장음표시 사용
421쪽
Pag. 70. Aκας, ποDπης τμαγο δως Cons intra voe. ωvide Animadversiones nostras ad Athen. XIII.
detur legendum. Quum recentes viribus adgressi es u ho nec opinantes , nec impetum ipsorum sustinentes, pone potiti
πρω,ος. Videtur respicere Polybi locum, III roa. r. At ibi . ακμαιοτατος καιρὸς τη Ἀμρας, si quid video. non est matutinum tempus , sed mmdianum quo scilicet maxime hinc inde per agros dispersi erant pabulatores. Atque ita etiam diserto Gregorius Naa manus reserente Henr Stephano, Thes. Tom. I. col. 27s bd ait: με - ια τὸ του φωτὸς ἀκμαιότατον. Pa oo4. l. 9. In voe 'Aλεξανδρος ολλι-ου, Aia δε- καταφραγέντος Scribe ἔμβρου πολλοὐ καταρρet γε-ος cum coiae sto Parisino, eodem quem Lud Κusterus Parisiis olim contulerat, quem ille in Notis suis liti insignivit. Quo ex Codice paucas quasdam lectiones, speciminis loco, nobiscum communicavit Godost Sch ely
eodem optimo cod. insto, immo vero etiam cum edit. Aldina arob.
tissimamque emendationem ab Isaaco Casaubono in sua editione Polyhii pag. oi exre. huic loco tacite adlatam, ἐξαυτης οἱονεὶ παρελυθησαν id est, flatim eius attoniti, solutis orporis es animi uiribus flentio defixi sabant. Vide exicon nostrum Polybianum, pag. 438. num. 3. Qua adlata emendatione, sana integra est quae sequitur oratio neque ad ista verba, οὐκ eri mεβαινε γυνερο
422쪽
σθαι et Ἀλο-ν, quidquam amplius desideratur. Nempe ae οὐ hic non, ut imperite Suidas interpretatur, ἀταξιαν valet, sed αφωνιαν, suntium, ex stupore illo qui verbo παρελυθησαν indicabatur natum Totum locum vide in Polybio nostro, lib. XXXVI. cap. s. s. - .in conser Appianimistoriam Punicam, cap. 9 exu nostrae editionis nec sere ullus supererit dubitandi locus. Solummodo in fine eclogae, ad istarii δε προ τὰς ἀλα τῆς πόλεως desideratur verbum πραεγων, currebant, aut aliud quoddam eamdem in sententiam. Pag. 32. A ripa ορθρου. Distinctione interposita separandum a superioribus erat vocabulum hos, quod est istorum interpretamentum. Sed vitiosa haud dubie scriptura est 'Aμα κνέφε'. 'Aμα κνεφιος corrigebat V ossius, ad Hesyctia v. νε ριις quod invito viro docto excidit non enim cum genitivo casu construitur vocula ἁμα Aut Mia κνεφσι oportebat: coli. Suid in Xν νειὶ aut 'λακνες . quod est apud Xenoph. Cyropaed. lv. a. s. ubi κνεφας cave cum eunt βαθειαν πέραν intelligas, sed primo alaeulo quod ex proxime praecedentibus fit manifestum ait enim postquam nox ingruit, se utim expedirio celeriter iter furerent, consequens era. v miatum viae emeri
rentur 'ratacue elue κνε2e2. Drimo dilucullo ante lucem ad Hudicanorum castra pervenerunt.
