장음표시 사용
781쪽
N 2 De ramma Imp. potesate ebea Saera. Aperta pernicicidamnaretur Z quasi nun has resis aliquando nis Synodi congregatione aemn natast, cum potius rarissimae inveniantur, propter quas damnanias necessitκου talis extiterat. Nec pejus A Leo , Episcopus Romanus: Cum evidens esset ei causa , rationabis
obus causis ab indicenda Synodo fuisse absinen-Ε1l & alius modus habendae certitudinis, nimirum coelestis ac divina revelatio, quo tumune penetramus quaevis abscondita , superamus ardua , nulla erroris aut dubitationis caligine, nulla consilii alieni ope. Illustri hoc dono Paulus instructus nihil cum carne, nihil cum Apostolis reliquis communicans, proprio auspicio , non ex alterius hominis institutione fidem tradit ἐνωπιον τοῦ h) inquit, οτι c Fuissest autem extremae ainurditatis, e) ut Chlysostomi verbis utar, eum, qui ἀ Deo edoctu Juerat, cum hominibus communicare. Et Clemens Alexandrinus quoniam i tim verbum ad nos venit de caelo, non est amplius eundum ad homianum doctrinam. In illis quae consilia & subsidiariam admittunt prudentiam, est quidem non exiguus Synodorum usus, sed ex eo non abs lute necessarius, quod vel iudicata iam in alio Concilio causa fistulerit dubium , vel periti Irum sententiae singulatim possint atque per lit
ras nunciosque commode explorari. Cum qua
ritur Ecclesiis consensiusi; neque semper idonea tam sancto proposito Concilia , neque necessaria. Nam scissis in aequales factiones Patrum
782쪽
studiis , quonia Africa Donatistarum tempore contigit, quae concordia speranda est, ipsa con-.tumacia & aemulatione utriusque partis impθα dienda i cum vero exploratur solum consensio. ista , tantum quisque scripto loquitur & ei fidei conlassione, quantum ore suo, quare iuste: cerit mutuum quoque huic examini literarui'ςommercium , aut legatorum sanctitas per Rula regna euntium , ut doctorum lustragia umdique scriptis aut viva voce exhibita colligant. ubi de unione unius solum regni agitur, pra ςipi Ecclesiis potest , ut ad imperantis iudicium vel scriptam professionem mittant , Vel ea in re. satisfaciant publicis ministris , ad id delegatis.
Praeterea accidit aliquando, controversam cauet sam ita certae Ecclesiae esse peculiarem , ut absu idum fuerit, rem omnium communem facere.,
Hoc sensu Romanus Clerus ad Cyprianum scris hit, tam grande petitur consilium , quam late propa atum videtur esse malum. Tandem, qui tertius est finis , quis necessitatem l'rincipi imposuerit iurisdictionis Synodo mandandae. Dependet res illa ab alluvione illius maris, quod continuo imperiorum fluxu atque restuTu eu, aestuat. Equidem servandi ordinis publici causa non facile praeteriri solent inseriora tribun tia:tamen quando suspecta iudicia sunt , aut alioqui res moram non fieri, saepe evocatam ad regium arbitrium Causam novimus. Nullum igitur tempus est, nullumque negotium , quod absolutam commendet Synodorum necem-
783쪽
Summa I .Potestate cirea SMra. g. 2 3. Praeterea inutiles soni aliquando I
incommodae Ecclesiae rebus, aut metuentis intiqua praejudicia , ad judicii integritatem impediendam : aut factiosorum coitiones, ad oppressi nem veritatis: quibus malis fieri posset, ut Synodus , quae consensui testimonium praebitura sit, fomitem & incentivum dissensionibus & odiis ministret. Homines sunt Sacerdotes, obnoxii iisdem vitiis, quae mortalium animos exedunt: familiarius tamen peccant ambitione & avaritia, corruptelis illis , quibus iam suo tempore Nazi-angenus culpam imputat, quod siperatos fructus plurima concilia infausto eventu destituerint. Aliquando vis morbi festinatione opus habet, nec seris remediis sine periculo expugnatur: interdum quiete & ipsa remissione sanatur malum, quod adverta frontis pervicaci oppositu acerbius fit & intractabile r adeoque Principem decet utrobique prudentia sua uti, ne vel deside & noxia mora captare vires adolescentem pestem Qnat et aut adultam iam sibique fidentem intempestivo motu irritet. Quod si premendum est celeri pede virus, quid Synodos expectas,ubi communi multitudinis ingenio unus & alter dies,
lini, annus, coeuntium cunctatione absumitur 3 ubi tardius adhue con siliarur quam Coitum est,
quovis sere privatis assectibus otii ciente publico
bono:tundem ubi interdum tristi exitu & insecta re disceditur. Verissimum enim est illud apud GDicciardinum , Carolo V. a prudenti quodam viro dictuin, haverest redimo rato l' eo rieoeta, , Io imonstrare la rvig oue , che maifuccedono bene u cose , che dependono da multi.
