Sikelion, sive Commentariorum de Siciliae veteris geographia, historia, mythologia, lingua, antiquitatibus sylloge. Accedunt praeter inscriptionum aliquot enarrationem, scriptorum ut natione Siculorum, ita horum qui de rebus Siculis egerunt, vitae cu

111쪽

ut velis:eam aut possis negligere. Megarensium proditor LIεριχαος, cuius Saepenumero opud Demosthenem ' est et Lexicographos ' memoria, in codice Parisiensi transfiguratur in Περίαλος '': quam aberrationem nunquam adsperii, quin veniret mihi Athenaei in mentem bis Epicharmum.ἐν Περιάλλφasserentis ' ; Casaubonus ' quidem LIερωHον eum interpretatur esse, qui ceteris praestet u ut praestare videatur sibi, eique Hermunnus HarIess '' et, quod magis mirere, Carolus Grysar '' facile assentiunt, verum hoc Epicharmus nervosius, credo, et signi

sicantius dixisset: etenim non inepte diceres, videri fuisse, uou sine spectantium OhlectBmento, repraesentatum a Comico quendam ostetitatorem

Prahler, Bramarbas); quem si Vocavit ille moίαλ-

λον, nomine eum esse usum fatebore perquam elumbi scenicaeque cavillationis eriperte. 'ρ Περια-

λος igitur aut nomen est proprium, cui simile legitur apud Iamblichum '' meιάλqa Sovριτ, aut

3M De Corona p. 242. 324 R., de salsa legat. p. 436. 9 Suid. Harpocr. Phot. h. . 40 Vide varietatem scripturao in I. Behheri orati. T. IU, P. 291.41 Athen. IV, p. 139 C. 183 C. 42ὶ Ad Athenaei II. GC. 43ὶ De Epicharmo P. 64. - De Doriensium Comoed. v. I, P. 295.

112쪽

Quae si vera coniectura est, quaeritur etiam, de quonam maxime Perilao fabulam Epicharmus inscripserit; de nostrone, tauri architecto, an de cognomini alio. Hoc vero diiudicari nescio an unquam , a me certe non potest. Sophoclem D Περι- λόφ '' res mythicas tractasse cum ΗVnio suspicor. 'III. Phalaris cum matre et amicis quo leto perierint, e loriatur.

In epistolis sementitis si qui locus inest, ubi fraudem suam auctor haud nimis scito tegit, is in quinta rpperiatur: hic videlicet sophistes Phalarim inducit praesagientem fore, ut ipse quondam tauro

praesagitio vera evaSit, si Benileium ' sequeris: equidem haud sequar. Nimirum tuter sinistra multa Ovidius virono cio cui haec eliam imprecatur:

Aera Perilleo veros imitere iuvencos, Ad formam tauri conveniente sono; Utve ferox Pha Iaris, lingua Prius ens resecta, More hovis, Paphio clausus in aere gemas. 347 V. Hesreh. in Καρπομαννὶς ni. 48 observati. ad Apollodor. P. 28 a.

113쪽

- 99 Hanc poetae vocem Beuileius non minoris aestin at, quam si uni ex optimis ac vetustissimis historicis ex ciclisset; vereor tamen ne id non recte fecerit: nam scholio ad eum locum vetusto: is Phalaris ipsemet resecta lingua in taurum aeneum coniectus est 'confirmatur quidem Ovidii mens, sed hanc illo Scholiasta sapientiam ex Ovidio demum hausisse videatur. Ipse Naso an veterum secreta historicorum sit multum rimatus, dubito; certe aevi poetae Augustet scriptoribus Alexandrinis posthabuerunt non pauca Recte Bumannus: hunde vero Ovia

tinctus, petierit, ignoro. Maius apud me pondus habet Tullius; qui quidem cum Ovidio ex parte

concinit, Phalaridis tamen in tauro letum commemorat nullum, scribens breviter: si in quem, Phalarim, universa Agrigentinorum multitudo im

Heraclide duxisse, qui tradit': ἔνπερ, Φαλαριν, οδῆμος ἐτιμωρησατο, ἐνέπρησε ει καὶ την μζτέρα καi τους φίλους : Sentisne Post ἐτιμωρησατο quandam Iacunam esse in textu, qua genus vindictae a Pha laride expetitae excidit Z' si Phalarim, inquit Heraclides, populus ultus est-; concremavit vero etiam matrem et amicos , h. e. muItitudo non satis habuit unum Phalarim vindicasse, sed etiam in

matrem et amicos est grassata; quos concremRVit.

