장음표시 사용
211쪽
primum ipsa tollit consensio, quae late facta est compromisso Sardorum et conjuratione rogitata' deinde illa cupiditas, quae suscepta est spe et promissione praemiorum; postremo ipsa natio', cujus tanta vanitas est, ut libertatem a servitute nulla re alia, nisi men
tiendi licentia, distinguendam putet Neque ego,
Sardorum querelis moveri nos numquam portere. Non sum aut tam inhumanus, aut tam alienus a Sardis, praesertim quum frater meus nuper ab his decesserit, quum rei frumentariae si Cn. Pompeii missu
praesuisset qui et ipse illis pro sua fide et humani-
XII. I. rate facta. m. Pe ron, pura eta. I. V. L. I. Recisata. l. Μaius legit regitata, atque edidit rogitata. Quare Heinrichinam adnotarit consensionem testium suisse effectum compromissi eteoniurationis, qnae late facta est per provincia Sardiniae. Atqui se accu-εator, seu sobscriptores in Sardiniam inquisitum non iverunt; atqui, uti superius monui, S rdi Romae degentes Uri'ogati vi tur Quum itaque codex auctor malo habeat rein ista, seu uti vidisse videtur, recitata, delegi hanc lectionem, ex qua PParet Triarium recitasse Sardorum omnium testimonium imica syngrapha iisdem' que verbis oonclusum. PRY . a. Ipsa natio. Saepe tacero in Sardos invectus est. In oratione de Prov. ns. , dicit eo m ιmeatos latrun- eulos lisit autem mastrue Sardiniense' abulum soortea vestis . In epist.
mil. VII, a 4 de Tigellio Sardo
ait: . In lueris pono non serre homi- Rem pestilentiorem patria sua n. Ibidemque: ..Habes Sardos venales alium alio nequiorem is Tum IX et de Sardinia ait: Neo UIam habet Caesari
praedium deterius, sed tamen nonio lemnit, Quintilianus Instit. IX, 1, sub finem ait o Quod ad exteras nationes pertinet, Cicero varies detracturus graecis testibus fidem, doctrinam iis concedit ac literas, seque ejus gentis amatorem esse profitetur Aar- doceontemnit Allobrogas ut hostes insectatur M. Quorum primum iacit in oratione pro Flacco, alterum pro Soa ro qui locus Ciceronis hactenus latuerat ita Ambrosiano codice J, tertium pro Fonteio A. m. 4. Neque ego. l. inius ex conjectura legebat aio vortere. Heinrich. idem additamentum deprehendit in Vos vo atque reponit eque aio
5. Frumentariae. Ηmus vocis feliciter a Cl. Maio suppletae vix tenue, stigium superest in codice. Vide epistolas plures Μarci Ciceronis, lib. II ad Quint fratrem in Sardinia degentem Jam vero ex hoc loco orationis patet quod olim Paulus,anutiucine uinientario ad epist. a hujus lib. II opinatus fuerat, Q. nempe Ciceronem noti alia quam rei frumentariae causa a Pompelo in Sardiniam fuisse missum. Et quidem Pompeium praesectum
212쪽
ν 6 . . CICERONIState consuluit, et eis vicissim percarus et jucundus fuit Pateat vero hoc perfugium dolori, pateat justis querelis conjurationi intercludatur, obsistatur insidiis. Neque hoc in Sardis magis, quam in Gallis, in
Afris, in HispaniS. XΙΙΙ. Damnarus est Τ. Albucius y, et C. egabo iis ex Sardinia, nonnullis etiam laudantibus Sardis β. Ita fidem majorem varietas ipsa faciebat testibus enim aequis tabulis incorruptis tenebantur. Nunc est una
6 Uero. Non uti adverbium habet Heinrichius, sed dolam iungit, ut sit verus dolor oppositus simulato. PRYR. . Conjuraιioni. Sic emendo. ΜS, eonjuratio vi Post, obsidiatur. Hein-rich. obsidatur Peyron, obsePiatur.
