M. Minucii Felicis Octavius cum integris Woweri, Elmenhorstii, Heraldi & Rigaltii notis aliorumque hinc inde collectis ex recensione Iacobi Gronovii qui emendationes & explicationes suas adjecit. Accedunt Caecilius Cyprianus De idolorum vanitate. & I

발행: 1709년

분량: 537페이지

출처: archive.org

분류: 로마

111쪽

cia M. MINUCII FELICI sstuprum intercessione sacri nominis fiat incestum. ita Corum vana& demens superstitio 'sceleribus gloriatur. Ne

quadem Fratrem , neque me piguit quaerea e , sed quid prohibet Sororem adoptare & passim apud illum. Martialis:

Quare desine me vocare Fratrem, Ne te Carmenion vocem Sororem. Sic apud Tragicum Phaedra, cum amorem suum verecunde indicare vcllet, a It ζMatris superbum es nomen, o

nimium potens, Nomos humilius nomen afenus deret ἰMe vel Sororem Hippobte, vel famulam voca. At multo aliter sese res cum Christianis habebat , qui , non libidinis , sed communis regenerationis, & mutuae charitatis caussa hi sce nominibus utebantur.

scio quid acciderit OuZelio tanto-Pere conniventi, ut quum Heraldus palam testetur legi in MS. Reg. promisee, Rigaltius vero plane in contextu id ipsum praeferat , quem siecuta fuit ex eo expressa Leidensis anni x L v. apud Iustum Livium , ille vero nihil horum viderit, nec vel in Varias Lectiones immiserit , nec in notas , nec uspiam monstraverit. Contra opinor faciendum , ut quum ipse semper ita legere coeperim , abhinc quisque lector Minucium in hac quoque parte legat, non imprudentiam alteriuscujuscunque. Contra moneri oportet ab editione Rigallii corrumpi hodiernas editiones, ut exhibeant quaedam libidinum religio miscetur , quum priores haud dubie ex MS. habeant longe moderatius quaedam velut Iibidinum rei. m. quod ut sequitur Cellarius, ita nunc cavi omittere, cujus voculae doectus Gallicam interpreistationem ita obtusam reddit. Lataxure fati une partie de Dur Re-li ion, quae despuenda certe. Gro-

I Ita eorum vana ct rimens

supersitio sceleribus gloriatur JNota epitheta. Totam pietatem Christianam vanitatis & dementiae damnabant, quod eam nullis certis rationibus subnixam , sed frivolis tantum & inanibus persuasionibus addictam existimarent. Vana igitur sp/rsilio tur hoc loco. Sic in agone S. Marcelli. Quibus dixit Laodieus, Puides 8 Deposuistis vanas supersitiones O adoratis Deos quos Imperatores adorant ' Sie in Edictis Ma

ct εω , observabimus. Idcirco igitur scripturas Cacras appellabant inanes O supervacuas. In agon: Felicis Episcopi Tubietacensis e Cui Iegatus dixit, Quare scripιuras non tradis inanes 9 sum va- euas' Additur Demens , quia pietas Christiana nihil aliud existimabatur quam mera dementia ;qua de re disputat Lactantius i. s. cap. I 4. IS. & I 8. Heras.

I Sceleribus gloriatur J Ferme tanquam Reguli de portione forent , quem Plinius libr. II. Epist. Ἀ. seribit in summa infamia sutile gloriosum , cujus extremast

112쪽

OCTAVIUS. Nec de ipsis, nisi subsisteret veritas, maxima & varia

honore praefanda sagaX fama loqueretur . Audio eos 3 turpissimae pecudis caput asini consecratum inepta nescio

tremae absurditatis descriptionem affert Prieaeus ad epistolam Iudae ers. I . qui sic dixit ἐπα ζύα

me nefaria. IV Ner. Maxime nefaria , O honore praefanda. Vide observat. ad Arnob. lib. s. sol. I 8. Elmenb. Maxima O' varia 9 honore praefanda J Arnobius lib. s. objectanturque partes tuae, quas pudor communis abscondere, quas na turalis verecunaeiae lex jubet, quas inter aures castas sine venia nefases ae sine honoribus appellare praefatis. Vide sis quae ibi obsiet