114쪽

Ceterum ip portistis Phalaridis amicis videtur etiam

Plutarchus ' consentirs: του ς Ἀπολλοδωρου καὶ Φαλάριδος καὶ Λιονυσίου φίλους καὶ συνηθεις ἀπε- τυ tritari ν, ἐστρεβλουν καὶ ἐνεπίμπρασαν : ubi ἐνεπίμπρασαν, ut Heruclideum ἐνεπρ σε de concrematis in tauro interpretor. ' Haec iam concinna-Veram , quum in manus venerunt Maii Excerpta

Diodori: inibi legitur historiola qua Heraclidae et Ciceronis de eri acto per populi vim Phalaride nar

IV. Veleres uitionem a tyrannis reverius exacturi nonnunquam mcdum cis Scrunt.

Agrigentini si vere taurum in mare praeci Pitem dodorunt, hoc illi commisisse ea mente Videnntur, ut ue quid tetri memoritim supplicii refricaret; quod idem, ut opinor, post aliquatilo Athenienses voluerunt, quum Ca,nti dri Alatuum Cous inretit, non Probante Plutarctio': εἰ ιιὴ δίψαι α παίζειν ἐγώ, ταίην

ro; Phllosophandum esse eum princip p. 778 I . i) Tetigi tantum a, de filii hus milii elim Boiatio ira tionemn venit.

115쪽

Quanquam Suam tyrannos efficaciter ulciscendi libidinem sic evagari veteres non semel passi sunt, et praeoptantes quidem abiiciendi in mare poe

τῆς θαλαττνης ': idemque Dionysius vidit την α

Procles, Epidauriorum tyrannus, Timarchi Athe

niensis To σῶμα κατεποντισεν ἐμβαλων εἰς

116쪽

τον, καὶ τον ἀδελφὴν Ἀριστομάχην καὶ τον υιον καταποντίσας ζῶντας. Qui mihi videntur universi in mare misSi esse, quod poenae id genus humilius haberetur et abiectius.

Disceptatur, quanti deceat pendere Luciani libello, eos, qui inscribuntur Φαλαρις Πρωτος et Φάλαρις

Inter eximia multa, quibus Benileius adversum leves ratiunculas Boylei tetendit, minus mihi arriserunt ea, quae de Luciani Phalaride monentur ': non quo magnum virum illa secus scripsisse Putem, Verum quia metus mihi est, ne libellis istis pretium statuat nimio magnum. Quare dicam, sed breviter, quod sentio. Luciatii scriptis intersunt duae oratiunculae, quarum prior Delphis habetur ipsius quidem Phal ridis Verbis, sed voce legatorum ab Agrigento; p steriorem dicit itidem Delphis homo cetera ignotus, Αελφὸς δἐ καἰ αμος ων. ' Quarum orationum, illa inscribitur Φαλαρις Πρωτος, haec Φάλαρις μυ- τερος : titulique ratio et consormatio eadem atque in philosophorum dialogis illis: A βιάδος Πρωτος et A. Aείτερος, 'Lππίας Πρωτος et Αευτερος, An tisthenis ιρακλῆς o Μεγας seu ὁ Μαζων. ' Alio in

117쪽

tellectu muItarum tituli sabularum Πρωτος seu Πρε- τερος et Λευτερος Praeserunt.

Initium interpretandi Phalaridis Lucianei sumens Solanus, si σαλαρις, inquit, declamatio,

quam rhetor scripserit V ; sed praeter Solanum ' σωτης harum orationum venit, quod sciam, in dubium nemini. Inter vetustiores Magistor Thomas et TZetza Lucianum tanquam auctorem excitant , hi tamen critica nusquam elegantia pollent: receutiorum nonnulli non modo nihil dubitant, v rum etiam magnisice Sentiunt, velut Wielandus: si die Apologi e eines so verrusenen Tyranneu Mar

rischen Composition den a cliten Lucianis chen Stompei aus: ' Bottigerus: -Iene Emei Beden fur Phalaris I iugeschenk . . si iid volt desso har sten Lucianis chen Salaes 'adde quod Bentleius pro Luciano propugnat. Ego etiam Luciano suum Phalarim non eripio, minus tamen honorifice de his scriptis sentio. Permultis libellorum suorum Lucianus petitam ex historia rem aliquam tanquam fundamentum substruxit; atque hoc historici argumenti in Ph Iaride si quaeris, invenies facile eam esse controversiam, quid sit denique Phalaridis tauro factum. Lucianus igitur dum s

