장음표시 사용
281쪽
morbo sublatus suerat. Nauem vero, quam Pantola in cursu ceperat, frustra repugnante Pantoja,Lemius ad ius suum pertinere disputauit, eo quod in regionibus sibi ad gerendum bellum assignatis capta suillet. Itaque nauem,&omnia, quae in ea reperit, in suam potestatem redegit inde prosectus in India, ab Albuquercio magnis honoribus acceptus fuit, multaque illius gratia Albu- quercius ei fecit,quibus quem uis facillime ad studium allexisset . illum tamen nullo modo potuit ad rationes suas adiungere. Cum vero de consilio,quo statuebat Gam aggredi, cum illo disseruisset, Lemius operam suam pollicitus ierat. Attamen multum de illius dignitate clam detraxerat, & laudibus illius passim obtrectauerat, Goamque capi non posse, & si caperetur, nullam utilitatem rebus Lusitanis allaturam esse disputauerat. Multi sermonibus illis libenter aures praebuerat, & sermones serebantur, quibus offensiones grauissimae, didissensiones turbulentissimae concitari sicillime potuissent , ni Albu- quercius partim dissimulando, partim lenitate de comitate, hominis velambitiosi, vel inuidi insaniam mitigando, malo nascenti resti tisset. Sed non tantum profecerat, ut Lemius fidem illi praestare, quam dederat, ulla conditione
vellet. Nec enim illi quidquam opis ad Goae expugnationem conferre voluerat. Sed casus quidam interuenit, quo materia omnis discordiarum amputata fuit Naues enim ὀ Lusitania post expugnatam Goam cum literis Regis Emmanuelis appulsae sunt, quibus literis Emmanuel Lemio praecipiebat, ut Albuquerelochissem traderet,&ipse in Lusitaniam reuerteretur. Decaptiuis interim Albuquercius agere ccepit. In naui, quam Pantola ceperat, eiusdem na-υis dominus , nomine Aleacamus, ut diximus, Regi Cambaiae sanguine propinquus, captus extiterat. Huius Principis permutatione confidebat Albu quercius facillimum negotium sere. Re igitur cum Aleacamo communicata, mercatorem in Canabaiam misit, qui cum Rege de redimendis captiuis, hominis propinqui permutatione, qui maximum apud illum locum obtinebat, ageret. negotium expeditum suit. Itaque Iacobum Corream ,&Franciscum Peteiram Rex misibs statim secit, ea conditione, ut si res minime conueniret, riirsus ad se redirent: ad quod sine fraude ulla gerendum, illi sese iureiurando constrinxerant. Ex his intellexit Albuquercius, quo casu Norogna roris suae filius interierat. Lemius in Lusitaniam reuersus est. Albuquercius post illius prosectionem graui cura liberatus nec enim Lemius contineri poterat, 'in illi quibuscunque rebus posset ossiceret animo in is vacuo reip. conseruandae,&muneri Dus assignandis incubuit. Mulieres indigenas, ut cum Luscinis matrimonio iungeret, enixe operam dedit. Milites filios, eorum uxores nurus appellabat eas domum deducebat, viros muneribus alliciebat, ita, ut multo plura, quam in illis ciuitatis nouae sic enim appellare licebat eam, in qua noui mores Scinstituta serebantur) iniths expediari poterant, matrimonia celebrarentur. Neque segnius reliqua omnia, quae ad vibis munitiones,&t ciuitatis
282쪽
2το ciuitatis ordinem, de defensionem necessaria videbantur, excogitabat. Frequentes autem ad eum multorum Regum legati ventitabant. Alii tributa imperata deferebant, alij ut recem peterent, &amicitiam firmarent,veniebant: omnes operam suam in rebus omnibus, quae ad Regis Emmanuelis amplitudinem pertinerent, pollicebantur.Eos non statim dimittebat. Volebat enim ut alis urbis munitionem ,&classiis , quam tunc ornaba apparatum aspicerer,& totius operis,in quod mentem intendebat, magnificetiam sensibus usiarparent: ut earum rerum admiratione defixi,constantius in fide pernianerent. Illi ad eum venerabundi accedebant,& alij hominis grauitatem admirabatur, alijsuauitatem &comitatem laudibus efferebant. Goae celebritas & frequentia cuRegis maximi curia conferri merito poterat Haec omnia quan uis in natura Albuque j inessent, is tamen de industria omnia signis illustriora faciebat, ut maiorem tui admirationem incuteret,& ea grauitatis specie multo facilius so-mines in ossicio conti ret. Hoc praeterea assequebatur, cum tam cito legatos non dimitteret, ut maioribus interim copijs insulam muniret, & virtutis documenta coram omnibus,qui eo conuenerant, statueret.Zabaimus enim Idalcamus insulae repetendae studium non intermittebat. Illius autem Dux Me lichius Agriajeus in eam magnis copijs stipatus inuasit: 'ui tamen eo tempore niti nostris cum strage & ignominia repulsus . Misit Albuquercius inde Iacobum pernandum Begiensem cum tribus nauibus in ricoloram, ut arce eam,
