장음표시 사용
451쪽
a Nilus in AEgyptum influit, peruenisset: quibus moribus ,legibus, ε institia AEthiopes illi Christiani viverent: qui situs AEgypti, qui Arabum mores, qui
Persarum vietus esset,exposuit. Emmanuel ex istius oratione voluptatem non
mediocrem cepit. Ad ea enim , quae in Arabia &AEthiopia facere designabat, illa Quadrae oratio nimis apposita videbatur. Et quia suspicari coepit, a regno Consensi facilem in eum lacum,unde Nilus erumpit,transitum sere, homine iam sponte sua satis incitatum, ad illud exploradum promissis inuitat. Illum igitur in Congum cum literis mittit,ut inde in Nili sontes iter faciat, atque inae ad Dauidem Regem AEthiopiae tandem perueniat. Qui cum ad Congi por, tum delatus, deinde ad Regem perditistus suisset, exceptus benigne suit. Itine, ris tamen illius explorandi facultatem, malignitate Lusitanorum, qui plurimuapud illum Regem poterant,non impetrauit. Itaque reuersus est,&ςum iam Emmanuelem mortuum reperisset , ut Francisci institutum sequi decreuit. in quo vitam sanctissime ad extremit perduxit. Haec expoli ta sunt, ut animaduerti possit, animum Regis Emmanuelis, quamuis illius corpus in Lusitapiae terminis versaretur, orbem terrarunt peragrare, & magna semper & nimis ardua moliri. Ea verb ratione fiebat,ut suorum opera regiones incognitas ,&terras ultimas indagaret. Sed omnes humanae cogitationes momento teporis ob
ruuntur. Sub id tempus Maximilianus imperator ὀ vita distes sit.De successione imperij erat apud Germanos disceptatio. Multi namque ad Franciscum Valesium Galliae Regem inclinabant, multo tamen plures animis in Carolui pro 'pendebant. Galliae Rex donis atque ingentibus promissis no paucos ad sui stu'dium vehementer allexerat.Carolu tamen absentem &educatio fuerat enim apud Germanos enutritus &luperioris Pannoniae principatus,& perspeetain, doles,& multorum etiam Principum assinitas aduersiis Galli munera tuebantur. Fuit aurein Caroliis in Germaniam,quasi ad imperium minime dubium, multorum literis euocatus. Is antequam ex His,nia discederet, omnium Ordinum conciliu indixit, de con silio Guillelmi Decreui Xebrensis Dynastae, qui
illius aetatem rcgebat,praeter pecunias, quibus illum Hispani iuuerant, imma ' nia tributa populis imperauit. In quo quidem non merito possum Carolum cupiditatis, aut potius inconsideratae temeritatis insimulare cum aetatis excusa tionem habuerit Paedago tam verb summa vituperatione dignissim iam iudico. Rex enim non est in altissimo illo gradu dignitatis locatus , ut acerbissimis exaetionibus ciuitiates sibi commissas exhauriat , sed ut earum saluti de incolumitati prospiciat. Si recte enim Regis nomen usurpat, pater patriae est pro reip. salute debet,si opus ita si ierit, put in quod uis magnum discrimen ini, re, non rem p. ipsam immodicis sumptibus euertere. Fateor equidem Re messe subditorum opibus adiuuandum,ut rem p. tueri possit. Negotia enim infinita sustinet aequabile ius omnibus administrat: periculum a rep. cum necessitas postula armis atq; virtute propulsat: bonis praemia pro dignitate constituit:
452쪽
quide munera aut opere tuetur,aut quoties opus fuerit tuenda suscipit.Qui ait tem existima haec tam multa munera sine maximis sumptibus sustineri posse, mentis expers est tq; vitae comunis ignarus.Et idcirco hoc,quod est communi more receptum,ut Reges populi sumptibus alantur,no est humano tantu iure, sed etiam diui no vallatum. Is tame modus adhibendus est, ne, vel ut immodi cis sumptibus sine ullo reip. fructu uti possit, velut ad avarissimos homines, quom cupiditas nullis opibus expleri potest,opes reip. trasserat, pecuniam cum xeip. gemitu &Querimonia coaceruet,& dum potentiu domos immanibus diuiti, cumulare studet,tenues domos exinanire contendat ut ita,du falsum nomen liberalis,atq; magnifici obtinere nititur,veru iusti atque clementis nomeamittati Alia deinde causa in Carolo inerat, quae consiliu