장음표시 사용
431쪽
LIR IV. CAP. VIII. IMEG. CC IV.
da est a maiori iudiee , probata' eausi grau
minis; quod si haee non ostendatur vera, nequaquam prouocatio iussa praesumitur, & e617 jequenter nullius tune erit essectus. Quamquam in eo casia appellationis desertae potes grauatus etiam per viam querelς iudicis officium implorare ad ea reuocanda, quae praeterioris rationem gesta sunt; quia extra iuvieiuni facta in rem iudicatam transire non selent. Ita
idem Ferra r. n. O.& 2I. citans caneum sit Romana, de appell. dc Abb.Di,dc cap. concertationi, I. diti t. ac Inno. in eap. venerabili, de cens& communiter D D in eap. elim inter de elect.
18 Ex praedictis tandem deducit ipse Ferrar.
num. 22. secundum mentem eiusd. Innoc. ita
cap. cum a nobis, de elect.& Bald. in sua Margarita, quod per appellationem extra iudicialem non suspendatur negotium , sed ea non obstante, vel aduersiarius, vel iudex progredi
poesse quo usq; post productione grauaminis,
seu probatione causς eius reuocatio actor u fiat
idq; simpliciter, circa ord. iudiciarii anguiuas .iρ Celebris item est diuisio appellationis, in eam , quae fit a sententia interloquntoria . &in eam , quae fit a definitiva: huic diuisioni
tertii im membrum appe Ilationis a sententia ,
mixta merito addunt aliqui, praecipud Rugi-2onelli. si I. cap. 2. ibi num. I. ipse certum supponit ex iure , rubr.de re iud.& de appell. extra, cum Guid. Papa,ubi supra q. I 1. n. 6.&cum
alijs, tria esse gen a sententiarum: nimiru definitivam , sic vocatam quod negotium principale definiat, i. dicere fide arb. Clem. I. R ibi dii Glo de re iud Item interloquutoriam , ita dictam, quod seratur. super aliquo emergenti,
MI incidenti inter principium, & finem causae, iuxta Glos in l. generaliter in princ. C. de redix di cred. Denique mixtam, hoc modo nuncupatam , quia de utraque definitiua , de interloquutoria participat, ac finem imponit alicui
negotio non principali in eonrrouersiam adducto, circa quod non expectaturalia sententia definitiva: ex eplificat Bald. in I. dicere M de arb. in sententia, quae decernit, que esse iudice. 13 Citat Rugine II. a nu. O. usque ad 2 IT. ex iure ,- x mente DD. ordine alpliabetico, dictarum sententiarum definitiuς , interloquu-toriae o mixtae, quam plurima affert,&discutit exempla quae si lubet, apud ipsum videas ;nobis sifficiat eas quoquo modo indicasse, ut triplici ipseritia i genere tres esse species appe Ilationum deducamus inter se multipliciter differentes, sicut scillae pari ratione inter se 1 di fierunt. as differentias potius ex eractibus , quam ex notionib.earundem innot scere, bene testantur Bald. in I. minori, C. deliis, quibus ut indiga dc Praeposta Mediol. in .
cap. cum cessante, nil. 18. de appellari nos aliquas earum hic explicemus: aliae postea ex diacandis coinstabant.
21 Prima ditierentia,quod appellatio ab interloc .itoria siue in continenti, siue ex in te iratio :iat, nunquam viva voce , sed in seriptissim per fieri debet,ut sit valida; patet ex texti in cap. cordi nobis, de appell. . in C Sc afferunt , uti Paea decis ici. circa finem, Ioan. Ferrar. in trae .de appeti ny r. e Rhginens . I. cap. 2.26 n. Ia Nee suffieit, si appellans compareat in iudicio, & dicat notatio,Scribe, qualiter ego appello a tali sentetia in tali casu &e. sed pom rigendus est libellus scriptus appellationis, ut 2 7 haee fieri in scriptis dicatur. At appellatio a sententia definitiva sortitur essectit, utrolibet fiat modo, vel in instanti post latam se tentia,
si grauatus comparens coram iudice,viva v ce dieat, appello ad iudieem competentem,
seu solum appello, faei atq; hoe seribi in actis
28 per Notarium: veI ex interuallo post Ialam sententiam,& tune debet fieri in seriptis, alias
non valet appellatio. est de hoc text.expressiis I. I.infin.&Iseq. st de appeti de l. litigatori b. ac ibi Glos Bardidi Bald. C. de appell. aflertq. Ma-29 ranta par 6.specu. n. I 36. Qit n. I T. benὸ cxpendit cum Spi. intit. de appell.si qualiter,&cum alijs,quando nam dicatur appellatici fieri in continenti nempe dum itidex post latam sententia, sedet adhuc pro tribunali,& non di-3o uertit ad actus extraneos. Secus effet, si ipse iudex, aut appellans iret ad prandium,vel ad alium actum extraneum a iudicio , nam tunc
iam fieret ex interuallo, & deberet porrigi libellus scriptus appellationis. 3 i Verum, si appelIatio fiat ab interloquutoria habente vim definitiuae, seu a sententia mixta, erit valida etiam secta in instanti, seu in continenti, viva voce, sicut si fieret a definitiva me-3 2 ra. Imo quaecunq;solemnitates in appellatione ab ista definitiva seruari solitae, pari modo seruandae sunt in appellatione ab interloquu-toria habeate vim definitiuae, seu a sententia mixta. Ita ex mente Lud. Rom. in cons Ar. &aliorum tradit ibid. Marant. n. I r. limitandoca,quae supra cum ipso diximus de appellatione a sententia interloquutoria.
33 Attingendima hic obiter,illud dubiu, quod
mouet Bart. in l. cum procurator, . si dominus fi de ope .no. nuc num si aliquis appe Ilet vi voce a definitiva, eum reseruatione appellandi in scriptis, Qq; postea appellauerit, erit ne valida prima appellatio an potius secunda . yQuidquid di eant Alex .in dic. msi Dominus, e
alij, tenendum est cum citato Bartacum. Ioan .
de Imo. in eod. g. si Dominus,cu Paul. de Castr. cons 7.& cone 27. prim. vol. ac cum alijs D D. solam primam appellationem viva voce facta extare validam , & ab ea incipere, & currere 34 tempus prosequendi Nam secunda tune vide tur frustratoria, di ad hoc tantum inseruire P.
quod per ipsiam prima redueatur in scriptis,
ergo ad hane illa trahitur, seu est una,& eade; erso merito incipiet currere tempus prose- qtiendi appellationem thinc, quando quis ap- Iat viva voce a sententia definitiva, licet ista appeIIatio redigatur in scriptis. 3s Secunda disterentia inter appellationes ab in te loquutoria,& a definitiva sententia, assignatur,quod non sit necessarium, ut appellansa definitiva exprimat gravamen , aut cauta nagraua minis,di iniustae sententiae in specie : sed sufficiat,ut in genere indicet, se grauatum, de sententiam iniustam ese . Deciditur express4
432쪽
in eacia. I. fin.Glo etiam in eam quod ad eonia sellationem,in vers non exprimens,de re iud. 36 Appellans vero ab interloquutoria debet exprimere in specie gravamen,& cansam grauamini alioquin non valet talis appellatio. Η bemus texi in cap. cordi nobis, de appetan 6.& ibi Gemin. tradunt & Α . in cap. Cum in
bi pari modo est text. faciens pro hoc, & alii
quos citat,& sequitur Marat. in dict.6. p specu. n. i s 3 ubi ben d addit ex mente Card. in Clem. appellanti,&c. de appel. Bald. in I. minor, C. de his, qui ut ind.& ex mente aliorum, quod ubi plures sunt causae grauaminis, debeant omnes
nominatim exprimi in libello appellationis, ει quod non sufficiat grauatum die ere in scriptis,appello ex tali causa,& ex alijs suo Io eo,& tempore proponendis , cum haec generalia verba nihil operentur.
