장음표시 사용
271쪽
HOMII1 I. 4 245 nostra a patre missus est, et dicit ecce, ' abstuli iniquitates tuas, et peccata tua circummundaVL Nec putes naturae contumeliam, si filius a patre mittitur. Deniquo ut unitatem deitatis in Trinitate cognoscas, solus Christus in praesenti lectione nunc peccata dimittit, et tamen certum est, a Trinitate peccata dimitti. Qui eniim in uno crediderit, credit in omnibus. Deferatur ergo mihi de altario coelesti forceps, ' ut tangat labia mea. Forceps Domini, si tetigerit Τ labia mea, mundat ea. Et si munda erit ea, et circumciderit a vitiis, ut nuper diximus, aperiam verbo De Os meurn, nec ulterius sermo immundus exiet ex oro
meo sequia, in cum sim homo, et immunda labia habeam, in medio quoqtie populi immunda labia habentis habito. Seraptiim, quod missum fuit, mundavit labia prophetae, non mundavit autem labia populi. Confessus est enim ipse, munitida labia se labere, et in medio populi, immunda labia habentis, habitare. Sed ioc, quod missum est Seraphim, non iudicavit dignos esse de populo, ut et illorum labia mundaret: ' et idcirco assim impie agunt, idcirco adlinc Domino meo esu Cluisto repugnant, a hue ei maledicunt immundis labiis. Ego autem precor, ut veniens Seraphim emundet labia mea. 5. Et ' regem Dominum Sabaoth id oculis meis. Cur non dicamus in praesenti traditionem quandam Judaeorum verisimilem quidem, nec tamen eram, et solutionem eius quare non inveniamus Aiunt ideo satam esse sectum a populo, quasi egem praevaricantem, et
272쪽
, ,nomo in idulsit faciem meam, et vivo l. Iste vero ait: iidi in D ininum Sabaoth. Moses, aiunt, non vidit, ut tu vidisti Et proptiri lio eum secuerunt, et Condemnaverunt cum iit impiunt. Non enim sciebant, quia duabus alis velaverunt sacten Dei Serapi iam. Vidi. Dominum: sed actoria non vidii satas, nec Moses vidit. Ρosteriora vidit, ii scriptum i si, Moses Veriimtamen vidit Dostium ira, etsi stacten cius non vidit. Et hic ergovi liit, licet faciem non viderit Male igitur condemnaverunt prophetana. Eis regem Doni iniim Sabaoth vidi oculis Dicis, et missus est ad me unus de Seraphim. Non est unus Domini mei es a Cluisti adventus, tuo descendit ad tetras et ad Isaiam venit, et ad Mosen Venit, et ad opitium venit, et ad unuin siemque prophetarum venit: nolle ii timeas, etiam si iam coelo rcceptus cst iterum Veniet. Quia alitem P alite Praesentiam carnaleni ad hori sines venerit, ipsum accipe testen dentin-liantem, atqtie dicentem: si Hierusatim Φ Hierusalem l quae Occidis rophetas, et lapidas eos, ii niissi sunt ad te, itoties volui colligere silios tuost Quoties volui. Non dicit non vidi te nisi isto adventu sed dicit: quoties volui. Et per singulos prophetarum converten Se, ego, inquit, eram Christus, qui loquebar per prophetas. Dixi, neque ii timeas, et in mittit ire desus Christus. Non mentitur. Vobiscium ' sum, ait Dominus, Omnes dies usui ad consummationem saeculi. On mentitur. hUbi y duo vel tres collecti sunt in nomine meo, et ego sum in medio eorum. Quoniam igitur praesto est, Classisti Jesus Christus, et aratus est et raecinctu Sum
' Maith. XXVIII, 20 Matth. VIII, 20.
