장음표시 사용
191쪽
. Fidei catholicae in ignem ab haereti is terproiecto, dc absque laesione ulu integro perinmanente,vide apud ipsum Blouium reserentem ex historia Albigensium composita per Petrum Monachum Cisteretensem, qui eo tempore vixit,cap 8.1 1 Prster s. Dominicum nequaquam dubi
tari potest, quod alii viri Religiost de eadem
familia Dominicana contra haereticos Albi-genses a Summis Potificibus eum ossicio an s73 ictae Inquisitionis missi fuerint. De missis peculiariter a Gregorio IX mentionem iacit
Mouius λnn. Ia 3 3 a num, . referens ex Lea-dr. de vitis Illustia lib.,.suisse eos ab haereticis variis iniuriis affectos, sic Tolosa ignomi nioso expulsos, atque cet nobilim Narbone se Ord. Praedicatorum tunc solo aequatu . . vide id Ac alia copiosius apud illum, ut iam cum ipso, & cum alijs aucturibus ad expria mendos errores Albigensium accedamus.sM Circa quod sic Plateolas ubi supra: Antequam vero, inquit, eorum errores enumeremus, ei in primix aduertendum, huius haeis resis heresiarchas, de duces,quaedam lex dogmate Manichaei collegisse, quaedam ex erroribus. quos in Periarehon scripsisse fertur Origenes, plura etiam de suo stri adiecisse .
7s Primis, Albigenses haeretici duo ponis teum Manichqis principia contraria, nimiruDeum bonum,& Deum malum,hoc est Di bolum. Illi tribuebant creationem anima rum , huic vero creationem corporum. Ita plateolus ibidem,ci Gualterius dict.cap. II. secul. xi .
x 7 secund6, Defendebant, quod Deus nullam animam nouam infundat, sed quod ani-mε ex uno corpore in aliud transmigrent, ritiam animae serpentum lios umque brutorii 138 animantium .,Videlicet secundum uni uia cuiusque meritum:ita ut anima eius,crai m IE vixerit, ad bruti animgntis corpux transe. at, eius. Rutem. qui benὰ vixerio, anima ad corpus alicuius Principis, aut alterius Viri illustris, secudum fabulam Pithagoream. ita BZouius ann II99. num. 33. Frateolus, dc Gualterius citati. αγο Tertio,Non admittebant Legem Moysi, nec Prophetas,nee Psalmos, nec vetus Testa metitum, neque Doctores Novi Testamenti,
nisi selummodo Euangelia, Epistolas D.Pauisui, septem Canonicas Epistolas, Actus Apostolorum , ει Apocalypsim . ita Baronius an.
n II 76. num. s. praeter alios Mouius loco citato.
23o Qi arto , Tuebantur esse licitum negare exterius fidem, quam quis corde tenet, nec quemquam ad proseisionem fidei obligari, quantumuis legitime interrogetur , neque teneri sie suam fidem profiteri. ibidem raroruus, At Betouius. τῖi s into, Cum Sadducaeis eorporum resu rectionem negabant, ex eo talo principio, animam hominis sic in morte cum corpore Perire, ut nusquam postea redeat. Plateol. R Ginit. de Mouius loc. citias, Sexto, Negabant omnino eo inseInuin, aut Purgatorium i unde desunctis quecumisque sumagia a viuis applicari solent, irride. bant, ut illis inutilia. Prateolus ubi supra , de Castrus verb. suffragia defunctorum.
133 Septimo, Reiiciebant prorsus Baptismu,
tanquam superuacaneu, & inutilem . Proici. de infantes, qui solum originale peccatum contraxerunt, saluari posse negabant. B ronius, Giulterius, de Betouius ibidem. 184 octauo,Blaterabant Albigenses, Corpus Chri iti Domini no aIiter esse in Eucharastia , as 1 quam in alijs rubus . Item contra idem brucramentum non consecrari Eucharistiam Lmalis lacerdotibus assiimabant, ob id sorte, quod crederent, malum sacerdotum n es 236 se sacerdotem. Sicut Lisis credebant, malum episcopum non esse episeopum.ita Bar inius, Gualterius, dc Ba uius citati. 28 Nono,Contra Consessionis sacramentum peeeata non esse confitenda sacerdoti affr-288 mabant. Atque huic sacramento tertiam partem , nempe satisfactionem auferebant. ijdem tres citati Batonius, Gualterius , dcB1 ius.
289 Deeimo, Error fuit etiam Albigensium, ut tradunt tresisti auctores relati, Actum eoniugalem esse saluti anims perniciosun a nee posse saluari coniuges,si carnaliter sommisceantur, cum matrimoniu sit mera scortatio. ita dicti tres Baronius, Gualterius,
xso undecimo, Asserebant item illi ius iurandum omne esse illicitum , dycti verbi
illis perperam intellectis Matth. s. Ego autem dico vobis, non iurare Ne sit serino vς- ser, est, est, non,non: quod autem his uaridantius est,i malo est, cum Baron. cit. Gual.&Brou. ibid.
etsi Duodeeimo, Esse inutile . 8e illieitum adire Ecclesias causa adorandi , aut Precessandendi unde ipsi erectas in honorem Dei, tisanctorum contemnebant, ita Prateolus verti. Albiten. N cum Sand.Guale dict. C.II. secul. xij 291 Decimotertio, Defendinat sortiter Aiahuenses ad se ipsin solos pertinere n; Maus praedicadi & nulIo modo ad Saceldotes E Ly3 elesia . Imo istis nequaquam esse deserendum honorem ut reveretiam, nee diuitias, neque primitias perioIuendas esse, omnibus suadebant . ita BE ciuius citatus. 29 Decimoquarto, Errabat asserentes,quod milites in praelio lethaliter vulnerati, a salu- xystis ianua maneant exelusi. Et quod Episcopi, Presbyteri. Monachi. Eremitae, Templari,& Hospitalarii sint in statu damnatio. nis. ibidem Brouius. am Decimoquinto, Tandem defendebant , non esse tribuendas eleeniosynas Ecclesiis. aut pauperibus, etiam petentibus. Adducunt hunc , di plures ex propositis erroribus Gualterius,& Betouius citati ea n ogerio Hooedio in Annalibus Anglicanis. ex publicis actis a Conuentu Episcoporum, Et Nobilium atra Albigenses anno II 78. hinitis.
192쪽
i r veruar praeter expressos hactenus errores,
apud Petrum vallis SMnensis, qui prεsens fuit,ti seripsit historiam Albigensium , alii
muIto plures reperiuno, quos non expedit omittere, unde
in Decim exto, Errabant Albuenses haeretici, quod Deo benigno Nouum Testamentuna, Vetus autem maligno tribuerent, Rhoe reiicerent, exceptis quibusdam eius auctoritatibus in Nouum Testamentum i sertis, quas ob Noui reuerentiam admittedas en dicebant. asy Deeimoseptimo,veteris Testamenti auctorem fuisse mendacem, Ec homicidam affinmabant: primum quia Parenti Λdae dixit.
In quacumque die comederis ex eo inempe ex arbore scientiae boni,di mali morte morieris i eomedie tamen, non propterea tunc 3- mortuus fuit. Secundum ob Sodomitas et Gomorrhaeos iacendio ab eo cosumptos, Mundum aquis diluuij deletum . de Pharao nem, Fc Aegyptios in mari demersos. 3ox Deeimooctavo, Cum summa impuden. tia falso assirmabant, omnes Patres veteris acii Teltamenti esse damnatos. Et quod S.Ioa-nes Baptista fuerit unus ex maximis demo nisis. .
