장음표시 사용
451쪽
llandiab ea ; tamen secundum glos in
l. I. . quad. prou. non est necesse, diuersitas , di contrarietas in ista non impedit, quin inuicem e patibilia sint, & simul codullari possint, quia appellatio interpo Ixit lux sub conditi de , quatenus. scilicet, Tenteritia aliqua sit, Ae hoc sufficit, ut coniungi possit. Ita post Bart.&alios,in L si e prosum, S de appeti. Velior. in prax. lib. 8 Cv. 1-num. 3.ubi dictglos citat. 37t Praedicto autem modo coniuncta appellatio cum nullitate, appellanti valde utilis eth. I. quia sic appellando habet annum, de ex causa biennium ad prosequendum ap-
Pellatione, ut cum auth. ei, qui, C. de is
nemp. appelL videbimus Regula sequenti rsecus estet, si ab ud appet latione tantismin ceret grauatus de nu litate; de quidem saecumbet sic dieens de sola nullitate , si de
apta in eo ni inenti,Meuidenter non docuerit. Ita Αng.Areti in I.cum prolata, n. l.ε37 a de re iud. 5c alii. II. appellatio coniuncta cum nullitate emeacius operatur suos essectus iam sapra expositos, te alios, qui exeat eoniunctione ei competunt. Videas ipsos apud Ruginei. F 3.tot cap.2.3 3 Sed quid , i per statutum. vel legem ne prohibitum de nullitate dieere Inter cassis adductos paulo ante,in quibus est IN citum dicere de nullitate, hune proposuit obiter Ruginet Ius, ibi, sis. cap. I. atque e m ex prosimis expendie x.glosa. cap. Per totum. Resbluit auiam sie . quod hu iusmodi leges, de statura, quibus prohibetur allegare nullitatem, cum multiplici libmitatione debeant interpretari; attingo
unam, vel alteram ex iis limitationibus, ut 37 sint in exemplum. Primo,qubd non intelligantur de nullitate proueniente ex dese ctu iurIs naturalis, ut in omissione citationis. l.de unoquoque , ff. de re iud. Mars num. 3.Clem pati oralis , eodem tit.& alii ,37s Secundo , non obstante prohibitione cuiusuis legis, vel statuti, dici potest de nullitate ab interloquutoria quavis post recu satum legitime iudicem lata. Ita Anchar. quaeli.43. num. 3II.3e Rugine lus dict.cap. num. 14.apad quem reliqua, si lii bet, legas. 376 Luarto. Attendendum est appellanti, ut rite ine rectE Grmet libellum appellationis, ad expressionem nominum appellantis , Se appellati, ac utriusque iudicista quo, de ad quem, eum magna tamen differentia. Nam appellantis nomen necessario expri mi debet. l. r.3c ibi Bart. ac reliqui, F. de appell. Ang.Aret .in I.scio, nu.2. Ude appell. 377 de Ruginellas diei. r. a.eap. . num. a. Q ribenὶ aduertit eum eodem Aret 8t Bar per ipsium citatis, quod tam procurator, quamndeiussor quando appellant, proprium nomen. de non eorum, quibus ossicio proeuratoris , aut fideius ris inseruiunt in libello appellationis expressiti sunt. 378 Non est necessarium, ut apponatur in appellatione nomen appellati, seu eius, in
cuius fruorem lata fuit sententii, secudum 3 9 I scio. ff de appelluauod adeo v m est,.t non vitietur appellatio, etiam si ex errore , aut inaduerten sit appositum nomen
alterius tertii, si iam de persona appe lati
per coniecturas, vel circuitantias, aut alio modo innotescat. Ira cum Alex. de Neuo in rubrici de appeti num. 31. cum Put deiacis 6. lib. t Sc cum aliis Ruginellus, iniis pra, num 16. quamquam bene faciet appellans, si exprimat nomen appellati. 38o Dubium autem insurgit, an si fauore plurium latae sit sententia contra plures, no mina omnium consortium Iitis tim appe Iantium,quam illorum,in quorum fauorem
sententiatum fuit, in appellatione sint e primenda 8 Ex textu, in dict. l.scio, pars ne gans manifesta apparet, scilices quod apen latio unius, Ac expressio nominis ipsius solius posse omnibus con Brtibus etiam i appellationis libello non nominatis in eansa aesensionis omnibus eompetat, et inter
vincentes sit communis causa, de ratio via. eendi . Ita cum communi omnium inte pretum Ruin. conca num. 3. Iib. q. verum
38 i si appellans fuit condemnatus respectu
omnium ex diuersa, εc separata causa, qu singulas aduersariorum partes respiciat, quandoquidem defensionis elusa extra di uersa quo ad nominatos selum modo a
pellatio proderit. Ita post glos in dires.scio 38, ω post alios tenet Paris cons. 66 lib.hane
reddens rationem, quia quoad alios non nominatos in appellatione, transiuit se tentia in iudicatum.
333 Dein nomen iudicis, ἡ quo sale appellatum, necessario in libulo appellationis
exprimendum, tradit ex communi Doct rum mente Franc in rubric.de appeII. nu.y.
dato etiam, quod solus esset iudex appel-38 Iationis, secundum oldra. cons3II. Aut saltem exprimendum nomen dignitatis ipsius iudieis a quo, ut docent Bart. ini. .
S libelli, E de appeIIIcl demonstratio, fide cond.8c demon. Franc. i. dict. rubri. n.
de Alex. de Neao, eadem rubri. de appell. 38s num. et T. Cum limitatione admittit hoc
quod credat sic procedere, ubi dubitari
posset de qualitate iudxinis, ad effectum diagnoscendi, an sit deferendum appellationi, vel seclis, secundum t r. fide ossie.prae Sc .