quam prorsus rebus Lusitanis inutilem, & maximis periculis expositam iudicabat,euerteret,& Lusitanos qui eam tuebantur,in nauibus acciperet.Interim
Lacobus Mendetius Vasconcelius ad illum adij t. Me ita in eum sua comemorauit, atq; peiij ut classem, qua erat Malacam quod sibi munus seerat iniunctum) petiturus,instrui iuberet. Albuquercius multis verbis eum ab instituto deducere conatus est. Sibi communi Ducum omnium costio decretum sui in se,minime conuenire, ut virum tanta virtute praeditu, in pestem sine ullo seu diu ruere permitteret. Opus esse dissicillimum, quod non nisi classe maxima confici posset.Periculosum esse,eodem tempore duas res dissicillimas suscipere. Sibi iter instare, quo erat in Sullani classem invasurus. Fieri non posse, ut simul classiis, qua Malaca poenas sceleris conflati lueret, instrueretur. Illum deinde multis verbis orare institit,ut secum,ut in Goa secerat, nauigare vellet, ut illius virtute facilius hostes opprimeret. Eo bello profligato , se daturum operam , ut is in Lusitaniam multis ornamentis, ut par erat , at sectus rediret. Hoc respon- se Vasconcelius grauiter offensus, sibi data esse verba conquestus est. Et quando tam male meritis suis esset gratia relata,se Malacam omnino omnibus inuitis petiturum. Ideo namque in Indiam se venisse dicebat, non ut Ducibus Lusitanis obtemperaret, sed set Regis inuictis imi mandata conficeret.Albuquer-chis cum illum in ea uigandi sententia nimis obstinatum animaduerteret, illi &Ducibus tui comites illius erant, exilii : triagistris.atque nautis,extremi
283쪽
ille cum reliquis Ducibus una nocte anchoris solutis E portu discessit. Albu quercius Duces alios confestim misit, qui triremibus & scaphis instructis illum consequerentur, atque reuocarent: si id facere recusaret, naues illius in alto mergere iussit. Ii iussa facessunt. Et cum Vasconcelius parere nolui
iet, tormentis nauem, qua vehebatur, acerrime verberare instituunt, anten-
namque maximam dei jciunt,&duos nautas interimunt,& illi exitium minitantur, nisi statim in portum, unde luerat, rediret. Rediit tandem, & in custodiam traditus est: lataque tententia fuit, ut is vinctus in Lusitaniam ducereriir, dc quidam ex nauarchis, Hieronymus Cernichius nominabatur, quia suaser&impulsbraudaciae fuerat, &acrius, quam reliqui omnes,Albu- quercis imperio restiterat, securita iretur:&magistri, qui imperium audacius contempserant, suspenderentur. Duo ex magistris continuo ad suspendium adacti sunt. Reliqui ducebantur. Sed cum legatus Regis Narsingae,& legatus etiam Regis Cambaiae, nobilitatis Lusitanae precibus adducti, ad Albu- quercium adijssient,&illum suppliciter orarent, ut erratis hominum illorum Veniam praeberet, is omnibus, qui nondum morte assecti fuerant, ignouit,e6sque exilio multauit: nauarchos nauium praesectura priuauit,& exiiij gratia in Lusitaniam deduci iusiit. Sic autem imperium seuere sanxit,& humanitatis etiam partes in iudicio suscepit, de legatos Regum maximorum non mediocri beneficio, ut prae se ferebant, obstrinxit. Rebus ita constitutis, &urbe valido praesidio munita, Goacum classe viginti trium nauium prosectus est. Cum verboccasum versus, ut Arabiam peteret, cursum instituere tem pestatis aduersae reflatu Goae rurius portum subij t. Ibi cum idem ventus nihil remitteret, A nauigandi tempus elaberetair, consilio cum Ducibus habito, statuit Malacam ad eam namque petendam ventus valde secundus erat) nauigare. Itaque Cochimum verius