장음표시 사용
301쪽
OCTAVIUS. , 283 enim per Deum Verum & solum , inviti, miseri, Cor- 'poribus inhorrescunt; & vel exiliunt statim, vel evanescunt gradatim , prout fides patientis adjuvat , aut gratia curantis aspirat. Sic Christianos de proximo fugitant , quos longe in coetibus per Vos lacessebant. Ideo R inserti mentibus imperitorum , odium nostri serunt occulte per timorem. 3 Naturale est enim dc odi sise , quem timeas , ' & quem metueris, infestare, si possis.
in epistola ad Leudeseidum Cordubens. episcop. Elmenbos. Per Deum verum 9 solumJ Iungenda demum putat, quae ab u-3 Naturale est odisse quem times J Philostrat . in Heroicis sol.
693. Συ γενες Cognatum est timori odium. Seneca traque parte jam fuerant singula i de clement. lib. M. cap. o. de ira aliquoties jacta. Nam & ab Cae- lib. I. cap. I 6. Elmenbos. Hinc cilio cap. x pronunciatus fuerat Deus unisus, solitarius μόνον ita traducente ad μυεμυονωρυενον, δc ab
Octavio praedicatus est Ioli sebi
tantus quantus est, notus cap. X II K.
& angelos idem dixerat mini oso nuncios De sed veri. Haec nunc conglutinat respiciens ad Iohan
ut potuerit copulativa omitti, prout mox dicit invisi , miseri. Prude ut ius in praefatione Hamartigeniare Unum atque vivum fassa
stianis exorcistis capienda haec Firmici Astron. 2. Erunt daemonibus terribiles , quorum adventum
praυi daemones fugiant, O qui sis
Iaborantes homines non vi verborum sed sola fui sensisne liberent.
et Inserti mentibus imperitorum, odium nosiri ferunt oeculte J Ar-
b. L .pag. 9. Lactand. lib. . cap. 22. Tertulflan. Ap l. cap. 22. Iu- contra Tryphonem. Elmen
Graecae civitates manebant in partibus Romanis, quia Bruttios Scoderant & metuebant apud Livium
4 Et quem metueris, insessaret Sicut editores potuerunt firmi elle& unanimes fraterculi in ostentanda hac sententia & lectione; ita etiam Gallus interpretari &intelligere : cur il DI a rien is sinatur e , que de bis is ceux que nous craignons , cde Uouloir per receux quon apprehende. Atque ita volunt duo praedicari nobis insita, sed utraque contra eundem, nempe et luem timeas, ει quem metueris.
Atqui ista locutio stulta est per insulsam abundantiam , quae serrinequit, & debuisset ita componio odisse , quem timem , 9 inse-
flare si posis , omissis illis quem
metueris, omnino supervacuis Mnullum locum tutantibus. An placuit igitur omnibus convivere alioquin tam acutisὶ Atqui anno Is 9 Cl. Freins hemius in notis ad Curtium Io, g, I indicavit. rescribereta' quem odeFis esse enim
302쪽
possis. Sic occupant animos, & obstruunt pectora , R ut ante nos incipiant homines odisse , quam nosse: 3 ne cognitos aut imitari possint, aut damnare non pos
gradationem ; metus odium generat ; hoc nocendi cupiditatem. Certe vetus locutio patris Ennii sic processit, ut moneret homines quem metuunt , odille ; quem quisque oderit, peri ille expetit, ut docet Cicero lib. O Oisc. 7. Idem. I Sie occupant animor, 9 obstruunt pectora J Perstringit praeoccupata illa &domestica judicia, de quibus dicebamus ad Tertul- Iiani Apologeticum, quo etiam respiciebat, Di fallor , Minucius.
Herasu1.1 Ut onte incipiant homines odisse quam nosse J Hoc argumentum tractat Tertullianus Apologet .cap. I. Sed & Lactantius lib. s. Timentenim ne a nobis re victi, manus Aa re aliquando, elamante ipsa veritate , cogantur. Ob ivunt litur , O interrerint, ne audiant: c oculos suos opp= imunt, ne lumen
tionis ostendunt, eum neque cognoscere, neque congredi auriant, quia
sciunt se facile superari. Herald.