Vamus. Impositum autem iis est qui in MS. Reg. seriptum notant maxime nefaria. Sed ne observationes ejus inodi saepius arguere cogamur ; lectorein monitum volumus quae notantur in Notis Wowerii tanauam e M S. Reg. ea omnia habenda false , nisi a nobis etiam confirmentur. Hera M.

x Et honore praefan sagax fama Ioqueretur J Arnobius lib. s. Quas inter aures casias sine venia nefas es , ae sine bonoribus appeLIare praefatis. Quintilian. Declamat. 3. Tuis honor si habitus sonat Amis auribus. OuzeL3 Turpissimae pecudis eapHJ Caput asini , sive , ut Tacit. effigiem animalis, quo monstrante sitim depulerant, Judaeos adorasse plurimi Veterum tradiderunt. rei originem fabulis involutam narrat Tacitus lib. s. Plutarch. ridicu te e ratiouem quaerit Sympos. l. 4. At Ionge graviora, qΠat

Suidas ex Damocrito Historico reseri, non tantum Judaeos caput asininum coluisse , ted hostias quoque humanas ei immolasse.

Eadem repetit in Iudas . Sed mendacium diluit Ioseph. lib. 2. adversus Appion. Ab iis ergo derivatam in. Christianos tanquam Judaeorum traduces. Huc pertinet, quod is qui vellet relinquere Judaeorum religionem , asino albo veheretur per eorum synago

gam, solenni sabbati die, Suidas

Turpi ae pecudis eaput J A p-

pion dicit, Judaeos caput asini intemplo collocasse , & divinis honoribus consecr/sIe. Illum secutus Damocritus apud Suidam, & Tacitus lib. s. Historiarum idem affirmarunt. Atque rude prae sumptum , Christianos, ut Iudaicae religionis propinquos, eidem simulachro initiari. Amoe liuntur hanc calumniam Josephus lib. a. contra Appionem p. 42. Tertullianus Apolog. cap. 16. EL

Audio eos turpis ae pecudis eaput asini consecratum inepta nescio qua persuasione venerari. J Haede calumnia plura observabamus ad Tertulliani Apologeticum. N ta autem nescio qua inepta te suasione. Sane persuasionem aliquando appellabant, quod alibi praesumptionem, qua de re dicebamus in Commentario ad Ter tuli. Apologet. & Digressionum

lib. 2. Numpe persuasio opinio

113쪽

scio qua persuasione venerari. digna & nata relinici talibus moribus. alii eos serunt ipsius antistitis ac sacerdotis colere genitalia, & quasi 'parentis sui adorare

est quam quis praesumpsit ac sibi

persuasit opinatione vana & aris gumentis destituta. Prudentius in hymno Vincentii: Dieis, Libenter oppetam, Votiva mors est martyri. Ese ista vobis, novimus a Persuasionis vanitas. Sie dicebat Lucianus in Peregrino de Christianorum πληροφορια& fide, qua de animarum immortalitate ae carnis resurrectione sunt persuasi, ar ra&ασε γαρ αυ-

πε-ασι αυτους, quasi id praesumpserint tantum ac sine ratione

certa sbi persuaserint. Quod autem illi de Christianorum fide salsio blaterabant, id Christiani

de ipsorum somniis ae delitiis ηerissime dixerunt. Lactantius Iib. s. cap. I. Cum talibus non eongredi, O disputare contendimus, hos ad veritatem ab inepta persuasione traducere, qui sanguinem facilius hauserint , quam verba justorum. Et l. 7. cap. 6. Et in

hae persuasone pbilosophorum,

qua putant animaι interire. --rald. Sed versus isti sunt apud Prudentium in martyrio Laurentii, unde recte paulo ante citavit Elmen horstius.

