장음표시 사용
91쪽
enim recuperatores, Non damIIo commoventur magistratus, ut in haec verba judicium dent: nam si id
esset, nec recuperatore potius darent, quam judicem nec in universam familiam β, sed in eum, quia cum ' nominatim ageretur nec in quadruplum Τ, sed in duplum ' et ΑΜNo adderetur J INIURIA. Ne
que enim is, qui hoc judicium dedit, de ceteris damnis ab lege quilli recedit, in quibus nihil
agitur, nisi damnum qua de re praetor animum debet
X. In hoc judicio videtis agi de vi videtis agi de
hominibus armatis videtis aedificiorum expugnationes, agri vastationes, hominum trucidationes, incen
as Familiam Cod habet familia. PETR. 16. Quicum Codex eum. Ceterum hie legis Aquilliae actio comparatur eum actione de vi bonorum raptorum, ae Cum interdicto Luculli. Nam ex lege Aquillia, Digest. lib. IX, tit a les. 32, si familia damnum dederat, persecutio poenae non in sinγ- gulos dabatur, ne ex uno delicto tota similia dominus careret, sed sufficiebat id praestari, quod praestandum so-ret, si unus liber dedisset damnum injuria haec paene sunt verba Guii Contra in actione de Vi bon rapi. Digest. lib. XLVII, tit. 8, eg 1, i : Haec actio etiam familiae nomine competit; non imposita necessitate ostendendi qui sunt ex familia homines, qui rapuerunt, vel etiam damnvm dedemni m. Apparet ergo Lucullum judicium dedisse . in universam familiam . PRYR. 1 . In quia viam. Interdicti Lu- miliani poena erat in quadruplum,
et 8. In dupliam. Ex lege Aquillia ita poena aestimabatur, quanti id in eo anno plurimi est, tantum aes dare domino damna esto, Tamen . adverans inficiantem in duplum actio, erat, teste Gaio et Ulpiano, Digest. l. IX, tit a leg a Lx, et leg ax, scio. Consessus quidem suerat Quintius altera actione, illam caedem ad familiam Fabii pertinere; at praeterquam quod iudicium, negante Quintio inatitutum suerat, novimus progressu temporis poenam legis Aquilliae fuisse quandoque duplicatam. Sic Digest. lib. I, tit. 3, de Serv. corr. leg. 5, 34 α Haec actio etiam adversus fatentem in duplum est, quamvis Aquillia inficiantem
dumtaxat coerceat M. PRYR. I9. Damno adderetur. Codex. --mnum adderetur. Vocabulum injuria cardo erat, atque standamentnm actionis Aquilliae Contra in actione de Vibon rapi Digest. lib. XLVII, tit. 8, leg et Laa Non utique spectamus
rem in bonis actoris esse sive in bonis ait, sive non sit. . . . sive bona fide a me possideatur . . . dicendum eat competere mihi hanc aetionem, ita ut jus an iniuria nullum habeat lo
92쪽
dia, rapinas, sanguinem in judicium venire et miramini satis habuisse eos, qui hoc judicium dederunt,
id quaeri, utrum haec tam acerba, tam indigna, tam atrocia facta essent, necne non, utrum jure facta, an injurial Non ergo praetores a lege Aquilli recesserunt , quae de damno est, sed de vi et armatis severum judicium constituerunt nec jus et injuriam quaeri nusquam putarunt oportere, sed eos, qui armis, quam jure agere maluissent de jure et injuria disputare noluerunt'. Neque ideo de NIURIA non addiderunt, quod in aliis rebus non adderent', sed ne ipsi judicarent, posse homines servos jure arma Capere, et manum cogere neque quod putarent, si additum esset, posse hoc talibus viris persia adere, non injuria sactum, sed ne quod tamen scutum' dare in judicio viderentur iis, quos propter haec arma in
judicium vocaviSSent. Fuit illud interdictum apud majores nostro DE VI,
quod hodie quoque est, UNDE TU, AUT FAMILIA TUA,
AUT PROCURATOR TUUS ILLUM, AUT FAMILIAM, AUT PROCURATOREM ILLIUS IN HOC ANNO VI DEIECISTI; deinde
additur illius jam hoc causa, quicum agitur, QUUM
evenit, quod de initaria nusquam quaeri posse arbitrarentur, sed quia in tali re supervacaneum de injuria quaeri iudicabant, quum ipso acto vis et iniuria manifeste deprehen
Perron e conjectura re sed ne quoddam scutum M. I. V. L.