38 Tertia extat differentia inter appellationea sentetia definiri ua & asmellatione ab in te loquutoria, quod illa possit iustificari ex nouis
probationibus.quia appellans ait, non probatum probabo, & non producta producam, I. per hanc, C. de temp. appel. & ibi Bart. ae aliiDD. cap. fraternitatis, extra de testib. saeit etiatext. in l. eos, s siquid autem, C. de appel. At appellatio ab interloquutoria regu Iariter nequit iusti sieari, nisi ex eisdem causis antiquis,& in appellatione expressis, nec quidquam de nouo produci potest. Text. est in Clem.appellanti, tit. de appelI.& ita Bari in I. ait praetor, ε
o de minor. i ipse assignat egregiὸ rationem disparitatis ex eo,quia potest quis appellare idesinitiva, quamuis iuste lata fuerit,& quavis
iudex nequaquam iniustitiam commiserit:talis enim appellans speradinae nouis rationibus vincere in causa appellationis , ae propterea si de iii re fiat appellatio, etiam a iusta senteniatia, conceditur appellanti nouas probationes adducere ; nam alias ex eisdem actis vincere i non posset. Ab interloquutoria tamen non
fit appellatio, nisi facta per iudicem iniuria, vn de ista non potest detegi, nisi ex eisdem actis,
α ex causis cora iudice a quo, prius iam productis, cu nequeat iudici a quo, imputari dicta iniuria, si haec per appellantem ex nouis causis detegatur. Pertractat hoc bene Marant. par. 6. a n. I Sy.VR, ad ITO. expressis ibi aliquibus limitationibus . vide apud ipsum. , Differunt quarto appellatio a sententia des nitiva,& appellatio ab interlocutoria, quod illa,vis lurimum, statim atq; fuit interposita,
liget manus iudicis a qtio, ita ut no possi procedere ad aliquem actum ulteritis in ea causa. Adsunt pro hoc manifesti text. in I. appellatione, C. de appell. I I. in princ. fi nil in n. appel. pen.&in cap. non solum in princ. de appell. ine .ex quo cap patet quod idem sit ante inter- 3 positam appellationem infra decem dies.Dixi ut plutimum, quia oppositum seruatur in casibus, quos totidem limitutioni b. ex iure, di ex comuni DD. adducit,& expendit M
rant. dict. par. 6. an. II vsq. ad 2 6.apud quem
videas , nobis indiea me sit satis. - Λt appellatio ab interloquutoria nequa
quam ligat manus iudieis a quo, sed potes
hic procedere ad ulteriora, usque ad definitionem inelusiue, donec per iudicem appellationis fuerit illi inhibitum. Patet ex d.e.nsi solum,circa fin. de appel.&deducunt Bald.in
stan . appellat potest per iudicem a quo prosteri sententia definitiva, etiam parte no et rata,quia ex quo appellauit, videtur se sacere contumacem, & indicare mentem saam , quod nolit comparere. Faeit pro hoc text. ine .esi, qui,de dolo,&cont.1ibos.&CIem. I. eod. tit.ac cum Bart. in LI. intra utile.& tradit Main ran. loc. cit. n. I72. Addens ibi ex mente eiusdem Bari per eum citati, quod ubi primit iudex appellationis pronunciat,bene appellatum fuisse, omnia attentata reuocentur .
Sed quid si sat per te appellatio ab interIo-quutoria, di iudex, a quo adhue non inhibitus progrediatur,vsq; ad sententiam definitiuam serendam p poterisne tunc ab ista etiam appellare Responsio affirmans est prorsus vera, si id sacias cum protestatione, quod per
hanc non intendas a priori appellatione discedere nam non repugnat, appellationes geminari, & conceditur tibi optio, qua volueris, prosequi, cum utraque nequeas. Ita I an. Ferra. in d. trach. de appeti. c. q. n. a. cum Bald. in i generaliter a sed iurameto,Qdereb. credit Card. in Clem. n. g. similiter de re iudic ta,& cum Alex. in i .eius,qui fide appella
8 Dixi,adhue non in hibitus,quia ubi primum
inhibetur,manus ei ligantur,ec non valet adulteriora progredi; dummodo tamen inhibitio sit legitime inter posta, cum causae cognstqρ tione, & parte citata. Nam iudex appellationis non potest inhibere casu, quo no erat appellandum, aut quia causa est iniusta, aut appellatio est friuola, & frustratoria; ac proinde debet praeeedere causae cognitio, di e latio partis; ijs autem praecedentibus, sinhibitio legitime interponatur,manus iudicisa quo ligatae manent Ex tex. in c. Romana, S. si vero,& g. si autem, de appell. lib. s. & ex
mete Pely. in c. dilectus,el a.de rescrip. Alex. in cons. 9I UOl. 2. Abb. in cap. cum venissent, de restit. in integr.& ex mente aliorum docet egregie Maran. ubi supra,nli et O T.
so Pari modo ligantur manus iudicis a quo, &no potest hic ultra progredi ad ultu actum iuridicum , ubi primum legitime appellatur ab interloquutoria, si huic appellationi, cora e interpositae, ipse deserat, quia deferendo, seu
admittedo ea, ipsemet sibi inhibet,& sibi iesimanu S ligat,ac propterea nequit v I tertiis in causa procedere. Facit pro hoc manifes Etexi in c.cu appellationib.& ibi Gemin.de appeti lib.6.&cum Bart. in l. intra utile, de minodo in I. eius, qui, de appel. reci p. traditq, Ma I ran. Ioc. citinacis. Qiis n. aio. recte addit exlex.in c.de priore,de appel.&in I. quonia isd. C. de appel. quod teneatur Iudex, a quo, de serte appellationi,vbi hane ex eausa iusta in terposita sui me constat, alias puniendus ve
nit, sed quanam poena, videas, si lubet,apud illum
433쪽
si Tandem ligantur manus iudicis i quo ,εe impeditur,nὴ vltra progrediatur, per appellationem ab interloquutoria sententia, eis ties hete gravamen irreparabile, & exequutionem similiter irreparabilem eontilieti et siquis pro eruenda veritate delicti interloquatoria sententia eodem ne tur ad tortuis; quia tune iudex, sic eum eondemnans interposita, seu pendente appellatione, etiam ante in hiis bitionem, nihil exequi potest. Est certa,& e5munis omnium doctrina,notanda pro dieedis infra spectantibus ad S. Ossicium,qua cuBald in I. generaliter, s . sed iuram. C.de redic red. cum Pari in tract. synd. in vertatori. Ec cualijs per ipsum citatis adducit Maran. ibid. n. a I Addens quod circa hoe sit hodie pro uisum in Regno scilicet Neapolitano γ per capitulum Regni, quod incipit,Si iustE , quo
cauetur recipiendam esse appellatione a tot tura in si iudex noluerit admittere,sed processit ad torturam post appellatione, si quidem tortus suit motivus, vel in tormentis, vel per condemnationem ad mortem, tunc