cursum direxit. Ibi Petrum Fonsecam Castrensem,& Menendum Alsonsum,& Simonem Vetulum ,& Antonium Salam, cum certo nauium numero reliquit: quibus omnibus Emmanuelem Lacertam praesecit,&illis imperauit, ut cum primum ver appeteret, quod initio Augusti mensis aduentat, oram Calecutiensem peragrarent,& bellum Calecutiensibus , illorumquessici, inferrent,& in Goam excurrerent,ne quisnquam dumis abesset,insulae perniciem moliri conaretur. Rerum autem --ritimarum praesecturam Odoardo Melio Serpensi commisit. Inde cum decem&nouem nauibus, & octingentis viris Lusitanis, de sexcentis Indis vela dedit. Nauem unam Caintaiensem in eo cursu, antequam Cori promontorium superaret, excepit. Ibi cum classis maximis illiinibus agitaretur, unam triremem amisit. homines tamen, qui ea vehebantur, conseruati fiunt. Alio
deinde tres traues mercibus valde preciosis onustas, quae Malacam similiterpere t , expugnauit. In Zamatram deinde insulam delatus, nauci in Pedi
284쪽
rensi portu constituit. Rex illi continuo nauem de Lusitan6s dono misit. Iterant ex illis , qui Malacae relicti a Siquetra suerant, de inde fugientes sese in Pedirensis Regis fidem contulerant. Vnus ex illis, cui nomen Ioannes Viegaserat, Albuquemo narrauit, post Siquetrat a Malacens portu digressum, Bendaram Regi insidias comparauisse,& ob eam rem capitale supplicium pertulisse. Exposuit deinde, quomodo Nahodabeguea, qui princeps erat illorum, qui simulacrorum superstitione conflictati,i Mahumetis sacris nefariis abhorrent, ciues ad Lusitanorum perniciem selicitarat: qui tamen cum Bendarasceleris cietatem coluerat,& huius maleficij cons dentia oppressus, aufugerat , & in Pacemensi regno, quod eiusdem insulae pars est, tandem constiterat. Albuquercius pace cum Rege Pedirens sanctiore foedere co firmata, Pacemen
se regnii peiij t. Ibi colloquio cum Rese habito, ab eo, ut sibi Nationbegueam
traderet, enixe contendit. Is cum fidem daret, se illum traditurum, non modo id non praestitit, versim Nahodabegueam, ut subterfugeret, admonuit.
Inde scedere similiter percusta Albuquercius mouit,& nauem post dies aliquot maximam conspicatus, in eam inuectus est. Qui erant in naui nostris acri animo restiterunt. Ex illis tamen quadrasinin caesi sunt. Cum vero nostri nauem flaintire properarent, flamma subito vectorum opera suscitata, nostros vehementer extemiit,&a naui longe discedere compulit. Et,ut postea compertum fuit, flamma illa artificio quodam facta,non exurit,& facile, quom xies eis, qui eam excitimini ibet,extinguitur. Inde cum classis in anchoris consisteret, nostri aliam nauem conspexere , quae velis & remis, ut aliae multae Re neris eiusde impelli solebat.Albuquercius misit c5tinuo duos duces,ut scapnis inuecti, eam ad illum traherent. Nautae metu perterriti, se se in mare praecipiteSeiecerunt.Nah abegueaea naui vehebatur,& Malacam petebat,ut Resi Lusitanae classis aduentum nunciaret, ut ea sedulitate Regem ad veniam tribuendam inflecteret. Nahodabegueacum nullam vitandae cladis meritae rationem inueniret,maluit cum famulus suis viri sortis ossicio functus occumbere,quam
supplicio sitio nostrorum oculos satiare. Itaque tanta vi repugnauit, ut nemo fuerit e nostris, qui non ex eo certamine vulneratus abiret. Hostes omnes caesi sunt. Nahodabegura multis vulneribus concisus ita cecidit,ut nullum sanguinem e vulneribus emitteret. Cum tamen nostri illum nudassent, & armillam ex auro factam, inquam erat lapis quidam inclusus, detraxissent, magna repente vis languinis ex illius vulneribus emanauit. Lapis ex bellijs quibusdam eruitur,quas Stamenses Cabrisas appellant, qui mirificam ad sanguinem sistendum vim continere dicitur. Nostri progressi ulterius, duas alias naues ceperunt, quarum una Malaca soluerat. Qui ea vehebantur, Roderi cum Araiugium, & reliquos Lusitanos, qui Malacae relicti suerant, incolumes csse nunciarunta ertius dies erat ab eo,quo nauis se primum armis, deinde flamis tutata fuerat, cum eadem nauis se in nostrorum conspectum dedit .