37a Φαβεας, ο και 'Aμιλκοις, Καρχηδονίων στροατηγός. τε περ τουτου ον τε Ἀμιλ G. Idemque Amilcar Phabeas ,
Suidam si audias, aut certe vulgatam si sequaris apud Suidam scripturam, Hannibalis illius pater fuit, qui bello cum Romanis gesto nobilitatus est Sic enim paulo post
legitur, et του του Ἀμιλκου παιδα γεγενῆσθαι φοισιν Αννφαν Oe. At dubitari vix potest, multis modis corrupta haec esse. Et quidem, primo, quod ait 'Asturae καὶ Φαβεας, utrumque nomen vitiosum est,in totus articulus
non huius erat loci. Nec enim Φαβεα scriptum oportuit,
423쪽
quamquam eodem modo apud Zonaram etiam vulgo scribitur, IX. 27. cuius verba in Notis ad Appiani punic. cap. 97 adposuimus sed aut oportebat, ut est apud eumdem Suidam, haccipia voce cuius eclogam istam, ex Polybio ut videtur decerptam exhibuimus in Ret,quiis libri XXXVI. Polybiani, cap. 6. quem ad locum conser quae a nobis adnotata sunt in Polybii nostri Tom. VIII. Part. I. p. 38 sq. aut acu. ες, ut constanter apud Appianum, Punic cap. 97. Ioo. Nec vero Amileari men illi Phameae vel Phameae suit, sed Himition quod cum ex Appiano, tum ex Zonara constat. Nam de eodem homine hic agi vix dubitabis, si Suidae verba, de quibus quaerimus, cum istis Appiani Puli cap. oo. contuleris,
χισι, Θ Igitur ea quae h. l. apud Suidam leguntur, quae desinunt in verbis i πευς ἀγαιος καὶ τολμηρὸς, infra sublitera Iota hoc modo poni debuerant, 'Laιλ- καὶ θ εας, Καρχηδενι- στρατηγὸς, e. Et habent haec col rem ita prorsus Polybianum, ut recte haud dubie facturus fuissem, si eamdem eclogam , eo quo dixi modo correctam, in Reliquiis ex tricesimo sexto libro Polybiano. initio capitis sexti proxime ante istam, τας προφυλακωβλέπων ο Φαμέας Oe posuisiem. Deinde vero illa, quae eodem hoc loco apud Suidam subiiciuntur, τουτου του 'Aμιλκου παιδια e capite truncata esse adparet quippe praeponendus erat titulus huiusmodi 'AμιλMG DBάρυες,
ex edit Mediolan in tota autem ecloga vide Polybium nostrum XIII. , . ad eum locum notata, Tom VlL P3g. 347 sq.
σει Corrige ἡγουMένων vel potius τῶν ἡ πιυμ εν ων
424쪽
ET OBSERVATIONES IN SUIDAM. ad 3ὰ κρωσα Vide Polybium nostrum, Tom. V pag. 78 seq.
I 68. l. 3. Ἀναλ αβάνειν - του ἀνέγγιν Post ανα--ἀνειν, cum superioribus omnibus editionibus, insere Vocem αἱτιατικῆ, ςmere a Kustero omissam. Pro ἁνεχσιν autem, ἀμπεχειν legi cum Henr Stephano, Thes. II. 36o. a. Pri . 7o. l. 4 rarer Φιλυλλιος ἱγε ῖ Corris Λυγν. Vide Animadu ad Athenaeum III. II o. f. 172. Ανανεωσάρονος O Cons. Suid in Προσανανεωσαρι ωvide Dieilegium nostrum Riliquiarum ex obrii libro octavo, Om V pag. 33 sq. num. i.
κουσέους ἐρεθι ἰων. Rescribe cum Valesio ἀνασσέων. ide Polybium nostrum, Tom. V pag. 71 num LXVI. ibi not.
bes Frum insta, in Στρατηγέα , quod nos posuimus in Reliquiis libri XI. nostri Polybii, cap. 8, 2-3.
Pax et s. l. 4 sq. in M. Ἀνθρωπος - το δὲ τῶν ἁν ωπων γένος aetas προσδεδοξοπεποιημένον. Vide Polyb. lib. XVII.
cap. I. segm. I sq. Adnotationes nostras, Tom. VII. pag. 332. cum quibus conserenda sunt quae ad Epicteti Disieri lib. I cap. a. vs. 7. monuimus. Pag. 39. l. R in voci 'AOωμενου - οἱ δε γεραιοὶ ἀξιουσι e perspectet re ραιοι correxit Casau nus. Vide Polo lib. XIII cap. 9. Papisso. Aπορε - καὶ Ἀπα-σιν , ἀντὶ του παραγεν au. Vide quae ad Polyb. IX. 6, a notavi R
425쪽
κασι Oe. In adlato testimonio, de quo interpretando e speraverat usterus, corrige πα-σα--ι, vemerunt: omnia plana erunt. Vide notata ad Polyb. III. I, 2. Pag. 3O9. I. Ioti in voe. Αρατος στρατηγὸς, in ipso Me.
admodum apud Polybium legitur, IV. 8, 9.
