장음표시 사용
291쪽
I embos praeterea de scaphas cum tormentis singulis in si ij locis opportunis
constituit. Nondum enim debelluum crediderat, de quasi adhi graue certamen instaret, omnia summostudio comparabat. Sequens die adcs regias orpugnare constituit. Sed Rex proxima illa nocte cum omnes opes, quas potui asportandas in mediterranea loca curauisset,aufugerat. Cum Lusitani milites lin Regiam se illius diripiendae gratia contulissent,eamqueexinanitam reperissent ea re grauiter ossensibillam conicetis undique facibus incenderum. Hostes, adhiκ enim supra sex hinninum armatorum millia in Urbe remanebant n-stros impetum sepe dabant: sed chira damnum nullum intulissent, dccludem non mediocrem accepissent,ausegerunt.Albuquercius,Vico, in quo Hessimitaraia habitabat, de domibus Ninachetuenssic Imensum,dereliquorum,qui in fidem recepti suerant, exceptis,urbem diripiendam militi cocessit. Praedaingens fuit, supra tria millia tormentorum rapta sunt.armamentaria erant vario commeatu,& instrumentis bellicis,dc munitionibus reserta. Haec omnia, quae ad classiem reficiendam, de urbem muniendam pertinebant, miles non attigiti
Et tamen quinta praedae pars, quae ad Regem pertinebat, ducentis millibus
aureorum numorum aestimata suit , quantiis nec aurum, nec amentum,quod
occultari notuit, miles in medium contulisset. Vnde constat, si Rex de mer tores optuentissimi opes suas post primum praelium ex urbe in mediterranea lora non traduxissent, tantam praedam suturam fuisse, quae auaritiam infritam militum satiaret. In his tamen praelijs E nostris circiter octoginta ceciderunt. Rebus ad hunc modum gestis, Albuquemus merratores, qui arma no- lstris non intulerant, ut urbem incolerent, fauoribus allexit, omnibusque libertatem, dc leges suas restituit. Saracenis Vtetimuinrajam, reliquis gentibus, quae simulacra colebant, Ninachetuensem praeposuit: ut tamen ab illis ad Lu- stanos magistratus prouocatio esset instituit. Et cum Regem circiter passitum triginta millia prope flumen, quod in urbem influebat , munitiones excitare percepisset,manum comparat iit, e6que duces misit, qui munitiones disturba-xent, de hostes disj ellerent. Praeda inde non mediocris abducta, de elephanti septem rapti si int. Rebus ita constitutis, in eo neruos omnes Albuquem intendit,ut arcem aedifiraret.Materiam suppeditabant sepulchra Regum de Principum, de aedes magnificae belli impetu disturbatae: operas seruorum multitudo facile praebebat, dc ipse operi vigilanter instabat,ira topus intra breue tempus ad tectum perueniret. Porro autem comitate dc orationis lenitate pers, ut magna hontinii multitudo urbis colendae gratia undiq; confluer Illis praeterea leges dedit, pecuniamq; ex auro dc algento conflanda dc cudendam, insignibusque Regis Enam 'velis signandam curauit: dc ex stanno etiam mone. tam instituit, grauissimaque poena sanxit, siquis alio genere pecuniae desnceps uteretur. Lassamanes, qui rerum maritimarum qua Malacae rigem praes cstus extiterat, cum urbem nρο modo captam, legibus dc motibus redu
292쪽
constitutam, Regisque Emmanuelis imperium optime sundatum cerneret, Regemque suum E vita decessisse Molore enim conseistus interierat) animaduerteret, ad Albuquercium legatum misit, per quem postulabat, ut opera illius uteretur. Se namque non minore studio pro Regis Emmanuelis amplitudine quodvis periculum aditurum, quam pro desumito Rese multis in locis adierat. Fuit ea legatio Albuquercio grata, dataque fide illum euocauit. Sed cum multi vererentur, ne si is in urbem rediret, aliquod maximum munus illi committeretur, inuidia ducti, hominem perliteras absterrent, atque persiuadent, Albuquercium de interitu illius cogitare. Interim Odoardus Fernandus, qui ad Siamensem Regem missus suerat, cum Stamen si legato reuersus est. Fuerat Lusitanus a Rege comiter accentus,&muneribus ornatus.