285쪽
ea homines duo in paronem desiliunt, & recta ad nauem praetoriam deserim
tur. Ibi cum accepta fide nauem ingressi suissent hibuouercium elusinodi verbis alloquuntur. Si verum fama praedicat, imperato acduci non possumus, ut arbitremur, te, si sciuisses quam rem geramus, nauem nostram fuisse armis aggressurum. Nec enim piratae sumus, ut sceleris conflati poenas luere debeamus : neque mercatores, ut diuitiarum magnitudine cupiditatem eorum, qui ζecunias expetunt, acriter irritemus. Merces nostrae sunt, ea quae nostrae no-ilitati conuenuint, arma nempe,&virtus, atque fides. Tuum vero munus
est, scelera supplicio pertinui, virtuti autem fauere. Nam & te Regis clarissimide inuictissimi Duccinesse nouimus,& virtutis egregiae significatione quamplurimis in locis dedisse, compertum habemus. Hac igitur tui nominis fama prouocati , ad te fidenter accedimus, &suppliciter postulamus,ut homini pecili minum hominis malefici &iniusti scelus bonis omnibus euerso misericordiam tribuas. Sullanus Zei natus Pacem ense regnum legitimo imperio continebat. Tyranni vero si aude regno pulliis est. Nos vero milites illius sumus,
fidem & ossicium sequimur,& pro illius dignitate mori, si opus ita fit si
minime reculamus. Nunc vero lauam cum illo petebamus, ut auxilium ab
incolis insulae peteremus. Verum cum is classem istam vi Iret, non aliam nobis opem quaei endam existimauit. Si enim Regis nomen alias nationes mouere potest, multo magis te ad misericordiam , qui tanta fide pro Regis tui nomine nullum vitae periculum recusas, inflectet. Te igitur Rex noster orat, ut anc causam dignam tua fide,& tua virtute suscipias,& illum calamitate indignissima vexatum in regnum restituas. Quod si feceris, res a te gestas clarius illustrabis, hominemque gratum de memorem beneficio tibi in perpetuum deuincies. Hac legatione Albuquercius valde laetatus est, Regemque primum per Fernandum Petreium Andradium, deinde per se, eo quod acceperat illum in ualetudine laborare, salutauit. Pax inter illos saeta, stadiisque percussum fuit, ea conditione, ut G Albuquercius illum in regnum reduceret , is stipendiarius Regis Emmanuelis esset, & singulis annis certum auri pondo pro regni sacultate tributi nomine pensitaret. Hac re ex animi sententia gesta, lautam secum Talnatum perduxit. Kalendis Iulij, anno M. D. ad insulam paruam, quae Malaca letu tormenti distat, classem applicuit. Erant in eo loco naues quamplurimae in anchoris constitutae, quae, ut se inde proriperent,metu perterritae sestinabant. Albuquercius cum publice testari secisset, se non bellum nisi eis,qui hostilia molirentur , asserre, omnibus metum abs te sit.Quinq; Sinarum nauarchi, qui ibi consistebant,illum adierunt,& significa. runt,Regem Malacae cum eum adlatum m literis & rumore multorum multis ante diebus cognouisset, se se ad bellum fiammo studio comparasse. Deinde si
bellu seret,opera suam poli iciti sunt.Se namq; & Regis perfidi sceleribus essen d Lusitanae pφbitatis studio concitari. Deinde suoru merita in Sequoram
286쪽
283 retulerunt , ut magis fidem sacerent, sibi similiter nihil antiquius ossicio suturum .Eos Albuquercius in coenam inuitauit.Quod conuiuium fuit a Sinis Gallico & Germano more,maioribus poculis,&hilaritates iam macelebratum.