praemii, sde minor. 3c t adit Deci in cap. 33s oblatae, in prin de appeti Addit itandem circa hoe Ruginellus, num 3 l. cum Frane. de Alex.de Neuo ubi supra , quod in commissione appellationis, sed in rescripto, tametsi nomen iudicis a quo, non exprima,tur, eensenda sit valida appellatio; nau
sussieit, ut de ipsa appellatione, de de perse nis constet, inter quas lata suit sentenis
387 Cirea expressionem vero nominis iudicis ad quem, est aliqualis dissieuita ; nam de iure civili suffeti appellare ad iudiem inpetentem absque o. quod huius no men necessatio exprimatat. Docent conr-
452쪽
muniter auctores in l. I. si fin. Ede appelIati praecipue Ang.Aret.in t ad Principem, n. r. 383 eouem tit.At iure canonico attento, vi
detur necessaria nominatio iudicis ad que, ut cum aliis tenet Lancel lol. de ossic. prael. 339 titi de appell. num. 3.&seqq Qui ibi diuersos assignat modos appellatione ita Proponendi. Primo si appellans simpliciter absq; alio addito dicat appello: lecundo si die appello ad iudicem competentem: 3. alternatiuὸ dicendo, appello ad Archiepiscopu. vel ad Legatum, vel ad Patriarcham, vel Summum Pontificem, vel ad quemlibet alium iudicem competentem. Ita etiam x o Praeposit.in cap. dilecti . de appeti. Ubi
alium modum addit, nempe, appello ad omnes iudices superiores. lnvenies plura citra hoc apud Alex. de Nevo, a cap. inter caetera, num. 19. de appell. & apud Ruginellum dict. 9 2.cap. num. 3 dc seqq. quae omitto, cu non tanti mometi esse videatur.3st Quinto, Debet appellans attendere ad inserendum in appellatione tenorem sententiae, quod necessario requiri ad rectitudinem eius, tenent communiter Doctores
in l. scio, S. sed illud, & in I. qui separatim ff. de appelL probatque textus in l. fin. C. de precibus imper. oe r. & in La. C. de appell. 331 affert Ruginellus ibid. num. 38. Additi men , deduci ex eadem i. a. secundum vni lecturam,dc ex l. r. I. fin. f. de appell. quod suffetae dicere , latam fuisse sententiari in tali actione, aqua eum sentiae se laesum de grauatum , appellati ita ille.
3ρ3 Advertit autem Ibenὰ ipse Ruginellus
eum Angei. Aret. dict. l. I. in a. notab.dccum
Pari Leon 66 si totus sententiae tenor inseratur , fore aliquando, ut appellatio unius iuuet etiam consorti; quod si pars eius, quae commodum, vel fauorem alterius tagat, proderit tantam respectu illius, in cuius sauorem fuit appellatum , & non resipe-3- ctu reliquorum. Tractat copiose de hoc idem Ruginellus, S. 6. glos I.toto c. I. nem-pE, Appellatio quando dicatur communis, At quis alterius appellationi adhaerere pota sit; videas apud ipsum, si lubet , nobis ad sontem digitos intendisse sit satis. 3sue Sed quid si appellans dicat Ialam conistra se sententiam, cum sint duae Rei pons
dent optime Ioan . Andr. in reg. pluralis locutio, in s. de Alex. conca. lib videri interopositam appellationem ab una sententi M. tantum, quandoquidem in numero singu-33s tari Dit ille loquutus . Hinc merito deducit . uginellus dict., 2. cap. num. a. si in eodem iudicio duplex seratur sententia, ut una sortis, de altera usurarum, utriusques iniendacii mentio in appellatione, intra tempus primae appellando, secundum tex-ἶ97 tum in l. canin Una , ff..de appell. Idem peculiaritEr seruadum, quando duplex fer- ut sententia, ac secunda est exequutio ptimae, ab utraque debet appellari intra tem-rqs primae. Ita cum Boer. dc Bellam. per
3y8 Quid item, ubi quis diuersis libelIlseon
ueniatur diuersis super rebus, de iudex seredi as sententias,licet uno contextu ex me te Franc. in rubri de appell. nu E. quidquid dicant alii, verum existimat Ruginellus ibidem num. 3. si appelletur simpliciter a senistentia, de rescriptum detur in forma, quod talis appellatio no comprehendat utramq; sententiam: unde ut fiat utriusque compte 3py hensio, veraquelin illa exprimi debet. Secus erit casu, quo iudex unam tantum stresententiam , sub qua plures continentur, seu plura capita; nam tunc appellans simpliciter ab ea sententia,ab omnibus appetalasse censetur 1. appeIlandi fi de appello super eo, eodem titi de affert Alex. de Neu rubri de appell. num. s. ob eam rationem , quia appellatio de tui natura non requirit, ut exprimatur a qua parte sententiae nat,se cundum dict. L appellanti, Ze assere Alex. in
L g. libelli , T de app. so Quamquam si ex pluribus eapitibus in
sentetia contentis,stavamen per unli tam
tum inseratur. ab illo solo eum peculiari ipsius expressione debet appellatio inter poni, ει tune quoad alia capita transit sententia in iudicatum . Facit pro hoc textus in cap. consuluit, de appeti.&Roedecisa. iano uti simis .ec in antiquis, de appeIl. era ditque Parisius direconl. 66. lib. i. Atque hoe habet locum,quando constat de tem re sententiae, ac de peculiari eius capite in strente gravamen; verum si dictus tenor ignore tu , aut incertus fit, bendaeie tam pellans, si sermet appellationem sub verbinconditionalibus , ut appell. 1 inli sententia, vel a talibus capitibus,quatenus tamen contra me iactanti, de similibus. Hunc au- o 2 rem modum appellandi esse utilem, tabonum, deducitur ex cap. Mynaldus, detemb. de ex cap. eum Ioannes, de fide instrumen. ac cum Franc.Λlex.de Nevo, La cello: Vestr. 3c eum aliis per ipsum relatis, tuetur Ruginellus, dict. capia num 31. Ad w3 ditia uten num. 3. limitationem ex men te Lanceli de atten. appell. pencs ampliati ΙΑ. num. 2I. nimirum, quod nequeat tertius . qui appellat pro suo iure, ει interesse, maximὰ si velit exequutionem sententiae impedire,tali serina appellationis conditic
nati uti, sed q iod puta, de non conditionalia
εω Atq; hactenus de quinto debito appellitisattendendi ad sentent inm;si quεsuper sunt circa hoc, videas apud Rugineli citata os Sexto, εc vltimo attendere debet pellans ad Blemnia requis ea in praxi. Nuin actu appellandi; item ad requisita. Ex utrisque iam plura in decursu huius tractationis Appellationum a nobis sunt exposita;aliqua ex non traditis hie breuissime i dicabimus i reliqua patebunt per Regulam 4os sequentem. Et quidem quoad posteriora negatiua: primo , non requiritur, ut libe lus appellationis,quanta nec interponitur
in scriptiti ab aliquo leDtur. , per texi cum ibi
453쪽
6 PII. errant notatu , qui dicunt, se togatos
de amellarione, cum eam non receperint,
ali hia eam. ερ mihi ubis ι quod ad non aetieant serere, eo quod non aequiratur, ut notauit Bardi in i contractus, de fide strumen. cui adhaeret Ang.Aretii a L . f.
4OS E contra vero requiritur quoties de - iure appellatur inscriptis, iuxta iam alibi Per nos traditum ,πt appellatio fit dictata, di prorsus finit me quam a notario acce-Ptetur, ex mente dictorum i Barri ac Met.
ac aliorum tradit Ruginellus, dia L a.