Turpusiniae preudis eaput asini eonsecratum. J Ad haec vidisti

grandem notam ouetelii, quam quum conflaverit partim ex Cl.

Seldeni de Diis Syris syntagmate

Part. II. cap. 17. ipsum quoque

Minucium Felicem annumeranutis, partim ex Nicolai Fullers

Miscellaneis sacris is I, 8, nullam partem censuimus illi relinquendam , quum rectius illa n scantur , ubi Domini proposuerunt. Utique & locum Suidae et

Democrito , ut OuZelius vocat, inverecunde traxit ex Wowe

ro, qui rectius Damocritum. Interim haec omnia, quae ab illis primum conducta sunt, usurpat quoque Huetius in Demonstra. tionis suae Propositione quarta, pag. 89, dubito an vera inde colligens. Gronov. Turpissimae pecudis eaput asini M. venerari J Venerationem quam dieat, non intelligo, α mira taciturnitas apud interpretes , quos frustra esse opinor, quum Judaeis inflictam exprobrationem nunc credunt traductam

esse ad Christianos. Nihil hic de Iudaeis : & proprium quid Christianorum tangitur. Itaque Heraldus ad Arnobii librum v I. colia ligebat disseminatam de capite' asini fabulam fui sse , quoniam existimabant Christianos habere simulacrum aliquod , quod colerent , & unius Dei, sed occultare. Ille igitur hactenus utique rectς , quod proserat peeuliare de

Christianis. Certe potuerunt hi aut domos suas ornare tabellis vitam Servatoris exhibentibus, aut etiam mox conventicula, in quibus debuit exhiberi asinus eum in urbem Hierosolyma invehetis aut hine asini caput velut συμερον

ad domos suas notandas habuisse.

114쪽

is es

ta te

' naturam. nescio an falsa, Certe occultis ac noctu

nis sacris apposita suspicio. 3 & qui hominem summo

T Digna O nata religio tali- moribus. J Quasi asinina patientia α hebetudine. Sic illudebant impii Christianae simplicitati. Rigaui ε- . x Parentis sui adorsre natu is ram. J Natum ex eo, quod in ex omologesi sese prosternebant. Tertuli. de Poeni sento Itaque omologesis prosternenaei, O humil mandi hominis disciplina es. De ipso quoque habitu atque vias mandat; jejuniis preces alere, LaerImari , presbyteris ad rei, raris Dei adgeniculari. Wo-wer. Natum ex eo , quod inexo mologesi sese prosternebant, ut notat Clarissimus Wowerius , qui etiam hunc Tertulli aut locum ex lib. de Pinnit. cap. 9.citat : Exomologesis prosternendi,

O humirifieanaei hominis insciplinas. De ipso quoque babitu atque

vinu mandat jejuniis preces alere, Lac; mari, presbieris advolvi, O caris Dei adgenteulari. Elmenti. Ineptam istam persuasionem plures jam obserVarunt ex eo natam quod poenitentes presbyteris advolvebantur, ac cnaris Dei adgeniculabantur, qua de re plura observabamus Digressionum lib. 2. HeraId. Calumnia stultissima, ex ea occasione concinnata , quod Christiani quibus contigerat post fidem Christo datam graviter labi, ita ut Ecclesiae communione abstinerentur, si poenitentiae locum dari sibi flagitarent , hoc tam demisse ae lappliciter poscebant, ut accide rent ad pedes & genua fratrum& sacerdotum. Inde illa passim

apud rerum Christianarum scriptores, Advolvi presbieris , MVolutanaeo eatim fratrum detem gere. Rigali. I NaturamJ Hieron. epist. 6 T. Pars eo oris nostri secretior φ