Legationis autem , quam Albuquercio Stamen in exposuit, summa haec erat. Regi gratissimam fuisse illius victoriam: Emmanuelis Regis imperium amplincatum cupere,'gentis clarisiimae vicinitate delectari, nullumque se ossicium in omnibus rebus, quae ad commodum & dignitatem Albuquercii,&Lusitanorum Ducum pertinerent, hominis amantissimi praetermissurum. Cum hac legatione Albuquercio dona misit, nempe aureum poculum,&ensem cuni aurea vagina, & annulum, in quem erat gemma maximi pretii satis eleganter inclusa. Albuque tis per eundem legatum Regis matri ampla satis munera misit. Si amense regnum oram serme omnem extremae Indiae, quae ad ortum Solis spectat,& ad Septentriones inflexa, sinu maximo, Sinarumque termino occidentali definita est, amplectitur: dc inde ad Occasiam cum regno Peguensi coniungitur. Promontorio autem, quod Malacacirciter centum&viginti passuum millibus abest, superato, Malacam etiam imperio, ut diximus, continebat. Duodecim millia elephantorum habere dicitur,e quibus quatuor millia semper ad subitos bellorum casus armata sunt. Ad hunc Albuquercius, ut pax sanctiore scedere firmaretur, legatos misit Antonium Mirandam AZeuedium,& Odoardum Coelium, cum muneribus. Regia magnificentia dignis. Alius deinde legatus a Iaoensi Rege Malacam
peruenit, cum muneribus, quae militaris viri speciem reserebant. Hastas enim
continebant, & bellica facinora, quae Rex ediderat, in stromate gossipino depleta, & aenea tympana, quibus apud gentem illam in bellis certamen acuitur. Similiter alij legati a Regibus finitimis,oc a d amatra , item a Rege Peguens, cuius imperium, post Gangem fluuium, ad Solis occasium pertinet, dilatissisimis illius orae terminis continetur. Alij Reges pacem &amicitiam petebant, alij libenter se Regis Emmanuelis imperium acceeturos ostendebant. Omnes Albiaque um laudibus exornabant, & muneribus etiam oblatis studium nominis illius,quo
erant vehementer, Ut apparebat,
293쪽
fore India geruntur, in citeriore res Goenses in angustias adductae sunt. ribaimiis enim Dalcamus in pos sessiones, quae Regis Emmanuelis nomine in conti nenti fuerant occupata Puletaramum cum tribus millibus militum, quorum maxima pars Turcae fuerunt, immisit. Contra hos Metraus &Timoja, qui Lusitanorum partes sequebantur, quatuor hominum millia,&quadraginta equites eduxerunt. Principio quidem Puleiacamus insuram versus fuit. Sed cum copias dissipatas collegisset, in hostes incautos inu iiit, & Melinum atque Timojam in effusam fugam coniecit. Hi ad Narsingar
Regem, cum exercitum maxima ex parte concisiam cernerent, S alium comparare minime possient, se contulerunt. Timoja, Melmo deprecatore, a Nar-
tingae Rege veniam impetrauit. Deinde contra fidem ,ut rumore dissipatum iuit, Rex illi caedem per ministros fraudulenter intulit. Hac victoria sublatus letacamus, insulam trahcere constituit: atque primum insulae habitatores ad desectionem solicitauit. Illi fidem violare noluerunt. Hoc fuit Crisinae indicio cis erat inter incolas opibus &industria princeps, vectigalia tractabat)ad Rabellum, qiii praesectus urbis crat, continuo delatum. Is aditus insulae muniuit, eaque praesidia disposuit, quibus hostes omni aditu prohiberet. Sed cum puleiacamus noctem unam pluviam & caliginosam, & tempestatibus
infestam obseruaret, copias per loca, quae magis immunita esse cognouerat, ratibus transmisit. Duas Lusitanas naues cum tormentis omnibus cepit, mi- ,
lites Lusitanos, qui nimis actiter obsistebant, occidit. Reliqua incolarum praesidia in urbem diffugiunt. Puletaramus excogitat, quomodo ea Lusi tano rum praesidia, quae erant i nurbe, soras exire cogeret, ut ita in urbem praesidio nudatam i nuacieret. Colebiquium cis unus erat ex incolarum Ducibus, qui vectigalia Regia tractabant per unum e suis ad copias educendas persuadere conatus est. Minister huius fraudis, Phileta mi nomine suppressb, sic enim erat i ussus, Coicbiquium alloquitur, & quas transfuga, qui gratiam captare