Vs Deinrequirituri vi vpellans statim in
- actu petitionis., sma in si is appellatorio
- μα- cum iuramento fideiussionem, mε
αinia si a parte opposita petatur, de rem tuendo ei omnia damna, Ee interesse, deae ensis litis, quae passa suerit, de quae iudex taxauerit, si in causa appestationis. Rutntulitatis succubuerit, vel si ipsam appella tionem non fuerit pro sequius. Ita cu A ng. an consita p. actum allis Ruginet hirusi. 8.'vo glos meae prolis de hae re tra uulicra proponareitul a admodum vniae, salem, nemM, Riis necessaria sint in libello appellatorio λ hoc tamen solummodo pu Misitota glosa resoluit de prεstanda per a vel Mem dicta fideiussione.
12 Declarat praecipia cireumfantias mo. Hi de temporis seu qualiter, di quaado rienda , inempemeratres die Je in ipse lihello appes lationis, antequam intimetur, debetque intimari intra ipsem triduum rRatio est quia traditur pro serma, quae te pore actus seruanda est ad valorem et . iuxta'3uthen. hoe ius porrectum, C. de si
arosinessi lacuersic. aliter enim,eum I M. Andri in nouelLeaput certa de ellect lib. 6. accum aliis adducit ibidem Ruginellus rus. Ia dc 6. Limitat tamen num II. cum Iasiuauthen. qui lem , versic decimo addo, C. de sacrosan. Eceles ει cum Conrard. adl. vnie. Cui de mompost. questa 3. quod pau per non teneatur dictam fideiussione pig
Eare,quia ex vi iuris naturalis nemo.ad imia
possibile adstringi debet. 13 Sequitur tandem exprimenda petitio
apostolorum , seu literarum dimissoriarum solemnitatem, de valorem appellationis requisita. Et primo , quoad nominis deriuationem,sic eam dularat Pegna inDirea.
. dicantur apostoli, die. ab , . . quod est&Pra.de. stati. id est missio, quasi literae missae ad superiorem . Is Apostolorum verisspecies plures assi gnantar, ut paret ex eculatore, litistit 'de apostolis, seu libellis di nitorijs,r. uin. t. de ex Hostiencinisumm/tit. de appell.g.qua. IIter, vers. dicuntur, autem. Nam alii sunt apostoli innuentionaleg, alii testimoniaIes,
alii dimissiorij,alii negativi, seu resutatorii,
416 alii aflirmativi. ald reuerentiales . Pro praesenti materia ben4 Marasita loeo ei lato Duma s. ex iure esse tantum tres species ostene it quidquid Pegna citatus ad duas motum conetur adducerest nem dimisso. riorum , ubi audex a quo, admissia appellatione, seribit luteras dimissorias, ac cum
eis mittit appellantem iudici ad quem, iis literae , quibus significat admisime appellationem,uocantur apostoIi dimissorii,de qui. bus est sermo in l. i. ff. de libellis dimisi.&4t 7 cap.abeo, i.quista item apostolorum reis iam inritarunnisu negariuorum,quando i dex iquo,renuit admittere appellationem
atque istis apostolis, seu literis refutatoriis significae, qualiter reset erit, Et nullo modo admiserit appellationem:de ipsisque hahemus expressum textum l. fin. i. in resuta.
Ig torijs,C. de appel'. Denique apostolorum reuerentialium, quibus iudex a quos, de notae, quod licet appellatio non fuer i admittenda, eam tamen admiserit ob eue
reuerentia iudicis superioris; ac de istis agLint in l. eos .superbis C. de appell.dein eap. cordi, de appell. in s. quibus sie praemissis. 4rs Certum procliis eis lain ex dispositione iuris positivi, quam ex communi Doctorlimete,quod instanterile saepius sine petendi apostoli,ut constat ex toto tiri de libethnius&ex Clem quamuis rigor, de apreti
ubi peculiariter agitur de apostolis dicto modo petisdit, siu/ dimissoris ,siud negativisi traduntque Afilia.inconst. subrubri appeti. tempora, num . at .:de sim o se h. δei pedem. ra. ostr.in praxi, cap. 3.n. alib. . di Ruginellus in Praefat. num.Α . io Excitae tamen dubium Maranta ineo citato num.117. post alio an dicta dispositio iuris se extendat ad easum appellationis extraludietatis p debeant ne tune etiam apostoli peti duas resere circa hoc sententiast alteram glos in capcordi, in vertave extra, de appell. in s. absoluta assirmantem, quod sint petendi. Alteram etiam glos di-
Mersae , in cap. vi super, in verb. ille iudex,
da appellaib . similiter amrmantem,quod debeant sub conditione peti, si adsit, qui iu ix los dare ressit. Ipse autem Maranta rectEr sens dubium resoluic per sequentia ver a. Super hoc, inquit. eoncludo; quod qui do appellatur a iudice extra ludicialiter procedente, semper debeant peti apostoli,q ita est,qui illos dare possit,scillieeε Iudex: sed quando appellatur a parte, non puto , quod sit necessarium illos petere, quia non est,qu iillos det.Tutius tame est, quod tune petantur sub illa conditione, ut dicit. glos. in dict. eap.cli sineti de ita tenet phi.in eap.
bonae,col. s. in lin. veris. requiritur, de ap'peli de ibi etiam sentit λλ. in Ir .col. in
454쪽
xx Dixi, ex dispositione iuris positivi; at
i ntelligitur de iure communi; nam attento
iure paniculari , seu municipali, peculiarisi locorum, nullum dubium, quod Uieubi sit aliter di*ositum δέ quod nequaquam apostoli ab appellantibus peti soleant.Ita affe- i 3 mat Ruginelius in dict.prqsati sui operi num s x. θι seqq. de Ducatu Mediolanensi. ubi de petitio apostolorum non est in usu ,εestylus interponendi appellationem seruatur quoad alia solemnia valde diuersus . Sed ipsum mel Ruginellum de hoc egregiὰ lo
quit, breuiter sormat preces, ει ponendo a latam fuisse contra eum sententiam in tali actione vel causa per talem iudicem, quacum sentiat se Issam,& grauatum, per ima proces prouocat, δι appellat, de nullitateq; dicitiaiie dicit de nullitate Ac si qua est a Peliat. Q as preces poli modum o&rtalia cui ex benatoribus deputato, qui ilias subinsignat insorma, cum appositione diei,qua fuerunt porrectae. Et rescinptum datienoris sequentis.