3or Decimonono, Dein quod Christus ille,
qui natus est i a Bethlehem terrestri, de vitabili,quique Hierosolymis crucifixus est,m ut fit, re habuerit coaeubina Mariam Mag. 3o dalenam. Et quod ista fuerit illa mali erdeprehensa in adulterio, Ioann.3.3os XX. PraeterEa quod fit alia terra nouaac inviabilis, in qua bonus Christus natus est. ει crucifixus,& quod hic nunquam comederit , aut biberie, nec veram carnem asium
pserit, neque suerit unquam in hoc Mundo , nisi spiritualiter in corpore Sancti Pauli. 3os XXI. Item quod Deus Bonus duas habuerit uxores, Collant. ει Colibant appellatas, atque ex ipsis filios ει filias procre
3.7 XXII. Cuiusdam Albigensium Sects suis
error assimantis, quod unus quidam fuerit creator, sed quod habuerit filios Christum. 3o8 ει Diabolum. Et quod omnes creature bo. nae extiterint, sed per filias. de quibus ilia Apocalypsi,corruptionem magnam accepe
3os XXIlI. Communiter Albigenses eum. Uvaldensibus defendebant. fere totam Ri manan Ecclesiam esse speluncam latronum, atque insignem iliam meretricem, de qua in
Apocalypsius Io ratri Aiebant aquam Heri Baptismi aquauis alia fluuiali nequaquam dissere L . 3II Holbam item consecratam in nullo disti. 3ix milem esse i pane Laico, de eommuni. S cramenta Confirmationis . de Consessionis 333 nullum animae ctum eonferre. lnstatuisque matrimonii neminem posse caluari. 3r xXU. Defendebant abnegata resurr ω one. nostras animas esse spiritus illos angelicos. quieiecti de Coe orpora sua glorificara in aere reliqueruat, atque ip sinu animas , postquam finierint succimam
qualiumcumque septem terrenorum corpo
tum inhabitationem, quasi tunc demum. renitentia peracta , ad via relicta corpor
3is XXvLEκ haeretieis ABeensibus alii a
pellabantur Persecti. vel Boni homines, alii 3 is .eto Credeteget illi habitu nigro induti stilaus obseruatoresac mendaeii os es haberi volebant,esian carnium,ouorum,di casei detestabantur.3 17 XXVII. Albigenses autem Credentea abyue persectione, seu bonitate illorum, iahuius sectae fide, cui adhaerebant, se saluari 3 18 posse sperabant, de ad hanc saluatione in .
non esse opus Consessione. aut renitentiata, vel restitutione ablatorum asserebant; sed sussieere, si in supremo mortis articulo recitarent , Pater no' , di manuum impositionem a suis Marii iris erant isti ex haereticis Periectis, qui Diaconi, de Episcopi voeaban-3 is tuo reciperent. Hine ieeurius, re effrenae. tius ad rapinas, usuras, homicidia, carnis illecebras, periuri atque ad alia scelera antismum applicabant. 3ro XXVIII. Errabant in eo, quod si aliquis Albigensium Perfectorum peccatum mortiferum committeret, videlicet minimum . quid carnium, casei, aut oui, alteriusve rei sibi prohibitae comedendo,omnes illos,quibus ipse manum imposuisset. Spiritum ianctum amittere, imo iam taluatos ob manaim ponentis peccatum, e Celo casuros assici
retieis fuit magnus error, quod nemo ab umbilico deorsum versus possie peccare a. 31 a Communis omnium illorum fuit,quod nopeeeet grauius, qui cum matre, vel soror osua dormiat, quam qui cum alia qualibet. 313 XXX. Tenebant isti haeretici, viam imariginum quae sunt in Ecclesia.esse idololatria. 31 u Denique tuebantur Ecclesiarum eampanas esse tubas detinonum. Praedicto
errores ex citato auctore Petro Vinis Sa neniis adducunt praecipuἐGuale dict.c. II. seeul.xil. de Blouius e ana. I 199. num. 3
apud quem, si libuerit,plura leges. 323 Non omittam tamen aliqaa horrendas. de execrabilia sacra haereticorum Albigeogrum, quae ab eisdem auctoribus Gualterio, ocBEouio referuntur post praeeolum cieatum, i quo uti antiquiori gratum est audire. 316 Eo vero, inquit, tandem ipsurum malitia, amentia, furor, temeritas, impudentia. atque Diti Ini timoris, suique obliuio acer uit . ut ca m Urbis Biterranensis a Catholi eorum exercitu obsidione vallaretur,ac expugnaretur,in qua illi detenti erant Sacrum Euangelis eodicem arripiente , at super illa mingentes,de muro contra Christianoa proiicerent, ut lagittas ta eam detorquentis clamarent in hune modum, tace lex vestra miseri. ει immediatὸ post . 317 Traditur etiam, eorum quemdam Tolainis in odium Christi, ot confisionem Fidei,
193쪽
iuxta altare maioris Ecelesiqventrem suu in purgasse,& palla altar uam fiditatem de 313 tersisse. Alios rursus seper altare scortuna posuisse in conspectum Crucifixi,cumque eo abus fuissent, postea ipsam sacram Imuine inde detraxisse, eique brachia praecidisse. Neollo sene alligato , illam per plateas urbis intolerandis cum blasphem ijs traxisse. Hpe sunt haereticorum insignia , di tragsdiae. ha.ctenus illei atque pro Secta haereti eorum Aiabigensium dicta sufficiant. 3αν Quid iam de Ioachimo Abbate Plura de
eo Baronius ann. I I 6 .eirca finem, di IIs . reducuntur ben E ad pauca a Guali. cap. 2O.
secvl.xq. Certum itaque, quod istius loachimi nomen tempore Cς teli in id II. anno circiriter I Ist . multiplici ex capite diffamatu me. 33orit. Primo, quod futurorum diuinationem profiteretur, maxime in suis scriptis,quq prognosticis aspersit manifestimendacii, ut ex
33I euentu ipso innotuit. Nam , ut alia nunc omittantur, praedixerat Frideri cum Imperatorem hostem Ecclesiae suturum, cum tamen omnes historia illum ad mortem usque in pace, & tranquillitate Ecclesiae permansisse tradant, unde merito ab omnibus pseud propheta censetur. ita Prateolus, verb. Io chimus Abbas n. . in Guidone Carmelita.
33 a Secundo,Valde sabulosum fuit illud inter alias eius fabulas,quod tres hominum statusas rueret: Primum carnalem,ab Adamo. usq; ad Christum: Secundum,partim secundumscarnem . partim seeundum spiritum, ab eis
perductum a tempore Christi Domini usque ad S. Benedictu ut i Tertium prorsus spiritu tem, pio tractum tempore S. Benedicti sub cuius disciplina ipse Ioachimus militabat 333 usque ad finem Mundi. Atque his statibus
tres etiam hominum ordines correspondentes assignabat, nempὸ coniugatorum, cleri-33 corum,& monachorum. Subiungens, magis exprimendo ipsos, quod ordo coniugatorum initium sumpserit ab Adam, Eostucti fieauerit in Abraham; ordo vero sacerdotalis inceperit ab oria de Tribu Iuda, incensu Deo osserente, & fructum tulerit a Christo supremo Rege, di Sacerdote ; ordo denique Monachorum inchoaverita S. Benedicto, cfructificare es perit tempore ipsius Ioachimi. 333 Dictae autem declarationi trium ita tutu, Ee ordinum addit Prateolus in Elancho verbo loaehimus Abbas, nin i6. in hunc modii: Primo ergo statui lex carnalis data est,ut ille 336 asserit. Secundo lex spiritualis, ut puta Euangelium quod tamen per Apostolos non iuxta spimalem intelligentiam,sed tantum 337seeundvna literam praedicatum fuit. Sed in tertio quem ponit statu idem Euangelium fore prs dicandum dieit iuxta lpirituale eius in lethgentiam , ει hoe per Monachos illos D. Benedicti. Haec ex. Almonis a Castro Itb 3 aduersus haeresea . cuius erroris confutationem Iege ibidem . ita ille.