784쪽
Ubi vero indulgentia & lenitas commenZabiIbor,nocere Concilia solent fervidis ingeniis,quae, . dum pietatis ardore intempestive ebulliunt, nuti IIa temporis ipsiusve mali habita ratione , praematura sectione vulneris cruditatem, ant quam in pus ematuruit, nova & periculosa febri aCcendunt. Hac rerum facie plerunque inutiles sunt Synodi: est & tempus , cum metuendae etiam ipsa multitudine & factiosis consiliis. Nam quae cautio in civili vita tenenda est Principibus, ne frequentibus subditorum coitionibus teme- , re indulgeant, in quibus plerunque illa cudun- itur arma , quae in ipsam maiestatem mox vertenda sunt : eadem hic quoque aliquid valet ; ut enim recte quidam judicavit, Episcopos cogere non mininpoliticum est , quam alios hominum ordineis cogere. . S. 2 . Atque hae eausae com fuerint, Cur optimi nonnunquam Imperatores vitatis Conciliis religionis diserimina compendiosiore ludiscio compositerint, immerito eoru actiones apud ingratam posteritatem vapulant. Quid iuvat enim in conficiendo negotio per circulum ire, si brevior est tutiorque ad propositam metam via Z quid sumptus in rem facere inutilem futuram Z quid rempublicam in necessitatem adducere , ut timere debeat, cui expeditius succurri potest Z Non repetam hic Constantini M. exemplum , religiose inquirentis in Episcoporum acta , qui Tyri convenerant, nec Constantem memorabo , domestico judicio Patres excutien
strior est Theodosiit historia , qui medius inter Aa a s plu-
785쪽
ν46 De Summa I . Potestate circa Sacra. plurimas Episcoporum factiones cum iudex s disset, auditis singulorum causis quod rectum &iustum erat, pronunciavit. Agitabatur autem Controversia connexa quidem Niciense fidei, sed
aliis tamen verbis concepta , quaeque eos etiam
fallere potuisset, qui se Nicamam definitionem sequi faterentur : nimirum an ἐλόν ' habet αρ- χην υπ- ξεως. Jam tum serme sexaginta anni eL fluxerant, ex quo Nicaena Synodus habita est, cui Constantinopolitana prima nihil in hoc articulo adjecit. Et tamen Imperator fretus divina ope tantae molis curarumque rem suaeipit pro-ipriis ausipiciis expediundam. Accipit igitur omnium sectarum consessiones , legit singulas, iudicat, disicernit Catholicos ab errantibus et inter ipsos haereticos discrimina facit, laudatis Novatianis, quod tolerabilius insanirent, denique
Iata sententia confirmat veritatem , damnat errores & prohibet et omnia in seCreto, neC alio praeter Deum , ad Consortium judicii admisso. Luculentior est in circumstantiis facti tam memorabilis Socrates & Sogomenus,quam ut locus relinquatur Pontificiorum artificiosio commemto , qui Theodosium non Judicem patiuntur controversis fidei, sed Catholicae Ecclesiae diligentem auditorem , quem proinde dicunt confugisse ad divinum auxilium , ut sibi propositam veritatem agnoscere liceat, & fugere mendaces formulas , non ut de utroque judicare. Sed quantumvis sibi placeant commodo effugio, ratio & series totius actionis diversium docet, unde nostrates melius arguunt , Imperatorem legisse
scripta, Dei opem implorasse, non ad veritatem
786쪽
Pitam agnossendam , sed eam multis dissem sonum anfractibus implicitam eliciendam: a paulo id copiosius kBrentio expliCatur, eandem, historiam narrante, cujus haec verba sunt. uisu kie es in controversia doctrinae Ecclesiasicae jma ἀμ e Primum Imperator non accedit ipse aduL' scopos tanquam Dominos suos , sed vocat eos, v tanquam servos ad aulam siuam: deinde Acce
4 pio cujuWs Epistopi scripto non est contentus istim aut liuoudicio , sed prosternit Ieprecibus is eoram Deo, Patre Domini nosn ye Christ,
D ut gubernet Spiritu Sancto mentem suam, quotiὶ inter tot diversae religionis sententias eligat, eam, qua eum doctrina vere Apostolica comυ ist niat. Neque semper ad imperatorias aures o-io mnes admissae lites sunt, quas oportuit absque
Synodi auctoritate definiri ; interdum addelma gatos iuri lces itum,qui Principis vice judicarent.
