De rebus, Emmanuelis regis Lusitaniae inuictissimi virtute et auspicio gestis libri duodecim. Auctore Hieronymo Osorio episcopo Syluensi

발행: 1571년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

461쪽

qsa LIBER

quam recta ratione munus sbi commissium moderari. In cpio san perspicitur

quato sit difficili iis & illusti iussaliam decoris opinionem cotemnere quam inthostium mucrones irruere. Multi namq; , qui facillime corpora sua pro patriae salute hostiu telis obijciunt aliae infamiae metu, quantu in illis est, patrias euerterunt. Vnde cocludi potest lium vere magnanimii esserita non modo morte minime sermidat, verum & inanes multitudinis opiniones pro nihilo putat. Brittius igitur ne in hominu imperitorum vituperatione venire in vera reprehensione temeritatis incurrit. Nam post meridie em re quo incolae sine ulla sermidine propter aestum grauisiimu, qui terras illas aJurebat, in domibus suis quiescebat,ex arce centu&quinquaginta milites Lusitanos edua ityn utilites imperatos inuasit, oppidii caede & terrore copleuit,& incolas in sugicopulit illi postqua in capocoglobati,&a repentino pauore resecti sunt,cogitare coeperiit, se uxores de filios in oppido omni praesidio nudatos reliquisse. Itaca; misius in oppidui reuersi sunt coserti in nostros impetu secerunt. Nostri multitudine oppressi,pede retulere riginta vulnerati sunt. Reliqui magna sertas te clade acceptilent,nisi hostes fuissent flamis impediti . Brittius ia inq; At eoru impetu retardaret,via,quae in arce serebat,incendere iussit.Clim aute rumore dissipatu suis se tanta esse hominu Lusitan orti insolentia,& seritate,ut pauci numero in alienis terris costituti,nullius iniuria prouocati,pernicie illis, apud quos hospi tes erat, inserae conati fuissent, omnes ad facinoris illius vindictam acriter stimulati sint Supra viginti hominii millia ad arcis excidium couenere. Illam igitur obsidione cingunt,ingetes sessas perducunt,aggeres excitant,tormeta disj onunt, dies atq; noctes arce oppugnant Nullum genus erat belli,quo no, ut arce caperent,atq; diruerent,iatentione incredibili,& magnis viribus uteretur. Nostros interim no tam pilarum frequentia, quam comeatus inopia cruciabat . Quinq; mensibus obsessi sunt,antequa auxiliu aiserri posset. Tum vero milites ferocessuroris insiti poenitebat,& frustra intelligebant,militis os scili no esse , pugna lileges ducibus sitis imponere,sed strenue tantium imperata coficere.Brittius Cochinati nuncium misit, qui nunciaret,re esse in extremum discrime inducta Si quetra cuilibet arci,ut cum maiore classe nauigaret, pr sdio infirma reliquerat. Alexius tame Menesius quinquaginta Lusitanos militcs in una trireme,cui Antonius Lemnis praeerat, illis auxilio misit. Qui cum propter aduersis tepestates hyems enim erat) tardissime nauigarent,nimis sero in arce peruenere. Ibi cum Lemitis Brittio diceret,n5 esse, cur aliud auxilium expectaret, ante qua Si ques-ra reuerteretur &s diutius expectaret, intelligebat este omnibus fame pereundum, omnem sipem salutis in virtute collocandam statuit. Antonio igitur Le-mio pr cepit,ut per totam nocte E trireme hostium munitiones & turres vehementissime verberaret. Mane vero, cum hostes in triremem essent intenti,&nihil minus opinarentur,quam fieri posse, ut qui erant in arce inclusi, egredi auderent, Brittius cum trecentis militibus Lusitanis erumpit, in hostes imparatos invadit, primo impetustationes& turres expugnat hostes repentino

pavore .

