장음표시 사용
271쪽
hostes incitarentur, animadueitit, ex urbe plures copias euocauit. Ac mi inesti, quorum aduentu pugna recruduit, prastium atrox & nimis horrendum committitur .Hostes minis partibus nostros numero superabant nostris tamecoeleste numen adluit Itaque munitionem ea primum parte, qua Limici rem gerebant, expugnant. Idem res qui faciunt. Hostes in iugam v d sunt. Nostri eorum tergi sinhaerentes, itasse cum illis glomerarunt, ut cum hostes portas occludere vellem ideis per nostros minime liueret. Dyonisus namque Fernandus Melius primus ingre sius est, hastamque magna crassitudine transue sani obiecit, ut disclusis sores distineret. idem alij fecerunt. Hostes nihilom nus, ut seres occluderent, summopere contendebanti suit res summi certaminis. Hostes enim in eo vitam &tautem suam verti statuebat, si foribus occlusis aditu nostros arcerent. Nostri se subito victores fore confidebant ,si seres pertar aranerent. Itaque modo hostium magno conatu abducebantur ,modo Lusitanorum contentione discludebantur. Tandem chm eas nostri maxima. quadam vi , hostibus flustra repugnantibus,impulissent redecim primi,qui ad portam acerrime pugnarant,repulsis hostibus, urbem militari audacia pra cipites inieriant. Hostes cedebant in tamen, ut cedentes vim Narum atque telorum in nostros immitterent. E tectis deinde & a senestris lapides de sit nostros perturbabant. Hostes conserti in eos iam perturbatos inuaserunt ustamen Sy lilius&Mendeatus Alsensus Tingitanus,deinde Fernandus Petreius Andradius, de Emmanuel Cugna, de Antonius Garcesius, cum militum tu
masippetias attulerunt. Redintefrato praelio, hostes in fugam passim etasi 'fiunt: oc quidam in Tabaimi aedes se trepide receperunt: alij diuerus vijs ingressi, se sugae mandarunt: quod fuit in causa, ut nostri rursus persequendi studio dii siparentur. Viginti eos, qui in Tabaimi domum coniugerant, insequentes magnum diserimen adierunt. Hostes enim conserti eos aggressi sint. Vasciua Fonsecam,& Valbam Coclium,qui furentius in eos irruerant,occidunt Hiel nymus Limicus cum multum sanguini, profudisset,& vires illum omnino do fecissent, concidit reliqui illorum casu perterriti cedunt. Ibi Mendesius Alsonsus,& Arius Sylvius clamoribus in nis Lusitanos ad pugnam acerrime reuocandam cohortati,tanto impetu in hostes inuaserunt, ut imprestione factae prosternerent. Alij deinde Lusitani in aedes ingresii, magnum ad debelladuni
momentum in ea pugila sitis attulerunt: in quibus Ioannes Limicus fuit. Is tamen cum fratrem iacentem atq; spirante cerneret,victus amore fraterno substitit. At frater,perge, inquit. nec enim decet te in tali tempore ulla perturbatione victu Assiciu hominis sertis omittere. Nullus te ex casti meo dolor attingat. ficio namq; meo perstinctus occubo.Ioannes quavis dolore cruciaretur, verbis tame fratris morietis rui is vita dare no poterat,admonitus,in hostes eo furetius irruit, quo Paulus illii mors fratris amantissimi s licitabat. Erat ante vestibuluaedituri ipsarum campi no angusti phim es, de inde collis modicusassivgebati
272쪽
In eo campo res gerebatur, cum multi equites atque pedites ex Tabaimi ae-M II, quae eiacti an plisimae, confluentes nostros circunuenere:&omnes occidissent, ni Valcon setius cum suis copijs intermenisset. Hic enim acie instructa cum in urbem ingressus esset,liostes cedentes insequebatur, ita, ut nunqua eos, quos ducebat,dini pari permittint.Ibi cum in hostes circunfusos impetum daret, duces hostium in collem copias sit bduxere, atq; cum nostroru paucitatem animaduerterent, c5firmati rursus in nostros inuecti sunt Nostri oppressi multitudine ensim cedere compelluntur,&scalarum gradus, qui erant instar theatri rabat mi aedibus coniuneti, coscendunt. Ibi