장음표시 사용
461쪽
463쪽
Abiuratio. 'Abiuratio Hieronymi de Pra-oa in Concilio Constaneiensi, α eius lapsus. lib. 3 sol. 2 a. u. I T
Absolutum non teneri nexu satisfactionis disebat therus. lib. 3. fol. 227. n. 1 I. Absoluendi auctoritatem ab omnibus peceatis etia Apostoli eae reseruaris se iactabist habere II luminati. lib.3. l. 3o6. n. 48 AbmIuti oriem , usque adeo esse a lata fide dioebae Lutherus. litas. Bl. 27.n.99.
Abstinentium se Auctor Μanetes Manicheus, eius errores. lib. I. sol. 7 .n. 27 o. A tentra Abutentes per ioeum verbis sacrae Scripturae, quod peccatu m committant f lib. I. sol. o. n. I A se Sacramento im quomodo puniatur lib.4.
Abutens Sacramento Eucharistis,torturae Lubisciendus. lib. λI.6 .n. 1 9 Abutens primario fine bacramento m exhibet suspicionem de resi. lib.4. I.ε . . v s. .
hab , & secabet idolatria. lib. I. DI.: g. moln. 79. de seq. Aeliab, 3e Resinae Iezabel mis , & cruciatibus perierunt. Ibi d. Arendinus . Mendulus Haeresiareha damnatus in Concilio eelebrato tempore Ioannis Papae XXII. circa an-κum Domini MCCCXII. lib. 3.sel. xos nu. I62. eius errores a n. a 38. usque ad tollActus . Actum eo huis meritorii im esse quo mimis senfi, lem deuotionem dicebaue Illuminati . lib. 3 . sel.
Actus turpes, & tactus inhonestos non esse peccata, sed virtutem, et pietatem die ebant illuminati.iri.
Accusatio quomodo fieri debeat fi lib. .sol. Io. una. et os et kq. Aecusatoris necessitas in eansis criminalibus Sancti ossieh. lib. 4. l. .n. L. Accusatores habere presentem a trusatum est Romanorum consuetudo. Iib. : I6.n. 27 Accusatio non est de iure Diuino Me Naturali, sed de Hii mu' lib. f. s. n. 23. S: e Aeci toris vices supplet in iamla. ibi. Acculator , de denti utiator in quo disiarunt. ibi. n. 33 Aecusamris vices sapplet notorietus delicthia ibi. n. 3 . &ῖε. RAecusator non requiritur si MIietim patreturram Iudivi sedente pro Tribunali. N H js . ibi. n. 37. & ε . si coram solo I 9uce requiritur. ibid.
Ac sator te irime ad si tantiam Iisdie id veru νιν aut nctus, siu aequi lans, vel denuntiatio, vel notarietas delim. lib. DI.6.n. Aeeusatio Rσorum fit distersimode pro . diuersitate δReuionum. lib. .sel. s. n. a.
Accusationis varius modus 1bmiandi libellam in Sancto osticio. Iib. .sel. ro. an. Io . usque ad G Arimus . Adamum , & Euam nunquam manaIi evula conr iungendo , si in statu innocentiae penna sient . sed hominum multiplicationem aeque, ac Angelorum istiiram esse assimabat Almaricus. lib. I.
Adamum in statii innocentis non habuisse , unde posse stare aiebant Trinitam. Ur.3 sel. 276.mam 97 ' i iti Adamum , licet non peccasset, morinirum re ipsa non merito culpae, sed naturae c. itione ditebat Pelagius. lib. 3. BL M. II 6 Adamum, &Euam ante peccatum caecos, Se tunc videre coepisse, quando ex prohibito manducarunt , dicebant alliqui, lib. 3-ALIOI. n. 39Α. Adainum,& Euam damnatos esse dicebant Tatiani, de quare liba fol. 6. n. 24 Addam. Addam unus ex tribus insignibus Manicheis in Siariam missius a Maciete ad suam Exietinaciv doeiri . nam propagandam. lib. 3. s.f. 7 n.aria LAddamitarum sectae institutor namismus. Prodicus Carmeratis Diseipulus. lib. I. ibi. v. n. - 'OD . Addamitae eur sic dicti s M eo tum errores. El. nu. 168 seq. GAddamitae, quando isesse dicebant Adam se Euam.
Adelphius Pselidostronaelius Discipulas Mesallan
min. lib. I. Bl. 9 . n. s. Adminiculum. Adminicula,quae ut fama sit sussiciens ad tortura . lib. . f. l.3y.R. 11s
464쪽
Adi iocaliis Haereticorum, ubi prini Cogni sit essehaacticos tuneriti a patrimonio dies uti. rc Iil . . t. l. I s. n.63
Azonis anim se et a se a suo errore dicta, semper stantes orandum de sendebant.Eius precipuus autoi, laeempus, quo viguerit ignoram r. lib. I. Di. II s. n.s
Albanen sitim secta. xigeunt circa annum Domini 796.elus primm auctor ignoratur. libi sol. I d. n. 79 colim errores a n. st .vique ad a Io.
riam. ver Albi uetum vocatur, ortiin1 hΣbuit a quodam oliberio in I olosana Prouincia. Iib. 3. tol.
Amnis a Simone de Monte Forte deuastata doctrina et praediearione ab Epicrupis I olosse n. Hemessen. Baiocen ... Combenar. α Me nen. Abbatibus Deeleraveo , Villam agna, et Sancti Tiberii, et a Diuo Dominieo de GuEm an impugnata ibi. um 2 6. vique ad 44. Per tribunal Ecclesiastieucondemnata bis ibitura .et 149 Albimases alii appellantur Perfecti, Boni ho-miues, alii vero credentes. lib. 3. t 2 s. a n. 32 .u Gque ad 3x D ab umbilico deorsum versus nemo posse peccare, nec maius peceatum esse coniunctionem , cum maIre, via bor pre , quam cum alia qualiber. ina, ibi .n 32 .ct 3 et L.
Aldeuertus. Aldeuerras natione Gallus Haeressiarcha. lib. 3. sol.
