Canones concilii prouincialis Coloniensis anno celebrati 1536. Quibus nuperrime haec addita sunt Formula ad quam visitatio intra dioecesim Coloniensem exigitur. Reformatio cleri ad correctionem vitae & morum, ac ad remouendos abusus. Statuta synodali

발행: 1544년

분량: 125페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

UIn gradibus consanguinitatis ac assinitatis, Con

cilium generale obseruandum. CAP. XLvI.

ti5 d.5 m xximonium contrahendum, ac contractum di- de eblaa. rimunt, decretum Concilij generalis obseruabitur. de assi. Hic si parochi in dinumeratione graduum addubitauerint,peritiores consulent. Vbi Romanus pontifex dispensatorio diplomate matrimonium secus contractum, approbandum iusserit, examinentur causae diligentius, quae dispensatione extorserunt. Quae si comperiantur aliter quam narratum est, se habere,non dubium est dis pensationem nullius roboris esse. Ludicra tollenda. CAP. XLVII. V dicra illa quae in templis post coniunctionem sacerdotalem fieri consueuerunt, veluti in pulsando sponso, atque alia eiusdem generis penitus tollantur. Nam res s ria, quam Deus ipse instituit, benedixit, inuiolabilemque de

creuit, agitur.

v De ciero ordine dictum esse prius. CAP. XLV m.

. - Ε sacro ordine, & quae salutaris gratia hoc sacramen to conferatur: quae deniq; in eodem sacramento conferendo obseruari oporteat, titulo primo, qui de munere episcopali est, abunde diximus. 's Cur adhibeatur extrema unctio. CAP. XLIX. Estat extrema unctio,quae quonia in morte extrema lucta est adhibetur, ut vel c5ualescat aegrotus,si Deo ita visum, vel cum fide bonaq: spe obdormiat in domino.' Quomodo impendenda unctio extrema. CAP. L.

Ex utem unctio impendeta cum expositione unctionis& mandati apostolici quod sic habet: Infirmatur aliquis

Iaco. viti.

3 in vobis,inducat presbyteros ecclesiae,ut Orent super eu, ungentes eu oleo in nomine domini,& oratio fidei salvabit infirmum,& alleviabit eum dominus:& si in peccatis sit remittetur ei.Postremo loco adhibebit parochus admonitione praeparationis ad mortem, quemadmodii Enchiridion docebit. 's A sepultura nemo in communione discedens, repellenduS. CAP. LI. Gen.is.11 VOd ad sepultura attinet quis poterit negarerem Ion- Ege pijssimam esse, & in veteri & in noua lege accurate, obseruatam,ut Christianorum qui spem resurrectio

92쪽

coemeterij sinum recodantur,quod etia alio mysterio non caret.Αb hac ergo sepultura,nemo Christianus,qui in comunio e- parte ne decessit ecclesiae, arceatur, etsi casu mortuus fuerit. Quum dς sepui enim communieabatur viventi,& mortuo communicandum est.Soli vero haeretici recommunicati,publici latrones,& hi, qui sibi mortem eriminis conscientia adacti, consciuerunt,& quos in peccato lethali, nullis maenitentiae signis praeceden tibus,decessisseeonstiterit,prohibeantur.' Quam admonitionem in sepulturis c exequiis fieri oporteat. CAP. MI. IN sepulturis autem & exequiis mortalitatis atque huius e lamitosae vitae admonitio diligens sat,atque excitandi inter alia praesentes, ut recogitent sibi eodem modo hinc ex M.Leedendum esse, festin hac terra peregrinos agere aliam autem inquirere, ad q uam semper Oporteat suspirare. Nam quo pacto ad exorandam pro defunctis Dei misericordiam commonendi sin i,supra diximus.

ciamus. Hic in primis,quod Christus doeuit. & ira ur. lacri canones maximo serio praeceperunt, prae- 'mittendum duximus: nempe ut sacramentaeea meri clesiastica gratis ministrentur, dicente domi- υκ . no:Gratis Accepistis,gratis date. Quamobrem neq; pro baptizandis,consignandisq; fidelibus,neq; pro collatione chrisma Ex cocilitis, vel promotionibus graduum, neque alijs sacramentis di Tribvreu istribuendis pretia quaelibet vel praemia nili quid. oluntarie ' ''

offeratur, recipienda sunt . Neminem quoque ad quaestuosas inrieo. e. exequias cogi,aut pro sepultura munus aut pretium exigi vo-Praecipientumus, secundum canonicas sanctiones. Custodi interimae vespilloni de sua mercede nihil detrahentes.