Ut ante nos incipiant b. odisse JHec iniquitas , ut vocavit cum Minucio Tertullianus, deplorata crebro ipsis gentilibus, ut docet formula ab Cl. Pricaeo collecta ad Apostoli Iudae versum x , etsi illic praetereat hunc locum. Sane qui potuerunt prius colere aliquid , quam nossent id ipsum b mirari non decet etiam odisse aliquos, quos nesciebant. Id autem ante testatus fuit. GronoUius. 3 Νe cognitos damnare possint JVidendus Tertuli. Apolog. cap. Elmenhorst. 4 Quantum autem vitium M JMS. uuam autem iniquum. Wo
Quam autem iniquum sit incognitis J Ita optime in MS. Reg. Autea legebatur, Quantum autem vitium sit. Tangit ean iniquitatem Minucius, quam pluribus exagitat Tertullianus in Apolog 'tico. Heratris. Immo dc noster id scite praesti uxit in cap. XIV, ita serio loquutus de perorando utrin
Puam autem iniquum sit incognitis O inexploratis judicareJ
Lui fatuit aliquid parte inaudita altera,
lium , probibenaeus es reus quominas cuncta proferat quibus invoce v
ita ejus sublevara possit. Et La-
303쪽
. o C T A V I U S.& inexploratis judicare, quod facitis, ' nobis ipsis poe
nitentibus credite; & nos enim Ridem fuimus, & caiadem vobiscum quondam adhuc caeci & hebetes sentieabamus : quasi Christiani monstra colerent , infantes vorarent, convivia incesta milcerent: nec intelligebamuς ab his fabulas istas semper ventilari, & nunquam vel investigari, vel probari, nec tanto tempore aliquem existere , qui proderet , 3 non tantum facti vcniam,
verum etiam indicii gratiam consecuturum malum autem adco non esse , ut Christianus reus nec erubesse Tet, nec timeret , & unum solummodo , quod non ante lacrit, poenitaret. ' Nos tamen cum sacrilegos
neca in Apocol. Die mihi , M. quare quenquam ex bis, quosq&U-que oedidisti ,i antequam de causa
cognosceres , ' antequam audires,
damnasti. OuZelius. Quantum autem vitium si, J MS. Quam autem inicum m. lego ex divinatione tua lid est, scri Verii j2uam a. iniquum f. Meurs.s lacuviiis J Scribo, in incognitiis. Meut sus: qui in Prolego- . menis suis id jam proposuerat. Adeo videlicet amabat sua , ut bis legi voluerit. i Nobis ipsis paenitentibus eredire J Argumentatio rata ab exemplo proprio , & hinc saepe usurpata, ut docent collectanea Prieaei ad Epistolam ad Titum m , 3. Sed nue pertinet, quod notavit Arrianus in Expeditione Alexan-
φέρ--. Ubi a me si milia collecta
esse memini. Quomodo autem , sodes , haec exprimuntur in Gallica versione 3 Mais e es une injusice , de cox damner ee quon ne connoti potnt , , nous ne soninies pus a novs repentir de eet te faute.' Omnino nihil ad Minuciana.
α Idem J Scribo, sidem. Meur 3 Non tantum facti veniam ,
υertim eιiam indicii stratiam confe-quuturum J Ita ediderat Gelenius optime. At Rom. editio judicii. male. Celenii editionem coufirmat M S. Reg. An autem id est
quod fgnificabat Tertullianus Α-
pologet. cap. 7. Lais talia D nova quum invenisset celavit aut vendidit ipsos trahens homines' ut vendere eo loco dicat accepto pretio indicare. Diximus nobis non liquere. Herat
4 Nos tamen quum ocrilegos aliquosJ Hunc locum imitabatur Lacham: us l. s. cap. I. Nam si
sacria egit, O proditoribus, O veneficis
304쪽
,86 M. MINUCII FELIC Maliquos & incestos, parricidas etiam, ' defendendos retuendos suscipiebamus , hos nec audiendos in totum
putabamuS : nonnunquam Ctiam ' miserantes eorum , crudelius saeviebamus, ut 3 torqueremus confitcntes ad
negandum , Videlicet ne perirent, ' exercentes in his
neficis potesas defendendi sui δε-
tur , nec praedamnarι quenquam in-
gnita eaugsa licet ; non injusta petere vi emur, ut A quis erit iste, qui inciderit in Me, si legat, per-Deat; s audiet , sententiam disserat in extremum. Herald.