illud magis odiosum S inuisum efficeret. Quamuis enim ad illum regni patrimoniti legitimo dch reditario iure veniret,erat tamen educatione &institutis amotibus Hispanis alienus. χiocirca erat illi in principio Hispania specie humanitatis & benignitaris allicienda onec se penitus in omniti animos insinuaret. Idcirco magis erat illi uicaliquid de tributis diminuendu , quam nouu onus populis imponendii. Sed adolesces,qui insita modestia paedagogi monitis obtemperabat,& Hispaniae mores non tenebat,defendi merito potest. Hominis senis auaritia,qui illuin eam fraude impulit,est merito detestandam ulti populi nobilitatis praesidioc5firmati, Caroli postulatis constanti animo restiterunt. Et hoc quide aetionis principium, si cum debita moderatione susceptu suis et, haud vituperandum omnino videretur. Sed cum in multitudine neq; modus, neque consiliu , neq; ratio, cum immodicae libertatis studio ducitur,vlla sit: & multi viri nobiles se multitudini,nescio quo mentis errore dueti,duces &auctores praebuissent, ctum est,ut multae Castellae ciuitates a Carolo desciverint.Carolus in initio tu anultus in Galliam Belgicam se cotulerat.In ciuitatibus,quae a Principe suo de- 'fecerant,intestinae seditioncs excitabantur. Maxima namq; nobilitatis pars inside permanebat n6 nulli aura populari no mediocriter inflati,populis assenta-hantur. Populis, qui coniurauerant, erat decretu non Carolum tantum regno
spoliare, sed cunctos etia Hispaniae principes omnibus bonis euertere,ut libertate semina Helvetioru more seuerentur.Nec enim intelligebat,id,quod apud Helvetios,ex antiquissimo tepore legibus patrijs assuefactos,cum omniti admiratione fit,apud gentem insito naturae fastu tumente conseritari no posse. Itaq; Qim plebs insita naturae temeritate modii seruare nequeat,t, multitudo, 'uae in Hispania in Caroli pernicie coniurauerat, lato furore & amentia flagrabat, vi quaslam omnia illis essent ex animi sententia costituta, ferro dc flamma omnibus,qui Principum partibus studebant, acerrime minarentur. Interim rapinae,caedes, incendia, horribiles armorti fremitus terrorem passim incutiebat.
Antonius Fons Mutinam Campensem,urbem opulutissimam, quae Caroli
453쪽
qso LIBER partibus aduersabatur,inflamauit,& miserabili illo incendio maximas ope ab-iumpsit. Nemini tunc in populis sapie ter do libere loqui licebat.Si enim aliquis
diceret,verum esse,libertate modice tueri,non cu legitimo Principe ad internicionem dimicare,scelus illud erat cotinuo morte acerbilsima luendist Multis in locis ubi causa libertatis aoebatur,neque gemitus quidem ciuis ullius liber erat. Principes communi consilio cu ciuitatibus,quae minime rebellarunt, cum discordiam sedare frustra vellent, bellum sitim mo studio comparauerunt. Hi ad Regem Emmanuelem legatos miserunt ,ut auxilium aduersus rebelles ab eo postularent. Simul & Hispaniae populi,qui a Carolo desciverant,cu se viderent
in extremo discrimine constitutos,ad eundem Resem legatos misere. Summa legationis haec erat,se tantis iniurijs vexatos extitisse,ut non potuerint ullo modo tam indignas contu melias perferre. Se ciuitates,& moenia, & arces, atq; denique rerum suarum omnium potestatem illi tradituros. Orare deinde&obsecrare,ut regnum illud opulentum, ipsuas Emmanuelis studio vehemeter incensum .suscipere vellet.&iniurias immeritis illatas vindica re. Emmanuel munus oblatum repudiauit,& legatos admonuit,ut discerent fide erga Reges con-
seruare,& modum cupiditati statuere. Illam controuersiam Caroli benignita- ite tolli facillime potuisse, si populorum rei tores non ita serociter populorum causam suscepissent. Et praeterea grauiter illos accusauit,qubd cum in principio rasurori causiam publicae libertatis obtenderent, postea publice de dominatione a populari dimicarent. Si vellcnt cri orem agnoscere, de veniam a Carolo postu- lare,se ad eam compositionem libenter operam suam polliceri. Quod vero ad oblatum regnum adtinebat, se nunquam ullum imperi j additamen tu fide de lossicio antiquius habiturum. Principum autem legatis operibus magis, quam
