De materiis tribunalium s. inquisitionis seu de regulis multiplicibus pro formando quouis eorum ministro, praesertim consultore praemissis 13. prolegomenis de origine et progressu dictorum tribunalium ... auctore R.P. Sebastiano Salelles ... Tomus pr

발행: 1653년

분량: 532페이지

출처: archive.org

분류:

211쪽

iam consessi Herant, adeonuincendos omnes negati uos ,ri tradit ibidem Brocius.1 16 verum fuerint nec ine dictae depositiones filia ex calumnia, M malitia productae,ae confessiones huius nodi metu vormento-.rum , ae ultimi supplicii elicita, seu extor is r hoc opus, hic labor. hinc non pauci in-

noeentiam Templariorum arguere cona '

tur, quibus hoc iudicium commisimus, ve

117 Xtitit valdἡeelabris medicus, circa '. annum Domini isto. in partibus. Regni Catalonie, nomine Mnaluus de . Villanoua, qui dum non se continuit intra medicinet professionis terminos, sed ad sacram Theologiam voluit, abisue sundame to requisito , graduin sinere, facile, ae mi-ita 8sere aberrauit a Fide Catholica. Diueris sos itaque edidie libellos, varii, erroribuscstatim exprimendis insectos. qui merito unicum illis ab Inquisitoribus condEnati sunt.119 Emerserunt item seia eodem tampnre Bars ramus,& Mindynus, cum inerrata Dei substantia creatos eius inctus eonfundentes, in quo preteipuὸ eorum h resis consiste h e,ac proinde inter hiresiarehas iure opti mo compu tati, & uti tales damnati .

a nouano ex antiquis Script. Nicolaus Et mericus par. s. Direetoin, quσlLi I.&a . atque ab isto sumpsere. quscutrique de ipso tradunt Recentiores,maxime Prateol.likx. verb. Arnaldus a villanoua nut 6 . N Bao

Ioannis villanei lib. s. eadem constrinat: sed audiamus primo loco.Eymericum. 13a undecima, inquit, quaellio est : Ηκ- reses, de errores, de tenaeritates, & sal tales condemnatae in praedictis parribus Cataloniae, δέ Aragoniae per inquisitores haereticae prauitatis auctoritate Apostolica . . licet non de expresta mandato Domini nostii Papae super illis i 3 speetali facto, quii 31 sunt Ad hanc respondemus, quod tempore Domini Papae Clementis Quinti sute

in partibus illis quidam magnus Medicus, vocatus Magister Λrnaldus de villanoua. . qui condidit multos libellos . in quibus erant quam plures insertae, εc multum pe-I33 riculosiae haereses . Quae Terraconae su runt condemnatae per Fratrem Ioannem de Longerio ordinis Fratrum Praedicato. rmia , dc per Dominum Guisredum de sinuylles PGpositum in Ecclesia Terraco. non ii . Uicariumque in eadem Sede vaca se; bc hoc anno Domi ui ι3 7. ira Ctrea praedicta Franciscus regna eom. ment. 36. super particula, Quidam ma nur Medicus, Ece. fierit. Hic emersit circa annos Domini Iaio. libellos, quos edidix haereticos .. numerae 'meticus paulo post quaest.28. huius a .par. Hic cum nollet se intra medicinae terminos continere, dum temere vult etiam Theologiam profiteri, mi-i 13s sere labitur. Alchymiam etiam profitebaiatur, in qua tantum se profecisse iactabat, velaminas aureas ea arte confectas, diceret omnibus se daturum explorandas, ut scri-hit Cassansus in Cataliso eloriae Mundi

par I. consideratione o. Ita ibi. dc is iungit. tia 6 Ceterum, ea omnia arte domo num, cum quibus iamiliaritatem habuisse dicitur,conflare creduntur. Nam hoc est huic homii num generi valde familiare, ut ex chymi. ea prole me ad dsmonum inuocatio s. ει pactiones accedant , ut docuit Eyme ricus 3. parte , titulo de signis , quibus Necromataiei haeretici cognoscuntur, nu

mera III.

137 En quam egregie exprimit Pegna qualitates, de professiones pessimas huius haeresiarchae Araudi villano ni , cuius haereses verbis ipsius Eymerici iam tibi

porrigo 138 Primus error, quddnatata humana a Deo assumpta, est aequalis Deo in omni bus bonis suis r Ze quod tam alta sit humanitas in Christo, quanta Deitas, ει tale tum polit i 39 Seeundus error, quod quam cito animChristi fuit unita Diuinitati, statim ipsa anima sciuit omnia, quae . Deitas scit, quia aliaε ut dicebat non fuisset cum ea una petaona ; praecipue, quia scire est eircum stantia pertinens ad suppositum indiuidu

te, de non ad naturam.

a o Tertias error, quod diabolus ingeniose secit totum populum Christianum deuiarea Qeritate Domini nostri Iesu Christi ; sieque suxit, de euacuauit populum Christi num, quod non dimisit in eo nisi pellemia, idest apparentiam cultus Ecelatallici,quem fecit ex usu ; dc fides quam habet, eli talis, a i qualis fides dεmonum . Et quod totus populus Christianus ducitur in insernum.is. Ee quod Christiani per singulos status P lam vita, Et moribus, dc affectibus ipsum a abnegarunt: de quod in toto eorpore Christi Collegii, usque ad verticem a planta pedis, non solum vivit, sed regnat, dc imperat talis apostasia. i a Qsertus error, quod omnes elaustrales sunt extra caritatem dc damnantur:& quod omnes Religiosi salsificant doctrina Christi. i 3 Quintus error est, quod malefecerunt Doctores Theologi,qui aliquid de philos phia posuerunt in suis operibus: lludium in philosophiae. dc plutosophiam totaliter condemnando.

Ιεε Sextus error, quod reuelatio ficta Cyrilla est persectior cunctisscripturis sacris.

212쪽

i s septimus error, quod opus naistoricordis. plus placet Deo, quamocrificium altari,i- Octauus enor, quod stabiliens. capellaruas, vel iens celebori. IIussas post mortem, non facit opus caritatis, nec ex boc

ineretur vitam aeternam . .

as Nonus error, quod qui in vita sua scit.

multitudinein indigentium,in maximὸ ami- eorum Dei,& congregat ,& retinet super-gua adstabiliedum capellanias, dc ad Peg. petuandum Missas post mortem, cadit in et ternam damnationem.

as Decimus error , quod in surificio sta

tis Sacerdos offerens, vel offerri iaciens,nihil Deo de suo offert, neque etiam volun

tatem . . . L

a 9 Vndecimus error, quod in eleemosyna magis reprisentatur passio, quam in saetistiscio altaris.

Io Duodecimus error, quod in saerificio missae non laudatur Deus opere, sed solum

isi Tertiusdecimus error,quod in consultationibus Papalibus non est scientia, nisi operum humanorum.