462쪽

pauore perculsi, diffugiunt. Sed chira esset eorum magna multitudo,postquam

se in urbe cottitere, verbis eoru m, qui etate in armis egerant, increpiti,rursus instructi in nostros inuehu tur. In agmine primo, praeter magnu peditii numeria, erat eqtiites centu&quinquaginta,& elephanti cum turribus quinq;&viginti. Aliqui eorum dentibus enses alligatos gestabat, quibus admirabili dexteritate obuios c. aedebant.Quidam e Lusitanis de multitudine territi,& elephantorum metu perturbati ,cedere volebant.Sed Brittius ia munitionibus post reisu relictis, in urbe gradum intulerat. D aute illis, qui serreis fistulis armati erant, imperaui ut omnes simul glades plumbeas in elephantos emitteret. Elephanti nosolum strepitu, sed multo etia magis vulneribus exterriti sugiunt,in suos irruiit, equites impetu immani proterunt, peditum acie proculcant,& in effusam fuga con jciunt. Nostris nulla iam pugna restabat. Hoc igitur tantum operis habuerunt, ut hostes insequerentur. Magnam hominu multitudinem caedunt, 'rbem omni presidio nudant, de usq; in densum palmetu progrediuntur.Brittius longius insequi minime tutum arbitratus est Timuit enim,ne propter palmarum densitatem ordo perturbaretur,& sic nostri ab hostibus non mediocre damnuacciperent. itaq; signum receptui dedit. Rex vero cum cerneret magnam nobilitatis partem eo praelio caecam suille,& Saracenos, qui praecipue belli auctoressii crant, primos omni u se in suga dedisse ,& suspicaretur sibi adhuc bellum integrum restare, quod quo magis esset diuturnum, eo maius periculum rebus suis intenderetur &animo simul reputaret,sibi fore paulo post cum classe maxima, ii obsidio extraheretur, dimicadum inuitis Saracenis pace peti j quae sic enim rem coditio postulabat libetissime ocella fuit . Foedere igitur instaurato atq; renouato, Lia litani maiore cum modestia inter ita lenses versati sunt &illi vicissim multu se Lusitanis omnibus, vel ex animo, vel simulate, quibuscu-que rebus poterat, benignos exhibebat. Dum haec apud Zeiladenses geruntur, ArmuZij cotra nostros insidiae parabatur.Quod quide a Regis Emmanuelis benignitate iii mpsit initium. Clim enim intellexisset, Reges Armurienses suoru tyrannide oppressos exti tisse,& postqua urbe capta sileriit Albuquercij opera liberati, nihilominus per eiusmodi r os ministros vectigalia sic exerceri,ut maxima eorum pars ad eosdem,qui ea tractabat,verteretur,ne ea deinde fraus admitti posset,sibi prouidendu existimauit. Ea aute de causa scripturae magistros,& quaestores Lusitanos instituit, qui regiam pecunia tractarent: quam tamen omnem sine diminutione in Regis ipsius usus coii uerti pr cipiebat &hoc, tantisper dum Rex ipse, cuius erat pecunia,posset animaduertere, quatum pecuniqsibi detractum annis singulis suisset,& clarius perspicere omnem suae salutis rationem tutela atq; patrocinio ipsius Emmanuelis cotineri. Id Ralx Xeraphius, 5 reliqui eiusdem flagitii atq; sceleris administri indisnissime tulerunt, lato se pecuniae siri ictu, quantum domum quotannis auertebat, Lusitanorum indu stria & fidelitate priuari Itaq; Regi demostrare conatur, illu Regis tantiim nomen retinere ure aute regio, atque patrimonio spoliari. Iam aperta tyrannide

463쪽

I. IBspecie benignitatis institui: omne illa pecunia in usum auaritiae Luscinae cessuram . praestare millies mori, quam tam indigna contumelia pati. Haec clim frequenter insereret,& Regis aures assiduis querelis obtunderet,illius animu,qui erat in Lusitanti nonae valde propensus,prorsus immutariit. Reaia tecti Regis socero, qui erat nomini Christiano vehemeter insens iis, comunicata,decretum

sui tot postqua Siquetra Armugio discederet, per insidias, Lusitanorii praesidia

trucidarent,&arce praeli dijs vincirent Sed obstabat ille metus,ne, si coniuratio parvi procederet,&, quod secum agitabat, Palam fieret , Mochrim aduersarium haberent,qui Lusitanis adiunetus, hostis lane grauis atq; metuedus ArmuZic-sibus esse posset. Insula, quam appellant Baliarcna quae, haud ibo, an illa sit, quam olim Icharam nominabant est angusto steto ab Arabia disiuncta. Haec ad Armugiensis Regis imperium pertinebat quam tame Mochris gener principis, qui Metam urbe summo imperio regebat, armis occuparat. Is aute no insulam tantum dominatu oppressam tenebat, verum & classem centu & viginti nauiu aedificarat, cum quibus bellu Armugii Regi frequenter inserebat . Hunc igitur,antequam meditatum scelus ederet, de medio tollendia esse statuerunt. Quod ut facerent,sinsularem fraudem excogitat. Nam per eos ipses, quos audelisit me necare parabant,hostem a quo sibi valde timebant, euertere decreuerunt. Habent hoc eoru plerique,qui dira Mahumetis superstitione insecti sunt, ut in summa fraude summum decus situ arbitretur. Itaq; ad Siquetram adeut, Regemq; Emmanuelem Armiarii dominum csse praedicant, illiusque officiuesse,omnes, qui ArmuZium bello vexant, armis opprimere. Mochri non satis esse,Regis Emmanuclis opes bello pstare, vertim & naues omnes , qu.ae erant Armuniti peruenturae,abeo in portu illius insulae, quam oppressam dominatu tenebat,partim vi, partim etia humanitatis specie copelli. Sic aute sublato portorio maxima vectigaliudiminutione seri. Neq; ia Rege in summas pecuniae angustias adductu,posse Regii mmanueli tributu pedere. Cosuleret igitur Regis Emmanuelis nomini & dignitati: firmaret illius imperiti: tyranni illius arrogantia virtute chri meret,& Regis idcij &stipediarij, qui se totii Regi Emmanuelicii omnibus si iis opibus addixerat,sali ii prospiceret ut intelligi posset, omnibus , qui clarissimo Regi seruirent, esse firmissimu praesidiu in illius tutela atq; patrocinio costitutum. Dicebat praeterea, costio diuino faetiim fuisse, ut is

