장음표시 사용
31쪽
Ambiani Narbonenses Samarobrini
Non solum a distantia locorum ,varias inies hominum, ces, sedin eoru complexiones immutari. Cap. III. . ossvrivs Mistud idem experiri in aliis etii permul tis vocibus lini- Latio quae quanquam in ore Latianorum recte sedest,mox tamen. ubi hae in indoctae plehis labuntur ora, in scribligines,& soloecismos a diuersitate regi onum dispescuntur. Ecquid miraculoe esse debet, modica &i silla locorum distantia, variari hominum labia, diversamque illico effici vulgi linguam, cum etiam periclitemur ab eadiversam quoque aliquo.Wcto effici hominum naturam,complexionesque εο mores diuersarum nationsi inde divelli. Sicut enim locus quilibetob eadem est sphaera proprium orizontem, & susi xenith habet, 4 Ioeo euilibet suus speciatim horoscopus ex varia eat ii qualitate, M influentia respondet, ii linguam mores, affectus, Muniuersos eo oris habitus, in hominibus immutet . Exempli huius rei praesto est,Ci m Carthagineses e Tyro, Et a duce pro- . festi, urbem suam in solo Aphrico condid runt, quia primo in quo foderunt loco,inuentum sit terris bovis caput,eos, consul to oraculo, euit futuram quMam gentem designari pinguem,' 'sed alieno sit iugo seruientem tum seruitutem, licet opulentam pertaesi, in eo loco urbem condere noluerunt Mox autem , Vcino in loco fodientes,imierito rapite equi, 3c oraculo edocti, bellu sim in posterum gentem portoidi: ibi sedem, structis suae urbis m nibus fixerant. Malueriint enim in i pia aut dominari, aut
ine liberi,quam irae diuitias alieno iugo subdi:maluerunt equi
32쪽
esse, quam boues. docet id mepti, permodica locorudis athia, natura quoque gentis, sub dominatis horoscopi instellatiose effici variai Questus est saepe Hannibal, haud alia causa, quia ex demutatione loci, solitae quoque victoriae fortuna a se vultu auer tisse,& Romanis totiens a se victis, arridere ecepisse:Vt qui cumi Italia Romanos vincere soleret: ubi in Aphricam rediat, nun- qua leinceps vi ria potitus sit. Post Cannensem cladem, territi imminente Hanoibale, exangues4 exhausti viribus Romani, Veios demigrare,d eo conflictatum reipublics statum transser. re cogitarunt,nisi armatus Scipio id fieri inhibuisset admonetis . haud alia, quam Romanae urbis sedem, & fato voluntate de rum, in caput totius orbis sibi promitti Nam Meu Capitolium conderetur, inuentu profundam iis homini aput, futurae monarchiae spem Romanis ab oraculo praecinuit Sic inuenta sub terris in struendis duarii clarissimarii ut bium iundamentis duo capita, equi mominis, ingentia duo imperia, Carthaginense Romania,cecinerun . Quae diu inter se, vario marte conflixere: sed hominis cassiti quippe praestariori, ignobilius equi caput, quaquam bellicosissimi celsit,& inuitum hostili paruit iugo. Refert Iustinus Perdicam, vetustissimia quendam Nacedonu regem, Argeo filio monstrasse locu in quo condi vellet: ibique non sua tan- tum, sed etia suceedentita sibi regum ossa poni iussisse:praefatum quoad ibi condit.posteriorum xeliquiae forent, regnum familia mansum. Creduntque hac superstitione extinctam in Alexadromagno regiam stirpem,quia moriens, ur Babylone,& sepultus in AEgypto, sepulturae locum mutauerit Satis sint nune istiusmodi exempla, quibus suademur cuique regionr& loco, suum a cauo imminere horoscopum, quo non modo hominum linMae dispescantur, sed & quod longe maius est qui hominum complexi
nes, habitus, moresque variet.