273쪽
naus sacerdos, offerre Patri interpellationes nostras, sin gentes per ipsunt sacrificia patri offeramus. Ipse cnim Ρropitiati est pro peccatis nostris: cui est gloria et imperium in saecula saeculorum Amen
De eo, quod scriptum est: ecce, Τ viis in utero concipiet, et celsera. 1. Quantum ad dictum attinet, Vere exinde fecit Aeliar, cum ei filisset imperatum, ut peteret signum in prosun-diim, aut in excelsum, et rationem reddidit, cur petere noluerit. it ilippe , , non petana, et non tentabo Dominiim. Est tamen super hoc verbo culpariis, et dicitur ad eum is audite δὶ nunc domus David. Numquid 11odiciana Obis, raestare certamen ionaimbus, et quo modo Domino praestatis certamen ῖ Deinde dicitur haec repromissio , , ideo ε Dominiis ipse dabit vobis signunt. Ecce, virgo in utero concipiet, et pariet silium, et vocabis nomen eius Emmanu el. Haec exponantur, et de reliquis videbimiis, indigentes et in illis gratia Dei, ut manifestentur. Jubetur, ut petat signum, non simpliciter, sed sibi ipsi Sermo ilippe ait: pete' tibi signum a Domino Deo tuo in profundum, aut in excelsum. Pr positim est signun Dominus meus Jesus Christus. Hoc enim est sigmim, quod jubetur, ut sibi postulet in rofundum aut in excelsum. In prost indum quidem, quia,
274쪽
adscendit super Omnes coelos, ipse est. Illi autem hoc signum propositum Dominus meus Jesus Christus in profundum o in excelsum, nihil prodest, si non mihi sat
mysterium de prosiindo ct excelso ejiis. Cum nim ego rcc pero mysteiitim de Clii isto Iesu, de profundo et excelso, tunc accipiam signitio secim dum praeceptum DO mini, o dico iiii anilii quasi liabenti in Daemet ipso P siinduin et excelsura se neque y dixeris in corde tuo:
Quis adscendit in coelum Hoc est Christum deducere. Λut piis descendit in abyssum Hoc est Cluistum ex
mortuis redit ore. Iuxta est ei una ouum Vehemens ,in ore tuo, et in corde tuo. Praecipitur ergo nobis omni-biis, ut petamus nobis hoc signum, ut nobis titile sat signum, quod dat Dominus Deus in prosundum et in excelsum. Si quis alitem est, qui sciat, et rationabili contemplatione cognoscat ioc, quod dictum est: in ' profundum o in excelsum non disjunctive esse dictum; significat enim hoc, quod utrumque possit. Ρete β tibi sigmini a Domino in rosim dum et in excelsum. Et in1 1 missione alitem dixit Apostolus seu 3 cognoscamus, quid sit profundum et excelsum, ut longitudo, et latitudo. ,Et' dixit chag: non petam. Incredulus fuit. Dixit enim pete tibi ipsi. Populus autem usque hodie non petit signum, roΡterea raon habet illum, et praebet Domino certamen Opulus, qui ion recipit Dominum meum Jesum Christum Deinde alia sequitur quaestio. Isto enim dicente: non ' petam, neque tentabo Domi
num: et aestimante, tentationem esse, si peteret signum,
ait: audite' ni in domus David. ' umquid vobis modicum est, iraestare ' certamen liOminibiis, et quomodo' Rom. X, . . . coli. Deut XXX, 11 - 14.
275쪽
Domino praestatis certamenῖ Non praestat autem certamen Domino, neque hominibus eum arbitror praestare certamen, qui petit signum in prosi indum aut in excensum. Certamen laippe Dei est, quomodo salvet hominem. O praestat igitur certamen Domino, qui confugit ad salutem. Qui vero Domino certante, ut salvet hominem, fugit a salute, et procul recedit a Domino, raestat Domino certamen. Ideo δ dabit Dominus ipse vobis signa m. Ecce Virgo in iter concipiet, et ariet filium, et vocabis nomen ejus Emmanuel. Veritas exemplarium',
prophetae hujus dicit: vocabis. y In Matthaeo porro scimiis lectitari: et 3 vocabitur nomen eius Emmanuel. Non possumus dicere, quia oporteat minus aliquid facere de propheta. Quomodo vero evangelium hanc habet scripturam Utrum ab aliquo non intelligente, et ad faciliora' currente, quomodo et in aliis multis factum est: an sic a principio, ut dicat forsitan ali miis editum osse evangelium. Qui niti, deliberet. Propheta quidem ma-anifeste habet: et ' vocabis nomen ejus Emmanuel. Nox i tuendam in exordio scripturarum evangelii legenteim: isely vocabis nomen eius Onanuel: dixisse intra seipsum Quid est: vocabisῖ Quis vocabit Achag. Et quomodo potuit Actia de salvatore, qui post generationes multas venit, audire: Vocabis' nomen ejus Emmanuel: atque ita pro eo, quod est: Vocabis: scriΡsisse: Vocabitur. ' Sed vide, quia non esia dicitur , , et ' vo
276쪽
manifeste d clum: audite=ὶ in domus David: Numquid modicum vobis est, praestare certamen iominibus, ct quoruod Domino praestatis certamen Ideo dabit Dominus ipse vobis signatio. Ecce, virgo in iter concipiet, et ariet si litim, ut vocabis nomen ejus Emmanuel. Sed quando ita pie non intelligimus hoc, quod dictum est, nihil ex eo mimis actamus, neque ad faciliora cura ramus, sed exspectemiis, donec gratia Dei subiiciat nobis per illuminationem scientiae explanationem ' quaestionis: aut certe hirsum gratia Dei, per quem mili, illuminet
nos, ut non ultra ii aeramus, sed quaesti nostra solvatur.