iudex debet ultimo supplicio damnari. hς cille totidem serὰ verbis: vide olura apud ip-Lin: atq. hactenus de diuisione appellationua definitiva, & ab interloquutoria, ae de disiserentiis inter ipsas. Sequitur diuisio appellationum, legitimae, scilicet, ει validae, ex mortuo iusto, atq; illegitimae,& inualidae ex motivo contrario, quae ex terminis ipsis innotescit , 8c magis ex dicendis infra constabit . Verba autem illaues nostrae Regulae iudicium causae, siue ei uilis siue criminalis indicant alia diuisionem bimembrem appellationis valdὰ genericam, Scuniuersalem, nempe iii eam, quae fit in causis ciuilib. de eam, quae interponitur in causis crimina lib. utraq; per se iam patet, iv exseque-tibus elarius patebit; de se eunda in eausis eriminalibus praeeipue est futurus nobis sermo, uti magis spectate ad S. fictu:attingetur et ii infra in eriminalib. sub diuisio appellationum a sententiis conde natoriis , aut absolutorijs. apperire potest a quonam iudice , er ad quem appellatio quaelibet interponenda a- fertim in x .elo REGULA CCCLXVI. ... Vilibet, euia interest,si attento iure,aut condicto partium, haud sit inhabilis, ad detensionε appellationis recurrere valet, per seipsum immediatri vel per aliam personam eadem inhabilitate rarentem. VI tra litigantes ide praestare potest quiuis tertius similiter interesse quoquo modo in causa habens. 7 Est autem Ioeus appellandi regulariter a quibuscunq; iudieibus tam delegaris , quam o dinariis superiore recognoscentibus; nequa quam tamen ab illis, qui talem non recognoscunt, excepto quadruplici easu. Appellatiosa item, ut fit valida, ad . iudicem competente
fieri debet,& attetitis substantialibus semper ad maiorem a Prineim, vel Magistrato ia assignatum, aut assignandum In causis autem Ddei, ut plurimumappellatio ad Paps facie . Riplex genus personarum circustantia, L i vitisan praesenti loco indicat: nem person ς appellantis,de iudicis a quo, ae iudicis ad quem,ut eommuniter vocatur;& quisuis ex doctrina earum potuissent sine dubio tres Regulae completae Hrmari, visum est tamen conuenientius, euitatis gratia, sub una tantum tripartita eam comprehῆdere. Prima so pars, cuicunq; esse lieitum ad appellationis auxilium confugere,' duplici conditione eoncurrente,& quod sit habilis, & quod habeat interesse in causa ut certa prorsus traditur ab omnibus, praecipuὰ a Glos in c. cu super de reiud. in I Imperator,ff. de appe in l. si quis prouocatione, Q eod. neq; hoc maiori indiget probatione,sed tantum,utraq; conditio qualiter requiratur, indIcandum. 61 Quoad primi patet ex c. no soletit . q.6.& ansere Lanceli de atten.appe I. pend. limit. 3 . n. x . quod appellatio per inhabilem personam interposita sit nulla, nulliusque effectus. Pro quo facit principiti illud generale, quod cum Osast. Massuer. Alex.& cu aliis, quos refert, adducit Ruginen. g. 2.c. I. n. a. spectare scilicet
ad offetum iudicis diligente inquisitionem
super legitimitate personaru,& esse hoe prseipuu cuiusq; iudicii sundamentum, adeo, ut etiam post tres cosormes possit produci ista exceptio inhabilitatis per nae, licet coram Principe,aut cora alio super magistr.agatur. Dixi,atteto iure,aut codicto partiu, quia ex alterutro istoru capita prouenit esse aliquem inhabile ad appellandu. De posteriore constat ex textiin i r .ssa quibus appe Ilare no licet, secundu que non potest uti beneficio appellationis,qui pacto aliquo expresse iure appelladi renunciauit: excepto ubi Rit enormissimὰ laesus.Ita cum Angel Aretain d.I. I. S.I. n.6.8c eum Guid. Pap. per ipsum eici id e Ru63 ginei l. d. e. I.n. I 36. Qiri multa limitando proponit ex epIa in isto c. I.& multo plura in c. ae a libi,quibus patet, quinam ex dispositione iuris sint inhabiles ad appellatione interponendam. Attinga unu ,vel alteru, reliqua vi
6 deas apud illum Ex dispositione iuris ficum specialis, S. porro, de appel quicunq; reli ostquando secundum regularem obseruantiam aliquid fit inhabiles existunt ad appelladum a suo superiore, nisi in modo excedatur. 61 Laborant et ii eade inhabilitate appellandi ex testib in Icostitution .si de appetu. I. C.de
suluitiae appel. de c. I. de homicidio, in 6. mnes condemnati ob atrocitatem alicuius crum in is,cuiusmodi sunt raptores virginum,sal-sficantes monetam, latrones insignes,duces iactionum, assassini, criminosi laesae maiestatisti alii, de quibus Maran. p.6. specul. anu. 2sq. 66 usq; ad 2 8. Praesertim sunt huiusmodi, haeretici, quibus non licet appellare, iuxta c.ut inuisitionis, de hanet. in 6.ut afferunt Symanc. e catho instilla7.Rojas cum multis, singil
434쪽
Ty.n. εο Pegna in direct.Inquisiti p. 3. com- 76cip.istinativas, ff.de pro eur. ει filius pro pa-men.2o. de hoc tame ex professo in is, quia
etiam haeretici quandoq; appellare possunt. 67 Deniq; ob inhabilitatem reiicitur ab appellatione quicunq; de delicto simul est consessas, & conuictus, ex l. . C.quod appeI.non recip. non vero qui divisim , vel eonsessus tantum, vel tantum conuictus,lvt Iate ostendit ibid. Maran. num usa.Addens num. 293.
68quod sit inhabilis etiam ad appellandu quiliubet eriminosus in secto notorio , ut patet ex
E contra vero Iegitimae, & habiles cenientur ad inserendam appellationem quaelibet personae, quibus a iure inhabilitas ad id non inducitur; & quidem multo magis , si tales
expresse ab ipso iure declaratae fuerunt.D cet ex mente omnium Rugineil. i supra , n. .affertq; varia exempla nu.seqq.dictae de- oclarationis in diuersis personis. Ut in defensore rerum publicarum, L tutores, si quan . appel.in compromissario,i .ex consensu, sside appel. in curatote,& negotiorum gestore,l. I. si eod.in princ.ff. nil nou. in uno ex plurib. si defensio est communis,l. 1.C. si vn .eX plur. mmilite,l.qui suspectum, Ude appel. in eo, cui ut indigno bona vacantia auseruntur, LI.lata sententia, C.de appetan ciue excusationem
manifestam habente, C.eod ac in alijssimiliter habilibus a iure ad appellandum declaratis, ut udere est apud Ruginellum citatum. II De secunda item conditione habendi interesse in causa, patet ex textin e cum interide elect.& in l. I initio, is de appell. recip. quod cuilibet, cuia interest, licitum sit appellare, aliis secus, Affert cum Ηossen.in summ.versquis possit, rubride appel.& cu Bart.in Lquoties,C.si plur.una sent.idem Ruginei l .nu 21. II Qui nu. 23. resoluit benὸ ex mente AngeLAret.in l.i sententi num.6. E de appel. & ex mente aliorum , esse relinquendum a hitrio prudentis iudicis, & consideratis inistrumentis, actis, & iuribus,taetri; veritate diligenter perpensi,decernat, an intersit illi, qui ad defensionem appellationis recurrit. 73 Notandum tamen,quod ista secunda codi tio non ita strictὰ sit sumenda, sicut 'illa prima,cum ob quodvis minimum interesse , &ex quocunq; leui motivo,quis in causa illud habens appellare valea etiam in secunda instantia. Ita ex I.si perlusorio nomine,Tquan. appel.& lasententia cum S. suis,ff. de appel.
Hinc deducitur & innotescit inde illud in Regula positum, posse scilicet grauatum a pellare non solum per seipsum, sed mediate etiam per alium habilem quod habeat locuappellandi pro alio ille, cuia interest, selum
pietatis, aut miserationis causa, quod praecipuξ in criminalibus verum est, i. non tantufide appel. recip.cuilibetin. pro condemnato appellare conceditur; secundum lata lictos, C.eod.& secudum l.obseruare,C.quon appel.