338 Tertio , Eo quod in libro per ipsum Io
chimum scripto eontra Petrum Lombardum
Magistrum sententuriun, expresse asserat, in
diuinis essentiam generare essentiam, si eue 339 Deus generat Deum. Haec tamen assertio, una cum libro damnata fuit,& h eti pro nunciata a Concilio Generali Lateranensi sub Innocentio III. de habetur, extra de Suia 3 o ma Trinitate. Maiam quam si dictum Conis .ciliu attente legas, obteruabis suti rectε -- seruauit Blafius Vietas nostrae Societ. Theo. logus quod declaret ipsam Ioachimum nosuisse haereticum,cum arbitrio Sedis Apollo in Ii eae omnia diu dicanda, & corrigenda comi. serit perie pistola hac de re peculiare, propria manu sub eripiam. Vide Gualter. citat. 3 1 Ex sequacibus autem praedicti IoachImi, qui doctrinae eius haereticae pertinaciter a haeserunt, praecipuus fuit quida Petrus Ioan nis,qui adiunctis alias erroribus sectam Peaῖ i troinanitarum instituit. A Celegi no Papa III. haereti eus,seu haeresiarcha declaratus, 3cvna cum libris,quos in Euagelium Matthsi,& Apocalypsim ediderat, post mortem conindemnatus, atque iussit e usdem C lulini ex terra sacra ex humatus suit, igniq; traditus.
ita Prateol. In Elench. verb. Petrus Ioannis, num xo dc Guali. cap. 1 . secul. xij.
3 3 Huius item haeresiarchae Petri lo nis errores huiusmodi sunt: Primo ipse,& eius asseelae Petroidaniatae errarunt, quod negarent esse sormam humani corpuris animam rationalem, non abisIut quidem, sed quia rationalem,quia sub hac ratione nequit ipsa in Brmare corpus . ita cita Prateo I 8c Gua I t. cum
Alphonis a Castro verb. anima, haeres r. 3 ubi damnationem huius dogmatis in Co-cilio Uienensi sub Clemente v. adducit.
34s Seeundo, Dicebat, quod Apostoli no prς-
dieauerint Euangelium feeundu sensum spiritualem, sed tantinn secundum I iteralem, ut de Ioachimo Abbate paulo ante dictum. Ita idem Castrus verb. Apostoli, haeres I. Pr edolus, ct Guast. Ioc. cit. 3 6- - Tertio, Tenuit Petrus Ioannis Cht istum Dominum Iancea perseratum, dum adhuc viveret, contra textum expressiim Euangelii
Ioann. I9. Ad Iesum autem cum venissent, veviderunt eum iam mortuum, non fregerunt
eius crura, sed unus militum lacea latus eius 3 7 aperuit, &c. Condemnatque hunc errore Idem Concilium Vienense, ut resere Alph
sus de Castro, ver b. Christus, hetres . di cum
348 Quarto, Idem Petrus Ioannis docuit neis quaquam gratiam diuinam, neque virtutes theologicas infundi in receptione Baptismi. Ita Castrus verti. Baptismus, haeres. q. atque ibid. Prat.&Gualter. 3 9 Quinto, Defendebat nomine meretricis magnς intel Iigi debere Catholica, Romanaq; Ecclesi1,qua vocitabat carnale Ecclesia, Bestia, de Satan ς Synagoga,iidem Prat.& Gual. 3 3o sexto, Secudum hos auctores, Antichristu mystic E Summii Pontifice interpretabatur Petrus Ioinis, in quo & prς cedeti errore
precursore hqreticorii nostri teporis se eosti tuit, atque iam his N Regulamin Capu t se-lieiter claudimus.
194쪽
De haereticis,st haeresiarchis, deque eorum Sectis, ad expugnandum H Catholieam per statium totius xvj. Centenari' fundatu .
. ST ed uide quod maximoperὸ litemur, dc ingentes Deo Opt. Max gratias agamus'uod --i helint toto seculo praeeedenti viri doctrina, &tanctitate insignes, strenaissimi beluiatores pro integritate Fidei Catholic tuenda, atque contra haereticam prauitatet ' pro velitate fidei ci rea realitatem Eucharisticam S. Bernardus in Summa de Ctanx' host medium extat tom a. hunc contra Λbailardum εο alios haereticos viriliter prae- de S.Victore lib. 2. de Sacramen. par.8. op. T. Rupertas Abbas lib. iin ' ς tincti eap. 11. Riehardus deS.Uictore cap. 3 o. explanationis libri Canti - ster sententiarum, Petrus Lombardus Episcopus Parisiensis in .diitia. ti.
' Ghα Abba, Vindoeinensis in serm 3. de Nativitate Domini, prope finem, Petrus vene-
AK die Cluniaeensis lib. 2. de Miraculi Scap. 29. & S. Bem ardusserin 1. de Aduentu.
r b ii Abh--aιε btini, operibus, ad salutem non lassiciat, Hugo de Victo
A eu cis.1 Seio op tua, &laborem, &c. Pro alijs fidei veritatibus Iegenda multa Doram testimonia, ptaecipue adducta a G: fine xi, secuIi. Nos hia
omissis, iam de sectis haereticorum seculi xiii. agamus.
V. de horrendum,ac perniciosissimum, filmaticus scilicet natione Gallus, Doctor Parisiensis, Patria Camotensis, qui ad errores contra fidem Catholicam, quos mente conceperat, multos etiam ex viris literatis taci. Ie induxit,'circa annum I ao . Gam Secta ex illis Brmauit.
6 Uerum paulo post de ipsis iudieio Theologorum Parisiensium couictus,uti pertinax, una est diuersis sociis ultimo supplicio tr I ditus suit. Inter sequaces autem dicti Alis merici pr cipud excelluit David cognome
to Dinantius, unde addito nouo errore in dicando , di peculiaris haeresiarcha, Zc nouae Sectae auctor extitit.