rursus cum se parumper a laborentimissent,& hostes diu sustinuissent,in eos impetu tulerunt, quasi tunc recentes praelium inirent. Multos caeciderunt, inter quos fuit Ethiops quida virtor imus, qui equo insidebat. Is ubi decidit , Emmanuelis Lacerdae famulus quidam equum cepit, eumque Lacerdae tradidit. In eo praelio Lacerta sagittaevianus secundum malam grauisiimu acceperat. Hastile sagittae deciderat, ossilanum inhaeserat. Magna risinterim sanguinis ex vulnere profluebat. Illu tamen neque sanguinis emissio, neq; doloris magnitudo ab ardore dimicadi retardabat. Itaque cum equum ascen sisse in equites octo tam ferociter inuectus est,ut eos in se compelleret. Hostes reliqui multum deseritate pristinare- miserunt.Primum vix resistunt: deinde cedunt postremd essus a fuga vitae prospiciunt.Tanta verbiait trepidatio,vi multi se Emuro precipitarent. Albuquer cius interim,qui,ut alteram stationem in loco procul a mari munita oppugnare in aliam viam fuerat ingressus, editum collem superauerat. Ibi csinito e torum fragorem, dii sonas voces, clamores ingentes, & muliebres eiulatus auribus accepisset, unum E suo comitatu misit, qui praelij statum ei renunciaret. Attamen animus hominis acer,& morae totius impatiens,&in omnem rerum occasionem semper intentus, responsum expectare non potuit. Itaq; ad urbem
vadum celeriter intulit.lbi cum multi ex hostibus ex urne prose Ant, in illii
inciderunt.Praelium ibi rursus nimis atrox exortum est .Hostes enim erat acres,
di numero superabant, &fugae dedecus & indignatio, & urbis tunc repetendae des ratio eos serociores effetetnt. Nostri,quia reliquis praelijs in urbe comissis non interfuerant,ne socijs virtute inferiores esse videretur,incredibili ardore dimicabant. Maxima tande hostili parte caesa, reliqui in sugam versi sunt. Albu quercius in urbe ingressus,primit summas Deo gratias egit, cuius praesenti numine debellam suisse costabat .Quod enim si nu clarius pia entiae diuinae dari potui quam intra lex horas urbe maxima,armis & tormetis,sertiumq; militupraei dijs,hominumq; multitudine referta, a tam paucis hominibus expugna is fuisse 'Quod ut maiore admiratione dignia sit,illud certe constat,tanta pertinacia a quibusdam hostibus in aedibus Zabaimi eo die pugnatu fuisse , ut cum nostroseonim misericordia vehementer inflceteret, neque solii invitam & libertatem verum & yirtutis illius p tum pollicerentui malueriti; in vestigio
273쪽
mori, quam vitam ab hoste,quod valde ignominiosum teputabant, accipere Supra mahominum millia in urbe caesa dicuntur. Enostiis quadraginta desididerati sunt,inter quos Hieronymus Limacus ascias Fosieta, Cosmus Coelius, Antonius Vogadus, Antonius Garcesius, Aluariis Gomecius,& Petrus Gome-cius Limicus extitere. Plusquam trecenti Lushani vulner ti sunt . Albuque cius veritus, ne nostri pugnandi auiditate hostes longius insequerentur Arar ii 'ne palantes in aliquod se discrimen ,ut fit,ubi victoria homines insolentes, dc disciplinae prorsus immemores plerunque facit cinijcerent, omnes urbis portas claudere repente iussit. Deinde perotium suburoia sic enim se facturum incolarum sceleribus offensus iurauerat coniectis facibus inflammari precepit His rebus gestis,Timota cum exercitu trium millium hominum perueni moram sitam purgau it, & Albuquercius latisfactionem accepit. Et quan uis aliam caurisam iustiorem non habere negotij consecti celeritas eum omni suspicione criminis liberabat. Aliud tamen ei te credo in causa suille,cur ille copias in tempore affetae nequiverit. Non enim erat aequum , ut belli partem aliquam , quod numine C H R I s T i praesentis administratum fuerat, homines ab illius sanct simis sacris abhorentes, sibi vindicare,& in gloriae s.cie talem te inferre, ratione