πιε, a nobis natura dicitur. Apulo Miles. 2. natura crescebat. w

cap. 3r. Si ominini generis si gna possideant, manibus proprii enaturam suam putare coguntur. lib. 8. cap. 3 o. a bessiis lacerati, naturam perdent. Sueton. Tiberio cap. 41. Hircum vetulum eapris naturam figurire. Vid.

auctor Epistolae de vera circum cisione ad Therasiam apud Hie-IOnym. tom. '. Epist. 2O. p. 88. Elmentior st.2 Certe oe Dis , ne non urnis seris.J Favere enim sceleri ten brae videntur Hinc illa apud Horat. improba vota et Νoctem peccatis , ω fraudibuου objice nubem. hac ratione poetae fingunt noctem generasse dolores, fraudem , mendacia. Hesiod. Theog. Apollod. r. Biblioth. IVo-r. Occultis ω nouurnis DerisINox accommoda fraudi, rebus que turpibus. Prudentius in Hymno matutin. p. 66.

Versuta fraus 9 callida,

Amat tenebris obtegi, tamque nonem turpibus, Adulter oreulim fovet.

Hilatius in Psalm. II 8. auis f

115쪽

96 M. MINUCII FELICI ssupplicio pro facinore punitum, '& crucis ligna sen

tia eorum 3 ceremonias fabulantur , Congruentia perditis sceleratisque tribuit altaria, .ut id colant quod merentur. 'Jam de initiandis tirunculis fabula tam detestanda .rari sub teste non mefuit ' quis ad festu nisi jecretum elegit' quis ais

aduherium non aut solitudinem aut noctem optavit Tertullian. Apol. Cap. I. Nicetas in Nazianzen. O-Tat. Αο. sol. 877. Ambrosius de Cain lib. h. cap. I. Elmenhors. Certe occultis ae nocturnis sa

Romani maximus auctor eloquii inquit, Omnia recte facta in Lee se colucari volunt, id est, appetunt siri. Et recte Julius Bassus apud Senecam lib. I. ContrOVers. s. Minore licentia, qua non videmus, vimus. Et quamvis non minor statrocitas facinoris, formido minores. Sic Chrysostom. homil. I 8.

ad illa Minucii, Cum honesia sem- ter publico gaudeant , scelera δε- creta stat, plura lianc in mentem.

3 Et qui hominem summo fun.J

I Hominum summo supplicio proseinore punitum J Tacitus lib. I S. - Annal. p. I9s. Ergo abolendo rumori Nero subdidit reos , ct quaestissimis poenis afecit , quos per sagitia invisos , vulgus Christa- mos appetiabat. Auctor ejus nominis CHRISTUS , qui Tiberio imperirante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio af userat. Lucian. Peregrino p, 388. adnotata ad Arnob. l. p. I9. ELmenb. Cujus ipsa nota est iisdem

verbis & eitationibus constansi, quam huic loco mox annexuit in tuo nomine OuZelius in materiatam locuplete minium jejunus, nimisque avidus videndi observationem non suam sub sto nomi

Et qui hominem summo suppl. p. f. p. 9 cr. I. f. eor. cerimoniis fabulaturJ Ita edidimus MS. Reg. auctoritatem sequuti , nisi quod in eo fabulantur pro fabulatur,

quod ex editione Romana rei nuimus. Sane aliquem nomino

tim designari videtur significare Octavius ipse infra in coniuratio. ne; Etiam ide qui de adoratis sacerdotis virilibus fabulatur , teν ρυι in nos conferre quae sua sunt. Heraldus.