eo tepore cum tam magna classe ad eas regiones accederet. Nec enim te pus magis idoneum,neque commodiorem sacultatem, ad rem exanimi sententia serendam, excogitari potuisse Ethis quidem sermonibus Siquetram impuleriis, ut Mochrim sello premendum esse iudicaret. Consilium tame habuit. Omnibus visum est,bellu esse suscipi edum. Classem igitur Siquetra septe nauis Antonio Correae, qui singulari laude Rege Bintam clem Malace deuicerasicu quadringetis Lusitanis, maxima ex parte nobilibus, assignauit, qua bellum hostibus illis inferret. Huic classi Regia classis , quae centaim &quinquaginta naues actuarias continebat, adiuncta fuit. Illi autem Xeraphius praeerat. In Regia

classe

464쪽

lase erant militum Saracenoriim tria millia. homines partim cetrati, ecba- stati, partim scorpionibus & minoribus tormetis armati m praelium ibant. Naues erant etiam maioribus tormentis, & munitionibus instructa . In cursis sce-ua tempestas subito coorta, classem disiecit. Tempestate autem sedata,Corrca,& Ioannes Pere iracum nauibus suis in insulam peruenere, partem eam versus, in qua ciuitas, quae insulae nomen obtinet, ita est. Urbs est ampla satis,& aedificiorum magnificentia, o hominum frequentia celebris. Eo mercatores undiq; propter opportu nitate m com mercii libentissime com meabant. Mochris urbe crebris stationibus, atque multis tormentis iuerat enim de classis aduentu certior factus) egregie munierat, & propter ipsius urbis praesidia duodecim millia

Arabum mercede conduxerat. Conea classem ab urbe disiunctus in anchoris expectabat. Quae post sex dies aduenit. Duae tantum naues Lusitanae deerant, quarum una Armurium vi tempestatis delata, altera pol f bellum consectu ad Baliarem appulsa suit. Correa copias in terram exposuit, acies diligenter instruxit, urbem totis viribus oppugnauit atque primu nostri fuere ab ho si bus summa vi repulsi. Correa rursus cum multo maiore impetu in duas urbissationes inuectus esset, praelium multo atrocius initum,&longo spatio remporis extratum suit.Nostri tandem irruperunt, &hostes in fugam versi sunt. Ex hostibus trecenti Sc triginta milites caeli sunt, in quibus equites triginta suere. Enostris quinq; desiderati sunt, quo in numero Georgius Peretra fuit: septuaginta vulnerati Antonius Correa graue vulnus accepit. Arius Correa frater illius, quive -

. xillii praeserebat,cu multu sanguinis E vulneribus illius emanaret, cocidit, & ab hostibus interfectus sit iste nisi Alexius Sousa, 6 Rodericus Conea,viri egregi Esortes, illic5sestim ope attulissent. aut quidem, dii Ario subuenire conabantur, multa vulnera ab hostibus acceperunt. Xeraphius in hoc praelio ducis sapientis Oiscio functus est. Praelio enim no intersuit,&ex praeda sane frugaliter, quantii licui in naues deportauit quis hostes cuintegris copijs insequi voluisset, magna ea die caedes hostili in fieri potui stet. Correa tyranni aedes occupauit, urbis possessione nomine Regis Emmanuelis cepit, milites collaudauit, & quosdam

