui in scribarunumero tu erat,ac denici Masuras, qui eadem eum Saracenis de religione sentieban ad Pa- ρ triarcham sui cum non modo nomen id e , sed etiam eosue in mores, ac doctrinam eandesci habebat, eos mittit. Hac autem de catis id faeiebat, ut una cum ipsis ad Philippici monasterium nauigaret,atque cum diuinitus inspirato Stephano disputationem iniret. Hactenus vcrha S. Da in asceni, quibus iam praesenti Regulae finem imponimus.
ue io Vo isti lis resiarchae tanqua duo monstra Au horredissima Ecclesiae Catholicae occi
de tali valdd perniciosa, simul eode tepore, an noscilicet 74s prodierunt,gubernacula Suin mi Pontificatus Romani Zacharia tenente. ex Aldebertus natione Gallus in diuersis statim indicandis errauit contra Christianam fide, atq. alios ad hos errores inducens peculiare' Secta instituit, tametsi assectae eius cognomen
Aldcbertitarum, quod scia non compararint. De Cleniente vero natione Scoto, seu Britano pari modo circa pradicta philosiophanduest,maxime quod sectae ex vat is haeresibus il lico exprimendis institutae auctor extiterit.
ΑAmbo simul a plutibus Conciliis condemnati fuerunt. .
13 Vo tempore impiignabatur Ecclesiam. e tholica in Oriente peti conoes astas, ut vidimus Regula praecedenti, non desule tuc ei bellum in partibus Occidentis, illatu ab his duobus hostibus infelisissimis Aldeberto in Gallia nato.&Clemete nato in Scotia insula 3 6 Britanniae. Circa quos tradenda,ec explicanda, prius a nobis quae ipsis communia sunt, Zequae stimul de utraq;traduntur, praecipuῆ natisruqtiod Prateolus nullam de eis mentionem fecerit Pa Baronio copiose anno Domini 7 s. n. 21.1 .dc seqq. ut Postea facilius, 3c oportu
nius, quae sunt propria uniuscuiusque expli
37 Sumpto itaque initio ab eo, quo Regula
nostra terminatur ;En qualiter de condemnatione illorum haereticorum Aldeberti, Et Clemetis incipiat loqui Baronius anno γεῖ. 38num. s. Q Nd vero , inquit, ad reliqua synodalia acta pertinet, liquet ex rebus gestis S. Boni ne ij, damnatos ab eodem Bonifacio fuisse duos imposteros haereticos, Aldebe tum , dc Clemcntem : quod testatur Zacharias Papa in litteris eodem anno ad ipsum Bonifacium redditis. Ita ille iis paucis incommuni .
3ρ lied pluribus magis in particulari de eadeillorum damnatione idem Baronius anno T J.n. .sic. Sequitur,inquit, annus Redeptionis septinget simus quadragesimus quintus decimae tertiae Indictionis, qao habitum est Concilium Episcoportim in Germania a S. Bo oo ni facio Apostolicae Sed is legato. bi ea qliae succreuerant in agro licci saepe culto spiret Aquae iam magna ex parte duobus aliis Conciliis excisa fuere, immissa rursu Appitolica falce,ide Pontifex Bonifacius, una cum collegis Episcopis, auxilio Cli risitanorum Principum Carolomanni, at q. Pipitii succidit. Actunt ustineo prςcipue de duobus illis Alueberi', a que Cle inente, visumque est de ijsdem refere' dum ad Romanum Pontificem . ita ibi. 6I Atqtie multo clarius instan. 21 His igitur, inquit, ex Germanica synodo per b. Bonifacium missis litteris ad Resem Mercior vivitar citatis: reliqua, que eandem consecuta sunt synodum enarremus. Ut quae ibi aduersus hq reticos sunt decreta, tenaciori vinculo firmarentiir, nepe ut damnati Aldebet tus, 3c Clemens, ab Apostolica quoq. Sede sententiam 5a damnationis acciperent: idcm b. Bonifacias legauit Roma ad Zachariam Pontificem iac-ncandum presbyterum,quem alias, ut Vid nius ante alia occasione in Urbe in miserat,