I eα ipsio Reguli textu apparet, inter se
coniuncti sunt, vix quidquam inuenio apua Scriptores nostros preter eorsi hqreses. De Priore, nepe Almatico, siue Amorrico choedupliei nomine vocat eum Gualterius cap. I. secvl.xiij. nec indicat cur audiamus Priteolum, a quo serὰ omnes Uij desumut,verta
. Almaricus, inquit, Natione Gallus , patria Carnotε sis,Lutetiς Parisioru Doctoratus lauream assecuturi Philippo Barbarossae Mio i Tom.II. perante, 8e Innocentio III. Romano Pontiis fice,emet sit anno Domini t 1o de quo siero tradit Cliarius lib. Dialogorum dis . s. E dem tempore, quo manifestatae sunt haereses Albigensium, in Parifiensi Eluitate cin qua est fons tollux scientiae,de puteus diuinarum scripturarum quibusdam viris literatis per suasio diaboliea peruersum instillabat intel. Iectum, quorum Almaticus Magis her praes. tatis suit. ita ille eum Caerito . xt subiungit veto statim omnes errores,ciriscaqaos iste haeresiarcha dictum Magisteria exercuit, se uti subiungunt Gualticitat de Betouius ann.ra I s. n. a. Qui videtur eos dein sumere ex actis Concit. Lateranen. ab Innocentioli I. ut ait ipse Betouius, ea potismum de causa celebratum filii, ut isti errois res condemnarentur cum ipsos variato caractere proponat: proinde eisdem verbis , quibus ipse,hie libet proponere. Ia Primo, Dicebat Corpus Christi no aliter esse in pane altaris, quam in alio pane ,& in qualibet alia re, transubstantione deneganRIῖ Seeundis,Deum si e locutum fuisse in Quia dio, sicut in Augustino. I Terio, Negabat praeterea resurrectionem corpora, Paradisu similiter.& Insernum; sed qui in se Dei cognitione haberet,il Iu habere 13 quoq; in se Paradisum .QM contra peccata mortale habetet, eundem infernum habere in se, non aliter quam dente putridu in ore. is Quarto, Altaria Sanctis dicata, de Imagi nes thurificare,sancrotumque inuocationes idololatriam esse asserebat. Ir V. Nomium eum Armenis Adam, de Euanunquam carnali copula iungendose in
195쪽
statu illo, in quo Deus illos condidit, permansissent, vel uin etiam sexuum dissere tiam nullam, sed hominum multiplicationu, et que, atque Angelorum saturam assit mi.
ag bat Contra illud , quod in Genesii teribitur: Creavit Dominus hominem ad ima. ginem , fissmilitudinem suam: ad imaginem Dei creauit illum; inasculum id Ami.
is Sexto, Asserebat rursus, Deum non videri in seded in ereaturis, seut lumen in aere. ao Septimo. Item illud ,quod alias est pece
tum mortale, factum in caritate ι non esse peccatu me impunitatem peccatorum proinmittens.
at . Octauo. Assirmabat denique, ideas , quae
sutit in mente diuina, &creare, & creari posse cum contra teste Augultino, in mente diuina nil nisi aeternum, ta tu comιIi uni cabile sit. L,' Non6. Somniabat quoque,mentem c5- templativi. vel beati, perdere suum esse in proprio genere, de redire in illud esse idea- Ie , qtiod habait in mente diuina. Decimo. Docebat deinde, omnes creaturas in fine in Deum redite, & in ipsum co- uerti, ut sint unum indiuida uni eum ipso runde per consequentia in resurrectione d plicem sore sexum negabat. αε Hactenus de erroribus ae Almaricit circa plures eorum , vide Aisonsam de Cain 'stro, verb. Adam, haeresa ver b. Beatitudo, fia res i. ve Ib. Eucharistia, hae tes ver, Infernum , haeres i. dc vctb. Resurrectio, chares I. 13 post relatIonem autem dictorum erro rum , notat Prateolus ubi supra , dc cum e BZouius eodem nulti. a. quisu in aliis pluribus conita Fidem Catholicam haeresiarcha x6 Almaricus aberrauerit. Accipe verba ipsius Prateoli. Husus, inquit. Almarici viginti errores colliguntur ex Chronico Summorst Pontificum De quo rursus extra de Summa
-Trinitate, de Fide catholica, cap. finali,di-a eitur in hunc modum. Reprobamus, de condemnamus peruersissimum dogma im-rij Almariei, cuius mentem pater menda ch sic excet eauit, ut eius doctrina non timhaeretica. quam insana se censenda. haec Prateolus cum textu Decretalium. αῖ Dictaveris reprobatio, de condemnati iam precesserat,vi tradunt ijdem prateolus, et Brouius ei tati, Parisiis iudicio Episcopo. fium, de Theologorum Parisiensium i atque ex vi eius Almaricus, de plures ex ipsius se- qiuacibus vltimo supplicio traditi fuerant praemissa exauthoratione, hoc est degradatione, vulgariter . sie dicta, ut declarae ipse Pinteolus, Se exusti, eorumque cineas res per sterquilinium dispersi, excepto Almarici corpore,cui tunc concessa fuit sepultura in eam o prophano. Hinc tamen postea eius ossa extracta, dc igne consumpta, quando In nocetius IlI. denuo in Conei Iici Lateranensi condemnauit, haereticum per. tinacem, dc excommunicatum ipsum declarans . ita prateolus, de Brouius locis est i
1, Quod ait hic ipse Prateolus eum Philla.
stleobuxiensi Episcopo, posse haereticum post mortem condemnari . dc excommuia meari , inxta id, quod dabetur cauta a quali. a. eap. sane, quoad excommissileaiationem intelligi debet dς eius declaratio
ne , quam ante mortem haeretieus iam ipsis iacto contraxerat laiunctam a iure, secun . durincommunem Othnium, do prorsus ceris tam doctrinam in materia de censuris . q.iae non est, cur hic a nobis magis distu-3i tiatur. De condemnatione haeretici diost mortem ipsius, infra Deo dante ςxpro,
31 vltimo loco, quid scitu dignum , refert
Praeeolus λ Audi ah ipsomet sic loquenter Tradunt autem, inquit, Historici, qudacum illi nempe Almaricus, si seqiiacem ad lupplici um ducerentur, tanta Lborta sit aeris inclementia, de Intemperies, ut nemo dubitaret,quin ab eis aer si itat concita tus, a quibus tantus error morientibus fuerata a persuasus. Nam dicuntur tunc tam obvia nata mente nitro, ut non Alum ad interro. gata nullum darent responsum ; sed nee in eis in ipsb mortis artieuIo vllum pgnitentie, aut sanae mentis , 3c rcsipiscentiae perpenaa potuisse iudieium . haec ille , Ee ex ipso Bao-uius dicta anno II S. num . .
3 De altero haeresarcha Davide Dinantio, deque eius Secta, exiguum valde, quod dicendum occurrit, apud lotos Prateolum in Elencho,verta David Dinantius, cium. ε NGualterium c. a. sed ui 13. Quidquid id est, maximὶ circa eius peculiarem errorem,ac cipe a Gualterio , non sine eruditione aliqua exprimente, sic.
33 Eodem femiὰ tempore se agnoscenis diim praebuit David Dinantius, qui praeter quam quod Almarici errores .ampi ctebatur, docuit, Deum esse materiam primam : Error summὸ pugnans eum Diuines Essentiae puritate , simplicitate . νac persectione , ut doctissime demonstrat sanetus Thomas, tum lib. II. contra Gentiles cap II. tum prima parte, quaest. .ait 8. 35 et vero , ut indignum plane est Diuinae essentiae puritate , ae simplicitate, aliquid illi , qualecumque sit, compositionis genus tribuere t ita enormis est blasphemia aduersus infinitam Creatoris persectio nem , si quis Creatorem , non pro crea tura tantum , sed Sc pro ereatuae parteia sim mo pro vilissima, abiectissimaque crea turae parte , quae materia est, habeat. Haee
ille , quibus praesens Regula ablatu
196쪽
37 'Im Ransacta serὸ dimidia parteseeuli t3.