etiam qui se excellentius inpugna gesserant,equestribus ornametis allecit. A

cepta deinde I Xeraphio fide vibem illi Regis enim vice gerebat) moderanda

tradidi ea conditione, ut perpetuo Emmanuelis imperium agnoscerent. Ralx Xeraphius cum accepisset Mochri in E vulneribus post tres dies, quam praelium commissum fuerat, mortuum suisse, eo, quo extremum spiritum ediderat, Correae permissu se contulit,&cadaueris caput abscidit, ut illud eratissimum munus Regi suo deferret. Naues quae erant in statione navali, succensae suerunt. Hametus Mochris seroris filius, qui Cati fana, alteram insulae urbem tuebatur, illius possessione cessit,& sde Correae in continentem res omnes suas transmisit. Et sic demum insula in Armugii possessionem venit. Correa murium petiit, ubi fuit a Siquetra,vt meritus erat, collaudatus, & a Rege multis munerib 'asfectus. Scelus autem in aliud tempus dilatum. Hoc

anno '

465쪽

anno in Astica Iehabenta sus, dum licinus ingens aggredi studet,per insidiasii uerseetus fuit. Xerilii intenim bello vexare, & Marochium oppugnare para' iterat. Ad eam rem auxilium a Nonio Malcaregna petierat. Is triginta equitestantium,&viginti pedites illi auxilio miserat. Et huic exiguo militum numero Rodericum Norognam praefecerat. Franciscus tamen Melius, Misensus Gome-cius, Ioannes Fernandius Pretus, Ignatius Nonius, a Mas regna, ut sibi cum Ie habentasuso proficisci in hostem liceret, importunis precibus impetrarunt Culiis viginti equites praeterea,&quinque pedites egressi sunt . Ne plures aute exiren Mas regnas urbis portas occludi iussit. Iehabetas usus Dabidenses & Ga- rabienses Mauros accivit. Leideliam brensies,cum quibus illi conuenerat,similiter euocauerat. Ii cum essent infirma fide,&iter illud periculi plenum arbitrarentur, venire nolebant,&, si imperium detrectarent , ipsum lehabenta susum, ne in eos arma conuerteret,inetuebant. Vertim cum Ichabentas usum dolis occidere in animum induxissent, se praesto ad illius imperium fututos esse simu

larunt. Atque tandem ut cogitatum scelus exequereritur, aduenerunt. Nacerbaequinerius Rex per id tempus ad Iehabentasilium literas dederat, quibus significabat,se pacem cum Hameto Fessensi Rege fratre suo de integro secisse,&utriusque viribus iunctis obsisti minime posse. Illos vero statuisse cum euertere, nisi facinus aliquod insigne susciperet, quo in II s Fessen sis patiam restitui,& veterum ostensionum memoriam delere posset. Proinde si sapere omnes Christianos, quos posset, arte aliqua deluses Rcgi Fessens traderet. Aliter enim crederet exitium sibi protinus atterendum Is literas responsis minime dignas arbitratus est. Interim fuit illi nuncius alla tus, montium Principem, duce quendam, quem equitum turmae praefecera inuasisse, & ipstim duce ,&equites quinquaginta captiuos abduxisse,&Abrahemum interemisse. Erat autem Abrahemus Atumi frater, qui multum inter suos opibus Ic opinione virtuti sexcellebat. Id cum accepisset Ichabentas usus, AEumum inuisi ut eum consolaretur,de epulo su nebri,quod AZumus, vigentis mos est, si atris nomine daturus erat,interesset, dc reliqua hominis amanti Isimi munera praesens obiret . Christianos omnes, S uniuersam familiam suam in castris reliquerat,d in Dabide sum castra quae non procul aberant, tribus tant in ducibus comitatus se contulerat. Dum vero absque ulla periculi suspicione epulis accumbit, tres principes coniurationis a tergo viri inradoriuntur, eumque multis vulneribus concidunt. Tres duces, quos i lle secti m attulerat, dii ira et subuenire parant, dc sortium hominum ossicium in re tam inopinata iaciunt, a reliquis coniuratis interimuntur. Olei dehabramus in Iehabentas iis castra confestim inuasit. At Rodericus Norogna, de Christiani reliqui se cum Gai abiensibus Mauiis repente coniungunt, dc in urbem proficiscuntur. At multi ex Mauris illis, ut est hontinum ingenium fallax, dc iubdolum, Sc ad euentum sortianae mutabile, statuerunt Christianos,utarinis de equis potirentur, occidere sed suesut perduces suos a scelere reuocati. interim Allebeiobcques, vir primarius, qui Iehaben-