sENArUS MEDIOLANI. as Si causa est appellabilis, cuius meminie
occlusa supplicatio, N. vel in ea de nullitate diei potest, debitoq; tempore appellatii, vel de nullitate dictum sait:mandamus vo his, ut illam termino dierum decem admitistatis; quam deinde committatis uni ex Iuris peritis de Collegio eius urbis confiden ei sertium, vel unius in contumaciam , vel renitentiam alterius,qui de eius viribus cois is enoseat, de iustitia faciat: vel dubio emergente articulum eodem termino dierum a dece eo mittati , ut supra, decidendu intra decem dies,omni appellatione remota. Pro 427 uidendo etiain,ne quid noui contra ius in praeiudicium dictat appellationis, vel dictio. nis nulitatis fiat; ει, siquid factum fuit, in . pristinum iure medio restituatur; dece nentes prcentem supplicationem die N.n bis porrectam habere vim appellationis, vel dici ionis nullitatis , modo tempore debito porrecta sit. Mediolani, die &c. 18 Hactenus cum proposito rescripto de d ,ctrina Rirginelli circa modii & usum a pel andi in Ducatu Mediolani, quem addie ipse num . s . eis: valde conformem iis,quae habentur in textu . l. praecepimus, 32. C. de appetia sat seque approbatum , 8c commeris datum a Menoch. in consit. 466. num. 33. is lib. . Solet autem Princeps, vel Magistra tus, siue Ecelesiai leus , si uὰ secularis, qui pIuribus est intentus, appelIationes ad ipsa deuolutas committere uni liquando pluribus, eundum glos in l. a. S si quis in appeIIatione , ff. de appell. quam sequuntur ibi comm niter Doctores, praecipu8 Bald. co
43on 33. si appellatur, cent. s. Quae teneaposse appellari ad stiperiorem , omita me dio, non ut ipse de appellationis viribus, de
initia cognoscM. sed ut appellationis cm
enitionem ad iudkem eompetentam meis 3 1 diarum deuoluatis Uel seeundum aliam glos. in authea.sed de Iis,c.de temp.apellae approbatam communiter, ut ait Alex. iacon sit. Io . num. .quae agit de committenda per Principem,vel Magistratum aut aliusuperiorem causa appellationis alicui, vel in totum, ut videat, an habeat locum appellatio, ει dictio de nullitate, di prouideat de iustitia, quoad eausuri principbem; Vel di-.εῖα ui sim, ut uni committatur primum alteri secundum, uti fit in statu Mediolani . iuxta rescriptum propositumῖ cuius copi iam interpretationem vide apud Ruginesta in diuersis partibus sui operis ; nos aliquid ex ea, Regula sequenti attingemus. 33 De serma,siue modo appellandi in Triabunalibus s. ossicii, nune superest breui nie dicendum. Servanda videntur in eis , quae pro alijs Tribunalibus tradita a nobis
sunt, cum par censeatur ratio virorumque
maxim4 ex parte inquisiti appellatis; qOd hie, si in causis fidei ab interloquutoria rata decreto torturae appelIare velit, pro is mando fit ,ερ rectὸ libello appellatiotus avrendere debeat ad illa sex ha,nux a nobis 43 exposita , di, ut vidi is , requisita. Eequidem quoad sextum, maxime quoad potitionem apostoIorum, Eymεricus 3. Facti Direct. inrubr. de appellatione, quae fit ab Inquisitore,copiose tractat de hoc arguis isto a num. 1 1 1. usque ad 117. Et explicat v
rias Brmas, quibus apostoli siue negativi, fiu8 affrmativi ab Inquisitore eoneedendi 43s sunt. Atque in hanc partem manisinstinclinat, quod reo S. O s appellanti .ec petenti apostolos necessaria ite ille eonees. iurux, saltem negati uos, si ita iudiea istexpedire. ν
36 Nihilominus sent in multis aliis, ita in hoc de concessione apollviorum hius Nostri Tribunalis Sanctae Inquisitionis est valde diuersus ab stylo reliquorum Trib nalium, siuὰ Φcularuim. suἡ Ecclesiasticorum ;& licet ine olim tempore semerici
trecentis serὸ ab hinc annis concedi consueuerint, nostris tamen temporibus meri
437 to nullus est usus talis eoneessionis. bedve optime docet Pegna in 3. parti Directi commen. 3I . iuxta instructionem quandam Hadrilianam, de minor 36 I. capite II. In quisitores inseriores ruiniista in delitaquetis appellatione, ubi neci ista, nec situ Ia apparet, statim reis stribunt, illo instio, ad seprearum maioris inquisitionis, aut Sacrae Congregati Is Urbis Tribunal, ερ transinita processii, seu breui eius transumpto,compleid ipsam inserviant, ει indErvitutionem expectant, an, de qualiter vl-Α38 terius proeedendum ita causat Αn veto dictus desinquens illuc mitredus cum
tela. de Pstodia sufficienti, siὸ fiagiae; ad
quodsiiciendum ,ve tutius, di conuenien tius etiam Eymericus Ioco. citato prope
455쪽
vltimo loco illud aduerto, quod etiam praediasto modo rarii lime contingat in Tribunalibus s. Inquisitιonis appellarii & qui dem in nostro Melitensi per sp titam 38. an.
norum, quibus apud ipsum munus Consul toris exercui, nunquam ullum reum appellasse audiui, nec in processibus antiquioribus, quos occasione nostri operis pro elaborandis Pro legomenis euoluualiquam a P o pes latione ullius inquisiti reperi. Atque indὰ existimo prouenite, quod DD. Inquirufitoreς nunqua sine suffcientibus in die ijs. de probationibus. ac legitimis praesumptio- aibus deueniant ad prolationem sententiae
interloquutoriae, praesertim pro reo torque. do, a qlia, ut vidimus, concessum eli appel- ιi lare . A defiaitiua autem nullatenus ipsi conceditur, iuxta eap. vi Inquisitionis, de haereticis in s. quod tradit uni etiam a nobis supra, de est prorsus certia apud omnes. a Quamquam non desinam hic notareia, quod ex sententia gra iissimorum D Actoruvi Felini, in cap. ad abolendam, de haere
disp. 8 punc. I. nu. I.& alio ram quidquid in contrarium teneat Diana resolui. morat. Par. tra,'. 8. resi uti a interdicta in causa haeresis appellatione non sit interdictu recursus. pcr viam querelae, ad Sacram Co- grega tionem. vel ad supremum Tribunal, ,3 vel ad summu Pontici eis Ratio est, quia similiter in aliis easibus, in quiba; interdicitur appellat O , habet locum huiusmodi querela ,s eii recurvis, secundum Glos in . p. ex literis, de integrum rei tim. Decium in consit s yg. α alios, ear non etiam habebit in easu haeretis, cum tali recursas cen- με seatur de iure naturali Carena p. pari. tit. 14. nu. 7. adducit alium proprium m dum, qui non omnino, mihi dιsplicet, respondes sic Em tamen, inq iit, si inquisitor essem, ob reuerentiam Sacrae Cogregationis supet sederent, habita scientia.quod hi- reticus re et ursiam fecerit ad bacram Co edegationem, eius tamen recursum positi uenon approbarem. Italae. Atque hi sal soluta manet praesens Regula de circumst tia, ao modo;superest ultima de circuniu
4 s Ecundum Ius commune. tam Can in nicum, quam Civile, intra decem dies interponenda appellatio; de intra triuginta petendi, de reeipiendi apostoli; ali quin sententia transit in iudicatum, ex pto si non stet per appellantem, quin illa is is fiant. Ad prosequendam vero,& termi-, T qm. ll.