XIII. r. L. Albucius. In unicis ejus demque, ut plane videtur, viri Albaei praenomine scripta eterum vehementer discrepant Apuleius in Apologia sed Paris an i688, pag. 5 radseribit Aulum Albucium. Cieero deonae. Π, 14, Marcum. Idem Cicero in Pisonem 38, de Oratore, II, o, III, 3, Orator, 44, nullum eius
usurpat Praenomen. Nunc codex, ster antiqnissimus manifesto hahetaticium. Et quidem etiam Varro de Re Rust. III, 24 haec scrihithinonne item L. Albutius homo, ut scitis, apprime doctus, cujus Luciliatio haractere sunt libelli, dicebat, etc.is erum nihil minus Albucii praenomen puto suissentiam , non tam quia ita serabitur a.Cicerone in Bruto 26 et 35; Div. in Verr. 19 de Prov. cons. Tusculan. V, 3 sed propter Lucilii versus apud eumdem Ciceronem de Finibus 1, 3: XHρε, inquam, Tite, lictores tum ma omni, cohorsque, αιρε, Tite, hinc hostis ni Albucius, hinc inimicus o. Fuit autem Albucius accusatus a C. Iulio nempe Strabone Caesare, in ait Suetonius in Caes. 5J, qui dicebat pro Sardis, ut patet etiam ex Cicerone Divin. in Verrem, Is secus atque videtur in loco corrupto eiusdem Ciceronis de Omo. II, 4. Denique Albucias dicitur damnatus Romae in Pisonem, cap. 38 , exsul philos phatns Athenis, Tusc. V, 37. A. Μ. Equidem legi etiania, quae litera quum pauli disserat a Tin antiquissimis his.
oe schedis, facile amanuensem deeipere potuit. PRYR. a. c. Megaboccus Cicero ad Attic. II, Q-Negaboccus et haec sanguinaria inventus inimicissima est M. Μεν-haocum commemorant Plutarchus in
Crasso, et Appianus de Bello Paxa. III, 46 et so edit Seh.eigh virum
animi magnitudine , et vi eorporis ira-srgnem, qui in infesta poma eum Pa this ad Carrhas se ipsum confodit. Haec monumenta de egabocco, vel Μegabaeco Cl.maius, nee majora addidit Heinrichius. PRYR. 3. Laudantibus Sardis. Μos fuit ut reus, Praeter Patronos, laudatores etiam adhiberet. Hi sciere interdum, si res ita ferret, homines provinciales, quos sim gulae civitates ab eo administratae, cum publica laudatione ad subleva dum rei perieulum mittebant. Vide Si-gonium de Iudiciis, lib. II P. s.
213쪽
VOX, Una menS, non expressa dolore, sed simulata,
neque hujus injuriis, sed promissis aliorum et praemiis excitata. At creditum est aliquando Sardis. Et sortasse credetur aliquando, si integri venerint, si incorrupti, si sua sponte, si non alicujus impulsu, si soluti, si liberi. Quae si erunt, tamen sibi credi
gaudeant, et mirentur. Quum vero milia absint. tamen se non respicient, non gentis suae famam pedihorrescent ΘXIV. Fallacissimum genus esse Phoenicum, omnia monumenta Vetustatis, atque omnes historiae nobis
prodiderunt. Ab his et Poeni multis Carthaginiensium rebellionibus, multis violatis fractisque foederibus nihil se degenerasse docuerunt. Α Poenis . admixto Afrorum genere, Sardi non deducti ita Sardiniam atque ibi constituti, sed amandati et repudiati coloni. Quare quum integri nihil fuerit in hac gente plena , quam valde eam putamus tot transfusionibus coacuisse Hic mihi ignoscet Cn. Domitius Sitigatus β, vir ornatissimus, hospes et familiaris meus ignoscent Deleto nest, ab eodem Cn. Pompeio civitate donati,
quorum tamen omnium laudatione utimur ignoscent
ali viri boni ex Sardiniaci credo enim esse quosdam; neque ego, quum de vitii gentis loquor, neminem
II v. i. A Poenis. Hanc Sardorum aceantur, eorem contrahere solet.