466쪽

Iehabentasus odio ductus, Oleidehabrami partes, dii illi inter se aserte dissidebant,sequutus fuerat,eb,ubi nostri castra fixerant,Peruenit,& Rodeficiam No-rognatri ad colloquium euocauit. Dum a reliquis semoti sermocinatur, reliqui in nostros imparatos impetu secerunt. Multi caesi sunt, maxima pars cu Roderico Norogna in seruitutem abducta fuit: pauci autem euaserunt. Maurus quidam,Rogima nomine,cuius uxor atq; filii in urbe morabatur, ut calamitonam exitum nunciaret,in urbem cucurrit. Mas regnascit incredibili celeritate centum & quinquaginta equites eduxit,&in castra eorum,qui scelus conflauerat, inuectus est,quet inde circiter decem millia passuum aberant. Centum &quin- qilaginta occidit : suprasexcentos & quinquaginta captiuos abduxit ingentem

boum & pecorum gregem ab t, dc eo ipso die victor hostili & vindex facinoris scelestissimi in is in reuersusin Eo die sex equites,qui euaserant,Francisco Melio duce in urbem rediere. Postridie pedites sedecim, & equites duo pedibus similiter effugerunt. Hic suit finis Mauri sortissimi,&,quod exemptu probitatis apud illos raro perspicitur,fidelissimi, qui ad extremit vitae spiritum pro Emmanuelis Regis dignitate & imperio maxima cum laude decertauit. Hoc anno Rex Emmanuel Odoardum Menesium Indiae praesecit: qui quinto Aprilis die cum classe nauium quindecim Olysippone siluit,de uniuersam incolumem in Baticalensi portu constituit,& continuo imperi j sibi comissi possessione cepit.

Eodem anno iam Georgius Albuquercius Malacam, Georgius Brittius in Maliacum prosecti fuerant quorunauigatio exitus valde dissimiles habuit.Vt auteprimum quid Albuquercio acciderit reseramus,is Principem regno pulsium,&

opibus eueri um,cuius patre tyrannus per summum scelus occiderat,secu ducebat,ut in Pacem ensi regno collocaret Cum vero primum ad Pacem ensem portum appulisset,& rumore dissit patum suisset, Regis occisi filiu ea classe aduectu esse,multi clam in classem se cotulere, Regium'; iuuenem Regem salutauere- Tyrannus Gueinal ,hoc enim illi nomen cra urbe fossa & vallo munierat,magna militii praesidia suis locis disposuerat, tormenta varia collocauerat, vigilias diligenter agi pKaeceperat. Audierat enim Indice Praetorem eo classem esse missurum,ut illum regni possessione depelleret. Georgius Albuquercius ad illum

misit,' ut diceret,ut resno, quod contra ius & sis usurpaverat, vero restat successeri cegeret. Quod si faceret,se operam daturum,ut meliore esset cogitione, ea, qua suerat antὸ quam regnum illud occuparet. At tyrannus Respodit, se regnu, quod ei iure aduenerat,& ab homine malefico contra ius usurpatum fuerat, virtute cepisse. Se vero libenter Emmanuelem dominu agnoscere,dosiam ma fide tributum,quod imperatum esset,ibluturum. Proinde orare &obtestari,ne Regem,qui optimo iure in regia i possessione venerat,dc qui se, totiusq; regni opes Emmanueli Regi libenter addiceba t, vellet ullius Fratia contra iura omnia violare. Orationibus &obtestationibus huiusmodi vitro citroque sine ullo fructu missis, decretum ab omnibus est,ut urbs oppugnaretur. Opportune aute Emmanuel Gama Malaca,cum naue rebus omnibΡ instructissim ad eundem se portum

467쪽

LIBER

Aportu ontulerat. Rex quida erat Pacetnens s nitimus : regnia natu appellabatur. Is erat Principi pulse sanguine propinquus,& illius gratia bellu alsidue