aliqua niterentur. Praeda suit,armorum,tormentorum,dc munitionum, dccommeatus,& longarum nauium multituὸo. Nihil enim fuerat in urbe relictu nisi quod ad urbem tutandam pertinebat. Albuquercius omnes Saracenos ex urbis finibus eiecit.Reliquis , qui non erant Mahumetanis insti tutis imbuti , ii intula habitare permisit, dummodo tributum,quod Tabaimo luebant,l Ogi Emmanueli integre penderent. Publice deinde mercatoribus edixit, se omnibus,qui Goam cum equis & mercibus ingredi vellent, impuni atem daturum, dc summa fide eos ab omni iniuria &. malaficio tutos conseruaturum. Em Duelein vero Cugnam Cana noris arci praefecit: Rodericum Rabellu , qui Conanoris arci praefuerat, asciuit, ut illum arci Goensi praeponeret.Fernandum Pettinium Andradivi., Petrum fonsetam Castrensem, Antonium Salam, iussit mare Golin se peragrare,& omnibus mercatoribus,qui GOam peteren tutu re-Wptum praebere Georgio aute Botellio, & Simoni Alsonso Bisacuto, ut Cal cutiense mare nauibus suis infestum redderent,imperauit. Quilibet eorum sibi comissum munus exequitur. Andradius nauem una Armu Ziensem,quae unde esset prorsus ignorabat,eo quod vela demittere nollet, persequutus est, usq; codum illa in Dabulis portu impingeret. Dabulis praesectus torme tis e tum,quae Imrtui imminebat,Andradiu repellere conabatur.At ille in terra egressus, tur rim expugnauit, eamq; disiecit: & tormenta, quae erant in ea disposi in natiq1lia imp uit. Botellius in naue maximam Saracenorti inuasi quam cum diu ςppugnasset,dilacerauit,magn'; praeda Vtitus,naue, quia nauigare minime iam poterat,omist. Albuquercius vecti ia dilige ter exercuit,&ciuitatis statu, de forma reip. lloravit:& aliud deinde opus immortali memoria dignuNotia
274쪽
esultonim sententiam, suscepit. De quo antequam disseram, non alienii erit, quo sententia Albu quercij ab Almeidae sententia discreparet, paucis exponere. ytetque enim eorum cum esset animo maximo, de singulari virtute praeditus,
idem sibi proponebat sed non idem consiliu sequebatur.Vtri'; enim erat propositu ro Christi relisione,& pro Regis Emmanuelis amplitudine vitam,si opus ita uiisset,in quod uis maximum vi tae & salutis discrimen inserre,& glorietoc immortalitati seruire .Sed alter ab altero in hoc disssen tiebat, quod Almeida
millime tutum putabat,urbes expugnare,nc videlicet distraetae Lusitanae vires, imbecillae redderentur. hoc autem erat illi decretum,mare tenere. Id enim sta-ttiebat,eum,qui maris imperium possideret,Indiae totius potestatem assequum m. Itaq; maris erat illi antiquissima cura, & dum unam tu tistimam statione nauibus naberet, reliqua omnia contemnebat. Fieri enim non possse existimabat, ut tantum militum in stipplementum E Lusitania singulis annis mitteretur, ut firmis praesidi js arces multas munire liceret. Quod siquis id tacere tentaret, eum Lusitanos omnes, qui viribus coniunctis hostibus terrorem incutiebant, dispersia hostibus este proditurum. At Albuquercius maiore quadam spe, quam animi excellentis altitudo afferre sistet, non praesentis tantum securitatis,sed suturi etiam imperij,quod amplissimum fore confideba consilia intimis animi sensibus agitabat. Nec ut piperis magnus numerus annis singulis in Lusitaniam importaretur,sed ut imperij sundamenta iacerentur,excogitandum censebat. Et quo auxilia magis longinqua erat, eo colonijs pluribus oras Indiae occupandas statuebat, ut vatijs Lusitanae gentis seminarijs passim insit tutis,exercitus in ndia consci ibi postent. Mare verb minime tutum arbitrabatur ijs,qui terra simul opes suas nequa quam stabilirent. Classem maxima uni intempestate deleri posse: at opibus in terra comparatis classes refici, & maris imperium recuperari non esse difficillimum .Periculosum deinde statuebat, in angustum locum classem Lusitanam includi,maxime verb, ubi macria &sterile solum esset,parumq; idoneum ad exercitum in hybernis alendum. Itaque