stridie Rex misit,qui Albuquercium nomine illius honorifice salutaret,&susceptum contra Liisitanos scelus in Bendaram transferret, que dicebat ob eam causam fuisse capitali supplicio damnatum. Se vero nihil malle quam pacem, eamque libentissime conditionibus aequis accepturum. Albuquercius respondit, se minime a pacis conditionibus abhorrere. Sed ut in telligeret,Regem pacem velle, & scelus contra Lusitanos nefarie conflatum detestatum suisse,esse in primis necessarium, ut Lusitanos liberos ad se venire permitteret, & bona quae direpta suerant,restitueret. Ad haec Rex Lusitanos varijs in locis dispersos elle dixit, & aliquot ex illis in Mahumetis nomen iurasse, quos per religio item Christianis tradi minime liceret. Quod autem ad bona adtineret, ea noti illius sponte direpta suisse: de praeterea maximam illorum partem in Lusitanis alendis suille consumptam. Haec&alia eiusmodi ultro citroque per nuncios agebantur,ex quibus intelligi poterat,Regem velle Albuquercium ludificari de
incautum&spe compositionis erectum opprimeret. Haec mente cernebat Albuquercius , & ex literis etiam Araiijj, & ex mercatorum quorundam sermonibus accepit, expectari ab illo classem maximam, qua facilius nostros ancipiti praelio&a portu&ex alto distentos obrueret. In urbe Rex ad nouem torme torum millia, partim aerea, partim serrea in munitionibus habebat. Et tam militum numero, quam omnibus bellicis instrumen iis erat ad bellandum paratisiimus. Vt tutius tamen rem gereret, clas lem illam expectare statuebat. Albuquercius vero ut apud omnes nationes, quae illic negotiabantur, testa
tum relinqueret, se inuitum ad bellum hominis iniustissimi fraudibus impelli , rem de die in diem differebat. Sullanus Talnalus hoc metu feri ab illo ratus, graui dissidentia laborare coepit, di ad Regem nocte transfugit. Albu quercius sequenti die in domos, quae in *stuarijs erant, & in aedificia suburbana, & in tres naves Cambat enses, viris impigris ad eam rem gerendam misi sis, ignem coni jci praecepit. Id non absque magno certamine neri potuit. In cendium tamen hostibus Histra repugnantibus excitatum, urbem terrore inpleuit. Rex ea re conturbatus, Araiigium cum Lusitanis reliquis statim
ad Albuquercium misit, syque nihil mahe quam pacem asseruit, illumque
orauit, ut incendium restingui permitteret. Albuquercius facile precibus alia sensus est. Cambaienses tamen naues exuri iussit. Araiiuius illum admonuit, Regem fraudes . cinsidias machinari: nullam apua eum foederis religionem itinctam sore: opes illius malis artibus & sceleribus infinitis amplificari. Et tunc eo quod clatsem expectaret, quam cum ea, quam in portu iam habebat, coniungeret, dilationibus nostros eludere constituisse. Rex naues
multas mercatorum impedierat, quo minui E portu soluerent, ut illis in bellum
287쪽
bellum, si ψpus esset, eteretur. Albuquercius Sinarum naues expeditas illis tradidit : eos tamen rogauit, ne prius abscederent, quam praeliumspectarent Ad
Regem deinde misit, qui diceret, si pacem fieri vellet, ut locum sibi in urbe
commodum ssignaret, in quo arcem post etexti ere,ne rursus Lusitanis ditorum liominum scelere periculum intenderetur . Rouero respondit , loci
designationem Albuquercist liberam permissurum. Sed clim nihil expedi