7s non reci p. Similiter licitum est appellare pro alio illi, cuius tantum interest coniunctionis causa , ut matri pro filio, l. 1.st.de appell. re- tre damnato , nomine patris pro bonis, quae per eum acquiri potan non reiicitur ab a pellatione interponeuda , l. e consensu, simium, ε. de appel. ita Guid. Papa citatus a. Rugineil. ibid. num. 7 οῦ . Quid quod tam in ciuilibus, quam in eriminalibus pro alio interesse habente aliquis extraneus appellare potest , etiamsi huie nullo modo interst In criminalibus mihi. unica, in fin. s. nil. nov. appell. pend. vi
pro Clerico degradando, & iudici steulari
tradendo , vel pro eodem, si venit membro mutilandus,eum hoc damnum morti aequiparetur,l. 2. C. de ossic. eius, qui vic. altergetit, auth. de collation. F. ad hoe prohibemus, & tradit Ioan. Ferra. tract. d , 78 appel. cap. s. num. 66. Item in ciuilib. partia ter secundum texti in cap. non solum a. qu. 6. N in I. I. s. de appell. recip. Ostenditur etiam per statutum Mediolan. in cap. I I. lib. t. cuius meminit Ruginei I. dict. cap. r. num. 81. pro re Praesenti his verbis, Vbi
inquit, permissum est cuilibet pro alio a pellare, dum tempore, quo appellat, vel insta octo dies a die Fpellationis interpositae inelusve satisdet idoneὸ, quod ille , pro quo , vel cuius nomine appeIIauerit, uel appellat, ratum ,& firmum habebit, &in iudieio perseuerabit . ita ille, quem viis deas circa omnia praedicta copiosius diu
8o Superest discutiendum circa hanc primam partim Regulae, qualiter nullo ex duobus praeeipud litigantibus appellante, veI quod non habeat interesse in causa, vel quod niscuret de iure appellandi, valeat etiam temtius , euia interem, in eadem causa appellationem nomine proprio interponereia. Si Posse hoc fieri, supponimus omnino certum exl. ab executore , si, alio,& ex L sententia, fide appell. asseruntq; Gloci cap. non solent, a. quaest. 6. Rom. consit 3 3. Felin. in cap. cum super , num. 1 r. de re iudici Roti decis 'alias 39Q. & Couar.
81 Hoc supposito , sciendum primo, qu Adeeritns dicatur ille, qui praecedente citatione , aut sine ea comparet ad causam agit tam inter alios pro suo interesse, secunduntal si suspecta, & ibi Bald. ae alii, Κ. de appel. 83 Notanda particula .adeauam agitatam inter alios, quia si ipse tertius fultat in causu nequaquam admitteretur,neq; in possessorio Ita cum citato Feli.in d. cap. cum superbi aeeum aliis per ipsum eitatis RugineI.ubi supra 8 num.36.Pari modo non est admittendus tertius, tam in prima,quam in secunda instantias prius stivisset eausam agitari. Ex mente . eitati Feli Bal. nd. II sententia, de appell.n. s. de aliorem, affert idem Rugineli n- 3 7. . 81 Ad certificandum autem sussicienter Iu dicis animum, quod tertius nesciuerit u stin agitari, adhibenda est eautela in praxi recepta, nempe ut iste dicati Iuro ad Sancta Dei Euangelia 6 iuxta disposition. cap. pacto, de exception. me nuper, & insta
435쪽
derem vies silui , Mail meam notitiam deuenis e talem sententiam , pro tali , contra eaIem , in hac-simillissima Iaraucis s piae mihi praeiudicium iacit, saltem quas aquaIe , ω me grauat, undε appello. Ita cum
Angei. Ared in dict: visententia, num.. 7..3e cum Felin. in dict. p.eum super,nutii. 12. circa priri .de re iudadem Rugin. n. 38. intia, dem verbis. l.
8sa Dein, ut dictus terti.s admittatur ad appellandum, statim Initia suae comparitionis. debet docere saltem mimari E de suo interesse in ea caua, aut promittere se illud his continenti pmbarimim. Tradunt post Evid.
38 . Taliter probato sito interesse , procedit dictiis tertius ad interponendam appellationem, idque praestare debet non verbis condisionalibus, una tali sententia appello, qua tenus eontra me faeie , vel similibus, sed pu- , di abseluia absque conditione. Ita La cellori de atten. appellati pendera. ampli: r .
. num. 23. Tenetur enim exprimere causam
quos citat, di sequitur Rugin.L . cap. I. nu.
apud quem mulia plura inuenies de persinu quibuslibet, quae appellare possunt. Nobis tradita sint satis .so inspad secundam partem nostrae Regulae , de persenis, seu de iudicibus, a quibus appellandi est locus, patet ex textiin eam omnis, di cap.ad Romanam , a. quaest 6pl. iudicium soluitur, fide iudie. & I. proconsulib. C.de appel.quod, regulariter loquendo, Iieitum sit appellare ab omni, iudicita tisia delegatis, iquam ordinariis superiorem recognoscenti unde ab Inquisitorib.in serioribus lieitum erit appellare, ut insti videbimus Ita specul in tit.de appellati F. viden
ter vid. Ratio est, quia non laete iniuriamsi iudiei , qui ab eius sententia appellati l.de in maiorib. C. de appel. eumque appellatio sit quaedam desensio, quae a iure datur oppressis contra gravamen per iudicem illa Eum, I. I.fide appel. 8c dict.eapad Romanam; censetur cuiuis ipsa eoncedi,per quemcumque iudicem illud inferatur e ergo grauatus a sententia euiuslibet iudicis, potest
s; Dixi,dem riter loquentisi quia diuersicasius excipiuntur. I. in Episcopo, cuiua iurisdictio fuit prorogata, nam ab eius sente t tia non datur appellatio. Casus est singularis in I. Epistopale, C.de Epucaud. Sucus t naen.s est in alio iudice prorogato vel datu ci consense communi partium, a quo appellari
potest, l.ex consensu, initio,& ibi Barzis deis M aflirriq.Marant ibid. 2 3s.& asssi secutis ys do in iudiee mero executore, quia ab exe eutione facti non admittitur appellatio, ergo nee d sententia iudicis meri executoris, texi est in I.ab exequutore, & ibi Bare. ff..de appel. N ial. ab exequiitore, C.quor. appeLs6 non recip. Quamquam hoc est intelligendum eum limitatione, nisi talis iudex in modo excedat, tunc enim ab eo appellari potest; debet tamen exprimi causi in appellatione. Ita cum Bart. cit. idem Maran. nu. as p. qui plures limitationes apud Spec. vi-ς7dendas este assirmat. Tertio in iudiee arbitro, a quo non appellatur, sed eius sententia exequutioni madari debet metu poenae, se- 3 eiindsim I diem proferre stari, fide arta &l. I. QM arb.Similiter quando poena adiecta erit compromisso, seclis, si non sit adiecta . quia tune agitur de interesse,secundum eandem l. diem proferre, g. fin. Ita cum Abdi in cap. per tuas, de arta & cum aliis Maran. U.cit.n. 26I.quem legas circa hoc,& circa r
liqua histe spectantia. ρ Tandem , quood non sit locus appellandi i iudicib. haud recognoscenti b. superi rem,habetur expressὰ decisum in l. i. st aqui-Kappel. no lic.3c in cap. cuncta per modum . s. qu,3Abi peculiariter est sermo de senteniaria Papae, a qua non est licitum appellareta: sed idem est de quouis Principe, seu iudice superiorem non habente, intra confines sui status, sed suae potestati si & iurisdictionis .