Hunc solum potest numerare; non etiam alios , ut martyres, aut alios sanctos , quos tunc in-Vocaverint, unde apparet certissima illius temporis disciplina, quam docte notat CL Ba agilis in historia Ecclesiastica. Gronoo.2 Et erucis ligna με alia 3 Hoe ignominiose Christianis objiciebant, quod Athanas. adv. geutes longo sermone refellit. Is oetver. 3 Caerimonias fabulanturJ Sctiabo, Caerimonia fabulantur. Meur L yam δε initiandis tiruneulis JCalumnia ista omnibus Christianorum apologiis confutata , nec inventus quisquam est , qui ejus immanitatis lectam ullam haereticorum vel levissima suspicio

116쪽

standa, quam nota est. infans fata e contectus, ut d

asperserit, ut existimem quae de Gnosticis ac Quintillianis Epiphanius & alii nonnulli postea tradiderunt , ea omnia falsa esse , Min odium sectarum illarum ab hominibus perverse religiosis conficta. Num enim id tacuissent A- Pologeticorum scriptores Num tanta confidentia horrendam illam

Calumniam , tanquam commentum vere diabolicum confutassent sane quod alibi satentur de aliis flagitiis , id etiam eo in argumento fateri non dubitassent, este

quosdam pseudochristianos , qui talibus quidem piaculis sese impiarent , sed eos nomine tenus esse Christianos : re autem Vera

diaboli sectatores & discipulos. Quae igitur posterioribus saeculis

de haereticis tradita sunt ejusmodi ia ea non dubitamus falsa esse. Sane Diabolus miris exemplis grassatur , 8c saepe accidit ut perverso nonnullorum Zelo ad opus situm abutatur, atque eorum

mentibus ita illudat, ut Dei opus artibus diabolicis , id est, fraudibus , imposturis , mendaciis provehi posse existiment, unde nata fabularum illarum prodigia, quae magno Christiani nominis

Probro etiam nunc simpliciorum manibus teruntur. Sed ad rem. De Montanistis quis unquam fan- . do audivit talia ab iis patrari Quis veterum , qui eorum haere-sm confutavit, tale quid observa

vit Et tamen Zonaras Hacan. 2.

Concilii Constantinopolitani fabulam eandem , nescio a quibus sibi tetaditam , tanquam indubitatam de ii. uarrat. γ

I Infans farre eonte sui, ut δε- eipiat incautos , apponiturJ Hoe crimen Christianis objecturi docent omnes fere veteres Ecclesiae doctores. Iustinus Martyr di1-log. cum Tryphone Iudaeo p. 113. Apolog. t. pro Christian pag. 9.& s . Origenes contra Celsum lib. 6. p. 3G2. Eusebius Ecclesiast. Hist. lib. 4. cap. 8. Salvianus de gubernat. Dei l . . p. I 3 8. Athenag. Apolog. pro Christian. p. g. Theophilus ad Autolycum l. 166. Tertullian. Apolog. cap. 1.& g. Calumniae fenestram aperuisse primus videtur Simon Magus et quem postmodo secuti Menander, Carpocrates , Nicolaitae&Gilostici, hanc detestanda inde Christianis opinionem confirmarunt. Pessimi hi mortales, feralia& flagitios a sua facta, & saera sacrilegiis omnibus tetriora Christianae coenae & synaxeos nomine ornarunt. Et licet neque re, neque doctrina Christianis similes essent, nomen tamen Christianorum simulate retinebant. Inde factum iut coecum Sc imperitum vulgusi propter nominis communionem,& veros Christianos, & ab istisa agitiis alienissimos, sine discrimine insimularet, quasi monstra

colerent, infantes Vorarent, convivia incesta percelebrarent. Origenes in Epistolam Pauli ad Romanos cap. 2. sol. II. Euseb. Ecclesiast. Hist. lib. 4. cap. T. & s. Beda in Apocal. Johan. cap. Epipluniui tom. I. Haer. 27. Iuis

si stinus

117쪽

sis M. MINuCII FELICI scipiat incautos apponitur ei qui sacris imbuatur. is insans a tirunculo, farris superficie quasi ad innoxios

ictus provocato, cae eis occultisque vulneribus occiditur : hujus, proh nefas i sitienter sanguinem lambunt, hujus certatim membra dispertiunt, hac foederantur hostia, ' hac conscientia sceleris ad silentium mutuum pignerantur. haec sacra sacrilegiis omnibus tetriora.