Isi Quartusdecimus error, quod nunquam Deus comminatus est ternam condemn tionem peccantibus, sed malum exemplum praebentibus.13ι ineusdeeimus error , & salsitas est, quod anno ab Incarnatione Domini IIII. mundi finis totaliter esset suturus.13 Hactenus errores Ainvidi de Villanoua eum Eymeri eo: ἡ quibus solos decem exprimat Proecius loco citato,omnes vero quindecim distincte adducit Betouius ubi supra . Is -eum Ioanne villaneo citato ait,dictahqreliarcha Arnaldum vixisse Parisiis ει innuere videtur ibi edidisse suos libellos hsreis scon infectos, quorum catalogum non erit abs re hic tibi apponere , ut adducit me

ricus quaest.28. paria. Dirin. sic. 'a 16 Primus libellusi de humilitate,& passione Iesu Christi, de ineipiti Si l amor natural

Secundus ; de fine mundit de incipit res per vostras letres. Tertius: Insormatio Beginorum, se u lectio Narbon. dc ineipit: rora a quelis. Quartus: Ad Priorissam, vel de caricate, alias vel caritatem ,&incipit: neyt lia, e loat Iesu Chri t.Quintus, Apologia, dc incipit. Ad ea, quet per vestraRSex- tus seu littera,quae incipit: Domino suo charissimo. Septimus: Denunciatio iacta eo-ram Domino Episcopo Gerundensi, ει incipit : Coram vobis. Octauus: De eleea osyna, de sacrifieio, de incipiti Αl Catholich Inquisidor. Nonus , qui ineipite Perco conia molis desigensa r. Decimus, alia insor sermatio Beguinorum, de iueipit: Davant vos senyeren Iachme per la gratia de DeuRey de Arago. Duodecimus, qui incipiti mant suy Auinio. Tertiusdecimus: Responisso contra Bernardum, alia Benedictum ,:Ricardii 17 Huc usque de Arnaldi libellis hiretieali bus , qui ut vides, omnes sere lingua μαλ- .

lana inseripti fuerunt; .vndelicet Parilijss- .ditiivi dictum merito Tarracone praxima tune rotius Regni Gotolant ei uitate,condenati, ut ait Eymeticus dict. quest. I I . culmo magno consilio Theologorum Got,a-- ,rum . qui illam linguam perciperem . . I 18 De aliis autem duobus bpresiarchis Batis. lamo , dc Acindyno, neque Movius, neque alius, quod inuemre potuerim, quidquam, a , t attingunt prς ter Gualteriur& Prateoae,a , isu paucissimis rem expediunt . Audiamus primo Gualterium, qui proposit titulo c. de Barlaamo, de Mindyno,. sic ait. 'ua119 . Horum praecipuus eiror in eo versabatur, quod creata Dei effecta cum increatae eius substantia confiinderent, essentialasque ipsius operatIones effecta creata reserrent.16o Aeque apertE Cum caluinismo iam eoI- latione addito Caluinus internam, increatamque Dei operationem cum effectis eius creatis confundit, quando Verbi Diuini generatio nem pro actione terminata, ac temporali habet , scribitque lib. i instit. cap. I3si. I9. Multi m -- gi consistium mctum generamis ita ille.

muni adiungit hunc in specie, quod illi te- , nerent, id quod in Tabor monte efulsit Diuinum illud lumen, phasma idest spectium

dumtaxat fuisse, ac creaturam, ortum 161 habuit, ει interitum. . Fuisse tandem condemnatos hos duos h esiarchas Batiamin de Ae indynum pec Concilium generale celebratum coram celeberrimo illo Graecura Imperatorii Domino Michaele Andronico,

cognominato Palaeologo, tempore Ioannis Papae XXII. circa annum Domini t 3t'. ab eodem Prateolo traditur: nee aliud huic Regulae addendum occurrit.

Ioannis is Pollaeo, ae Petriis Cugm. v ,quid notandam p

REGULA CCLXXXII.

163 Ecta Lothardorum, licet aliter alicui

in sentiant, viguit in Germania circa annum Domini 13is. instituta a quodam .

Lolliardo Uualtem,ex erroribus tum communibus cum Petrobtussianis, Uualdessibus,

Henrieianis, de Albigensibus, tum ex alijs16ε propriis statim exprimendis. At secta Io. annis de Poliaco Doctoris Parisiensis, non ita latE se extendit , cum hic tres tantum 1iaereses post subiiciendas contra e sessione auricularem docuerit,pmpter quas a Ioanne Papa XXII. damnatus sui e Doctrina irem erronea Petri Cugneriis sexaginta sex articulis hue solum tendebae, ut iurisdictionε. e libertatem Melesiasticam tolleret;sed -- sua laborauit.

213쪽

is sinoniungimus smul sub hac Regula .r hos ties, Lolliatd una V licrum Lot in hardorum parentent, de Ioanne de Poliaco. ac Petrum de Cugneriis, quia exiguum valis de de unoquoque eorum scribentes nostri tradunt, ne tituli absque necessitate ni ultiplicentur;& quia fere eodem tempore sub eodem Summo Pontifice Ioanne XXI l .exti- 66 terunt. inramqtiain quoad priore, est aliqua dissensio in tet auctores: nam Prate rua lib. io. verb. Lolhardi nun . T. riginem oetus,sequaciuntqtie ipsius ex Anglia assignat. ει cum stcta uvic Iessitarum, de qua nos i Da . eosdem coniungit circa annum Domini a 36o. gubernante Ecelesiam innocentio

Papa VI in id ipsum videtur inclinare Betoia uius, cum de ipsis agat sub finem dicti anni.

167 Verum Gualterius eap 7. seculi 2 cuuia. Sanderio, di Genebrardo per ipsum citatis bene affirmat, thardum Uualterum,& aste. clas eius isse antiquiores, viguisseque circa annum III . atque eodem Genebrardotes te in Ioanne XXII. anno 3 32 I. dictu in Lolli arduni suisse Coloni ε crematum, obsequentes praecipue errores.s 68 Ptimo docuit Luci serum cum sectis eius iniuria E cςlo deturbatum , atque aliquan do in Beatitudinem cum ipsis recipiendum. ita Gualterius, di Blouius citati. Seeundo, secundum lio, ducis scriptores ibidem, Lolhardus Uualterus, et eius sequaces, sanctum Michaelem, &Matos Angelos omnes sternis suppliciis esse destinan.

17' Tertio, ore admodum blasphemo affiris mamne illi, Beatissimam Dei Matrema partu Virginem esse desisse , alioquin sita illi bardi non hominem peperisset, sed Λ n.

17r arto, Errarunt asserentes, sugere diuinos oculos, aut minimum ultrice S manus, ea siclera quae sub terra perpetrat tur. Resa de causa exercebant impudicitias subterraneis in locis. Λ de civicum ex puclla quamdam flammis addicta Glilla nomine quaereretur inter ipsos ignes, virgo ne esset i II R., re pon ferit. Super terram virgo sum, non subi7i lcr a Horrenda sane blasphemia, ut quae ipsam L ei sapientiam , di iustitiam perit. AL erunt hune, sicut de praecedentes errores eisdem omnino verbis relati Gualterius , de L ZOuius,dc sumuntque ex Sandero de visibi Ii Monarchia, hqresio 3. per ipsos citato. 273 Pipterea quoad Ioanne de Poliaco D ctore ni Parisiensem, testatur Gualterius c. 8.sccul. q. prodi sse hunc,& seminasse sitos er-Potes contra factamentalem confictionem Circa annunt Domini I 313. gubernante Imperium Ludovico Bauaro Germano, de Eeclesiam c atholicam Ioanne Papa XXII. a17η ouo propter ipsos damnatus suit, di coa eius retrociare , ut patet in extra uagant , Vaς electioi is, de haeret in o Adducit etiam P a teolus i. b ς verb. Ioannes de Poli Monta. 26. S ante eum Sande rus haeres Is .

