장음표시 사용
401쪽
18 EMENDATIONES ET OBSERUATIONES
poribus in orbem rein. Et haec quidem utique est Grammaticorum nostrorum, Midae Harpocrationisque sententia. Sed quam illa frigida sit cieiuna, quamque mirarissa atque dura sive metaphora sive metonymia, per se, n his tacentibus, facile patet. Neque minus mira alienaque eadem interpretatio videbitur , si eam cum Demosthenis loco, ad quem illa adtertur, conseramus. Nempe manifeste atque disertissimis verbis orator peria
opinato confert, quod subito irruiι, quo tempore timet a ab illo remotum te putas. Atqui periodica accessio febris plerumque non inopinata est saltem non ita ut eam longissime a te abesse arbiteris. Et, verum ti quaerimus. Iiacet vocabulum καταβολη de accessori vel impetu furia ali rumque morborum periodicorum, veluti epilepuae su rit usurpatum a tamen in illa fgnificatione, neque ex propria quadam vi vocis, neque ex translata, respectus ullus uiesse videtur ipsius periodi eae revolarionis , sive circuitias, quem seris morbus sed quaelibet accesso quaelibet invisio morbi, etiam prima omnium, aut maxime imopinata, καταβολὰ audit; uve τὸ καταβαλνειν τὸν πυρεττοντα, m) id est, quod impetus morbi se aiat-ι suo pertinet etiam, quod voeabulum eam ista e Galanus is Γλωσσῶ των 'Iπarallaaivest ξηγusM, id est in exico Hippocratteo. laudatus a Foesio in Oeconom. Hippocr. pag. 326. ab Iungermanno ad Pollue. I. 6. exposuit περιούικαι. rsag τυσμῶν Atque eodem modo intelligenda Glossa Hesychiana ubi καταβολὴ vel potius forma poetica καπσι- βολώ. ut ex literarum serie fit manifestum exponitur . 6- ριεδικη νοσος quibus verbis non utique denotatur totus deincursus morbi periodiei, sed quilibet paroxysmus morbi escinum auo recurrens. De epilepsiae vero pariter ac de febris parox mousurpatum et Te vocabulum, diserte docet idem Hesychius in κατωβιλι, ubi inter alias interpretationes hanc posuit, v
m Quae est Hieron volni sententis hi Adnotat ad tertiam Philippicam, pag. II.
402쪽
IN SUI DAM. I8Ique proslama eum, qui ab illo corripitur; sive potius,
quod in eum vehit e litas demittatur, & eum impetu in eum ineida atque irruat. Nempe eadem prorsus ratione de
eis , qui a Deo corripi putantur, in quos aevinus veluti θι-ritas subito demitritur atque invadis, usurpatum idem voca. hulum legimus in ut καταβολη dis idem fere sit, quod καθοδ. Noti, μιρε ιασγοe ιπιωνοι- -kψις, θωυ. Itaque καταβολὴ πυρετου idem prorsus tuerit, quod ει,-βολη πυρετου quod vocabulum non minus, quam ait rum, in hac re frequentatur, lariter accessonem, lava sonem, impetum febris denotat, nulla ratione habita peri dici recursus. Atque eodem pertinere utique videtur Hesychiam illa interpretatio, via Lo sive per se m tum hoc vocabulum statuamus quemadmodum in Albe trina editione, distinctione maiori interiecta, a praecede tibus separatur; sive cum praecedentibus iunctum maliamus, quod in superioribus editionibus commodius mctum videtur, ut sit ἡ του πυώτου περιοδος καὶ προν. Sed quid tandem ad rationem suam verbis Demosthenis servandam tuendamque, ut de aecessione inopinata febris dixisse intelligatur, prosecimus, quod a nomine καταβολη illam ircuitus notionem, quam ei cum Harpocratione Suidas tribuit, sumus amoliti t quandoquidem ipsum vocabulum περιοδ ος diserte adiectiim videmus; cuius vis, cum ex usu sermonis, tum ex ipsa vocis originati ne in eis h. in aere na flatis tempoMus redeunte propriesta esse videtur. Ad hane obiectionem equidem non ausim cum Reishio respondere, ρ fieri posse, ut duo illa vocabula περιοδω, non oratori, sed Scholiastae cuidam, debeantur. ι Nam
a Apud Pollurem in Onomastieo. Lib. I. num r6. Consis sal .masium loco supea inato nempe, ad Scriptores inst. Aug. m. I. p. 242. okVide supra not. c. pag. Tq. M Apparat ad Demosth. Tom. II pag. II. Dissiligo b Cooste
403쪽
18 EMENDATIONES ET OBSERVATIONES
eadem verba non modo idem Harpocration in vocabulo
Πεμος repetit, sed raristides,, quem laudat ipse Reiskius,4 Chrysostomus in Homilia x6. in II. Epist ad