ret,& fraudes, quas simulatione contexerat, occultari dirimininis pollent, Albuquercius rem ulterius diserre noluit. Itaque ut exploraret, quo locociam modius urbem oppugnaret, &quibus copiis Rexeam tueretur, Sordine quo impetum reprimere niteretur, mane urbem se inuadere velle smulauit. Hac retentata, cognouit Albuquercius, urbis firmamentum in ponte, sic in rem plo quodam,non procul a ponte sto,consistere. Ita'ue ea parte urbem Oppii gnare statuit. In sequenti igitur die trireme & humilioribus nauibus in vitari inuehitur. Hostes ut nostros aditu prohiberent, undique prouolant. Maioribus δc minoribus tormentis acre nimis certamen instituitur. Nostri tamen per medias flammas atque tela litus occupant. At quercius ibi duas acies instruxit. Vnam Fernando Petreio Andradio, & Ioanni Limico, de aliis quibusdam ducibus attribuit,qua eam pontis partem ,quae erat cum templo coniun- ista, armis aggrederentur: alteram sibi reseruauit, qua in frequentiorem urbis partem, ad quam pons etiam ex aduersse pertinebat, inuaderet. Vtrobique erant stationes munitissimae, δc praesidia cum tormentis collocata, quibus pilarum multitudo, grandinis instar emissa, nostris terrorem ingentem prae buisset, nisi contemnendi periculi consuetudo,& laudis immensa cupiditas cum rei bene gerendae fiducia,&, quod caput est, numen CHRisTI propitiuab eorum animis metum omnino depulisset. Itaque intrepide in stationes inuadunt, hostes simina contentione resistunt: utrinque praelium animo magno sustinetur. Hostes tandem pelluntur. Ea parte, qua Albuquercius cum copijs suis irruerat, hostes prius stationes deserunt, eosque Albuquercius cedentes insequitur. Qui primus in stationem ascendit, suit Simon Andradius Alteram vero stationem Ioannes Limicus primum sit bijt: hostes vero similiter ea parte pulsi sunt, & nostri illos acriter urgebant, donec ad agmen regium peruentum est : ubi hostes Regis praesentia confirmati, constitere. Rex castello quod elephantus ingens tergo sustinebat, cum aliquot e suis domesticis vehebatur. Hunc alij elephanti similiter instrati de armati sequebantur. Tela 4 castellis frequentia decidebant. Elephanti enses dentibus alligatos gestabant:
tantaque serocia in nostros irruebant, ut antesignani pellerentur. Fernan diis tamen Gomecius Lemius,& Vastus Femandus Coutignus minime ea reperturbati, resistunt. Cum uterque eorum in opposta viae latera, qua elepitantus gradum violenter inserebat, concessisset, aditum ei liberum relique
runt. Vtrinque doinde latera illiuiliastis pessodiunt. Belua quasilais in principio
288쪽
quouis vulnere sauciata conuertitur. Itaque cum elephantus transfixus utroq;
latere suisset, rectorem, qui illi insidebat, proboscicie deturbatum proculcat. Exanimari deinde sanguis enim illi utrinque profluebat mirifice coepit. Rex
eo metu consestim desiluit. Elephantus in suos couersus,reliquorum elephantorum aciem perturbauit. Omnes exterriti in fugam versi sunt, neq; rursus vllis rectorum monitis aut minis in praelium compelli potuere . Eo metu depulso, Lusitani multo acrius institerunt. Hostes cum pro laribus&socis in Regis sui conspectu dimicarent, sortia iuriumque omnium discrimen adirent, in serrum incredibili pertinacia ruebant. Rex cum in manu n5 mediocre vulnus ac cepisset, e pugna dolore victu excessit,ut in aedibus suis curaretur. Id cum illius milites animaduertissent,se in collem, in quo aedes regiae stae erant, paulatim subduxere. Ibi vero conserti nostrorum impetum sustinebant. Alia vero parte res erat in magnum discrimen indueta Albuquercius enim erat hostium multitudine circunuentus. Ioannes Limicus praeli lio,quod satis esse videbatur, iii ponte relicto,ut illi opem afferret,accelerauit tant6que impetu in hostes inuasit,ut multi se in fluuium demitterent. Nautae,qui erant in lembis,e ad satietatem sine ullo impedimento caedebant.Albuquercius aduentu Limici ingenti periculo liberatus,suos ad pugnam de integro capessendam cohortatus est,&tubarum etiam concentu, ut maiorem animis alacritatem adderet, omnes excitauit,&in hostium aciem,quae viam latam insederat,impetum dedit. Hostes quan uis principio acriter obstitissent, tandem fusi iugatiq; sunt. Itaque pontis parte praesidio