ω. De eodem cons. Tom. III pag. M. En a seq. unde discimus, suae hunc Ptolemaei Grammatici filium. Romae docuisse. Nescio vero an idem sit Aristonicus, qui in Athenae Epit. lib. I. p. m. d. nominatur.
Arsophariis dramata, haee Iisu: e. Ista notio, ex usu sequioris Graecitatis, subiecta erat Verbo προπρά-υο , quod verbum suspectum habuerat Κusterus, nec quid mgnificare hoc loco posset exputare valuerat. Vide Epicteti loca in Indice nostro Graecitatis Epicteteae indicata. Aepotissimum quidem usurpatur id verbum de libellis, qui in scholis tractantur quod ipsum perapte convenit ei loco,
quem Suidas ex nescio quo auctore excerpsit. Pq. a. 'Aχεων μετοχη c. Σοφοκλῆς Κευωπῆ τ ὰχεων έν ὴμ e. Est e Sophoclis Electra, vs. 132. edit Bruncta ex Scholiis vetustis ad eumdem locum. Pag. 423. l. L. και βάστανα δηλον ἐγένετο ' Διοτι- έγα et βάσταγαα. e. ratio sic distinguenda πιαν πταγμα. Δουλον ἐγενετο διετι,εγα το βάσταγ t e. Vide Reliquias ex Polybi lib. XXXVI. Adnotationes nostras. m. VIII. Pari L pag. 38.4 O. Βώλια ενορι κυριον Πολυβιος 'o δὲ 'Aχαι προσδεζάuενος - - τον Βωλιν e. Ad ista verba haec adnotavit usTER : Scribendum est τον Βῶλον, ut legitur minisa, V. 'Eκτενως, ubi fragmentum hoc repetitur. α Immo recte habebat τον Βῶλιν Cerrorem suum tacite
426쪽
ipse correxit Vir doctus loco inferiore, ubi pro Κωλον, quod erat in superioribus editionibus. A. scripsit m nens esse stagm ductum ex Polybi libro IlI cap. 6. Vide Reliquias libri Octavi Polybi cap. r. segm. I. ex
nostra edit. omnino totam istam narrationem, quae e dem libro cap. 7. seqq. exponitur. Pax. 464. ἀλ-ώπις χωροι. Haud dubie TQ.- σscriptum oportebat. Pag. I 6. LI. in νω Δαιτας. - Καὶ ο ς ΗΗομ παρεισάγει ci Verba sic distinguenda erant. Και Oιους Η--δος Oe Polybii verba sunt lib. V. cap. I, 6. Pag. st 8. l. s. Διδοξ πεποιηιιένον - τὸ - ἀνορωνων
γένος Oe. Vide quae supra ad pag. Is lin. 4 sq. notavimus. d. si in Δεκαρχιαι Oe. Ut apud arpocrati scribitur, si QSuidam Δεκαδαρψαι non Δειμα- scripsisse, ex ipsa literarum serie intelligitur. Sic igitur etiam mox deinde δεκαδαρχιας corrigendum Denique pro ἀρχην quod sequitur, aut δεκαδαρχιας legendum, ut apud Harpocrat aut quod equidem malim δεκαδαρχιαν. Pag. 37. Διαλαβων - - ' δε 4-αigων τὰς οδους *--καις. Est ex Polyb. IV. 67 8. de quo iam Gronoviuss68. Διατατικώτερον Vide Polybi Fragmenta. Tom. V. nostrae editionis Polybii, p. 83 sq. num. 83.