Corinth pag. 38. citatus a Valesio ad Harpocrationem pag. 63. Sed nimirum idem vocabulum urvis , quamvis proprie eircuitum denotet, tamen ex usu sermonis ipsam etiam iri a nem, ipsum impetum morbi ex intervallo redeun-tim significat ita quidem, ut, qui illo vocabulo ista noti, ne utitur, non tam de circuitu cogiter, quo revolvitur morbus, quam de se morbo obrepente irruenteque.' leni
que si vel maxime urgere quis velit nativam vocabuli περιοδος notionem putari poterit id spectasse orator, ut innueret, iam olim aliquando timorem Philippi invasuri Athenienses, aliquantisper illos tenuisse qui, si nunc nihil prorsus mali ab illo sibi imminere putent, memin rint, sicut febris interdum in eum, qui prorsus ab illa se liberatum Clongissime eam a se abesse sibi persuasit, subiato redit, eumque inopinantem rursus corripit sic Philippum subito in hos, qui longissime eum a se abesse putant, irruere solere. Sed quidquid sit quoniam tamen in illo vocabulo περιοδες aliquid inest, quod reditum ex circuitu, adeoque non prorsus inopinatum, significare possit;
per aliquam veluti gradationem sermonis alterum nomen, καταβολη, adiecit orator, a quo nomine notio illa ac.
ra Altera notio vocabulo καταβολὴ subiecta, quam profert Suidas, pluribus etiam exemplis illustrat, illa est.
λειμ κατων ἐπιπε σὴν νόσημα. Nam sic, non ονομα, scribi
debuisse, manifestum est. Eadem ratio est Verbi περιε χισθαι, in illa phrasi τουτο πιρικλειν ἐι αυτὶ, quae proprie quiden ac vi originis de ea re dicitur, quae veluti ex cireuisti ad aliquem redis, sed ex usu sermonis requentatur pariter de re quae prima etiam is ad aliquem pervenis verbi caussa de remo quod ad saecessorem devolvitur.
404쪽
quam interpretatione istiνουργησις declarat, id est, novi operis molitio Scilicet istam notionem inesse vult Grammaticus illi nomini in phrasi ι κοιταβολης, ad quam phrasin spectant omnia adlata exempla Sed illa quidem notio non nisi secundaria est, & partim metonymica, par . tim metaphorica Scilicet ex phrasi πιιταβαλλειν vel καταβαλλε - θεμέλια, fundamenta onere Vel arare , quam alibi legimus & in Epistola ad Hebraeos VI. I. shortae notio generalis verbo καταβάλλεσθααι subiecta, fundure, instituere, incipere. Sic Polyb. X. 24 de tabat ii, regia quondam Μedorum, ait, τὰ μέλεια - - ρογαληνέμφαινοντα, ἡ τῶν- χη καταμλλο-- ευκαιριαν. Id est , tantam regia illa prae se fert magnificentiam , ut, quanta rerum omnium copia abundaverint, qui initio eam fundaruerunt, facilest aestimam. Et Callimachus: Ἀρσποης , δ ξεῖνε, γάμον καταβαλλομ αεπειν. Ar ora nutias , hospes, anare Hlorici Atque hinc pariter nomen καταβολη- Dindumemum notat, cuiusque rei fundanonem, primam molitionem vel institutionem atque initium. Sic requens in sacris scripturisphrasis ιν καταβολης μιμου, Ioh. XVII. x4. alibi - καταβολης κωμου, Matth. XIII. s. pro qua phrasi graecus Psalmorum interpres Ps. LXXVII. a. - ἀο eposuit. Hinc item καταβολὴ ἰερῶν ἀγωνων apud Pindarum,u Derorum certaminum initium. Et Polybius XIII. 4. 'L-
a LIbi ex aliis auctoribus loea nonnulla collegit Veistentus quibus addi potest id, quod Hent Stephanus adfert ex Themistio in VI. physicor οτι τ θυαελια κατεβαλλε το ἰγiνos Οικια-I Polyb. . a . . nostrae edit. Ja Apud Seholiasten Pindari ad Nemeons Oden II. v. oti Loeo modo citato ubi Seholiastes, is καταβολὴν inquit,
I Polyb. XIII. 6. a. nostr est a
405쪽
i EMENDATIONES ET OBSERVATIONES
M μοιειτο, ait, καὶ θεμελιον Arcae ετ πολυπιονiου τυραννιδος, intestim fecit, fundamentumque ostii diuiturnae πυηntas. Similiter Iosephus de Bello Iud II. x7, 2 του-το ζῶν του πρὶς Ῥωμ αiους πολέμιον καταβολή. Haec eraebelsi eum Romanis funaamentam atque primum initium. Itaque, καταβολη primum de rebus dicitur quae de novo, a velari a primo fundamento construuntur. Sic de navibus, ἐν καταβολῆς νοευ πηγῶν σκαφη, Polyb. I. 36. noua veluti e fundamento, e carina hexstruere naves. Quo S pertinet fragmentum a Suida ex eodem lanasse Poly
σιαι. x Quae verba bene habent, subintelligendo ο ς αντε Hermerunt aut aliquid simile. Sed quae sequuntur, πεντηκοντα δε παρχσσων κατε- εκ των νεωρέων,
a librariis sunt corrupta Nil huc facit κατελθε ι, pro
quo καθελκειν haud duhie rescribendum. - θελκυε ιν ναυς.