li4 Donatistarum caulam Constantinus Proconsulit , eognoscCndam mandaVit, ac quamvis Augu-ρ stino displiceat modus agendi, quod optabiliusto fuisset Synodo controversiam committit ipsimo tamen jus egregiε defendit. Ait quidem Donata tisa, inquit, non debet Episcopus proconseviaris judicio purgari r quasivero i e sibi hoc comm
z raverat, ac non Imperator hoc quaerijusserit; is ad cujus curam, de qua rationem Deo reddi imio rus es , reι ista maxime pertineat. In alia Do- natistarum causa Honorius ac Theodosius Ima peratores Marcellinum disceptationi principexi Deo judicem voluerunt interesse, ut verba man- dati habent: ipse Marcellinus de se paucam ade-j3 praefatus imperialem sanctionem recitari
787쪽
48 De Summa I . Potesate ebea Sacrari iussit, ut potestatem suam probaret . negotium tverb istud non propter civilia Crimina&latro. ceinia Circumcelsionum, sed ipsius edicti verbis iis veritatis ac resilionis agnitione susceptum. ἔNon enim nisi incidenter de Circumcellionibus iibi actum est: imo cum Donatistis Catholici e . itra accusationem alia quaedam obiicerent, inter- Ilocutus Marcellinus eos ossicii sui admonuit. iLibestas datus a vobM. inquit, evidenter ostem idit chismatis ae haereseos crimen objectum,quod i probare vos convenit. Tandem excussis dili- igenter illis quaestionibus, qua sit Ecclesia Cath loca Z qua vera ejus notae r quoust cedendi scaus 3 or an rebaptizandisint haeretici Z jussa
est declaratae veritati detecta falsitas colla su mitere,sicut Marcellini sententia loquitur. Qui singulares circumstantias in his factis adnotant , ob quas potissimum sic agi debuit, irritam industriam exercent. Satis enim est agnosci Principis ius . quod in utendi modo pro ratione temporis & personarum variare non inficiamur. Sed ille modus jus novum non facit, sed ex competente jure iuxta rectoriam prudentiam elicitur: interdum igitur melius est , causam religionis Conciliorum iudicio finiri: aliquando unius Imperatoris augustali oraculo : ius ipsium semper Imperatoris est , quod per se aut alios iussu suo exercet. Neque vero par est existimare, Principem , qui sic judicat, absque omni Ecclesiae iudicio sententiam dicerer praeit enim imperio eius vetus Fcclesia iudicio , sive anterioribus Concili liis declarato, seu perpetuo consensu a
gnito, quod sequi potest. Tum peritissimos
788쪽
i theologicarum rerum viros circa se habet, ex quorum consiliis religionem constituat: aut sit oesti tuitur tam praeclaris ingeniis , aliunde pol tenui copia datur, nec eorum minor auctoritasi esse debet, quam civium, praesertim in negotio,1 RUod omnes tangit. Adde nunc sacrae script , rete non adeo obscuram lucem , quin euntibus: monstrare rectum iter possit: tum praeterea R
Riam pectora , quae Deus propiore cura fovet dei dirigit. Non opinio tantum hominum est, auci vitium nostrae imbecillitatis, quod ad selicis pudi. Purae nitorem religiosε dirigimus , & videmuri nobis illic ipsam sapientiam magnificentius imi tueri. Profecto enim liberalius est donis suis, coelum in regium illud culmen, quod supra resi humanas eximie collocatum repercussione illo. rum radiorum, quos excipit a maiore sole , ome cultam vim insinuat infimis mentibus, seque vi