Si autem temere ad non intellecla roritim, imus, nos ipsos caiisabimur ' Quae est ergo donatis David Si David Cluistus est, ut frequenter probavi, domus David nos sum is ecclesia Dei et dicitur nobis, qui occlesiasiimus, ut non raestemus certamen De supra dictum,
sed ante Domino signum suscipiam is illud. Nobis, non domui David. ista dicuntur. Et prophetatur, quia, si quis est domiis David, vocabit nonaen ejus Emma liuel. In adventu enim Christi sola ecclesia nostra de Christo dicit: Anobiscum g Deus. is, ii dedit gratia Dei, exi, lanatis,
alia iam quaeramiis aenigmata. 2. Buin una β et mel manducabit. Quomodo Christus prophetatur butyrum et mel comesturus Si oesuerit exposluim Domino tribuente, rursus ea, quae Equuntur, aliam nobis ingerent quaestionem. Utinamque omnes sacerem is illud, quod scriptum est: scottanaini Scriptilias. Plura e corporalibus cibis nominata sunt in Scripturis pro scis si triuialibus. , Quasi modo nati
277쪽
parvuli rationabile ety sine dolo lac desiderato. Ergo
est sine dubio ac rationabile, et oportet nobis istius- incidi lac quaerere. Rursium in roverbiis do melle scri pium semel' inveniens comede quod si is sicit, ne sorte plenus evomas. Num iuravit Spiritus sanctus de melle isto, quod notum est, ne sorte plus comedamiis Sed sentiens xuti iii Spiritus sanctus mel spirituale, ait semel' inveniens comede quod sufficit. Quid autem sentiens
Spiritus sanctus raecepit nobis , iit, si inveniremus mel,
invenibilo est si itidem mel, comedam is viod sufficit Z Vade,' ait, ad apem, et disce, quomodo operatri est. Et inveniunt 1 prophetae apes esse Fingunt si quidem Cerias, et mella conficiunt, et si audienti mihi expedit dicere, savi eorum scripturae sunt, quas reliqueriint. Et volens veni ad scripturas, et inveni mel. Sed comede' mel. Et introverbiis rursus dicitur: bonus ' est enim
saviis, ut indilicentu fatices tuae. ut uno, io dicit Spiritus sanctus, Comede Hiel, quod in usu est, bonum enim est Ego non aude dicere, quia de melle corporeo milii praecipiat ' Spiritus sanctus: comede in ' mel.
Ecce non habeo, aut certe naturae huiusmodi sum, ut de melle comedere non possim qua ratione mihi dicit comede mel, et noli comedere carnes, sed , comede in silia uel bonum est enim' Si videas apes prophetas, et opus eorum mella vel favos, tunc videbis, quomodo pro
' Prov. XXIV, 13. - Edd. Mors inita enim est.' Edd. Meritia 1 praecipit.