Deliteris Latini abece aris siue alphabetitin primum de
quinque vocalibus. Cap. I x. I in M,' nunc obiter literas Latini abeeedarii, siue alphabeti:praesertim ut inter consonantes, sub lance oppositione mollitiei ac duritiei, quatos ineastigata vulgi Iabia conflent globosin anframis, introductis ad id utilibus exemplis noscamus. Sed primo de vocalibus lireris, quae praestantioles omnium sunt, , quaedam consonantium animae, breuis praemittendus est sermo. In Latino alphabeto vocales sunt quin- que,A, E, I, Ο, V. Quae solae&per seipsas,tibia nostraeient, spiritumqued prolatione Vocis habet. Caeterata, praeter eas quinque, lucrartim 2:rba tu, Latini consonantes vocant quod har, haud
33쪽
lui cumit, nun-n, terri-omani, ransseris
turae momta subntis duo menseachflixere:
put, qua P. Refert gem, Arini sua tan- iraefatum
familia laxadro:pultus in tiusmodi
larii, siue Ianee tigata vuld utilibusae praestantae, breuisunt quin-zient, spiriquinque, hae, haud DE sITI Is VULGARIVM Lam G. Is per se sonent, sed duntaxat annos vocalibus, perinde atque eorpora iuneta animabus integras aut syllabas, aut dictiones con- 'flent. Inter vocales disserentia prorsus est nulla mollitiei & duritiei. Nam hae, nee molli nec dura labior collisione, aut cotra se depugnant, aut voce variant. Differentia molsitietin duritiei solis eonsonantium literarii agminibus est attribuenda, quae earum seorsum duasin duas, i lance cuiusdam oppositionis, eregione ex aduerso sutinuicem sisti iubet dignia profecto animaduersionein ingenti miraculo istud est, quod e vox sit praecipua
potissima qualitatu, ab sola anima,& famulante illi corporis organo proficiscens, vqluerit nimirum sanxeritque deus, in uniuersis alphabeto, literarii omnium ordines coplectente, naturami typum repraesentari animae eorporis, ut qui in vocalium specie, quae neque molles heque durae sunt, laxentium Minuisibilium animaria figuram ea resserit in eonsonantibus vero mollitie duritie instar corporum, contra se distinguendio lucida & aperta corporum signacula, declarari statuerit. De litera A, vocalita,&literarum omni prima Cap. m. v mc de eunctis singillatim literis dicendum. Et ab lite- ra A, ut quae iocallu, cliteram omnium prima, inchoandum Α, in uniuerso literarii ab ecedario, prima& in Latino sermone 6 in vulgaribus linguis, aequalem. quam iustissimu habet sonu, qui nec in initio, nec in medio, nec in fine dictionis varius sit, praeter sua eum, quotiens in medio dictionis, vocales duas I- ,δε con hantes item duas δε , abs 'que media liter antecedit. Ibi enim pauxillum sonus illius absorbetur, nec usquequaque integer editur. A ante I, I mera , Ira , nerro. ante V, Aula, Laureus, Faqueau A antem, Mima, Chambre, Ambre. ante , Chant, Chaeribon. in his enim sonus itera A, virtute sequentili vocaliud & ,- liquidaria consonantium, N, pene absorbetur: cum id minime patiatur quoties caeteras vel vocales, vel consonantes anteit. Cuius rei exesa lector in Latina,& in vulgari qua uis lingua facile disquiret Accidit tamen in Vocibus Latinis,ut Aantes,sicuti & ante I,& anteV,diphthonga creas,absorbeatur in literam Ε, ut Musae, muse. Sed hoc in opere, cu vulgari potius, quam Latinae lingus noster sermo famulaturus sit, ideo vulgaribus exemplis peramplius immorari placebit. Delitera Evocalium secunda. Cap. I. LAE TAE R A vocalium secunda, sono quidem varia est:
sed in Latinis vocibus minus, in vulgari lamplius. In vulgari enim sermone trifaria, in Latino bifariam reso
34쪽