1oo Hine i sententia Ducis Venetiarum non . datur appellatio dc cum Cyn. per eum sita. doeet Maran dict.pa sn. a Ob eam ratio nem, quia non recognoscit sit periorem.
ior Neque item est locus appellandi a S. Reio Consistorio, quia sententia per eum lata abet vim legis, cum proferatur sub nomine Reaiae Maiestatis, ac proinde censeruesententia ipsius Regis . Tradit idem Maran. nu.2 I.& 232. allegans praxim Regni Ne ioa pol. Similiter no habet locum appellatio a Praesecto Praetorio 3 est expressum in iure, λpraesecti, ff. de minor. εο l. i. g. his cunabulis,ff. de Onie. praef.praedac l. r. C. de sent. praef. prael. Ita ibid. Maran.nu. et O.quem legas, Meut &Ruginell.pluribus de hoc puncto,agen
io; Nihilominus qitatuor casus excipiuntur, in quibus lieitum est appellare a iudico. Qu- Principe absoluto non recognostente superiorem . Primo coceditur appellatio a Prin-eipe male insermato,ad eundem bene inso matum, quicunque ille fit, siue Rex, siti Imperator, l. I. g qilaesitum,fide appeIde l. r. C.de rela: Ita cum Balon cap.sententiania, I 3F.qu.
436쪽
ro pari modo est loeus appellandr a Ia alaci p. in assigna tio plurimi voci detis si iudi die, et Principe, quando iste sentetis tulie fi cquod ais inγε ex xisssidappes Mu, ab ad relatione, vel secundum consili si asterius. ad Uium quidquid dimetit Pram in in da
pellatio ου iudipe, qtii secundum responsio- rijs generalibus habeat locum. & quidem in ne urincipis sententia proserti Quinua tute hoe Meliten. Episeopaeu per tempus pluria. 1oμ6 obligatur Princeps appellationi deserreo annorum duos simu di in Iidum Vicarios
Tradi ripis Ruginei. nu. 3.& q. ex Decinu. ri. generales vid, Dato antem. quod duo a di ex Galer. lib.1.de senten .e cI. I. n.6. pellationim iudices assignati existant. esset 1 or Tandem admittitur appellatio a Principis nimis dissonum, ad atham, quam ad altetu-,bsoluti sententia, si haec mani sestam contia mim ipsorum appellationeiii interponere. neat iniquitatem. Ita cum Uiu.in sitis comm - 1 16 sed quid, si ad unum ex duobust assignatis in verta appellans, vers imo eoncludo, lib. I. ibid. Ruginelin. s.Estq; per se notum attento
1ον Restat distutienda tertia pars Roguis no stra, sed duplex resolutio ibi tradita, pro illo quaesito, ad quemnam iudicem sit appellatio
linterponendaὶ Prima est valdὰ communis,fleeenerica, esse, stilicet interponendam ad iudieem competentem,si tam substantialia, qua aecidentalia appellationis attendantur, cuni Clos in eap. 2 de con edin o. de in c. Roma na, de appel.in 6. ac cum aliis,ut certum tradit Rugine Ια3.glosvnica, n. I. nec est cur inhoe ostendendo amplius immoremur, cumaon se huius Ioel agere de comp tentia a iudicis.1 io De secunda resolatione, quod debeat fieri appellatio ad iudicem maiorem, a Principe, vel Magistratu assignatum iam,vel assignfidum; ijs,quae tradidimus si pra n.9.declarando definitionem appellationis, addimus modo ex RugineII. citari num.ε. per sequentia
in Et in tantum,inquit, tonsiletudo contra sebsantialia non valet, ut neq; Papa dispensare possit de maiori ad minorem illo adhue ex ias ente minori, appellari posse. Bero in d.rub. n.13. Nam etsi Papa si1bstantialia tollere , &mutare possit, Glosin cap.cum ad monasser de statu Monachor: Ac cap.quanto de trantia tione Episeopi, non tamen facere powst, quin rationi naturali subiectus sit, vi multis probat id. Bero. d.n. 3.& seqq. ita ille . iii Addit tamen bene ipse n. s.cum eod.Beron. 13.& eum aliis, fieri posse, ut ii Ie, qui erat minor, vel par, quoad actum appellandi, dicognitionem cauta appellationis, censeatur maiori imo eo ipso, quod quis a Principe,vel Magistratu assignatur iudex ad quem,seu appellationum, uti communiter assignari solet aliquis, illico existit maior,stu seperior respectu cuiusuis Iudicis a quo, per eundem Prin-ςipem , aut magistratum constituti. Ii Dixi assignatum, J assignandum;quia co- tingere potest aliquando,ut is, qui iudex appellationum constitutus reperitur, ob legi timam causain a valete appellare. recusandu qui iam appellauit,poteritor postea ,: o o missis, ad alterum pro eadem appellation recurreret Pars affrmans vera est. seruatis aliquibus conditionibus,ut ex communi sente tia Meri Ruginei loc.ei n. ro.& seqq. Priama, tri7 vi sat intra I o. dies appellandi, Milon ετ tra. Ita Osast h.decu i I. n. 3. di FraoC. inerinterposita,g.ille denique.n. I a.de appei Se
Ii 3 euhda,dummodo appellatio non stadii in actis praesentata, nam post praesentationaeius,cumappellans ipsam pro ui possit,i sis Variatio iudicis non est licita.Francibian. I 19 II. Tertia, ut no agatur de praeiudicio paetis,aut huie non sit iam quaesitum iu Lfi C.
quan .prouoc.non est nece c. mutare, de rem
leto Nota, quod praedicta variatio iudicis actquem, semel tantum possit licite fieriaeeu
dum textiin I.fideicommissa, s .fiquis is doleg.3.ibi, non ampliosquam semel. atq; in iure sit dispositum, ne lites fiant immortales eap. finem litib. dedol.& contum. Α flare eum Bal. N Alex. per eum relatis ipse Ruginei.nu. 17. ad quem, in diuersa Iodiis remitto lectorem plura scite eupientem ei rea hanc parte circumstantiae, quis, seu iudicis ad qtiem, venos circa eandem in causis fidei unum verbum proferamus.
idia Vbi est Ioeus apud Tribunalia S. Olficii a
sententiis contra haeretieo seu de haeresi si
spectos appellandi quod Regula sequuti expendemus certum est appellationem inter poni debere a minoribus, seu particularibus Prouinciarum Inquisitoribus ad maiorem , seu supremum Inquisitorem, nempe summu Pontificem, ut tradit Farin.de haeres. q. I 8. S.I1 I . n. AQExprimens ibi eum Vmbert.Loeat in Iudiciat.Inqui verb.appellare, δέ cum
aliis, casu, quo in causa fidei per sententiam Episcopi aliquis ex non exemptis suit grauatiis, posse hunc ad Metropolitanum, aut etiaisto omisso, ad Papam appellando recurrerce.si duob. de appel.c.qtioties,& c.ad Rom. .
reta Verum bene ait Pegna, .p. Dired . conren. 3 I.n. I 26. vers haec postrenaa, quod praedictuasse P.
437쪽
LIB. IV. CAP. VIII. REG. CCCLXVII.
assertum de interponenda appellatione ad Metropolit. etiam in causa fidei contra non exemptum, haud facilὸ videatur admittendused quod semper debeat appellari ad Sedem
Apostolicam,seu ad S.Congregationem Ro-11 manae Imquisitionis . Ratio est, quia causae maioris momenti, quales eensentur, quae fidei nego ita discutiunt, ad sedem Apostoli- eam de te rendae sent, iuxta cap. maiores,de baptisui. & eius eOct. & iniungit sie facere Anactrias Papa epit . I. ergo appellatio in
eausa fidei ad Sedem Apostolicam interponenda.
