De vero et christiano principe deque eius visibili hic in terris ministerio. Libri duo. Authore R.D. Matthaeo Scolastico ..

발행: 1601년

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

De vero,& chris .Principe

negi praetan 6.ad imitationem furiosi,ubi Regi Portugalliae a Papa coadiutor datus suit, ubi Innocet in ducib.& comitib. idem locu habere dicit, que ad. & proceres regni Hungariae potentissimo Via. dislao, post quam in apoplexiam incidisset, comiti magni Stephani filium coadiutorem posuerunt,ut scribit Liniurius in appendice ad fasciculum tem-

Porum, anno IIo . neque ob naturalem alique ii uaefectum, ut claudicationisi, caecitatis, surditatis,

aut similes, hoc ius eliminabitur, ideo quod per substitutum idem praestari poterit, ut patet in con- distit. laudati b. lib. I. tit. et 6. ubi isthaec resoluuntur, &

glossa ibi notat, seruirε posse per substitutum, ma- xime si seu dum non sit personale, nam instudo ex J: lege inuestiturς seruitium debetur Domino, in prin a Cipatu vero libero, nemo legem principi imponit, uetiam si is sit parum idoneus in sua perlona, quod

confirmat Herodotus lib. s. exemplo Lacedaemo- niorum, qui mortuo Anaxandri de Rege Sparta- norum, Cleomenem eius filium ex lege, quia ma ximus natu erat crearunt, quam alijs fratribus natu

Extat praeclarissimum responsum priderici quem

cum Bohemi, Hunsari Alberto Ladisi i filio vita iuncto, Caesarem ubi regem peterent, is absit inquit a me hoc, ut patructi meo haereditatem pa- i, ternam auferam, Aeneas syl. lib. 2. co m. de reb gest. Alphonsi. Ita capta Tyro urbe per Alex. magnum, d de Stratone Rege, ob Darii amicitiam de principatu deiecto, cum Hephestio cui delegauerat Alexan der curam praeficiendi regem, vellet diademate ali quem ex Tirijs suum hospitem honorare, recusauit is oblatum benefitium, quia nullo cognationis gra du regium genus cotingebat: Quare facta deinceps

282쪽

--ὶ Liber Primus. 'Τ

iii quisitione an aliquis regiae stirpis extares, Bello-'nymus quadam repertus est, qui genus regium duxit, prudens M optimus, at infimae paupertatis honio, cui nihilominus Aephestio Diadema regium imponere contendit, quo sic imposito eundem, qui antea crasso panno indutus, ali is regiis vestibus circumamictam, produxit in forum, dc Tyrijs regem esse iussit assentiente summo cum a s ense populo. Hic patet ex tacita expres a omnium gentium Obseruatione, regna quae per successionem deferuntur, iis solis qui de genere regio erant, collata fui; se, nec ullus unquam factionibus hominum cotrarium pastum; ubi vero vi. & tyrannide id sibi aliqui appetiuere; duturnum non fuit, sed alijs ex genere iterum suboriis, eadem vj dc tyrannide repetiuere.

Hinc est, quo l quosdam populos, reges ex uno eodemq; genere habuisse legimus, ut Lacedaemoni j & Macς dones, ut scribit Corne l. tacit. secundo hist. dc Diog. Laert. in tertio,& Iustin. ex Trogo, I . lib. sic apud persas Reges ex genere ina pe rasse resert Strabo lib. I s. apud Aegyptios eandem regum per sudcessionem constitem iam permansisse scribit He Podotus lib. 2. a primo rege illorum usque ad ultimum Sethonem, nulla interruptione facta, qui illorum simul & rex & sacerdos commemoratur,eOrumq; regum numetum esse 3 F. per continuam successionem ex genere. Neque abs re erit dicere, huic regum S imper.