cum tyranno serebat Is cu audisset nostros urbem oppia are c5stituisse,exercitum,in quo supra tria hominia millia suere, repente coegit,&ad Albuqueretucoti nuo venit,& opera, &opes suas omnes pollicitus suit. Albiaque iis animii gratia habui t,opera vero illius ad id bellum se minime indigere respodit. Rogauit tantum At spectator adesset, ut videret,quo animo Lusi tant hoste serite didicissent. Ne autem post victoriam,quam se propitio Dei numine adepturum confidebat,illius copiae cum hostibus csimistae periculum adirent, eum admonuis, ut iuberet omnes suos capita ramis viridibus ornare , ut eo discrimine ab hostibus internosci possient. Deinde aciem triplicem instruxit, primam Sancto Henrico, alteram Alsonso Menesio attribui t, tertia vero sibi reseruauit. In acie illius erat Emmanuel Gama, Antonius Miranda AZeuedius,Garsia Chaignus, Hector Valladares,Fraci lcus Bocarrus,&alij quidam viri r obiics,quorum virtus spectata multis in locis extiterat Sanctus primam statione acriter oppugnare instituit. Menesius ne ulli laudem cocederet, in locum sibi assignatum festinanter inuasit. Albiaque iis postreinb cum suis omnes ad certame alacrius ineundum incendit .Fuit longo spatio variis tormentis,& vasis fictilibus tormentario puluere completis,atq; missilibus acerrime pugnatu. Cum propugnaculuim mi neret, unde nostri no mediocre damnum accipiebat, Dionysius Melius, Emmanuel Gama,Heehor Valladares,&Franciscus Bocarrus ad portam accurrunt, res effringunt, & repagula c6uellunt,& aditu patefacto, cu reliquis ,qui illos sequebantur,irrumpuntAd hunc modii prima statio expugnata fuit. Altera statio multo munitior integra permanebat. Quae suit cum multo maiore periculo ab ijs, quos Albuquercius secti ducebat, & multo atrociore praelio sit-perata. Certamen enim multo maius opinione,quam nostri susceperant,extitit,adeo, ut omnes fateretur Christi praeienti numine profligatum suis le .Quadringenti Gueinalis tyranni domestici atq; familiares, de duo millia militia ex illis,quos mercede conduxerat, caesi sunt ipse Gueinal si militer interfectus suis: uxores & fili j capti. Ducentos & octoginta tantum Lusitanos Albuquescius in aciem eduxerat: quatuor solum desiderati sunt. Albuquercius in regni possessisonem principem haeredem misit, Regem foedere ad sdem erga Emmanue-Jem conterii adam obligauit,& tributum, quod singulis annis penderet, imposuit,arcem deinde multorum operis aedificauit. Sanctum Henricum arci pr se-cit,3c ei centum Lusitanorum praesidium attribuit, ita tandem Malacam cum incolumi classe peruenit. At Georgius Brittius cum sex nauium classe in Tama trae portum aduectus est,ad ciuitatem, quam Dache appellant . Rex illius ciuistatis hostili odio a Lusitanis dissidebat iam ex eo tepore, quo Alsonsus Albu quercius Malacam expugnauerata dcirco Lusitanos,qui calu naues ad eu portu appulerant, omnibus bonis expoliarat. Brittius cum id exploratum habuisset, misit ad illum,qui dicerent, se vehemeter admirari, cu omnes Zamatrae Reges

essent

468쪽

D UODECIMUS.

essent Luscinis amici lium solum eorum amicitia aspernari,& Lusta nos,qui ad oras illas appellebat, omnibus fortunis euertere. Se illum hortari & admonere,ut vellet secum,&cii Lusitanis omnibus pace&amicitia firmare,&in amo, risinstituti lignum, omnia bona, que Lillitanis ablata suerat, stituere.Adb Rex sibi curae sere dixit,ut in eum, penes que illius iniuriae culpa resideret, dili ter inqtiirere Sc postulato satisfaceret. Interim vero tantum abfuit,viost iii debitum praestaret,ut potius urbe multo validiore praesidio muniret. Georgius Brittius cum se deludi cerneret,illas exiguas copias, quas habebat,in terra exposuit. Deinde in statione,quae portum muniebat,inuasit , eamq; pugnado cepit. Praelii principium n5suit telis,sed hastis, atq; gladijs acerrime comissum. enim cu scorpionibus,&sistulis serrei veniebant, & erat in istote pugnaturi, ut Brittius costituerat, nodum propter aduersum ventum in terra accesserat. Hiecum hostes fugeret, Rex,ut suis opem afferret, supra mille nobiles homines,armis egregie tectos,& sex elephatos eduxit. At Brittius reliquas suas copias in statione expectabat. loanes vero Serranus, qui vexillu praeserebat, sine ullo adducis imperium respectu, in hostes,qui clivum subibant,signia intulit. Et cum euBrittius magnis vocibus reuocaret, voces nullo modo ad aures admisit, sed in instituta temeritate de amentia sortissime perseuerauit. Ide multi eadem insania flagrates et fecerunt.Brittius cum eos itinere no posset, inuitus homini inis uretium audacia sequutus est. Et clim nostri ingente impetum tulissent,ian tam impressione secerunt,ut hostes in urbe c5pellerent. I ta cum ia debellatum esse confiderent, in urbem ingressi sunt, ne hostes ab illo metu refici,&recreari permitteret. At i5ge secus,quam suspicati fuerat,cuenit. Nam chira in via lata in copias,qu.e Regem citcunsistebat, incidissent, pauci a multis circumuenti sunt. Qui cum libi moriendum esse cernerent, res admirabiles essiciebat.Primus,qui morte oppeti jt, Ioanes Serranus suit.Quida autem, Gasipar Fernadius nomine, vir egregie Bitis,cum in elephalum,ut eum hasta trasverberaret,impetum ser-ret,ab elephato proboscide in altum sublatus , atq; ad terram allii us,& pedibus ipsius elephati coculcatus interiit.Georgius Brittius deinde cecidit,Christophorus Panctus, Ioannes Pereira , Franciscus Godigius, & alij multi similiter occisi