cui di litteras dedit una cum Achis ad eandecausam spectantibus, quibus Zacharias accc ptis, Concilium Episcoporii ui collegit,in quo eosde haereticos condemnauit haec Baronius. 63 Coacto aut e praedicto Concilio Romano iussu S. Zachariae Papς lectae fuerunt, ibi lit. terae a S. Bonifacio transaa istae rex quibus in notescit de qualitate diciorum haereticorum Aldeberti, & Clementis, ibi praesertim. Notum enim, inquit, sit Paternitati vestrae quia postqui indigno mihi mandastis in Pro uineta Francorum, sicut de ipsi rogarunt, Sa
150쪽
cerdotali cocilio,de Synodali Coventui praeesse , Inultas iniurias , & persecutiones passus sum a i alsis iacerdotibus, & adulteris presby, teris , seu diaconibus , di fornicariis clericis. oue Maximus tamen mihi labor est eontra duos haereticos pessimos,& blasphemos eo tra Deuti catholica fidem. Vnus qui dicitur Aldebertus, natione Gallus est: alter qui dieitur Oemens, genere Scotus est,specie quidem erroris diuersi; sed pondere peccatorii pares. Haec ex dictis litteris,qiiς per extensu adducit ibidem Baronius, sicut & alia acta illius Cone iiij Romani, quae huc non spectant. os Sequuntur nunc trade da particularia uniunculusq; ex illis haeresiarchis, desumpta ex etiadem litteris S . Bonifacij de ex eisdem Actis Coeilii Romani, prout ibi continentur: & refert idem Baronius dicto anno 7 s. num. 23. sub
67 Dicut enim, inquit de Aldeberto, quod eis sanctissimum Apollo tu abitulerim, patronum
dc oratore, virtutumq; factorem, Zc signorum σ3 ostensore abstraxerim. Et n. 26 sic. Sed pietas vel ira audiens vitam eius, loquitur S. Bonis cius cum S. Zacharia Papa iudicet ex fructu, utrum vestimentis ovium indutus, intus In pus rapax fuerit, an non.In primaeva igitur aetate
hypocrita sui ridicens, quod sibi Angelus Domini in specie hominis de extremis finibus
mundi. mirae, ted tamen incertae sanctitatis re- ω liquias attulerit; de exinde potuerit, Omnia quaecum que poposcerit a Deo impetrare a. To Hae ergo simulat sone sicut Beatus Apostolus praedixit a. Tim. 3. penetrauit multorum domos, de captivas duxit post se mulierculas oneratas peccatis, quae ducebantur varsis de-
1 sideriis: Et multitudinem rusticorum dicem rium, quod ipse esset vir apostolicae sanctitaris. Praeterea conduxit Episcopos indoctos, qui se contra praecepta Canonum absolutὰ ori γ a dinauerunt. Vnde in tantam superbiam e
latus est, ut se aequipararet Apostolis Christi, di dedignatus in alicuius Apostolorum, vel
Martyrum honore Ecclesiam consecrare, in proprio honore dedicaret oratoria, vel ut verius dicam sordidaret. Ita ibi. 73 Ada ungui uri bidem alia de dicto Aldebe
eo, per quae haeretica prauitas ipsius mag s innotescit, relata ab eodem Baronio num. 27. sic: Ad haec etiam improperans cur voluissent homines visitate Limina Sanctorum Apostolorum : secit eis cruci culas, & oratoriola in campis, di ad fontes , vel ubicumque sibi via debatur,& iussit ibi publicas orationes cele-7 brari. In tantum, ut multitudines popillor si spretis caeteris Episcopis, & dimis lis antiquis Ecclesijs, in talibus locis Conuentus agerent, dicentes: Merita S. Aldeberti adiuuabut nos.