's Parochis uictus necessarius suppeditandus.

CAP. II.

T quum lex diuina praecipiat,non alligandum os bovi Dinter 1 trituranti, quod v tiq; non boum causa, sed propter nos Marei o. dictum,

93쪽

I . Timo. dictum, Christus in Evangelio explicat: Dignus inquiens

ἔ- Iuses in mercenarius mercede sua. Ac Paulus toto capite ix. primae

ad Corinth. confirmat: Quis enim militat sitis stipend1js vn- l quam3 Quis plantat vineam, & de fi uctii eius non edit Quis pascit gregem,& de lacte gregis non manducati Neque enim, magnu est si qui spiritualia seminant,carnalia etiam metant. t Quamobrem, dispiciendu est ut parochis Euangelij praedical toribus certa ac copetes subministratio victus& vestitus fiat,d idq, ad eum modum,ne in administrandis sacrametis quippiat exigedo,oneri sint parochianis aut cibum vicatim discutieni do emendicare cogantur,quo nihil turpius aut sordidius. Uicecuratos quos uocant,ex prouctibus ecclesiae

congruam sustentationem recepturOS. CAP. I I I.

IN primi igitur, qui per vicarios seu Vicecuratos ecclesias

parochiales regendi potinatem a nobis acceperunt,ijsdem vicarijs tantam ex prouentibus ecclesiae parte assignabui, qua vitam cogrue sustentare possint.Quod nos inter v intandum pro ratione locoru ac parochiarum ut fiat ordinabimus.' Qui ecclesias unitas habent, Uicarris perpetuis

portionem congrua assignare oportere. CA. IDI.

ECclesiae cathedrales ac collegiatae, itide monachi seu religiosi qui ecclesias parochises aut suis ecclesiis vel monasterijs unitas habent aut regendas alijs c5imittunt,aut: in 'S V - praesentando c5mitti procurat adeo interdit omnem prouentum emungui, ut residui redditus, qui rectoribus ecclesiaruinpermittutur,nimis tenues sint & exiles.Quamobre nostrae cu' rae erit,ut tanta portio rectori b.istis assignetur, unde iura episcopalia soluet e, & congruam sustentatione habere possint. TUbi redditus no suffecerint,quid agendd. C A P. v. VBi vero redditus ecclesiarum non suffecerint,iuris consilium sequendu putamus:nempe v t duae uniatur: aut si id graue videbitur,saltem una aut plures ctiam vicariς, nς ii Vηδ' quae ad altaria in eiuscemodi ecclesijs fundatae sunt ipsi ecclesiae parochiali ut vocant incorporentur: sic tamen,ut quo i ad fieri potest, per parochum officium, ob quod vicariae illae fundatae sunt, minime negligatur. Porro decimas potissit a parochis ac ecclesiae ministris deberi non dubium est. Nunc quum illae passim alaicis magna ex parte usurpentur, neque

facile ex eorum manibus diuelli possint,videndum num dili- Senti

94쪽

nx CONSTIT. ECCLEsIAITICI s genti cohortatione, aut alia via iuri consentanea, parocho,

cui ecclesiae redditus ad victum non sufficiunt, hinc aliquid emendicari possit. IV Denarius consuetus, sed duplicatus, penden

dus. CAP. v I.