fuere .Qui euadere potueriint,sugae se madarunt.Quidam ex nauarchis,Lauretius Godinius nomine,copias ibas,ut secum Brittio c6iungeret,educebat cum

nostros fugientes animaduerteret,no expectauit,dum illos exciperet, de hostiuinseciuentium impetum ab illis reprimere conaretur, imo foedissima iuga sibi iasuluit quo factum est,ut hostes usq; ad litus nostros insequerentur.Nondum omnes stiebant,Duce intra urbem cecidi s se .Ludoviciis Raposus,de Petrus Vil-Iosus,viri, qui multa decora virtutis militaris obierant,ctim in ipsblitore perce pissent, Brittium occisum suisse, dixerunt,sibi nullo modo tanta turpitudinem si ibeundam esse At expiartio in quo Dux occubuisset, euaderent.ltaq; in hostes ruunt,neq; caedendi fine faciunt, donec vulneribus c&is ,&debilitati cociderent.Gaspar Gallus tui prima acies, in qua multi minoribus tormetis instructi Gg veniebant,

469쪽

LIBER

veniebant, assignata suerat, cum fluctibus & aduerso vento pugnauerat . Cum vero strepitum tormetorum,quibus hostes, qui erat in statione,nostros repellere nitebatur,audiret, naue longam,cui praeerat,re mis quantu hominum viribus,& summa animorum colentione fieri potuit, impelli & incitari praecepit. Quo sto nauis impetu ipso, tuo serebatur,in arenae molem,quae sub aquis latebat,impaeta,sic inhaesit,ut nec remis,neq; cotis, nec ulla nautarum industria inde prius euelli potuerit, quam rediens aestus,aquas,quibus sustineri nauis ipsa posset,aiferretomnes igitur nauarchi caesi sunt, praeter duos,Gallum nempe,&God initim, qui praelio no interfuertit vitiis, quian 6 potuit, alter quia sugae tur- pitudine lii bire minime dubitauit In quo praelio supra septuaginta viri Lusitani ceciderunt,&ex iis,qui euadere potuerunt,nullus extitit,qui n5 multis inde vulneribus sauciatus abiret. Anci roris au tem sol utilis portu prose, hi sunt, & inportum Pedirensem sec6 tulerunt: ubi inueneiunt Antonium Brittium,Geor-gij Brittij fratrem,qui c5muni omnium suffragio delectus fuit, vi in fratris demortui locum succederet.Si caute suerat ab Emmanuele decretum,ut si Georgium aliquis casus de medio sustulisset, Antonius Malucis insulis praeesset Antonius Brittius nauarchos reliquis nauibus praefecit, deinde in oram Pace mensem delatus,Georgium Albuquercium reperit. Itaq; omnes simul Malaca prosecti sunt,ubi suerunt a Garsia Sala cum humanitate summa recepti. Qui arciscosestim possesiionem Georgio Albu quercio c6cessit. Hoc anno Leonora Re gi na Olysippone, meni e Iunio,peperit filia,cui suit Mart. v nomen impositum: quae postea ingenio, d animi magnitudine, de opibus summis excelluit,quauis varijs casibus inupta in hunc usq; diem permanserit. Vt autem quid in terim in India Iacobo Fernadio Regiensi accideri oratione perstringamus, is eo tepore, quo Antonius Correa in Baliarem missus a Siquetra suit, in Indiam cu nauibus quatuor eiusde Sique irae iussu nauigauit. In ora Cambaiae duas naues cibariis onustas,&unam onerariam naue latis opulentam pugnando cepit. Melichiaetius,ctim pHliu no procul a Diensi portu fieret,Hagamahamedium cum logis nauibus duodeuiginti misit,ut opem suis asserret.Sed eo tempore,quo is naui bus appropinquauit, iam praeliu erat finitum, &hostium maxima pars occisis. Haga mali amedius tamen acre praelium de integro cum victoribus iniuit naue unam,cuius nauarchus nominabatur Gaspar Doutelus,depressit maximae sipari,qui eadem naue vehebantur,fluctibus demersa fuit: nauis ipsius Begiensis patii absuit,nuin mergeretur. Similiter & Nonius Fernadius Macellus summa periculum adluit,&quatuordecim in praelio viros amisit. Cum essent nostri in extremo periculo costi tuti, imbres im modici,& tonitrua,& sulgura, sublatique subita tempestate fluctus praelium diremerunt. Begiensis ut aquationem saceret,& rei frumentariae c5siilere sidc naues iactatas reficeret, Chaulem peti jt: eo Siquetra peruenit, a spe arcis prope Dium aedificandae dei eictus. Locum enim, quem is delegerat,Melichiarius munierat.Pri terea nauis ingens,que materiam inbuehebat, incensa suerat. In ea namq; vineti Turcae vehebantur, qui facinus: incredibile