i tutibus suis aequali cultu metuendum facit de
η g. 2 s. Conspicuum ex his est, quae diximus, plurimum errare illos, qui unam tantum omitai: tendae Synodi Causam faciunt, scilicet collapsiae, funditus religionis in siau rationem. Nam plus res adhuc praeter istam esse, ac inter illas etiam e civile rationes, I religione maxime alienas, vel- s uti factionum seditionisque metus, qui Galliami, saepe confoederatoru coetibus suspensam tenuit, , aut gravi aliquando afflixit plaga , paulo ante satis ostensum est. Igitur mirari desinant autu pervicaciam maiorum incusare, qui petitas , si cro ordine, ipsoque Pontifice Synodos non po-,i tuisse ab Imperatoribus impetrari queruntur
789쪽
τ po De Summa Imp. Poresate circa Sacra. iustas enim negationis & repulis Causas Princi . lpibus fuisse dubitari non debet. Nota est Leo. lnis ad Theodosium stupplicatio. Omn mansu tudinivsrae cum gemitibus es lachrimis seupplicant, Synodum jubeatis inIra Italiam eris brari. Sed nequicquam tam humiles preces pulsarunt imperatorias aures , aversias admodum ab isto consilio, vel incommodo rebus suis& Ecclesiae r vel non necessario ad concordiam sarciendam. Hinc oriens occidenti substitutus indicta Ephesi Synodo , quae cruentum exitum habuit. Post eam nunquam amplius induci Theodosius potuit, ut aliam conscriberet. SUGcurrere tamen necessariis atque idoneis ratio nibus religioni non propterea destitit.
d εις Pωμαίους δ Romanos non juxta nationes istos disti xisse, sed alio quodam modo ordinasse dioeceses, in qui . fra Es judicia constituerunt. Διόιληῶς ιι n. J Dioecesii est, quae multas praesecturas im
se continet. g. 6. Tελειοιν σύνοδον.J Perse iam Θnodum omnium in
praefectura Discoporum, cui adest s Metropolita. Lisu τῶν J Sinι Metropolitis.
Γ ΔιαΤας εκκλησrαςικας, J Propter ecclesiastic, utilitatis, sae nitiones rerum dubiarum. Γ g. 7. Αι συνοσοι. J SInoaei aut propter dubia circa d Etrinam enata,aut poenas in peccantes sancitac, aut actas canonicvi quaesitiones fieri coIstitutaesunt.
f se. J Docere s disere ad emendationem siccisa s singulorum. . 8.
790쪽
s I 8. ἡ---J Sancta s arcumenica Sat-no M, congregat ussu augustissmorum Regum. Ουαλεντινιανος. J Valentinianus d Leone Papa subinri rogatua ad Theodosium minoremscribit , ut uberet aliam si riSynodum ad cognoscendum, an re die Iios rusjudicasset. Minon ' Theodositio sero rescrinit illi,quod non sit alio bnodum
s Διοπι ικ κελεύοων. J regiis maniatis omnes in Romana Repubi a Sacerdotes conso atrseunt. I. Io. Quem per Franciscum Euchardum. J Ejus ver
s 3 i 3. Quibus vices suas Imperator mandavit. J ut Carolus V. Pontifici, quotiens illum voluit celebrare concilium. R. Noribergensis, anno ira .F. o IS auda viriqchad te.
bea. Hujus delegationis cum incurius e: te Pontifex timeretur , Imper. fidem dedit, se pro munere suo concordiae Christi,nae provisurum. Rec. Ratis b. anno I p3 a. rubr. Concilium
g. I 3. Cum a Carolo V. in Germania releg rentur. JOravere scilicet ordines Imperatorem, ut Concilium edice