Ostimo loco iustum ac decens putamus, ut singuli pa- rochiani denariu illum consuetu, sed duplicatu, saltem in anno quater, videlicet infestis illis maiorib. veluti in V

deri potest. Quis enim tam sordidus est,qui no aequum putet, cHens ἡκ γε ci ac temporalis subministrare illi. a ouo

modicum quid caduca ac temporalis subministrare illi, a quo spiritualia ac sterna vicissim repetit3Certe omnes scire debet, eos,quI In sacrario operantur,quae de sacrario sunt edere:& qui altario deseruiunt,cum altario participare. Nam & dominus ordinauit,his qui Euangelium annuntiant, de Euangs I Corin.9lio v iuere. Qui se unica solutione quae uno albo rotato fiet)liberare volet, id ipsi liberum esto. Ne vero parochus aut in contentionem aut suspicionem trahatur,potius haec pecunia per ecclesiae oeconomos a ut alios probatae fidei viros collizetur, ac ipsi parocho numerabitur. ψ

TLaudabilem consuetudinem Agrippinae Coloniae. per haec non abrogari. CAP. VI I. LAudabilem tamen cosuetudinem in ciuitate nostra Colonien . erga sanctam ecclesiam, pia deuotione fidelium introductam per has nostras synodales constitutiones nolumus lininutare, donec ipsis parochis intra eandem ciuitatem de sumcientiori victu fuerit prouisum.

DE CONSTITUTIONIBUS Ac co Nsuetudinibus ecclesatilicis. O CN. I.

E costitutioni b. humanisaeecelesiasticis cosuetudinibus mastita in praesentiarii in ecclesiaDei concertatio est, quam ecclosiae turbatores,vt eeclesiae authoritate euerteret, ad nihiluq: redige em. inue prui At populus hic docedus est sanetorii pa trilegula sequi, qui diligenter admonet traditiones eccle

95쪽

ecclesiasticas praesertim quae fidei non ossiciunt,ita obseruau- ω,v t a maioribus traditae s unt. Sunt autem illa quae non scripta sed tradita custodimus,non v mm generis, queadmodum Augu . ad diuus A ugustinus tradit. Alia enim toto terrarum orbe obsera nu ri uantur a patribus, nobis, quali per manus tradita. Quα quidem putanda sunt,uel ab ipsis Apostolas, vel ex plenariis com cilijs quoru est in ecclessis saluberrima authocitas comme data,atq; statuta retineri, veluti quod passio & reuirrectio Mi ascentio in coelum, aduentus Spiritus sancti,& quadraget ima V annua solennitate celebrantur: quod die Veneris a carnibus abitinetur,atq; alia multa,quae ab uniuertis merito obseruan- . h. tur. Alia vero quae per loca terrarum, religionesque variantur,sicut est quod alij ieiunant diem Mercurii alij no,alij quotidie communicant corpori & sanguini domini, alij certist diebus accipiunt. Et siquid aliud huiusinodi animaduerti poteritotu hoc genus reru liberas habet obseruationes. Quod enim neq; contra fidem catholicam, neq; contra bonoS mores elle conuinci tur, indifferenter est habendii,& pro eoru inter quos vicitur,societate seruandii. Sic diuus Ambrosius August1nia docuit de hoc altero genere interrogantem: Tu in- . quit ad quamcuq; forte ecclesia nimiruin unitate catholicaeo ς permanente) veneris eius more serua, si cuiquam nota γ' ις vis esse scandalu,nec quequam tibi.Sed de his ac quatenus ec-. elesiasticae ista constitutiones oblisent, alibi latius dicemus.

γ' - ' Ieiunia ab ecclesia indicta,reuerenter serm

mus,admonendusque populus cur sint instituta, nempe ut corvus per intemperantiam cibi ac potus luxurians casti

corpus per intemperantiam cibi ac potus luxurians casties rin, M agetur, inseruitute mi redigatur, quo animus vegetior ac liberior laudibus diuinis insistat,diuinari; voluntati sese attem Aug. in Io. peret.Magnum certe & generale Ieiuni iam Mabstinere ab o-ca- ieiuniu mnibus iniquitatibus & ab illicitis voluptatibus seculi. Ad

ut'm δ hoe perfectionis qui nondum peruenit, is ecclesiae indictum e. dist.1 huc vocans, haud contemnat. Irrisores ecclesiasticorum ieiunioruin resel

luntur. CAP. III.