nandirm appellationis causans annus in te ger ab cocum iii re communi assignatur. at ex causa tulia adiungitur secundus, imo quandoque tertius; nisi ex vi iuris municialis alicubi isti tertii ini abbreuientur, vel contra e prorogationes tamen ob eande6 7 causam at quando conceduntur. A t traia . acto termino, & non expedita canis appellationis , haee manet deterea, & sententia . 4 8 iudicis a quo , venit exequenda . Quae autem dicta de tempore interponendi appellationem, possitnt habere locum,ubi adipellatur in causis fidei; secus,altem ex par. te quae dicta de tempore eam prosequendi, di terminandi. ἡ9 H Equisita omnia pro recta, N valida appellatione formanda ad duo ta-
tam reduc utur uniuersaliter loquendo, iue- ti Conititutiones Mediolan. ut ait Rugnelli SS. . cap. I. qita si plo de hae niateria
toto suo opere per Sti . commentandas suscepit. Primum , Quod interponatur illai sententia, a qua de iure licitiam est appellare με so Secundum, Quod interpositio eius , At prosecutio usq; ad finem, exequutioni madetur intra .tempus legitimum ι & ei h eo forme textui, in ι. hi qui ad ciuilia. C. de april. nam ille dieitur iusὸ appellasse, qui . rite, Se intra tempus debitum appellauitio ostendi reopiose Mastard. de p ad con- luc Ia num: αι lib. r. alauni a nobis de
primo iam satis supra i in praesenti agimuτde secundi . - b si ZAttento iure antiquo, l. t. s. dies, cum
sqq. NI xfs de qua M. appellaru sit ad interponendam appellationem fuit concessa biduum apperare volenti in propria caua, di triduum in aliena, atque intra hoc tempus debebat osserri iud. ei a quo, libellus , appellatorius, iuxta dici. t. s. in fin tu nequeptimo erat multas adeundi iudicem,vraim 3 a Vlpianus in dict. F. dies . Verum sietin idam ins nouum, authen. hodie, C. de ἐν peli decem dies assignati stat pro dicta interpositione appet lationis a quos etiarniux ' cano uisum admisit, c..cum dilectiai, sin ria elea cap. significauerunt, de teli ibas. 'cap. quoad c uiuitati Niem, de re iudie. de r 3 I capi alitur Orum aor . .)Incipiunt autem iii vicem dies numerati a die lato μώ:tentie,de runt de momenici ad momen 'tum; ae intra ipses iudici a quo appe Imian 'Ν
est, debet praeselitari appellario. 1 com nimiter DD. Specul. de appel l. I. qualiter autem. Roma a. eonfisest. Millius in repet vers. appellatio debet,&alii .
s Ex dispositione latris iuris municipalis, intra pauciores dies solet alie ubi appellatio tainterponi, ut in Ducatu Mediolani intria uatu on dies , uti disponit peculiaris tonini tutio eius, teste Ruginello F. q. U. . n. 4s s cum permittat ius commune sic a rem
uiati , ut lites, di causae citius finiantur in
456쪽
vtilitatem Reipublieae, de particularium , secundum glosam singularem in l. ptς scriptione C. contra ius, vel vii l. public. Franc. in cap. Romana, num. 7. de appeti. Alex. meon fit. Io . num. 9 Sc Rebu Tin coniti t. de appeti art glos. i. .u ι . lib. I . 6 Terminus autem decem , vel quatuor' dierum praedi lorum, intelligitur in ei perea die, qa' appellam scivit latam esse sententiam contra se, dc non antea; nam etia up r mensem, vel annum, & vltra maneat
in ignorantia latae sententiae, potest semper appe lare, nec illa interim transit in iudi
catum, cu n a die scientiae currant sibi deiaeem dies, iuxta tia xt in t i. T. quati. appeti. sit, de in ca . concertationi de appell. in c. Ad cuin glossi, ac Bat . in authen. hi. die, C. appell. dc cum glossa in cap. ab eo, se appell. in 6. affert Maraata in specu I. par. s. nu. a 7 Ubi sic concludit. Ex hoc ergo , inquit, aequitur , quod illi id tempq, mi utile in princi μ' , qdia nunqu4m incipit currere impedito .icii poli ea eis et urconi nuum, ut es text&ibi Ba t. inici 1 3 3. die qui bus , pecul. in tit. de Pp li. s. testat, versie.
sed nunq iid : tamen bimum est, ut protestetur appellans. quindue videti m impeditum , maxime quando fit per iudie em, secundum Bar in dicto , die . Haec ille, quε videntur prorsis ad iiittend3. 33 Deber item intellio dictu dierum ter. minus, nisi gravamen illat im habear tractum successivum ; nam ill hoe ea sit porc 'semper appellare, quandiu dii rari ratia i DE, etia in post dictos dies, sic dei indut Angei.