vellet,nunciat ducentos Turcas in oppidum,quod Goa vetus appellabatur,inuasisse. Incolas eos undique circumuenisse Turcas erumpere conari. Si sub- sidium
294쪽
sidi uiri firmum mitteretur, re, ut nemo exturcis euaderet. Rabellus Iacobum Fernandum Fariam exploratum miserat :& mane cum acie instrueta, ut, si opus esset, in hostes inueheretur, Fariam opperiebatur, esim fraudis minister interuenit,&ea,quae fuerat iussus, exposivit . Rabellus Coiebi quium,quid sibi videretur, interrogat. Is auctorem sibi minime fide dignum existimari dicit. At Rabellus iuuenta,& audacia, reique bene gerendae fiducia,& optimis successibus facinora enim non pauca in bellis seliciter ediderat, eiectus, iacile in fraudem impulsius fuit Itaque minime speetato Fariae exploratoris aduentu cum equitibus quinque & triginta, dc Indis quingentis esressus est. Proditor cum se quibusdam aperuisset, abscessiit. Indi cognita fraude substiterant. Id Rabellus cum multum in via processisset, non animaduertit. Cum vero iugum collis superasset, tredecim tantiim Indisse stipatum vidit. Inde circitet mille tot enim intuentibus esse videbantur) hostes conspicatus est. Eos autem equites quinque in ordinent cogebant. Ibi rutius Rabellus de Colebi uio ume, quid sibi videretur. Male, inquit. Transfuga minime comparet :hoes sunt multo plures, quam is nunciarat nostri metu perterriti, subiti terer fraudem esse hominis perditissimi suspicari possumus. Idcirco in urbem redeundumcenseo. Ego tamen in omni consillio, quod sequutus suetis, me comitem fidelisiimum sine ulla recusatione praestabo. Deinde cum Rabellus reliquos interrogaret, & nemo responderet verebantur enim, ne si utile consilium darent, id non prudentiae, sed timiditati tribueretur Rabellus inquit, Agite commilitones: haec est dies, in qua quantum sit in unoquoque virtutis, apparebit. Vir quidam nobilis, qui Emmanuel Cugna appellabatur, orationem illius excipiens, Haec est, inquit, sententia, quae mini maxime placet. Omnes deinde e colle descendunt, & hostibus appropinquantes, concitatis c-
quis tanto impetu in eos inuecti sunt, ut omnes in litus, ubi puleiacamus maiores copias E continente venientes excipiebat, compellerent. Tantus autem erat hostibus metus iniectus, ut multi cum se in mare deijcerent, obruti fluctibus interirent. Puleiacamus eos ab effusa fuga continere non poterat. Ex Indicis copijs ducenti tantum hi autem Malabares erant) aduenerant,& cum Lu- frunis coniuncti, hostes metu dissipatos insequebantur. Hostes trecenti caesi sunt. Erant in summo colle parietinae. Edes ita corruerant, ut magna parietum pars adhuc integra inmaneret. Puleiacamus in eas cum turcis octoginta, quorum pars pedites, pars equites erant, se a fuga recepit. Eos Rabellus confestim adoriri constituit. Colebiquius Rabellum a conatu deterrere conatus est. Dicebat enim Puletaramum intus latere: homines esse cum illo san Efortes, & rabie atque desperatione quodlibet magnum facinus, si cominus ressereretur , ausuros. Itaq; praestare, eminus eos sine ullo periculo sagittis configere. Sibique illam prouinciam deposcebat. At Rabellus victoria ins blent et clatus, cum consilium prudens assernaretur, cum equitibus quatuordecim
295쪽
reliqui enim hostes fugientes caedebant) in parietinas ingressus est. Ibi hostes