narue in mare dedueere vel demittere, apud Polybium habemus I. ar. ωκαειλκειν τριηρεις saepius apud Demosth nem, cuius loca huc spectantia Reishius in Indice coli sit. '' Sed vel sic etiamnum laborat oratio, ,el accusativus πάσαι intercidisse ad verbum καθέλκειν putandus est, vel υπαρχουσων in παρχουσα mutandum nisi te viori etiam medicina πεντηκοντα τῶν υπαρχουσων scriptum malueris, quae mihi ratio potior videtur, hac sententia, quinquaginta de eis, s sciam haberent, ex navalidissin mare deducendas. Τum vero ι καταβολης ποιῶ vel ποιουμια τι signis ineat incipio aliquid facere, nune primum, vel nunc demum hoc Deio Quae notio in illo obtinet exemplo: ta δε πειραταὶ θεα μενοι τὸν πιπλουν τωνα ine videtur nomen Πολυβιοι, quod post haec verba ponitur. non tam ad sequens Fragmentum quam ad ipsum hoc quod praeeessit referendum; a quo etiam in antiquis Suidae editionibus non nisi minima distinctione interiem separatum est. I ' Cons. Lexieon nostrum Polybianum, voco alma αἰ-
406쪽
perunt Parique modo primum illud Fragmentum, a Suia
da recitatum, videtur accipiendum : ων δε Metate δὐωνέα καταβολης συνερισάντων τῶ ς βαρβάροις, συρ Ἀκκλι--τες - ον id est postquam vero Macedones impressionem in barbaros facere eo erum, ita novi veluti certaminis rium est uetam, tum protinus fugam illi capessiverunt. Puta, contra mercenarios aut contra levem armaturam fortiter
pugnasse harbaros ubi vero res ad Macedonas pervenit, horum vim non sustinuisse s J Caeterum, quod ibi legitur, Verbum συνερισάντων, haud satis emendate scriptum esse perspecte vidit Valesius in fragmentis Polybianis, & υνερεισα ντων correxit de cuius emendationis veritate non est, quod dubitemus. Nam συνεμ a. quod apud Suidam recte expollitur φιλονεικῶ, id est, riscor, eontendo non eam sane vim habet, quam locus iste requirit ubi de valida myressione phalangis Macedonicae agitur, quae
harbaros in fugam compulit. Apud Polybium V. 84 depugna elephantum legimus, iγα τινά θηρῶ συν-io
τοῖς ἐναντιοις. id est 'ratilli impressionem fecerum, magno nisu eoorti sum in aduersarios ubi unus quidem Augustanus codex pariter συνηρισε habet, sed caeteri in συνηρεισε consentiunt Moxque rursus ibidem legimus Ποα διερειδόμενα τὸ θηρια περὶ της χωρας, quanta maxima vi pollent, eo nituntur, de flatione inter se eontendentes. Similiter in pugna navali apud Diodorum Siculum XIII. 46. -οτε συνμρεωειαν ι - , quoties naves inter se collisissenι, vel impressione facta alia in aliam esse impulsa ibi quidem eodem errore, librariis solenni, pariter codex unus συνερισάντων
P Iterum iterumque perpensis deinde duobus istis tragmentis, non modo suspirari coepi, sed plane mihi persuasi, utrobique scripturam istam, ia καταβολῆι, vitiosis ex Codieibus in Suidae Lexicon esse propagatam , eum ἔκ ais, 3 ολ . scriptum opor- inisset. i. e. eonismo agmine eonversione facta. Vide notas nostras
407쪽
186 EMENDATIONES ET OBSERVATI ES
habet. Si Cad Hesychium, ubi συν-i rea exponitur συναψαντα, recte monuerunt viri docti, invia αντα fuisse scribendum. Liceat his alium usum nominis καταMia, in cuius expositione versamur, subiungere, non valde dissimilem ibit, quo fundamenti notione accipitura hunc dico usum quo ad hominum ortum atque ad seMris originem transfertur idem vocabulum. Veluti apud Plutarchum in libello Πλτερον 'Υδω ν Πυρ πιησιμωτ ρον pag. 9 6 ιξ εχης ---τη προωτη ι ταβολὴ των ἄν πων,, ab initio , a pranti flatim ori ne hominum AE apud Arrianum in Disse lationibus Epicteti Lib. I. cap. 3. Mancipium non fres