in dici authen hoqic, B id in l. 2.ver. 2.quq ro. de Episcop. aud. trian. Andr in capiat lectus, et et de rei cript .le bratis in traiis syndi c. verti. appell. qui in praedictis loci exemplificant inco,qiii di tinetur in carce. re , quia se per potest appeti re , eo quod pse ninet gravetur . . b d bene lina rarit ire . hoc Phil. in cap super eodem,el 1 de appell, dc Maranta ubi sip a , num 1 is. rv mente
B id , n east de tellibus, extra de testibas, qui ran uiri habear boeam . quando sui teaice rarus de mandatu absque sententiata. 6α interloquutoria; secus, si hanc iudex pro-t Miris di non fuit exequutioni mandata per spatium decem dierum, nec condemnatus intra istos, cum sciret ab initio de i lius Nolutione. appellare. curauit, quia tune post ipsos sententia transiuit in rem iudicatana, nequ amplius est locus appellandi i, Deis quando atqllitas coniungitur cuappellacione, ut dictum ambasu pr sicut intra decem dies. vel quatuor pro Dueaturi violani, iuxti constitui. eius, et ne sulario appellandum, ita simul intra eosdem est de naisitare diceWdum. Ita Reb ius. de alii adducti per textum n eap.concertati ni, cum ista, ibi, veri, sciuer-6 Alias rcensetur grauatus sententit acquievim, se . ineundum , l, sin si,quan kpp- . . Mi Ratificatio item appellationit intra spat Iura eoru talearii clierum .debit fieri, Lbonorum νε tem rat. habet. Se eap. anteis riorum a. q. 6 de affert cum Guid. Pap Craii Lance tibi. de Magon quos ipse citat. Rugine Ilus dict.1 cap. l. nu. II Quam- quam stat ita num. Is cum eodem Magon. limitat, dicens , qtiod appellatio interposita per aliquam personam coniunctat
464 possit ratificari post ipsos decem dies. Ra- εifieatur praeterea dupliciter appellatio, α
utroque modo cum aequali valore, nem di et q. vel iactis. I. Paulus, s rem rat haber. de affersit Salic. in I. uni c. C. si maior fact ratii, ab . de P ris in consti num. 3ο lib i. Ηine coniti tuens procuratorem ad prosequendam appellationem , censetur hane ratificasse, ut ait cum Crau. consis'. Ruginellus dic Ll, 4. eap. I. num. s. 6s Oeeurrit hic graue dubium . de non nihil controuersum inter Doctores, an qua u. do quis tertius, vel etiam appellatus, cu- . iii si merest, alterius appcllationi ad haret, iuxta certam iuris dispositionem , de qua Ali Obis supra , eue l. ampliorem, C. de appci L. de ex cap. vi circa, de elect. lns debeat talem adhaesionem praeitate intra eosderi decem dies, quib is, ut d ctum, interponenda est appellarior Discut e coriose hinc indE Rugine livs g. 6 gloci a num. 3. nos aliquat . te tantum attingemus i Ad pali moe affirmantem mclinant, glossa in eap. non solent 2.quaest. 6. cui is textus pro ea iacere u detur, Alexan. ad sart. m Oi pellusorio. S. sed de agere, T de appes Curti in consili. I 3. num. 3. Gonae et in teg. de trien quaestizi. Lancellot, de atten. a s peli pend. limitaso. Anr. Grauar. ad Uelirium in Iraxi. cap. 3. lib. I num. 39. ubi dicit eue com
467 Nihilominus p rtem negativam cet non requiri. ut intra illos decem dies a th rear,sed posse ipsis transactis adhue ad.
haesio item fieri, tenent cullersi melioris notae auctores, quibus assentior, cum assa reat certa rei diatum e Ypsella p. in dict. i. 458 ampliorem,ibi. Sancimu ita ue Insi rit, I ahiel cito 're Ain tu ilium toninit, ct fui aptellatis Tια . l
ris 'neis muι. erit, si prxsio iacere , oc iudiciale niereri; sin aut e
rim cem eius partes adimplere. Sic ibit quς ά textum pro nostra parte negat tua intelligit My Baad. hunus verso' e si audex. Atque per eundem textuns firmat Bart in quis libellos, mim. 3. C der appell. appella
alteri in eo, Vmllὰ rei a et euecium rescindendi sententiam , si . in aliquo eum grauidit; haeque via a besa' pravaminet 47o Multδ elarius idem Ba d ad specti de' apsellat, versa prellatis superuacua, allo stans dict. l. ampliorem, si e figurat casu ΠΡ. Petit a te decem, inquit, de iudex in qui' que condemnauit, di in quinque abloruit;
457쪽
m appellam rarione condem rionis, ερ ego appellaui ratione abistutionis;tandem ego non petii apostolos, & ue est deserta appellatio mea; possum nihilominus adhs rere appellationi tuae, & perere suppleti si sintentiam, ita ille &quod ipse teneat iam tranactis decem diebus posse fieri hac adhaesionem, innotestis clata ex partieuisia illa, ego non petii apostolos ; eum isti intra multo plures dies petantur, ut statim
.idebimus . Restre pro eadem parte nega tiua Abbatem, Deciam, Surdum, di alios Ruginellus loco citato, num. eosque se quens respondet egregie ad ea,quae in comtrarium addueuntur; vide apud ipsum . 471 Circa decem autem dies hoc supereti aduertendum, ex vi iuris communis esse adeo requisitos ad interponendam, & ratifieandam appellationem , ut neque per compromissum, nec per iudicem , etiam ex consensu partium, neque per ipsas partes in vim pacti prorogari possint. Ita glos. Communit Er recepta in cap. cum sit Romana , de appeti ibi Franc num ' Meran.
appen pend. limit. o. num TI.Guid. Papa, Conser. Mendor. Sc alii, quibus iratis adis haeret Ruginellus, ubi supra , nu. λγ. N a 3. 4 3 Inde ostendo, quia terminus decem . . tantum dierum rationabiliter a iure praefigitur, ne cauta, seu lites nimis in Tribunalibus protrahantur; ergo non erit licitum iudici, vel partibus, pro libito ipsum
74 Diuersi nihilominus sunt cassis , in quisbus seeundum eommunem sententiam misctorum interposita post dictos deeem dies appellatio valida est,ut ratione paupertatis quae intra dictum terminum appellare ui- quando excusat. Ita Cassiod. decision. si de appellation. Iancello de atten. appell.
pend. limit. s. num. III. Gall. oblatu. I a. 47s lib. I. ει alij. Item casu, quo iudex petitus, ut reuocet interloquutoriam,noluit,sed confirmauit, tunc ab ipsa interloquutoria etiam post dictos decem dies poterit appellari . Innoc. in cap. is cui, extra, de nou oper. nunc. dc cum eo Guid. Papa in tract. 476 de appellat. num. 73. Similiter quando iudex grauauit in omissione aliqua, ut si noluit interrogare testem iuxta Brmam intera, rogatoris; Bald. singulariter in cap.per tuos de testibus,&cap. I.si de iniust. stud. inter domin.&vassall. fuer controuer ac Ruginellus F. . cap. . num. I. apud quem teliquos huiusmodi casus inuenies.
4 7 Agendum sequitur de petitione, & r
ceptione apostolorum, seu literarum dimiΩsoriariun ; circa utrunque sunt expressae d cisiones iuris . primo debent peti, ac etiam recipi intra spatium 3o. dierum; secundum text. in I. iudicibus, C. de appell. N in eap.