eum duabus ex partibus aggrediuntur, & equum hastis confodiunt, & illum ruina vehementer oppressum interimun t Simili calii Emmanuel Cugna eiusdem temeritatis poenas luit . reliqui ex omni Frietinarum ambitu pulsi sunt. Hostes eos insequi noluerunt. Erat enim periculum,ne s rursus praelium renouaretur, propter suorum trepidationem in summum vitae discrimen inciderent. Itaque satis hisuerunt eo die duos viros primarios occidere,& reliquosa capitibus suis auertere. Eo die satis perspectum fuit, quantum inter bonuni Ducem, &strenuum militem interesset. Rabellus cnim cum esset in armis acerrimus, ea temeritatis signadedit, ut multi consilium, quo fuerat ab Albu quercio Goae praepositus, improbarent. Colebiquius autem eo die laudem viri sortis & sapientis Ducis obtinuit.Nam & valde strenue dimicauit, & optimuconsilium dedit,cui si Rabellus obtemperasset,nunquam in eam calamitatem incidisset. Reliqui omnes in ordinem reducti,Goam incolumes peruenere .lbi
communi consilio Franciscus Pan wja delectus suit, qui ciuitati praeesset. Is,in quoqusidem pusilli & angusti animi significationem dare visus est blatu munus repudiauit. Non enim in eo statu res Goenses esse dicebat,ut quisquam vir prudens ciuitatis tuendae curam suscipere deberet. Nobilitas & diuos uniuersi eam prouinciam ad Iacobum Mendegium Vascocelium detulere . Is cum munus animo sane confidenti suscepisset, omnia, quae ad urbis titendae defensionem necessaria videbantur,admodum strenue comparauit. Omnem c5mea tum,quem potuit,in urbem intulit,inlinitiones instituit, vigilias disiposivit, o- innia impigre &vigilanter administrauit.Cristia vero cum ab illo At intra muros cum suis admitteretur,enixe contenderet,id facile consequutus est.Ducenti tantum Lusitani,& Indi ex foederatis sexcenti in urbe tunc inerant . His exiguis copijs erat bellum i ustinendum, & obsidio etiam, si opus esset, toleranda. Puletaramus vero insulae totius ossessionem occupauit. Porro autem Benata
linum est id oppidum in insulae aditu, qui ad Austrum pertinet, satis ad commeatum ex continenti subvehendum, & copias arcessendas opportunum castris delegit. In eo loco arcem instituit: maxima illius sundamenta iecit: eamque ad summu perduxit, & tormentis ingentibus, & omnibus bellicis instrii, mentis atque praesidi js egregie muniuit, ut inde tam acri bello Lusitanos vexaret, ut insulam deserere cogerentur. Et interim nuntii perto Marte, nunc ex insidijs ciuitatem oppugnabat.Sed Vasconcelius illum perpetuo repellebat.Franciscus vero Peretra Benedius cum triginta viris Lusitanis eo se contulit. Cuius aduentu,tanta erat hominum penuria,Vasconcelius mirifice i tatus est.At Pu-leta muscum bellum extraheretur, Zabainio suspectus esse coepit. Neque
desilit, qui nomen illius apud Zabaimum proditionis in similiaret. Is serorem Rogat ramo,viro turcae,& in rebus bellicis spectato desponderat . Eum Rotalcamum Tabaimus cum sex millibus militum Goam misit, & Puletatam, ut
296쪽
illi exercitiim traderet, imperauit. Puteocamus ea ignominia grauiter ofknliis, imperium Zabaimi contempsit. Rogalcamus,WPuletaramu castris exue re ii Vasconcelium literas dedit quibus dicebat, Puletaramum Zabaimi iniussu in possessiones in continenti stas, quae ad Emmanuelis imperium pertinebant .anu Te,&in insulam traiecisse. Se cum exercitu venisse, ut a Puleta- ramo tanti facinoris poenas expeteret. Si ris noelius illi opem afferre velle se elacamum intra paucos dies ex Insulae finibus expulsurum. Spem deinde intendebat libertatis Lusitanis illis, qui apud Zabaimum capti detinebantur. Iterant, i facto naufragio,in Dabulis litus euaserant. Vasconcellus fidem homini perido confestim adhibuit. Roetalcamus illius ope confirmatus, Puleta-camum facile luperauit. Quo faeto tantum abfuit, ut Roaescamus in fide permaneret, ut potius Vas rancello ferro fiam lue minitaretur, si non protinus urbe excederet. Bellum ita redintegratum multarum dissicultatu causam nostris attulit . qui tamen ita hostium impetum ab urbis moenibus