2. n. s .et seq.Aldeuerti oratio in Ua inueniuntur diuerta nomina A elorum, aut Daemoniun. dib. 3. sol. 3. n.2I. et seq. . HAIdeuertus Haeresiareha Oeet inuoeationem -- modum ret Peregia tionis ad litvina Apostolo- rum ridet. lib. 3. l. I 3 Π.s I. per totam regulam. Ale eander . Alexander V. eitat Ioannem Hiis, Si mittit bullam pioli, bcntem dogmaticari articulos Vbiclepht. - lib. s. sol. 213.n 23.&seq. Alexander Aerarius Apostata tempore Diui Paulia fido decli irauit. lib. 3.Gl.,6. n. . cius praeclPuus errori bin s. Alexander II L promittit cuidam Episcopo Simoniaco secum eis :nsale si ei λli confiteatiir dcli-ctu , & poliquam conielsus est etiam coraui Cardinalibus, ipsum deposuit . lib. I. sel. I7 n.7O. Ale rius Imporator Detegit et rores Basilii, S: igni tradidit eumdem. lib. I .ibl. 363.n. 3.et seq.
Allocutio secreta, quando sit inditium ad torturam lib. A. DI.q n. v is.. Almaricus. Almaticus, siue Amorricus, quis fuerit δ lib. 3. fol.
187. I 3.cti 2. . 'Almaricus, et sequaces v Itimo supplicio traditis iant. lib. s. sol. Ib8. n. ῖAlmarici,cile quac nim it, rae , orta sitit magri mclementia, et intemperies aeris . lim 3. i. i. n. 3 .et seq.
Altare. Altariasia lauant Graeci, si Christiani in eis celebrant. lib. 3. l. II .n ii 7. Altaria abluunt Arme misi meis latinos celebrate eontigerit. lib. .sel. 35.n. ' . . Altaria, Euangelia, et Imaginem Christi Domini turpiter, blasphemta et sine reuerentia tractarunt Abligenses in Ciuitate Viteravit. lib.3. sol. 3I. λn. I s. v 'ite ad 328.
Ambitio fecit Heresiaicliam Ualentinum lib. 3.
Ambrosian rum, seu Peneupmaticorum laeta. lib. 3. fol. 236. n. L o.
Amicitiam etiam si a superiore prohibitam , et scandalosam, non vitandam dicebant Illuminati . lib. 3.λI 3o6ai. 23.
Am Moriani assirmabant bona opera cere ad c lutem spiritualetu . lib. I. l. 263. n. SI s.
Anabat ista nouus fuit Mercerus Hauesiarcha. Iib. I. fol. Io I. n. 13.et se Anabat ille a quo sic dicti lib. I. l. II . n. dira rum Primus Auctor, seu Magister, quis fruerit an. 13.vRite ad 116.
Ana tematismi sui horrenda fulmina emisit aduersus Nanctos in Coelo, et contra sanctas Imagines Petrus Ama pensis lib. I. sol. t I 8. n.3 s.ct seq. Andreas. Andreas Osiander Alithor osiandriauriim Disei- p illus Lutheri, et eius cretores lib.3. sol. i . o. III Andreas Muscillus, et eius A sectae Mulcuum a cr
Angeli ei Haeretici cur sic dicti. Iib, 3. n. I L. Angelitarum iactae origo. lib. 3 sol. II s. u. 3or.
Angelum malum a puncto suae creationis, maIum fuiste, et nunquam ., nisi malitin il ecisse dicebant De istae. lib.3a Ol. 276.n 973 s . rAngeluna, Licc ipirituin, nec stitutum Iudicium me
465쪽
dieebant Sadficet. Angelum appellabant Ioannem declina eius sociatores. 4rb. s. l. 2 I r.u. 23. Angelis eae iniuncturia, ut coram Adamo se proisce rent , et hoc Belcebit repugilat se dicebat Maho inetes. lib. I ibi. III. n. I 2I.
Anglia . Angliae Plesidopropheta. lib. 3. sol 3o4.n. 16. Anima
Animas inomiorum redimi oleo, balsamo,et aqua putabant aliqui Haeretici . lib. I fol. 9. n. 46 Ammam corpoream credidit Terturi amis . lib. 3. Animam duplicem esse tu homine docent Masta ani.
Animam non esse a Deo ex nihilo , sed ab Angelis cx i ne , Ne sipiritu prodiictam dicebant Seleuciani. lib. 3. sol.93. n. IAnimas alios corporibus uniendas post imortem asserit Philopontis . lib. s. l. Iro n. 7o. Animam a corpore separatam non pati dicebant I rillitarii. lili 3. l. 276. n. 93 Animam iocinam Hominis,simul ctim corpore corrumpi asserebant. ibid. n. 'a Animam nostram esse, ut Dei sit bstantia, aut ex Dei substantia; nillilominus braita, quo ad se mire, di intelligere homini aequalia dicebant Gnosiici . lib. I. sol. s. n. 74 Animas migrare e corre ad corpus dicebant Carpocratiani . lil3.3. Gl. s.n. 9o. Animam in alia vita peccassie, et in hac pati suppIicium , asserebant Insilidiani. lib. 3 sol. 3. n. S. Animas ante inuti di colastitutionem Beatas me, S: tunc peccasse asserebar Barullis. lib. 3. sol. 179.
Animam sina ut eum corpore in turire putabant Ar hiet. lib. 3.sel. 64 n. fio. Animam Peccatis nequaquam inquinari dicebat Gregorius Daii id. lib. 3. sel. 273. u. yas. A mas Infidelium, ac itaelium aeterna Beatitudine ruituras asserebat. ibi. n. 6. Animana unam, de eamdem esse in omnibus 'he, mini bibus, animalibus plantis dicebant Manichei. lib. 3. l. s. n. iro. Se huius d ctrinae immemores dicunt in uno , di eodem homine es L duas animas. ibi. A ntinam bonam esse eiusdem naturabcuius est Deu malam vero ex duabus esse ipsam carnis concupiscetitiam dicebant Manichei. ibi. n. 222. Animas transmigrare ab uno in aliud corpus somniabant Manichei. ibi. n. 29. Animam Hominis homicidae statim post mortem in corpus occisi migrare volebant Manichei. ibi.