5. Mutum dare. Namque si de inivria hac in lege sui et scriptum, nullo modo potuissent recte judicia statui, quum diu disputari potuisset de rebus quae ad causam nullo sere modo pertinebant. ED. x. I. Non eryo metores a lege Aquini recesserunt. Hoc est, nihilatatnerunt, quod cum Iege Aquillis
a. Dimutare noluerunt. Ut tollerent omnino e republica iniurias et aedificiorum expugnationea, de ireve-mnt, quum damnum ab hominibas armatia esset illatum, non quaeri oportere, an injuria fecissent, sed an tantumnodo fecissent. Namque putabant nullo modo fieri posse, ut aliquis iure vim enserre posset. D. 3. Non adderent. Si nullo modo de iniuria mentionem habuere, hoenon
93쪽
lLLE OssIDERET, et hoc amplius, QUOD NEC VI , NEC CLAM, NEC PRECARI PossiDERET. ulta dantur ei,
qui vi alterum detrusisse dicitur; quorum si unum quodlibet probari judici potuerit, etiamsi consessus erit, se vi dejecisse, vincat necesse est, Vel non possedisse eum, qui dejectus sit, vel vi possedisso, vel clam, vel precario. Ei, qui de vi consessus esset, tot defensiones tamen ad causam obtinendam majores
Me illud alterum interdictum consideremus, quod item nunc est constitutum propter eamdem iniquitatem temporum, nimiamque hominum β
boni debent dicere. Atque ille legem mihi de XII abulis recitavit, quae permittit, ut furem noctu liceat occidere, et lucis, si se telo defendat et legem antiquam de legibus sacratis, quae jubeat impune occidi eum, qui tribunum plebis pulsaverit v. Nihil, ut opinor, praeterea de legibus . XI. Qua in re hoc primum quaero, quid ad hoc judicium recitari istas leges pertinuerit. Num quem tribunum plebis servi . ulli pulsaverunt Non
opinor. Num furatum domum P. Fabi noctu venerunt λ Ne id quidem. Num luce suratum Venerunt, et se
telo defenderunt Dici non potest. Ergo istis legibus,
6. Multa dantur. Sollicet mulis eo eduntur, muri effugia dantur. . Probari. alim ego probare. I. V. L. s. mentiam. Hoc verbum addidi recolens cap. a. ut ciceronem hiedixisse de interdicto dest hominibus
amatis. Hoc autem ramentum anteponendum esse censui proxime sequenti, in quo orator nonnulla orie.
eis a legibus petita diluens tandem subdit nihil, ut opinor, Praeterea de
legibus a. PRTR. s. Et luee Codex et mei. Hano legem et Tabularum commemorant Μacrobius, saturnal Cicero promi- Ione Gaius ad legem Aquilliam, etc. to Pulsareris . Religione inviolatos Mae eo stribunori tum lege etiam fecerunt M. Livina III, 55. PETR. II. Praeterea de legibus. Nullam aliam egem recitavit, qua fretus se ivdiei exsolvere aggrederetur. ED.
94쪽
quas recitasti, certe non potuisti istius familia servos Μ. Tullii occidere. Non, inquit, ad eam rem recitavi, sed ut hoc intelligeres, non Visum esse majoribus nostris tam indignum istuc nescio quid , quam tu putas, hominem occidi. At primum istae ipsae leges, quas recitas, ut mittam cetera, significant, quam noluerint majores nostri, nisi quum pernecesse esset, hominem Occidi. Primum ista lex sacrata est, quam rogarunt armati', ut inermes sine periculo possent esse. Quare non injuria quo magistratu munitae leges sunt ejus magistratus corpus legibus vallatum esse voluerunt. Furem, hoc est, praedonem et latronem luce occidi vetant XII abulae, quum intra parietes tuos hostem
certissimum teneas, NISI SE TELO DEFENDEBiae Α, inquit; etiamsi cum telo venerit, nisi utetur telo eo ac repugnabit, non occides; QUOD SI REPUGNAVERIT, ENDO