piebamusJ Suscepti, clientes. SerV. ad illa s. AEneid. Vult intelligi praevaricatores , qui patroni sunt clientum, quos nune fusceptos voeamus. Jul. Severian. Rhet. Solicitudinem suscepti , vel caetera ejus infortunia memoramus. Augustin. epist. 69. Ambros. serm. 9 . Mo
clientes. Salvian. de gubern. Dei lib. s. Ecce quae sunt auxilia ae patrocinia majorum: nihil susceptis tribuunt , se bi. Vidend. Womerus in notis p. 136. Linden-hruggius ad Ammianum l. 17. p. o. Elmenbos. I Miserantes eorum 4 sic Prudentius in Psychomachia Li- fera nune miserando inopum, prost illic firmavit Nic. Heinsius. Nam alioqui noster dixit in cap.
v III. Miserentur miseris Di est,
negandum J Haec lectio est e M S.
Reg. Antea, ur remus. Hac autem de re tota dicebamus ad Tertulliani Apologeticum. Heral . per-3 Exercenter perversam quaesitonem J Nam quaestio adhibetur, ut
occulta crimina eruantur, non ut
consessa negentur. Ulp. l. i. D. de quaest. Tertuli. ad Scapulam. .Quid amplius tibi mandatur, quam noeentes consessos damnare, negantes ad tormenta revocare. Videtis ergo quomodo ipsi contra mandata ficiatis, ut confusos negare cogatis. Idem Apol. Cypr. ad Demetr. Arnob. lib. 7. Ad erus. Exercenies . bis perversam quaesionemJ Pagani admotis tormentis Christiarios cogebant ad inficiationem , contra omnium judiciorum rationem , tenorem que legum, quae reum torqueri jubent, ut occulta crimina confiteatur , non ut confessa neget. .
Lex I. & 9. Digest. de quaestio ilibus' & lex g. cod. Justiniani de
repudiis. Paulus JC. l. s. Sententiar. tit. I . Tertullian. Apol. cap. 2. si aeteris negantibus adhiberis tormenta ad constrenaeum , soli Christianis ad negendum. Et cap. 7., Carnifici longe aliud munus in . Cbrisianos imperatis, non ut di eant , quae faciunt, sed ut negent, quo uni. Cyprian. ad Demetria num f. 236. Torquentur rei, qui se negant crimine , quo ac fantur, teneri , ut facinoris iveritaS, UMindice voce non promitur, dolore corporis exprimatur. Nunc vero cum sponte confitear ae clamem, Ocrebris ac repetitis identidem vocitas Christianum me esse con ser,
305쪽
ί Oic T A v Γ υ. s. lperversiam quaestionem, non quae verum erueret, sed quae mendacium cogeret. Et si quis infirmior, malo pressus & victus , Christianum se negasset, favebamus ei, quasi derato nomine, jam omnia facta sua illa negatione purgaret. Agnosciti sine eadem nos sensiste dc egisse, quae sentitis & geritis Z Cum, si ratio, non instigatio daemonis judicaret, 3 urgendi magis, non ut difflerentur se Christianos, sed ' ut de incestis , stu-
quid tormenta admoves confitenti. Torqueri ribui si negarem. Elmen hors h.
i Et si quis infirmior malo preffus mi&κsJ Lactant. lib. l. cap.