nans, prodit ab ore litera E. Et cu in istis ratio pene nil prosit, exemplo ii vi melius agenda sunt omnia. In his enim dictionibus, sequere me, litera E, integru perfectumque sonu habet. In hae autem dictione pertineo, sonus literae E , paulo exilior auditur, Lqui virtute sequenti consonantia M& , pene absorptus, sonat dimidius. In dictione: hac, trefert a duplice sonum habet in Apruna quidem syllaba re, integru: in secuta fert dimidivi imperfectum. Quotiens enim E, finis est aut dictionis aut syllabae, tum integro exauditur sono. vero illam subsequitur inbsylla, bae unitate aut vocalis V, aut liquidae consonantes uti in his Eu, Et, vel, Res, Sed, Mel, Fes,Pertinet, pellex, perferret, tum imperfecto dimidiatoque sono,litera Eaurraserit. In vulgaribus autem linguis sonos habet litera E quos iam diximus duos, integru4c dimidiatu,& insuper tertiuexilem, qui in Latinis vocibus prorsus no cadit, nee in Romano sermone usquam exauditur. Vtcidit in hae vulgari sententia, Ii es atame, id est, I et parfata trit arim sonat E, semel quidem in dictione est. Aliit in medio dictionis vehes et 8 rursum aliter in eius fine. Itidem in oratione parie, alius est literae E sonus, ab ipsius sono in oratione temporis praeteriti, I paris: id est locutus sum. In dictionibus Chambre&Cha'briere habet Eliter sonia quem nusquam in Qvocibus Latinis exaudimus & qui in rh3ethmicis etia orationibus, in quibus par, lam soni incidentia obseruare iubemur, etia longe rhythmo variet. Alius etenim imitandus est rhythmus qui quadret praesentaneae orationi, Iesso. . Et alius qui sit par praeteritae orationi, I bove ob solam diu cilitatε soni literae E. Qiue ubique in fine μ-boru praesentis temporis exilem sonu habet quem diximus Latiitiis vocibus prorsus fore impertinentem,& nusquam in sermone Romano exaudiri. In exitu autem cin fine verbor temporis praeteriti, E forti, integro perfecto sono aures pulsat. In his enim, II ma me, II meavi longe est varia collisio literae E: illic quidem ob praesens tepus, exilis: istie, in praeterit teporis verbo, integrain perseetii. Et inter simplicia nomina de participia accidit istud ide, I mal en ma telis, Iesmranteste: Ia pri da bal- Ie rembalme enim re Iesui uitupere Habet aliud quiddam litera E; scitu forte non sedignum: quod eum a dictione Latina cadit in vulgarem vocem, saltem ante fine dioonis, persaepe ipsa mollescit, frangiturque in te. vi Sedes sim hedera, hierre: Meus,
35쪽
onis ceciderit, tam in Latinis vocibus, quam etiam in sermone vulgi. vix norint cauere.quin ea resonent in sono diphthongi ai, ut dominit, sominai. Monitie, movitai Adeo ludit caeli horoscopus invariandis hominum labiis, ut etiam in Veromaduis, quos inter natus sum. facile discreverim, eduobus quibunibet viris, in sola prolatione literae B es in sono diphthongi ai quisnam amaborum sit Quintinensis,&quis Peronensis, si utrique dicere conuenerit duntaxat Pater nostet: x, Aut istud, Ioira' tile fero, Acutius Peronenses,pbtusius Quintinenses, seu Samarobrini, praedi- Eta effantur. Cum tamen Perona, non amplitas quam qua tuor-deeim millibus passuum urbs Samarobrina absit. Non tacuimus Ambianorum vitium erg literam Ε, in fine dictionis cadente .. Nee praetereundum etiam fuerit vitium Veromanduorum quod iublitera E, in fine dictionis, tam Latine quam Gallice, ipsi vita effugiunt. Omnem enim dictionem. quae finem facit in litera E, finiunt in praecedenti cons ante:& vice versa eam omnem Quapin litera consonante, exitum habet, finiunt in adiectione literae E. Quod & Itali in suo sermone faciunt. Addunt quidum in fine lis teram Ε, voci eam non habenti: detruncant eandem ab habente. Et quod turpius est, ne in Latinis quidem vocibus, ab eius vitis lye pueriin mulieresin indoctum vulgus abstinere nouerunt, viii in his apparet. Ete, Vele Sede, Dominusse, Spirituila, carolusis, Taedete, Debete. pro his, Et,vel, sed Dominus, Spiritus, Carolus, Taedet, Debet. In his etiam, Coore Foure, ure, Conserille pro .coor, Four,Tour, consitis. Et ex aduerso in istis litera E detruncant, orta, Ofert ia, test o ,eochpenteco M'. pro areidie, obessie, Meille,
testi festi,tan'-nimulis. Id 'paidem vixis, soli peritioris, castig tis labus, rauem didicerunt.