mim. 223 Animas eorum , qui carnem manducatiemini tran Diutari in easdem animantis cuius carnes comede
Animas Auditorum suorum , tempore mortis in ordine Electorum in redi , Animas vero reliquorum in beluas transire volebant Manichei. lib. fol M. n.22 Anim. ς diras nabere vi timquemquem hominem v lebant Messieliani. lib. 3 cl. 32.14. 247. Animas tres praeter corpus esse in homine dieebat Nicolaus Calabruti lib. 3. laos. n. 2 . Animam horninis antiquiorem corpore consi erunt Originistae, Se qua suis animas esse Angelos, scpropter peccatum in corporibus torqueri, tamquain carcere. lib. I. I. . n. IAnimas transmigrare e corporibus ad corpora dicebant Platonici. lib.3. fol. 6. n. O. Animam ortu carere, & immortalem , S diuinam esse,ips animae tres partes aiunari int . ibidena
Animas non sine corporibu Coelem Gloria sciliti ras, sed aliis corporibus, ex nihilo creatis viri e das dicebat Philoponus. lib. I. sel. Izoma Ammas duas in homine ponebat Photnis, et clir. lib. 3.sol. Is n. II .&ΩΦAnimam rationalem sim hac ratione non esse semis humani corporis dicebat Petrus Ioannis is lib. t. Di. 186. n. 3'3. Animam non esse ex nihilo creatam a Deo,sed ignere siparim ab Angelis productam docebant Selauaciam. lib. s. ibi. 93.n. 2s 3 Ammam hominis eis immortalis est, esse nihilominus corpoream, S genitam modo, quo unum in corpus ab alio corpore generatur docebat Tertullianus . tib 3. sol.63. n. Io Animas hominum impiorum post mortem conuerti in Daemones, Scin qu unqtie aluinalia bruta suis meritis congnia , ita voluit Tertullianus. lib. I. ibi. 63.n. 32. Animas transmigrate de corpore ad corpus dicebat Albanienses . lib 3.sol. i 9. n. ID. Idem dicebant Albigenses. ibi. ta . n. 277 Animam hominis in morte cum corpore perire dicebant Albigenses. lib. 3. fol. I 84a . 231. Animae nullum mictum conferre Sacramenta Cor firmationis,& Conisellionis docebant Albigenses . lib. 3. fol. 18 s. n. 31
Anima Christi eo instanti, quo fuit unita Diuinitati ita tim ipsa, Anima ciuit omnia , quae Deitas seit,docebat Amal dux de Villanoua . lib. l.
Animam rationalem transfusione esse genitam a carne,volebant Luciferant. lib. 3. sol. 9 .n. 177. Animas in purgatorio detentas non esse securo destia salute, volebat Lutheriis. I b.3 sol. 21 s. n. i s. Animas in turgatorio allidue peccare, quia qtiaeriant Quae sua sunt contra voluntatemDei, locuti Li ineri: s. ibi. n.
Animam Hominis prius peccasse in aha vita , et hiepuniri diccbat Basilides . Item palliones putauit esse malos spiritus inhabitantes. lib. 3 fol. 3. et
Anoni morum id est sine nomine Progenitoriun se
Antichristum non esse aliquam particular pers etiam, sed diuersis tribui, praecipue Summo Pon-mo Pontifice asserebat Lutherias lib. 3 sol. 22s.
Antichristianorum secta. lib. 3. l. z7s. n. 262 Antichristi extirpatiouem Deistae fibi abrogabant. lib.3. sol. 7 . n. 3 Antichristo adueniente eum ad sin utare duellum prouocaturum diccbat Gondi salutis . lib. a. sol.
Anthropomorphitarum errores. lib. 3. fol.93. n. 2sq. Anthropomorphitarum secta corpus humanum in Deo reponentium. lib.3. sol. n.IO
Antilii therani, qui sint clib. 3. sol αῖ . n. at . Inties oraecipue leotas diuiduntur nc mi Anabatistarum bacramentariorum,& Homole gillarum, seu Cou- fessioni itiarum, qui ctiam Piotestantes Ecclesialiae
Antimaritani. Antimaritani eur sic dicti 3 lib. 3 sol. 99. n. 36 . Anii luiniani. Anticabliniani cur si edicti lib. 3. sol. 263. n. 222. Antidaenetoniaci. Antidamonia eorum secta quare sie dicta. lib. 3. sol.
466쪽
Aniimus. tunus a Theodora promouetur simulat se Catholicum apud Imperatorem , sed a Sancto Agapita detegitur,a Sinodo Contantinopolitana damnatur. lib.3. sol. Ii9.a n. o. usque ad 43
Antinomi. Antinomi , qui laetitit,& eorum secta. lib. 3. sol.
Antulona morum instaurator fuit Ioannes Agricola Discipulus Lutheri. ibi.
Antiosandriani , siue Pseudotheologi Tubigenses, eur se dicti aistinant hominem imputati re ei sciustum . lib. 3. sol. aro. n. 26
Anii saneariani. Antistaneariani , ictu Muiculani , se dicti , eo quod
Stancato obsisterent alserentes Diuinam Christi Domini naturam este mortuam in Criice. lib. 3.GL
Anti trinitarii sent quidam Ministri Caluinii . lib. 3
Appellatio, quid sit de quoinplex λ lib. 4. 9ς.
Appellatio extratu talis , quam vim habet,quoad iudicem maiorem. lib. 4. l. 9 .net Appellatio a sententia interlocutoria diuiditur ab appellatione a I ententia definitiva. lib. q. l.ys.&96. n. ista Appellam,& appellatus quomodo se gerere debent ex Iudicio coram Notario. lib. . sol. 9s n. 2 . Appellatio Mixta ex definitiva,& iiit ei locutoria, cuius est valoris lib. 4.tol. 's n. si . Appellatio habet ne vim post legitimam Iudicis inhibitionem stem quot modis Iudex inhiberi, idest quotuplicitet ipla mairus ligari possinit. lib. .sol.96. N 97 n. ε Appellatio per inhabilem persenam inter potitam est ne valida λ lib. . l. '7. n. 6. Ad repellandum, quae sunt inni biles Persenae. lib. . . tol. 97 .n.6 i. quae habiles sol. 93aa.63. Nullo appella te ex duobus praecipuis litigautibus pote it ne si ii toro ο:i lius ' ubi λ quis est illet tertii ιλ de cum quibus circi initantii dappellariis dum procedere potest. lib. . sol. 9.. n. so.
A prellare quibus Iudicibus,ta ad quos est licitura.
Facta Appellatione ad unum ex duobus Iudicibiluas lignatis licet ne relicto eo, ad alium tertium fee qitibus conditioni f. lib. . sol. 1 oo. n. I i6. Appellatio in materia pertinente ad Sanctum Osicium . lib. . sol. t et ora. Ior. Item sol. Ios. Appellationis validae, quae sunt conditiones, et quomodo Liliari de M. lib.q. ibi. to 1. n. r I . Appellans ex nuibus capitibus excusis potest a sa-cienda appellatione coram Iudice appellato . tib .