478 ab eo, de appell. in G Item si intra dictu
rempus appellans non petat , t non recipiat apostolos. eensetur appellationi renueiasse, & manet appellatio daserta. In e Tom. I l. dem cap. ab eo, &in Clemen es multi de appell. α eum Gloss. in . I ff. de libell. di misson affere post alios Maranta in Deca
rs Esi tamen dubium, quandonam curre re incipiant isti 3m dies; i die nὰ sententi et latae, an a die appellationis interpositae
Hoc secundum tuentur Hossien. lneap. I.
de appell. ia 6 dc alii . Prinium vero Card. in dice. Cleo,en. quamuis, uti omnino iuri consonum, in cli l. iudicibus, imo ibi vi- o detur expressam . . Vndὸ cum ipsis ard. eum glos in dict. cap ab eo, & ibi cum G min.&I n. Andri ae cum at js sic reminiamus,quod currere incipiat appelIanti diinii tempus a die sententiae latae, si tunc huras' s. habuit notitiam, & eum hae condi no gi intelligi debet dict. l. iudieibus . Si verbi
non habuit notitiani, quando sententia furelata, tunc 3 dierum terminus e fit ipsi a idie scientiae, quia ex eo die habuit laeust rem appellandi, ut paulo antedixinius, ergo Se apostolos petendi ι mque contra hoe potest quidquana opponi. 48x Quamuis autem talis terminus 3o. di rum sic de iure pro data intelligitur tamε, nisi iudex a quo, breuiorem assignet a MIanti ad petendos. Creeipredos apost nos, quod posse facere .patet ex textu in dict. Clemen. quamuis , tis appell. de cum Card: ibi, & climalijs DD . adant Maranta dict. 683 Par.4. num. I3. Affirmans, quod rem neat deserta appellatio, fi intra illum a1re uiorem terminum per iudicem a quo assignatum, appellans oni reat apostolos pete- ,
re, Ee recipere; secux, si non sit per ipsum,
de de hoc iuridice protestetur.
3 Diximus in Regula praecedenti ι quod . in Dueatu Mediolana non se os petendi, ερ reeipiendi apostolos, sed id suppleatur
porrectis precibus Per appellantem Sena- itori deputato, qui nomine totius natus committit alicui, ut spatio decem dieruidi videat, ερ resoluat auditis partibus, an ne locus appellandi, ει de nusitate dieendiim continetur in Decreto supra adductor ei rea quod exeitat dubium Ruginei l. s o. gloli1. ea s. fi ivtradictos deeem dies is ari
culus non decidatur, an appellatio sit de 483 serta, de cuius periculo. Diuersis rationiis' bus adductix conatur primo Ostendere V tramque partem, δι contra appellantem,de pro ipso; concludit tandem nihilominus , nequaquam esse desertam appellationem ex hoc capite, quod talis articulus intra i
los decem dies non fuerit Meisus. Ratio est, quia in dicto Deereto per senatorem deputatum facto,nulla fit metio de appellationis desertione; ergo no est cur dicatur 486 ex eo capite desieres esse. igitur tuefaciendum Cum exeonsensu partium t pus pro decisione dicti articuli prorogati non possit, ut benὸ ostendit idem Rugine lus, dict. ν 6. toto cap. 7. petenda est pro rogatio plurium dierum ab iplomet lien tote, Pu priores deerat assignauerat s , .
458쪽
hae obuercum cimio Rugineuo in dict. cap. s. ttigisse sit satis. 3I. nobis sermo de tempo. ribus prosequendi, & termωndi appella, tisMint peo q/o sapponendum, quod ap-
ua cceptis apostolis a iudice a quo. te praesea re de At quam primum eo ar dice. ad quem appellauit; qui siud sit --dinario , sita detegatiis ex commissione particulari, ubi certo cognoscie de sua iurisdictione, de eausuri ad te esse deuolutam, i ta eis. si ex literis, de rescript de cap. non istum, de appell. in s. pronaere tene. ture sincio. i. cum stius, s. eaurant, C.
agric. βι censi nὸ quid noui in prauud. iuni a interpositae appellationis fiat. inam ..uis exequi selat per inhibitionem , dcline ille transmissuriis iudici a qeo , dc parti, te- xima est in cap. R oniana , . si vaes, in cap. 33 soluin, si illa vero . de appest in s. autem sint requisita ad legitime inhibe , din' dc quando, seu in quibus casibus inhibitio e cedend/, moderanda, fle tollet da, quositam item effectus illa qper uri uni exprimo, ne nimis dissundare remitto Lerectorem ad Caesarem Ruginellum g.
δε- ην , I i Habetur etiam umilis ste in Uth. ex rarione , de Clem siem, dic app. atque in praedum Ioeci communiter sima. Competit aurem annus stat;m in terposita apsellatimis, βι tunc incipit cur
pa νι secund annus appellanticoncedam se proue dicitur in proposito textu, duoumul. qRiruntur. Primum, quod non poetuerit sedi causam iustam ipse appellatio'nem prosequi, di faire intra annum. Ru saltem intra terminum a iure, vel ab homi- -υι assignatum Alterum , quod intra a num primum non concedatur secundus,sed eo im eluso. ex dict.ςapcum sit Roarana, ec uis Papa per eum ei tuo tradit Ru- 9 ginti. S. -- glos t. num s. Addens nu.
o. missi pi dict. e via. debeat esse nece sati R euidens. h. 3 suo bigat umiliaris. se voluntaria impedimentum ex propriaeulpa, non est son de uo ei bienium,ut
si pr Huratu rem misit eum mandato non .s eientiantisi is auit libellum ineptum ira ille Nex.de inuo in dictaeap. cum
nus, si fuit nefigens in primm Ud ue --
cedatur,debet statim probare a se fuisse ad hibita multigentia in W'sequenda appel. latium; nec 'ius fit ra talis concessi qua
probatio adhibita diligenti UM M.
