Disputationum theologicarum Adami Tanneri, e Societate Iesu, ... in omnes partes Summae theologiae S. Thomae Aquinatis, libri quatuor. Quorum singuli singulis partibus eiusdem Summae respondent. .. 1

발행: 1618년

분량: 528페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

a. Dicitur etiam scriptura Canonica,vel jublipsi Canon sit,in velut norma seu regula fidei, cui benefaciam attendentes a vel quod eius libri Canone Ecesesiasti eo fiotativi descripti sine. ut significat Athanasius bis Augustinus e saepe praesertim contra Faustum,ubi ait: Hasser ρω που non Ecclesiasteus ressuit,& contra Cr scotitum non De Musa, inquit, Malubri vir

3. Regat Sch-enchfeldius cum Libertihi

ullam eiusmodi Scripturam sacram Deo inspirante con scri piam fideique regulam extare, atoque i deo scripturas scriptoresque sacros impi rident , ac pro se sis habent, suos interimenthusiasinos pro vivo, vero,&,nteo Dei Ver-

ho iactant.Sed quis tion rideat potius istas phanaticos Enthusiastas Quasi vero,quem 1bi spiritum Dei familiaritanum gloriantur os Pro phetis, Apostolisque Dei inter stribendum non adfuerit, aut si adfuit, mura omni no otiosusq; fuerit. Quod si ita est, si, inquam, Spiritus sati ausa et non adest sanctissimis,velii mutus est,

22쪽

Dei habent; ne quicquam ex Deo loquuntur

isti Phantastae , neque hoc ipsum quidem, quod sancti Dei homines Spiritu sancto inspirati nihil loquuti sint; nihil scripserint.

q. Scripturae autoritatem cum diuina sit, tam saerosinctam agnoscimus, ut nefas esse ducam iis, ea vel minimi in re leuissima erroris ascriptore saero profecti arguere. Misso enim ira cantum autoritati astigium aliquo medacio aut errore nullaparticula horum librorum manebis. θοὰ non σι in dubium reuorari inquit pra: lar Augustinus. a Absit igitur aliquem Euangelistis memoriae lapsum cum Erasino impingere. aut quicquam non diuino,sed humano tantum

spiritu in eiusmodi libris scriptum asserere ut quidem asseruerunt Anbmaei apud Epiphaniisum, bina iij quidam antiquiores haeretici. J- sali uid metu offender literis quod ideatureontrarium meritati,nihilaliudquam mendoseum esse Codicem , velinterpretem non asseeutum esse , quoddictum ere, vel me minime intellexisse no ambigam, inquit rursum Augustinus.ea et epist. Τ-Hier. bEpiph.haeres si eam gust epis. rq ad Hieron. s. Sed quid ad illud Matth. 27. Tune impletum 1 quod dictum 'periremiam Prophetanti INonne hiemarii festum est errore quodam positum nomen Hieremiae pro Zacharis Ni gant

quidam Vllo id errore accidisse. Vertim rectius

23쪽

aliterrorem agnoscunt sed autorem eriorisEu angelistam negant:Putant enim ab Euan gelista, omissis penitus Prophetae nomines, pro more seriptum tantum modo: ne impletum eu,quod

dictum euper Prophetam postea vero aliunde il- lapsum es e I remis nomen. Huius rei argu mento est,quodvi in Syriaco nonieli Hieri misnon legatur; ει quod Augustinus a seribat, suo tempore in multis etiam latinis eodieibus lectu non fuisse. Atque ita Baronius , Iansenius e. Maldonatus d. &alii.