originem testatur etiam Pausanias , einrit hiua corrigit in hae genis iis . phoe. 1 . Tum et aliam Afrorum thi quidem vox lena non arridet exscensionem in Sardiniam memorat ae emendatio pura nimia distare vi- ibidem Pausanias. Et quidem Strabo, detur. PETR. lib. V, diserte seribit: Τ στερο δε νοι- 3. Sineatus vir ornatissimns νως κατεκρατησα ο - Καρχηδοηος, oves, etc. Ita lem, ut Seneritis postea Phoenices Carthaginis incolae quoque esse possit. Cl. aius, Sinis eam sardiniam Obtinuerunt α. A. . aius Natione Sardua romana ivi et Plena si vox ρlena genuinu est, iste donatus a Pompeio. Nam α lex inelaphoram sumpsit Cicero a lagenis Gallia et Cornelia definite potestatem avio vino plenia, cinna pars si trans Pompeio civitatem donandi dede atis. laniatur, eique alii liquorea admi Cieero pro Balbo, 34. Paxa. Cic. rvm. I a
214쪽
excipio. Sed nisi est de universo genere dicendunt; initio fortasse aliqui, suis moribus, et humanitate, stirpis ipsius et gentis vitia vicerunt magnam quiauem esse partem sine fide, sine societate et conjunctio e Dominis nostri, res ipsa declarat. XV. Quae est enim, iraetor Sardiniam, provincia quae nullam habeat amicam P. R. ac liberam civita
tem Africa ipsa parens illa Sardiniae, quae plurima et acerbissima cum majoribus notris bella gessit, Dons him fidelissimis regnis, sed etiam in ipsa provincia
s a societate unicorum bellorum Utica teste' de- sendit Hispania ulterior Scipionum int . . . . Quanti', quod habebat, Veniret . . . . Agedum, ego defendi Scaurum . . . riar defende tu matrem . . . . temet Vere non solvendo fuisse bona Denique reus bo. . . . No prosc. . . . SSe bonis . . . .
Circa versum aprimo XI, Quum enumeraret judicia,
quin pater Scaurus e retus erat . Subiit etiam populi sudicium, inquirente Cn. Domitio tribuno pl. Reus est
XV. I. Utica teste Tertio bello Ponte ineipiente, Utica maxima Post tuiMpuma urba Asricae ad Rotnanos
a Poenis descivit. Vide Appianum de Reb. Puri cap. 6 Polybium legat. εα; Livii epitomen, lib. XLm A. M.
dam odiois Ambrosiani explet quodammodo Iocus Tullianae orationis pro Cornesio Balbo, cap. 15 : Duria quondam temporibus reipublieae no
strae, quum praepotens terra marique
Carthago, nixa duabus Hispaniis huic imperio imminuist et quum duo sul--ina nostri imperii Cn. et P. Scipiones exstinouisoridissent L. Marcius, primipili centurio, cum Gaditanis tim/os eisse dieitur M. A m. 3. Iacima incerti loci. I. V. L. I. Vetera fragmenta . . L. a. Subiis etiam, etc. n. Domitius, qui eo vi sui cum Cassio, quum esset tribunus pleb iratus Scauro, quod eum in augurum collegium non cooptaverat, diem ei dixit ad populum et multam irrogavit, quod ejus opera
sacra multa populi romani demitiutae a diceret Crimini dabat, saera Publio populi romani deum penatium, quae Lavini fierent, opera eius minas et casteque fieri. Quo erimine absolutus est Scaurus quidem, sed itant a tribus tribubus damnaretrir, a xxxvir MoIveretur, et in is panea puncta inter damnationem et absolu
3. Reus est factus Q. Servilios Caepio Scaurum , ob legationis Aiatica invidiam et adversus leges pecunia m
215쪽
PRO Μ. ΕΜILI SCAURO i 9 factus a Q. Servilio Caepione, lege Servilia, quum
judicia penes equestrem ordinem essent, et P. Rutilio
damnato, nemo tam innocens videretur, ut Don timeret illa. Ab eodem etiam , lege Varia, custos ille
reipublicae proditionis est in crimen vocatus vexatus a Q. Vario trib. pl. est non multo ante Asconius. Dicit iterum de patre M. Scauri. Non enim' tantum admiratus sum ego illum Virum, sicut omnes, sed
etiam praecipue dilexi Primus enim me, flagrantem studio laudis, in spem impulit, posse virtutem sine
praesidio fortunae, quo contendisset, labore et constantia pervenire M. Et quoniam congesta est accusatio magis acervo
quodam criminum, quam distinctione aliqua generum et varietate .... MMericinus, Syntom Met cap.