verbis respondendu existimauit. Itaq; eos tormentis,& munitionibus,& pecunia iuuit. Praelio tandem comisso,populi rebelles armis Principum superati,dc l rebellionis auctores capti sun t. Ioannes Padillia, Antonius Zamorensis Episco- pus, Petrus Pim intellus, Scis. α aridaldonadus, de alij quidam viri nobiles, de quidam etiam, quos ex infima plebe ad honores popularis furor evexerat, qui principes colurationis extiterant,capitali postea supplicio affectissent multitu- cini vero venia tributa. Hoc anno cum Iehabentasti sus in offensionem Nonii Mascaregnae opera multorti,qui Iehabentasia sum oderat,incidisset,&id Mauris,qui sub illo militabant,notum esset,inulti Mauri Dabidens &Garabienses ab illo defecerunt,& quidam etiam illum spoliarunt. Mas regnas praeterea nomen illius apud Emmanuelem proditionis insimulaui t. Ille vero per literas atque legatos a Rege postulauit,ut quanta fide in ossicio debito versaretur, examinare vellet. Se si aliquid ,postquam ad nomen illius adiunctus fuerat, sectis de lignasse compertum suisset,quam fides postularet,nullum sepplicium recusaturit. Rex postulato illius aequitatis plenissimo satisfecit, S: Mascaregnae praecepit,vi hominem fauore&auxilio comple isteretur. Cum igitur is a Mascaregna ope Entra eos,qui defecerat postulare Maltaregnas illi equites sexagin ta,' dc pedit
454쪽
& pessites nonnullos auxilio misit. Hoc auxilio si exus id enim testatum es e a- pira omnes volebat,se Regis Enimanuelis auxit io minime destitutum esse copias suas eduxit,cum hostibus manum conseruit,& parta iactoria, eos sibi rursus dicto audientes esse compulit,&omnes tum ultus,qui orti fuerant, virtute ct aequitate compresiit . Eodem serme tempore Vascus Fernandius Caesar cum naue una fretum Gaditanti Regis Zmmanuelis iussu peragrabat,s hostes multis incommodis assiciebat. Duae vero longae naues hostium rerum silccesiibus elatae magnas enim praedas egerant) & militum de tormentorum copijs,mu tisque munitionibus instructa in Caesarem inuehuntur is nauis proram in eas ' confestim dirigem iussit. Dux unius nauis cum animaduerteret,quam alacri δρconfidenti animo Caesar in praeliu ire illius congressim semidauit, &muta' ta velificatione ab instituto cursu deflexit. Alterius autem nauis Praeseetus,clina se a socio desertum cernere simile consilium sequi statuerat, sed id per Caesare minime licitum fuit. Eum enim tormentis quocunque voluerat impelleba dc pertinacite quamuis mare turbidum ingentes fluctus eijceret, insequutus est,
usque eo, luna nauem in litus compelleret.Tum in lembum, quem ad similes casus e puppi collisatu ducebat,insiluit,&ijs,quos in naui relinquebat,impera' ait ut antequam illum cum hostibus comisceri cerneret, a pilis in hostes emit- itendis minime cessarent. Hostes in terram euadere nitutur aesareos insequi- 4 tur. Atrox praelium initur. Multi ex hostibus cadiit. Cum reliqui fugam capesse . 'serent,dc in manus Petri Aluari Caruallii viri sortissimi, qui Alcassaris Seguelli Regis Emmanuelis iussu Praesectus erat,dc idi metis excitus occurrerat, incide- xen Omnes capti sitiat. Caesar parte praedae capta,rursus in nauem se recepit. No
multis post diebus cum in ipsi, freto versaretur,sex in illu biremes inuect funis
Hostes Caesarem caper vel emeter optabant,&cum illum euadere posse mianime credere prae laetitia clamores ingentes ediderunt. Deinde sagittis,&gladibus,& globis ingentibus eum obruere conati sunt. Atq; primum Caesar cos, ne ad suam nauem accederent,tormentis acerrime propellebat:& varijs velificationibus eorum conatus eludebat,& interim multos interimebat quo factu sui ut illi multum de animorum alacritate remitteret. Quod cena is animaduertisset,in tres naues, quae iunctae consistebant saliae namque ventis excitis Giton ita facile accedere potuerant inuasit . Hostes in illum similiter impetum dederunt. At is cum ingenti tormento ignem applicari praecepisset, uni ex biremibus,maximo globo a prora in puppim secundum latus emisso emos detersit. Hostes biremem claudam & mutilam intra se recipiunt,& quanta celeritate