nudat Albuquercius continuo stationem in eodem loco vallod sesia,&aggere muniuit,tormentaque disposuit munitionisque illius custodiam Nonio vascio Albicastrensi,& Georgio Leoni c5mist. Idem in alia pontis parte, quae ad templum & regiam pertinet et, sacere conatus est. Sed lata visuit opus ab hostibus impeditum, ut perfici nullo modo posset. Pugna a prima luce ad meridie perducta suit. Albuquercius tamen,ne praesidia, quae in statione disposuerat, aliquot grauius inc5modum ex aedibus vicinis acciperet, eas omnes munitiones ex utraq; parte incendere cosellim iussit. Incendiu in tem plum Vsque,&in aedes regias penetrauit, bonamq; illarum parte exussiti Sol iri occasum praecipitabat,&nostri erant ardentissimo si,te,& maxima lasiitudine ex nimio labore consecti .Albuquercius igitur copias in classem ea mente redu-acit,vicum primum posset,in urnem pluribus copijs stipatus ingrederetur.Hostili numerus,qui in eo praelio ceciderunt, iniri minime potuit. Constat tamen, magna caesoru multitudine suisse. E nostris tredecim cecidere eptuaginta grauiter vulnerati fuere: quinquaginta tormenta capta sunt, & aedes no paucae di reptae.Multi ea nocte mercatores ex urbe profugerun h& Regulus quidam, qui
illis diebus Regis Malacar filiam duxerat,neque notas nuptae blanditi js cotineri potuit,quin se in fugam daret. Eo tempore Utetimular ala risis mercator,
289쪽
qui sedem &domiciliu in ea cluitate multis annis habuerat, erat opibus& si,
Himatione externorum omnium ficile princeps. Is cum illius diei certam e ce neret,ea nocte ad Albuque una cum muneribus ad ijt,& supplices etiam preces adhibuit, fidemque dedi se fore semper Regis Emmanuelis ducibus addictum,& iussis illorum omnibus obsequentem. Is fuit in fidem & amicitiam libentissime receptus. Sinarum vero nauarchi similiter ad Albi uercium de victoria gratulatum venere eques per illum licere statim velle proscista dixerunt. Is eos commeatu iuuit,& muneribus affectos dimisit,uniamque Lusitanum ex illis,qui cum Araiugio Malacae capti fuerant,qui linguam Malacens lim nouerat, illis tradidit, quem erant in Si mensa regno, cum oram illam egerent,relicturi. Per hunc enim Regem Stamensem salutare,& propensam in illum voluntatem multis verbis ostendere commodum arbitratus est, ut illii, cuius imperium erat amplissimum , ad Emmanuelis studium alliceret. Lusitanus, quem cum Sinis misit, Odoardus Fernandus appellabatur. Is ensem dii capulo & manubrio ex auro pulcherrime facto, dc emblematis elegantissime
distincto, ad Regem cum balineo operis eiusdem, Albuquer ij nomine deserebat.Nostri eam noctem in curandis corporibus,dc rebus ad praelium, quod instabat, praeparandis consumpserunt. At Rex alias stationes in locis magis in intimam urbem reductis,quibus nostri ex eo loco,quem occuparant, impetum illaturi videbantur,multo diligentius muniuit, in ill6que multo plura tormeta disposui t. In eaque parte, in quam Lusitanos invasuros existimauit, clauos acutissimos E calybe veneno mortifero tinctos sub terram abdidit, ut nostricum vestigium imprimerent, vulnerati conciderent,& cum dolore summo spiritum ederent. Ea namque est veneni illius natur ut cum primum sanguinem attingit, in viscera repente vim sitam mortiferam diffundat. Haec omnia Albuquercius indicio Ninachectensis, qui in Lusitanos erat voluntate propensus,intellisebat.Cum vero in pontis expugnatione maximum belli momentustatueret,noc excogitauit.Nauis Sullani tanalis,quam is cu flagit desertam reliquerat,erat maxima & firmissima. Eam tormentis,& varijs munitionibus, &co meatu etiam instruxit,saccisque lanicio gosi pino, similiq; materia,que mollicie sua tormentorum ictus excipit,neque facile dissipatur,insertis, nauis latera firmauit. Ea cum aestu deserretur,& ponti applicaretur, erat necesse, ut arcis instar in ponte promineret.Sed ea tepore,quo maritimi aestus, quos lunae cursus & couersio moderatur, propter ipsius lunae ratione mulio remissiores sunt, ad ponte applicari no poterat. Estus aute tunc vim suam intendii cu Luna vel