eos,qui Cochimi,aut Cana noris regno opes Lusitanas stiis firmari posse considebant,in ter tam multos sempiternos Christiani nominis hostes, de tam occasionibus ad perniciem Luritanis asserenda opportunis intentos,parti tempori consequenti prospicere censebat Non enim et Ie tutum locis,qui se uno tantuniteretur,sed in quem e locis pluribus auxilia,cum opus esse mitteretur. Eam vero locorum occupatione maris imperium n5 imminuere, sed potius amplificare .Quo enim classis plures receptus & stationes habet eo minore cu periculo nauigari,& faciliore materiam aedis candis nauibus multa loca, quam unupraebere.Postrembet,quin5 Indi possesiione hominis unius aetate,sed aeternitate,si fieri posse temporis esse definita cuperet, condenda esse ciuitate statue bat,que sobolem multiplice procrearet,ita,ut no semper esset necesse teporibus
275쪽
Qv xuiis phirim dciri inepta, nustris, Mi i' areis pr*sidio manebant, guapissis cx, mςn tam cito ob id nem ibi uisset,ius certiqr factui esset detudine ςui , MAE cohtra illii in inue compM Dium p in x. Neque ruit cimi Rex C mb iaet ndem r in cum malimo Turcarum auxilio sex min'ssibus obsolam tenuissetit in s cile a Ioannς C strensi, qui timc in India in infinis Regi n0mine imperium administrabat,victus: tqvς superatus fuisset, nisi Go3 maximun adq m victiniam axquq naultiplex instrumςntum suppesi M- rex, Ad eam n inq; ni gnitudinςm civitas peruepisivi facillimum sit, in ς iustos exercitus conscribi, & classci in gnas aedificMi. Id Albuqueicius sapiopter lani duertens, e ςi uix xii supti inquiniecit, quibus nixa, non uole de statu lconvellippi M. Clim vςx0 Lusitan s mulieres non haberet, quod unum re- m tum inuenieb t, eas, quas bcllo pqrat Christianis sacris e puras, api Lusitanus milites matrimonio collocata eisque posiessi0nei in ea insilla, M uis iuri detract)s,a sigh t,ecique multis squoribus atquς praemi, ad ρα lnupti s allicieb t. Sic factWm est, ut instar Romuli,qui urbem Romam condi dit,aut The ni,qui ciues Atticos e pMis in urbem ςompuli alit aliorum qui v bivm svndator extitere,i liui urbis,quam armis atque virtura cepit, conditor appellari posset. Dum haec in India seruntur, in Africa haec euenere At idem
urbem Mfinium Regis Zmmanuelis nomine tueb tur: & crebris e cursioni
bus M inqs et terrςbax, muli sque ex illorum bonis praedas agebat In primis utem M unim quundam, quςm reliqui Mauri,ut virum religione atque sanctimoni pr*st nxem,diuinis propemodum honoribus assiciebant,qui castellum in quo domicilium collocauerat,praesidiis validis munierat , quum cepit, stellum expugnaui limultosque partim caeci lisi partim raptiuos abduxit. Tanto deniquo terrori multis esse crepi ut oppida atque pagi uniuersae vici nitate 5e pry qcturae pacem peterent,&lopes acciperent, x imperata tributa peribluerent. Verqm cum gens sit natura ullo, & i ncti silms religionis igna
ra,facillime ab lijh uris inducta, fidem fregit, bellum summo studio e
tra Christi nos mira parauit. His alij innumerabiles adiuncti sunt. equites erat ad quinque millia, pedites sit prasexcenta millia suisse dicuntur. Decimo tertio die Decembris, Anno. M. D. x. Safinium obsidere incipiunt.Vi simo tandemat lup tertio die mensis eiusde postis castris obsidionis opera perfecerunt. Mul
276쪽
menti in totis aptissime disposueriit. Atesdius primumari tum parari per