r.Iimal c Mallion da semis illum locum Mat λ ε. Vade autem tam eximia seripturae auisuitas, unde tam incorrupta veritas rvtique ab autore Deo qui eam condidit,qui nee falli, nee vl- Io modo fallere potest. Quia non e 1 Dein quas homo is meisiatur a Inde ergo habet quod di uina sit, quod sacra sit, quod ab omni falsitate alieni uim sit unde omnino habet quod sit. Non igitur Ecclesia scripturam, veram, sacram aut diuinam faeit vel eonstituit. 5 est haec Caatholicorum sententia, sed Sectariorum de Cais

tholicis calumnia. a Numis,

' Hoedielmus seripturam Canonicam, ut cunq; re ipsa diuina, aera, insallibilis sit, de here tamen ut talis a populo Christiano merito haberi possit,per insallibilem aliquamEcclesis Catholum

24쪽

De Re Dei. sttholicae authoritatem , tanquam diuinam , tanquam sacram, tanquam in fallibilem proponi: ita ut non ipsa quidem Scriptura aera per Ecclesiam fiat, sed patefiat.Qu'd usq; adeo verum est,utri ipsi etiam sectarq, nullo alio medio, neque ex ipsa scriptura, neque ex veterum S S. Patrum, aut antiquorum Conciliorum testificatione, neque ex antiqua Ecclesiae, suis praxi,

absque infallibili aliqua nostr Catholice Eccle

siae autoritate & propositione possint certo in fallibiliter libros facros a profanis discernere. Hoc est,inquam, quod non tantum fidenter, iasicro,sed euidenter singulatim demonstror quod quia non libenter audiunt Sectarij,& tamen palam improbare vix audent, in alienum sensum

raptum calumniantur.

8. Et quod ex ipsam et scriptura scripturas sunficienter internoscere non possint, ita manifestum facio. In scriptura non est, nisi argumentum & oratio tanquam materia, indubitata, ritas tanquam forma, stylus&idiomatanquam quid extrinsecus adueniens & si quid praeterea cogitari putest, ad ista reuocatur Ex nullo autem istorum, vel se paratim, vel copulatim sumpto, scriptura sussicienter innotescit ergo verissimum est, exscriptura scripturam, seposita Ecclesiae Catholica infallibili autoritate, sussicienter non agnosci. 9. Non ex argumento, oratione, stylo siue

idiomate. Tum quia nihil omnino de scripturae 3 argu-

25쪽

argument in oratione sciremus . nisi aliunde yrius scripturas dignoscere 'us. Tum quia haec Omnia Scripturae sacrae cum profana communia sunt aut esse possunt. Tractant Iosees Regum libri bella Iudaeorum, tractat eadem Iose phus prosanus Scriptori Sermo Scripturae sacrae Hebrateus Chaldaicus, Syliacus, G aecus, Latinus est eundem esse profanorum scriptorum quis ne si ita stylus varius generatim tamen a

quendo, sim plexvi vulgaris est, non humanisa pientj verbis splendidus, sed rerum4 sententiarum pondere grauis . Idiotismus Seripturis erae ex iis gua praecipue hebraica graeca nasci tur. Quid ergo in stylo idiomate non conlamune cum aliis profanis eiusdem sermonis i-hris Aut si quid omnino hae in re proprium seriptum est quis illud proprium ante seripta ram iam aliu fide erenitari probe diseernit: cum praesertim ipsi scripturae libri no minus aliquanis cointer se, quam a no sacris, seris cinis propri tate dissentiant Io. ult minus ex veritate aut falsitate serupti Seriptura saera a non sacra potest internosci. Multa enim profane scripta ora sent,in saera tamen non sivit nisi forte nihil unquam ereseripserint Sedet ij. Contra vero in illa in Seripturis sacris ob apparentem repugnantiam ta

lia sunt, quae nisi aliunde sciremus Deo dictante eoii scripta esse,salsa nobis penitus videri, sis

sent. Talia pabim in Moyse di Prophetis, in

26쪽

De Verbo Dei.