xI. x. Istuc nescio quid. Hoc est, non adeo indignum atque horribile esse hominem occidi. ED. a. Rogarunt armati Quum plebs arma pro libertate sua recuperanda aumpsisset, eas leges decerni voluit quibus contra civium armatorum impotentiam defenderetur. ED. 3. Magistratu. Tribunis scilicet plebis, qui postquam ceteros legibus essent tutati nece,sario legum opem reqnirere sibi ipsi debebant. ED. 4. Defenderit Codex defendit Par locus est inmitoniana 3, ubi codices, variatis lectionibus, exhibent defenderit, defendereι, defendat. Discrepant etiam Veteres, qui hanc legem commemorarunt. Gellius XI, 18 Furem ... occidi Permiserunt, si . . interdiu se, Mum Prenderetur, defenderet . . Iulius Paulus, Sent.V, 23, s . Si quis furem. . . diurnum, quum se telo defenderet, occiderit M. At
Ulpianus, VII, 3; Gaius, and IX, a 4 Di, et XLVII, , 54 , Da l gunt defendat. Augustitius, Quaest. in Exod ΙΙ 84 , laudans ipsum inlinnianae locum, ait: . Hoc et in legibus antiquis. . . invenitur, impune occidi nocturnum furem quoquo modo, diurnum autem, si se telo defenderit n. Sed cum Garatonio ad hunc Μilonianae locum J observandum est, ei verbo congruere tempora oportere, quo pendeat infinitivus Iam in Angustino pendet ab inoenitiar, in Gessio a permiserant , in iloniana a voluerunt. Hoc ver Scaurinae loo pendet
5. Quod si Codex quo si dubiis
tamen hic quidpiam latere veteris orthographiae De voce endoplorato ita Festus: Endoplorato implorato, quod est cum quaestione inesamare. Dj0jtjgo by
95쪽
PRO ULLIO ia. 8 PLORATO, hoc est, conclamato, ut aliqui audiant et conveniant. Quid ad hanc clementiam addi potest pqui ne hoc quidem permiserint, ut domi suae caput suum sine testibus et arbitris serro defendere liceret. Quid est, cui magis ignosci conveniat, quoniam me ad ΙΙ abulas revocas, quam si quis quem imprudens occiderit Nemo, opinor. Hae enim tacita lex est humanitatis, ut ab homine consilii, non sortunae, poena repetatur. amen hujusce rei veniam majores non dederunt. Nam lex est in XII abulis, si
XII Τamen verum factum esset, non modo servos tamen in eo ipso loco, qui tuu esset, non
modo servos . ullii occidero jure non potuisti; verum etiam si tectum, hoc insciente', aut per vim demolitus esses, quod hic in tuo aedificasset, et suum esse defenderet, id per vim aut clam iactum judica-
Implorare namque est cum fletu rogare, quod est proprie vapulantiam.
6 Arbitris Codex arbitriis PEvn. . Mais quam fecit Cieero, Topic. 17: Nam iacere telum, voluntatis est serire quem nolueris, fortunae. Ex quo aries ille subjicitur in vestris actionibus is telum manu fugit magis, quam iecit . . Idem in orator. III, 39 Nonnumquam etiam revitas translatione conficitur, ut illud, si t tum m in fugit. Imprudentia teli emissi brevius propriis verbis exponi non potuit, am est uno significata translato . . Ita ergo mutilus contextus supplendus videbatur. PRYR. XII. I. Tamen verum. Haec turbata esse quisque videt; paria verba tamen, et non modo semos fefellerunt librarium Post quan Cicero diluerat ea, quae ex legibus opponebat Fabius, in Cis. Frum. hoc fragmento refutat ea, quae ex familia Tullii Miciebat Paxn. a. se inscieme me , ablativo su nempe Tullio. Exa. 3. Per ω- aut elam. Quam reeta haec amrma et Cicero , patet ex Ulpiano, Dig. lib. XLIII, t. ta4, quod ω - elam, eg I Hoc interindictum restitutorium est . . . Et parvi refert, utram jus habuerit iaciendi, an non; sive enim ius habuit, sive non, tamen tenetur Interdicto, propter quod V an clam fecit. . Hi ac mvideri Quintusmucius scripsis, si quia contra, quam prohiberetur, seceritis. Tum lege , Gamfacem H ri Cassius soritat eum, qui celavit adversarium, neque ei denuntiavit si modo timuit ejus controversiam, aut debuit timere. Idem Aristo putat, eum quoque elam sacere, qui celandi animo habet eum, quem prohibiturum ae in.