373 Primo errauit imans, quod Religiosis

Mendicantibus nequaquam sine eonfitenda sacramentaliter peccata de si qui hoe faciant. quod maneant obligati eadem proprius Carionibus, seu Patochis in confessione'niani festares. 1176 Secundo, Quod stante canone amnis mitiusque sexuq dec. nequeat sanunus Pontifex , imo nec iple Deus dispensate cum Paro. chlanis,ut alteri confiteantur, quam proprio Parocho, quia aiebat hoc contradictionem

implicare iar I Tertio. cuod non possit Papa ac nec

Deus quid nucuiquam generalem facultat εconcedere excipiendi confessiones, di quitati Saeerdoti confessus esset, quod Leueretur ad iteradam eam consessionem cum proprio Parocho 178 His traditis adisigit ibidem Gualerius se Haec lan E , inquit, severitas plurimum demiagat sumi Dei, alo. rius in terris Vicarii pote stati,cum e et tu sie ius esse legumlatoribus iapro prus legibus, ac statutis dispensindi, eaque modo pro voluntate ac libito laxandi. ant toni ringendi. ita ille . 179 Tractat deni q. de peruersa doctrina Ma.gistri Pieri de Cugnetijs taenebrardus in Lo-

anne Papa . xi I. dc cum eo Gualterius cap. y-

seculi ι qa aliter ille propositis 66. articulis I 8o coram Rege Philippo Valesio euius Advocatus erat, vel secundum alios, Procurator Generatis in Senatu Parisiens vel o h betur in actis . quq extant tom. . Bibliot. Pa trum edict. is 8'. Miles. 8e Consiliarius Regius N corani Praelatis aic Baronibus Galliae de tollenda iurisdictione, di libertate Eecte' fastica copio egit. disputatis etiam dictis 66. articaa is, idque ad executionem perdu

cere enixe curauit.

i Si Verum inter illos Praelatos peculiari providentia Dei optimx. repertus eii vir ille summae alictoritatis, Ec doctrinς, Cardinarilis Bettrandus tune Augustodunensis Episco pus , qui pereleganti, re eruditis lima oratione , quasi ex tempore habita. soluit Ioeliis pletissime omnia adducta a Magistro Petro de Cogneriis, ipsumque prorsus resutauit, ostendens libertatem , Sc iurisdictionem Eeclesiasticam esse de iure natural Ii, oc diuino nedum humano positiuo, funeatam in do- 181 ctrina Euangeliea. Vnde N Regi, Se reliquisaltantibas per Cardinalem Bertrandum adeo sat factum , vi ipse Petrus de Cugner ijs suae nimiae audaciae,sicuti notat citati Genebrar-dus, dc ualterius, iure optimo merce dcm

tuleriti perpetuam scilicet infamiam. i83 Cuius etiam, inquit Gualter. hodie, supersunt vestigia, tu in iidendo illo simulachro informi, de simo, quod ad angulum Chori B. U. Maiis Parisien. positu obvius qui'; pugnis, de cultellis impetit; quod ipsi erectum diei e Genebrardus in loanne xxi I. ut Onanium posterorum salibus,3t ludibrio, ipsius exponeretur impietast tum etiam in eius nomi-IM nis celebri contemptu. Quo ut utitur Gad ii in hominem stolidum,aut eum, in 'tinara .ioeis agere volunt: illum quippe vulsci v

214쪽

18s citant Naistre Pierre de Cugner . Quod si homo ille impotens tot in hac ipsa vita suae in iura Ecclesiastica petulantiae,iusto Iudicis aeterni iudicio pqnas luit, quamquam non inuenio eum ab Ecclesia defecisse, &e. Haec Gualterius, eximent illum ab haeresi sermali ἀ186 Pari modo id a nobis Me in loeo sit

additum Gualterius,tametsi cap.6. sec.xiv. instituat contra Michaelem de Celana,MGulielmum OKam,hosque a Ioanne XXII. eodem sere tempore excommunicatos suisse asserat, eo quod doeuerint Christum Domi num, eiusque Discipulos, ac veros imitatores nihil habuisse situm, neque particulatim, is neque incommuni. Quam doctrinam es se in se haereticam, declarauit dictus Papa Ioannes XXII. per Extrauag. Cum inter, de

verbors f. in 6. illos tamen, qui eam tradiderunt, non reputari inter haereticos, nec

ab EceIesiae Romanae gremio decessisse, ex mente aliorum, ipse Gual terius testatur. 188 Citea prςdictam autem doctrinam hereticam legendi sunt Venerabilis Beda lib.

in Lucam cap. q. S. Antoninus A. pati. Summae Theolog. titii A. e P. q. s. 3. dc 3. pare. Chron. tit.2Φ cap. S. I s. ac pracipue Carindinalis Bessarminus lib. I de Romano Poma Sy tifice, cap. iq. Vbi egregie ostendit, quod non distordent inter se dictus Ioannes XXII ει Nicolaus IV. circa decisum in citata ex

trauagante, cum inter . Atque haec obiter

de iis duobus Michaele de Cesena, & Gulialielmo ΟΚamuleet non merint expressi itia titulo praesentis Regulae, pro qua satis du

EM DRotulit Mundo Insula Hyberna cirea I annum Domini t 36o. sub Carolo IU.

Imperatore,& Innocentio VI. Summo Po-tifice. Richardum Armacanu, hostem insenississimum ordinis Sancti Francisci, eo quod turpe censeret Christiano , vltro ae spontEmendicitatem amplecti; ob quem errorem, di alium exprimendum, nomen haeresiarchae Isi metito obtinuit. Ad eundem gradum h resiarchatus asscedit Nicolaus Calaber,quia diuersas hareses statim indicandas contra Arsa fidem Catholicam evomit. Eodem seretempore ex Balearibus emergens, librum. ed:dit Bartholomaeus Ianoueetius aliquibus

erroribus eidem Fidei oppositis, infra subii eiendis valdε insectum,ac propterea num

tum hetresiarcharum auxit.

T E Richardo Armaeano Natione Fidit I berno tractat breuiter pro re prae senti Alphousui de Castro lib. I3. Verb. Miseerdotium, hqres. s. atque alii Scriptores

pauca admodum, quae circa eam attingunt. ab ipso desumunt, praecipue Prateolus lib. 1. sui Elenelii alphabetici, vel b. Λrmacauus num 61. ubi in hune modum ait. 39s Armacanus Hybernus Natione, florebat anno Domini II 6o. sub Carolo IV. Imperatore, & Innocentio VI. Summo Romanorum Pontifice , vir quidem eruditus; sed suam eruditionem contra Franciscanos p tissimum exercens ut auctor est Volaterra. ntis, a I. in Ord. Franeis. docebat turpe eia se Christianis, sua sponte mendicos effeta.

Ita ille, ita etiam Gualterius cap. I .s c. iv I93 Praecipuus tamen error,cuius primus in

uentor teste Alphonis a Castro relato, eΣ titit dictus Richardus Armacanus, in eo consistit,quod hie teneret absente Episcopo,

inferiores Sacerdotes posse exercere munia Epistopalia, ut consacrare altaria, oleumacchrisma benedicere, ae ordines Sacros eo Im serre. Ad condemnandum autem hunc errorem, re primum ipsius inuentorem Armacanum, de huius Sectatorem Ioannem

V victetam de quo Regula sequenti congregatum suit Concilium Hispalense Secundum euitis decretu circa hoc affert Alphonissus a Castro Ioco citato , de ex eo Prateolus ibidem, nec crit abs re, si nos ad verbum reseramus; sic habet.