Devocati L Cap. II. Voca L. Iv literarum tertia, inserim consonans est.
sed de ea, ut consonante, postea in consoriantium ordis. ne suo loco dicemus. Nunc de ipsa, uti vocali, modicus infaciundus sermo. vocalis in omni Mictionum quarumlibet
ioco, id est,& in initio,& in medio,& in fine, per fiumin integrum habet soluini, e taeterquam ante liquidas δε , quoties
36쪽
salieni unicam ea eis syllabam conflat. nam tum,uirtute sequentiuirili istarum a N,pene absbrptus eius sonus, ibintegro& perfecto cadit in dimidium. Vt in iis Fimbria, Findo, impe
sinum, Ingenium, ιn, Horin.Burin. Quotiens etiam vocalis I,
. vocales tres subsequitur Α, Ε, o, Meum eis integram eonflat si , labam: tu exiguum imperfectum ipsa cadit sonum tuti insin,voisin. Cum autem vocalis I, succedit vocali literae v,tum nee sinum amittit suum,nec eandem cunt ea syllabam conficitiquLuiuam interim prolatis ambarum fiat esui unius rantum sit bis itaque in Latinis qubus, & in vulgaribus accidit in La tinis quidem, ut in his, Cui huic quas etiam Latini in carmine pro monosyllabis eflamur. Vt ibi in carmine Lodouiei Bigi poe tae:Cui semper fuerint integra consilia. Et rursum in hoc tersu, Huic diuinus erit cociliadus amor. In vulgaribus veto,uti in his, mi, cui, M. O, T. ., Trum,cti'rvt. In istis autem ratinis vo Ebus,fuit,luit, ruit, pluit utraeque vocales V I, integrum s nulti recipiunt, dictio que dissyllabas conficiunt. Cum autem praecedit V, ut in hac, diu ibi utraque vocali suum recipietes Huum,dissyllaba dictio fit, saltem in carmine quanquam in or tione s luta pene ab oris Meritate, absorbeptur litera I,& vides vitur monoselaba dictio fieri. Cum autem I praecedit se um,ut in his, i , dis obuturum in carmine, & oratione soluta sontis accidit vesut unius tantum literae I, 3 unius syllabae Marisanus, Picus Iohannes, caesos,inmenis, deumque Doctus, adhuc tuum rim, sanctificatus obiit. Haec de vocali litera I. Nunc ad vocalamo, anseamus. De quam vocali Cap. TIII. vocalis,nusquam promiscua est, ut aliqu. nsist antibus annumeretur, cum nunquam non vocalis sit. Hamet autem integrum ubique perlamim que sonum:praeterquam tam liquidas duas δε , antecedens, unicam cum eis conficit syllabam, uti in his, somnus, rhombiis,e commis, committo, congero,conno. Et in his vulgaribus, m--,somme omme,sonue onm. Ibi enim fit, sicuti in caeteris vocaliabus fieri monstrauigius , ut virtutesequentium onsonantium
M MN, sonus literae Mimiabsorptias refecto sono redeat in
dimidiatum. m etiam vocalis o,anteit vocales treν, E,I,3 V, tum interim sonus illius,aut totus,aut dimulius, in diphthongo
absorbenitivi in his Lianis Moenis,Fumo .Et in his vulsaribus.
37쪽
DE '1τII VLOARIUM AE INO. a. liter o,diphthongum nora errat,sed integrum sonum habet. In Latinis voci , nusquam comperias invocalem, ante vocales IN V, meam consare syllabam quod tamen cin Graecis 3 in Gallicia vocibus crebriuscule exmuere Cum inter Grreos psi
De vocali litera V. Cap. 4 π IIII. - LI TAE R A est promiscua, interdum quidem vocalis, interim consis os. Linquemus nune hane ut consonantem.de qua suo dimiri loco sumus:de ea, ut vocali,nucium eseremus. Uquotiens vocalis est, nusquam ab integro la-hascit sono, praeterquam sicut dictum caeteris in vocalibus ea cum inuinsanteit M M, ut in his tumba, fiamma:tundo, fungus, funda. Ibi enim eius sonu paulo absorptus ab liquidis dem dimidi tur. Cum etiam praemittitur vocalis V,vocalibus caeteris:tum apud nonnullos, uti apud Gallos, sine sono praeteritur V:apud vero Italos Germanos, illius prolati clare exauditur, t. in his,Lingua, Iniqua, Que, Qui, Quod . Et cum itidem vocalis V, tribus postponitur vocalibus Α, Ε, oratim sonus illius, . in has diphthongos liquescit, Au, , . Ut in his aula, Rheuma, Nur, Dor Nar Latinis dictionibus nusquam copvit sonus dio tinnitu quae in Graeco sermone, vulgaribus in linguis pertrequens esse solis. Latini interdum promiscue litera o proν utuntur:Vti inii, ,Iucundus, Ludovicus, Iudocus en saepenumero 3 pronunticho scribant, Iocundus, Lodovicus, Iodocus Itidem saepe ac idit, ut O a Latina dimoia cadat in via.