Appellatio debet ne concedi, absiue grauamin Item debet ne concedi ratione prauaminis Litura , vel praesentis in quibus circumstanti s . lib. . sol.
Appendatio a quibus scatent ijs potest concedi absolutoriis ne 3 an condemnatorijs lib. . l. ra .
In appellationis Iibello , quando requiritur expres sio causis appellandi. lio. q. Bl. 1 I. n.3M. Appellatio a quibus prohiberi potest,&qualis cla Dila in prohibitione poni debet. lib. 4. so I. It .
Praeter ea ii sana appellandi, an debeat cxprimi nutalitas, nec ab appellanto, nec a quocunque alio deduci potest. lib. . sol. 11 n. 363. In Appellatione debet ne apponi nomen appellati Item omnium consortium luis Item Iudicis3 Iib. q. sol. 1 Is . n. 3 sAppellans in appellatione debet ne inserere ten rem sententiae, ta quomodo . lib. q. sol. II6. O. 39I. In actu appellandi solemnia requirita , quae sunt et quomodo ad alia appellaas attendere debet. lib.
Appellatronis, quis auctor, et institutor, et quae congruentia. lib. . ibi. I . n. II Appellationis essecius deuoliitiuus , suis' suus, et plures alii lib. . sol. Ici .n 2 28 Appellationis inodus , et forma. lib. .sol. Ir .num.'
Appellans a quibus verbis abstinere debet lib. . fol.
Appellationis tempus , et dies . lib. . fol. Ira n. In appellatione prius petenda est Dei uiso ei in iurametuo exprimentia est retitio Apostolorum. ubi de variasis eciebusArouolorum. lib. . ibi. ii n. 4 9.eis: q. Appellationis ratificatio quomodo , et quando de- t fieri . lib. .sol. II9. n. 44s Appellare licet reo conuincto, si Iudex denuo inierat torturam, si appellatio non est calumnios, .lib 4. sol.24. n. 73. et seq. Appellatio vii alludicialis, altera extraiudicialis. lib. . l. 24. o. q. I .et i 3. Appellationis species quae s lib. .. ol. M. n.4.et s. Appellatio debet scri de minore ad oratorent ludi cem. lib. sol.9 . n. 9. pellare quis potest ab illato,& futuro gratiami ne. lib. fol. 94.n. 1 .et II Appellationis Iudicialis differentia. lib. q. sol. 9 .
Appellatio a fimiro gravamine qualiter, et quom dii fieri debet. lib. . l. o n. 13. Appellationis extraiudiciali, effectus. ibim .i Appellatione deserta grauatus, per viam qua ellae ludi eis Oiscium imp rare potest. ibim. t Appellatio extraiudicialis non subndit, negotium lib. .ibl. 9 .n. 19. Appellationis intolocutoria, ct defuit tuae sententia lilio. ibi .n. 19 Ap ei latio ab interlocutoria debet esse in scrietistiue fiat in interuallo, siue incoluinenti. lib. . sol. ys. n. is . Nec suis cit si dicat Notario scribe qualiter etc. sed porrigenitus est libellus. n.:6. Appellatio, finitiva sonitur esiectum , utrolibet modo fiat incontinenti coram Iudice, et dicat atri elio , et ex interuallo in seriptis alias non valet ibi. n. 23. quando ducatur fieri incontine uti. ibid.
Appellatio interlocutoria habente vim definitiuaei otest fieri incontinenti, vel ex interuallo inscripti . lib. 4. l.9 s. n. 3i .et seq.δppellans in voce cum rei et uatione appellandi inscriptis, et inscriptis appellans , quae appellano erit valida e lib. ibi. 9s . 33. et te . Appellans a definitiva non tenetur exprimege in penere causas grauaminibus , et ratiustitiae sententie. lib. sol 9 s. n. s. Appellans ab interlocutoria exprimere debet calcam stratiaminis in specie. lib. .nt se'. Arpessans a definitiva petest iusta laxe ex irouis prouationaras dicens non probata probabo, et
467쪽
non producta produeam. 38. et o Appuliatio an inter Iocii toria nequit regulariter Iu-ui Mari , nisi ex causis ex prellis. lib. sol. 96. num. Appellatio a sententia definitrua statim ligat manus
Appellacio ab intcrlocutoria non ligat manus Iu-iaicis , qui potest procedere , usque ad definitiuam, donec Pei Iudicem appellationis fuerit inhibitus . tib 4. DI.96.n Et non obstante appeti monu potest proferre di finitinam sententia in ahique citationc . ibi. n. 4s. sed Iudex ad quem
Appellatis ab interlocutoria, si Iudex adhuc non inhibitus procedat ad definitivam poteris appellare cum proteitatione ab utraque . lib. . sol. 96.
Appellatio stiliola, aut iniusta non releuat, et citata patac Iudex potest procedem . Ibi. num. ct q9. Appcuatione ab interlocii toria interposita, admissa , audeat a quo non potest adulteriora proc de re lib. uol. 95. n. O. Alias puniendus venit. . n. maxime si contineat gravamen irreparabile etiam ante inhibitionem Iudacis . lib. . f. I.97 .nu. 2. Nin Regno Neapolitano si Iudex procedat ad torturam , α rcus Obierit, Iudex condemnatur Capitali poena. ibi. n. s. Appellationis legitimae, de validae diuisio. lib.4. I.
Appellationis aci auxilium, cuique e sic licitum
confiigcrc duplici condemnario ne concurrent s. lib. . tol. 97. n. 6o
Appellatio per inhabilem personam est nulla. lib. . sol 97. n. Oi .ex seq. AP cIliae quibus non liceat. lib. . l. 9ῖ. n. cf. de eq. Appellandi, qui sint habile sp lib. . sel. 's .n.69. Appellare poteli rerum publicarum aeterator. ibid.