possunt in e trepidatione reparant una omnes simul iunctae Caesarem circutieniunt. Is cum animo maximo nunc ad proram,nunc ad puppim, nVnc inv-trumque latus accurreret, dc praesidia magnis vocibus cxcitaret, & crebris tormentorum lectibus maximum damnum inferret, multo dissicilius certamen, quam hostes suspicati fuerant,effecit. Tandem tormeti viai s ictu magna pars remigum in una biremi dilacerata fuit. Hostes cum cerneret multos cotibs esse,
455쪽
& duas biremes dissipatas, Caesaremque nullo modo, nisi cum grauis imo da-mno capi posse, cet tamen omiserunt. C. xsar esset ea natura, ut nullo labore
stransi posset, eas insequutus est. Verum cum nauis illius velis,naues hostiles remis impcllerentur,d ventus illum deficere eas consequi minime potuit,&ita voti compos Malaca peti jt,ut mortuos sepeliret,& saucios curaret . At AZamore periculum non mediocre suit Lusitanis opera cuius f. am Mauri valde potenetis intentum. Benaduxera ibit in Mauritania virtutis opinione,& potentia clarus,& opibus,& existimatioe princcps.ls sub signis habebat supra mille de quingentos equites,&peditum non mediocrem multitudinem,Fei sensisque Regis imperium detrectabat . ea de causa bellum cum illo gerebat. Cum vero maeno praelio victus suisset,literas ad Nor nam Aramoris Praesectum dedit, quibus dicebat,sie velle sub imperio Regis Emmanuelis contra ipsius Emmanuelis ho- stes perpetuo militare. Nor agna voluntatem minime aspernatus, hominem ducentis equitibus stipatum in urbem admisit,& quibus potuit honoribus af secit,&aliquot ducibus Xerquiensibus eorum Voluntate praeposuit. Is ut magis animum suum apud omnes testaretur, Ferem fiatiem suum in Lusitaniam cumultis muneribus ad Emmanuelem misit. Emmanuel illum peti, nigne in fidem recepit, & muneribus assecit , & fratrem etiam benescijs ornauit, hol inemque promissis ornatum in Africam dimisit. Iacobo autenr Melio praecepit, ut duobus illis fratribus opem, cum opus esset, ali erret, ut coniunctis viribus acrius bellum molirentur. Itaque Melius cum Fere Aramorem continuo prosectus est: neq; multos post dies cum equitibus septuaginta quinque,&ni nullis peditibus secum Benadii xera coniunxit: qui cum mille¢um de viginti equites eduxistet, in locum , unde sons Diucis fluminis erumpit, qui AZamore centum Sc viginti passuum millia distat, tandem peri nil Ibi turmas hostium duas de triginta aggressi,magnam hominum caedem saciunt, quadringentos&octoginta duos abducunt ,& cum insenti praeda post mensem AZamorem re-bertuntur, dc incredibilem laetitiam cunctis attulerunt, qui propter diuturnatrimoram illos perijsse crediderant. At Benaduxera cum se ingratia Felsensis Regis resti tui vehementer expeteret, cum per amicos sitos id quod cupiebat assequutus est,ea lege,ut quos posset Christianos, ad ipsum Regem dolo perduceret. Id autem Aluariis Norogna suspicione consequutus est . Itaque cum Bena- duxera ab illo cepe&inmortune postularet, ut Iacobum Melium secum iri itteret sore namque,s id sere ut praeclarum facinus ederet id nunquam impetrauit Id tamen Norogna tacitum tenebat, dc antequam rc in explorate cognoscere in hominem non esse animaduertendum statuebat: non tamen illi, lite signis inco stantem atque persidiosum opinabatur, este quidquam temere credendum iudicabat.Et interim, ne animii illius offenderet, honestis excusa tionibus utebatur. Benaduxerat ac spe deiectus,&simul metues,ne aliquid emanare Maraganum se contulit, de Antonium Lacteu, i ii oppidi pr sectus erat. alloquutus peti j ut ei siquot equites concederet: se pulchrum facin us moliri.