197 Quinto, iudicio ad agnitionem nostri eis xaminis,Agabrensis diaeoni relatu deducta est de quibusdam ipsius Ecclesiae clericis, quorum dum unus ad presbyteri, duo ad

Levitarum ministerium sacrarentur,Episcopus eorum oculorum dolore detentu precbyter quidam fertur manum suam super hos tantum posuisse ,& contra Ecclesiasticis o i 8 dinem, benedictionem eis dedisse. Qii videlicet propter tantam pret sumptionis audaciam poterat accusatus pissenti iudicio damnari, si adhuc in corpore positus, non1ρς suisset mortis vocatione praeuentus. Sed quia iam ille examini diuino relictus,hiima. no iudicio accillari non potest, hi qui sape sunt, de ab eo non consecrationis titulum, sed ignominiae elogium perceperunt, ne sibiscetiana talis usurpatio faciat, decernimus,

ut a gradu Sacerdotalis, vel Levitici ordinis, quem peruersὸ adepti sunt, depofiti aequo iudicio abiiciantur: tales enim merito iudicati sunt remouendi,quia prauὰ inuenti sunt constituti. Haec Concilium Hispalense. Atque hactenus de spectatibus ad haeresiarinctam Armacanum.1oo Dei a circa Nicolaum Calabrum nihil

inuenio apud citatos auctores Castru , Pr teolum, Ec Gualterium, nec sere apud alios,

praeter pauca, quae ex Eymerico a. pari. Di-rect. quae Lai. adducit Mouius I 3s'. num.

7. subsiciam ea verbis ipsius Eymerici, vemagis rei veritas innotescat, cum hie fuerit testis oculatus, imo iudex ad illum eodemnandum , de Magistratui seculari tradedum, ut ignibus uti relapsus exurereturiquod ne ipse Betouius notauit. 1or Item

215쪽

ast Item tempore, inquit, eiusdem Domini Innocentii Papae VI. insurrexit in partibus illis, videlicet in Barcinona,quidam vocatus Nicolaus de Calabria oriundus, sed in Hispania conuersatus. Iste publicauit subscriptas haereses,& errores, qui fuerunt codem. nati Barcinonae solemniter, de public8 per pr a dictum Fratrem Nicolaum Eymericum in illis partibus Inquisitorent, Si per Domi num Arnaldum de Busquetis Vicatium illis diebus Domini Episcopi Barchinon. Errois res autem, & haereses uti erant. dioa Prinio .quod quidam Hispanus haeresiam cha magnus,vocatus Gondis suus, de Episcopatu Loiixesi oriundus, erat Dei filius in Cςlis aeternaliter generatus , licet videretur patrem. & matrem in terris habuisse .etos Secundo, Riri,d dictus Gondis aluus nais quam esset moriturus,sed in aeternum victu

16 Tertio , Quod Spiritus Sanctus debebat

futuris temporibus incarnari, & tune ipse Gondisaluus totum Mundum conuerteret.

-os Quarto , od in die iudieii Gondisaluus

prooinnibus in peccato mortali decedentiabus, ad Inserni supplicia damnatis oraret, eiusque precibus omnes liberarentur, atque

saluarentur.

vos Quinto,Quod in homine sunt tria: anima

quam formauit Deus Pater r corpus, quod formavit Deus Filius e di spiritus, que creauit Spiritus lanctus et ad ιιm invid Sacra Se ιριura. Formauit laeus hominem de Iumo terrae, & inspirauit in eum spiraculum . vitae, & factus est in animam viventem . Hae usque de de Nicolao CaIabro,cui qualiter nomen haeresiarchae competat, iam ex dictis innotescit. 2o Scquitur tertio loeo deeIaremus haer siarchaeum Bartholomaei lanouesij; de quo multa agant ex antiquis Scriptoribus, praecipuἡ Εymericus in Dire L a. pari. quaest. 9.cum suo Commentatore Franc. Pegna, qui oportune aduertit commentatio 36. superparticular Quidam vocatus Bartholomeus Iano uesius, quam variὸ legatur in Bononiensi, de Sabellano Ianuensis, in Codice Ca dinalis de Gainbara Ianouelli, sed rectius in Barcinonensi, Iano ueli I. o 8 Emersit hie haeresiarcha circa annu Domini t 363. tempore Urbani Papae U. & Imperatoris Caroli iv. Quamuis autem oriudus fuerit ex Insu is Balearibus, siue ex Maiorica, vi cui Ir citato Eymerico afferunt Betouius anno 13 39 num.f. dc alii,siue ex Mino. rica , ut ait Prateolus lib. a. verb. Bartholo

maeus Ianouelius num. II repertus eli tame

Barcinonae scripsisse librum quendam variis error bus contra fideiai Catholicam insecturpropter quos ibi ab Episcopo Barcinonensi Beringerio de Arit. & ab ipLEymerico tuc Inquiriture una cum libro suit condemnais

tus . :

zos Huiusmodi autem senterrores haeresia chς iano uesii apud Eymericu . Primo, quod Picii geret ille ccrtum tempus Aduetus Λ tiehristi, di diem indicaret, quo ipsius disti puli in lucem prodituri essent, nempe diem Pentecostes, anni I 36o. non attendens ad illud Actorum cap. I. Non est vestrum nosse

tempora, dcc.

aio Secudo, Quod tempore dicti Anteehristi suturum sit, ut cesset incruentum sacrifici di alia Ecclesiae Sacramenta . at i Terti6, QSod Christiani omnes libero

arbitrio praediti , qui ab Antichristo perue tentur, ει siue in fronte,siue in manu char ctere eius inurentur , sic immobiliter sine adhaesuri doctrinae illius , ut nunquam ad G dem Christianain te uersuri censeantur, nec possint conuerti, neque sternam damnati nem ullo modo declinare; quin imo flammis e Cilo diinissis sint exurendi; & quod ille .character tantam eficaciam in manibus e tum sit habiturus, . t inflexibilis arbitriai sos obstinatos esse cogat. a I arto, Quod non modo Christianorii infantes, sed e tam omnes Iudaei, Saraceni, aliique cuiuscunque aetatis infideles,ab Antichristo aliquando seducti, eo tandem e tincto,ad Christum se se conuertent; non autem Christiani, qui iam adulti compotes rationis Antichristo adhaesioni, adeo ut uniuersa Ecclesia Iudaeis.alijsq;Infidelibus,quos Ianouesius aiebat Bia conuertendos, sita ly constituenda. Hos errores tribuunt huie haeresiarchς eum Eymerico auctores citati, excepto secundo, quem ne scio cur Prateolus& Gualterius omiserunt: atque hic satis pro

REGULA CCLXXXIV.

bernacula tenente Innocentio Papa VI. de Imperii Germaniae Carolo iri vix te haeresiarcha Gondisaluus, cuius Secta ex aliquibus haeresibus instituta parum durauiti sicut εο eius auctor , qui uti relapius ignibus a, I su: t damnatas. Declinante autem iam. hoe secuto xiv. maximam perniciem dictae Ecclesiae intulit , presertim in partibus S Ptentrionalibus,Secta V vic Iesitarum,cuius institutor fuit Ioannes Uvieletas Natione ai6 Anglus homo pessimus . Post huius vero mortem eiusdem Sectae instauratores,& propagatores disicipuli illius, vocati etiam ivulgo Lollardi extiterunt.