de Disponendis criminibus, P. 334
lege, quam tulit Servilius, Claudia
Graechia Scaurus tanta sui continentia et animi magnitudine, ut Caepionem eontrarium detulerit et breviore die inquisitionis aecepta effecerit, ut ille prior causam diceret, . quoque Drusum tribunum pl. cohortatus sit, ut iudicia commutaret. AAC N. 4. Ab eodem etiam lege, etc. Italico bello exorto, quum ob sociis negatam eivitatem nobilitas in invidia esset,
Q. Varios tribunus plehis legem tulit,
ut quaereretur de iis, quom operaeonsiliove socii contra populum romanum arma sumpsissent.Tum Q. -- pio vetus inimica Scauri, sperans invenisse se occasionem opprimendi us egit ut Q. Varius tribunus se. belli concitati erimine adesse apud se Maurum uberet anno et ille per viatorem accersitus, quum jam ex morbo male solveretur, dissuadentibus ami- eis, ne se in illa valitudine et aetate
invidia populi objiceret innixus, hilissimis iuvenibus processit in forum deinde accepto respondendi loco, dixi Q. Varius Hispanus
Μ. Scaurum principem senatus socios in amia ait Convocasserim Scaurus princeps aenatus negat testis nemo est utri vos, Quirites, convenit credere pri qua voce ita omnium commutavit animos, ut ab ipso etiam tribuno dimitteretur. ASC N. 5. Non enim avium admiratias sum, etc. Possit aliquis quaerere, cur hoc dixerit Cicero, quum Maiam patricius fuerit: quae generis claritas etiam inerties homines ad funimos honores provexit. Verum Maurus ita mih patricius, ut tribus supra eum aetati s aeuerit domus ejus fortuna. Nam neque Pater, neque avus, neque etiam proavus, ut Puto, Propter tenues opes, et nullam vitae industria n, honores adepti unt. Itaque Mauro aeque ac novo homini laborandum fuit Ascou. 6. Quam. At non. I. V. L. icto
216쪽
Bostarem igitur queitulam dixit Norensem, fugien tem e Sardinia Scauri adventum . . . . Id ibid. cv. de Propositione ads/ersarii P 337 Prius illum sepultum, quam huic coenam esse Aublatam M. ibid. p. 338.
Si mehercle 7, judices, pro L. ubulo dicerem,
quem unum ex ouati memoria sceleratissimum et audacissimum fuisse accepimus, tamen non timerem, venenum hospiti, aut convivae, si diceretur coenanti
ab illo datum, cui neque heres, neque iratus suisset.
Copiis inops gente fallax Fronto, P. 383.
Circa feritam partem a Primo Sic, inquam, Se , judices, res habet, neque hoc a me novum disputatur, sed quaesitum ab aliis est. Asconius. Illa audivimus hoc vero meminimus, ac paene vidimus, ejusdem stirpis et nominis P. Crassum', me in manus incideret inimicorum, se ipsum interemisse. At neque illius Crassi factum superioris, iisdem
I. Si mehercle, radices , Pro L. Tmbtilo diserem, etc. L. hic Tubulus Pra torius fuit aetate patrum Ciceronis Is propter multa flagitia, quum de exsi
lio accersitus esset, ne in carcere negaretur, venenum bibit AsCON.