118쪽

Acti. ' Quocirca Phalaridi taurum Desphis dedi

caturo assingit orationem omnis humanitatis plenam nihilque non purgantem: B qua φαανθρωπίg quia Phalaris vulgo alienissimus' credetis tur fuisse, risum oratio movere debebat. Iam hinc patet, iurea Benileio ' Isocratem, quum de Busiride scri hit, componi cum Luciano phalaridem purgante non posse. Ei igitur Phalaridis defensioni animi caussa susceptae ' auctor facetissimo includit irrisionem Delphicae avaritiae '', nouunde donetur, sed quid quantumve unice spectantis. Quapropter Lucianus quamvis historicum agere his in libellis nolit, i men nequaquam Omnia fingit, Verum partim comminiscitur, partim ad id, quod Vult assequi, consilium accommodat ea, quae aliunde sublegerat.

Exemplis disce: Phalarim propositurus est Princi peni, qui, quidquid agat, subditos dedocere falso

conceptam de ingenio suo opinionem non possit: quare quod alios principes bonae mentis conscientia ductos in simili caussa voluisse facere legimus, imperio et potestati valedicere omnino, idem in Phalarim transferens eum voluisse narrat liberum Agri-

11ὶ Vido Perleton. ad Aelian. i. e. 1M CI. Bottigeri Ideen l. O. Di

119쪽

gentum relinquere '', tametsi nusquam hoc eum agitasse consilium legerat. Gloriatur Phalaris ':

λανθρωπως προς φερομαι τοῖς καταίρουσιν, ἴς γε καὶ σκοπου ς ἐπἐ των λιμένων καὶ πευθῆνας,

τίνες καὶ μεν καταπεπλευκασιν, ως κατ αςίαν τιμωναποπέμποιμ aietoυς: in gratiam Phalaridis vidos a Luciano rem odiosam converti, nam σκοποὶ illi et

πευθῆνες, ut in illa aetate, citius id habu runt mandati, quod posthac Κωρυκαῖοι, quos legi

θρώποις ἐπιτίθεσθαι καὶ α ρπαζειν. 'ε Porro Delphicam avaritiam facete ridens Lucianus reu

cantem Phalarim facit, quam gravi olim poena miserum illum de ιεροσυλί- suspectum Aesopum asse-cisSetit τεῆ απὁ τῆς πέτρας bί ντειν'' quocirca si Phalaris , τον IIερίλαον, tuqu1t, αταφον κατὰ κρηφινων ρέπτειν ti ἐλευσα '', hvuc sinem Perilao dari putem, non quia in fontibus suis sic repererat Lucianus, sed quia auribus Delphensium Phalaris blanditur. Eodem pertinent Phalaridis haec vertia: ο ταυρος ανατεθεὶς καὶ scar κε τι φυλαχθεὶς πρὸς αλλων κολαζομενων αυλημια τα ' : hic nimirum Phalaris amolitur a se crudelitatis crimen commendatque taurum eo quod non uisI ud unum puniendum asse Varit; errares autem, Si invitis ullis a u -

120쪽

ctoribus inde efficeres, praeter Perilaum

in eo tauro perisse nemiuem. -

Lueiano ficti Phalaridis Epistolas aut prorsuου ignotas fuisse aut pro.commenticiis habitas, cum Benileio contendo; verum idem impugnat Epistolas auctoritate Lucianei Phalaridis et quae hic produntur, ea tanquam historica fide narrata quaerit

qui conciliet cum aliorum narrationibus; v. c. Via tur non abhorrere a credendo, icturum revera missum DeIphos, sed reiectum a sacerdotibus esse, poste' vero aut in mare abiectum aut asportatum G

thaginem. ' Verum si reputo horum libellorum, quod supra e posui, consilium et rationem Lucianeam, Bhnileium sequi nolim. Ceterum suo Lucianus ioco, quo nullam φιλ ανθρωπίαν cum Phalaride nou communicat, ipse sibi detrimentum peperit: inde enim effectum esSe reor, ut a nonnullis Lucianus habitus sit pro Epistolarum Phalaridis subiectore. 'VLAρι-είδης ὁ Μιλ, σιος. In Parallelis Graecis et Romanis, quae pro liabro Plutarcheo a plerisque haberi sunt desita, ad

Aristidem Milesium tanquam rerum eXpositarum testem cum alias Persaepe remittimur, tum prae sertim in rebus Romanorum. Producuntur autem illius Σικελικά ', frequentius 'AMuκά. ' Huncce Mia

라틴어 텍스트