L sine haeresiarchaalimo, praeterduos IRegula incedenti expressos, prodiit hic nouus circa annum iaso.Guillelmus scilicet de S. Amore, qui suis etroribus indicandissundata peculiari Secta , statum Monacho. rumi, mastime professionem, seu modum Paupertatis oppugnans , gradum haeresia chatus obtinuit I sed statim Alexander P pa IV. ipsim uni eum suis scriptis conde 3 nauit. Desiderius item Longobardus illius vestigia secutus per idem tempus religiosa paupet item similiter perseqaendo, ad eua dem gradum, de ad institutionem alterius
Secte haereseon peruenit . . .
- Ihil prorsus, quod inuenire poeue ' tim , de utroque isto h resiarch Mouius ; de quidem mirum, eum omnia di. ligentet perserutaris atque haud intactum M quidquam relinquere soleat . Scriptores item tres classici. Attonsus a Castro,Prate lus, Ec Gualterius ei tidi,qui de illis ex professo agunt,nulla facta mentione de spectaribus ad is um genus, patriam, educationem , professionem, &ci in explicata utrius. Φie haeresiarchae secta breuiuimd se expediunt, unde consequenter nostra expeditio eleea idem breuissima erit, relatis ijs. quae dictis Scriptoribus adducuntur. i De Guillelmo . seu vestielmo cristribie Cassius 7 de S. Amore,sic loqui incipit Pra-teolus in Elencho, ver, Guillelmus de S.
more, num 8. Guilielmus de S. Amoreis, inquit. mendicantium Monachorum acer-hii1imψs hostis, suas haereses iustituit, atque promulgauit sub Alexandro Papa huius nominis IV a quo & damnatus est per Bullam, quae incipit, Romanus Pontifex, Conradi 1 v. Germani Cε ris temporibus circa annum Domini Ixso haec Prateolus. 4i v j statim subiungit tres illius haeresiae. chae errores. Primo tenuit absolutε ipseo, quod nullus homo in Religionibus Mendiis cantium saluari possit. Praeter citatum Pra teolum, inere Alphonsus 2Castro . lib. Io. aduersus haereses, vem. Monachus, ubi ei ea hunc errorem, sie ait. 3 Eodem serὰ tempore, quo Uualdenses , aut parum postea , quidam Vullelmus de S. Amore scripsit librum, in quo persuad re conatus est, hominem non posse saluari in ordine Mendieantium: sed hune Iibrum Alexander papa IV. damnauit, ut haeretucum, de praecepit sub eMommunicationis pqn , ve quicumque illum haberet, comm bureret. ita ille. Hodie tamen iuxta lauia m. II. alibi tradita, nuIIi priuato Ileet librum . prohibitum comburere, sed ad Inquilitorem loci tenetur deserre.
3 Secundo L Errauit Guillelmus de sancto ,
Amore, asse iens Monachos ex eleemosyna in octo viventes , non acquirere salutem aeternam,de ad huius acquisitionem requiri, ut omnes indiscriminatim ad laborem ma nuum astringantur, ut ex illo victum sibi comparent . & non posse eos alio modo vi- .n Priare, quam per laborem manuum. Ita Castruis, verb Paupertas, Prateolus ibiadem, de Gaalti dict. cap 3 seculia 3. 6 Temo , Pertinaciter defendebat illa a. quod sola paupertas habitualis sit licita . . . non vero actualis; idest, quod licita fit promptitudo animi ad omnia pro Christo
Domino relinquenda , quando urget necessitasti seclusa tamen hac necessitate, illiciara sit paupertas, qia quis renunciat omniabus , qaar possidet , ut liberius Deo seruiatis Ita idem Hlionias Mastro eodem ver, Pau pereas, haerecy.6c verb. Iabot, haetes. . Pra-teolus ibidem , & Gualterius loco citat. . :
7 Vbi bene addit , tale capita doctrinae illi asbareelgae fuisse quidem longὰ propali ita crebris Ordinum Mendieantiu approbati nibus per Sueuos Ponti Mes Romanos exhiabitis , de quibus cardinalis Bedarminus lib.
2 Circa alterum haeresiareham Desiderium. Longobardum , erroresque illius, legendi sunt, in primis Assensus a castro dict. ver,
Paupertas, haeres 3. Prateolus lib. 4. ver, Desiderius, Longobardus mer.6 Bellar- minus citatus, &Gualterius cap. q. secumli i 3. a quo huc spectantia compendiose accipe .
. Per id temporis, inquit, in paupertatem religiosam pari furore inuectus est Desiderius tangobardus , qui docere non est veritus, Primo, rem esse non solum inutialem , sed etiam perniciosam, & illicitam . , sua omnia propter Christam Iesum relinquere. Mem ut armis decretoriis expu- snat Doctor Angelicus s. Thomas in opulealo suo I s. quod totum scriptum est aduersus Impugnatores Religionis ; ita de Ecclesia eisdem Decretis damnat , quibus, ScGuillelmum de sancto Amore .isi Secundo, quod ex primo illo errore conficiebat, nefas esse in Religionem viis Iam ingredi, quae vel possessiones saItem
in communi, non habeat, vel certe se ex opere manuum vivere non profiteatur. hucusque Gualterius, & nos eunia
ipsio ad finiendam praesentem Reg
197쪽
s, On videt ut in una parte dubitarii, posse,quod Raymondiis Lullus in
ter hae iesiarchas sit eminerandus , Nauctor sectae peculiaris plurium errorum contra fidem nostra inconstituendus. Qitandoquidenon pauci taui ex antiquis,quam ex moderistas scriptoribus,hanc ei notam In utunt, Muti talon a Gregorio Papa XI damnat unias 3 suisse. o Ilerdunt. Ex altera vero parte non defuerunt multi quovis tempore viri grauis sunt, qui enixe conati sunt eum a simili nota liberare, de usque in praesentem diem apud
Summum Pontifieem efficaciter urgent, ve 4 omnino innocens declaretur. Undectran
res hinc inde controuerta appareat, ad id praedictis saeveqndiicimur, ut a serendo iudicio abstineamus .i εe declarationem circa ipsam i Sede Λpostolica expectemus.s s 'TI X antiquis scriptoribus primus ae prs. JG eipuus fuit Nicolaus hymericus, qui
aduersus Raymutidum Lultu in acre bel. uiua excitauit, de omne ni lapident mouit,quo uiaque omnia eius opera a vitis doctii limis iue runt discussa , di quod erroribus contra fide
in kcta tepet irentur , una cuni auctore eortivii h etico persi inna uni Pontificem dana ta bed audiamus quais circa hoc ipsiam Eymericum in suo D, reia 2 par.q. s. 6 Postea,inquit. Dominus Papa Gregor. XLin Coniis horto,etiam de Cocilio Fratium, interdixit ει condemnauit doctrinam cuiusdii Raymundi Lulli Catalani mercatoris de Ciauitate Maiori earum Oriundi , laici, phantasti Cia ina petiti, qui quaplures libros ediderat in vulgari Catalanico,quia totaliter gramati-37 eam ignorabat . ae doctrina erat plurimudiuulgata, quam creditur habuisse a Diabolo,cum eam no habuerit ab homine, nee humano studio, nee a Deo.eum Deus non sit au
38 ctor haeresum,nee errorum. Licet ipseMy- mundus asserat in libris suis, quod eam habuit in quodam monte a Christo, qui tibi ridixit apparuit crucifixus a qui putatur sui uir diabolus , dc non christus. ita ille. 39 Α tu immediate post sic. Ruς doctrina durauit sere per octoginta annos, quousq. scilicet Fr. Nicolaus Eymericus Ord Prς dicatoruAragoniae Inquisitor ex certis causis habens eandem multum suspecta de hqretica prauitate ita multo tu labore transcurrit. post ei presentauit praedicto D no Papae Gregorio vi. ginti volumina: de causa commissa Domino
cardinaei Ostiensi .de eius mandato suerunt per viginti de ultra inuistros in Tlaeologia oo diligenter exantinata Et tandem de Patrum eo .vivere. hae icalia condem a ta . . rota doctrina grae liter interdina; Φιμώ-
ctrina continebat plusquam qui uentos articulos erroneos , de quibus , ut prolixitati arcatur, centum. Praesentibus inseiunxur. ucusque Ermericus, apud quem eos Ieis
post, duodecim errores pecua area sequaciti illius, seu Lullistarum capud eundem videri possi intita omnibus taini praedictis Praeeol.