Vi ecclesiae ordinationem irrident illique diuum Paulum opponunt, quasi is ieiuni js ecclesiasticis contradicat,

96쪽

grdicat, grauissimani utrique contumeliam Apostoli doctrina dedita opera adulterantes inserunt. Non enim ecclesias. Quod cibi genus perpetuo intes tat aut Iudaicum idelectum contra apostolicam doctrinam inuexit, quinimo cum Paulo semper docuit, doctrinam esse daemoniorum, cibitin aliquem immundum iudicare & prohibere,quem Deus creauit ad percipiendum cum gratiarum actione fidelibus,&his qui cognouerunt veritatem,quod scilicet omnis creatura Dei bona sit, & nihil reijciendum quod cum gratiarii actio ne percipitur. Sed potius ecclesia veteris legis ac apostolic rum virorum exempla sequuta,tesimia quaedam publica certis diebus indixit, iubens tum a carnibus abstinere ,& cibis aridioribus uti,non quod carnes immundae sint,sed ut luxui temperetur. Qua de re in Gangrensi Concilio quod non multo post Apostolorum tempora obseraratum est pari censura damnati sunt, ituri hi qui nonnullos cibos carnium illicitos re putarunt,tum illi qui praeter necessitatem corporalem superbientes, ieiunia communia totius ecclesiae putauerint contemnenda, persectam in sua scientia rationem vindicantes, quos anathema esse, Concilium illud decreuit.Atq; alia multa quae nunc in contentionem rursus vocantur v t succincte

admodum,ita Christianissime apostolico spiritu dissiniuit. ΓEcclesiae constitutionem charitati cedere.

C A P. IIII.

CVxvexo criminentur hostes ecclesiae eius institutum,

non videmus, quum ipsa nulli inijciat laqueum quod hanc constitutionem adeo ligare non velit , ut vel charitati vel necessitati minime cedere debeat.Quinimo libe Cap. eonstrum facit, quolibet tempore quibuslibet vesci, modo id vel liu de ob charitas vel necessitas suadeat,adhibito tamen utriusque meta Rx iςiμ- diei si praesto sint aut saltem alterius, nimiru anim , consilio.

rQuid in ieiunio potissimum spe standum.

Am quum in ieiunio ratio potius indictionis quam absti inentia ista a carnibus spectetur, admonendus est popli L lus quum ieiunandum erit,non minus sumptuosa S protin

xa illa piscium fercula quam carnium vitanda: bellaria item illa,magis quam carnes inflammantia.

97쪽

Orig. sup

Leuit. Hieron .aduersus Mota.

iae reti

edarguuntur qui Quadragesimae obserua

tionem contemnunt. CAP. VI. I r. ἶelim.T. Insti tutio antiquissima est,a temporibus

Apostolorum ad nos usque deducta, cuius violatores plerisque generalibus Cocliijs, praesertim Toletano octavo, acerrime redarguuntur, religionique contrariae Ambro. in monstrantur. Atque adeo omnes quotquot sine ineuitabili sermon dς necessitate seu fragilitate,euidentique languore,seu etiam unciis, iues' possibilitate aetatis,diebus Quadragesimae esum carniuatieta Ex Eonei. repraesumpserint,alienos a sancta comunione decernit,quod Tolet.f. sacris diebus abstinentiae obliti sint, disciplinam ac Quadragesime dies quae anni totius decimae putamur,quae & in oblassi . . tione ieiunii Domino coniecrantur temerarie prophanaue

λ ω rint.Quos vero aut aetas incuruat, aut languor extenuat,aut

is Adnecessitas arctat, nsi ante prohibita violare praesumat, quam H Iasacerdote permultim esse percipiant. sacerdote permissum esse percipiant.' Letaniae Sc Rogationes cur institutae,&quomodo populus admonenduS fit. CAP. VII. Ex csicit. Elantas,id est, supplicationes, seu rogationes, in dicto