reprimebant, I iam non auderent illi ad muros accedere. Hyems appetebat, quae cum sit in illis regionibus valde tauaa'; tu ibulenta, maritimos exitus intercludit. Muri interim pars magna corruit. Illa ruina Roaalcamus debellatum esse credidit. Itaque ad eam partem, quam muro nudatam aduerterat, copias admouit. Ibi commissum est , quod ad vesperum perductum fuit. Multi exhonibus cecidere, &e nostris etiam nonnulli, inter quos Colebiquius sortissime dimitan glandis unius ictu percussus occubuit. Roaescamus cum vi ciuitatem expugnare non posset,astu ut eam capere summo studio contendebat. Perpetuo autem tubarum concentia, & simulata incursione nostros vigilare cogebat, ita, ut peruigilio consei hi,passim deciderent. Ioannes Machiadus u ius antra mentio non semel facta est, cum apud hostes adhuc habitu de specie Tu in Iersaretur, agmen unum ducebat. Is Vasconcellum perliteras admonuit, ut in locum, quem arbores binas appellant,cum primum tuba perstreperet copias educeret. Fore nἱmque, ut facillime turmam hostiunt, quae cu tu hicine ibi ibi ita eratconsistere,profligaret. Factum est ita. Multi ea nocte caesi, reliqui in fugam compulsi sunt,de muri pars, quae collapsa suerat, incredibili celeritate resecta. Nostri interim fame grauissima laborabat. Nam &hyems erat impedimento, quo minus commeatus in urbem invehi posset: &Zabaimus omnes insulae aditus obsesses tenebat, ne cibaria ex continenti importarentur. Eafames multis occasionem attulit Christianae religionis abiurandae, qui ad RoZalcanium nodi e confugiebant, de in Mahumetis nomen iurabant. Hi septua inta suerunt, ut fidei Sc religionis immemores, ut corpus ad breue tem pus alerent,animos in pestem sempiternam furenter&impie detrudebant. In ter quos quidam homo honesto loco natus, cui nonae erat Fernandus Lupi iis, extitit. At Machiadus, qui se ad eum diem Turcam simularat Rum videret homines Christians Sanctissimam c u et i s T i religionem detestari, dolore exi -- T 3 mium
297쪽
mium fetat.Ea vero indignitate commotus,eo tempore,duo Christiani fame consecti,&in extremas angustias adducti videbantur,ut fidem suam factis Ostendere voluit eiusdem laboris de aerumnae secietatem inire.Is duos filios ex muliere Saracena susceperat,&utrunque per se aquis lustralibus in C M R i set inomen expiarat. Hos ad se perduci iussit, ut secta in urbem intromittere t Quod cum exequi minime posset, facinus edidit valde miserandum. Maluit enim in sanguinem suum saeuire, Quam pueros infantes seimi Mahumetis pestifera imbuendos,in hostium leuate relinquere. Itaque nocte utrunque suffocauiti Mane vero casum filiorum acerbissimum deplorauit,&suam calamitate cum
multis lacrymis lamentatus est: dicebatque filios lamiarum praestigijs suisse
miserabiliter extinctos. Deinde cum fingeret , se molestiae leuandae gratia velle per insulam vagari, cum Lusitanis aliquot captiuis, de cum illis, qui Christi religionem exectanda perfidia violarant, ad urbis muros accessi Cloiorationem luculentam habuit qua de vitet breuitate,de sempiternis supplici js,de gloria immortali disseruit,& omnes adhortatus est,ut mallent in vita misera &caduca,laboribus breuissimo temporis spatio definitis torqueri , quam in sutura supplicijs sempiternis excruciari. Orationem eius nemo ex illis, qui a religione desecerant,ad aures admisit. Ipse vero cum captiuis Vasconcelij fide,quam a tea, cum primum id induxerat in animum, acceperat, in urbem ingressus est Eius aduentus non modblaetitiam Lusitanis attulit,sed animos etiam illorum ad spem salutis erexit. Id enim numine diuino factum fuisse credebant, quod cum illis praesens adsuillet, non dubitabant, quin salutare praesidium est et intra breue tempus hominibus assilistis,qui opem illius implorabant,allaturum.