successioni latissimum attulisses undamentum inclytam Austriacorum familiam, cuius S si no percontinuam successionem familia, in Regibus S Impera oribus resplenduit, ita tamen alijs omnibus longe lateque dominatur, ad ortum, occasum S austrum, ut nullum aliud huic coaequari possit, cuius

283쪽

De vero,&Christ. Principe

paternum quidem genus a nobilissimis Roman rum principibus deductum, iam post annum 12 2. maternum vero longissima seire trahitur a regibus Burgundis, qui Christo numen dedere sub anno

q9I. maiores vero ipsorum multo ante regnarunt ,

an non. 37o. IMPERATORI VALENTINIA

NO contra Alemanos assuerunt, Sobolemq; se esse . t Romanam, iam inde a temporibus priscis inquit Ammianus, lib. 28. iactabant. quod scilicet consede lrati Romano populo essent, atque sic merito cietur lgen S illorum, quod supra annos mille ac ducentos l late dominatur: ex quo consequitur Austriacos gloria splendoreq; nominis multo Illustriores in omni dorbis parte existere, unde& ipsi laudentur&extol- lantur, vel ab ipsis aemulis inuidia perculsis. IHuic affinitates summaeq; necessitudines longe raclarissimae cum primis orbis terrarum regibus lim I testesierunt, atque ex praeclarissimis seminis regum lmasianorum filiabus, Austriaci prognati, sς minas gemeFnt, ex quibus deinde nati sunt totius Europae potentissimi Reges S Imperatores, in Asia Africaque late dominantes. Quid vero commemorem PHILIPPUM primum, qui acquisiuit Austriacis regna Castiliae, Legionis, Toleti, Hispalis, Murtiς, Andalusiae, ceteraq; his adiuncta, Canarias insulas Indiarum Occidentalium, Burgundiam praeterea, quindecimq; preterea flandriae attributas prouincias. Quid CAROLUM V. eius fi Lum qui caetera Hispaniarum loca ios per vero Sardiniam, Siciliam Neapolitanum regnum, Ducatum Mediolani, ac latissimas Indi rum occidetallum siue Americae regiones adiecit,Quid PHILIPI/VM secundum qui praeter innumeras alias earundem Insularum plagas, atque in his do ipsius

284쪽

Liber Primus . 98

ipsius nomine dictas Philippinas insulas, orientales etiam, Lusitaniaeq; regnum posteritati suae parauit. Post quos a RVDOLPHO primo sub anno I 272. Imperatore Austriaco, singuli usque ad nostra tempora Austriaci, semper aliquid adiecerunt avitis suis ditionibus, quo postea vita suncto, alijs interiectis, reuixit in ALBERTO Imperatore Romanorum , atque deinceps in FRIDERI CVM tertium Imperatorem Romanorum transcendit, qui genuit MAXIMILIANVM primum Imperat. postquam is gessisset rerum summam 33. annis. MAXIMILIANVS vero genuit PHILIPPUM primum regem Hispaniae, qui post modum alios duos genuit Imperatores GAROLVM quintum 6c FERDINANDUM. FERDINANDVS Imperator genu t MAXIMILIANVM secundum Imper. Rom. aliosq; duos filios FERDINANDVM Principem Titolen. M CAROLUM Archi ducem parentem moderni Archidiacis FERDl NANDI in Styria.

MAXIMILIANVS porro genuit RODVLPH VM secundum Imperatorem inuictissimum, Mgloriosissimum ,cui nunc summa rerum mundi obe

sperrimos. Ex quorum omnium serie octo numerantur Imperatores Romanorum, quorum virtus immortalis nominisq; altitudo perennis, supra quadringentos annos illuxit, multa aeternaq; laude, atque per contrariam in Imperatoria maiestate successionem Iupra ducentis annis corruscat, usque ad finem mundi in clarissimis per totum orbem das fusis germinibus permansura.

