장음표시 사용
41쪽
o. . a ut auorum adsese ampent i perςot. Et cap. rti de Immorti a ae p ic: Hic autem perverse sirimportun. s. iiciun Si brutorum anima Aper inrmor i bru seroo incrin, nec ri. sequetur, ea iterum incor ventura/. enim perri liculum est cx mare, anim hasce in rerum nato etiamnum talento. rκustuti rei aditorum videndum inigenio nisi ateriarite praepa semper tamenn ullini re, necun minscenam retatac sed n in qu ridie in earum locum succesur creari: inΝumerabita enιm ruria animarum inutiles pra in iacerent in iniverse, numrro earum cressenteperpetuo in inquitum. Sin iterum in carpo v iant, praexistere manifestum es: DI Miorum tam certe hominum anima etiam proxistunt. Qua tam vecors e, inibo prodigios ut diductum oti alti sc chinum fatiorum argumenta . res ire eam ct explodere vaseant. Nemo certe cordatus homo sententiam i
tam amplictetur unquam, qμψmstulti uus memoriam tantum cens' ἰὸ,d r utare potest. Nam certis in est ob extitisset,seal Quid de vi- Osua antea tameminissensic. suiu quod animarum harum prae sentiam Me sui, in materiam ab tua mandam ingressus intelligi haedis es deripossum. Primum, etsi idem negari haud potes quia . animarum brutorumpraexistentia conces pulchre viamsternat adhumana - :-- etiam animarum praexistentiam inferendam sequelam tamen non esse ne Cariam id altera πὸ uera 'sta posse. Srcundum sies, etia' equo emeia retur,nihilinis tamen absurdiquoadrationem'sed tui, Finstitui,-οnis praeiudicia, alienarum, securitum, quos retandi ius hic non 'mser istione, caec innantur Ex Gi7l. 86.387. in hoc tam apte tamq, cu- conclusum, hic unapuset objectispreverse; ore nimirum ex ista mentatione, ut anima brutreum etiam torum procrtim persectior ut . . modissub aist iam haec di cultasy ejam concocta est,sedetiam vivan seo se mortem fruantur. - ς nireptia respondere ausim, millici ceration.
pree ct in brutis pariter ac in homini spirisin immediatu instrumentis esse unctiois,m vitalium. His adi potest: Bruta homineis in praesentia idem eum.
tum terram, una incolere,eMimocalamitatibuι ignis, deluviorum erramo tuum ariter esse obnoxios. Improbabile esse, timmensum aeru atherusi spatia, an olibi habitandum innius tantumgrneru hiaberet,inem Angelosjseus
nius, bonos malist. Non miror enim hac foro olicitudo, quam si hominet i, in .sereni ursem,aut Sirentima c. Congruitatis vi luperiodotis aterna
42쪽
s plantia, rerum omnium c AEtrice, in animab-brutorum nesime, a Lucii ria diei breviorci esse posse, rout essentia propriet M ct reje ius ad uniri, sis pustulatrat ; unde σ ducenso earum reditu 1 iuxta vel celerior: vel tardi sectiore: Bonitati ivina convenientim es t re, Pasit quam secat natura b ut sum patiatur; frustras ira extitura si vitalibus operationi ui priventur, domos commode habere est exercere queant. hiis magos capacia fore tautis in aiar rostatu, quam conversionis in hoc. Cum inrezecturici aeris incolae externum corporeum' fensum habrant, obiectorum varietatem non minus idtegratam fisturam fuisse uam hic apud nollerrestres isto πι etiam innuere videri sese revera apud isios animalia aerea, cano videlicet, eruolo milia. Ergo, in concludam, rationem nultam esse prater mordal et rem, ignorantiae matrem chus, angustum animum e nimio amore sui O rerum aliarum despicientianarum qua sectat ut tam considenter o pertinaciter censeamus rutorum an
mas vivere, desineresimul ac abi hoc corpores arentur. Plausibilem e Midem I riem pras eri Dc sententia ario ut quem obieemonis vis cogeret veram,aeam habere,parum aut nihil esse videretur, cur isium ejus pudiat At mn adeo facile dirimitur hac contraver nquam enim manifestum sit, animo brutorum substantia esse reat ter a corporibus si iis arabito, tamen uni ea
duntaxat congruitarem vitalem nemis terre m habeant, vitam in a. e r emperare nequeunt. Unam autem, beant congruitarci vitaleri a rejisi unius consilio O sapientia pondet, qui fecit omnia. Praeterea animae bruto rum natura magispal a esse Himur, qu mur hac morio evasi neut risi
macia ni -Breviser itaque concludam,mero lumine ratio is certo de
ri non posse, animas brutorum n ' 'st interitum visere, velincongruum ess . incipiis natura vivere illas Hirmare.