I OZalcamus urbis oppi nationem non intermittebat . Cum vero Vasconce-lius inici exisset,eum in loco considere,ex quo ciuitatem quatere tormetis maximis imperabar, cum equitibus octoginta in illum inuectus est:&ctam utrinque suisset acerrime dimitatum, nostri tandem impressione faetii hostes fuderunt,s ita in urbem saluis omnibus reuersi sunt . Aliqui tamen vulnerati suere. RoZalcamus ea nostrorum audacia perturbatus , spem expugnandς ciuit iis abiecit. Itaque oppugnatione prorsus omissa, in eo pugnabat, ut nostros sa- me ad deditionem compelleret. Vasconcelius aliquia audendum ratus, Franciscum Beraedium, quantiis&anni tempus,&hostium vigilantia iii minii periculum nauiganti proponeret ii Baticalam misit, ut inde commeatum adueheret. Benedius longa naue , cui praeerat,euectus, impprata tanta vigilantia &industria conficit, ut cum kalendis Iulij Goalblueret,eodem mense viginti parones cibarijs onustos Goam,hostibus inuitis, induceret. Adhunc modum sames depulsa,& homines recreati sunt. Haec qui scin in Goensi bello gereban- urrit Aegiensis,ut fuerat ab Albuquercio iussus, coloram petijt incursu nauem unam cepit,& Albuque itim,ut habebat in mandatis,aliquot diebus expectauit.Cum vero illum ex futurna mora minime in Arabiam eo Anno nauigaturum
298쪽
uieturum esse cognouisset,ad Zacoloram naues aseus: &arcem disturbauit,& homines,& tormenta,& munitiones,& commeatum in naues imposui tanae in Armurium vela dedit, ut tributum exigeret. Tributum suit illi sine ulla reculatione perlolutum, dc honores non mediocres attributi. Inde in Indiam nauigauit, dc in fine mensis Augusti Goam peruenit. Illius aduentus fuit uni uertae ciuitati gratisiimus. Ducebat enim centum Lusitanos sanos atque beneualentes,&bellandi peritissimos. Principio mensis eiusdem redierat ex in-lula Sancti Lauren tis Ioannes Serranus,& Pelagius Sala,qui simili ratione magnam tacitiam ciuibus uniuersis attulerant. Emmanuelitem Lacerda,qui cum sex nauium classe,ut oram Calecutiensem infestam faceret, Indicum illud mare peragrarat, cum primum per anni tempus licuit, in eandem urbem commeatum varium&multiplicem,&ducentos milites Lusitanos induxit. His
p lidiis cmistra erecta, hostium conatus pro nihilo putauit. Mense deinde S ptembri, Christophorus Brittius in urbe similiter adueetus est. Is decimo nono die mesis Aprilis olysippone ductu Garsae Norognae soluerat.Garsa nim que Norogna, filius sbroris Albuquercij , cum classe sex nauium missus in Indiam ab Em manuele fuerat. Ratuor ex illis in Morambiquensi insula hyemauerant, duae tantum in Indiam transmiserant. Vna, cuius Arius Gama nauarchus erat, Cananorem petijt, Brittius Goam delatus est. Interim Rogalcamus bellum non segniter administrabat . Praelium tande, in quo Brittius primum agmen duxit, satis acre commissum est: hostes fusi fugatio; sunt,& magna eorum pars a nostris, qui eos insequuti sunt ferro concisa. Hoc praelio monitus RoZalcamus,se se deinde a confligendo continuit. Satis habebu, insulam
praesidiis tenere, arcem summo studio munire. Ea arce persecta, in eam c5- meatumdc munitiones conuerit,& tam valido atque firmo praesidio muniuit, ut nulla ciuitas, aut castellum , quod ad Zabaimi ditionem pertineret, enset cum illa roboris multiplicis firmamento comparandum. Duae interim naues a Melichiario missi cum magno frumenti &orizae numero Goam peruenere . Melichiagius enim cum acciperet nostr inopia laborare, naues illas, ut nostros inopia leuaret, ad Vasconcelium misit: seque omnia, quae in rem Re vis Emmanuelis essent, summa voluntate perfecturum, multis verbis ostendit. Melichiagio gratiae, ut par erat ,actae sunt, & munera etia missa. Belli deinde ratio mutata est. Nostri namque excursiones in arcem Mnastarinensem cre