111 Pro confirmatione huius doctrinae de a pellatione interponenda ad Sedem Apostolicam in causis fidei, non grauabor adiungere , quae loc.cir.adducit idem Pegna, sic . Α que in hanc, inquit, sententiam prudentissi-1ne inclinauit paucis antea diebus,quam ligescriberemus, Petrus Dusina S. Romans,& Generalis Inquisitionis Asse sibi, vir insigni eruditione, de prudentia singulari: qui cum anae rogatus esset de hac re sententiam dicere , humanissime respondit in thaec verbae .
116 Magna subest eausi,quod Salictitas sua moueri possit ad statuendum, quod in causis fidei ad ripam semper appellari debeat, vel ad supretitum Tribunal Vniuersalis Inquisitionis Romanae, tum propter rei grauitatem tum etiam propter multa inconuenienti cutianda; & quia etiam ipsi Metropolitani in arduis tenentur consulere Sedem Apostoligam : quare circuitus inutiles essent euitandi, quibus rei satigantur , negotia fidei. publicantur, nec cura, & dignitate tractantur, sicut tractari debent. Hactenus vir ille . Cui 17 ius hie libenter memini tanquam valde benem eriri de nostro S.officio Inquisitionis,&de hoe Episcopatu Melitensi, cum utrique s.
uimi Gregorii XIII laudabiliter pr fuerit,ut traditum a nobis in Prolegomenis nostri
I 28 Sed quid circa appellationem in Tribulia Iibus fidei Hispaniarum λ Audi eundem Pe-gnam,sub finem d. n. i 16. In Hispania,inqui ut paulo antea dicebamus,ab inferioribus Iaquisitori biis ad Generalem eorum Regnorum Inquisitorem , seu Inquisitionis Praesdem prouocatur, qui cum Constiarius eius Senariis de appellatione cognoscunt. Ita . Idist ille, addens statim recte pro alijs Tribun lihus sic. In caeteris, inquit, prouinciis Io ge distatibus a Romana Curia, ne causae fidei protraherentur , & delinquentes ipsa Ionga teporis mora, & expectatione fatigarentur; saluberrimum esset constituere unum aliquε insignem pietate,& eruditione virum, veluti Metropolitanum, vel Summi Pontificis Nuncium . aut a latere Legatum, si adesset, instar Generalis Inquisitoris Hisipaniae, ad quem in hac causa prouocaretur, cum a pellatur ab Inquisitoribus inserioribus, auei 3 o Episcopis. Interim , ut paulo antea diximus, Sedes Apostolica consulatur. Haec Pe-gna, quibas totam Regulam tripartitam pro
I ri' exprimenda in materia appellationiam ciMeumstanria, quis, absoluimus, ud iam ad circumstantiam, ubi, gradum iaciamus, quae locum, & casum indicant,ac secundum vir tque i nobis nunc expendenda. ,
Ubi , ae in quibus eamus eonerasenda is emtioλ in quibus ferus , praesertim apud Tribu-
i3i linet appellatio fieri, ut sit validata, I coram eo, d quo grauari praetendituri ob metum tamen ab isto illatum, aut ficopia ipsius nullibi liaberi potest,suffieit, appelletur coram notario, vel cora iudice, aut
tum coram honestis personis. Q cun-I3 2 que autem modo, siue iudicialiter, siue
extraiudicialiter procedatur, conceditur appellatio in quibustiis casibus, & eausis maioribus ,& minoribus, a quibustiis sententiis tam definiti uis , quam interloquutoriis , ubi ex eis gravamen aliquod insurgit; secus uri nullum, aut ubi a iure ipso appellatici denegatur ; exemplis in sei innotescet. Denique 13 apud S. officium in causa fidei non admistitur appellatio a definitiva, benὰ tamen ab
i 3 D validitatem appellationis uti con- IA ditio substantialis, de nece saria eost
muniter assignatur , quod fiat coram iudi ce a quo , seu eoram eo , a quo appellan 333 gravamen aecepisse praetendit. Non ta iamen est ne estatio facienda, quidquid aliquidieant, in meo iudicii, seu coram dicto iii dice sedente pro tribunali r sed sufficit, si fiat in quiniis loco,seu ubi clinq; ipse praesens reperitur.Ita ox mente aliorum Marant a par.ε -
136 speculi num. I 3 . Et ostenditur peculiari, Me Maei ratione, cur requiratnr hoc modo praesentia iudieis a quo ad valorem a Dilationis, quia per istam peculiariter de illitis facto rescindelido , ac de ipsius iniquitate manifestanda agitur, ergo &c. Tradit euntia Franc. in eap. appellatio, de appell. in F. nu.
3. Rugine Ilus in praelatione sui operis , de I 37 appell. num. 33. Qui post allatas ibi aliast
conditiones in facienda appellatione seruari das,de quibus partim iam per nos dictum, Scpartim dicerer , sic nu. I. concludit.
138 Pnedicta, inquit, omnia i nobis si perius allata, in appellationibus interponentis , sunt ad unguem obseruanda , alias si viacti non appellauerint, di solemnia non s cerint, post non audiuntur, inquit, textusta l. qui susi ectum , in fine , ff. de appeti. Nqui legitime non appellat , habetur pro
438쪽
atrii appellante; rex: in eap. r. I. vlaimo, de trio eiusdem iudieis, qui decernit, an amappelL in s ubi Mane. & Doct. not. hacte- pellatio sit legitima, de admittenda, Ita est nus ille, ergo, &c. Menoch. de arbitri iud. casu 69 Ruginessu ras Nihilominus ex duplici eapite appellans I 6 num. 6. Tertium, dictam appeIlationem exeusari potes a facienda appellatione eo- eoram viris probis fieri pro duplici eflectu, ram iudice appellator vel qnia timet .nonia nempὰ ad impediendum, nὸ laudum, seὲ sine landamento aspectum eius vel quiata sententia transeat in iudicarum . Item ad non ita facilὸ potest ipsem habere praesente . hoc, ut sit locus priuilegio attonia torui ;Patet ex iuribus ei tandis, &est communia, sed tune appellatio iudiei a quo intimari de- inter Doctores . bet; illud eum August. Ber. hoe eum Surdor o Ex quibus Bare. in l. de pupillo, g. si quis ipsi praetori, in sexta quaest. de oper. nov.
nunc. Franc. in cap. appellatio , num. 3. in
fine, de appell. in 6. Alex. de Nevo, in cap. suggestum, de appellati num. I 3. &alii bene notant circa secundum caput ex duobus, quod non teneatur appellans requirere iudicem a quo in horto, aut in villa suburba-i I na, imo nee in domo sua, nisi sorte Tolitus suisset ille in domo sua, aut in eius ea- mera audire partes, secundum Bart. in I. I.
S. dies, ε. quando appellandum sit, & eundum alios in dicto cap. su stum. Sed Lassiciat illum quaerere in loco publico, & ibi
eo non reperto , dicatur verὰ, non haberi copia ipsius, de excusari a facienda appelIatione coram tali iudice. I x Tunc autem , sicut quando timet appellans aspectum illius, recurrere debet ad remedium a iure assignariim , nempe ut appellet, vel coram notario, vel coram iussice ad quem; Adsunt textus in I. cum quidam ,. ff. de appellati in toto tit. C. qui per meta iud. non appellarunt, in capit. vlta de appellat. prope sinem, dc in capit. . pastoralis, si praeterea , in fine , de offici ordinar. Asseri cum Guidone Papa quaest. 6. nu. 3. cum Franc. in cap. appellatio, nun I.de
appellat. Ruginellus in dicta prtatione sui
et 3 De appellatione iacienda eoram notario peculiariter docent Abb. in cap. finali, de appellat. Maranta dicta par.α speculi, numis xia. ει alij, quod ut sit iuridiea, de valida . debeat exhiberi eoram tabellione proprio ipsius iudicis a quo, apud quem sunt actae
eaasiae, ει sententiae , a qua appellatitu; alioquin si. coram extraneo fiat, de exhibeatur, censebitur clandestina appellatio, de non releuans, iuxta decis aso. Rot. Eo tradit Rugine lI. ubi supra . O. 1 ε Circa appellationem item coram uiris probis , seu personis honestis, tria, ut cerinia, testantur Doctores. Primum , hanc appellationem coram eis factam non esse licitam , nec validam , nisi casu quo appellans
non potuit habere copiam iudicis a quo , aut iudicis ad quem et atq; hanc carentiam iudicis ab ipso appellante probari debere . Ita cum Alex. de Neuo , in dicto cap. sese
gestum num. II. 8c a I. cum Hercul. de probat. negat. num. 26. vers decimo infertur,
de cum alius ibidem Ruginellus nu. οἶ.&48. I s Secundum, quinam sint viri probi , aut petibnae honestae, esse relinquendum arbi per ipsum relatis affert idem RugineII. num.