Ex allegatis Viri Erudita locis patet, ejus sententiam ad sequentia redire,
i. Bruta non modo vivere, sed&s tire i. In intelligere Voces fias, atque animadvertere hominum actio tres, & habere internam facti conscientiam, & memoriam. 3. . Hinc praedita esse amma a corpore serum distincta
4. Quae quidem sit immortalis, uti nec materia quum di latuitur; redia satur in nihilum, haud tamen felicitatis compos. s. Dam extra terrestre cornus eam nullius rei sensim aut per on habere, atque solo corpore terrereri vitaliter assici c. Probabiliter tamen existere priusquam in id corpus veniant. . Post mortem pariter subsistere, dc si forte non vivant, quia sorte
unicam duntaxat congruitatem vitalem, nempe terrestrem acceperint.
43쪽
Non permittit instituti ratio, ut singulas istas positiones expendamu sed paucula de iis monuisse sustici Et primo quidem haud inviti fatemur, illi
nonnullas brutorum actiones, quae homines ipsos in illiporem dent, &mani sisto rationem sive in iis sive per ea agentem arg t, uti sunt sormicarum apum labores, avium cantus, ciconiarum stati abitus dc reditus. Sed eos tandum est, sipientem ac potentem Mentem posse facile per res creatas opem ejusmodi producere,quae testentur eas regi&moveri prudeliteres rationi construentissime, licEt ea ratio non si pars brutorum, aut internum princise ii ' huiusnodi actionum; plane sicuti conita esse horologia tam artiticiose quae non modo horas indicent,sed & distinctis N i ves re memorabiles voce, . edant, quod tamen nemo non artificis ni is ingenio, quam cuidam horologii animae tribuere solet. cundo quod attinet ad vitam brutorinn, patebit ex im . si a dicendis, noxime ambiguum vitae esse vocabulum c pronunciari de Deo, de ment de homine, te phuata, de bruto,quanquam absurdissimum fit putare.
res tamen divellas idem vitae gcnus visci c. Hoc vero controvertitui: num bo suae habeant iraturam actionum&passis muri suarum consciam; Tertio nec . sensum iis Cartesus eripuit, si ea vox designet certum motum corporis, quo huius organa, cerebrum praesertim, assiciantur occasone propositae rei mat italis. At qui S cogitationis ipsis tribuit, motuum corpori occasione pucd ctas, sania eum re ita mente donare, eoque in hominum classem renue ponet. Neque juvat excipere, animam brutorum mediae se an esse naturae
inter mentem humanam & substantiam corpoream, quam Viro dori quoi dam placuisse opinionem recordor. Nam dustituimur omnino idea animae. si nodi medi neque ullarum rerum finitarino,nis cogitantium & cxtens rum nobis data est notio, & quicquid format cogitationem intelligit, id i ne principium habet in se cogitandi, id est mentem. Quarto verum aliqua tenus est, animas pecudum, materiales quoque, post mortem subsistere Quum enim Scrii tura sacra restante , anima S principium vitae pecudum sit gula puta subtilissimam ejus imirtionem,quaeret quam massis, sanguineam celeri motu a tot incitatque, si is autem ad corpora pertineat, atque nutilum corpus, sicci dissipetur ac dissuas procul in oras diseergatur, in pristinuita
nihilum abeat, certo inde colligitur, ncque an minoiratorum mortuorum
ossare existere. Interim panico hae is uineae bruto moxiente illos amittunt modos, quibus ante vestitae faciebant animam ; ac proinde post obitum bestiae c non porro anima, sed solium materia sunt. An vero die ultimo, quivi omnes
creatae res liberabuntur a vanitate, cui propter pe ariam sunt obnoxiae, uti Paulus tradit Rom. 8. 1 i .r r. bruta quoque sint vita r Onanda & consequen-.ter animam re iuratura de illis ipsis praticulis sanguinis, quae anta erant vi
Wincipium, d sinite nolo, sed in cin ius is dicti ut ni haud me sitis
44쪽
prosteri inalo. Quinto, utiliter accipimus, animam pecudum haud vivere post eorum obitum, licet existant, &aselo corpore terrestri vitaliter assici: quae tamen posterior assertio obscura valde ex ambigua, nedum omnia tu, fili est, si quidem corpus vitam ab anima, neq; vicissim anima abs corpore et ipit hine enim recta concludimus, ipsam nonius corpoream & a corpore periclentem vivere vitam, neq; cogitare vel intelligere & animadvertere, quae' qui facit profecto essentiam habet in se de ex se viventem, qualis cst mentium.