exploratores intellexistet, Emmanuelem Rege perliteras admonuit, nauerrui; in insulam, aepellant Materiat, continuo misit, ut auxilium inde conquireret. Insulaepraelaetus Simon Gundissiluus Camara non aderat: in Lusi. tama namque apud Regem vetiabathar. Uxor illius cum esset animo virili, &mentem viri erat enim ille viri de sortis,&liberalitate singulari praeditus exploratam haberet, incredibili ceseritate, &maximis sumptibus auxilia comparavit,quibus praesuit Emmanuel Norogia eiusdem Camarae germanus stater. Attidius stationes distribuit,& singlia stationes viris nobilibus in rebus bellicis sisistitis,cum certo numero militum,tuendas assisnauit,nullumq; ODficium vigilantii simi ducis in urbis munitione praetermisit. Ipse sibi eam mili
tum copiam,quam potui reseruaui ut cum ijs,locis omnibus, pra ertim qui bus periculum grauius intendi videretur, curreret.Vt autem melius hostium cava speculari possiet,cum equitibus trecentis &septuaginta,& peditibus centum,& tormentis aliquo; camentis impositis urbem egressus,in edito colle, in secula constitit, pugnaeque signum, si vellent hostes manum conserere , eo in loco reposuit. Cum hos fesse continuissent, copias in urbem reduxit. Vigesimo tertio die mensis eiusdem, hostis urbem oppugnare instituunt. Fuit autem ea opinignatio vehementissima. Erat enim maxima hosti sim multitudo. Viri nobiles & acerrimi duces no hortatores tanthio aderant,verum & ipsi unde maximum periculum imminebat, eo se intrepide conserendo , ut reliquos exemplo suo incenderent ummopere contendebant Scalas admouebant e- studines applicabant,ut illis rem,muros sit bruerent,sagittarum atque pilarum multitudine, ut nostros obruerent aborabant. At nostri sagittis & glandibus, ct vasis tormentario puliuere resertis gnitisque telis in eos emissis non medio crem caedem ediderunt. Quadringenti namque ex illis eo die intersecti sunt. Postridie Ataidius octo tantum equitibus circunseptus egressus est, ut aliquem ex improuisbciperet, ex quo hos tum consilia explorare posset.Quod tamen, eo quod minime lateret,exequi nequiuit. Itaque duobus hostibus, ut in illum inciderant,interseres,in urbem reuersus est. At hostes cum animaduerteret e non posse diu propter ingentem multitudinem, quae non facile sustentari atq; regi poterat,in obsidione perseuerare , statuerunt totis viribus expetiti, an uno impetu urbem exPugnare liceret. Trigesimo igitur eiusdem mensis die tantavi in urbem inuaserunt, tantaque telorum multitudine&armorum contentione eam per omnes murorum partes aggressi sunt,ut multi stationes, inquibus dispositi suerant,metu perturbati desererent.Maidius tamen omnibus locis occiarrem,ubi hostes acrius praeliabantur,eo se conseretrat,& alios quidem Esitis oratione c5firmabat,alios laudibus accendebat, & subsidiatdentiJem, ubi maxime nostros urgeri conspexerat,ex ea quam habebat copia submittebat, de manu etiam strenui militis interdum os scio fungebatur. Cum vero ea parte,
277쪽
quae ad mare sertinebat murum vehementius oppuDati cognouisset bicon, praetentia sua facilius impetus hostium repelli posset. Hostes absque ullo metu scalis alia ex parte muros ascendere lio vero in loco machinis subruere,omnia tentare atque periclitari,quo eodem die possent urbe potiri,& nost sinternicione delere. Tanta tame vi suere de omni conatu depulsi,ut oppugnatione desisterent, cum quatuor horis sine ulla intermissione in ea peruitissent Ea die lii prasexcentos amisere. Reliqui formidine perterriti, obsidionem tre pide seluunt. Ultimo die mensis Decembris eiusdem Anni tanto tumultu castra hostium mota sunt, ut suga potiusqtiam prosectio videretur. Atridius cuequitibus quadringentis, dc peditibus centum,ut postremum a en tarpeio accelerauit. Aliquot eorum occidit,& nonnullos captiuos abduxit . eos longius insequi noluit, ne tanta multitudine steti, in eum ab urbe procul abductum incurrerent. Hac