8 P. Crassum. Hic Crassus stat pater Crassi ejus , qui aemulus potentiae Cn. Pompeii suit Periit autem in dominalione L. Cinme, quam ille et alios principes opKmatum, et eollegam
suum Cn. octavium oceidit Ascor . s. e neque illius Crassi Haec emba, quibus Cicero nunc utitur, ac nequa eam videntur habere naturam, ut semel poni non soleant quia nequersi conjunetio disjunctiva , et semper stulat ut rursus inseratur, ut quum
dieimusci neque hoc, neque illud. Quo
antem casu acciderit, quave ratione,
ut hoc loco Cicero hoc verbo ita usus sit, praesertim quum adiecerit illam
appositionem, et nomen intulerit postea alterum, neque perspicere Potui, et attendendum esse valde puto. Μ veor enim merita viri auctoritate: neque ignoro, aliquando hoe verbum neque vel semel poni, ut in eadem hae oratione ante ipse Cicero poauit: Sic, inquam, se, judicea, rea habet, neque hoc a me novum diaputatur, sed quaesitum ab aliis estis. Sed hoc loco et sine praepositione illius verbi
videmus esse positum, et tamen Postaeeundum aliquid inferri. N. qutun dixerit: in neque hoc a me novum di Putaturis, infert, sed quaesitum ab
217쪽
PRO M. AEMILIO SCAURO 8, honoribus usus, qui soletissimus in bellis fuissol, M Aquillius potuit imitari. Id. Quum dare nollet Aris, clam ex Sardinia est sugero
coactus Priscianus VI, 689 Quem purpura regalis non commovit, eum Sardorum mastruca mutavit Isidorus, rig. XIX, 23.
Vos quoque de semilia nobili, cum auctoritato
orbis terrarum, sentire debetis Ammianus arceu nus XXII, 5. Post duas partes orationis. Dicit de Scauro, quem defendit. Nam quum ex multis unus ei restaret Do
labella paternus inimicus, qui cum Q. Caepione, Propinquo suo, contra Scaurum patrem suum obsignaverat ἔ, ceteras eas sibi inimicitias Dori susceptas,
Post tres Partes orationis. Quo loco tamen fit, quod tam magnificam domum Scaurias haberet. Praesertim
quum 4 propinquitas et celebritas loci suspicionem desidiae tollat, aut cupiditatis. Ita. o porro, qui Albanas habeo columnas, clitellis eas apportavi' Quintilianus V, 3. Domus tibi deerat at habebas Pecunia superabat λ
at egebas. Incurristi amens in columnas in alietios
Io. Namistium. Ne forta erretia et eumdem hunc Cn. Dolabellam putetis esse, in quem C. Caesaria orationes imotis, scire vos oportet, duos eodem tempore suisse et praenomine et nomine et cognomine, Dolabellas. orum igitur alterum Caesar accusavit, nec damnavit, alterum . Scaurus
aecusavit et damnavit Amori. ix. Obsignarerias. Annia aecnaationem in Scaur confirmaverat PRYR. sa ceteras . Vulg. staseras. ---mur cod. Ambrosianum . . . L. . . Proesertim quum Demonstrasa.
vobis memini me, hane domum in ea parte Palatii esse, quae quum ab Saera via descenderia et per proximum eum, qui est ab sinistra parte, Pro dieris, posita est. Possidet eam nune Longiis coni. Peyron Lamus Caecina, qui consul sui cum Claudio. Ita hujus domus atrio suerunt quatuor columnae marmoreae insigni magnitudine, quae nune mae in regia theatri areollidieuntur. Usus erat iis aedilis, ut ipso quoque significat, in ornatu theatri, quod ad tempus Perquaut .mPl R. .gnitudine magne theerat. Ascor .