Uod denique attine raexigentiam animarum brutarum, certum est quia Deus post priniam molis extensae creationem non producit novam materiam .
sil,stantiam illarum materialem existere prius quam illis induatur modi quia hiis quando induta est, anima fit: quelio odum in consesn est, generati
nem corporum novorum consistere in coitione particularum a condito mum
do jam existentium, de usque huc di*ersarum,sub nova sorina, novo illarum
stia, motu, novaque massitudine, ligura & quiete Pendente. f. iso. Quoade sentibus humanis observavimus, esse eos compositos p tim ex corporis motu, partim ex mentis cogitatione, idem de te nendum in Petere portere proprie est volitionem vero cile modum c
gitandi, hi unita ad mentem pertinere constat Sed in Philosephorum Sch
lis ea vox haud nudam significat volutonem mentis, sed quatenus ea certum corporis motum smuitur aut comitatur. Quandosentire corpus dicitur, V
telligitur peti vel affici a re i sisera: quanti autem motu tendit ad rem appetitam, eamque sibi conjungere nititur. Atque hactcnus bruti, Mnatribuitur appetitus, licet voluntate careant. Periratus distinxit appetitum in sensi i - & intellectu remollumq; ab anima si vitiva, hunc ab intc ilectu de rivavit; reis, nisi male explicetur. Ei sensitivus quidem partim ab objecto par tim a principio vel origine sitam habet appellationem: tendit enim versu rem semibus propositam, & eo ipsi, quo res sensibus obiacet, sive incorpore
morum hunc quo se cum ea studet conjungere, sive in mente volitionem producit. Intellectitatis contra appetitus ad solam referri debet mentem, neque vergit nisi ad rem ipsi ab intellectu suo monstratam. Et quemadmodum api' . crus sensitivus facit ad conservandum corpus: sic dc intellectitatis ad beat dam mentem: qui finis utrobique obtinetur, si appetatur res sive corpori sive anenti salubris, non autem noxia. Appetitus naturalis est motus comoria prima ejus sorinatione inditus, quo ad res conservando sibi necessu ias sertur,
di quo proinde absque dei ictionis certo periculo carere non porest, uti sint funes ac sitis, quae scuti non pendent ab arbitrio mentis, ita Lutis cum lim' i inibim communes sunt.