456쪽
Aluarum Norognam ad eam rem equitum bonam partem esse missurum. Sed bellum quod instabat,maioribus esse copijs gere lum,ut citius, de minore cum periculo conficeretur. At Antonius Lacteus cum doli fuisset ignarus,& propter rem,quam Benaduxera gesserat, ei fidem habendam iudicasset, illi quindecim equites,& non ullos pedites attribuit Benaduxeractim circiter septuaginta passuum millia cu suis copijs 5 Christianis militibus cosecisset, fratri mentem sua aperuit dixitq; se Regis Fessensis gratia recuperasse,naalleq; principi, cui erat natura ac religione coniunctus,quam Regia nioribus d institutis illius abhorreti seruire. Vt vero illius animu sibi arctius deuinciret, illos ei Christianos , quos per dolum abduxerat,esse traditurum.Sperare namque se,siaturum,ut pristinas offensiones eo munere prorsus obliteraret.At Feres,Si vultu,inquit,l egis optimi aspexisses, nunqua certe animu induxisses,ut tam scelestu facinus obires. Vbi fides s Vbi foederis iacramentum ' Vbi tam singularis humanitatis Se magnificentiae memoria ' Ideo te Princeps ille clinientissimus eiectu recepit,& ta multis muneribus auxit, ut illu nulla offensione interposita proderes Non reser quam parii illi noceas,sed quam propensum ad nocendu animia geras .Paruis enim rebus malitia summa perspicitur. Qui enim quindecim equites Lusitanos fidei tuae comisi, per summa perfidiam in miseram seruitute abducis, certe livires haberes,ipsum Lusitanis Regem cotta fide de iusiurandum omnibus fio tunis euerteres. Deinde, luam paria gratus tuus aduentus Regi Fessensi futurus sit, parti sapienter animaci uertis. Tu ab illius fide desciuisti: tu bellu illi diuturnia intulisti victus,sipoliatus,eiectus te ad Rege Emmanuele,tanqua ad miseriqextremae perfugiit cotulisti.Nunc rursus ab Emmanuele descis. Quomodo isttur is tibi credet, a quo toties fide nefarie violata esse comperit ' Vetps dictu eit, Regibus gratam esse proditione in suam utilitate comissam, proditoris tamen nomen inuisum. Sed esto. Regem Emmanuelem contra fide deseris. Ad Regeressensem,qui te odio immani persequitur,& fide sancta no habet, transfugis: perfidiae salte insigne monimentu detestare. Regis Emmanuelis vexillii geris, ut quoties homines in vexillu,quod erat amoris de beneficentiae signu, aspexerint, toties illis tui sceleris in mente veniat ' Tabernaculum pulcherrime factu ab Emmanuele donatu sem, ut quoties illud collocari iusseris, toties homines perfidiae tuae recordentur . Captiuos per insigne perfidia abductos geris vinu- quam, quadiu hi nobiscu versati suerint, homines sceleris tui capiat obliuio Tae igitur,quod a Chris ianis fieri audio.Cum enim a Rege discedunt, ne ingratianimi crime publice suscipiant, omnia bona, que ab illo acceperiit, illi remittit ne secti perfidiae monimenta circunserat. Omitte signit illud ne i elus in apertum proserat. Tabernaculii desere,quod perfidia occulere nequit. Christianos liberos abire permitte,ne a coelo atq; terra proditionis testimoniti sumat. Hare cum Feres libere &animose diceret, fratris animia no mediocriter irritavit: ρο-rumq; abfuit, quin manus cosererent. Sed cum Benaduxera multo potentior esse iunior frater illi repugi reno potuit. Cum illo tamen egit,ut signit,& ta-
457쪽
bernaculum Emmanueli referri iuberet,& Christianos saluos redire permitteret. At cum fratres ad Rege Fest peruenirent, Rex eos no ad modii hospitaliter accepit. Vtriq; enim caput abscindi iussit. Illos enim, clubd multu nobilitate Mopibus excelleret,& metueret, ne desectione rursus illi molestia exhiberent, de medio tollendosesie statuit. Et interim ea causam obtendit, iubd Benadia xera Lusitanos cum vexillo de tabernaculo abire permiserit,& quod Feres a fratre, ut id faceret, enixe cotenderit. Dum haec in Africa geruntur,in India Siquetra classem magna instruxit, qua Dium oppugnaret. Melichius Saca Melichiarii filius, quavis Siquetra,quorsum illa classem ornarc summo silentio tegeret, eam c5tra Dium coparari suspicatus est. Tum partim ut Sique ira ea specie moderationis emolliret,s: a studio bellandi deduceret partim ut animum illius explorare