sinus Martyr Apol. pro Christian.

a. l. '4. Irenaeus de Haeresibus lib. I. cap. 2I. Nicephorus Callistus 1ib. 1. Eccles. Hi l. cap. I . Epiphanius haeres. 48. Philastrius LI S. Augustin. de haeres. c. 26. &27. tradunt Cataphryges, Pepa-Σianos, &Quintillianos de infantis anniculi sanguine , quem de

toto ejus corpore minutis punctionum vulneribus extorquent, Eucharistiam conficere , miscentes sanguinem farinae, panemque inde facientes. Qui puer si mortuus fuerit, pro martyre habetur : sin autem Luper vixerit, pro magno sacerdote. Carpocratianos Sc Florianos post occasium solis in ecclesia convenire, ibidemque extinctis lucernis promiscue Venerem spargere , ex Philastrio fol. I t.& Epiphanio haeres. 27. notum. Epiphanius porro tradit haeres . 26. Cnosticos incesta convivia inire,& ubi vino incaluerint, passim cum mulierculis misceri, tenel- Iumque foetum in quodam mortario pistillis contundere, admiX-to melle &pipere, aliisque condimentis ad avertendam nauseam,& postmodo omnes contusi pueri Carnes devorare. His & hujusmodi flagitiis praedicti nebulones ad

detestationis horrorem imperitorum aures advcrsus Christianos

Icserserunt: unde quoque horrori

maximo& execrationi apud omnes homines esse coeperunt. Vid. Suffridus Petrus in Commentar. ad Athenagorae apolog. pro Christianis pag. Io 6.&seq. DD.wO-werius in notis pag. 138. Elmen-bors. I Hae eonseientia sceleris pinerantur J Gentiles ratione sui moris arbitrabantur Christianos sanguine hausto ad foedus oppignerari. ideo illis , quos fama erat sanguinein bibere ex communione eucharistiae, illicitas conjura tiones , & sacramenta objiciebant. Plin. epist. de Christian. Seque sacramento in selus obseringere , sed ne furta , ne latrocinia com

mitterent. Tertuli. eonfoederationem vocat & de Cor. mil. Sacra mentum eucharisiae. Wower.

Hae conseientia sceleris ad mutuum silentium pigneranturJ Salastius in bello Catilinario: Fuere ea tempes te, qui cicerent, Catilinam , oratione habita , quum aE iusiurandum populares sceleris sui adigeret, humani corporis sanguinem vino permixιum in pateris eir-eumtulisse, inde, cum post exsecrationem omnes degustavissent, speruisse consilium suum, atque eo dictitare fecisse , quo inter se magis fidi forent, alius alii tanti farinoris consit. Alia observabamus ad Tertulliani Apologeticum. Heratri

118쪽

Et de convivio notum est. 3 passim omnes loquuntur. id etiam 'Cirtensis nostri testatur oratio. ad epulas seἀIemni die coeunt, cum omnibus liberis, sororibus, matribus, sexus omnis homines, & omnis petatis. illic

Post

nius Caecilius quamvis ethnicus ab omni de convivio calumnia Christianos liberavit apud Traianum. Etenim scripsit, morem illis fuisse coeundi ad capiendum cibum, promiscuum tamen & innoxium. Reais.