s. εἰ q9 . I 8 Peculiariter vero , quod ob dictam earentiam eo piae iudicis a quo , vel ob metum appellanti iniectum,possit fieri appellatio eo ram Iudiee ad quem, patet ex l. a. si. quid emgo ,ε quando appellat. traditque Glosa in
I s Clemen. I. de appellat. Metus tamen , ut bene aduertit Ioan. Ferra r. in tract. de appellari cap. s. num. I p. de Iso. dcbet eme fundatus, de re letians, non inanis, seu ima-I oginarius. Porro, inquit ille, qui sic umbram quasi propriam mettierites,appellationem non interpo mini, ire uocan Ia lite repelluntur, l. I. 3c l. ab exordio , C.de ijs, qui per metum . ita ille. Debet ergo esse metus eadens in costantem virum , ut ipsetnet Fer I 31 ra. addit. Imo tali metu affectus adhuc si compareat eoram iudice a qυo, Se dicat ei,
his, ec alijs de causis, exprimendo ipsas,ma- vastis me, Iieet non utatur verbo appello vel smili, sola causarum expressio in isto casu habetur pro appellatione. Ita elim Αnge I. Aret. in l. cum quidam , ff. de appeIIaz m. I. Ruginellus in dicta Praesitione siti,
isi Sed quid, si taliter timens non audeat comparere coram iudiee i quo , Et iudex ad quem longὸ dister, est aliud remedium praeter appellationem coram notario, aut viris
probis, s sortε etiam alterutro ex his modis ipsia impediatur λ Audi eundem Ru neuum,num.Α . ex eodem Angelo Aretino num . h. illud tibi bene assignantem . Reme dium, inquit, est, ut timens intra deo dies datos ad appellandum iter arripiat versas judicem ad quem,quia talis arreptio itineris in quocunque casu timor cadat, ha- 13 bet vim appellationis . Et statim addit cum Olasch. decis A redem. num. . cessante metu arreptio itineris , vel missio nuncii non habetur pro appellatione. Hactenus il-Is ἰle , Atque utrumque hoe ultimum sine dubio verum est ; illud vero primum de a reptione itineris ob merum de c. nullus auctoratu , quod sciam, hucusqud reprobauit, nec ego reprobo , sed tantum , ut probabile admitto. I s Expendendum ne sequitur, ubi, seu ita quibus casibiis concedi debeat appella tio. Uidetur quidem paueis .erbis satis eX pensum, si in communi dieatur , esse r gu Iariter concedendam esses n. ii e straua nati quod parti infertur, siue iudicialiter, siue extraiudicialiter, per quam eun alie spnte
439쪽
LIB. IV. CAP. VIII. REG. CCCLXVII.
non rantum, si lassus,ffeodem Tradunt; spe L tit. de appellae. S. in quibus, Frane. in rubr. de appelliti Diax. regul. 3 s. appel- rues lare, &. alii . . pro casu gravaminis extra itidiei aliter illati, est singularis textus in ea. n. mzmor. de appel.per quem in eo dari appellationem ostendit Maranis dicta β.iuer parre speculi, nivisa . Probatur etiam, rei uersaliter in quibuslibet casibus gravami
attingendis quod sit locus appellationis per definitionem ipsius supra a nobis traditam , & declaratam, in qua opportune particula graua minis suturi exprimitur.
I ,8 Verum ut magis constet de hoc puncto .isum est aliquos easus hic proponere ex multis a Ruginello citando adductis , in quibus ratione grauaminis suturi concedia is piar appellatio', licet alicubi secus . Primo
sibi dextenter procedere, non obstante ex ceptione recusationis eiusdem, licitum .
est statim ab ipse appellare, cap. cum speetali, de appellat. & tradit Soc regul. 37.16o Seeundo est locus appellandi ante sententiam , ubi appellans timet, nὰ res sita indebite occupetur, l. 3. Q qui bon. eed. I 6i post'. Tertio, easu quo quis timet, nὸ excommunicatio infligatur, iuxta textum in capiti dilecti, ει ibi Doctores de appellat.1εν Quarto appellatur a suturo gravamine . ubi pars ait iudici, appello, M molestes me super tali facto: si gravamen futurum ex probabilibus coniecturis colligatur, cap. 163 bonae , de appell. Qia into conceditur appellatio in beneficialibus, cap. qui contra certam, de electa de assert Dira in reges. 126 appellari. Sexto concessiim est appellare. illi, qui dubitat fore, ut condemnetur ad torturam, eique subiiciatur, l. si quis proinuocatione, C. de appellat. & cap. I. dedi 163 lat. Septimo, ubi quis nominatur ad --.ciam piistic uni, licet adhue non Eleetiis
sit, fi coniectet suturum gravamen ex electione , ante ipsam, licitum ei appellare is,l. ait praetor, F. quia .ramen, E de minor
l. ad stlibam, & l. I. si qui admittit. 16s Vide alios casus apud Ruginelium, si
men tuturum est locus appellationis, maximὸ exvituris canonici, cap. eum sit Romana , dc cap.seper eo, de appell. 167 Ad attento iure ciuili non conceditur regulariter appellatio ratione grauaminis inferendi, sed iam illati tantum', l. I. g. si quis tutor, ibi, caeterum ante stii stra appellare , is quand. appellat. l. a. C. de Episcop. aud. omnesque Doctores in capit. cum nobis, de elect. Praesertim id verum ubi res celeritatem requirit, oc non patitur dilationem , iuxta textum in l. fin. C. de appellari recipia ubi Bart. de alij auctores ,
qui ponunt exemplum in venditione pse
gnorum post denunciationem , nam ab ea, ne venditio fiat, non est locus appellandi. r in etiam attento iure eanonico aliquando non datur appellatio in easu gra minis sereri , ut ei rea causis qualdam
vertentes coram Episcopo , aut eius VNearib, verbi statia, visitationis, correctio-mis; habilitatis, vel inhabilitatis i similiter
eirea e iminales , seeundam Merosanctum Milium Tridentinum, sess. I 3. cap. I. prope finem de relarm. Iro Plures casus in specie non admittentes appellationem ob gravamen suturum..inuenies apud Ruginellum dicto g. a. eap.
3. num. 433. qui e primit num. εῖν. p 7i culiarem sic . Sexto, ubi opponitur , inquit , aliqua exceptio etiam coram exequutore beneficiali, qui pariter extralit-dieialiter procederet, non poterit appellari. direndo , si non admiseris , appello , Bald. in cap. dilecto, per illum textum , , quem in isto easu aureum dicitide appell. de eum refert, & sequitur P aepos ibidemnum. I . subdens, quod licet ab exequutore benefietali possie appellari, quoail e
sectum deuolutivum, propter excepti nem non admissam I tamen ex quo non
assiimie partes iudicis, quoad effectum suspensuum talis appellatici non operabitur;
cum ex Kdente poterit exequutionem
saeere, idque speciale sκ in exequutione beneficiali. Hactenus 1lle ; sed de dupli et effecta appellationis, deuolutiuo , di su--ntino, nobis infra sermo erit, cum de
ch eumsuntia, cur, agetur . :I7x E contra vero, nullo modo est Ioeus appellationi, ubi nequaquam adest ullum grauatanis illati, aut inserendi vestigium.
patet o iure, a. quεstion. 6. Per totam . .