triduano ieiunio ante Domini ascensionem patribus placuit celebrari: quibus omnes interesse iubentur, ut quemadmodum omnes peccauerunt, sic& omnes pro venia supplicent, omnes' ad Deum corda cum manibus eleuent. Quinqua potissimu Letaniae istie principio institutae sunt, ut 6υνιψ' era, tuin populus diuina institutione admonitus,clementiam Dei . ν exoret,quo pestes,clades, calamitates, ines, bella,& id gens' ris aduersa, quae nobis iustissimo Dei iudicio ob peccata nostra infliguntur,ac sub id anni tempus,nempe Veris luti bella emergere atque terrae fructus, qui tum in flore atque teneri adhuc sunt,facile corrupi solent)potissimum imminent,auer Iaeo-vlti. tat & tollat. Vt autem eccletia fiducia erga Deum quam orani Reg-ι7. tes ac petentes habere necesse est tum nobis adaugeat,Heliam 'proponit hominem nobis similem & passibilem, qui oratio ne orauit,ut non plueret super terram, & no pluit annos trcs, ct menses sex. Et rursus orauit,& coelum dedit pluviam,& ter

la dedit fructum sui un. Quod si solus Helias petens exauditus est, num cum frus ecclesiae suae preces auersabitur Z Hic in terim populus docendus est, quod non solum quae animi sed quae corporis & externa bona sunt, a Deo omnium autho

98쪽

DE CONSTIT. ECCLESIAsTICI s. 83re postulare oporteat. Et redarguendi illi haud ita multo quam gentes,meliores qui vel sertunae,vel suae industriae, bona temporaria accepta ferunt.

's Processiones intra septa ecclesiarum

peragendae. CAP. v m.

Vod processiones per agros & campos peraguntur, rationem quidem habet, nempe quod populus oret ut segetes ac fruges terrae a Domino conseruentur Vertim ut alia plurima, ita & hic mos hominum malitia de prauatus est , quod per occasionem talis deambulationis

quae Deo placando erat instituta pleraque scelera com mittamur. Quamobrein nobis satius videtur, ut hae, aliaeq: supplicationes ac processiones de caetero intra septa ecclesiarum religiose fiant, ac ut in templo, loco precationibus peculiariter dedicato, oretur Deus, habeaturque tum pius rei ac tempori conueniens ad populum commonitorius sermo. Nostris tamen Sustraganeis liberum relinquimus,ut ipsi in suis dioecesibus de hac re, uti mores regionis patientur dispiciant. 3

's Admonendus populus, cur seriae institutae.

DIligontex quoque populus admonendus est, cur feriae,& potissimum dies dominicus qui a temporibus Apo Apocal.I. stolorum in ecclesia Dei semper celebi is fuit institutae sint. Nempe, ut tum in unum omnes pariter conuenirent ad audiendum verbum Domini, ad audiendum quoque sacruin,& communicandum.Breuiter ad vacandum Deo 'soli. ut dies illa tantum orationibus hymnis, psalmis,& canticis spiritualibus transigatur. Hoc enim est sanctificare sab- Exod.2o.

amobrem cupimus, hisce diebus prohiberi nundi πα

nas,claudi cauponas vitari comessationes ebrietates, sumptus, lites lusus improbos. choreas plenas insaniis colloquia praua, cantilenas turpes. Breuiter, omnem luxum.Nain hisce & quae haec fere semper consequuntur bla - Esaia r. sphemijs ac periuriis nomen Domini prophanatur,ac sabba- , tum quod nos admonet,ut quiescamus peruerse agere,& be- 'nefacere discamus contaminaturi s 2

99쪽

v Dies dedicationis templi extra Coloniam, uno die ubique celebrandus, Sc quomodo sit ad

monendus populus. CAP. XI.

T quum in diebus festis quae dedicationi ecclesiarum peculiariter dicati sunt plerunq; indigna committantur, 'adeo ut videatur populus tum potissimum comessationis causa conuenire visum nobis est, ut per dioeceses nostrasr uno certo die anni quo eiuscemodi festa dedicationis in in o tropolitana nostra colitur in reliquis quoque ecclesijs omnia bus extra ciuitatem nostram Coloniam Agrippinam consti-