3 Passim omnes loquunturi Loca

ab Pricaeo congesta per duas fiotas de palam cognitis, nempe ad Apu-Dji librum primum p.ra &ad Acta

Apost. xxv I, 26 in unum contra

xit Ouzelius, & suae meditationis fructum venditavit ; sicut sequentia quae de vini essicacia stimulante ad libidinem descripsit ex nota

ejusdem Pricaei ad Apuleium pag. 88, qui illic citat incessae Iibidinis

ebrietate fervor exarsit Gelenianam lectionem praeferens , quia servat seriem vocum in MS. exhibitam , quum Woweriana &aliae antecedentes habeant fervor ebrietate exars. quod nullo modo Tetinere potui. . Hic sane mirari licet, cur Rigaltius mutans cou-

textum & edens libidini tacite id fecerit , nihil praefatus , cur ex genitivo tibidinis sic censiuerit legendum. Mihi quidem videtur supervacuum hic poni erim En incesti, quod satis exprobratur persequentia, ubi dicuntur eonscien ria tamen pariter inresi, ut ea

vox nunc non habeat fatis momenti in extollendo sermone& negotio , quo de agitur, ac deliberare licere opinor, an non pateat

ex MS. lectione dedisse auctorem,

ubi eonviviam eatuit, O in taeea libidines ebrietatis fervor exarsit. Caeterum notari debet hic locus qui ex mentione luminis indieae

fuisse coenam, & quum omnej liberos & omnis aetatis homines adfuisse testatur, an credimus illos omnes liberos non fui me baptizatos Certe mihi contra videa tur narratio innuere manifeste etiam in aetate prima baptismum fuisse datum. Gronov.

Cirtensis J Cirta Numidiae,

celebris Synodo , cujus acta recitat optat. Millavit. Mo er.

Numidiae oppidum, Straboni Main senissae, Livio lib. 3O. pag. 74 cSyphacis regia. Vide Solinum cap. 19. OrteIium thesauro Geograph. in voce Cirtia. Elissient, . Id etiam Cirtensis nostri testatur oratio J Hanc adversus Christianos orationem fuisse Frontonis declarat Octavius paῖ. 92. ubi ob-jmstionem Caecilii sic diIuit: Et

tuus Fronto non ut ad maior te

simonium fecit; sed convicium ut orator aspest. Sed ambigitur ii ter iste Fronto fuerit , Papiriusne Fronto Iurisconsultus, qui ita

Pandectis memoratur, an Cornelius Fronto rhetor , quem Lampridius Marci Antonini Imp. praeceptorem suisse tradidit Francis scus Balduinus praeclara ad Minu cium praefatione in hunc magis inclinat . quod & verius existimo. Rigauius.

119쪽

Ioo M. MINUCII FELICI s

post multas epulas, ubi convivium caluit, & incostae libidinis chrietatis fervor exarsit, canis 3 qui candelabro nexus est, jactu offulae ultra spatium lineae, oua vinctus est, ad impetum & saltum provocatur: sic everso dc extincto conscio lumine, ' impudentibus tenebris nexus infandae cupiditatis involvunt Τ per incertum

1 Ei incessa libidinis ebrietatis fruor exarsit Non au si sumus

quidquam mutare absque librorum auctoritate. Gelenius edidit, Oineestae libidinis ebrietate servor exarsit , sententia plana. Sane quod scribit Clemens Alexandri

Mus l. 2. Paedag. cap. 9. id ut plu-ximum verum est. νε παννυχ ε

3 Lui candelabro nexus est JTertuli Apolog. cap. 7. Dicimur sceleratissimi de saeramento infan

eonviviam incesto, quod eversores Iuminum canes , lenones scilicet, tenebrarum O libidinum impiarum invereeundiam procurent. Elmen h4 Impudentibus tenebris nexus infandae eupiditatis involvunt JTertullianus Apologet. cap. 7. Et pol convivium incesto, quod ever-Io1 es luminum eanes, lenones scilicet , tenebrarum inverecundia procurent. Hanc igitur damnata mystica facta ac nocturnae pervigilationes ab antiquis, in quibus quid possit accidere innocentes Comici, Ni eos appellabat Cicero εἰρωνεινων, satis inbicant , qua de re observabanius aliquid ad Arnobium. δlii autem horrorem noctis addere aliquid venerationi existimabant, & hae de caussa nocturna sacra instituta cum alii contra libidinibus potius perfruendis excogitata censerent, qua de re locus est elegans apud Euripidem in Bacchis, ubi Pentheus & Bacchus ita colloquuntur. Πενθ. τοι si ιερὼ , νε μ ει