In Elencho Iitai 6. verb. Raymundus Lullus 61 n. a &Gualtie .s sec. xiii qui praecipue inter modernos scriptores contra eum insiugunt ,
och resiarcliani fuisse eensen idicet errorea in libris Raymundi plusq-m quingentos teperiri affirmenta uti assi averat Eymeticurui λ- ιlos quinque ex Primune, nempe'.
63 , Primo, quod Deus habeat plures essentiast&ddimisit et docuit hoc utaro. Bezaliae resiarcha, ut in ira videbimus. II. quod Deus Pater fuerit ante qua e sibi Filius eius III. quod Diti ina essentia, cu non sit ociosa
eslandiat, natura naturificat, bonitas bonis
6 ca dce. VI. hi md Spiritus Sanct . sit coce iis de Patre,&k ilio : modus loquendi siti te uia erroneus, cum Spiritas Sanctus secundaniaveram fidem a Patre , oc Filio , tanquam addivno aeterno principio producatur,no perco-ceptionem, aut generationem,sed per dilectionem spirituuem, di sternam. ita Gualter. rius ibidem declarat V. quod is erimen, dc in se diu: titia, hereseos vicistiata illi. Meminit autem , dem Prateolas cuiusdam sententiae condemnatoriε contra Ras mundam Oll. de libros eius a Petro Archiepiscopo Tarraconense, Je dicto Nico U Eyinerico lais, quam
apud alios striptores non iuuen o, nisi apud Dinui uni, de cum aequi uocatione, de qua insta.
66 Prae eqteris item recentiori biis, qui aduersus Fay mundum Luit. scripserunt, enixius , Nesicae ius persecutus est eum uti hireliaris cham, Abrahamus Brouius in variis partibus ε; suorum annalium Ecclesiastinorun . Anno Ia 6 . testatur in indice sui I tom.quod fuerit condemnatus ab Alexandro Papa lv dc quod
ibi num. s. reserantur illius error ei. In spe tamen diligenter loco allegatis , neu . trum qnidem inueni in exemplari, quod apud me habeo, Coloniae Λgrippinae excuso,
63 Sed hane condemnationem Alexandri I v. ut iam pro parte oppossita in fauorem My
mundi Lull. aIiqua adducantur, esse sine tu damento assertam, inde aliqui e redunt, quia
anno raso. quo damnatus suisse dieitur, Lullus adhuc nihiI scripserat, eum circa au-num Domini tiro. natus fuerit, de suae statis anno trigesimo ad Deum eonversias, ac postea scribere coeperit, sicut ex Iibto eius de contemplatione colligi posse qiuibusdam idetur di ineri patre quin ta , sectione tertia, auctor operis inscripti
198쪽
M Transumptum memorialis in eausa pij Emmariytis Raymundi Lulli,quq nunc Romae vertitur eorum Sanctissimo. Irerad-moda Reuerei,dum Fratrem Ioanne Riera Seraph.Οta. Franciscant Theologu,de Regni Balearium Syndicum in Romana Curia hac
o causam agentem . Typis autem excussi is fuit praedictum Transumptum memorialis Palmae Balearium, anno rei T. Praecedente
iussu Illustrissimi, ae Reuerendissimi D. D. Balthassaris Borgiae Episcopi Maioricentis , diligenti discussione, M legitima approbatione per viros probitate, de doctrina praestantissimos, etiam nostrae Societatis. Iesa praecipud per admodum Reuere dum,& Sapientissimum patrem Matthaeum Marinon , c quem ni magistrum meum in professione philosophiea, tonoris eausa nomino a Rectore Collegis,de Academiae Societatis Iesu, di sinetae Itiq.iisitionis quali fieatore, in In- i sula Baleari.Hoe transumptum ab hinc a nis Ia. dono aecepi ab Illustrissimo Equite HieroBlymitano Domino de Montemaris a nunc Eccellentissimo, de dignissimo Prorem nouae Franciae in America a unde ex eo oportunὸ ad rem praesentem pauca compet
diosissimE desumo. a Diuiditur ab auctore ingeniosὸ in tres S ctiones totum istud Memorale, perspicurutatis gratiar in quarum prima quatuordecim Piludia continentur, per quae, desila ratis terminis Lullianis, via sternitur ad capiendum, qualiter stne ullo errore contra fidem tam multa Lullus docuerit, ac stri
73 pserit. In secunda sectione, quae subdiuiditur in decem partes , singulae propositiones doctrinae Lullianae, quibus aduersae partis auctores notam haereseoa tribuere possunt, modis loquendi, magis usitatis in scholis declarantur, de nullatenus erroneae
ostenduntur, sed omnino eonse es Fidei
Tertia vero Sectio Memorialis, subdiuisa
in patres undecim , continet responsionem ad quascunque impugnationes, typo ma datas eontra Lullum. Atque omissis alijsquam plurimis, respondetur primo ab auctore memorialis, pari. 3. fecit. 3 ad illud supra expressum, fuisse stilicet a Greg'rio Pa-Pa XI. condemnata Raymundi Lulli doriri. nam, quod Bulla condemnationis , nec in Regestis di 'leontineis, nee alibi reperiri γε potuerit, licet bis etiam auctoritate Apo. stolica fuerit diligenter perquisita, semel Λuinione, ubi data dicitur,vivente adhuc, 3c praesente Eymerico, iterum post mortem
5 Dein, si dicta Bulla Gregorii M. est fictitia, corruit etiam id, quod dicitur de libris, quos Lullus edidit per istum Summum P5tificem condemnatis, de omninδ prohibi- . tis. AtqIeinde clarius ostenditur, qalaia. Indice librornm prohibitorum . iussa Coucilli Tridentini edito , nulla fit mentio de tali proinitione . neque in eo, sicuti ipsa
digni, apponuntur. quod affert auctor me
7 morialis in sect. r. praeludio I a. ubi ait, quod ad dictum Concilium Trident inutIL. fuerit mitas procurator Lullianae cause a Principatu Cathaloniae vir sapientissimus Magister Ludovicus Ioannes Uilleta Ca- g thedraricus. Qui adeo exactε hane procurationem peregit, ut ab apis concilio depu. tati fuerint multi, nempE patriarcha veneistus , quatuor Archiepiseopi, totidem Epistopi, unus Abbas, duo Generales ordinia, de quatuor Doctores: qui dilauda doctrina . Lulli, eam applo Iarunt, de a calammis Ey- metiei iuridice vindicarunt.