Pag. 37 med in voe. Διάφοροι 'Eστρέβλωσαν δε πολλους
se. Est ex Polyb. IV i8 8 ubi video conser nostras Adnotat T. VI pag. 28 sq. Pag. 8 s. l. Pora in vore Δικπιοπραγειν - Καὶ κηδενδικπιοπραγῶ e. Vide Polybium nostrum, VIII. 28, 9.
ad eum locum notata. Pag. 6o6. in M. Διφαλαγγια - καὶ διφ ἀλεαγ
427쪽
corrigendum. Ista confusione vocularum nihil
frequentius. Pag. 638. l. 6. in M. Δυσποτμώτερον - ἐν ται πολ- χροονιαμ αμωστiαις πολυχρονisu scriptum oportebat M. de Lexicon nostrum Polybianum hac voce. Pag. 6si. μειλια - διὸ του - του χοόν si ανα- ριεχωρηκυιας αυτῆς. Recte δι το προ του c., ο ν ed. Mediol ut in Excerpt. Vales ex Polyb. XXXII. ra, . perarum errore in ed. Ald τὸ -- του χρέ- ου legebatur, quod Basileensis editor imperite ita του πι του χρόνου mutavit unde ea scriptura dein in editionem Porti & in Κusterianam propagata est. Pag. 668. ' κἀθετος δολιος κατασκοπος. Exemplum huius significatus habes T. III in voce Πρυτανεις. Pag. 67o. ξγκειται. τίκειται - των Δαρεικῶν κατ' ολίγον του ο εμιεψους τοῖς ἐγκειμένοις corrige J μεθε; . Aureos nonnullos subinde humi spargens eis qui ipsum insequι-
Vide Polyb. VIII i6, 7 nostrae edit. olim cap. II. 764. εκεκλητο - οι - κεκεκλητο e. Est ex Polyb. IV. 37, Pag. 767. 'ξξερῶ ιξ υ. Cons. Interpp. esychii ad hoc
Pag. 'Qui I ἔξοδος Πολυβ- T. μεν ουν πνω τον e. Vide Polybium nostrum VIII. 26. s. olim c. 19. Pag. 77s. 'Εξ ὁμολογου - Δια τα ιξ ομολογου aes m στιαδην μυχας In Polybianis Fragmentis retulimus, num. 4. . . nostri Polybii, p. 86. Certe eodem prot-
428쪽
ET OBSERVATIONES IN SUIDAM . a
sus modo τὰ ιξ μολοου Me συσταδην μαχα dixit idem Scriptor XI. a DPq. 783. 'Lπαγωγη πειρασμός. η ζημία, αιυκαλωσέα. Vide Varietatem lectionisin Adnotationes nostras ad P Idib. V 27 Rig. 8o3. Ἐπιβολὴ η σι φορα ' δε Σκιπι- - - - μιγγιρουμένας, πιβουλοις Eodem modo ε ιβουλὰς scribitur supra, in voce οριανθος, rectes ac satis quidem adparet, ad vocem 'Eπιβουλη, non Ἐπιβολη, spectare hoc fragmentum. Vide superiores nostras mendatione O Ob-smat in Suidam , num IV. nota b. Pag. 8aa. 'Eπίνειον. - Πολυβιος οἱ ' μιαῖοι Oe. Vide
Polybi Fragm. 67. Tom. V. nostrae edit pag. 3 ibique
n Puto, ait, addita praepositione περὶ legendum esse, περὶ που ἀναγκαιοιν α - Error ex Aldina Suidae editione propagatus erat. Principem Mediolanensem si diligentius inspexisset usterus, υκ ἀναγκ-iως ibi scriptum perturus erat: nam scripturae compendium, quod in v
cabuli fine editio illa habet, nihil aliud nisi terminationem, significat. Quod deinde, Earim pag. os . post
Ευρησετau ponitur vocabulum ξυρεσιλογέας, absque interpretamento, nulloque testimonio adiecto id vocabulum superioribus istis, ουκ ναυγκα- ευρεσιλογειν, proxime subiici debuerat quo intelligeretur, eumdem Polybium isto substantivo nomine eadem notione usum esse atque Verbo ρεσιλογειν Ducta est vocabuli illius adnotatio ex non tacerpto De Legationibus ubi quidem ευρησιλο- για ediderat Ursinus, nos autem ex vetere codice Bavain
rico veram scripturam, minia restituimus, Polyb.