Is Vngulas quoque suas, atque pilos dc die ad honorificandum,& portandum cum reliquiis Sancti Petri Apostolorum Principis. Tantis itaque flagitiis inuolutus praesumpsit quoddaquod maximum scelus , & blasphemia contra τε Deum esse videtur. Venienti enim populo, de prostrato ante pedes eius, & cupienti eosteri peccata sua, dixit Scio omnia peccata v stra, ideoq; non est opus eo fiteri ea: securi ergo
&absoluti de peccatis vestris praeteritis reueristi mini in domos vestras eu pace. Haec igitur, Rhis similia , quae cinctia Euangeliu hypocritas facturos esse testatur, ide Aldebertus suo habitu, R incessu, moribusq;solet operari. Hacte-77nus ibi. Ex praedictis omnibus colligit benὰ Gualta c. q. sec. 8.errores illius haeresiarcha, ΑΙ- deberti, oc ad quino; tantum reducit eisdem verbis,quibus ibi in dictis litteris cIare continentur, nec est cur a nobis magis exprimatur. 78 Miror tamen . quod omiserit Gualterius sextum, &praecipuu caput erroris, de quo rei e riebatur suspectus, & indiciatus Aldebertus circa inuocatione& adoratione Dς monum, v t resert Baronius dict. ann. 7 y. num II q. &seqq. ex Actis praedicti Concili j Romani:pr
ponam ad verbum prout ibi habentur. 7s Cum autem,inquit, tertia vice eodem di a S. Zacharias Papa,cgteraq; Episcopi,necno presbyteri supradicti,sed di alii clerici eo uenissee in praenominata Basilic Gregorius Notarius
Regionarius, & Non; clator dixit. Sectin dum
quod a vestros Apostolatu praeceptu est inproterito secretario, ut Deneardus religiosius pre byter hie se vestris praeseraret obtutibus. praesto est prs soribus Quid prscipitis p Dictum
8o est: Ingrediatur. Cumque ingressus fuisset, Zacharias Papa dixit: Habes adhuc ex sacrilegorum illorum conscripto aliquid, quod eora Concilio proferre debeas ad legendum neardus religiosus presbyter respodit: Etiam, Domine mi, orationem, quam sibi Aldebe
tus componere nisus est; & ecce in manibus eam gero, iubete eam sit scipi. Moxque suscepiata est, & lecta oratio , cuius initium tale erat. Si Domine Deus omnipotens, Pater Domini
Nostri Iesu Christi, & te,& eo, qui sedes seper septimum Thronu, & super Cherubim,& S raphim, pietas magna, & dulcedinis satis est apud te, Pater sanctoru Angelorum, qui fecisti C stum, & Terram, Mare,&omnia. quae in eis sunt: te inuoco,&clamo , & inuito si pee
me in Terrimo, quia tu dignus fuisti dicere rQuodcumq;petieritis a Patre in nomine meo, dabit vobis. Ioan . ia. Α te peto, ad te clamo, & Domino Christo confido animam meam .
82 Cumq;per ordine legeretur, peruenit ad locu ubi ait: Precor vos, & eo iuro vos, & supplico me ad vos, Angelus Uriel, Angelus Raguel Angelus Tubuel, Angelus Michael, Angelu et Adimis, Angelus Tubuas, AngeIus babaoth, An-83 gelus Simiel. Dum vero haec oratio sacrilega usq; ad fine perlecta suisset, Zacharias S. Papa dixit: Mid ad haee sancti Fratres resipodetis 8 S. Episcopi, & venerabiles presbyteri resipo derunt: Quid aliud agendu est, n si ut omnia,
quae eor 1 nobis lecta tunt, igne eo crementur, auctores ver3 eoru anathematis vinculo pereellatur octo enim nomina Angeloru, quae insita oratione Aldebertus inuocauit, non Angelorum, praeter Michaelis, sed magis Det moniorum nomina sunt, quos ad praeliandum si Se bi auxi Itum inuocauit. Nos autem ut avestro sancto Apostolatu edocemur, & diuina tradit auctoritas, non plusqua trium Angel ru nomina agnosci in iis, id est Michael Gabriel Raphael. Haec patres,& ex eis Baronius.