45쪽
Vae ad defendendas aut explicantas investigandae veritatis regulas, ab auctore hoc paragrapho traditas spectant, pleraque sunt alibi a nota in medium allata: quapropter hac vice pro consumatione praecepti s luidi, ue
di i , ore vias, allegasse sufficiat cibit multitudinem partium unius veritatis, composta tum humanae mentis finitatem,qua impedita de pluribus simul rebus cogitare nequit. Prosccto enim utὶspemtor qui unico re monunto ei cumfert oculos per totum conclave multis ac variis pictiuis exornatum,singulas bene contei lari ac dijudicare haud potes sed vix confusam & obseurusitaniam omnium uot notionem comparar: ubi verb unam post alteram irrctoctis is tabulam pictam intuetur dc undiqua ' dispicit , dcnique omnes recito dignos est: ita quum mens fugitivos intestatas oculos ad hlures ac dive so idea, aut rerum eis es simul dirigi ne unicam quidem clare & distincte it: quando autem veritatem ex pluribus annulis catenae instar compositam, in suas primum partes dividit, deinde singulas ordine considerat detixa in iiis attentione, nudum cst dubium, quin ea tione tandem universorine comprehensura. Quarta, quam sibicanesius posuit in scrutanda 'eritate, lex haeium in quarendis mediis um in is o-tum p ipercurrona , ta ρ- tuta enumeraret, stadomnia circumlyise et, ut nihilast omitti cor o Ei Nemo existimo irum sipientem tantam de ingenio ibidi ; suo conce pisse Muciam, ut rosectam de adaequatam rerum cog itionem tibi promis rit. Nam prolia is scivi majorem veritatum partem in prosundissimo puteod mersam nos latere, neque ulla diligentia humana in lucem protrahi posse, sedeas modo dissicultates omnes sibi proposuit enarrandas, siue S succurrerent, debitaque impensa opera resolvi possent. Sed paul , haec sunt altius repetenda& si ita declaranda. Si verum dicere fas est primo nullius rei cognitione pol l iis nisi mentisnostiae, quam conscientia novimus, ubi nostr sco tationes ' enue attendimus. Et tinuitulum qua b cist quod de mente humai stimus, aliarum uaecunque esse possunt rerum notitiam madiosus; liccis stra sectantes 3 Nam quo 1 ad caeteras attinet res, quas idearum ope, non senscientia, myvimus, vel nosse profecto non ipsae, earum modo picturae ' sectantur de nosciantur, quae duo coite multinia disserunt, sicuti nemo assi misit, eum qui vidit est icin Alexandri M. in nitimo exi est , ipsum hune Vidisse Asiae di itorem. Quid autem sunt aliud rerum ideae nisi cogitationes tum citcntiam, picturae initar in tabula mentis repra entantcsὶ pland quin admodum visu non iis uti colorias tantiam, sed iis modo superlicie
46쪽
extremam percirinius: ita intelle non ipsam rerum naturam, sia illarum tantuin ideam videmus. Veram enim vero quantulum est quaesi, iteriam,quod animi nostri species de rerum cilcntia depingunt i neque puro quenquam toro tam iniquum tamq; fastuosum velitatis arbitrum, ut astumet, traud esse plura
in unica atomo arcana, quam ipse perspicacia mentis assequi v. leat. Nempe Creator voluit, ut quantularumque rerum conditarum notitiae occasione ad . meditandum ipsum ceu omnis veritatis sontem ascenderemus , neque in contemplandarei i natura haereremus. Taceo, metirem vitio corruptam reiici corporisque socii amore plenam considerare potius quantum res aliae sibi , utiles aut noxiae, gratae aut ingratae sint, quam qu tem in se naturam habeant. 3. Primum lubet pauca observare de praeceptis Ethicis a Cartesio datis: deinde illorum loco subjungeinus nostra, itidem pauca, tamen particularia magis de disciplinae tram utili tamq; ne statae convenientiora. Igitur regula prima Philosephi haec erat: ut institiuo patria obtemper ret με ι- teri istam religionem r oneret optaniam iudicaret, in qua Dei bene