v QMd quod iam multo prius, ur refert idoauctor memoriaIis, ab eisdem ipsam doctrinam Lulli multoties alis iuridice vindica-8o uetant. Primo octo Magistri deputati, tres Dominicani, & quinque Francistant, Praesidente Patre Magiltro is seraardo firmen-
gaudio Prouinciali Do.ninicano, te Gene tali Inquisitore Barcinane, anilo I 38 . Seis
eundo Illustrissimus Dominus Leonardas Cardinalis, Comissarius Apotholicus in hac causa deputatus a Maedicto xiIl. Λainio
si Tertio Reuerendissi nus Bernardus Epi. seopus Castelli, Comissarius, de Iudex in nae causa deputatus per illustrisisimum Alema. num Cardinalem Legatum Apostolicum in Hispania;qui aduersus Eymericum pro Lullo anno Is i9. definitivam sententiam tulit, restituitque doctrinam Lullianam rua primo itatui, de annullauit quaecunque coatra eam attentata saetane. vide plura ia di
s, At in decim otertio, quid ad nostrum inis
stitutum oportunὰ continetur ρ Perlivente eiane adducam .quod ibi expressam .qaando. quidem ad mysteriu Coeeptionis immacularet virginis Mariae speetans: Sed conusnientius iudico verba ipsi as auctor s me
morialis in medium proferre. Sic habet ti
83 Praeludium decimumtertium. Vnde quae sparserat Eymericus ecinera Lullum , pos quam per tot acta iuridica iam extincta haerant, iterum reaccensa suerint ps. Dicitur primo,viguisse tempore Eymerici ante annum i oo.inter Eymericum ipsa,& Lullistas, eontentionem, de Conceptione purissima virginis, contendente Eymetico conceptam fuisse cum originali peccato , Lullis is cum Lulla oppositum defendenti
rieus a Raymundo de Corcillis Canoni eo Elnensi , coram Reuerendo Patre Ioanne sAnsurre Inquisitore G nerali Auinione suerit aecusatus de mani sestis haeretiealibus propositionibus ab eodem Eymerico asseri tis r quae omnes habentur in publico inlisa mento accusationis authenrico, dato Aurunione, anno Domini r39s. Retod apad huius Lullianae causa Syadicum extat . diis
mediate post. 86 H e plane eontentio ereditur nige semianarium eorum, quε contra Iullianam d
199쪽
LIBER III. DE M TERIIS: TRIFUN. FIDEI U
ctrinam inciderunt. Sed tamen Εymeticus exul a Regno pulsus a Ioanne Aragona Rega profugit, ut constat ex eiusdem Regis epistolis contra eundem Eymericum, mitis ad di uersos. 27 Postea contra Eymericum pro Lullo tor
approbationes, δέ acta, quot partim supra retuli, sancitae fuerunt , prorsus ut extincta viderentur omnia contra Lullum attenta4 3ta . usque ad annum i Fo3. Nam ante istum
annum ipsi met libri Lulli , quos reserebat Eymerieus fuisse damnatos, identidem ex cudebantur, publice seruabantur, de legebantur, & publieae Cathedrae de hac doctri.
na tum erectae fuerunt .so Eodem in Praelud o sic diei turr secundo.
Praedicto anno i so3. aut paulo ante , subo tam iterum esse eandem de Conceptione Deiparae Virginis controuersiam inter Fr. Guillermum Laselles Dominicanum si inui,
di Inquisitorem Regni Balearis , & Lulli scholae Prosetares;hi ut supra pugnantibus, po& contra ipses. Inquisitore Domini cano.
Tantoque exarsit ardore contentio , ut Romam perrexerit Inquisitor,& egerit coram
Sanctissimo contra Lullianos i sed tanto Q. scepto labore, nec ipsis, nec Lullianae doctrinae in aliquo nocere potuitiatque immediatὸ post de eodem Inquisitore sic. si Reuersus tandem ad titeare Regnum, &in eadem contentione perseverans, dicitur
suisse pulsus a Regno . Qibae omnia creduntur, nimirum homini suisse stimulum ad ex
tremum, ut anno Iso'. inrectoriun me
rici typis mandans Barcinone , simul annexuerit, ex Bulla fictilia eiusdem,calumniam contra Lullum iamdiu conuictam, damnatam, a que sepultam . De hae secunda cointentione fit mentio in Chronicis Fr.Francisti Diag .Prouinciae Aragoniae Fratrum S 1-cti Dominici . hactenus contenta indicto
93 Addendum tandem aliquid, ut responsum detur quoquo modo iis, quae contra. Lullam ab Abrahamo BZovio Proseruntur . Primo circa condemnationem, & sententiam prolatam per Archiepiscopu Tarraconensem,de qua ipse BZouius anno I a Fo. num. . iuxta eius indicem, duplex est mani- ρη se ita aequi uocatio . Prima, nam auctoritate is Alexandri Papae IV. ut ille assirmati Lullus ab eo Archiepiscopo nequaquam condem natus fuit: cum dictus Alexander nequi. uerit, per se ipsum condemnare Lullum . , eo qliod hic suerit tempore posterior illo, di scripserit ipso iam mortuo, ut supra n 68. a nobis traditum I ergo neque per illum a Archiepiscopum, tributa ei facultate, condemnari potuit.
ys Dicendum itaque, quM Petrus Archiepiscopus Tarraeonensis, au ritate accepta a Gregorio Papa XI. procefferit. 8c condemnauerit, uti haereticum non RaymunduLullum cen seeunda aequivocatio sed My- mundum Neophytum Fratrem Dominica
contrarium dicant Prateolus, & Beouiua
ys citati. Q at non sine graui calumnia, in iustitia,errores Fidei Gatholicae oppositos. ac libros pmhibitos, praecipue illum de inuocatione d qmonuin, illius Raymundi Neophyti,tribuunt illi Raymundo ullo. Ita
auctor memorialis, par. s. seel.3. dc ostendit effraciter testimonio tum ipsius Eymerici in direct.par. a. quaest a T. tum comment
totis eiusdem, Doctoris Francisci Pegnae, ibi coment. si . Audiamus primo Eymerica ad quaest. sic respondentem .s7 Λd hanc, inquit, respondemus, quod tempore Domini Gregorii Papae M. Dominus Petrus Archiepiscopus Tarraconensis, di Frater Nicolaus hymericus de ordine Praedicatorum Inquisitor Aragoniae, ut verὰ hueticales, di erroneos, quendam libellum de laemonum inuocatione, qal iiicipit, Misericordia, sic veritas; V Dendam aliam, qui incipit,Utrum quilii et infidelis tam minis,
quam Apollati eis canon ibas teneatur obe-asre : & quaedam a ia opuscula . ut omnino haereticalia dc errone edita per quendam Mymundum Neophytum,sentetialiter C demnar ut,propter haereses. & errores in eis
contentos. hucusque Eymericus.