Vndi cum non grivi et hidex, si in his ι
quae ab ipsius voluntate pendent , aliquid
sacere omlarat, ita tunc non conceditur appellatio. Ita specul. rubrie de osse. i
dicis, L impedit, post pAnc. ubi ait iudi .cem non grauare, si non siciat illud, quod ex officio suo supplere poterat, ut si non
repellat actorran, qui nondum suam intentionem sendauit. Ita etiam Frane. in cap. ad haee, it a. num, x. in fine, de appellae. quilias adhaeret Ruginellus dicto
173 Similiter non est locus appellationi, ubilieet adsit gravamen, ei tamenuata consentit. Tradit ut certum ex regula, scienti, & volenti, die. cum Menoeh. conssi. III. numeri ast. lib. p. idem Rugi. nellus. . '17 Denique non est Ioeus appellationi ubi legem libet, decreta, statuta, &pacta partium eam repellunt ἰ debent tamen intelligi, nisi quis indebite grauetur, nam tali sinuamine dato, ad auxklium appella
tionis , saltem ex vi iuris naturalis veniens, semper auditur, maximὰ si sitsitorium . . Docent Alexand. consiti et . numer. 27.
440쪽
.midini. I. C. de momen. possess. 6 L p. C. lam coniugio emendamamne ob instari ne sic. tertio pruocati Roman. inu. de pu- causim conceditur amrellatio, l. v. Q de , - pulo , S. qui opus , de oper. v. nune.. nupti di ibi Bard Fesin. in rubrici de cum pluribus aliis per ipsum relatis R, tr . dc pact. ac vita. Totius, datur appes vinellus, d.s . a. cap.3.num.7 . & g. s. cap. 183latio i reuocati odie locationis secta per asi
173 Praedicta autem omnia si dicere viden- Textus est in m. ad aucllantiam , de reb. teur ad satis indicandum in genere, ubi, seu Eccles. non alien. Ita Ruginellus dict.cap. 3. in quibus casibus concedatur appellatio . I 84 num.39. Marius, licitum est appellare aut secds. Verum, cum non omne , quod a solo grauanaine verbis illato , sicut & atraetatur, in genera possit diuidi . teste , reali tuturo, ex l. I. Edepraes Vrb. ubi Barti Iurisconsulto, in I. cognitioniim numerus , di Bellam. in cap. cum evisante, de appell. fide var.ec extraordinar.cognit neque -- 18 Quintus, conceditur patrono appellationes articuli, ob varietarem casuum, singu. a mandato ipsi iacto, ne alium praesentet, latim , aut certo sub genere recenseti pon secundum Abb. Lancell. & Maran tam cita- sint , i. non possunt ,& l. neque leges. g. rosa Ruginello ibid. num .a I. apud quenta de legibus, peropportunum, quis seria plura exempla iiudicabit,s particulares omnes, siti sin- Negatur E contra appellatio in casibus guli hic exprimantur. Sed ne nimis mate- extraiudicialibus. Primo abeo, quod ma 176 riam istam appestationum praeter no- pars Capituli decernit, aut facie ; ests runt institutum extendamus, cum innuia textus expressus in cap. I. extra de his,
meri sint casus , in quibus a iure appellatio
expresse. vel tacite admittitur , aut repellitur, visuin est conuenientius remittere Iectores, Corum sognitionis cupidos, ad
Caesarem Riiginellum, qui ipsos abundantistin te, di completissime ordine aIpha - ico collegit, dicto S. 2. toto cap. 3.1 Nobis satis eri risi iuxta species appellationis supra declaratas, varios casus a quibus eoncessum est appellare , vel non ., praeter iam dictos breuiter attigerimus . 1 8 QEoad causas criminales, conceditur
appellatio non solum a sententiis condemia natorijs,supposita gravamine quod ut plurimum fit,& non est, cur ost datur exemplis ) sed etiam aliquando a senterutila a
absolutorijs. ut est in sententia absolutioianis ab obseruatione iudicii, quae, appellationem recipit. Ita Abbas in cap. addis. Bluendum , de desponc impuber. MLAreti in l. 1.sisi belli, fi de appellat. N ari. quos refert,& sequitar Rugiaellus dicts xa 79 cap. 3. num. s. c. E contra aienum. cum
Gnidone Papa, Lancell. & aliis per ipsem, citatis, quod non appelletur ab absolutiomne excommunicationis, iuxti textum inta p. ab excommimicato, de rescript.
18o Divisimus supraappellationes iuxta v fietatem sententiarum iudicialium, de extraiudicialitim, ae variis exeae is in dimisuimus , ubi, seu in quibus casibus sit loeus appellandi ab eis , vel secus. Adiungamus nonnulla Via exempla, ut de appellation admittenda, vel neganda a sententiis ex-ttaiudicialibus, magis innotescat. stimus 181 casus sit, quod Clericus, aut Canonicus habeat locum appellandi a mandato de residendo. per ordinarium sibi iniuncto, in
cap. pcruenit, it de appell. modo causa appellandi sit iusta, dc non friuola, ali
quin erit inualida appellatio , ut bene no-381 tauit ibi Praepos Mediolaninum. I. Secundus , ubi consanguinei, vel maior parseroratorior xlant discordes circa pue I 87 quae a maiore parte Cauitula. Seeundoei exactione decimarum non datur appetilatio , iuxta cap. tua nobis, ibi appellatione remota, de decim. ubi Abbas, num. . cum limitatione ait, quod laicos tunc solum appellare possit, quando allegat compositionem, aut exemptionem legitimam; non veris, si eoti erudine, aut praescriptio-I88 nem . Tertio,si interponatur appetrario a contractu quouis , nullius est valoris , nee admittitur ullo modo, l. 1.C.de arb. Quar-18ρ to in casu quocunque extraiudiciali,dum Episcopus viniat, non est locus appellati nis per textum in c. ad nostram , & in cap.rso reprehensibilis , de appellar. Secundum . Iancellot. de atten. appell. penden. liminia. num. intelligitur, dummodo visitatus non sit exemptus priuilegio, aut praeseriptione . Ita etiam Franc. in cap. signifieantibus, de appella in viti nota, Sad adisi die bene Ruginellus dict. cap. num. ηις. quod moc non videatur admittere Cone Iiam Ttidentinum, sessir .circa fio. Lege
plura apud ipsum de appelli. negata in casiabus extraiudicialibus. 91 ad diuisionem item appellationum
trimembrem a nobis supra declaratam ., nempE a sententia interloquutoria, a definitiua , & amixta, non immoror in proponendis exemplis pro completa singularum declaratione, cum passim occurrante sed uni im tantum verbum de primo membro proferendum, eo quod circa ipsum sit maior diiseultas. Non concedi appellationem de iure ciuili ab interloquutoria, communiter tenent Doctores in I. I. & in 1.ati- te sententiam ,.st de appellat. ac in I. ante sententiae tempus , C. quotum appeti. Ita
eum Guidone Papa, 3c cum aliis per ipsum relatis RugineIlus diei. cap. R. num- 67 . Is 3 Qui num. 8p. reddit rationem huius communis dothinae ser Quia nondum ea
Iaefio consumata, cium victus poterit victorem superare tu definitiva, de si succumbat