oofuerat ab ineunteatare institiuus: se in carerisOmnibusgubernaretju ra opinionci quam maxime moderatim a ue ab omniextremitate remo Hrua
communi usu recepta essent apud prudentissimos eorum um quibus i sesi vivendum. Manilinum es partem himus iugis primatri si clare ossicium boni civis, non hominiso ge re, eoq; ad Prudentiam politicam, nec ad moralem pertinere. Pars secunda virio complcctitur ossicium fideli: men in Ecclesiae Romanae, quod in eo conlinit, ut a b inani ejus totamq; religionem bonam credam, cui bonam esse nesciam, dc vcram salutaremque judicem, litat nul quam exploraverim: in quo Renatus noster, frequens alias sapientio cutitor, ae more cancrorum Pontificiorum haud deserit, ut summam illi injuriam. intulerint, qui adversi inc Romanae L lcsae placitis, vulgavere. Audiamus ipsum ex s. i. hujus de Meth. D scrotionis a Theologiam noseram reverebar,
nec minus quam quivis Mius beatitudinis alerna compossieri exoptabam. Sed . cum tro certo atque explorato μ vis m, iter quod ad iram darit, Q lis non uis parere quam in zio,verit-tossi a Deo revelataι humani ingenii capiti excedere, verςbarne in temeritatis crim inciderem, sid imbecilla rationis . mea examini abiicerem. Et quicunque iis recognoscendii atque interpretandis
vacare ara rnt, peculiari ad hoc Dei gratia inigere, ac supra vularitim hos minum Friem positi esse debere mihi videbantur. Uno loco ait, si religionem suam iudicare Numam :altero prostetur, si s
ritumine iis temeritatis crimen incideret a rationis imbecita examini is
j iter i. Illic placci viro sua religio, qui uis in ea ab atare ineunt jussit uiui, laete ad eam recognoscendam rcquirit peculiarem I cura iam O quis supra comunem hominum serrem ponatur. Igitur credidit dari judicium rectum an
oue examineic pueritum inititutionem susticere sita gratia Dei adfirmandam
47쪽
sdem, & recogn tionem dominae auditae non incumbere Christianis omni- bus, & mentem humanam conmittere temeritatis crimen, quando intello elimi ad gravit lino de salutaria veritatis coelestis arcana,S. literis pares acta di, ruit: quae prosccto opiniones sunt praxipua Romame Societatis ivlo
cerim. Hinc clare satis patet, Cartesium praeceptum dubitandi de rebus omni bus ante perceptioncm claram ct distinctam decla intellexisse veritate scita tanda, non item ad res agendas in vita humana transtulisse. Ceterum dictan sequi licet resulam in urgendis peculiaribus mediae ; naturae institutis
diversa esse in sunt, limuli objici animo respicienti ad metam generalem, qua citra felicitatis iacitaram nemo aberrat. Multi nempe sunt quando i , -- mites, qui singuli ad praerium ducunt si opum, ut parum reserat, cui ex illa insistamus, modo eum quem institimus semel, alacri pede indesinenter cala inus. At prosccto qui in praestituenda sibi meta totius vitae ab initio erravit,
apetrandae. Religionem inprimis legesq; divini cultus intellis' ubi si quis proposui absq;