py s iram autem sit iste Neophytus, deel
rat bene commentator illius Pegna exponens illa verba textu , Edita per quendam Raymandum Neophytu . Hic Raymundus, inquit, sicut eonstat ex Regesio Domini Gregorij xl. loeoq iem mox adducemus,ducebatur Raymundus de Tarraga, qui cum prias esset Hebraeus, conuersus ad Fidem Christi, factus est Monachus ordinis Prae
Ioo dicatorum. Csterum,ut res ipsa demon-shrauit, non mutauit mores, etsi Religionε mutauerit. Vixit autem hie Raymundus circa tempora Gregorii XI. ad annos D mini 1372. extantque in hoc voIumine reis
gesti anni primi Gregoris Xl. fol. Ex s. litterae Papae Gregorii ad Archiepiscopum Ta
raconensem , de Nieolaum Eymeticum I quisitorem in Regno Arragonum , quibus praecipitur , ve inquirant, & procedant co
tra Ray mundum de Tarraga, ordis Praua
Praedicatorum tenentem quosdam haereria o I cales errores ει eum puniant,&c. ita ille declarans . cur vocaretur Neophytus, quia nouu, in Fide Catholica, de quia non esset natus ab originariis Christianis,uti alia simiales, ideo Neophyti vocari solent. Ioa Addit autem idem Pegna tu fauorem . Lulli lie . Illud velo, inquit, obseruandum est diligenter , quod auctor doeet in hac quaestione. videlicet, Iibellum de daemonum inuocatione , editum fuisse per Ravmunio3 dum Neophytum in quo planὰ decepti
mihi videntur Bernardus Lutaeinburgus in Catalogo haereticorum , lib. 3. verb RV
mundus Lulli, δε Prateolus lib. i6. num. X.
de vitis, di sectiet haereticorum adde his BEouium asserentes, libellum de dςmonuinuocatione , editum suisse a M mundo
Laeli; dc suspicor hos auctores suisse alluci.
200쪽
natos ex nominis similitudine. hue usq; Pena. io En in vitati que partem,Sc cotra Lullum
de pro ipso pauca hic a nobis adducta, de li-eet potuissent adduci multo plura, remitto tamen lectorem ad praedictum trasumptum Memorialis.Exadductisautem nihil in fauorem Luilianet doctrinae, neque aduersus eam eoncludimus; sed iudicio lacrae Congregationis Vrbis. seu Apostolicae Sedis, quid tenendum sit, decernendum remittimus. hi'. praesens Regula absoluta manet.
DRimus institutor, Si propagator Sectae
L Fraticellorum,seu Fratrum de paupere vita, assignatur solus Hermannus quidam Italus dictus Pori lupus, anno circiter I 177. quamquam post mortem transactis tam viginti annis, uti hqresiarcha condenatus sui de iussi Bonifaeti VIII. exhumatum eius callos daver, atque combustum. Post multum vero temporis eiusdem Secte restaurator ex. titit Gerardus Sagarellus sub nomine Apo stolorum, seu potius Pseudoapostolorum .ao7 Idem postea praestitit quida Dulcinus No- uariensis anno i 3o3. de istis iterum infra. I ex Adicta tamen institutione huius Sectae, immunis prorsias censetur quiuis alumnus Religionis Francistanae,quidquid in contrarium aliqui dicant.1 os misidium aliquod reperitur inter Scriptores tam antiqaos,quam recentiores,diaisos scilicet in tres opiniones diuersas vidε O circa hoe punctum de primo auctore,
di duce illius Sects Fraticellorum qui etiavocatur Fratres de paupere vita, ac Bisochi, teste Praecolo citando.J Nam Eymeticus a. Part. Direct. quεst. I a. de Pegna ibi Comnient. II. relato per hunc Gaidone Carmeis 1ita, primam institutionem, Sc propagationem esus Gerardo Sagaretio parmensi manifestὰ tribuunt. Alii vero Dulcino cuidam Nouarens .qui poli illum tempore Clementis V. prodij t. xio Nihilominus certum iudicant multi,qui bus ad liqreo,ab Hermanno Italo dicto Pugi,
Iupo per iii altam tempus illis priore, ortu,
fit progressum suscetisse hanc Fraticellorum
sectam . ita Bernuirdus Lutrenaburgo, lib. 2. verb. Hermannus, Angelus de Paa , tom.
r. in symbolam Iib s cap. dio Sanderus de Visidi Monarchia ad annum r3o3. Prateollib Σ. verb Risochi, ae lib.6. ver b. Fraticelli, ac lib.8. vem. Hermannus, Cardinalis Be
larminus x. pari. Chronologia ad annum Iacobus Gualterius eap. 7. secul. xiij. ac prεter alios per ipsum relatos Fri Dermicius Thadgi ex ordine Sancti Francisci cap. a. suae eruditissimae Apologie, quam vocat
addit pro aliquali concordia dictarum Opi- .nionum, quod ambo Gerardus, de Dulcinus altetr post alterum fuerint restauratores distet sectae Fraticellorum,adiunctis ne nouis erroribus insta videbimus. ii a Primum itaque,quod Hermannus huius Secis institutor, dc propagator extiterit, deducitur clare,ex iis .quae piscitati alii Scriptores de eo reserunt: praecipuὰ illud vald rarum, ratione cuius apud illos celebris ad modum huius hqressarchs memoria euasit rnem pe transactis post sepulturam multis amnis interim cultus ei velut Sancto a quibus. dam exhibebatur, ut ait dictus Dermictusa had et i declaratus suit haeresiarcha. de dux Fraticellorum per sententiam Boni iacti Papae ylii eiusque cadauer ex humatum,ac in
III cineres redactum. Quamuis autem non cocordent sidem sietiptores circa numerum annorum,qui transierunt a tempore sepulture illius usque ad dictam ex humationem, dccadaueris combusiionem, cum ab aliquibus. ut a Platina, in Bonificio Vluia dc a Prateo'ocitato assignetur viginti, ab alijs vero plureS,1 4 dc ab alijs pauciores. Iuxta compytation tamen Platinae,ab initio Pontificatus Honorij I ria quo per Bullam incip Olim. selicis,
Fraticella prima vice condemnati suere usq;
ad finem Pontificatus Bonifacij UHI. a quo
iterata condemnatio illorum uni eum duae
Hermanno, anni 18. numerantur.
II I Non erit abs te, eredo, si Bulla ipsa Hi norij lv. hic proponatur diuisa per paragra. phos, sicuti eam diuidie,de proponit Laertius Cherubinus tom. i. sui Bullarii, ut clarius de damnatione sectς Fraticelloru , siue sub nomine ordinis Apostolorum ab Hermann
I Ict olim felic. recordati Papa Gregorius X. Prἔdeceor noster in Concilio Lugdunena omnes Religiones, Sc ordines Mendicantia adinventos post Generale Lateranense Co-cilium, qui nullam confirmationem Sedis postolicae meruerunt, perpetuae prohibitioni subiecit,de quatenus processerant, reuocauit. III Uerum sicut ad nostri opostolatus audi
tum fama querula deserente, peruenit, qui
dan),qui post generale.de ante Lugdunens pr*dicta Concilla sub nomine ordinis Ap
stolorum, hab1 tu noue Religionis assumps ruat, qqamquam nullam aliqu*ndo confir-imationem Sedis Apostolicae meruissent ει hibitionis, e reuocationis praedictae temera rij prasuinptores, eandem habitum, seu ei consili item sub eodem nomine,vsque hodio deserentes, quamplures etiam alij assumpto
post dictum Lugdunense Coneilium , huiuia modi habitii,per diuersas Mundi partes me
dicando discurrere non verentur, facientcsea, quae non condecent, in animarum suarum
periculu, 8c graue scandalu plurimorur prε 'tertim cu non ulli prauitatis hetreticet vitio laborantes,sub huiusmodi habita sintinuenti Iis Nos igitur volentes talium praeuaricato. rsim insolentem audaeiam refienari, ac preis