96쪽
quas recitasti, certe non potuisti istius familia servos Μ. Tullii occidere. Non, inquit, ad eam rem recitavi, sed ut hoc intelligeres, non Visum esse majoribus nostris tam indignum istuc nescio quid , quam tu putas, hominem occidi. At primum istae ipsae leges, quas recitas, ut mittam cetera, significant, quam noluerint majores
nostri , nisi quum pernecesse esset, hominem Occidi. Primum ista lex sacrata est, quam rogarunt armati', ut inermes sine periculo possent esse. Quare non injuria quo magistratu munitae leges sunt ejus magistratus corpus legibus vallatum esse voluerunt. Furem, hoc est, praedonem et latronem luce occidi vetant XII abulae, quum intra parietes tuos hostem
certissimum teneas, NISI SE TELO DEFENDEBiae Α, inquit; etiamsi cum telo venerit, nisi utetur telo eo ac repugnabit, non occides; QUOD SI REPUGNAVERIT, ENDO
xI. r. Istuc nescio quid. Hoc est, non adeo indignum atque horribile esse hominem occidi. ED. a. Rogarunt armati Quum plebs
arma pro libertate sua recuperanda aumpsisset, eas leges decerni voluit quibus contra civium armatorum impotentiam defenderetur. ED.
3. Magistratu. Tribunis scilicet plebis, qui postquam ceteros legibus essent tutati nece,sario legum opem reqnirere sibi ipsi debebant. ED. 4. Defenderit Codex defendit Par locus est inmitoniana 3 ubi eodices, variatis lectionibus, exhibent defenderit, defenderet, defendat. Discrepant etiam Veteres, qui hanc legem commemorarunt. Gellius XI, 18
Furem ... occidi Permiserunt, si . .
interdiu se, Mum Prenderetur, defenderet a Iulius Paulus, Sent.V, 23, s . Si quis furem. . . diurnum, quum se telo defenderet, occiderit M. At
Ulpianus, VII, 3; Gaius, and IX, a, 4, Si, et XLVII, , 54 Sis,l gunt defendat. Augustitius, Quaest. in Exod ΙΙ 84 , laudans ipsum inlinnianae locum, ait: . Hoc et in legibus antiquis. . . invenitur, impune occidi nocturnum furem quoquo modo, diurnum autem, si se telo defenderitis. Sed cum Garatonio ad hunc ΜΩonianae locum J observandum est, ei verbo congruere tempora oportere,
quo pendeat infinitivus Iam in Angustino pendet ab inuenistir, in Gellio
permiserunt , in iloniana a voluerunt. Hoc vero Scaurinae loco pendet
5. Quod si Codex quo si dubito
tamen hic quidpiam latere veteris orthographiae De voce en plorato ita Festus Endoploratoci implorato, quod est cum quaestione inesamare.
97쪽
PRO ULLIO ia. 83νLORATO, hoc est, conclamato, ut aliqui audiant et conveniant. Quid ad hanc clementiam addi potest pqui ne hoc quidem permiserint, ii domi suae caput suum sine testibus et arbitris serro defendere liceret. Quid est, cui magis ignosci conveniat, quoniam me ad XII abulas revocas, quam si quis quem imprudens occiderit Nemo, opinor. Hae enim tacita lex est humanitatis, ut ab homine consilii, non sortunae, poena repetatur. amen hujusce rei veniam majores non dederunt. Nam lex est in XII abulis, si
XII Τamen verum factum esset, non modo servos tamen in eo ipso loco, qui tuu esset, non
modo servos Μ. ulli occidero jure non potuisti; --rum etiam si tectum, hoc insciente', aut per vim demolitus esses, quod hic in tuo aedificasset, et suum esse defenderet, id per vim aut clam factum judica-
Implorare namque est cum fletu rogare, quod est proprie vapulantiam.
6. Arbitris Codex arbitriis PEvn. . Magis quam fecit Cieero, Topic. 17: Nam jacere telum, voluntatis est serire quem nolueris, fortunae. Ex quo aries ille subjicitur in vestris actionibus is telum manu fugit magis, quam iecit in Idem in orator. III, 39 Nonnumquam etiam revitas translatione conficitur, ut illud, si t tum ranu fugit. Imprudentia teli emissi brevius propriis verbis exponi non potuit, nam est uno significata translato is Ita ergo mutilus contextus supplendus videbatur. PETR. XII. I. Tamen verum. Haec turbata esse quisque videt; paria verba tamen, et non modo semos sesellarunt librarium Post quan Cicero diluerat ea, quae ex legibus opponebat Fabius, in Cis. Frum. hoc fragmento refutat ea, quae ex familia Tullii ori ieiebat Paxn. a. se insciense me , ablativo su nempe Tullio. Exa. 3. Per et is aut elam. Quam reeis haec amrma et Cicero . patet ex Ulpiano, Dig. lib. XLIII, t. ta4, quod . aut elam, eg Hoc intemdictum restitutorium est . . . Et parrirefert, utram ius habuerit iaciendi, an non; sive enim jus habuit, sive non, tamen tenetur Interdicto, propter quod i aut clam fecit. . Hi facetiam videri Quintusmucius scripsit, si quia contra, quam prohiberetur, feceritis. Tum lege I, clamoeem vide. xl Cassius soritat eum, qui celavit adversarium, neque ei denuntiavit si modo timuit eius controversiam, aut debuit timere. Idem Aristo putat, eum quoque clam sacere, qui celandi animo habet eum, quem prohibiturum ae in.