postolis AEuangelistis occurrunt, ut omnes sciunt,4 diligenter annotauit Seraphinus Cu- miranus Felirensis. Nonne ergo si ex veritate iudicium faciendum sit, profana sacris , sacra profanis miscebuntur

ii Est quidem aliquid reconditae clatentis

veritatis in scriptura, quod scripturae proprium est, nempe quod non solum ipsa non fallat, sed nee fallere aut errare possi:, utpote dictante Spiritu sancto conscripta. Sed hanc propriam veri tatis excellentiam cum per se occultissima sit, tum demum in scriptura agnoscimus, cum iam aliunde Scripturam sacram , ciusque autorem

Deum cognouerimus.11. s ii quid Caluinus a ad hocpsuo aurem rigant Catholici inquit, undeporsua ebimur a Deofluxisse nos vel illos scripturae libros)nisiis Eeelesiae decretum eonfugiamm jeminis en aesi

qui roget inde dissemin lucem disternere a ten bris, album a nigro,seuaue ab amaro Non enim obscuriorem veritat uaesensium ultroscriptura praessera, quam eooris sui res allae a nigrae, saporuμauesct amarae. Et infra dicit,4 Autorem scripturae Deum esse ex arcano testimonio Spiritus, quod Spiritus sanctus eordibus piorum obsignet, discet durn esse. Ca lib. I. Instit. cap. .fa. Catibiaesi. . 33. Sed ego profecto tam perspicax non sum, ut hunc tam lucentem veritatis sensum in scriptura , sinc perspicitus Ecclesiasticae autoritatis,

clare

27쪽

2 DLPart. S.r . Distinclare intuear. Sed hoc meridiana lueeelarius, sedeo, Caluinum velut noctuam in meridie hallucinari. Quid enim Scriptura sacra tam facit discernatur a pnna,quam lux a tenebris,quamathum a nigro . ab amaro dulcet caeci sunt igitur

omnes quotquot hoc primo quasi intuitu noqvident, quotquot diuinam omnipotentis vraiscem a profana evidenter non diseernunt 34. Caecus igitur Caluino fuerit Gedeon,quidum semel, atque iterum diuina voce admonitus esset ad praeliandum sontra Madian, vocem tamen diuinam non continuo agnouit sed, si numi,'nquatirati m inam te, da mih signum

quiatusis, quit risbia caecus itidem Calm-tio fuerit Minue hiusdemque uxor, qui tamdiu

cum Angelo Domini, verbum Dei annuntia iste colloquuti, neque Deum, neque Angelum cognouerunt, priusquam audirent illud: λ μ quaeris nomen meum tuodevmirabile, qualis in gnorantia in Israel quoque apparuit, dum conistra Deum fortis inlucta fuisset e Caecus printerea Samuel, d qui ter a Domitio vocatus, nec per coniectura m quidem Domini vocem agno uit, neque agnouisset etiam quart*voeantem, nisi ab Heli de diuina voce praemonitus suisset. a Iudicio baudie u e Genes sa Is Caecus etiam,imis Dux caecorum, Caluini iudicio fuerit Paulus, a qui tametsi intertium ni eaelum raptus audiueriι arcana Des, quaenam

Met homini lem, tamen det sein nobisimnia

28쪽

De Verbo Dei. Ipus Ioquutus ari videmin nunester eeulum in aenigmate, qui etiam fidem definit esse argumentum rerum non apparentium e Caeci tandem Caluino fuerint omnes quas S. Patres, qui Sin Canone scripturae consignando salua fide dicharitate a se mutu nonnihil,&a Caluino plurimu dissentiebat,&nihil in hoc genere sine Ecclesiae autoritate scire se libere profitebantur.