Hinc igitur pannychimos groves, id est σιμινους appellabat Arnobius lib. s. ex eorum , cum quibus disputabat, sententia ; sed acerba εθωνεια , cum pannychismis illis nihil esset turpius aut flagitiosius, ut postea ostendit. Lectionem igitur illius loci vulgatam a Geleuioveram existimo, nec aliam qua rendam ; sed longe aliam esse verborum sententiam quam Vulgus existimat, ut pluribus observabimus in eum locum nova, quam maturamus , Arnobii editione. Herat .

s Per incertum fortis J Non

honestior ratio Ouzelii in his verbis sinuli loquutionum farragin firmandis est, quam fuit in duabus proxime antecedentibus. Spectare illa ipsa potes in eisdem Pri-caei notis ad Apuleium pag. 22 imna

120쪽

OCTAVI Us. Io Icertum sortis: ic, si non omnes opera, conscientia tamen pariter incesti; quoniam Volo universorum appetitur , quidquid accidere potest in actu singulo

rum.

X. Multa praetereo consulto. nam & haec nimis multa sunt, quae aut omnia , aur pleraqUe omnium vera declarat ipsius pravae religionis obscuritas. Curctenim occultare & abscondere quidquid illud colunt magnopere nituntur Z 3 cum honesta semper publico gaudeant, 'scelera secreta sint λ cur nullas aras ha- bent,

immo & apud Colvium in Apu- llejanis lib. I v. pag. 64. sicut id iipsum quoque illustiatur in capite vr obsiervationum Paternarum ad Ecclesiasticos . Gronovius. I Cur etenim oceultare o abiseonaeere quidquid iPud colunt magnopere nituntur J . Existimabant stultae nationes religionem nullam consistere posse absque simulacro aliquo quod coleretur , & idcirco Christianos suspicabantur habere quidem delubrum aliquod aut simulacrum, sed quod absconderent, nec passim videri sinerent. Quare sequitur , Cur nutus aras habent, templa nutu, nutu NOTA SIMULACRA 8 Ait nota, quia existimabant , quemadmodum diximus, esse simulacrum aliquod, sed occultum , nempe caput asini, de quo antea, aut quid ejusmodi. Respondet igitur postea Octavius:

Putatis autem nos occultare quod

eolimus, s delubra O aras non habemus Quod enim simulacrum Deo fingam, Fc. Caeterum de criminatione ista, qua Christianam religionem premebant, quod nulla haberet templa , aras nullas, nulla simulacra, plura observabamus ad Arnobii lib. 6. IIerald. 2 Magnopere nituntur J Idem Pricaeus ad: Apuleji Apologiam

pag. 8 I haec verba citans nescio cur fateatur se legere tantopere. Neque enim sermo in interrogandi forma conceptus repellit vulatum. Est autem exprobratio

aec inepta indigneque objecta ab illis, qui Bonam Dcam, qui Veis stam utique sic occultabant & abG condebant. Sed placet hominibus ita invicem se vexare, & ipsum hoc telum postea in haereticos fuit detortum , ut patet ex Origenis praefatione ante Philosophumena.

3 Cum bonessa semper publiea

gaudeantJ Augustin. to m. q. dedi ver sis quaest. quaeli. II 4. sol. 'o. Omne enim quod honesuvascitur, pub5eari non timetur. ID lud autem quod turpe ess-inbonestum, prohibente pudore non potes publieari. Elmelah.

Metamorph. 2. --- conscia cu*α,

Conspeyum , lucemque fugit i

tenebrisque pudorem

Prudent. Hymn. Matut.

Versuta fraus 9 eallida

SEARCH

MENU NAVIGATION