possietia miliare quendi suum,nomine Camallum, ad illum cum literis officii plenii simis,&cuna muneribus Catis amplis legauit. Siquetra, gratus bi esse aduentum legati, 'ultu atq; verbis ostridit,seq; Melichii Sacae, ta patris illius valde studiosum este finxit.Camallus tame cum esset acutus &callidus,in que finem classis illa parata fuisset,sagaci ter odoratus est & Melichium Sacam,& Hagam aliam edium,cuius cosilio ciuitas innitebatur, admonuit, ut urbem firmo praesidio munirent.Quod illi diligeti sume secerim t. Sique ira classe, quae erat in Lusitania prosectura, rebus omnibus instructa&expedita coistium cum duci bus, quos secum erat ducturus,habuit quibus animii,quo classem illa instruxei rat, ut Emmanueli satisfaceret,aperuit illosq; ad tam praeclari facinoris si,cietate adhortatus est. Illi colitium laudat,seq; ad bellum illud satis proptos atq; pa- ratos esse demo strant. Is supra octoginta naues ornarat,tria L usitanorum millia, Sc mille Naires csiscripserat,duces egregie sortes elegerat, ita,ut ea classe nunquam ad illum die neq; maior, neque rebus omnibus instructior ab ullo Indiae Praetore coparata fuerit. Initio Februarij mensis, Anno. M. D. xxi. Sique ira classem ad ora Diensem appulit. Melichius Saca illum cotinuo per legatos. honorifice salutauit,& largis muneribus affecit. Et tame quasi aliud aget et, Ferna- dum Martinium cum non ullis Lusitanis qui in urbe negocia gerebant, tanquaobsides in custodia dedit Siquetra se Armugium petere simulauit, ut quosdam motus sedaret: sibiq; Euangelio, dc retiovis Lusitanis opus este dixit, qui Rem Emmanuelis negotia procurarent. Melichius Saca & H. agamalia medius eo nec alibi rem melius gerere, neq; lautius diuersari dicebant. Seo; libeter homi nibuς Lusitanis obsequi, ut illo saltem sisnoc5stare posset nullam urbem Hre magis imperio Regis Emmanuelis addicta. Sique ira Melichium Sacam ad colloquium inuitauit. Is cum Haga malia medio in locii ad eum sermone delectu
cum praesidio venit. Oratio Sique irae eo pertinebat, ut ostenderet, se rei p. costi tuendae gratia Armugium nauigare,&interim eb classem applicuisse, tumbei secta & amicam inuiseret, dea Melicitiario peteret, ut sibi arcis aedificadae facultatem c5cederet, ut Lia sitant,qui in ea versabatur, tutius na gotiari possent Melichius respodi Lusitanos no minus secure in ea urbe,quam in patria versari.
458쪽
. od vero ad arce attineret, se id parentis iniussit nullo modo permis Iurii. Sili dira tum Sacam admonuit,ut sibi Lusitanos redderet. Saca vero resi odi eam insignem columeliam fores homines Lusitani , qui comode in urbe scederata, multisq: rebus ad fidec eruandam astricta negociabatur illo, quasi ab homine perfidios b& inimico, maximὸ cum clasiis instructis sinis in portu insisteret, terentur. Id enim posse videri ex altera pane, diffidentiae,ex altera, timiditatis a gumentu. Si Siquetra no crederet, Luntanos posse sine ullo periis culo in urbe amicissima vagari nistram suspicione domitas recipere, qua nulla maior columelia hominibus amicis imponi posset. Se ver , si illi Siqueir po stulato,quadiu classis esset in portu atisfaceret, turpissimi timoris significatio-. ne datum itaq; sine ullo esseta sermo habitus est. Siquetracosilium cum ducibus habuit Cum variae sententit dicerentur, tandem costitutum sui n5 es:
illo tempore urbis oppugnatione tentandam. Esse namq; situ &artificio munitisiimam,& maximo multu numero firmatam. Rem elae in aliud tempus dii serendam nec esse eorum siluis,qui in custodia tenebantur, temere negligendam. Cum sententia in vulpus emanaret, milites fremere, ciserari,Praetoreta α duces liberius accusare minime destiterunt. Iam robur illud Lusitanae virtutis extinctum. Duces plurimu de ciusu &copendio, parum de dignitate & of ficio cogitare. Iam Lusitanis militibus insitae virtutis declarande a ducibus locuminime dari. Pr toris flagitio fieri Atqui antea cundiis orientis nationibus terrori fuerant,eo tempore desipicerentur. Multi,inqui in urbe milites sint. Quado id praeclari duces copertum habuerunt Pocto quam pugnae tempus appropinquauit An id no multo ante exploratum esse oportui EPostquam lata classis,cum tam sortium militum numero,&tantis sumptibus huc aduecta est, Moppugnationis tempus instare videtur,nunc ignauiae de timiditati sapietiae nomen obtenditur. Factum igitur est, ut consili j tempus audacia & temeritas occuparet, virtutis locum timiditas nomine prudentiae occultata septum teneret. At inquiunt, Lusitanorum saluti,qui in urbe versantur, est c5sulendum: quasi vero no multo pluribus Lusitanis erat in urbis munitissimae oppugnatioe moriendum . Et tamen eo metu duces cotineri minime potuerunt, quin ad urbem oppugnanda accederent. Et non intelligunt, etia eoru tui in custodiam traditi sunt, salute virtute nostra & no timiditate cotineri. Nam si hostes arma nostra
timuerint, is minime nocebunt si nosco temnere coeperin eos iniuriis omnibus lacerabunt. Haec& alia eiusmodi covicia milites, ut est hominum genus liberum,& audax,& ad maledicentiam propensum Fulgis iactabat.Accessit alia suspicionis occasio,quae grauius animos eorum irritaret. Evangelio , obsidibus primum datis, permissum erat, in classem venire. is cum periculii rebus suis imminens mente prospiceret,quoties in classem se coiserebat, pecunias quas secerat,& variam supellectilem importabat. Idem reliqui Lusitani faciebant. Rumor colestim emanauit,Siquetram pecunia corruptum bellicostium omiss-sς, tam nam; pes iam redimendi gratia a Saca missam fuisse criminarso tantur.
459쪽
bantur. Siquetra cum se frustra te pus in eo loco terere videret, Amriarium pstijt,& alium interim locum no procul ab vibe arci aedificandae designaui tandetam e prius Alexium Menesium Coclaimum misit, qui dum ille abesset,imperium administraret. Georgium Albuquercium Malacam,Georgium Brittium in Mal uos insulas , Raphaelem Perestrellum in Sinai u regionem misi: Iacobum vero Fernandium Begiensem,& Nonium Fernandium Macedu, de Emmanuelem Macedum in ea ora reliqui ut per speciem coparandi commeatus, quem Cochimum subveheren amicitiam simularent,du Lusitanos, qui erat in urbe,cum opibus, quas parauerat , in naues reciperi: t,& tum demum ciuitati aperte bellum indicerent. Vtrumq; facillimum fuit. Vrbis enim rectores, postquam classise pol tu lbluit,sine recusatione Lusitanos, quocunque illis libuisset, abire permiserunt,& illis,qui in alto sine ullius classis metu versabantur,n5 erat dissicile bellum de nunciale.Fuit tamen silium reprehendendum Quorsum enim adtinebat, cum omnis Lusitanae gentis robur erat prociat amotu, dccum non maximum damnum hostibus interii poterat, bellum indicere An ut hostes interim maiora praesidia c5parvient &sortius statum urbis stabiliret Sic
autem fieri necesse erat, ut qui urbem minus munita cum tanta classe se expugnaturu minime sperara eam multo maiore praesidio firmatam, cum classe aliqua ex parte diminuta,oppugnare multo minus auderet. Deindc cum eo tepore bellu denunciatum sui dari sermo potuit illis,qui diceret ibis oppugnationem no consilio,sed metii prorsus omittam fuisse. Postrem5 tunc no admoduspeciosa causa potuit obtedi, quae Lusitanos iniurie suspicioe liberaret. At post- qua Siquetra Armugio rediret, vile redituri si affirmauerat, & urbe nihil omnino certu& exploratu de bello suspicantem ostenderet, causam facilius reperiret, qua honestius atq; prudentius bellu cum opibus sit mino studio collectis inferret. Goa sub id tempus erat in summo periculo constituta. Cum enim Siqueira maxima classem instruere & ornare costituisset,suit necesseat urbis praesidia diminueret Id baimum Idalcantu minime fallebat.Tempus igitur aduenilia