α 37 mVoad priorem haeresiarcham Gondia e saluum paucissima inuenio, apud Blum Bro uiuum anno I 339. num. g. quae ipse desumit ex Fracisco Diago in histor. Prouin. Arag. Ordin. Praedic. lib. t. cap. a . ubi ait hunc peruersissimum haeresiarcham ob varias hereses , quas Nasphemando protulit,

216쪽

ab Archiepiscopo Toletano ignibus uti r lapsum fuisse damnatum.118 Haereses autem suerunt huiusmodi. Pri-mδ , quod esset germanus S. Michaelis. Se- eundo , quod pro eo seruaret Deus locul desertum Lucistri. Tettio , quod ipse esset prima veritas, di scala Cetti . inarto, quod lingulis diebus hora designata scanderet Cr. Ium,&obstularetur illud . Quinto, quod aduenientem Antichristum ad singulare

duellum prouocaret,&Cruce Christi diade. male spineo ornata impium prosterneret Sic BLouius totidem verbis, nee aliud dicedum occurrit.

diis E contra vero de Secta uvie Iessitarum,

ae de eius auctore Ioanne V viciesso, multi copiosissime tractant. Alphonsus a Castro aduersus haereses multis titul. Prateot lib. s. sui Elenchi vetb. Ioannes Uvicleffus, nu. 12. Gualter. caP. I . sec. 14 & prae alus maxime recentioribus Betouius anno Domini i3 π.num. T. di seqq. exorditur cum Thoma

Vvalsingamino sic. xo Per idem tempus surrexit in uniuersitate Oxoniensi quidam Borealis dictus Maiagister Ioannes Uvies eis, secularis , in Theologia tenens publice in Scholis, & alibi eonis

clusiones erroneas, & haereticas, ac statui vinniuersalis Ecclesiae contrarias, & absurdas, praecipud contra Monachos, & alios Rel, giosos possessio natos venenos E sonantes. α, Qui ut suam haeresim cautius palliaret, ac sub exquisito colore dilataret latius, congregauit iniquitatem sibi,videlicet comites, atque socios unius sectae, insimul Oronis, de alibi commorantes, talaribus indutos vesti-hus de russeto, in signit persectionis ampIM-ris incedentes nudis pedibus; qui sucis etr res in populo ventilarent, ec palam, ac public E in suis sermonibus praedicarent. Hucusque eum Thoma Uvalsingamino Brouius. ,1 a Qui statim exprimit aliquas hqreses prε- eipuas instat nobis cum reliquis sub ij eietur Ioannis v vici essi, quae &aliae usque ad 23. cum fuissent exhibitε, ερ perlects coram Summo Pontifice Gregorio XI. hic cas damnauit, de iniunxit per litteras Archiepiscopo Cantuari et Episcopo Londinensi, ut ipsorum auctoritate dictum V vicie Sam sacerent c5prehendi, de super illis haeresibus diligenter

123 examinari. Hoc autem peracto examine

dicti presules solummodo indixerunt silentium hule haeresiarchae, de sequacibus eius, ne de huiusmodi materiis sermones inirent, aut eas uno modo publice vetitarent:ex quo factum, ut illi per aliquod tempus omninos luerint; sed nequaquam diu in hoc silentiose continetes,denuo venenum haereticae doctrinae euomere cet perunt. Affer i idem Beto.

uius, qui sequentibus verbis indicat, quam sol ieitus effet Papa Gregorius in adhibendo remedio huic pesti, ne magis serperet..i4 Paucis diebus, inquit, ante Natale in minicum misit Dominus Papa Bullam suam Vniuersitati Oxoniet ministerio Magistri Edmundi Statard, increpans eos correctione

paterna, super eorum desidia manifesta, eo quod talo tempore opiniones erroneas ipsius Antichristi discipuli, scilieee Magistri

Ioannis v viciesradicari permiserant inter eos, dum non fuerat, qui ferrum doctrinae Catholicae assumere laboraret ad extirpandam tam pestiferae plantationis radicem . ais Cuius uniuersitatis moderni procuratores, siue rectores, quantum declinauerint a

prudentia, seu capientia antiquorii, per hoc facile coniici poterit, quod audita causa di cti papalis Nuncij, diu in pendulo hqrebant,

utrum Papalem Bullam deberet cum honore recipere, vel omnino cum dedecore re suistare. Haec 3c plura ille.

1, 6 Dictam vero Bullam adducit per extensu ipse BEouius ib. n s. sicut Ec litteram ad supra relatos Archiepiscopum, Ze Episcopia, ac aliam ad Regem Angliae Edualdum , qua Papa Gregorius XI. requirit enixe ab eo, ut dictis Prssulibus in prosecutione negoti j ip sis commissi contra Uvieletam,& Socios suo xx fauore, de auctoritate assisteret. Quod ip. se non videtur ptestitime, cum potius conniaueret, ut pestifer homo ille semen suorum.

errorum, praesertim eorum, qui contra Ecclesiasticam Hierarchiam, N in fauore Principum, ac Dominor u Secularium erant, magis magisque spargeret, ac defenderet: sicuti ipse Vulelelus sparsit etiam extra Regna Anglicanum, prici pu Eapud Boemos, de oquo Polidorus virgilius lib ry. Angi histor.

vi resere ibid. Betouius num. I9. persequentia verba.

218 Extitere, inquit, hoe tempore aliqui viri infamia insigni,quorum caput,& princeps filii Ioannes V vicietas. Iς ut fimaei' Σ . primo indignatus, quod non potui sit ad

summos sacerdotalis ordinis ascendera honores, iactus inde Nacerdotibus cunct sinimicior, egpit diuina scripta peruers8 interpretari, atque nouam instituere sectam,

usquὰ eo, ut in Nobili Oxoniensi Gymnasio publicὰ sit in Sacerdotes, quasi legis auers

res essent, debacchatus. Et ut impune tantum facinoris,lautore patiter atque audacia armatus faceret. Regi ante omnes summum in cunctos ordinis Prq sectos imperium tri-α19 buit. Prqterea homo nocendi cupidus, certum hahens no facile viros doctos veneno infici, utpotE, qui rationes admittant,

cogitauit imperitum vulgus in suam in primis sectam sibi rectedum, quod illud soleat pertinaeius, id quod semel imbuerit, modis

omnibus retinere. Non contentus itaque

impleuisse codices latine scriptos de sua haeresi, etiam ex illis commentatios patria lingua conscriptos secit, atque protinus edidit, ut etiam agrestes maleficς superistitionis peia 3oritos redderet. Ad extremum homo nimium confidens , elim rationibus veris c geretur ad bonam redire frugem, latum a suit, ut pareret, ut etiam maluerit volunt rium petere exilium, quam mutare senten.

tiam: qui ad Boemos, nonnulla haeresi antea inquinatos, prosectus, a rudi gente magno i

217쪽

tat, εc non per mendicitatem.

11ρ XXIv. u Fratribus religiosis io teporalibus sebueniunt, omnes sunt simoniaci, tum etiam Religiosi ipsi, qui se pro illis ot

16o XXV.oratio pricisὰ nulli vale aut pro. dest. XXII.omnia de neeessitate absoluta eventuti,si xx VII Confirmatio, ieiunium, clericorum ordinatio, locorum consecratio, rese

uantur Papae, & Episcopis, ob Iucri temporalis,& honoris ambitionem. 161 χXvIII. Vniuersitates,studia,collegia a, graduationes,&magisteria,2b eisdem Papa,& Episcopis sunt vana getilitate introducta,& no plus Ecclesiae prosunt quam diabolus. 63 XXIX. Excommunicatio Papae, vel cuiuscumque Praelati non est metuenda; quodeensura sit Antichristi. 16a XXX. Claustra sundantes, ac ea ingredientes peccant, & sunt viri diaboli. M. Ditare Clerii est contra Regula Christi ins xxxII. Sylvester Papa , de Constantinus Imperator errarunt Ecclesiam dotando. XXXIII. -tquot sunt ex mendicantium odidine sunt haeretici, & qui eis eleemosynam

tribuunt sunt excommunicati .a66 XXXIV. Ingredientes Religionem, aut aliquemordinem,inhabiles sunt ad diuin rum praeceptorum obseruationem,& consequenter ad Regni aeterni consequutione,ni si ab eis apostarauerint, aut alio modo deiecerint.