ad Sole propius accedit, vel abillo logius abscedit. Cum vero vel maximus illiussi edor imminui,vel as exortu augeri incipit uc paulatim ea vim, que ad summu peruenerat,m dies singulos remittit. Id igitur Albuquercius expectabat equo se vehemotius in dies D ngulos stus incitabat,eo nauis propius ponte summo nostrorum studio pellebatur. Hostes interim minime assabant.Machinis
290쪽
is enim multo pice, &oleo, multipliciq; materia ad suscitandam flammam : --modata comparatis, atq; sci unctum fluiuinis naturam aestu decedente contortis , ut nauem flammis absumerent, enixe contendebant. Nostri verb lem
bis de scaphis subsidio testinanter occurrentes, machinas harpagoni us inier in alterutram fluminis partem detorquebant.Hostes vero in nauem nocte atque die pilas ingentes emittebant. Navi praeerat Antonius Abreus. Huius sum Vtraque mala glandis unius idtii transfixa suisset, Albuquercius illi vicariurepente substituit. Is vero sane ferociter, Integri, inquit, mihi pedes sunt addiscurrendum,& manus firmae ad praelium conserendum.Neque mihi ad cohortandum oratio deest: mentem vero ad imperandum Dei gratia sanam sero. inlinetiam si in lecto grauissi His vulneribus acceptis decusuissem, ex eo facillime postem, quae in rem essent, mente & consilio prouidere. Quare minime patiar , quandiu animam duxero, alium in locum meum substitui. Ad hunc igitur modum, cum vicarium e naui pelleret, non segnius, quam si nullum vulnus accepisse munere suo persundius fuit. At nauis tandem cum aestus maximi essent,ponti, cunetis hostibus frustra repugnatibus, applicata fuit. Postridie Albuque iis ante lucem Oopijs eductis, in urbem, sicut ante secerat,inuasit. Praelium ea die multo crudelius exarsit.Multi utrinque ceciderunt,& maxima hominum multitudo vulneribus debilitata fuit.Tandem statio,quae templum &aedes Regias muniebat,a nostris capta,& hostes in effusam fugam conuersi sunt. Similiter cum statio illa, contra quam Albuque iis copias educebat,expusnata maximo cum labore suisset, hostes inde se proripuerunt. Pontem similiter Abreus omni praesidio nudavit. Ita uno tempore cium ὀ navi pN-lium iniretur,&quilibet hostes pro parte sua fundere conaretur,& diu fuisset utrinque sertissime dimicatum,hostes omnino susi sunt. Rex ut opem suis af-taret, in tribus millibus hominum elephanto insidens accurrebat. Sed cum omnes stationes expugnatas animaduerteret,in aedes sitas concessit.Nostri illupropter hominum paucitatem insequi noluerunt. Albuquercius in templum te contulit, iam a nostris occupatum . illius vero custodiam illis ipsis , qui illud expugnarant, commini. Inde in pontem redij t. In utroque autem pontis introitu stationes excitauit, eisq: cupis terra oppletis, & oro ine collocatis, atque firme reuinctis circumuallauit, crebraque in illis tormenta, praesidiaque nrma disposuit. Cum verb hostes interim in nostros pilas & glandes immitteret, ct multos opere impeditos conuulnerarent, Albuquercius duas acies instruxi quas ducibus delectis attribuit,& illis imperauit,ut duabus vijs ab ea,qua hostes infestam faciebat,diuersis ingressi Nos ex transvers. adorirentur, neminiq; vita cederent. Itaq; multi ex hostibus caesi sunt,multo tam e plures se fugae madarunt Albuquercius duas domus prope ponte,in stequentiore urbis parte, quam
ipse sibi expugnandam sumpserat,delegit, in quarum tectis nec enim sestigia tae domus erant, sed ad libellam in summo constratae tormenta collocauit.