218쪽
insaniis insanisti Depressam, caecaui jacentem mum pluris, quam te, et quam fortunas tuas aesti
masti Cicero, raι. c. 67 Quintilianus, IX, a 4;
Aquila, P. a. Redimunt se Α- ea parte corporis, propter quam maxime expetuntur. Servius ad Geom. I, 58; Isidorus, XII, 2. . . . retineret id, quod praecipue semper studuit.
Haec quum tu effugere non potuisses, cotitendes tamen, et postulabis, ut Μ. milius, cum sua dignitate omni, cum patris memoria, cum avi gloria, sordidissimae, levissimae, vanissimae genti, ac prope dicam pellitis testibus condonetur Asconius. Versu inooissimo Lx. Undique mihi suppeditat quod prom. Scauro dicam, quocumque non modo mens, Verum etiam oculi inciderint. Curia illa de
gravissimo principatu' patris fortissimoque testatur; L. ipsemetellus 7 avus hujus sanctissimos deos illo
x 4. Redimunt se. De sabula hac ad peius agnus Homm magna pars Per D. Iuvenal. Sat. XII, 34 Plin. mat tabulas laudaverunt qui aberant in. Nat. ΙΙΙ, 3o M. ter quos Pompeius quoque; nam quod
Is Haec quum Avum nunc Scuturi erat pro consule extra urbem mora. maternum significata Μetellum poti batur. Unus praeterea adolescens lantificem maximum,quem postea quoque avit frater eius Faustus Cometiva nominat: nam patemus avus proavus stillae filios Is in laudatione mestam qne Mauri humiles atque obscuri fiam milite et eum lacrymis loquutus, non rant. Evn. minus audientes permovit, quam Mam16. Da parissimo mise*-u Uter res ipse permoverat. Ad gentia judique eod. Ambros testemato, et ali cum , quum sententiae Aerentur, hiis- quot antiquae edd. sic habent, vos de iani se diviserunt qui pro eo roga- gr. I. V. L. bant ab uno latere S urus ipse, et tr. L. me meellus Castoris et . Glabrio sororis filius, et Paulus, Pollueis templum etellus, quem no et P. Lentulus Lentuli Nigri flaminis minat, resecerat. Laudaverivit Scaurem filius, et L. milius mea litis et consulares novem, L. Piso, L. Volca C. Μemmius Fauata natos supplieau itus, Q. Melius Nepos, . Perpenna, runt : ex altera Parte Sulla Faustua L. Philippus, Μ. Cicero, Q. Hortensius, frater Scauri, et C. Aronius Limo, P. Servilius Isauricus pr. Cn. Pom cui Fausta ante Paucos menses nuP-
219쪽
constititisse ' templo videtur in vestro cori specui,
judices, ut salutem a vobis Depotis sui deprecarentiar,
quod ipsi saepe multis laborantibus atque imploran
tibus ope sua subvenissent Capitolium illud templis tribus '' illustratum, paternis atque etiam hujus amplissimis donis ornati aditus I. . . Iurionis Reginae, Minervae, . Scaurum apud illius Iu metelli'
ra dimissa a emmio, et T. Pedneeus, et C. Cato, et, Olena Scor-tianus Sententias tulerunt senatores
duo et viginti milites tres et viginti, tribuni aerarii viginti et quinque. Ex
quibus damnaverunt senatore quatvor equites duo, tribuni duo Cato praeterea, quum vellet de avensatoribus in consilium mittere, multique empulo manns in accusatores intende derent, cessit imperitae multitudini, ac postero die in consilium de calumnsa accusatorum misit. c. Τriarius hollam gravem sententiam abnu. AEnb- seripi tres eius Μ. et Q. Pacuvii fratres denas et L. Marius tres graves habuerunt. Cato praetor iudicium , quia aestate agebatur, sine tunica exercuit, eampestri sub toga cinctus. In forum quoque sic descenderat, usque dicebat: idque repererat ex Vetere con a tudine, secundum quam et Romuli aeritii statuae in CapitoΙim, et in rostris Camilli herunt, togatae sin tunicis.