FERDINANDUS equidem Archi dux austriae, ut legitimus, & naturalis paternorum turlum haeres, verusque successor, propagandae eiusdem au

285쪽

De vero,&Christ. Principe.

striacae gentis gloriar, S maiestatis cupidus, virtutis, dc pietatis religionisque catholics amantissimus, ad iillius successonis seriem contribuendam summam. . charissimi patris sui Caroli prouidentiam. expertu . est, dum sibi ad instar aliorum rςgum S Imperat . rum de regno.& prouint ijs paternis ab eqdem prospectum fuit, aetatique suae consultum, ne inter in ullam vel vim, vel tyrannidem, aut sinistram machinationem experiretur, quae Omnia effecitd praeistitit R VDOLPH VS Imperator Romanorum .m se . demus, qui cura, solicitudine & industria sua paterna, hec omnia iura contutus est, Omnibusq; prO- .uintiarum statibus prospexit, ne quid ad illorum vel ivtilitatem, vel necessitatem, deesse possit. Utque haec sunt bptimi parentis in filiussi suum argumen- ita certissima, rectaque fidorum in pupillos clarat mi

nibus debebatur successio, non solum quia maior. natu reliquis fratribus est , sed etia quia regno pio-ximior cuiusmodi mos non in nostris primum inualuit regio ibus, sed ita ex consuem dine iuris gentili uniuersa pene imperia, regna S principatus ad Vnum, eumq; vel primogenitum, Vel proximiorem deuoluuntur, quem morem Vtilissimum esse, & regibus & regnis, ipsa docuit experientia, mai*r enim virtus est S . fortior unita cum partibus, quam in partes dispersa, maiusq; comodum habet populus ini uno gubernatore, quam ex Plurimis, cu se plurium . intentioni, & gubernio cini culter accommodare epossit, neque unum a pluribus, sed plures ab uno picipiunt progressum. inter Parthos morem istum receptum suis e sexti bit Iustinus lib. ΑΙ ex eoque post mortem Arsacis regis Parthorum malorem natu filium ς ius PhδI- .

286쪽

nacem, iuxta gentis morem regni hς redem factum, ipsumque post vita functum multis post se liberis,

relictis, omnes praeterijsse, atq; regnum in fratrem' suum Mithridatem transtulisse, plus se regno debe re,quam patrio nomini ratus, potiusq; patrie quam ' liberis consulere; sic apud Persas Herodotus in 7. SI apud. Lacedaemonios, ut mortuo rege maior ex libekris eius impararet. Plutar. in Agesilao. Neque consonum videtur rationi S reqnis corrI- modum, si regna, & imperia inter fratres druidan tur, siquidem ex ista diuisione faci te dignitas, &splendorsa initiarum interibit, viliores reddentur inter plures dignitates . fore autem melius cauere

ne alij ad stirpem redigantur sed sufficienti prouisi 'pensione, vel bona ad eorum S suorum usum comcedi debent, quam diu uixerint, reuersura proprie rate ad principalem, desinente parte, sicque sena per 'faciendum, si quandoq; simultas inter fratres oriatur, ad arbitrium bonorum virorum iudrharem, ne '. . ex simultate odium, ex odio homicidium aut vita insidiae instiuantur. Hoc insuper ex Dei ordinatione , sanctorum

Patriarcharum usu praeceptum habemus, quod successio seruari debet, S ordo in adeundis haereditatibus, si quidem ut ait D. Christo: Hom. r. in Gen. summum honorem primogenitis habitum semper, quod ex eo patet, quando Deus Aegyptios pro meritis amigere voluit, in poenam eorum Omnia pri- , mogenita occidit, quare Aegyptus luctu impleta ,, est Exodiar in& Israel exultatione, quia eorum ,, primogenita non fuerunt occisa, sed sibi offerri ius- ri sit Dominus omnipotens. Magna quoque dignitas habebatur primogeniturae, quam Esau habens natura, vendidit ob intempςrantiam fratri suo la- - c O,