ratione animum de illius bonitate blanda vi convincente constanter est tenax , in fine curriculi nihil nisi angorem, metum de miseriam invenire potest. Tertia reg Ea erat,uisemperseipsum polim quam fortunῶ vincere deret, or cupiditate, propriasquam orisnem mundi mutare: arsis universum,uisibi miter persuaderet, nihil ira Friaι cogitatioci abso i esse in nostra ρου- sta .. Epses et i hoc dictatum u eorum qua extra mentemsint aut ant,n strum esse, .n corpus. Necuniam n gloriam, o imperia adsummum omnia qua ipsi non agamuae a noro antempen crearbitrio. pinisne,appetisionem, δε- aerium, vestionest inliber actionα ns ι: lo pronostri existimari qua ut aliena, o expeti que non tin n stra 'testate: in eo cicalamitates ar, potissimum facere dc Christianae philosophiae quam iptime congruenter. sed praemonere oportet, quando cogitationes actionesve notitie dicuntur in nostra esse potestate, intelligi id de libertate ac lubentia quam in cogitando dc mendo sentimus quamq; alius nemo dare nobis vel erusere potest: ut minime excludatur gratia: & pcccati lex, Epicteto ignota, qua ominum cogitationes x actiones vcl ad bonum vel ad malum determisian tur. Ouisquis enim ad illas prolia intex agendum & cogitandum attendit,eiu obsta at, liberrimὰ se ac sponis vel bonam vel malum agere, ac propter diis
48쪽
idi tam grathe aut peccati legem cum actionum & cogitatiotium libertate nos. ognare. Ne rue essentia nostra nos ad hanc illisve actionem determinatim omittere illam salvis nostiae naturae attributis ac proprietatibus possisius modo vellemus, quod scholae vocant indisserenitam ad uirums 'ppositorum. . Ita quum animus nobis cst, corpus recreare deambulando, penes unicum stat Harbitrium nostriim, num aedibus exire,an porro operi adsidcre&deambulati onem inremaittere velimus. Ut autem ab aliis amemur, honoremur, divitii ni stemur, in nostra utique potestate non est, oc quando ea desideramus, ali na proinde incerta expetimus. Quod corpus ejusque diverses attinet status, non puto id cum fortuna, honore, existimatione, r usque aliis extra nos positis in eun&m venire cen- sum, liquidem divitia lege una cum mente unum facit compositum, ideoque mens illud ceu corpus Mum considerare& curare debet. Unde A non potest non dolere quando aliquod corporis minebrum malo est affectum, nisi cog tet istam corporis vastationem conducere ad sui emendationem ac selicitatem, quam profundam firmamque cogitationem laetitia sequitur. Sed talia cogitare morborum, vulnerum, mortis aliarumve calamitatum occasione, er gra'. tiae, non per naturae legem, mentem comori jungentem solemus. Unde patet, Stoicos immunitatem a doloribus non solum silia jactasse ed de praeter rati
Porro licet quis studiosissimὸ istud Epicteti praeceptum a Carteila repe-
tritan observet, nunquam tamen eius observatione veram animi imi tradit
tranquillitatem laetam, quae ipsa est beatitudo hominis. Etenim sunt res di versae, malum sentire nituum,dc stui summo bono, cujiri desiderium olimibus est innatum: illud saepe stiloris, hoc verae est felicitatis. Quare tempus jamnione ut ipsi pauca subjungamus monita, ex morali doctrina petita quibus si iuremus reci A nos humere viam ad assequendam beatitatem aibitramur. dit itaque imum: ut semiter nobis persuadeamus, lari sumum bonum,cujus si la possessio bee atq; privatio reddat miseros sumum hoc bonum esseDeum. secundum: ut diligenter recordantes, nos carere bono summo ac proti de miseros esse, nem ad illud recuperandum operam constantissimὰ impei damus, quo denuo cum illo conjuncti beemur. Tertium: ut mentis intellectum ac voluntatem ad I cum semper de - ubique contemplandum, cognoscendum de amandum dirigamus, corpore nnisi ex Geatoris placito utamur: in quorum ossiciorum executione nostra
cum Deo coniunctio posita caeo tum: ut quoniam ossicia alia Deo, alia reliquis hominibus, alia nobis ii sit, tantur, unicuique suum tribuentes,omnibus singulis de curiosi
49쪽
beatitvilinem obtinendam, & ut propterea certo credamus, alio nos medio cum illo conjungi oportere, dc quodnam Abid si medium, summa cum industria investigemus donec invenerimus.