bro faciebant, & , an eam expugnare possent,nepe tentabant. Dum haec in India gentiatur,tanti sex Maximus Iulius secundus concilium Pisae celebrandum literis publicis indixit. De rebus, quae in concilio erant Regum Hispanoru nomine tractandae, Rex Emmanuel cum Rege Fernando per legat . egit. Fuit praeterea negotiti aliud maximi momenti, quod erat per utriusque legatos agi tandum. Erat sub id tempus in Castellae regno vir quidam valde nobilis,cui
nomen erat Petrus cogmento Bastardus.Issuerataui: rexistimatus dissensio-
299쪽
mim martandam,quae interpernandum Regem ,post Uabelae viarii obitum, cum Pliilippo Rege Maximiliani filio,Fernandi i pinis genero,concitatae suerit
Philippo autem mortuo, cum Petrus Fernandi Asensionem pertimesceret ni renum mense concessit. Ibi cum apud Barraxam diuersaretur, cuius luc nomen in illa Mauritaniae parte erat maxime de virtutis & potentiae magnitudine. celebratum,summam cum illo familiaritatem contraxit. Barraxae autem graiatia,cum is se mediu perliteras interposuisset , Fernandus omnibus Petri erratisi clementer ignouit.Petrus cum Barrisae literis ad Fernandu reuersus est. Litero ru sentetia huc in summa pertinebat,ut Fernandu ad bellum Fessense plurimis verbis hortaretur.Ad id vero Barravi operam sua pollicebatur,sub ea conditione,ut Fesse Rex cu eo tributo,quod Fernando visum esset, ab eo crearetur. Hae iliterae Fernando,ut prae se tulit, non ingratae ceciderunt. Itaq; Petrum i literis ad Barravim de eadem re continuo remisit.PetrusAlcassarem Saguerium,quq ciuitas tunc Regis Emmanuelis imperio continebatur, sec5 tulit,&ab Rodetico Soula,qui sit c illi urbi praeerat,bos, italiter acceptus est. Ibi cum Solisa Petrude caiisa itineris illius percontaretur,is se dixit in grauissima Regis Fernandi sensionem, n5 peccatis suis,sed malevoloru hominum sermonibus rursus incidisse,& ideo Ailam discedere .Rodericus Solis cum esset mira sagacitate proitus,& in Petri verbis mira inconstantiam perciperet, & aliquid etiali sipicione consequeretur, homine secum tantis per retinuit dum literas, quas ad Barra serebat,arte simiperet, atq; resistraret Eas deinde deseripsit, & iterii summa solertia cosignatas,in loco,unde fuerant sublatae,reposuit, hominemq; dimisit, J literarii exemplum ad Emmanuele perserendum curauit. Id quod animo FGnandus agitabat,Emmanuel indignissime tulit. Erat enim contra pactionem, quae de regionum diuisione inter illos ficta suerat Paetionis aute illius vi regnuFesiense ad ius Portugaliae pertinebat. Vt igitur illum ab ea cogitatione reuocaret,legatu in Castellam misit. Fernandus interim classem maxima coparabat:&quorsum eam instrueret,silentio c5primebat. Sed tantum dicebat, sibi esse in animo,quos pollet hostes Christiani nominis bello premere.Sub id tempus Fernandus literas a Poni fice Iulio percepit,quibus ide Pontifex significabat, secum Venetis,& Helvetiis,& Maximiliano Caesare,cotra Ludovicii Galliae Regem societate coire.Maximum vero belli firmamentu Femandi ipsus sbeictate c5tineri.Qua propter ab illo c6 tendebat,ut vellet ijs de foederibus alligari. Aliter enim regnii Neapolitanu,ne de manibus illius elaberetur,esse maxime sernii danduaulit illud permoleste Fernandus. ut tamen regni Neapolitani praesidia firmaret,se s civ foederatis ascribi sustinuit. Emmanuele deinde ad eiusdescederis secietate inuitauit.Emmanuel assentiri nullo pacto voluit. Imo cta stabia tempus sex Gallicae triremes Duce Petro Ioanne Olysipponem appulsae scilitasent, is Ducem comiter accepit,&esmeatu iuuit: quoὸ Fernando offensionem: haud mediocre fama vulga tattulisse. Verum has offensas&utriusq; probitas, &assinitas