de temp. utili, cap. quod de his hom nae curis anmis se udus non detur, si Happvilaum Rum aliquem iam appo st-eerit; linutat tamen λω cum eodem si sesqd. clino , Vesu. Marsit. de Μarcbςciet eodem mutis, non iis se habere in caniis talium in asium, qui pon possint in primo anno smum perere, ac de longinquis M tibus d pumeo , dc stripturas aut tantis s
s7 Sed quid si in secundo etiam anno eg
si , si qua mihi iusta ι uia, Italis india
tum illud commune Mid. in cap. ex cara
soa dc tertia lib. io Italapso pessu, ec cuiuia, que alterius sitalis . seu Uni, a Miseno tollit, seu desertam relinquit. Ita Bart. in l. pe Mae , vers unum quaero, C. de temP. in integri restiti Bald. in ι fin. vers modo restat, C. de temp. apA Abb. in cap ς tione, O appell. Franc. ibi, α alii comm
sos Quod si appellans.etiam existente impedimento in primo anno non petat lacua.dum, nec detinetur ei competere, dwta remanet appeIlatio, etiam si de conten se partium iudex appellationis hanc insecundo anno declaret validam , de in fauor appellantia sentetntiam ferat; quia hacn a subsistit .ae proinde non est attendenda tanquam Iata eontra primam sementiam
iudicis a quo, quae iam in iudicatui infi-
459쪽
uersaris in primo amo impediem simie p
texe sicundum, nam eunc ita sc-cqdeo
Fos Quando supra bis dictum a nobis , ex
iure esse cerrum dict. auth. ei qui, & dict. Clem.sieutiquod incipiat eur re tempus,
seu annus primus i die intermisis aphesi itionis ad eam prosequendam,& finienda,
omisimus aduerter on carentem probabilitate aliquorumNctor sthim, si is . asserentium, quod, si simus in appellarum lin partibus interposita, currant fatalia solua die, quo verisimiliter potuit appellans
Committi sacere causam appellationis in Curia. Ita RugineIl. ibid. num. I . cunias Mendor. de commissi fatalium prorog. in . 'verb. fatalia, versi e quaero quando,& cum Put. decis 2 a. de appell. affirmantibus , ita intelligendam esse dictam Clem. sicut.
sos Atque indὸ ostendi potest , quia aliquod
discrimen videtur colloeandunt,quoad hoc inter appellationem interpositam in partibus, εc inter eam , quae interponitur in ipsa Curia , aut in ipso loco, via committitur. 16 Nisi dicas ideo concedi secundu,ει quandoque tertium annum appellanti tu ra. 4que pari modo comprehendatur, de pro di .
traque a die interponendi ipsam, ubicunq; . interpositio fiat, tempus, seu sat te surrere
so3 Dicta hactenus intelligi debent ait totum communi; sed quid secunditanicipale Non est nostri instituti de dispo.
sitionibus, quoad rem praesent em ab ipso emanatis aliquo modo agere; qnia si ne op ἡ Innumera,& valde diuersi ruriam nicipalia, iuxti ingentem diuersitatem innumerabilium penὰ Regnorum, Prouinci rum, ac ciuitatum totius orbis, praetem
quam quod adinaton id praestare videtur, si de singulis vel unum tantum verba proserre vellemus, nimis equidem diffun-iso deremur. Vndὰ remitto Lectorem ad Auctores , qui de satalibus, seu temporibus appellationum pro unoquoque regno sol prouincia,aut ciuitate peculiariter iuxta uniustulusque eonstitutiones, seu statura tractant, ut ad Robertum Marant. qui
par. 6. sui Speculi aurei aliqua de hac ros ro pro suo Regno Neapolitano attingit. Similiter ad IuIium Caesarem Rugineti quiqnamplurima distulit, ae resoluit de hoc
eodem subiecto fatalium, seu temporum appellationis proseqnendae , 8t terminandae pro sua Mediolanen. prouincia; nec mirum,
cu ipsimus sit in commentandis iii Constitutionibus de materia ista appellata'pua, per ι . ff. Vt iupra in prauemiolo huius ΗΠ-capitis vino aimus; nὰ graueris istius doctissimi viri eruditos commemtarios evolvere, aitque attenta mente Mutex tali euolutione, dilectione ia-
eantu superest hoc laeo aliquid i - brquii μὰ prostrie de duplici tempore interponendii, 6c proseque adi appellationem usque ad finem in causis S. Inquisitionis.s 3 1 ad primum,siapposita resolutione cera ramum in didiis causis est locus appellandi ab interloquutoria sententia, maxime a
dem certitudine affirmandum,talem appel. lationem debere interponi intra decem dies, iuxta auth. hodid, C. de appellationibus,&cap cum dilecti, de elect. quia parest ratio de hac, atque de caeteris appella- tionibus aliorum Tribunalium. Vnde si reus S. Ossicii per spatiuin decem dierum non appellet, sententia Inquisitoris transit in iudicatum, de venit executioni mandan
sis Quoad seeudum vero de tempore prosequendi appellationem per reum S. inqui sitionis,nὸ ipsa deserta maneat, quod diximus sub finem pracedentis Regulae n. 36. . de petitione apostolorum, nimirum nullum omnino esse usum eos petendi, & recipie di per appellantem in causis fidci, ne dum intra certos dies , neque inde sequi, quod sententia Inquisitoris transeat in iudicatu, sis aut appellatio sit deserta. Eodem pro sus modo assirmandum de prosequution appellationis in eisdem causis fidei, quod hrad ullus sit usiis prosequendi eam, nec in- 7 tra tempus aliquod determinatum. At que utrumque indὰ prouenit, quod inquisitores inseriores,ut ibi num. 37. diximus,
ti instructionem Madriliana de ann. t 6I. cap. I. soleant in easu appellationis secreto stlibere , instio reo appellante,ad Sacta
Congregationem Urbis, vel ad Supremum Inquisitorem,eirca talem esium, di indὰ re sponium expectare. Cum ergo non stet per reum appellantem, quin intri tempus iuridicum appellationem prosequatur, nequa qnam haec erit deserta,nec sententia Inqui-si 8sitoris a quo, in iudicatum transibit. Αtque his satisfactum praesenti puncto ad Sactum ossicium speianti; de hactenus traditis in hae Regula, toti eius titulo. de quadruplici tempore. scilicet appellandi. intro- dueendi appellationem, & eam prosequendi, ac terminandi.
460쪽
srs Doctrinam materiae appeIIationum , si nea pro diginate, de oeellentia eius, aliam pe tenuitate ingenioli nostri , perpensis quoquom o sex communibus circumstantijs, quid, quis . ubi , sur, quomodo, 3t quando, perbleua diuisione, nouaque methodo ritimo prae sedenti capite tradissimus; Ae peream diuino fluente Numine, finem impositi mira Libro quarto nosin operia de Materiis Tributialium Fidei, seu de Regulis multiplicibus pro sor-
mndo quovis forum ministro, praesertim Consuleore, quoad quistionem, is to 61am. m. Divisimus ipsum eongrue in octo capita , Ee 37. Regulas eirea varietata eorum, qme ipsi tortu 3 . r. ntecedenter . vel eonsequenter annexa sent. In elaboratione autem dicti operisbee nos peruenisse, est cur Deo omnium bonorum auctori grates iugiter rependentes fem