287쪽

De vero, & Christ. Principe

cobo, qui demum quod natura non habuit,accepit. Gen. 27. honoratiores etiam, & chariores esse primogenitos dixit Philo Iudaeus in Agrippae orati ne, ad Caium.&Plutar. in vita decem Rhetorum. Cui illud etiam accedi t primogenijs ne propter immaturam aetatem ab hoc priuilegio repellantur, ubi ne dum infantibus iam renatis, sed adhuc in utero matris existetibus prouisum est, quod in iure suo successionis conseruentur, datis tut9ribus, vel curatoribus, qui interim dum ad iustam statem peruenissent, administraret. sic refert Nicephorus Calixti

lib. 7.cap. 2 o. Saporem regem nouum Persarum in utero matris anno Domini 3 Io. coronatum, & moriens Ludovicus cognomento Balbus Gallorum Rex, reliquit uxorem praegnantem, ex qua natus est Carolus cognomento simplex, qui tandem sublatis nothis,& spnrijs Balbi, solus ut verus rex admissus est. Paul. Aemil. lib. 2. qui primo quidem habuit curatorem Eudonem, eo tamen regnum affectante, S postea deturbatus, Carolus restitutus est.

Meminit Aphatias lib. Io. de bell. gall. legem

Francorum fuisse, per quam pueri cuiuscunque aetatis suissent, ad regnum vocabatur. Dignus aeternaq; laude videtur Isdigeries Rex Persarum, ob praediarum factum in Theodosium, cum enicii Archa diu Imperator, ne filio suo iuniori Theodosio, post mortem suam quicquam sinistri contra vitam eius Mimperium contingeret,& ante mortem Isdigeriem curatorem eius, M imperii, donec in virum euaderet fecisset, is ubi cognouit Isdigeries, re ea minime neglecta nouum quoddam admirandae virtutis exhibuit specimen, pace namque prolixa centum annorum induciis cum Romanis initis, Imperium

Theodosio quo minus periclitaretur conseruauit. In su-

288쪽

. Insuper ex oraculo Delphico responsum fertur quod consultum mortuo Aristomenio Rege Lacedaemoniorum, a Lacedaemoni js non quidem num succedere deberet quis ex filijs recens naris geni inis, in cunis existentibus, nam hoc ex lege cerium iuit, sed quis ex duobus, respondit utrumq; regem esse debere, sed magis primogenitum honor undii, ubi oraculum non contempsit infantiam in regni successione ordinaria, sed & eam admittendam;&conseruandam in iure maiorum dixit. Sic Carolusti sextus Galliarum Rex, aetatis suae anno I 3. JE Atha laricus octo annorum cum successit regno Gothorum, quod rexit sub Iubernatione Amalatiuntae L matris, Procopius lib. I. de rebus gall. iErat Salomon iuuenis regno succedens a. Reg. l. I. duodecim annorum Manasses, filius Ezechiae curegnare cepit in Iuda Reg. 2I. 2. Paralip. e. 23. sexdecim annorum Azarias Reg. Is: Omitto infinita propemodum ruuenum puerorum regum succestiones, qui a subditis fuerunt agniti ut legitimi de naturales. Nec unquam aliud probauit iustitia Romanorum, qui mortuis regibus eorum filios non priuarunt regno,& successione sibiq; addixe runt, sed datis tutoribus de coadiutoribus minoribus, alios Omnes aliunde regna, dc principatus inuadere cupientes, pq nis& legibus compescuerunt, idque solum ob eam causam, ne regna in gente Salienigenas aut falso supposititios deuenirent, indeque familiae certar de nobilitatis status hominibus promi Quis commiscerentur, cuius rei non minio ratio habenda est, atque ut illegitimi arceantur, illos enim alienigenas dominantes ut oderunt nationes, sic illegitimos dominantes oderunt Deus M leges ecclesiaiticae, utrumque patet ex variis e Ium