obsidione soluta, multi Mauri rursus ex vicinis popul is Emmanuelis imperio se se subdiderunt. At Midius quanuis ciuietis coetim patiens, & aliquid semper animo moliretur, supposiet in hostes pestentatque perniciem comparare, tandiu tamen expectauit, dum illa multitudo dimitteretiar. Postquam vero copias illas dimissas accepit, statuit in aliquam hostium praesectatram ex improuisb inuadere. Cum autem Mauri cuiusdari indicio perceptaei, in locis quatuor passuum millibus ab Almedina disiunctis Almedina vero oppidum est Mauritaniae munitissimum , quod Sasino Septentrionem versus triginta duobus millibus passuum abest, elle quinque E stium praefecturas , in quas nihil tunc hostile suspicantes inuadere posset , se .cundo Ianuarii die, Anno.M. D. xj. cum equitibus quadrinyntis& triginta centum peditibus, minoribus tormentis armatis, nocte prosectus in locum peruenit. Hostes vero non offendit. Exploratores autem misit, ut specularen tur, quoabscesiissent. Illi re diligenter explorata renunciant, eos inde passuum duobus millibus abes le .sedes enim frequenter nautant. Itaque Emmanuelem
Nominam, quem diximus urbi obsessae opem loco fratris attulisse,ptiemisecum centum&octoginta equitibus, qui illos praelio distineret. Andream verbCaldeiram, & Ioannem Frei tam chi enim peditibus praeeranto illum subsequi
iussit, ut subsidio , cum opus es Iet, occurrerent. At Norogna cum iuuenis, o stipra modum cupiditate laudis incensus esset, subsidia expeditare noluit, sed tantam celeritatem sit scepit, ut se ab illis magno interuallo disiungeret. Id conspiratus Ataidius, Emmanuelem Ceruariam cum equitibus triginta stubsidio misit, cui mandauit, ut Norranam retraheret. Metuebat enim, ne se praeci pitem in aliquod summum discrimen iiiijceret. At Ceruaria clim ad Norognaaccederet, eum iam cum hostibus commistum animaduertit. Itaque Attidiuper equitem admonuit,praelium esse iam summa utrinque contentione suste-ptum. Hoc audito Attidius cum equitibus quindecim, ut opem celeriter aD serret, approperauit: Alvarum vero Ataidium reliquas copias instructas ad
278쪽
ducere iusiit. Resultenni erat in mVnum discrimen adductarques unus,M . uarus Rodericus Azeuedius nomine, basta traffixus interierat. Bemardus Emmanuel,vir sortissimus, Regis cubiculo praesectus, graui plaga colusus ex equo deciderat. Maurus,qui illum strauerat, brachio illius altum vulnus inflixerat,de Bernardi hasta,quam ceperat, Christianis, qui iacenti opem asserebant, maximo animo repusnabat,&facinora in armis edebat. Georgius Mendeatus Ataidius Algarbientis in Maurum incurrens, equi ipsius , quo vehebatur, impetur, aurum strauit: cui continuo caesus sui φBemardus Emmanuel cuius sensus omnes placa vehemeter stupefecerat,e terra sublatus,&in equo impositus, de ad locum,ubi maiores copiae relictae fuerant perductus. qui tame antequam plasam illam accepisset nagnam caedem secerat. Erat enim mete parum sana, sed in armis acerrimus. Praelium vero quantiis non sapienter commissum suisse exitum satis felicem habuit. Hostes enim,antequam Attidius interueniret, fusi sugatique ulti occisi,dccentum capti sunt,&praeda non mediocris abam. Ataidius iam secum Norogna coniunxera cum non ita procul hominum multitudinem conspiratus est. Id quod futurum erat suspitatus,omnes copias, iam enim aduenerant,diligenter instruxit. Hostes erant armis de animis ad G