se ratus, quo Goam recuperaret,maximu exercitum coparauit. Attamen Cris-nara Nars lagae Re cu illum odio acerbo & immani persequeretur, & timeret, ne si is Goa occuparet, amplificatis vitibus aliquid hostile moliretur,illum acerrimo bello a conatu deterrendum esse costituit. Alia deinde mouendi belli causam habuit. Timuit enim,ne si Zabaimus Idalcamus Goa potiretur, omnes equi ex Perside & Arabia illius potestate cotinerentur. Vt igitur bellum acrius &attetius geri posset, ipse per se illius ratione administrare,&praeliis intereste decreuit Fuit ab utroq; in terris Goae finitimis exercitu maximo,summis viribus, acerrima c5tentione,euentu vario dimicatu . Narsinge tam e Rex ins siti victoria potitus,multas Idalomi ciuitates expugnauit, de praefectur. M varias subim periti sabiunxit, in quibus praefecturae Balagateles extitere, quibus erat grande vectigal impositum. Sed cu esset Rex opuletissimus, carta praefectura sint imisein soneno tau facienda existiniauit, ut ea cum equorum comercio coserendam censereti
460쪽
censeret.Vt igitur ad se Lusitanos alliceret, legatu ad Rodericum Mel tu,quillic Coae presectus erat, mist,qui diceret,se libeter praesecturam Bagalatensi si posse sessioe Regi Emmanueli,que in loco fratris habebat, cessurii. Se enim nihil malle quasceolis cum Emmanuele ferire,&aniicitia firmare, ut intelligi posset, nihil copulatius in vita futurum. De ea se autere , se , cu primu Siquetra muZio rediret,l egatos missurii, qui foedus illud seleni ritu sancirent. Interim vero ipsa Meliti admonebat, ne cunctaretur,sed statim imitteret, qui pr secturas illas occuparet,& firmo praesidio tueretur. Hoc nuncio Melius valde laetatus est. Eadenamq; opera imminetis belli metu labore alieno depulsum,& vectigalia Resis Emmanuelis amplificata cernebat. Regi vero Gratias egi hoc munera large misit,&ipse cu Lusitanis equitibus ducetis,&cu Indis peditibus septingens in praesectura Sallet ensem prosectus es , qua deserta reperit. Ibicia paucis diebus sente ad comercium allexisset, festatu alique costituisset,& praesidia necessaria disposuisset, praefecturae atq; portorio Rodericii Ius arte Melius ibi fiatiis filiu praeposuit. Similiter cu praefecturas Podensem atq; Bardensem derelictas esse cognovisset, Ius arte iiijsit eas occupare. Post duos vero mensescii Ius artes acceptile duos Idalcimi duces cui valida nianu,utillii opprimeret, aduentare, de ea repa triau admonuit, qui co festim per se auxiliu attulit, cic hostes praelio inito profligauit. Deinde cu quaestione habuisset de his, qui cu hoste cosenlerant,cetum Sctriginta viros primarios Goa abduxit. His aute tanqua obsidibus retentis,pax aliquo tepore rata fuit. Per id tempus in insula Teilandensi tumultus coli a nostros eorum culpa & importunitate concitatus suit. Lupus Suarius, ut scriptum est superius, ad Columbi portum, qui eadem insula cotinetur, arcem instituit. Lupus Brittius, qui post Ioannem Sylveriam illius arcis praesectus extitit, eam tandem denuo a fundamentis excitauit. Primum enim aedificium propter nimiam festinationem,eo quod graue peliculum immineret, &calx nulla reperiretur,e luto & lapidibus temere corastis extructu fuerat. Itaq; ad ea re Brittius uadringetos fabros,& materia multiplice adlaehi iusserat. Arce ad sit mirati perducta,nostri insistentius ciserri,incolas iniuriis assicere, magnu decus in illis vexadis reponere coeperiit. Illi vicissim cotum et ijs irritati,c6meatum subtrahere, maligne omnia pr bere,& omnes, quos solos inueniebat, plagis assicere,d in rebus omnibus hostilia machinati. Brittius iniurias ab incolis illatas dissimulabat,&suos, ne quidqua in eos hostile moliretur, cotinebat. Interim veris rectores per nucios admonebat,ut suos a maleficio deterreret. Milites aute si emebat,& Brittiuignauiae& timiditatis insimulabat, quod ta indignas columelias pateretur: dcci frequeterinstabant,ut malo cogeret homines suu ossiciu sacere, requotidiano couitio ab eo c5 tendebant, ut incolas acri bello cotunderet. At Brittius cum cerneret, si bellum oueret ruina fore su nestissima, victoria valde periculosam futura itaq; erat, ut cibariis omnino subtractis,iscu Lusitanis, qui sibillo merebat,in extrema inopia adduceretur, & mortis tristit simae periculii su