267 XXXV. Papa eum omnibus tui ordinis possessiones habentibus, sunt haeretici , eo quod contra ius diuinum possessiones retineant:itemque omnes consentientes eis,u deIicet Domini seculares, ac caeteri latet.:68 XXXVI. Ecclesia Romana est Synagoga Sathanae; nec est Papa immediatus vicarius Christi,de Apostolorum. 26s XXXVII. Epistolς Decretales sunt apo cryphae , abducuntque a Christi fide quamplurimos, ex quo stulti iudicantur Clerici, qui eis operam dant.

a To XXXVIII. Imperator Constantinus, eae terique temporales Domini, ut EccIesia bonis temporalibus dotaren a Daemone seduincti suerunt

ara XXXIX. Electio summi Pontificis a Cardinalibus, i Dgmone suit introducta. 271 XL. Credere Romanam EccIesiam elia supremam inter alias Eeclesias,non est de necessitate salutis. a 3 XLI. Error esset no leuis,si quis per Romanam Ecclesiam intelligeret uniuersalem Ecclesiam, aut Concitum Generale,aut PrimatumSummi Pontificsi alias particulares

excellere.

x 4 XLII. Fatuum est credere, Indulgentias Eapae,&Episcoporu aliquid mometi habere. s Is XLHI, Iuramenta quq flut ad humanos contractus, 3c commercia ciuilia roboranda, illieita sunt. a s XLIV. Augustinus,Benedictus,d: Bernar. dus. nisi poenituerint, danati sunt, quod Re. ii giones instituerint,& intrarint,di posscsio

Tom II. nes temporales eas habere voluerint,et peramiserine. α77 XLV. Ex quo concludendum omnes Re- Iigiones indimere eee introductas esse a Diabolo. Hi sunt s. Articuli Ioan. v vicies a syllabatim descripti ex Cone Constantien. per quod exprimuntur,et condenantur. Quibus alios i s. adiungunt Doctores prςcipuἡ Castrus, et Guali. citadi,ex illius seriptis eoilectos, nemper

x g XLVI. Est hominem earere libero arbitrio, ita Castrus Verb. libertas, haeres. I. et Guali. cap I .sec. I . , a XLUll. Omnia prςdestinatoru peccat. esse venialia, probotu autem omnia esse lethisera: ex quo sequitur homini reprobo peccatu esse mortiferum,si ligulam, aut acicula seretur, hoc est, aeterna nio. te dignu; α insertur,dignu patibulo,dignu rota,dignu qua uis alia teporali morte:quippe quoi planum est semper esse morte aeterna leui rem . ita Castrus verb.peccatu haeresi a de Gaale. ita, so XLVIII. Quod neq; honorandi, aeq. lnvocandi sint Sancti.Castri verb. SS. & Gaait.,8i XLIx Nee Sanctorum nee Christi ipsius Reliquijs veneratio est exhibenda.idem Costrus verb. Reliquiae, di Gualt. 181 L. Crux Redemptoris Nostri, nullo peis nitus modo debet adorari: Lu Castro ver b. Adoratio, cit. Guali.

α83 LI. Quod manifesta sit idololatria habere imagines in Ecclesijs, idem Castrus verb.

18s LIIi Ma'd sit repugnas libertati Christianae,aliquem ad horas canonicas recitandas, vel ad preces certo aliquo statoque tempore fundendas obligari. Castrus verb. horae canonicae, di Guald Ioc.cit.

LIV. Tenuit Uuic leos, Catum ecelesiasticum esse deridendum,eo'; qui in Ecclesia concinunt , Sacerdotes Belial nuncupandos. verb. Cantum ipse Castrus, & Guali. ibid. 183 LV. Quod benedictiones omnes ecclesiasticae spectent ad usum necromantiae. ita Castr. verb Benedictio,& ibid. Guale. 188 LVI. Nequaqua esse meritu in ieiunio, nee in abstinetia i eertis cibis,tenuerut Uvi

α89 LVII. Quod item Baptismus infantibus non sit ad salutem necessarius, Cassius verb. Baptismus, haeres 9 & Guald xyci LVIII Errabat etiam Uviciemus assirmas

Baptisino non esse admistendam oleiunctionem. Castr. vem. Baptismus. haeres. 8.api LIX. Defendebat vulcietas Episcopum non esse simplici Sacerdote superioressu. Castr. verb. Episcopus, haeres I. et Gualter. QM bene notat cum Genebrardo in Innocεtio VI. illum tali errore ideo fuisse infectu. quod se indignaretur non potuisse consequi Vigomensem quem ambiebat Episcopaeom. Mi LX. Quod Iege diuina licitum sit mair monium inter satrem & sororem . nec nisi humana inuentio suerit interdictum. Ita is T Gual-

218쪽

Gualterius ubi supra. 293 LXI. I andem errauit V victetas asserens

quamlibet creaturam esse, ac vocari posse

Deum, quod illius persectio fit in Deo,ut in eausa tua de quidem modo ideali , atq; ex

est plari. Hune errorem refutatum inuenies apud s. Cyrillum ΛIexandrinum lib. I. in Ioann cap. 6 Thomam VvaIdensem, lib. I. in doctrina art. I. cap. I. cum seqq & Gregorium de valentia par. I. disp. I. quaest. q.

prope finem. xys Hactenus de ultimis quindeeim errori-hus liaeresiarchq vvicleis, quos omisit Pr teolus contentus illis s. expressis i Conculio Constantiens; a quo dictus haeresiarchaiam diu antea vita functus, habita prius diligenia di acturata examinatione super eius finali impinnitetia, & pervicacia,denuo fuit 296 declaratus haereticus. Et statutum, ut eius ossa, si quoquomodo ab aliis fidelium coriaporibus pos ni discerni effoderentur,ice

humata extra Ecclesiam proiecta manerent. ita Praeeol. loc. cit.

dis' Apud eundem Praieci lib. r. verb. Lol. lardi num. 7. qualiter aliqui sequaces Uvi-clei fi appellati fuerint Iollardi inuenies: a que dictis hactenus prosectis sec. I . sit tibi

satisfactum.

CAPUT XVII.

De Haereticis, aut Haeresiarchis eque eorum Sectis pereiciosi is Ecclesiaci ea,

qua ad impugnandam eius Fidem toto centenario XV. instituta suerunt.

PROOEMIOLUM.

dis Annalibus Ecclesiasticis, quos ille morte prquentus aliquorum Centenariorum A A miserat, non incongrud sub finem euiusq; Centenarii apponit prpcipuarum rerum Bre uiarium tin quo vestistia Genebrardi, & Gualterijsequens, in primis attingit ex SS. Patribus, di Doctoribus nonnulla finxissima testimonia pro stabilienius magis respectu nostri praeeipuis veritatibus Fidei Catholi est, de eonsequenter pro diruendis magis dogmatibus haereticis, eidea fidei onpositis. Nos hoc idem hactenus praestitimus, ac merito prosequimur, eodem seruato in praecedentibus ordine, nem se in ProoemioIo prasentis Centenarii respectu praecedentis Unde pro veritate Eucharisileae Transibilantiationis, de saerifieij Misit, adsunt testimonia Nicephori Calixti multis in locis, prςeipue lib. ix. cap. i. de lib. I 6. cap. 6. Ludolphi carthusiani pari. a. itae lesu Christi. cap 36. Heruei in cap 7. ad Hebraeos. Ioannis de Teneramunda lib. de Sa. 3 eramento Altaris, di plurium Scholasticorum lib. . sent. disti ro. ει seqq. Pro veritate Sacramenti Baptismi, testimonia eiusdem Nicephori Calixti lib. 7. cap.3 3.dc lio. IA.cap. I . Cantaeuz. Apol. 4. Pachimeri in Ecelesiast. Hierarch. cap. de Sacramento illuminationis,& Scholast. lib. 6 sentent. Pro veritate adorationis Imaginum, de Reliquiarum , testimonia Augustini Triumphi

Anconitani quas . i7. Summae de potessate Ecclesastica art. 3. Ecqu. 68. an. q. NicePhori Gre- Urae lib. s. cap.vl. Cantacuren. Αpolog. 3. contra Mahometanos, ει orat. 3. contra eosdem, Scs aliorum plurium . Pro veritate IiMri arbitrii, testimonia Durandi de S. Porciano in L sentenda . D. 2.2.3. Pauli Burgen. in Biblia. Aluati Pelagii ἰi a. de Planctu hcclesiae cap.8. Nic ph'ri Calixti, lib. t ea 3. de non paucorum in a. sentent. dis .as. 16 3e 28. sicque de reliquis Fidei praecipuis veritatibus. Pro quibus peculiaria apud dilucripi. Genebrar.Guali. Ec BZ u. test. collecta in fine seca tibi legeda relinquimus, ut iam serm.de lectis hqresiar. I .sec instituamus.&cta Ioannis mse, er Hia Hi eennexa, vi Ioannis A Zisba,reuronymi de Preta, dic. qualiυνδε babenφ.