16. Ergone omnes isti caeci fuerunt an potius ipse Caluinus luscus est, si solus videt,quod alius nemo videt, imo qui nec hoc quide videt quod videt, utpote oeulatissimis etiam inuisum Θ Certe libru Sapientiae a Canone excludit Caiulnus, quem tamen etiam temporibu proximi sputourAegregistractatores testem a in entes nihilse adducere nisi diuinum tesimonium ereiaderunt teste λugustino. a Aug. bb. I. depraedes.e. 17. Sed sociasse spiritus Dei arcanum Spiritus sanctite' monium sanctissimis illis, quos allegaui, viris defuit, quo certo dignosccrent

Verbum Dei a profanotIllequidem spiritus,qui Caluinum ita videntem reddidit, omnino eis defuit. Sed quis non ex hoe ipso intelligat illum ipsum Caluini spiritum Dei spiritum mn esse, sed diaboli, qui sese in Angebam lucis transfigurauerit, cui sicut conuentio non est eum Christo discipulis Christi, ita plurima cum filiis

I elial communio Prodidit certe nobis Caluinus, ex quo spiritu loqueretur.

29쪽

In LPare. SThom. Di .L38. An autem fortasse in ipsis saeris libris aliud nescio quid diuini spiritus Menergiae aliiquoq;

subadorantur Sectarii, ex quo ipsi, ut sunt ali quin nasuti, sacrum librum a profano certo dignoscere possint; Sed cui risum no moueat haec odora canum vis ita ne vero sagaces sunt Sectarii, ut tam probe suis inueosis naribus spiritualia sibodoremur, ut quod SS. Patres arrogare sibi ausi non sunt, id Lutherus, Caluinus, Bueerus, Z inies glius,& reliqua eiusmodi ventris & Veneris mancipiatquos sua caro fecit a fide & religione apostatas,tanquam intimi Dei Secretarisce tosint assecuti Credat hoc quisquis volet. Ego

S. Paulo credo: Animalis homo uonpercipit ea quas ut iriss . Cor.a. 19. Unum adhue restat Vt videamus, an vide-lieet ex testificatione mutua libri sacri innotesca at, ita nimirum ' dex uno libro Canonieci alter, ex allegationibus quae extant in nouo Te- samento eolligatur, qui fuerit Canon scriptu-

ae veteris Testamenti. Jta quidem censet Lemnitius a Sed haec ceniura prosecto puerilis est, indigna tanto Censore.

Nam si veteris Testamenti Canon ex notioTestamento innotescit,sine proponentis Eecle se autoritate,ipsius noui Testamenti Canotiunde innotescit an vicissim ex veteri Crederem

ρ Moyses Matthaeum allegaret. Αa ex seipso, v-

30쪽

te sed hoe nimis friuolum est. Nam datoquς posteriores quidem libri semper allegarent prbi res, quis tandem allegauerit postremum ut in terim taceam vix ullum librum nouiTestamen

ii ab alio distincte eitari. a I. Quin etiam si quam fieri potest et risiim

i veterisTestamenti Canon in nouo eons gnare- tur,4 ipsius noui Testamenti libri se mutuuas pertissime velut digitidem sistrarent; unde ob - secro hanc mutuam sacrorum librorum testifi' cationem erroressalsitate carere scias, sine prs uia Ecclesiae propositione, ex qua prius constet eiusmodi testificatione,utpote libris sacris cones tentam fallaeero esse non posse An non alioquin merito dubius Manceps etiam inter lucus lentissimos testes haerebit, si non prius,pris eos sucipere non posse loti Sed neq; hoc concedo Semnitio, propos sto iam semel legitime per Ecclesiam noui Te- stamenti Canone pulse iam ultro per seipsum

quemque veteris Testamenti Canonem e no-

tionibus, inquit, librorum veteris Testamentiqui extant in nouod estamento.ξrgone qui al- legantur continuo sacri eruntλEtit igitur Kem- niti' sacer scriptor Epimenides Poeta cuius illud allegat Paulus a, κρεμαει c. sacri .stiam erit Menander, cuius illum senarium po- iit --ηώομιλια κακώ sice denique erit Aratus, ex quo in testem voeato heisinisti

SEARCH

MENU NAVIGATION