289쪽

De vero,&Christ. Principe

rem gubernationis incommodis. Proinde apud Lacedaemonas legibus cautum fuit, ne peregrini Jc extranei in urbem reciperentur: legem olim Romς Petronia, MPapia, extranei a Ciuitate se erunt expulsi, quia facilius seditiones & rebellandi occasiones inde oriuntur. Vnde etiam in omnibus antiquis rebus publicis,& ciuitatibus liberis etiam nunc, tantum abest, ut principes alienigenae eligantur, quin quod magis est, nec patiuntur peregrinos, nisi ex meritis illi'; probatissimis: neque facile admittuntur inter ciucs ex concilio prudenti Monoth et arti,

solent enim ciues ex peregrinis dolos de fraudes addiscere, temporisq; progrestu malis & dissimilibus moribus imbui, nec non in alienas leges ritus ;& ceremonias abire, ut scribit Aristo t. 7. Polit. c. 6. Vt autem haec difficilia sunt in populo, sic multo difficitius erit nouo Principi & per egotio assuefieri, aut ipsit persuadere aliud iustum videri. quam sibi S moribus fideiq; suae videatur, ideo Deus mssit le- ges obseruati & modum praescriptum in eligendo rege, ne scilicet sit alterius gent shomo, stram dens per extranei imperium non tantum leges ciuiles

immutari, sed ipsam quandoq; etiam in subditis fi

dem & religionem'. Grande malum est ex supposititiis regibus S nothis guge mari ut enim sunt plerunque audaces&bad vitia paterna etiam maiora procliuiores, itarc bus publicis regnisque& populo molestiores ad haec non posset haberi maiestatis discretio in Imperio, ubi imperarea turpi rudinis perpetuum exem- 'plum,& inspurio regnante, impudicitiae regis per- petua S continuata memoria, qua ratione Deus ab Ecclesiae administratione et iecit ex scorto natos, 'Dcut. a 3- . deinceps iura potificia &ciuilia c. cum

290쪽

c Liber Primus. Io I

la cinctis,&c. innotuit,de elect. c. filii. c. penult. de filiis presbyt. l. 3. g. spurios.l. spurij, ff. de decurio. nee quidem ni si magna ex necessitate aliquando praeclaraq; probitatis aut eruditionis exemplo, non succe ssion is iure ad dignitates permittuntur: Neque ulla coniectura probari potest instituentium principatus mentem aliquando suis se, ut nothi qui probro sunt omnibus, imperarent iure agnationis, quae nulla est, ut quae insertione vilissimorum hominum per concubinatum susceptorum splendidissimae sa- miliae conspurcarentur, licet aliquando in tantum inualuit quorundam Principum excaecatio, ut inter legitimos filios δc in honore, M regni partitione spurios coaequarint legitimis S naturalibus fibjs tame. experientia constat, exilium partitionis &successoris suisse valde infaustum, & populo &ipsis legitimis-naturalibus, qui diu non potuerunt conuenire cum illis. Qui legerunt historias, varia & formi danda exempla inuenient, de eiusmodi nothis Mspurijs imperatibus, ab itinebo ego a nominibus, relatione illorum, ob honorem reuerentia quem, rectis verisq; principibus semper detuli. satis erit exemplum Ismaelis inducere, qui ex Ancilla natus, persequebatur legitimum Isachum filium liberae. . ut merito iussum sit ab Abrahamo patri, ei jce ancillam filium eius. Gen. I 6. Neque illos admisit ad substantiam haereditariam, sed seorsim illis munera distribuit. sic Abimelech spurius Gerobaal. Iud. c. s. seu Gedeonis, ut regnaret post mortem patris, occidit 7 o. fratres filios patris naturales S legitimos, super unum lapidem , excepto minimo loathano, unde ad trana Dei effugiendam merito a talibus abstinendam ducimus, ad illosque recurren-

. dum, quibus & natiuitatis honestas & parentum

SEARCH

MENU NAVIGATION