RAGULA CCLXXXV.

recoques errores,it hos aliis artic.dc propositionib. suspeetis asperges, ipsi EcclesCativaldein sciens,perniciosissimael iussitat. secis 3 aueror extiti EUnde postea uti pertinax in illis a Concis Constantilem condemnatus suit, s atq; igne punitus. Ioanes vero deZischa precipue in sparsedis Hust errorib face Hustitis praeteres agnu apud Bohemos nome ςotaeutus, nouae sectς Thabori tam dux euasi e . io Hieronymus ita de Praga,sicut se foetu praecaeteris Ioann. Husi in prςdicatione dictorii errorum pribuat; ita cade per ipsum ConciLCostantien. codem natio,& ignea punitio ei II coligit. De huius secta, di de aliis haeresiarchae Husi coniunctis aliquid dicetur. x ,πTEu qua infelicia, de turbuleta apparue-LA riit initia huius sec. I s. occasione illius mostrosissimi haeresiarchaeIoan.Husi. na quidquid afferat prateolaib 8. vem. Hussiae nar. appones ipsum Husis in sec I .eirca an. IIII. teliqui Scriptores ad secul. I . reducunt.13 Cualterius eui in Regula adhaesimus) ea. I. irmat, quod coeperit inficereEcclesiam suo haereseon veneno anno circiter I Ri4 BE

219쪽

I4 BEouius vero vult quod ille id aliquanto

prius praestiterit, nempe anno Iqor. ubi n.8.

copiosissime de rebus eiusdem in sequentibus tractans quoad praesens institutum, sie

aggreditur.

1s Et quidem hactenus ut Dubrauius me mora b recepta siemel ab Sede Apostolica iBohemis Christiana Religio eum omnibus

ceremoniis inuiolata , inconcussaque in . Bohemia perdurauit, sensim inde vacillare, di labescere, simulatque Ioannes Hust, quod vocabulum anserem L a, strepere inter o. Iores, eorumque suavem cantum sirepitu suo, propter inualescentem factionem superare 36 cςpit . Popularem enim causam inter populares suos agendam suscepit aduersus Germanos, de aduersus Sacerdotes, quibus viri iaque Bohemi non valde propitii erant, ut ip- is quamquam sacerdos,capitalis nuper inimicias utrisque factus , dum impatientissime sere in honore cuiusdam sacerdotii praelatu sibi fuisseGermanae nationis cadidatum suf-

fiamio Germanorum,& fauore primorum s

ce otum. Haec & alia ibi BEouius . Quibus ia de significatione nominis Hussanserem sonantis innotescit,ac simul demo.

tiuo,quo inductus est iste hqresiarcha adprolabendum in multos errores contra fidem ex nimio scilicet de ectenato ambitionis anfectu. Vnde nam autem huiusmodi errores haviserit, de quantum eos sparseritia Prateo, io citato audiamus.. 8 Hussitae,inquitia Ioane Husis genere Bol, mo appellati sunt. Hic cum impiam uvaldensium, St Uviclessitatum sectam,& insania

amplaxatus suisset, tanta dementia in eoru doctrina profecit, ut velut viperinum exitia. te germen matris suae Ecclesiae viscera coris rodere nunquam cessarit, donec in Concilio Constantiensi damnatus, vivus exustus est. Coepit autem apud Pragenses primum publice docere contra Indulgentias potificias atque ex hac occasione perniciosi tunc tumultus in Bohemia contra Sacerdotes , α

Monachos exorti sunt.

is Eorii vero insania, ut scribie Aeneas Syruuius, qui postea Pius Secundus Romanus Potifex dictus est, in de origine Bohemorum . cap. 73. talem ortum habuit. Quidam, in is quit, nobilis Bohemus, ex domo, quam putridi piscis vocant, apud Oxoniam Angliae Ciuitatem studens, libros Ioannis Uvietes inuenit εἰ secum tanquam thesaurum patriqsuae intulit, & hoe virus stetidum tanquam putridum piscem, in suos ciues euomuit. Et et o post recessiim Teutonicoru de Praga adLip-siam, Ioanes Husi de libris Ioannis V, teleffmulta attulit in medium, afferens in eis omnem veritatem contineri: S: ita multos ad se pertraxit,qui coeperunt latrare in sacerdotes di ab EcelesiaCatholica recesserunt,de impia Uvaldesium sectam atque pervicaciam amplexi sunt. Adeo quidem, ut ab isto Ioanne omnes pene Bohemi intacti fuerint. ita ille. i Verum dicti libri haeresibus insecti a Ioanne Vuic leo compositi, cum Pragae multi-

Tom. II.

plieati nimis essent, magnique aesimarentur, per Archiepiscopum vocatum Sbinco,virum magni nominis, de auctoritatis, ex vi etiam

edicti Regii ibi τulgati, plus ducenti fuerunt

collecti, & omnes ad unum igne consumpti; ae simui Hust concionibus prorsus interdia 2 ctum. Propterea ipse relicta Praga ad oppidum Husinetet,vnde oriundus erat,se cuntia

liti Vbi ex permissilone veteris Domini sui, usum concionandi resumpsit pud magnum hominum coetum, semen suae haeresis spargens. Affert cum citato Aenea Sylvio ibidem Betouius raddens quod ille hoc dicto nimis impudenter gloriari soleret, nimirum ;M- Isbum Romana meissia ιmpam iam, ut liuorem cius, ne post centum qiisdem annos aboleat. Delato autem nuncio ad Alexandrum

Papam Quintum de iis, quae a Ioanne Hula,& complicibus eius in detrimetum Ecclesiae agebantur, &qualiter ille contra prohibitionem sui Antistitis usum concionadi pro sequere tu haeretica doctrina simplicem populum inficiens, Bomam citatus ab ipso Sunio Pontifice , noluit huic obedire,sicut nec obedierat Praelato suo ordinario. Ad qua dictus Summus Pontifex Bullam misit, per

quam duo ei iniungebantur: primum, ut nopermitteret ab ullo homine cuiuscumque gradus, di conditionis articulos Uviciem , publice, vel occulte astrui , affert, aut dog-2 niatizari. Secundum, ut assumptis ad hoc

quatuor in Sacra Theologia Magistris, &duobus Doctoribus Deeretorum, de ipsoru consilio super his procederet, ac prohiberet, nequis in Ecclesiis, siue in scholis, aut quibusvis aliis,locis praedictos articulos doceret, defenderet, aut approbaret. Ita quod si quis contrarium faceret, velut hqreticus