300쪽
&assinitas obliterauit. Classistanten,quam mandus ut in Mauritania transiret,instruxerat talicis motibus impedita,Emmanuelem eas licitudin quae animu illius distinebat,omnino liberauit. Eodem anno Henri us Britaniς Rex legatos in Lusitaniam misit. Legatio nihil aliud continebat, quam singularis amicitiae signia,&scederis antiqui sacramentum, cognationis & assinitatis memoria renouatum. Dum in Europa tempus in his rebus teritur, Albuquercius nouos Malacie motus iudici j se iteritate compescuit. Vtetimularaja,qui cum illo foedus egera ut dictum est,opes summas habebat,& regnum,cum csset in toleranda ambitione praeditus,affectabat Etiam antequam Albuquescius Mala
cam oppugnasset,id molitus saepe fuerat,vi Regem insidijs pelleret,& ipse locuillius occuparet. Id tamen illi minime processerat. Id sub Albu quercio felicius se perseeturum confidebat. Ciuitatem enim externis &longinquis praesidijs diu teneri, dissicillimum sere statuebat:& vel propter amplissimas opes,ad quas ipse peruenerat,vel propter Albuquercij voluntate,qua sibi devinxerat,vel propter in enij calliditatem,qua sibi omnia sepenumero proponebat, imperium ciuitatis ingeti spe,& inani quada fiducia deuorabat. Sed cum animaduerteret ciuitatis statum,& formam reip. & munerum discriptione, longe aliter, quam fuerat opinatus,abrubuquercio collocari, &arcem munitissimam sic a fundamentis institui, ut no facile sibi seret id quod animo designabat essicere, aliam
sibi rati'nem sceleris ineunda existimauit Mahumetes Rex dolore nimio propter ciuitatis amissionem, ut diximus, exaudiatus obierat. Is ad quem eo mortuo regni haereditas iure veniebat, pulsiis fuerat. Vtetimularaja cu eo per literas agebat,ut bellum compararet,senamq; opibus&clientelis, Martibus etia persecturuot Lusitanos facile pelleret. Haec omnia cum occultari dissicillime posses nt,maxime ubi quisq; victoris animii sibi cociliare studet actu est,ut utriusq;
literae ultro citroq; missae in Albuquercii manus peruenirent. Id Albuquercius summa taciturnitate copressum cum Araiugio solo c5munitauit. Cupiebat au- tam homine comprehendere,quod propter illius summam potentiam fieri nopoterat,nisi eum in arcem aliqua ratione pertraheret. Quod Vieti mutaraja facere recusabat.Ni praeterquam quod illum sceleris conficientia timere compellebat intelligebat de tyrannide illius apud Albuquercium frequentes querimonias haberi. Euenit interim,ut Persa quidam certu munus ab Albuquercio flagitaret.Respondit ille,se nemini publicum aliquod munus, nisi primari ciuitatis viros, primum consuleret assignaturum. Principes igitur ciuitatis acciret,& tum demum sede illorum sententia, quod optimum factu esset, libetissime decreturum. Persa cum esset Vtetimularaja: valde familiaris,& suspicaretur,illo ad Albuquercium perducto, se omnia quae vellet impetraturum, hominem cum filio atque genero, ei coniurationis erat participes, ad Albuquercita facile perduxit. Non enim selum ossicio, veru de honoris illius specie prouocati sunt, ut minime couentum illum vitarent.Illis ad hunc modum intromissis iniecta