fratrem tuum, qui genus a Iove ducens, ἄσπερ , εκ τωναυτων σπερματων γονε, και η αυτῆς ἀνωθεν κατα M a vi sivi ex eisdem tecum seminibus mereatus est, O ex
eadem oetisti origine. ' Ae potest quidem ista dictio ab
eadem illa, de qua supra dictum est, θεικλον καταει λεισθάι, fundamentum arere, derivata translataque videri; praesertim clim vulgatimima nominis transmutatione in omnium fere populorum idiomatibus domum pro famina
dictum videamus. Quo sere respectu Euripides in Hercule furentes ' dixit:
Oταν δὲ κον τις μὴ καταβληρ DGς ο ῶς αναγκη -τυχε ιν τούς εκγόνους. Id est mi fundamentum generis non iamin est necte, neeesses insese m esse prolem. Sed ista, quam nunc dico, acceptio nominis καταβολὴ ex alia potius ησε proniori alveo derivata est De ea nempe, qua καταβαλλειν , δι-ταβολην σπερματος, proprie de semine in terram spars , translate vero de prolis pnerarione Graeci usurparunt; cuius locutionis in utramque partem exempla bene multa corulegit,cistentus ad Epist ad Hebraeos I xi. Nec a
s Quem loeunt laudavit eistentus ad Matth. XIII. 3s.l Vide Epicteti Dissert. I. t 3, 3. & ad eum Iocum cum
408쪽
horret ab eodem usu sermo Romanorum quo pertinet Hereulis Iovis fatu edistis, apud Ciceronem de ossiciis I.
32. Q Hras meris humani, nata a primo fatu, quo a procreatoribus nati diliguntur, apud eumdem de Finibus Bonor. V. at & ex hominum pecudumve eonceptio fatu orta ostenta, de Divinat. I. 42. Atque ita etiam illa πρωτε καταειλὰ τῶν δεθρωπων apud Plutarchum loco supra citato. propius quodammodo ad verbum miratis satus vel prima otio hominum poterat latine dici & τῆς αὐτη ἄνωθεν καταβολῆς, apud Epictetum, ex vitisem se coelo fatione.
B ΣΑΜΒΥ ΚAL ἔργανα ι ουσικὰ τογωνοι - οῖς τούς BIαμβους ἔδον -- ωτι Π 4iδος κιθάρας τρι γωνου. οἱ δοναν-σεβοδουν - το διατάποτικα - πρὸς τοιου star τῶν λιμε- ὰπ τῶν πο ρε ιδ οντων - τὸ τεῖχος τὰς Μ σαμβυκας. α usterus: Sambucae , instrumenta musican triquetra, quibus Iambos canebant. autem ge-nnus citharae triquetrae. Ad posteriora vero verba, quum versionem Latinam non adscripsisset editor, insu tecta adnotatione ait: Fragmentum hoc est calx absque narena, cuius proinde versionem consulto omisi. ει
Nec tamen adeo dissicile videtur, si non certa atque i victa ratione, tamen insigni cum specie veri, turbatum
refingere locum. Post verba απο του λιμενος per oscitantiam, librarius aliquis duo verba is του repetierat; unde, quum semel turbata esiet oratio, tacite novae orie-hantur turbae Corrige καὶ πρὸς τους ἀπο του λιωνος οπερε ιδ οντας - το τενυ τὰς σα aikυκας Qverte: BIui vero ad defendendum murum adcurrerunt, adversus eos, νη qui a portu sambucas ad murum adplicabam via Ac satisa in tua sententia non multum abit Aemilii Porti interpretatio. nisi quod in postrema parte a vero paulisper aberravit. Aliim vero ait Iad opem ferendum accurrebant ad lateriectam mu-
409쪽
188 ΕΜΕNDATI ES ET OBSERVATIONES