An. 3o. 3 i. De sede rationalis animae in corpore ab erit litis mul- xum semper fuit disputatum, aliis eam in corde, aliis in stoniacho, aliis in cercbro, aliis in toto corpore collocantibus. Totam esse in toto corpore, totamque in singulis partibus, rectum est Phripati essariun, modo intelligatur congruent citcntiae rei cogitantis, a qua omnis procul abest extentio, quaeque non est in corpore nisi quatinus in eo operatur. Atque mei tem esse conjunctam omnibus nostrae ma sinae partibus iatis inde Pret, quod in omnibus agat, & yicissim ab omnibus 'atiatur, omnium enim motus de- terminat,bc omnium si e bonum sive ina n. tum percipit ejusin occasione aut laetatur aut dolet. Hoc tamen non imp dit, quo minus aliqua ut pars cor poris, in qua mens agat licui Rex in aula vel solio, unde spiritus animales per
usputat onibus, ex Henrico Moro subiungere placet cum usum hujus opiatonis tum abusum, sic vero ille l. r. Immorti ai ucs. scribit: Summa pinealem in cerebro glandulam ubi qu
abi sui breviter hac est: atio iam pineasem commune lieniseu percipi s se obiectorum omium, Osine anima posses irituum opera, organis uisuis corporis, ea omnia e cere, q- ηnima es carpari conjunctis tribuo. a landula hac ingulari um reliquas: Mi organa bina sunt ias
aterea molun abolinop r nervos transmisum in interi racerebri cone va, ct sic ad conarion, cert 'poros cerebri certo Ord ne AEt1 modo aperire, q rati quam tractiti vestigia ρ sentia Horum objectorum manent, postquam Murini ipsu Hos trariim te gnaturai in hoc acipμe cons eo quod Spiritus per ictos poro aciliui quamper alta cer bri pariti transituri Di. ne mento riam eriri, quanda Spstitio exinclinatione conarii iaciam partem crees, i d ierminantur, tibi tris i s lireperis tur; eo im enim tum modo, quanquans .estioni moveant conario, quo, senteo secto, me batur.
50쪽
P; tibi uintra tu ror incidentibim imaginationis iratur ctem Ori: inter O memoriam minimum interest, nisiquod reflexio in i. iu
praterit , ruando hoc vel D Objectum vidimus antpercepimio nimae natione prosiu omitritur. O m non omno hascui operatior es, quaru nobismeti sumi consciit, plures hae tamen quam rus ex hac hypothesi alii explicari p. se ut Me perceptione objectoris, motum jontaneum, memoria T im natione, opera huj-glandula, pirismim animalium cst mera organi itionis corporis,o- muri perfici posse: id quod aperte constabit tiamsi eno adeosvere expendamuι. ipsa enim deseriptione quam Carte facit tramini ionis imaginis, per oculum puta id cerebrium,inde ad naron emonstrari pots.conarion expers anima nullam usi us obiecti erceptionem habere. Nam ex iis qua habet in tractatu suo ue passionibus anima, plane constat, imaginem ab oletio a conario, propagatam per al,quam alii latitudinem in i dimprimi. Unde manifestis patet, conarion obiectum integrum nec percipere nec percipere posse, et arterdiu fugulas singularum partium percutionem habere concs u. Ai . ruid nostri totum percipit, quod id irco non tes esse conario. Et quod externum obiictum non percipimus duplex, non adeo est quoniam ἀρηοξ quitatem nisi do 'sex videbitur, Quod eo in armonstrat, ambo innos oculis simul nere pes e. Ego rofecto ortu sum procul sunt, me melius videre cum .
ambobi quam cum uno duntaxat utor,
Vuod motumspontaneum attinet, conseim una cum piritibusata regat A. Atione aliarum partium cor' ris principium iussi cient esse non pus, nam am commodam id e Unsu communii laxm largiremur facile patebit siω iri consi iremus rem tam imbre lom, tomi exiguam ut glandulam istam mniuo uou videri stirituι vi illa ac impetu acterminari posse, quo eo inciti νι δε eriendo, impellend. c simili vi determinari viderem; fore item nausenunquam, ut vix mias conarii pari tanti impetus dire tri si nempe cum . Whebum visu ruta,tam exiguum,qua extrema acicula, aut cum Vnid acup n- 'aitur, impressiones M ae Me minuta in glandula a Din externoso su esse Ghen Fac autem conarion totum semper agere in motu spiritilum dcterminando in aliquem musculum,fieri tamen non potest ut ita fluida materia, quales sunt spiritus qui proclitiante conario ficile retrocedunt, cursum suum unquam de terminarent vi illa ac impetu quosolent. Reliqua vide apud auctorem ipsunt. Morum omnium sum huc redit: merum esse animae imperium,quod spiritu
in hunc potius mustulum quam in illum determinat, in biq; detinci: inde ilia
Midum esse bruta etiam animantia animas habere oportere,d neq; Cartesus adfirmavit, nullum spirituum motum determinari impola mentis,neq; bruta
bi sequitur hario incorpoream quando sudicit dictae illari in co-