16 At Ioannes Huls, iam obstinatior effectus, aduersus dictam Bullam diuersa obiecit , & grauem querelam excitauit , ut videre est apud ipsum in eo libro . quem de Ecclesia composuit, cap. I 8. praecipit circa illud , quod praeceptum ipsi iniunctum esset factis, e verbis Christi, de postolorium eius contrarium. Vnde a tali Bulla ad Papam filii ole appellauit. Ita BZ uius ibid. x Eo autem sere tempore, Dei Opt. Max. peculiari providentia congregatum fuit V- niuersale Concilium in ciuitate Constantiae: ad illud item ut Ioannes Huss veniaret pro purganda sua,&totius Regni Bo- hemi infamia propter hς resim , quam pro fiteri dicebatur, viaque gentium diuulga ea, curauit diligenter Imperator Sigismundus, missis ad eum aliquot nobilibus Bo-

hemis Consilia vis suis, qui id ipsi suad

rent, datisque publice securitatis litteris, ne sibi alicubi diserimen aliquod praeparatu esse existimareti quarum exemplar adducit

220쪽

Lume ΠL DE MAETERIIS TRIFUN. FIDEI

18 Verum absq; tali excitatione Imperatoris, S absqtie litteris securitatis Oblatis,ex se idiso inductus est Hus, Constantiam venire , &Vniuersali concilio adesse,ad effectum oste dendi se innocentem, de ab omni haeresis labe immunem, uti ipsemet Pragat testatus est per scripturas, seu litteras in publicis locis dictae Ciuitatis, quin de ostio Aulae liegiae asia' fixas. Quibus prouocabat quoscumq; ad dicendum, vel coram Archiepiscopo Pragensi, vel in conspectu praefati Concilij, vel etiam Summi Pontificis, si quid haberent contra se quod Fidei Catholicae esset opposituna κγΩferens se, si probaretur,ad quamlibet iuridicam condemnationem, sin minus,illi poenam 3 o Tationis subirent. Dictarum litterarum coinpias inuenies apud eundem B ovium an . ITre plura alia huc spectantia, maxime publica virorum grauium testimonia, quae ipse Huis fraudolcnter procurauerat ad probandu do. ctrina a se traditam,fuisse absque vIlo errore. 3r Nihilominus quam primum iste haeresiarcha Husi in conspectu Vniuersalis Concilii Constantiensis se praesentauit, inita cum ipso concertatione, a uiris doctissimis, praesertim a Stephano Patere prae excelleti Theologo,in grauibus erroribus contra Fidem Catholi ea non paucis fuit deprehensus,de eisq; prorsus 31 conuictus. Λ quibuscum noluerit ullo modo resilire, etiam post multas monitiones tu ab alijs Cociliariis grauibus tum ab ipso Imperatore Sigi sinundo ei serio factas, it tandem ad ultimum supplicium condemnatus, de uti pertinacissimus, vilius igne cosumptus,

ut pater e et Act. dicti Concilij : Iubet tamen

sententiam condemnatoriam ex eisdem Act. hic apponere cum BZouio ann. IqI .f. l. qa

3 3 Consequenter Episcopus Cocordiensis legebat sententiam contra Ioannem Husi de

Regno Bohemiae,qui fuit degradatus in presentia Concilij, de traditus Curiae Seculari. Sorantia eontra Ioannem Hus. 3 QAcrosancta Generalis Costantiensis SVLI nodus Ecelesiam Catholicam repraese tans , in spiritu Sancto legitim E congregata

ad perpetuam rei memoriam. Quia teste ve. ritate, arbor mala fi uctus malos facere consileuit; hinc est, quod damnatae memoriae Ioanes Uviclest sua mortifera doctrina non in a Christo Iesu per Euangelium, ut olim Sancti Patres filios genuere, sed contra Christi salutarem fidem veIut radix viruleta plures genuit filios pestiferos, quos sui petiter si dog-3s malis reIiquit silc cessores. Aduersus quos haec Sancta Synodus tanquam cotra spurios, de illegitimos filios cogitur insurgere, ceoruerrores ab agro Doni Inico tanquam vepres nocivas . cura peruigili, Se cultroalictorita.

tis Ecclesiasticae resecare, ne ut cancer ser pant in perniciem aliorum. 36 Cum itaqIn Sacro Generali Concilio nuper Romae celcbrato decretum suetit, doctriis nam damnatae memoriae Ioann.Vvic Irst da nandam esse, de libros eiusmodi doctrinam . continentes lore tanquam lis reticos coburendos, 3c doctrinam ipsam damnatam, Si libros eius talem doctii nam insanamae pelli seram includentes, combustos fuisse cum effectu,& huiusmodi decretum auctoritate Co37 ciiij suerit approbatam. Nihilominus ramo quidam Ioannes Hussin hoc Sacro Concilis hic personaliter constitutus nonchristi, sed potius Ioannis V victe filiaeresiarchae discipulus, post, de contra damnationem, de decretuhuiusmodi ausu temerario contrauenies, e

rores eius plures, Sc haereses tam ab Ecclesia Dei, quam etiam a ceteris olim Reueredis in

liristo Patribus, Dominis Archiepiscopis, e Episcopis diuersorum Regnors de Magistris in Theologia plurium studiorum condiana-3 8 tos, dogmatizauit,asseruit, cprεdicauit. Prς sertim damnationi Scholasticae ipsorum articulorum Ioannis Uvie Iefffactae pluries in Vis niuersitate Pragensi cum suis complicibus in Scholis , At in praedicationibus publieὸ resistendo, ae ipsum Ioannem Uvicies vim C tholicum, de Doctorem Euange Iicum , in fauore in eius doctrinae cora multitudine Cleri,& populi declarauit; certos etiam articulos infrascriptos,& plures alios, de merito da natales,tanquam Catholicos esse asseruit, de publicauit, qiii in libris ipsius Ioannis Husi. de opuscubs notori E continentur.39 Quapropter habita per prius plenaria informatione de praemissis, do diligenti deliberatione Reuerendi sis in Christo Patrum, Dominoram S. R. E. Cardinalium, Patriarcham, Archiepiseoporum, Episcoporum, Ee caeterorum Praelatorum,& Doctoru Sacrae Paginae,

At Iitris Utriusq; in multitudine copios haec Sacrosancta Constantiensis Synodus deci tat, Sc definit, arti eulos in Dascriptos, qui habita collatione per plures Magistros in Saera pagina, reperti fuerunt contineri in eius lia 1 bris, Sc opusculis manu propria scriptis ; Et quos etiam idem Ioanes Huss in publica audietia eo ram Patribus, de Praelatis huius Sacri Concilij confessus fuit in suis libris, de opusculis contineri; non esse Catholicos, neetaquam tales esse dogmatizandos, sed ex eis pluresesse erroneos,alios stadalosos, aliquos piarum aurium offensi uos, pluresq; eorum esse temerarios,de seditioso de nonnullos eorumdem esse notorie haereticos, de iam dudui Sacris Patribus, le Generalibus Cociliis reprobatos, Si damnatos, ipsbiq; praedicare,dogmati Zare, aut quomodolibet approbare districte inhibendo . i Sed cii instaser. arti c. expressὸ eontineatur in libris, seu tractati b. suis, videlicet in libro, que intitu at de Ecelesia, de aliis suis opust lis: ideo libros praedictos, de doctrina,& singuIos alios tractatus, de opuscula in Latino, siue vulgari Bo hemico per ipsum editos, aut in quocuq; a Ilo idiomate per altu. vel alios tras latos, haec Sacrosancta Synodus reprobat, atq; condonat, ipsos cohurendos publice, oc

leniter in praesentia Cleri, & Populi in Ciuitate Costati e si, de alibi decernit,& definiri 4 Α dijciens, propter prsia ista , omnem eius doctrinam merito esse de sore suspectam de

fides

SEARCH

MENU NAVIGATION