adparet, Fragmentum hoc, quod Polybianum esse vid tur, non spectare ad illam notionem primitivam vocabuli σαμιβυκην, de qua dicere ingressus erat Suidas, monens instrumentum musicum triquetrum notari; b sed ad ali ram, quae post praedictum fragmentum his verbis exponitur: αιεβυκες. δος ut γοωατος πολιορκa1τι υ, ως*iis ι Πολυβιος id est: Sambyces, genus machinae, quae v ad oppugnandas urbes adhibetur, ut ait Polyhius αStructuram, atque usum huius machinae, quae a Gmilitudine illius instrumenti musici nomen invenit, Polybius docuit in Marcelli rebus ad Syracusas gestis, rest riarum Lib. VIII cap. s. 6. . ad cuius praescriptum figuram satis commode delinearum dedit Iustus Lipsius, Poliorcet. Lib. I. Dialog. 6 es Recteque ibidem monuit idem ipsius, apud Veteres scriptores qui quidem ante egetium scripserunt, non nisi in maritimarum urbium oppugnatione mentionem huius machinae fieri ubi scilicet navibus, in quibus erecta stabat machina, aditus ad ipsa moenia patebat. Sic certein Appianus in Rhodi oppugnatione, a Mithridate suscepta, σαμβυκην μ' -- μέγιστον -- νε- φερ
, nitionem in ad eos qui veniebane a portu, ab illis qui Samis, bucas supra murum iam collocabant, ut eam quassarem ac d
b Illud eum Harpa nostra rectissime eonferri, post Turnebum Adversarior. XX. t. monuit Mareellus Donatus ad Livii librari XXXlx eap. 6 in edit. Drahendi Ga Gruteri Thesauro, Clitie Tom. I. Part. II pag. 8.e Est etiam apud Bisonem quem hoc nomine laudat Athenaeus in Deipnosopb. XIV pag. 34. a. edit Casa . in Κατα
thematicis Lutetiae an. 693. editae sunt Sambticae descriptio et quae tamen & differt a Polybiana,AE nobis quidem eum ob ipsius argumenti rationem a nostra cognitione remotIor Is tum librariorum sortasse eulpa, obscurior est quum praesert ipsius schematis delineatio , ad quam refertur, tam in edita, libro . quam in sto Codice quem possidet Bibliotheca Aeamiae nostratis desideretur.
410쪽
μενον, commemorat; s ' Athenaeus ille Mechanicus, cuius libellus, Μηχανηματων inter Veteres Mathematis Parisiis A. i 693 editus est, postquam de Helepoli aliisque machinis ad urbium oppugnationem spectantibus ver-ha secit, satis perspicue indicat , quas machinas Sambucas vulgo vocant, eas e navibus semper erectas esse e Itaque in Fragmento illo, quod ex Suid retulimus, portu ad
murum adplicantur Sambucae. Verbum autem περούειν,
cuius vis in fulciendo, sussulciendo, inest, locum utique obtinere ibidem non posse videtur sed quod saeptissime factum deprehendimus, ut initiales syllabae επ--pe peram inter se permutatae fuit, quoniam scripturae com .pendium, quo vocalis e connecti a librariis eum liter . solet, eamdem sere speciem refert, quam habent iunctae sterae οπ idem accidisse hoc loco probabile est. Habet autem phrasis περδεειν --τεν,ος eamdem vim, paulo etiam maiorem, quam habet προσεμειν τῆ τειχει, qua Polybius alibi utitur in urbium oppugnationibus, cum de scalis muro adplicandis, ' tum de ipsis sambucis. DQuod autem Suidas, ubi a primitiva vocabuli σααλκη
significatione ad alteram hanc translatam notionem progreditur, alia subito utitur sorma nominis, , quum antea rati se scripserit, nunc σαώβυκες scribit, tamquam a singulari σοι υξ id mirum utique debet videri qua nodoquidemin apud Polybium, Lad quem provocat Gram
maticus, αἱ σαώβυκαι , τῆς σαμβυ ς, τη ἄMευκ' τας σκώλυκας legimus, & constanter eamdem formam apud caeteros pariter scriptores frequentatam videmus. At est
tamen apud Polybium in eadem historia oppugnationis Sy-
Vide Polybium VII s. c. is i cons. taxic Polyb. Voc. τὸ Lib. Vni cap. l. 6. 7.