Appe Iare potest quiuis interesse in e aula haliens ibi. nu. i. di qui habeat interesse relinquitur arbitrio prudentis Iudicis. n. L.& II. Appellare potest licite , grauatus non lim per se apium , scd per aluim ablIcm . Ibl. n. 74. de icq. Apstellare potetit Mater pro illi . n. 7 . de filius pro Patre. n. o Appellans pro alio satisdare tenetur insta octo dies. Ibid. n 78 Appellante nuIIo ex litigantibus cui interest in ea-uem cauti apycuare, appellare potest tertius protho intercitu in caula inter alios agitata. lib. 4 sol. 98. ii. So. Et seq. Nil prius sciati cicaiisam inerima , de secutrua inllantia . nu. 3 . si non sci iustet, atra cautela λ n. asAppellans tertius docere debet incontinenti cle suo interella. lib. 4 DI. 29. n. 86. suificit prouare summarie de suo intere ite n. 87. qualiter debeat formare appellationem . u. 33. isnetur Exprimer . caulam appellation S. n. a M.
Appellare licet ab omnibus iudicibus resulariter Iotiuendo cognoscentibus summorem. lib. q. I. 99.
Appellare quando non liceat a sententia Episcopi.
lib. q. fol. 99. n. 23 Appellare possunt ex consen partium .ibi. ii. 94. Appellari non potest a Iudice executore. Ibi. n. 91. nati excedat in modo i . 96 Appellare non licet a Iii dice arbitro. n. 97. et quando fuit poena adiecta incompromisso. n. 9s Appellationi non datur locus a Iudicibus non recognoscentibus superiorum. lib. . I. 99 n. 99 Appellare non licet a sententia Ducis Venetiarum. lib. 4. sel. 99. n. io .ncque a Sacro Regio Consist rio. n. I I. nec a Praefecto Praetorio. n. to et Appellaru a Indice absoluto non recognolcent Superiorem, quando Iliceat lib. 4.sol. 9'. n. οχ.&ieq.
Appellare ad quem Iudicem liceat. lib. A. sol. Ioo.
Appellatio debet fieri ad Iudicem a Principe aisi
gnatum. lib. . fol. I O. n. I . .
Appellare licet aliquando de Vicario ad Vicarium.
lit . . tbl. Ioci. n. I 14. uisi prius ad dictiim appella-ucris. n. rati. Et seq.
Appellationem ad Metropolitanum in rebus fidei,
quando liceat facere . lib. . fol. Iooaa. III. sed debet fieri ad Sedem Apostolicam , seu ad Congregat ionem launcialem . ibi. l . I 24. t seq.
Appellatione in in rebus ti ibunali vin fidei in Regnis Hispaluae ad Inquisito rena Generalem , seu aus premurn Senatum Inquisitionis serendam esse. lib.
Appellario ecbet fieri coram Iudsce a quo lib. . I. Is . n. 1 34. scd non est necesse , quod iudex sedeat pro mulinatiuus licit si fiat, ubi praesulis inuenia-
Appellans ex quibus causis excusetur, ne faciat ap-m ilationem coram iudice . lib. 4 fol. Io 2 n. I 2.ctieq. Immo nec in domo Iudicis. ibi. n. t r. Debctfieri coram Notario causae. n. I L. et seq. Appellatio , ut fiat coram viris probis, quibus con altionibus. ibi. n. 144. rimam sint viri probi stenditur. n. i sint i q. uid si si metus, vel carentia Iudicis, a quo ii. 144. Immo tali metu astedius adhuc si compateat coram Iudice a qu i et dicat ei his causis etc. cxprimendo gravasti me licet non utatur verbo, appello , habetur Pro appellation . Ibi. n. I I
Appellans timens coinparere coram Iudice, a qlio, et Iudex ad quem est valde diitans si iter atrapiat infra decem dies ad appellandum valet appellatio . lib. . fol. Io . vel missis nutilio . nunt. 13 3.
Alme Ilatio ubi, et in quibus casibus est eo neede
Appullario ratione grauammis praesentis, aut futuri quando sit validae. lib. . fol. ros .a uu. Is 7. v tu . ad ios Appellatio non admittitur attento iure cis ili rati
ne grauanimis futuri. lib. sol. io 3. n. 167. praesertim cum res celeritatem requia a t. nu. Itia. Nequia de iii re Canonico datur aliquando. n. 169. Reseruntur casis in quibus ob grauamen futurum non admittitur appellatio. lib. . fol. Io I .a n. IIO, Vsque ad ir .
Appellatio admittitur supposito gravamine in crimi
Appuliatio non admittitur Canonico, vel Clerico a maneato de residendo, nisi sit causa itissa. lib. . sol, IC4 n. ist, Referuntur casus in quibus,etsi extraiudiciatis sint licet appellare . a n. 8 o. vlq;ad id si Appellatio in quibus casibus extraiudicialibus negatur. lib. .mLIoq. n. I9IAppellatio ab interlocutoria non conceditur de iure ciuili. lib. . sol locu .i 92. et seq. Bene iamcnde iure Canonico in a.iquibus ea sibus,qui reseruntur. lib. .fol. icis .a n. ly .usquc ad voci Appellare ab interlocutoria raro debet esse , quia
Eriuabitur iacultate appellandi a definitiva. lib. q
Appellatio a sententia contra haereticos non admittitur in Tribunalibus Sanctae Inquisitionis . lib.
fol. Io . n. a I. et seq.Appcllatio haeredibus haereticorum , an et quando
468쪽
A admittatur. Iib. . I. Ios. n. xoq. Et seq.ppellatio citur a termino ad se piligandum. ibE-
Appellatio datur hetreticis ab interIocutoria ration gratiaminis illati, aut inferendi lib 4 fol. io s. num. 2o . et se'. Appellare licet in Crimine h. Eresis a decreto tortu
Appellatio adiuncta sitit aduersus iniquitatem , Se imperitiam interiorum Iudicii m . I. b. . sol. Ios. n. ii s. finis appellationis est sente nitet recessio , vel sit spensio , ct cain, deuolutio. Ibi. n. II A. Effectus delio Iuliui ex istis casibus etiam in causisSancti Oifieis sunt o. 1br. n. I sAppellationis inuentor fuit Deus. Iib. . l. I 6 nti.
Appellationis inuentores, apiid Aeg=ptios suit Mercuruis Trisnegisti usa Apud Cretenses, Minos , apud Persas Zoroastes: apud Lacaedemonios Li-curgus; apud Athei uenies Nolon; apud Romanositoinulus , scii Numa Pompilius. Iib. 4. sol. I .