figendum paratisiimi. Numerus fuit equitum quadringentorum,mille peditum. Hi in nostros tam impetu invecti sunt,ut parum abesset luin aciem perturbarent . In equum Attidii tres hasti: magnis viribus emisis protinus adhaeserunt. Is vialium equum assumere retrocessit.Iacula interim apides,desagittae,5c equitum concursatio strepitum horrendum edebant, &no pauci vulneribus concisi cadebant. Attidius in praelium reuersus,Ioannem Hominem,cuius semper virtus impraeliis eluxerat, & famulum quendam situm honesto loco natum,pedibus cillorum enim equi iam intersecti fuerant) acriter pugnantes animaduerti quos ab hostibus circunfusis eripuit. Praelium extrahebatur, α victoria neutram in partem inclinabat.Tandem cum Ainidius maximis vocibus suos adhortaretur, omnes sic pusnadi studio incensi frunt, ut hostes supra trecentos occiderent,& reliquos in ellusam fugam compelleret quos Ates sus insequi noluit,veritus,ne rursus hostes copijsundiq;,ut gentis mos est,influentibus adiuti, in nostros insequendi studio dissipatos ii uaderent. Itaq; cupra dare uertere statim maluit Sed ciuitas procul aberat A: hostes rursus a timore refecti,cum maioribus copi js in eum inuetiti sunt. Nostri eorum impetum ae-m sustinebant, ita tamen, ut ordo minime turbari, quantiis hostes acriter instarent,vlla ratione potuerit.Ataidius cum aliter summum periculum vitatino posset,omnem praedam de impedimenta dimisit. Fuere in hac excursione atq; reuersione Enostris homines tredecim desiderati, equi decem dc septem occili. Alios triginta equos Attidius interficere iussit, propterea quod nimio laboresatigati, ii sedi minime poterant,&noluit eos in hostium potestate relinque re,ne illis contra nostros uterentur. Eodem rursus Anno Araidius, cum explo. S a ratum
279쪽
ratum habuisset,quinque &viginti hostium turmas inde triginta duobus pas suum millibus distare, eos adoriri constituit. Cum verb multi partim Iudf,
partim Saraceni in urbem cum mercibus & vario comeatu sorte conuenissent,
portas occludere,&custodes apponi iussit, ne filiisquam illius iniussu e prediposlet, ne hostes de re, quam is moliebatur, admoneret. Eodem die, qui nativigesimus tertius mensis Octobris, primis tenebris quadringetos equites & quingentos pedites eduxit. Agmineque silenticum dilucesceret, eo quo intenderat peruenit, dc hostes imparatos Hortus continuo fudit: supra trecentos occidit,
quingentos atque septem vivos cepit . praeda pecorum,&armentorum ,&ca melorum tantasuit, ut duo millia pastuum occuparet. Ataidius tamen cuvia
esset longa,&confragosa,&timeret,ne hostes undique asciti,ineum tantis gregibus impeditum incursarent aximam praedae partem omisit, ipse clam reliqua profectus est. Cum vero viam explorato saceret,certior faetus est,Almedina trecentos equites egrestas esse,ut illii aggrederetur. Is greges & impedimenta in medium agmen inferri iussit,&agmen postremum ii quod hostes erant impetum illaturi, firmauit. Clim hostes igitur in postremum agmen impetum ferociter intulissent,tanta vi repressi sunt,ut non auderent deinceps propius accedere.Ataidius absque ullo impedimento urbem cum praeda,cum iam nox es set,itaressus est. Clim hac ratione Mauri finitimi grauia damna frequenter accepissent,statuerunt pacem postulare,& imperium Emmanuelis accipere. Fuerunt autem multi pagani,&montant,multaeque praefectur , oppida etiam co- pluia,&vicinitates, quae sub Emmanuelis imperium atque ditionem subiunet. xl unt,& omnibus tributum, quod quotannis penderent inperatum. Erat
autem maximus frumenti numerus,qui hoc tributo cotinebatur. Tantus autem metus erat hostibus iniectus,ut Marrochiensibus etiam sblicitudinem nomediocrem asseiret,usque adeo,ut multi illinc in lonsinquas terras discederet, ne singulis prope horis cladis repentinae nuncio trepidarent. Soli qui foederati, si vectigales Emmanuelis erat,securi vivebant,& fundis suis impune fruebantur. In omnibus his rebus siue ad belli administrandi rationem, siue ad vectigalium amplificationem pertinentibus, insignis opera fuit Iehabentasusi, cui Rex Emmanuel, ut diximus,veniam