429쪽
XVIII. 29. 3. quem ad locum vide Adnot. nostras T. VI l. pag. 383.- conta etialing. ad Diodor Sicut lib. I. cap. 37 sub in quem in exico nostro Polybiano ad
Vide Excerpta Valesiana ex Polybio, pag. 6 r. Innostra Polybi editione XIII. 4'.
mpii 8. 'ξ δε- - Παρα Pa μυως θανατο Oci Vide Polydia i , i. cons Suidam in Προστιμον. Papia6. - - Πο igiος ' δε Μαρκος Vide Re .iquias ex Polybi lib. IX. cap. 7, et ubi pro πομιν τε Βρι--νην, quod habent omnes Suidae editiones. πεa ἀν- ην Drer correximus cum Ursino in Polybi Fragmentis post Excerpta De Legationidi pag. 36. Et prore ἀν ta της πολ posuimus ἔναν, quod idem Ursinus ex nescio quo vetere odio commendaverat. Tovo II. EDITIONI s iis TERI. Papis in oce Ζηλοτυπα Καὶ Πολυβιος λεγεν Toli Mπλειστοις περεγυονει τις ἰηλος Oe Corrige ποο- exsuperiore loco. 'Aλαζονεια. Posuimus hoc fragm.
in Reliquiis ex Polybii lib. Xl. cap. 8, 4.
Pag. II. Ζιβυτης, νομα κυριον. Solennis permutatio v
Pag. 4. Ηλαον - 'Oτι Φαβιος πεσέ τε se. Et ex Polyb Ul. 94 9. Quod autem ut alia multa sicin hoo fragmentum a vocula 'Oτι inchoavit exicographus, id indicio est non ex ipso Polybio haec talia ab illo descripta fuisse, sed ex Constantini Porphyrogemeti Excerptis.
Pax. 94. πισμα λόγισαοι. Ad haec usTinus adn lavit . A verbo iδω et γινωσκω unde ROr. a. iδον. αImmo vero corrigendum; lγμμα λυγι- de quo iam In Stephanus in Indice Thes monuerat. Cons. Iungerin. ad Polluc. IV IOI. Pas. o. αφε εο ν. - Πολυβιος Παραπλησιον τι M.
430쪽
Et haesitationem nostram professi sumus. ωconiecturam proposuimus, in Polybi Fragmen is, Tom. V pag. o.
Satis adparet, tali quodam modo edi ista ac suppleri d huisse 'Im γορει. ἐπ- λέγει, σολογεῖ Γ καὶ ' via. 1Πολυβιος Ουσης δεμου Polybi fragmentum posuimus in Reliquiis libri IX. cap. o.
ὐπάρχει, οὐ πολυτελέστεροι. Desunt quinque postrema verba editioni Mediolanensi; sed exhibet ea Aldina Suidae editio. Sunt autem ex Polybio ducta. Vide Polyb. XI. 9, . ibique pro καθαριωτεροι, quod ex Casauboni editione tenuimus , corrige καθαρειότερα Cons Adnot. nostras ad eumdem locum, mad Athen. II. s. d. VIII 3s9. a. myria I. Καρμπωτα. - ξαντο τα Mawτωτα ψεῖν. Polybii verba sunt, II. 21, 13.224. Καθικόμενοι καθιστάμενοι Πολυβιον Πεν raes is γὰρ οἱ βασιλεις ω. Unde interpretationem καθισταμενοι arripuerit Nisterus exputare non potui. Nihil quidem ille ad hunc locum adnotavit superiores autem Suidae editiones omnes κα/α αενοι dabant recte quod commode Aemil. Portus his verbis interpretatus est Qui m venerunt eo quo volaebant: qui scopum aruerum qui fam sum votorum ompotes Parique modo paulo ante apud eumdem Suidam legitur Καθικετε - ἀτο. Cui gemina es chius habet. De Fragmento Polybiano vide Polybium nostrum, Tom. V pag. I. num. r. Pq. as. καθυφεῖντο - Πολλοὶ δε καθυφειντο υτους Oe. In edit indici Ald CBas legitur Πολλοὶ n καὶ καθυφεῖντο Oe prorsus ut apud Polyb. III. 6o 4. Particu la Mis primum in orti editione temere omissa erat inde etiam inausteriana desideratur. Pag. 38. Κανθηλιος. καὶ Πολυμος Ἐν,2 τοῖσἈπι-