α tutis obseruetur. Nam intra Coloniam summo nostro templo suus honos constare debet, quod & in alijs oppidis insignioribus, ubi una caeteris ecclesijs praeeminet,obtinere placuerit, videlicet ut ibi minores ecclesiae pridie eius diei qui dedicationi ecclesiae summae eius loci consecratus est, aut die dominico proximo praecedente suas singulae dedicationes celebrent,obseruetur. Docendus autem est populus dedicatione templi significari dedicationem Ecclesiae catholicae accu- iussibet hominis Christiani, qua copulatur Deo. Nam ut di-lius Augullinus ait: Quotiescunque templi sestiuitatem colimus , si fideliter ac diligenter attendimus,& sancte & iuste vivimus quicquid in templis manufactis agitur, totum in nobis spirituali aedificatione completur. Non enim est mentior.Corin.n xus ille,qui dixit: Templum enim Dei sanctum est quod estis vos. Et iterum: Nescitis quia corpora vestra templum est spiritus sancti ' Cur templa de altaria consecrentur. CAP. XLI. X vetustissima institutione & more receptum est templa August.

alii .c. mis & altaria,& pleraq: alia,quibus in templis ad excitadum

saru laten x-fidelium animos,&diuinum cultum explendum utimur,nxδα' consecrari solennibusque precibus ac benedictionibusae cari Deo, quod in veteri quidein Testameto praeceptu etiam '- diuinum habuit.Quemadmodii Exod.xxxj.& ij.Paralip. xxij. legimus. Vngitur praeterea secundum ecclesiasticam consuetudinem quum consecratur altare,quum dedicatur templum, quum benedicitur calix, idque non solum ex mandato veteris legis, verumetiam exemplo beati Sylvestri, qui quum cons crabat altare, illud clirismate perungebat. Verum unctioni

sacramentu, aliud quidem efficit & fisura tam in nouo quam in

100쪽

in veteri Testamento. Vnde non iudaizat Ecclesia, quum vn- c.i.&Rdectionis celebrat sacramentum,sicut aliqui mentititur, q ui ne s/ςx vnia que scripturas neque Dei nouere virtutem.

AT Populus docendus,quid agatur resignificetur iii

consecratione temploru& altarium. CAP. xiii.

QVamobrem populus docendus est, hic aliud agi atque

aliud significari quum consecratur templum. Fundun--tur preces Domino , ut hunc locum sibi peculiariter dedicatum esse velit, ut diabolum & eius potestatem inde penitus expellat,ut omnes qui huc deprecaturi conuenii mi, ex z. Reg.6. 'quacunque tribulatione consolationis diuinae beneficia conasequantur,ut ab omnibus pariter conuenientibus, Deo tam des soluantur, diuinum verbum audiatur, ac ecclesiastica sacramenta ministrentur. Peculiariter altare consecratur, ut illic oblatio munda Deo offeratur, hoc est, sacramentum coraporis&sanguinis CHRisTi , quod in memoriam passioniΘdominicae immolamus. Quoa vero praeter preces,aspersionis etiam atque unctionis aliarumque rerum solennia anibentur mysteri j secretioris plenum est: non quod inanimata ista gratiae diuinae susceptiua sint, sed quum haec visibiliter fiunt, admonetur Christiania Deu omnia haec per inuisibilem vir-lt.Gr.3.6tutem in anima operari,quae est domus Deo dedicata, v bi fias des fundamentu facit, spes erigit, & charitas consummat. Siregnat ergo templi dedicatio tam fidelis animae quam ecclesiaciun CHRIs To desponsationem. Ipsa enim ecclesia catholi ea ex multis vivis lapidibus adunata verum Dei templum est Quod si Dei templum sumus, altare intus habemus. Altare quidem nostrum, cor nostrum est. In hoc altari fit facrificium laudis. Sacrificium enim Deo spiritus cotribulationis, & cor contritum. In hoc altari fit comemoratio corporis & sangui nis c H R I s T i. Hinc preces ad coelum ascendunt:ad cor enim respicit Deus. Quamobre nisi omniaque in huiuscemodi co-secratione exterius aguntur, in nobis spiritualiter impleantur, parum hinc fructus nobis accesserit. Quid enimexterior ablutio vel inunctio sine interiori prodest3 Cur benedicantur cam Danaei CAp. x mi. II Redicuntur quoque campanae,ut sint tubae ecclesiae mili tantis,quibus vocetur populus ad conueniendum in tem plum,& audiendum verbum Dei: clerus vero ad annun-

SEARCH

MENU NAVIGATION