470쪽

DUODECIMUS.

7 incredibile susceperunt. Cum enim mortem seruituti loge praetulissent,claia rum attritu scintillas excusserunt,quibus iit tormentariti puluere deiectis, flama nauem,& iplbs captiuos cum omnibus Lusitanis absumpsit. Alias deinde cogitationes Siquetra cilii siuscepisset,Odoardi Menesi j aduentit,ab illis omnibus depulsus suit. Interim Petrus Sylvius, que Siquetra Armurii reliquerat , ut

ova da negotia c5ficeret,in C haut ensem ora peruenit Hagamahamedus cum

sua classe co se cotulit, Petrici; Syliiij nauem multis tormen torti ictibus vulneratam depressit. Sylvius cum maxima hominii, quos ducebat, parte fluctibus . haullus fuit. qui nando seruari potuerunt ipti,Diumq; perducti sunt. Sub id tempus matrimonium Beatricis, Regis Emmanuelis filiae, cu Carolo Allobrosum duce Olysippone celebratum est. Carolus eas nuptias aliquot ante annis ambierat,quod adsia dignitate valde pertinere arbitrarethir, cum Emmanueleris nitatem cotrahere,de quod de Beatricis forma & pulchritudine, Ic de indole singulari multa percepisset &de eade re ad Emmanuele in legatos miserat. Sed nihil fuerat ab Emmanuele costitutum. Legatione tamen benigne acceperat,&fille aetatem parum matrimonio aptam excusauerat &interim multa de statu de imperio Caroli,de regionis, quam iure posiidebat ,amplitudine , de illius moribus & vita clam per homines industrios inqui redo,eo deductus est,ut minime eam assinitate contemnenda arbitraretur. Quod ubi Carolus sensit, legatos iterum in Lusitaniam misit. Nuptiae pactet sitnt,& matrimonij conditiones scriptae,5 classis, qua Matrix Nicaeam veheretur sic enim foedere cautii fuerat)summissumptibus,& singulari studio coparata. Classis erat duodeuiginti nauium,in quibus erat aliquae tantae magnitudinis,quanta nunquam in Lusitania naues vllae perspectae fuerant rerant etia aliquot rostratae, & triremes praeterea,& long naues. Nauarchus, qui uniuersae classi praeesset,Martinus Albicastrensis,Ville Nouae Porti manentis Comes,vir singulari prudentia,ab Emmanuele delectus suit.Martinus Costa Archiepiscopus Olysipponensis aliam nauem summis sumptibus instruxit,qua Beatricem sequeretur. Ex omni nobilitate fuerut multi ab Emmanuele delecti qui omnes gemis,&auro,&vestibus atq; monilibus tam insignem speciem elegantiae & magnificentiae prae s e ferebant,ut omnibus admiratione no mediocrem mouerent.Naues erant interius

multo auro &va ijs coloribus illustratae . Festi dies, antequam classis soluerer, ludis quam plurimis agi tati,& nobilitatis frequentia,& omni hi gratulatione celebrati.Neq; solum elegatia vestium curae Lusitanis suit, sed multo etia magis armorum,&tormentorii ratio ab omnibus habita . Classis nono die Augusti vela dedit,in exitu mensis Septembris ad portu Nicaeae appulsa, & Bcatrix cum maxima pompae celebritate,& amoris insignis argumentis excepta a Carolo, de ab illius proceribus,& uniuersa nobilitate & multitudine fuit. Dum h c geruntur,in india Lustant,qui arce Chaulis aedificabant nondu enim erat absistula, sed tantum ad primam colignationem peruenerat magnis laboribus & periculis elati sunt. Hagamalianaedus enim saepenumero in Franciscum Men-

SEARCH

MENU NAVIGATION