ροτερων , ἡ γυναια , σἰ αἰνιισθῶσy. Si qui doloris vel mortis metu pocaρῶν ἐξαναμ α οσι κατειπειν τα
vel Dapta perfidia , coelese focra- l τα τα μυθοῖ σγου μινα , d αυτοι φα- mentum reseruerint, ω adsuessa l νηώς πρατlουσιν. yam vero Θ iuuae,facrificia eonsenserint, eos laudant i ut is malis quibusdam hominibus 9 honoribus mafiant, ut eorum fleret, pravi e fecerunt genti. Nam xemplo cieteros illiesant . Idem . a Deophanticam adversus nos e 1 Ista negatione purgaret J Sic lumniam nonnu Ios necantes , aa
m religione. Et nuc hominem deprimit violentia perversitati si semel in animum admissae, ut quae tormenta protraxerunt nostrorum fervos, aut pueros iis mulier Imrut per eruciatus horrenaeos O foris
ad tem salutarem instituta siunt, i mirabiles , eorum quae sermonibus detorqueat , 8c si modo audiat i vanis atque f/bulosis feruntur in quod desiderat, possit etiam she- flagitiorum extorquerent eo elso. laribus maximis ignoscere. N aliud est, quod Suetonius narrat Neronem quum ad sui excusatio nem yellet credi humani generis nem , quae flagitia 'si moni sesso faciunt. Eusebius Ecclesiast. hia
306쪽
pris de impiatis sacris, de infantibus immolatis sate rentur. His enim & hujusmodi fabulis iidem daemones ad
execrationis horrorem Imperitorum aures adversus nos referserunt. Nec tamen mirum, cum omnium fama quae
Vertit Rufinus ; Aecidit autem etiam servos comprebendi quorun- am ex nasiris paganos et quoniam quidem publice ju sum fuerat requiri omnes ει teneri. uuique daemonis instinctu, eum tormenta pertimeserent , quae inserri sanctis vi-Hebant , monestibus se in boe ipsum militibus , quibus ἱta suerat praecepistum, commeati sunt adversum nos, velut Ιθseas coenas se incesa Οedipodia perpetrantes: O alia quae nec proloqui aut cogitare nobis fas es. O qualia ne credere quidem possumus aliquando apud bomines gesta. uuae eum de nobis deamata fuisseni in .ulus , horrori maximo O exe-erationi apud omnes. bomines esse epimus, etiam apud eos, qui prius aliquid moderationis eraea nos servandum 49 censebaut.2 Et lib. ' cap. s. sola IOI. ἄν τουτον ἐπι laλ -
μοσιουτ' τα γρα κυαlα. Id est: Cum vero haee ita per omnem locum diligenti nequitia tererentur , GuDamasi eognita imperatoris sui erga Chrisianos Iibidine , O et ρω- eere in latibus sudens , indignissimas quasdam muliereulus de triυio
tari in his plurimam quaestionem sper quam cogeret eas a seis profiteri,
rum . spurca quaedam ct impura committerentur. Aliaque hujumodi sagitia, quae nec audire quidem bonus qui quam pateretur, muliereulas actis pro equi sacit: eaque eonscripta ad imperatorem refert, O proponi ea nihilominus per singulas quasque urbes ae provincias jubet. Elmenhorst.
famaJ Si nihil hie omissum est in
exemplari, tota periodus ita constituenda est ut aliquis sensus eliciatur. His enim O bHumodi fo-butis iidem daemones ad execrationis horrorem imperitorum aures ariversus nos referserunt. nec tamen mirum . cum hominum fama , qua
semper insparsis mendaciis alitur, osensa veritate consumitur, Hesynego tum daemonum , ab ipsis enim
rumor se fus 9 seritur 9 fovetur.
illa autem verba , cum hominum
fama, adnecti debent istis, μιη
negotium daemonum. ut clausula sic accipiatur. Nec tamen mirum . sic est negotium daemonam cum homi
307쪽
quae semper in sparsis mendaciis alitur, ostensa vetitate Consumitur. Sic est negotium daemonum. Ab ipsis enim rumor salsus ic seritur, & fovetur. Inde est quod audire te dicis caput asini rem nobis esse divinam ' Quis tam stultus ut hoc colat Z quis stultior ut hoc coli credat ξ nisi quod vos dc totos as1 nos in stabulis 3 cunivestra
numfama , quae, Oe. Hominum intellige, Christianorum. In MS. legitur, omnium. RigaltiuS..
fama , quae semer tu parsis men3daciis alitur, ostensa Ueritate consumitur. Sie est negotium Hemonum. Ab ipsis enim rumor salsus O feritur 9 foveturJ Locus luxatus , quem qui Rigaltius restituere conatus sit , vide in ejus Observationibus. Ac primum quidem bene, cum pro omnium , re ponit hominum ; sed male, cum id de Christianus intelligi vult, ut jam monuit v. C. J. F. Gron Ο-vius Observat. in Ecclest. Script . cap. Ti. ubi totum hunc locum ita resti tuendum censet: Nec tamen mirum , cum hominum fama, quae semper in ursis mendaciis alitur, ostensa veritate eon mitur , siti negotium daemonum e ph ipsis enim
rumor fassius/feritur 9 fovetur.
Hoc est, ut idem Gronovius ibi explicat, Fama illa hominum Ο-ribus jactata & propagata, qua semper aIitur &crescit mendaci IS, quaeque vetitate patefacta evane- 'scit, eadem hominum fama est ipsorum daemonum negotium &Qpus: horum est auctoritas &iustinctus, illorum ministerium.