garem vocem on uti, his, voluntas, nos, vos, totum voviante,
no-,-- out quo stio plurimum superiores Galli, ut Auresis, Turones,& des laborant, qui Gallicas plerasque voces, quas per o simplicem effimur,per o eloquntur: uti in his, Chose, os b: Iosedotis: Gror,Gro- .dion minus saepet latinu, imo vulgare recidit:vt in his, Turris, ria, Curius, Ursus, Tour,coor, Conrr,
-υ Idque arati sermani in Latinis vocibus faetitant, quibus litera simplex V, sonat ut diphthongus ou. Sed iam tempus ingruit ut quinque vocalium in se demutationem, . vitus labio, mun in vulgo 'oriunmuran,P- α inspectemus. B. iii .
38쪽
Mutationes voc vutri unius in aliam, in vulgari lingua Gal-
lanuneontingentes . . Cap. 4 ππ.N AE demutationes in stinuice perspiciamus vocaliunt,iseminisse lectorem iuuet, A ME, velut prumates literarum omnium, masculain foeminina, comtra se proprietate distingui. etenim, esui robustior vox, massculorum infantum vagitui solet attribuir E, vestit exilior, vagieri foeminae infanti concedi. Nam &primor nomina parentia, vulgo fiatum duarum vocalium, geminam ferunt insignia Adam, e Infantes quoque teneris aditiae labi is, suos parentes progenitor es suos, his astari voci s discunt, Papa, Men κ33. Aquibus Latini, deduxere verba papa re, Mammare & nomina Papa,id est escam puerorum:&ii ammam,quam clamitantibus m-n infantibus, exhibere suraedam phe matres solent. Parrhisia vis gus, nisi solicita anumduersione vitia labiorum castiget, saepenu ero in literis Α, Ε,& loquens feribens obortat: Idque θρώLatino an vulgari sermone accidit, Amans pro amens, di vice
Germani saepe A in , oin Α,vitio labiorum variam A Lui eos interim canentes Glaria,&daminus abis . Ibi Apro sonua. Et 'ue moria, Ibi o pro A.Saepe etiam nim ero, Ain latinitate, eadit iis o vulgare: ut in his liquet, Fatuus, Maurus, Pamlus, Pauper Caulis, Causa, Laus. Quorum vulgaria significata
tem A in I, aut in , vitio lablorii obliquavi. At vero Uin I, εο I in E,persaepe Flandria Angli demutant, praesertim in fine diri
tens,canat An s, Adiutorin nostrum in nomini domine. Dautem ino, aut in V, mimia collabitur. Nec Letiam solet frangi in v. Astin o in V, Win o, persaepe ves labiora vitio,ves loquentiu aut scribentisi arbitrio labascum,ut in his Latini mont,lais uicus, Iudocus, iucundus: Lodovicus, Iodocus I fidus. Italiaues,Germani,& Hispani, sicuti etia praemisimus,in prolatim euterae V, ge. - differre nosentur. Nam in labiis Gallore, nat itera leuis , simp x, quae in ore Italarii,Germanorii, di Hispanorii sonat uti vox ou Deus, mis', ous,domin us. Quod quide&nosipsi post faeimus,quotiens in Latinis voci bus habetibus in medio', vertim', in ou,ut in his, Sub,--.