impertiuit,etimque donis atque muneri bus affecit. Quid Lemio, tum haec omnia gerebantur,acciderit, antequam in Indiam perueniret nondum enim id commode facere licuit )consentaneum est oratione perstringere. Is e Gardasumensi promontorio prosectus, Armuziu petiuit: ad Regemque misit,qui diceret , se eo Regis Emmanuelis iussu peruentile,ut ei rebus omnibus,sive quae ad insulae propugnatione, siue quae ad Re, Ris ipsius dignitatem pertinerent, operam nauaret. Orabat deinde,ut omnes onisinsas,quas ab Albuquercio acceperat bliuione c5 tereret, Sca Lusitanis deinceps omnia amicitiae singularis officia expectaret. Quod autem adi iesulae defensionem adtinebat,se no ignorare,Regem multos Principes inuidia furentes
280쪽
Emmtare, contra quos confidebat non inutilia unquam fore Lusitanorum praesidia. Quibus tamen AEt sine periculo in insula confidere, & facilius urbem tueri liceat opus esse loco munito, qui maius&utilius ipsi Regi, quam Lusitanis praesidium afferre posset. Petebat igitur, ut fieret sibi potestas arcis illius perficiendae,quam Albuquercius inchoaverat. leatariis respondet,omnia se, quae tam Albuciuercio pacti fuerant, libentissime facturos: quod vero ad arcem adtineret,nullo modo passivos esse,ad perseetionem adcivei. Quindecim millia nummum aureonim,ut fuerat cum Albuquercio depacti, soluunt: Le- 'mium liberaliter inuitu Lusitanos omnes comiteraccipiunt. Lemius quia Uires non habebat, quibus bellum inferret, pacis simulatione contentus, pol hduos menses citius enim per anni tempus minime licuerat) inde disces sit , α Maistem petijt,&inde, ut superius diectum est, Vascum Sylveiram in Indiam misit, ciui in classis stipplementum naues aliquot ab Almeida flagitarat. Zaco toram deinde profectus est, ubi in morbum incidit, cuius depelledi gratia erat enim coelum regionis illius insalubre, &palustres humores insestio in Melin-den navigauit. Albuquercius, iam enim imperi u gerebat, per Antonium No Meiram Alsonsum Norognam arcessivit,&Lemio perliteras significauit, se propter incommodum Calecutit acceptum timebat enim, ne multi sublatis
animis contra Lusitanum nomen res nouas molirentur) classem minuere noposse. Cum primum ipse motus comprimeret, tunc per se auxilium allaturu .
Cogitabat enim in Arabicum sinum proficisci, ut cum Sullani classe, quam
rumor breui venturam nunciabat, dimicaret. Rumor tamen inanis extitit. Sed Lemius nondum Mel inde redierat. Franciscus Peretra Berredus,& Al- nsiis Norosnain No eirae nauem ingressi, cum illo mare interim peragrabant , Ut praedas agerent. Vnam vero nauem maximam Cambaiensem opibus maximis resertam cepere. His opibus elati, diutius expediare noluerunt, ted in Indiam transmisere .Pretervecti autemBaticalam,s eua tempestate iactati sunt, Se Cambesensis nauis cum magistri Saraceni ductu Dabulem peteret, vadis
allisa atque perfracta suit,& Lusitani capti sunt,& in Zabaimi potestatem
peruenere. Eadem tempestate cum No eira Cambataequendam portum
ciuitatis, quam Damam appellant, sibi re contenderet, nauis illius stacta suit, de Alsensus Norogna, ut dictum est, eo quod se in mare, ut in litus enataret, praepropere cum nonnullis demiserat,stlictibus haustus est,&omnes qui illum sequuti sunt, eundem casum subiere. Reliqui omnes capti, ad Cainoaiaeque Resem perducti sunt, de quibus iam antea diximus. Franciscus Pantoja, quem similiter Albi uertius Zacoloram miserat, chira Indicum pelagus traiecisset, nauem ingentem, Meri nomine, cui praeerat vir Cambaiae Regi sanguine coniunctus, quae eadem tempestate conuulsa, iactum sederat, intercepit, Tacoloramque perduxit. Ibi Odoardum Lemium iam Mel inde reuersum odendit. Arci tunc Lemius Petrum Corream praefecerat. Prauectus eniim -- S 3 moibo