Haet, quin vera lectio sit, nullus ubito , quare conjecturae huic L M. Q. subscribo. Oveterius. rima semper in sparsis menda-eiis aliturJ Hieronymus pari. 2
Tract. l. Epist. s. ad Rufinum presbyterum : Multum in utramque partem crebro fama. mentitur πω tam 'de bonis mala , quam aes malis bona , falsorum ora concele- . brant. Viden. Tertullian. apolog. cap. 8. LImenborst.
Epona. Ita Apul. Miles. 3. Ju' nat. Sat. 8. Et in s. inscript . Dea ouae Manlius Restio. wOWer. Scholiastes Iuvenal. in Satyr. 8. f. Is 7. Epona Dea selionum es. Juvenalis v
Sol Mam , O facies olida ad praesepiu pictus.
Istum locum in mente videtur ha butile Prudentius contra Unioni
Nemo Cloacinae, aut Eponae su- . per Ura deabus . . Dat folium , quamvis olidani persolvat acerram. ' .,, Ita enim hi versius concipiuntuc in rcibus MSS. exemplaribus M vetusto codice quem ante centum annos edidit Rudolphvs Langius. Liber inscription. fol. 87. inscript. 4. & S.
308쪽
Vestra Epona consecratis, eosdem assinos cum Isicis: reli-
Cum Mesera vel Epona l Ita scri- lptum in MS. Reg. Ed. Rom. vel l Iinova. Sane scriptum puto a lMinucio , cum vestra Epona, & Iaotatum ab aliquo ad marginem, vel Hippona: Eponam autem scri-plisse veteres pluribus ostendit Adrianus Turnebus in niversariis.
exemplari legitur ; cum vestra ve- , epona. edidimus: eum vestra vel
sua Epona. & veram esse hanc scripturam demonstrant asta Tertulliani, unde sua sumpsit Octa- .vius. Vos tamen , inquit Septimius , non ne abiris iumenta omnia, c, totos canterios cum sua Epona coli a vobis. Agebat 'pro christi aliis Septimius apud Romani imperii ratistites. cavit igitur ne quid inverecundiqs diceret,& cantei iis ac jumeritis. suam Eponam , ridiculum numen adsignavit. Hic vero Octavius adhuc Demor Caeciliani joci Plautinae prolapiae, ' familiarius agens apud Minucium suum ad ver susCaecidium & alios ethnicos, nominata Epona & asinis dixit, ve- lstra vel sua , ut, sestra, reserasur ad Caecilium & alios ethnicos ;jua , ad a sinos. Itaque supupsit illud Tertulliani , cum Jsa Eponu,& addidit, vestra. cum vestra vellua Epona. Rignis i cum vestra Epona 4 Sic edidimus, ut vulgata habet luistio, quae fana est. Illud vel Jua, quod inserit Rigaltius, ferri qui dena possit, melius tamen abellet. Ouete
mus ordine seriem istorum , qui hanc Camarinam in Minucio
identidem pro aetate moverunt, Uzllaec pagina oleat vel ab ipso situ. : Quae intemperies non obscuram videntur habere causam, scilicet dum in utramque partem strenuae peccare volunt. id enim fieri nimis operose in sioc loco nullus credo inficias ibit , qui causam cognoverit. Nam quum in MSto unico palam legi dicatur eum vestra vel epona , tagaces nimium
sucrunt illi , qui subducta syllaba i
vel exhibuerant eum vestra Hip- istona; incis id eligentibus K ve-go M Elmen hornio & defendi videmus ab Heraldo: vice versia ni mi uni deditus inferciendo lRigaltius & ex Tertulliano insuens sustinuit offerre eum vestro vel sua Epona excogitata sententia, quae nunquam Minucio vel Octavio adfuit. Neque enim tunc magis de illa cogitavit, quam in capite xxi ipse Dpiter noster. Tanto omnia absilrdius , Quod atten- ι
denti universa res clara sit. Nam Minucius dederat: eum Vesta via Epona con ser. Notum est enim
illud in Copa : Vesae delicinm s
nsinus, de quo olim cum Cl. Schesi sero egit pater meus ad Phardri fabulam Lix, & adhibendus Ovidius v I Fast. 347. De Eposea autem quum fatis jam constet ex
nem isitam, ut vocat Fulgentius, non onerabo meis rabulis, quum conspectias ejus exstet pag. 2OO.
Sed hujus Fulgetitii locus de Epona cur Degligitur in Exposit. Sermon. Antiqui, unde plus profici- musi