Appellationis Encomia. lib. . sol. Io 7.ir. II . Vsque ad Appellationis effectris Primu est, quod detioluat causam ad Superiorem. lib. . l. to 7. mi. 229. di ctum effectum habet etiam quando sententia est nulla. ibi nu. 23o. Imo an sit causa deuollita cognoscit soliis Iudex ad quem. ibi. n. 23 I. Appellationis cssectus Secundus est eximere appelIantem a iurisdictione Iudicis. lib. ibi. or. n. vir. Etiam si appellatio non fit prasentata Iuperiora ligat manus Iudicis. ibi. ct seq.App2llationis effectus Tertius est, quod vires sententiae suspendat. lib. . sol. ro .nu. 13 s. et substendit omnia aeta troducta, ut nou obitent in iecunda instantia , nisi reprouucantur. ibi. ct
non suspendit essectiis iam consumatos , et infa-eto iam productos ibi. n. 137. Appel Iationis effectus quartii s. Extinguere pronunciatum. lib.4. fol. O .n. 38. et seq Extinguis latcntiam. Ibi. 13. 239. qitae differentia iit inter cxtinguere , et si spendere appellationem. ibi. n. 242 Appediationis effectus quintus est, quod, et si mutet solummon tamen variat naturam cause . lib. 4. l. I g n. 4 Appestatiotii η esse etiis Sextus est eon seruare appellantem in statu , quod erat ante sententia Π, . lib. .sol. lo8.n. 24s .et seq. Appe Illationis eflectiis. Scptimus est , ut peream prict iida urius innovandi. lib. 4,sol. Ios. n. 247. Appellationis Octauus cffcctus est, reuocare causam in pristi mini stathim . lib. .sel. Iog. n. 43. Appellationis effectus nonus est,ut per eadem statuta per quae decisa si it causan ma in statia per camdudecidendast in secunda lib. 4. I. Io3. m .299. dex seni dier M. in soriim iei,sta tiua Ioci illius.1 i. attendi loeus IudiciI. ibi. n. Is Appellarionis effectus decimus est, ut cautio de Iuditio fit matur finita instantia prima. lib.6.s l. io3.
Appellationis essectus undecimus est , quod quamuis neget debitum in prima instantia non poή: t cedere bonis , in secunda vero potest lib. sol. io8
Appellationis duodecimus erectus est, quod tamen fi per cam corriga inr imperitia Iudicis prim hic
tamen iniuriarum nota non assicitur. lib. . AI. Io8.m m. Et seq. etiam si fuerit paetum de non retardando executioncm ibi num iso. Maxime si sit peneralit r pei missa , licet aIi quo spectu pio hibita. ibid num. 2 I. Nihil miniis ex concei ne . seri dispositione iuris , ob aliquam causam ex γ pnam insurgit tantum effectus deuoludi:ius . ibid. sol. ios. n. 26a. Assignantur casus a niim. 263 usque ad 263. Rationes cur in praedictis casiolis non retardetur exectit Lo sententiae, et appellatio admittatur,qito ad effectum deuoIuliumnabi. sol. IIo.a n. 289. vs ire ad 293. I imitatur doctrina in causis Sancti cmcii. n. Ioo.
Appellatio qualiter olim soleret interponi. lib. 4.
Appellationis modus, et forma , qua his temporibus vivit r. lib. sol. II a. n. II s.ct seq. Appellationis forma determinata ab authoribus n6
Appellans attendere debct ad verba , quibus eoncipienda est appellatio. lib. l. I la n. 32 o. et seq. Appello, et Proiloco sunt vel ba sinon ima, alte tum ex his siliscit ad validitatem appellationis. ibid. n. 3I.quamquam xcrbum appello magis est in usu
Appellans de reliquis verbis non est cur ita sollici: ut sti cur strificiant qilaecima aue, quibus actus appellandi concipi pol stalib. sol. a lx. n. 313. Nec est in conire niens, ut ibi ma appellationis quoad verba varietur . ibidn. 31 Appellans abstinere debet a verbis incuriam continentibus . lib. . sol ita. n. 32 . S seq. disrmans, quod se intcntia fui lata per .rdes, vel per pecuniam , si id non probct statim sententia, actione mimiam: in de se ite, eclarata prima comicniri poterit. ibi. n. 327 Appellans non solum a verbis, sed a temeraria arsellatione abstinere debet. lib. 4, l. I .n. 3 3. t sc appellans velut turni cndirs. ibi n. 33o. ecim. Appe ilans exprimere debet diem in appellatione . . tib 4. sol .i II. n. 332. lino exprimere cerit horam in libello . n. 333Appellatio intei poni potest respeetu Iudieiis die se-- uo . lib. q. l. ii 3 n. 33 secus tamen est respectu partis . ibi. n. 37s.
Appellans exprimere debet eausam appellandi,idest
gravamen. lib. . fit. II 3. n. 336. vi Iudex percipere valeat , an sit locus appellationi. ibi. n. 337. Appellans de iniusta sententia , seu de graua minet inani sesto non renetur exprimere. lib . .is Li II. . 338. Eria in si graua inen tantummodo, et in iustitia praetu pilue colligatur,quoties appellatio nulli bi prohil tur. ibi. 11. 339 Appe Ilatio quibus in casDus per principem prohibeatur . lio. I. III. niun. 3 o. Primo exp lac squet n.so ponitur clati sula appellatione rem tuo . ibi. n. I t. Vis, et efficacia dictae claus.1ae oste ditiir. ibid. ii. 344.et seq.Appci Iatio varijs modis tacite prohibetur. lib. 4 DIM r. n. 346. Pramo, quando fiat prohibitio in lege, vel statuto, ibi n. 3 7. Secundo cum in rescripto ponitur clatifula, sire aliqua contradictione . my-3 3. Tcrtio, quando seni vcria, ad satisfactionen condignam sic: es obseruari. marto, quando sunt ea ver ba,non pol sic Lxietate. ibi. . I. li4. P. 3s . Appellatio qucclinque modo prohibeatur si sententia continci grauamen , et iniustitiam est valida tua ta uis' adictam limitationem deberi inter platali leges , statuta, et rescripta, quilais appet latio proh betur. ibi. a n. 3 3. tque ad 3 7 Appellatio inrer locutoria prohiberi poisit a Princi pei vel statuto. lib. 4 fol. It .nu. 3s . Resoluitura quod non, saltem recursiis, qui non suspendit executionem. ibi. n. 3 3. et l. II s. n.3 3.et seq. Appellans in libello eum calica appellandi debet exprimere nullitatem. lib. .n I. Ii . n. 339.et seu . ex
copiis aliquibus casibus. ibi. a n. 362. usque ad Appellans de nullitate, quibus verbis vi licit. Illi Α-
I. I . n. bis et seq. Appellatio coniuncta cum nullitate emeacilis ope rari . Sic appellans habet annum, S ex ea ii sabiun mum ad proseqtiendum. lib. 4.fol. II . num. 37s.