98쪽
retur. ii ipse jam Statue, quam Verum sit, qtium paucas tegula. dejicere impune familia tua non potuerit, maximam caedem Sine aude facere potuisse.
Ego ipse , tecto illo disturbato, si hodie postulem, quod vi aut clam factum sit , tu aut per arbitrum
restituas β, aut sponsione condem Neris, necesse est.
Nunc hoc probabis viris talibus, quum aedificium tuo jure disturbare non potueris, quod esset, quemadmodum tu vis, in tuo homines, qui in eo aedificio fuerint, te tuo jure potuisse occidere λ
At servus meus non comparet, qui Visus est cum tuis; at casa mea est incensa a tuis. Quid ad haec ro- spondeam ostendi falsa esse verumtamen confitebor. Quid postea hoc sequitur, ut familia Μ Τullii eoncidi oportuerito Vix mehercule, ut corium leti;
vix ut gravius expostulari. Verum, ut esses durissi-
tellegerit, et id existimat, aut existimare debet, se prohibitin iri M. Patietergo hoe insciente , ablativo casu intelIigendunt esse. PEYR. 4. Paucas tegulas. α Si quis aedifieitim demolitus fuerit, quamvis non usque ad solum, quin interdicto teneatur , dubitari desiit. Proinde et si tegula de aedificio sustulerit, magis est, ut interdioto teneaturis. Ulpianus, lib. I leg. 7, 4, 1 . PRYR.
s. Restituas. Solemne hoc praetoris verbum servat formula interdiet in Digest. I. l. In privatis controversiis consuevisse petitorem sponsione certae pecuniae adversarium lacessere no-
6. Ad semus. Ita pro at Inde videre licet servum P. Fabii, qui Tullii familiam adierat, ita ex hominum oculis evanuisse, ut Fabius ratns ilInmisisse a servis Tullii interemptum,
hoεum eaede ulcisceretur servi mortem. Idem stiam contendebat suam casama familia . ulli misse incensam.
. meorium eti. Ita codex Doulentissime Corium pro hominis pelle atque toto corpore quandoque comici scriptores usurpant ut etere corium
sit vitam alicuius vel aliquem aggredi, quemadmodum , metaphora a gladiatoribus ducta, Cicero pro uretia aiebat in sciebam Catilinam non latus aut ventrem , sed caput et collum petere solere , Verum petebatne Fabius vitam . Tullii Nonne contextus exposcit comparativum adverbium arite vocem peti, tum etiam ossis, vel stinile verbum p Quare quunt unum et alterum vocabulum desit, tum coniicio integrum versum fuisse a librario praetermissum in pervetusto cod. ni fortasse dabat erit vix mehercule ut cotingat ferocius adversarioni peti, etc. ,meliora ob aliis exspecto. ΡETR.