18. Illo eonstituisse tempti. Reim tua debemus S Taurinensi. Dederatiam Fronto, De te recordor. I. V. L. I9. In vestro conmeem Aso'nil ergo fragmento cum Tanrinensi comjungitur. Postrema haec est pars e Orationis, in qua scaurum ianda Ciaeero a maioribus suis, praesertim vero ab avo L. etello et patre Emilioseauro. o fragmentum innuebat quintilianus VI, , de Peroratione
mendat dignitas, et studia sortia , et susceptae hello scatrices, o nobilitas, et merita majorum. Hoc , quod proxime dixi, Cicero atque Asinius certatim sunt sici pro Scauro patre hic ille pro filio . Quam veto pP sit ad captandum iudicum favorem hae a Tullio dicta fuerunt intelligi-inns a Valerio Maximo, Ill I xo: Μ. quoque Emilius Scaurus ope
tundarum reus . . perditam et oui-
ploratam defensionem Inaudiosum attulit . . . tamen propter vetustisatinam nobilitatem, et recerile memoriam patris absolutos est. PETR.
ao Templis tribus Cicero de Nat. Deor. II, 23 vides, ena, quas in Capitolio dedieatas videmus proximo a M. AEmilio scauro ante autem ab Atilio Calatino trat fides oonseerat M. Idem templummenti consecratum ahaemilio Scauro commemorat Plutarchus de Fort. Roman tom. 11 p. 3οεed Wyttenb. verum quum a T. Ota-ellio praetore iampridem dedicatum fuerit vide iv. HII, ou XXIII,3 Dequidem coniicio illo uel ampliatum, vel restitutum, neutiquam ex in rhoato exstructum fuisse a scun-ro. Restituit inam aedem Fidei ad ΑΗ-lio eonsecratam. Quodnitit suerit tertium templani a Scauro illustratum videant alii PRYR. 21 mitis L. Metelii Desunt lineae
220쪽
i 84 . . CICERONIS pontificis maximi, qiai, quum templum illud ' arderet, in medios se injecit ignes, et eripuit flamma Ρalladium illud, quod quasi pignus nostrae salutis atque imperii custodiis Vestae continetur. Qui utinam posset parumper exsistere Eriperet ex hac flamma stirpem profecto suam, qui eripuisset ex illo incendio
di tum' '. e vero, Μ. Scaure μή quidem vidi. Video, inquam, non cogito solum nec Vero sine magno animi moerore ac dolore, quum tui filii squalorem adspexi, de te recordor. Atque utinam, sicut mihi tota in hac causa versatus ante oculos, SiC DUnchorum te offeras, et in honum animis adhaerescast
SpecieS,medius .... etiam FSi sorte non nosSet,
tamen principem civitatis esse diceret. Quo te nunc modo appellem Ut hominem Ationes inter nos. Ut mortuum At vivis et viges, at in omnium animis atque ore vel saris atque divinus animus mortale nihil habuit, neque tuorum quidquani potuit mori, praeter corpus. Quocumque igitur te
Universe Carisius , P 198. Hoc nomine audito, quod per Omne gente pervagatum est. FZOnω, P. 392. In illa bona invadore nullo modo potuisset. Id.
aa. Templum illud. De aedium e Seneeam, Controv. lib. I , cap. a. stae conflagratione, in quo incendio PaYR. Juetellus inter ipsos ignes raptum Pes a 3 Desunt lineae septem. I. V. L. ladium incolume servavitis, ut ait VH a 4 M. Scauro. . milium Scan-Μax. I, 4 4 , lege Iavii Epitomen rum clientis patrem ante multos anno XIX Plinium, VII, 5; vid. Fast defunctum alloquitur. Eva. I, 43 ; Dionysium Halicarnass. II as. Desunt septem lineae. I. V.