469쪽
Appellantis , & dices a quo, N ad quem, nomina
exprimet a sunt in appullatione . tib . . l. a s. n. Etiam. nomina urocuratoris , fidei uoris exprimenda sint in libello. ibi. u. III. Aeruatioais o millum iam vitiat appeII tionem 1 uniuit nomen illius ad tutus fauorem sint lata sententia. lib. t. l. II .n. 37st.&seq. Appellantium nomina omnium,tam appellantium , quam illoru In quoru fruore sententiata filii caiisa in appellatione lunt exprimenda libΑ tol. II .m 38 . quid si non fuerit causa discussa, neque sin- ulas aduertarioriim partes respiciat. ibid. nui 38 .&s q. Appellans debet inserere inli IIo tenorem sente rix . lib. 6. lol. II 6. n. 92. Sufficit dicere, appello a sententiae in tali actione lata . ibi Aniam. 3 a Si tenor sentcntia inseratur , non solum prodest appellanti , sed etiam litas consortibus . ibid. num.
sint duae, ab una ineuigitur appellare Ii 4.fOl. I 16. n. 39 . Si in eodem iuuitis diiplax feratis sententia , una soliis , alia viiiratum vitiiviqile facienda eli mentio in appellatione. ibi. n. 396. Idem seruandum est si duplex feratur sententia , dc secun da est executio Himae . ib . n. 397. Appellanti , ut prosit aepellatio debet exprimere vi appellatione non lotum a sententia , sed a sententi s latis vulco coniux tu , quando fuerunt su- pendulersis libellis , de rebus. 1iΚΑ. l. D6. num. lectis i mera quando suit una tantum continens diners a capita. ibid. n. 393oppellare ab unico Erauautine l.cet , etiam si se tentia plura capita contineat. lib.4.1bi. II 6. nu. o. quando conitat de scut enim tcnore , de- .pecuti arte uis capite, inseratur in appe Hationia his verbis , Appello a tali lcntentia , vel capitibus , quatenus contra , &a n. Oa .r seq. Pellans tenetur attendere ad solemnia requista in praxi. lib. . sol. II o. u. 4os. N non requiritur, quod libellus ab aliquo legatur. Ibi. u. 6 6.
Appellatio quoties deliat este in scriptis dic ata , Setiti ita , anicquam a Notaria occupetur. lib. 4. l.
Appellans tenetur praestare iuramentum fideiu Eonis si a partu putatur de reficiendis caepentis . Iib.
.sel. It 7.ii. 4o'. et teq. Declarat circunstantias in odi , D temporis , quando facienda est. nil. 4 II. Pauper non tenetur ad fidei uuionenia n. I L. Aprilans in appellatione tenetur exprimere peti tionem Apostolorum . lib. . sol. D .n Φl3. Vnde dicantur Apodioli. ibi. n. 19. an sint Pedendi in appellatio ite extra iudiciali. n. x m. de IC'.
Appellandi lamna in tribunalibus SanetiUi ij lib.
. fui. I s. n. 33. Maxime,quoad petitionem Apostolorum . n. I . & seq.Arpellatio in casibus, in quit,us interdicitur habet Iocuiu quΨrela , seu recursus ad Summum .Poncificem . Eo.4 sol. i t p. n. 44 .vique ad 44 Appellatio , ut sit valida interponi debet a sentent: a a qua de iure licitiim es appellare . tib 4. l. ly n. 43. Appell,tionis prosecutio fieri debet intra templis legitimum. lio. sol l I9. n. 4 γ. Appellanti de iure antiquo fuit concessum biduum in causa propria ad interponentiam appellatione, S triduum in causa aliena. lib. . l. II s. num . si . Secundum ius noluim , & secundum ius canoni cum decem dies a Iigna tr. ibid. n. 4s1. Dies in cipiunt a die latae sententis, S eurrunt de momento ad momentum . ibid. n. I 3. quid de iure municipali λ ibid. n . et sc q. Apstellanti currit terminus decem dierum a die quo sciuit Ialam esse sententiam contra se . etiam si per annum , et vItra,maneat In ignorantia latae lentetitiae potest semper appellare. lib. . l. o. nil. 416. ct seq. im edito nunquam incipit curier tempus. ibia n. 4s . di, ius dierum terminus inteIligi debet, nisi glairamen illatum habeat txactum succellivum , nam in hoc casti semper potest
appellare , qtiandiu aurat gravamen. Ibi . mim. σου. timatatur doctrina . n. 39. cti eq. ad hareias , an teneatur intra decet s. lib. . sol. I .u. - . Negatiua sciitcntia stabilitur ibid. n. 67. Resuritia tur casus a num. 47ο. vluti ad 47 . .
Aepellationem fieri intra deeem dies, ita est neces
rarium, ut neque per ludia in , ctiam ex conscιD. Iu partium porrogari pollini. lib. . l. 1 2 a. nutri Ar . et seq. assonantiirca fias clauersi Di quibus etii post decem dies pote it interponi appellacio. a M. 474. vlque ad 477. Appellans debet petere, ac recipere Apostolos iuta a lPatium uiginta dierum. lib. abl. Iai. n. 77-quanilo nam currere incipiant variant Doeloie S, a die latae sententiae stabilitur opinio. n.436. Si habuit notitiam. n. gr. Potest iudex a quo a sigila' Te terminum breviorem, It appellans intra iis muolnittat PCtere, et recip te nranet uclerta appullatio. ibi. n. 33
Appellans prasentare se debet, quam primu 'scum Apostolis coram Iudice ad quem lib. 4. sol. 122. 1i. 37. quae lintrequisita ad lugu e in hi n- eum Iudicem, et quando ibid. n. 4 9 Appellatus ad prolequenda appellationem habet annum, et ex causa bienruum. lib. q. l. I 2 2. ut . - ausas praeter quas eonceditur bumniam . ibida . - 9α. quid si inscciuido etiam anno sit lagitiinc tui in Psditiis. n. 97. et sel Appellanti legitone impedito quali aer Prorogati nc, concciantiir. a u. oo. usque ad IosAppellanti in Partibus currunt latalia lotum a die quo similiter potuit coinnutu facere caulain mci tria. lib. .s l. a I. n. Os
Appes lauis ab anterio toria in tribunalibus sanctitassici j , quando interponere M et prosequa debet appellationem. lib. abl. I xy. n. 11 .et seq. Appellationem prolia quinempu. , et Apollo os ineaulis fidei petendi nullus est vii . lib. q. tbl. I 23ἀn sis. vique ad fiιὶetu texti libri
Apocratistarum secia, et eorum errores. lib. I. DI.