99쪽
ΡRO ULLIO 13. 83mus, agi quidem usitato ure et quotidiana actione potuit quid opus sui vi quid armatis hominibus λquid caede' quid sanguine λ
Α enim oppugnatum me fortasse VΘnissent. Haec est illorum in cau a perdita extrema non oratio, ne
que defensio, sed conjectura, et quasi divinatio. Illi oppugnatum venturi erant Quem λ Fabium. Quo consilio Ut occiderent. Quam ob causam quid ut proficerent qui comperisti Et ut rem perspicuamquam paucissimis verbis agam, dubitari hoc potest,
recuperatores, utri oppugnasse videantur, qui ad villam venerunt, an qui in villa manserunt qui occisi sunt, an ii, ex quorum numero saucius factus est nemo quibus, cur facerent, causa non filii, an ii, qui fecisse se confitentur λ Verum, ut hoc tibi credam, metuisse te, ne oppugnarere quis hoc statuit umquam', aut cui concedi sine summo omnium periculo potest', ut elim jure potuerit occidere, a quo metuisse se dicat, ne ipse posterius occideretur λ. . . XIII. Hoc judicium sic exspectatur, ut non unae rei statui, sed omnibus constitui putetur. Priscianus,
Dico, vim factam a P. Fabii familia η adversarii non negant Damnum datum essem. ulli concedis
sam Nam in superiore fragmento sic loquitur . Dico vim factam a P. Fabii familia, adversarii non negantis. Et idem , Vi hominibus arismatisci non negas M. Alioqui quid sit eommissam, non intelligo. Nam commissam rem non placet: quam prius gestam dixit. erendum autem quoisque esse arbitror, ne hoc fragmentum cum superiore idena sit, verbis tantum diversis a diversis auctoribus Victorino et arciano recitatum. ATR.
s. Potest, ut eum. In his verbis finem ista solium Taurine e Cetera habui ex Quintiliano, Inst. V, 13, qui locum ita recitat . Quis Me statuit umquam, aut cui conoeui sine summo omnium periculo potest, ut eum iure potuerit occideres, a quo metuisse se dicat, ne ipse posterius occidereturi nTm. i. A arvilia P. Fabii com--Mam. Lego, Fabii vim commis-
100쪽
vici unam rem. Vi hominibus armatis, non negas vici alteram Dolo malo factum negas de hoc judicium. est Victorinus ad Rhetoric Ciceronis, I, 57. Damnum passum' essem. ullium, convenit mihi cum adversario; vi, hominibus armatis rem esse gestam, non infitiantur a familia P. Fabii commissam negare non audent an dolo malo factum sit, ambigitur. Marcianus Camua, , c. de Partitione.
Si quis furem occiderit injuria occiderit. Quam-
titio prioris sententiae mutatis verbis.
Quod ait de dolo malo, id eiusmodi
se tradit Severinus in libro de Definitionibus Hoc etiam pro M. Tullio tenet Cicero, ubi per enumerationem malorum, per quos fit dolus malus, definitio ita fiet, ut singulis speciebus dolus malus possit agnosci. ED.
3. Si quis furem solebat Sigonius,
pro sua humanitate , et erga me henivolentia singulari, quo tempore priorem fragmentorum suorum editionem
adornabat, ut sere quodque solium ex ossicina librarii exierat, id ad me Venetiis Patavium mitterem itaque quum ejus etiam orationis ad me folium misisset homo officiosissimus, scripsi verecunde, videri postremum hune orationis locum non optime habere, eo gendumque ad eum soria sis modum esse, ut pro ' Quid si se telo defenderit Z injuria , , legeretur, Quid si se telo defenderit haud imjuria M. Quam nostram emendationem quomodo tum acoeperit vir eruditissimus, satis indicavit, quum ita sere
ad finem eiusdem editionis adiiciendum curaverit a Quid si se telo dese derit prinivriaci quid ita 'quia constitutum est-.Αnde inquit, Patricius Polonus aonte vidit legendum esse Haud injuria, Ita enim sententiae ratio postulat ut legatur. Nunc, etsi de veriatate emendationis, approbante Sig nlo, dubitare non oporteat, tamen quibus rebus adductus ad emendationem ip-m descenderim, putavi mihi breviter esse exponendum : idque etiam ho magis, quod ea dein nullo, ut puto, auctoria ipsius studio, sed tamen typographorum, ut fit,
errore deformata ac perversa esse videatur Legunt enim totum fragmentum sic Si quis surem occiderit, haud iniuria oeciderit, quamobrem quia ius constitutum nullam est quid si se telo defendeeit 8 injuria quid ita pquia constitutum est . Qua quidem sane lectione, particula fiati de inserio. ad superiorem locum importunissime translata est. Sed nos ad
rationem emendationis nostrae venia-mua. Habet Cicero in ea pro ilone, sub initium, is Quod si duodecimi n-lae noetumum furem quoquomodo, diuinum autem, si Maelo defenderit, interfici impune voluerunt, quia est, qui, et quae aequuntur Gelliu autem seribit, lib. I, cap. 3r: in I decemviri, inquit, furem, qui manifesto furto prehensu esset, tum demum occidi permiserant, si aut Mnma
ceret furtum, nox esset, aut interdiu
se teso, quum prehenderetur, desenderet , Nota est igitur sententia rara