39쪽
nasculis,aut neutri generis est, per vocem Mois,ad se vulgo pertinere inmunt. Quicquid vero est foeminini generis, per Ma,vi, Mon re. o stere, Mon coWιu, Mon a . M mere, Maso-r, Maeon sine Mam . qi assiua ambu picardi autem in masculinis utuntur hae voce, Men pro Mon. In Memininis, Mi pro M. vi, Men=re. -re, Men rere . Messene Irali porro ε Hispani tam in mastu linis qu,m in foemininis dicimi in vi Maladre, Mi madre. Ne uis etiam, praeter meterorum Belgarum cosuetudinem, in viris dicut rivi, Me re, Me mere, Me somr, Hestere Sicin signifieatio. nibus rerum,adibs Pertinentium,quinque Voces Mon, MAE, Men, Me, Mitridens caeli horoscopus, diuersorum hominum labias in-
dit. Quin etiam di cuncta foeminini gesieris nominum signia sola,quae Galli finiunt E in Italis & Hispanis desinere solent in
A,ut, Rose, sa. Ro3m,Roma. Venile, Veneti . Gros de,G anada Masculinorum autem aut neutrorum nominum significata, quae
eti Gallia eaducina, Hispanisin Italis finiuntur in O ut in his
appariet, Purre Pieri v. Antoine, Antorio nonnunquam Antonior
tam varius est, ε ludibundus in labiis hominu eli horoscopus, ut nullo non vocis sim' distinetis ,rbis irationes nusquam confundi,& non diuersas apparere pitiatur. De differentia consonantium literarum,quae binae . binae, eontra se sumisu molles, aut durae . Cap. 4 x V I. Mnime, ut post expletum de vorali hus sermonem trueamus ad eosonantes,inchoabimus iuxta ordinem uniuersi ab Marii, alitera b: visuri e qua alia cons nise haec in lance & statera oppositionis siue affinitatis sita mnenda. Cunctis enim eo nantes literae,iac nimirum sunt ratio. ne inter se dispertiendae, ut iuxta proprietatem mollities 3c durities,memo binas 3 binas iatra seponi, & oppositione ae affin, eate quadam distingui,non experiatur: in qua persaepe labiorum vitis,instar stateraean tranque partem se inclinantis, ab viis in aliam labascunt. De Metam eonsonantium prima Cap. 4 rit, II. v area consonans litera,&mollis.estac dura Mollis quidem erga literam Ρ, sibi confine, sed se multo duri rem Dura uintilitem V,velut consonant in molli rem se. Harum igitur trium .consonatium, B, P, ωV,consonan
40쪽
biore alterruitso,ut his in exemplis liquet, inbere,anotritati -ire. Ebriusia ore Gobio pisciculus, Ionion Faba, Dis Ibi nim uteram, radit in v eonsonantem,velut in literam se molli
reni. Visona item, quasi Brenona, ut volunt a Brenno Gallori mduce eodita. trariu fit in voce Corvus, vulgo Corban, vel, Cor--ο. Ibi enim, Wc5sonans, reuoluitur in B. In voce aute ectuus,
vulgo refVcosonans in F radit. In dimone pruina, ia est, bra,sin Head it in B. Itidemin in Periis, Helvetioin urbe vulgo Ber--ς, P in B, esu in molliorem literLosi uascit. Caput,Hisp mea te: Piordiearis vocat. Ibi etia,'transit in B. Id quidem vulgare nome Franci no habent, qui eaput,per testa, vulgo resterilantur. In dictione insiri re quae est urbs superioris Germ tuae,sta ad radices taesares motis, Hesuetiam a Lot ringis db uidentis B mollis litera, dudum trinit in 'duriorem. dici enim deberet visersiare Nam Quesar, Caesaribere Germanica η'sua mons,id est mons Caesaris . Hic pars in Iuremotis non longe.. Rauracis, 3 Tulegnis qui Usque hodie in Lot ringia, antiqua seruant nomen e vulgo anmmer Toia Vrbs in ipsa Hesuetia est, quae hodiem vulgo AHμγ a qua Hegantia veniunt usi minis vinari,Sed Latini eant nunc Elatia antiquitatis immem
res Y eant. De consonante liter C. Cap. EVIII.
Nso NANTI v seeunda in opposistorie mollic ties, duas megione sui sistendas insonantas habet, &α:hanc quidem duriusculam, illam sono molliorem. Cum in istis ratio para nos iuvet, exem'is agere omnia decet. Crassus homo Parrbiliora vulgo Grai: ibi C in G, rior in molliorem liquescit. Quaquam Briarum lingua Latinitati propior no Grar, sed crW,pro pingui tur. Loris Nar ostis,a loco diacuntur. Ibi etiam C in inradit uidem in istis, Acis, Acutum, Acus, Claudius, id est astre iris ais Echianis iC vettiturin G.
In dimone autem Caballus, quae apud Bessas in rata C cita,
mollior in duriorem transit Latini insuper hodie inter literas C ω , non vitio labiorum, sed arbitrio quisque filio, vocesseripturasque variatrvii in his liquet, et, quur, m, Frum, in time, cotidis, quinio,locutio Habet autem latera C antea teras Eo I. son erae caeteris molliorem tot in his Cedo, PR, Casum,mmentaran, e . Et rursum in his, o,Cimo,Cyber. In quibus quidem, quia praemittitur uteris Eac I,niossius sonat,quisn quovis e-ras antrit vomus,m in ius, eue, et