Apolinares, qui filuriata et corum errores. I. 96.
omiarii tariam secta ortus . lib. I.sol. 96. TIr i . cur demerite dicti ip rum errores. lib. I. fol. M. a
Apostatiae gradus quot. ibi. n. 41 Apostata, et Haereticus dum ab Iliquisitoribus examinantur Hi numeris modis sua aelicta occultat, it quibus lib.3.1DI. I 3. n. vlRq. ι
Apostolum se iactabat Manes. Lb.3. se l. 7 n. 2 s. Aposto.os, ct 1uos succcIsores, et I ralatos non habui ea Christo Domino auctoritatem condendi bacros Canones affcrebat Ioannes,Vuessphalus. lib. 3 sol. 7 I. n. 3. Aroit Dios, neque Praelatos illortim Geeeta res habere a Cluiliounam potestatem dicebat Lutherus lib. 3. Bl. L . n. 3Ap ,solos non piaedicasse Euangelium secundum 1piritualem Iunium, sed secundu in literalem asserebat Petrus Ioannis . lib. 3. El. I 36. n. I Apostolici Haeretici ipsorum triplex genus, et edirores . lib. I .ibl. M 4 μ Ap
470쪽
et Martyres in sannos vocabat Gregotius Dauid , et quare lib.3.ses. 73. .m r.
Aquarii. lib. I. Al. 7 . n. v Aquas, & nemora omnibus esse communia asserebat Ioannes, hami. lib. 3.solo L .n.8s a Aquam Benedictam non delere peccata veniaIta a i ruerant VIuminati . lib. I. so1.3O6. n. 3ο8:. Aquam Benedictam non esse emeaeiorem ali3 aquis cloeebat Ioanaes Vuestphalus. lib. 3. ωI. 333. Aquariorum , seu Hydroparassitarum secta, di errores. Pracipulis erat, quod lin consecratione Calicis selim aquam rubibebant. lib. 3. sol. 7 .
Arabicorum secta , & errores tenentium anima nox cum corpore, simul interire , & in die Iii ij r uiuimiri, unde nam nomen acceperint. lib.3. sol
Apocal. xx. intererierabantur de muliere inen stuata,Carpocratiani. lib. I. l. 46. n. 7.
Ar mioticorum errores de Sacramentis , resurrectione monuorum a de mundo. lib. I.&l. 9 num. 333.&seq. Arrius . Arrius, quam occasonem accepit discedendi ab Ecelesia . lib. 3. l. a L. n. 9.Sc 1eq. Arrius vestem Christi dilaceraturus ab ipso Christo praedicitur. lib.3. f. l. 1- .6 r. pro iArriis deprecantur Sanctum Petrum Martyrem , Alexander , di Aquila; ipsius condemnatio in Concilio Nieeno, de Romano . lib. 3.sol. 8 L. tandem eiusdem Arrij inselix exitus. f. l. 13. n.67. Arrianorum errores de Trinitate, Incarnatione Conciliis, a Sacramentis . lib. 3.sol 33. & 14. a
Arrianisimi Propagatores, ae desenseres Eusebius Nicomediae Episcopus. Matius, Felicianus. IB.3. fol.33.n.69. de seq. Arrianum geramna, Calluliani, S: Martelliani. lib. 3.Al. 8s .u. 6. -- Amanorum differentia a semirinianis . lib. 3. sel. 24. n. 86. Arriani Dominica die ieiunabant. lib. 3. sol. 8 .
Arrio Caluini statum secta , & errores . lib. 3. DI.
Aristotelas Discipulus Platonise eius error circa consis tutionem mundi. lib.3.λι--3s .
Aristidius Cirenatius Socratis Discipulus Beati rudi nem ponebat in voluptate corporis . lib. I sol.
Asmenonim, status, origo , errores , auctora prvagatio, lib. I.sol. 11 . n. Η . CL seq.
sol. 4. n. Io. Condemnatus in Civitate Tarraconen. anno Domini 1 Iio. ibi. a n. III. usque ad finem regulat. Arnaldaularum secta ab Arnalao Brugens a is tuta . lib.3 sol. 173. n. Ita Arna Idus Blixensis obstinatus Haereticus Romae turbas asit, tandem cattus ibidem comburitur. lib. I.fol. 73. num. 9.dcieq.
ωλ' nitarum , seu Qumtilianorum errores a qui Pricillain , Be Maximium mulierculas Promphetas vocabant eisque sacerdotiunt , et praelatu ras impertiebant. lib. 3. BL s. m. II.
Ascodrogitet pleni paraclito se dieebant. lib. I. M.
Ascodrogitarum stultitia. lib. 3.DI.s s . n. 3 s.
Astharoticarum, seu Astharitatum secta,dicti ab A. stharot. lib. I. BL S. u.76. Asthoritae fuerunt Iudaei. ibid. Astharot abominatio interpraeratur. ibid. Astharoticarum secta durauit, usque ad captiuitatem Babilonieam. ibi. n. 77 Astharet, & Astharot nomina Regum Syrorum a de Aegypti orti m. ibi. n. 77. Astharoticarum secta. lib. 3.BI. 13 n.M.et seq.
Athanasiis Patriareha Iaeobitatum Haeresiarcha et eius errores . lib. 3.sol. I 6. n. A. et seq.
Athe iturum praedicat Lucillus Ilus in Gallia. lib.
Atheistarum aera, & sequacium lib. 3.tol. 3Io. Atheorum lecta Antiqui isma, uniuersalii ma, occiiitistima. Ceterarum. Iib. 3. - 38. num. I A. et seq. Aurelianus. Aureliant Imperatoris tempore habirum Dit Co cilium Antiochen. in quo damnati filere Samosse teni. lib. 3. sel. x.n. I 67.& se . Aurelianensem ἰVrbem eri ita haeresi Mulier q-dam ex Italia infestavit. lib., .sol. I 6A. n. 23 Authoritas. Authoritas a Momino Iesii Christo tradita Eceles,