278쪽
bonum est enim. Si quis meditatur loquia divina, et nutritur sermonibus Scripturarum, complet mandatum di- vimina jubens is comede Φ mel fili: et faciens, quod iussum est, Otitur ei mone, qui equitur: bonum est enim. Quia bonum est hoc mel, quod in Scripturis invenitur. Quod autem dicitur: vade' ad apem: istius-x nodi est. Est quaedam, ut ita dicam, apis super apes:
et quomodo inter apes rex quidam est, qui nominatur esse reX, sic rinceps apum Dominiis meus. est Iesus Christus, ad ueni littit ne Spiritus sanctus, iit Omedamniel: bonum est Dina et savias ejus, ut indulcentur auces meae. Et sorte subtiliores iterae savi erunt mel vero est, qui in his est, intellectus. Iste porro, qui est natus ex virgine Emmanuel, utJrum et mel manducat, et quaerit, ab unoquoque nostrum ut muri manducare. Quomodo a singulis Ostrura butyriim quaerit et mel, sermo edocebit. Opera nostra dulcia, sermones nostri suavissimi et utiles, mella sunt, quae manducat Emmanuel, quae manducat iste, ii natus est de virgine. Si vero sermones nostri amaritudine pleni sunt, ira, animositate, molestia, turpiloquio, vitiis, contentione, dedit in Os meum fel, et non comedit de V his sermonibus salvator Comedet autem salvator de sermonibus, qui sunt apud homines, si fuerint sermones Ortim mel Approbemus hoc de Scripturis. Ecce,' sto ad ostium , et pulso. Si quis aperuerit mihi ostium, ingrediar ad eum, et coenabo cum illo, et ille mecum. Igitur ipse Ollicetur, se ex nostris Coenatumam nobiscum esse. Certiim est autem, quia et nos cum illo coenamus, si coenemus illum. Comedens quippe de nostris bonis sermonibus, operibus et intellectu,
279쪽
repascit nos suis escis spiritualibus, et divinis, et melioribus. Propterea quia beatum est, Suscipere salvatorem, apertis ostiis principalis cordis nostri, Praeparemus ei mella, et omnem coenam ejus ut ipse nos ducat ad magnam coenam patris in regno coelorum, quae est in
Christo Iesu, cui est gloria et imperitim in saecula aeculorum Amen l
De septem y mulieribus.1 Septem mulieres patiuntur opprobrium, et e reum- eunt, quaerentes eum recipere, qui possit auferre opprobrium earuna. Ipsae septem mulieres repromittiint, ut suum anem manducent, et vestimentis suis Operiantur.
Non necesse habent panem ejus, sed nomen ejus, qui opprobrium earum possit auferre. Non indigent vestimentis hominis, quem assumunt. Meliora habent vestimenta, quam potest iis homo praestare Lautiores habent cibos, quam conditio potest humana largiri. Cuius ergo sint septem mulieres, et quod sit opprobrium earum, dignum est considerare. Septem mulieres una sunt Spiritus enim Dei sunt. Et est ista una, Septem tint.
Spiritus ῆ enim Dei est spuitus sapientiae et intellectus, spiritus consilii et virtutis, spiritus scientiae et pietatis, spiritus timoris Domini. Ista sapientia patitur opprobrium a multis sapientiis insurgentibus in se. Iste verus intellectus sustinet opprobrium ab intellectibus salsis. stud magnum consilium opprobratur a multis consiliis non bonis. λ Cis Iesai. I. coli. IV.* Desideratin' est in edd. Merlimi.
280쪽
Ista virtus maledicitur a quadam, quae, Iam non sit vir tus, repromittit, se esse virtutem. Ista scientia patitur opprobrium a quadam salsi ornitiis scientia, nomen suum surripiente. Ista telas exprobratili ab ea, quae, cum Sedicat esse pietatem, impietas est, et impios instruit. Iste timor alitur Opprobrium ab O, sui utatur esse timor. Mulii enim pollicentiri divinum Itielum, Sed a in Cum scientia metuunt. Quonio do ergo ista septem patiuntur
opprobrium, considetemus. Vide sapientiam saeculi liuius, vide sapientiam principium mundi hujus, quomodo expro hi an sapientiam Cliristi mei, et quomodo exprobrant sapientiam iudaismi veri, iuxta quem nos circumcidimur spiritualiter isti vero praeciduntur. Intellige itaque, quo modo sapientia saeculi huius et v ncipum mundi istius maledici in sapientiae et ob hoc quaeritur liomo, qui cum istis septem spiritualibus velut mulieribus sit, ut auserat earum opprobrium. Proprie unus est homo, qui auferat earum ΟΡΡmbrivam. Quis est iste homoJ Jesus, qui exivit iuxta carnem de radice esse, factus in ex semine David secundum carnem, praedestinatus silius Dei in virtute iuxta
spiritum iustiscationis. Exiit quippe virga de radiccJesse. Virga' non est primogenitus omnis creaturae, virga non est, qui in principio erat apud Delum Deus verbum, sed virga de radice Iesse, qui iuxta amem natus est. Exiit ergo virga de radice esse, et flos de radice ejus adscendit. Quis est os, et quae est radix Ambo enim in mim id ipsum subiacent. Differentia autem est negotiorum. Nam si peccator es, non est tibi os, neque
videbis florem, qui est ex radice desse. Veniet enim et y CD Rom. I, 3. 4. Omittitur virga in aeditis v. c. edd. M.) sed