Bibliotheca Classica Latina sive Collectio auctorum classicorum ..., Volume 86

발행: 연대 미상

분량: 617페이지

출처: archive.org

분류: 연설

241쪽

Ad eumdem ex lib. incerto. Jam amplitudinem gloriamque tuam magno mihi ornamento fore existimo, quod me levas cura. O-nius IV, 79- Extrema vero nec quanta, nec qualia sint verbis

consequi possum. Id. IV, 95. AD CAES IUNIORE EPISΤ. LIB. I.

Cicero Cresari juniori S. pridie nonas sebr. y quum ad te literas mane dedissem, descendi ad forum togatus, quum reliqui consulares sagati vellent descendere. Onius, XIV, so. Quin sequuntur, item em Nonio.)... Et aut ad consules δ=, aut ad te, aut ad Brutum adissent, his fraudi ne esset, quod cum Antonio sui sent. IV, 9Sed haec viderimus '' quum legati responsa retulerint. I v, 39Ι. Quasi si me ad id beneficium arcesseres, quo perte me una cum republica in libertatem vindicassem.

IV, 487-

Roga ipsum, quemadmodum' ego eum Arimini acceperim IV, 5 397.

14. Priiue non febr Nempe quarta die februarii et sex Philippicas orationes habuerat et secundam ediderat Tullius. Tunc exspectabantur missi aseliatu ad Antonium Iegati, aut sortasse etiam iam redierant. ED. i5. Et aut ad consules Hane senistentiam dixit Cicero, Philippica VIII, eap. Di, his verbis se Quas ob res itae seo, eorum, qui cum Μ Αntovio anni, qui ab armis discesserint, et aut ad Pansam, an ad Hirtium consulas, aut ad D. Brutum imp. cos des anta C. Caesarem propraet ante idus martias primas adierint, ei frandi ne sit, quod cum . Antonio fuerint.

16. Sed re viderimus. Legatos de pace missos ad . Antonium, dum utinam oppugnaret, satis constat, L. Philippum, L. Pisonem , Ser. Sulpicium, quos hic intelligit. Sia. II. Quemadmodum. Nonius habet priore Ioco, o quemadmodum so

242쪽

cio Μ Τ. CICERONIS Sed cito poenituit domum rediit ceteri cunctabatitur. IV, 55. Erat opinio bona de latico ' bona de Lepido. IV, 29. Neminem tibi profecto hominem ex omnibus aut

anteposuissem umquam, aut etiam comparassem.

IV, 4.

Ex ceteris autem generibus tunc pecunia expedietur, quum legionibus Victricibus' erunt, quae spopondimus, persolvenda. IV, 65. In singulas tegulas impositis sexcentis, sexcenties confici posse. IV, 93. Ne res duceretur, secimus, ut Hercules Antianus in alium locum transferretur. IV, 3O. Sed quod videret nomine pacis bellum involutum

sere . . . . IV,

Quod mihi et Philippo ' vacationem y das, bis gaudeo. Nam et praeteritis ignoscis, et concedis futura.

Itaque Vereor, ne ferociorem eum faciant tua tam praeclara de eo judicia. IV, 39a. eumdem Epist. lib. II. Sed ita loquutus insulse est, ut mirum senatus convicium exceperit. I, 4s In quo tua me provocavit oratio, mea consequuta est segnis. I, 42

eum armis acceperim v. endose. I. V. L. x8. Erat opinio bona de Planco. L. Plancum et . Lepidum intelligit, qui post a rep. aperte desciverant, quum, Antonium, exercitu spoliatum, fugientem recepissent Argori. 39. Quum de legionibus viserieibus erunt. De praemiis quibus donandae essent Iegiones, idi Philipp. XIV, p. 4. ED.

ao Philippo Q. Μarcio Philippo,

qui Attiam, matrem Octavit, uxorem duxerat. D. 21. Vacationem. Vel militiae, legationis. ED. Dj0jtjgo by

243쪽

Bellum' ut opinio mea seri, ex consensu civitatis consectum jam haberemus. IV, 93. Quum constet ' Oesarem Lupercis id vectigal dedisse, qui ante poterat id constare IV, 99. Adest Albae nescio quis Claudius, quem quum resti

tui jussisset Ancone cum eo dejectus est ex senatusconsulto. IV, 42.

Insolens, arrogans jactans. IV, a 34. Scriptum erat ' equestre praelium valde secundum; quin potius adversum. IV 4i6. Quem perisse' ita de republica merentem Consulem, vehementer doleo. IV, 96. Tu si meam fidem praestiteris, quod confido te esse

facturum.... IV, 367 Quum iter facerem Claternam tempestate purcissima. . . . IV, 425.

Nihil omnino certi, nec locupletem ad hoc auctorem habebamus. VI, 78.

Antonius demens ante lucem 7 paludatus.... XIV. I.

Ad eumdem Epist. lib. ΙΙΙ

Itaque an eum palam Vehementer est invectus.

aa Bellum , ut vinio Hanc sententiam etiam in eadem re saepe repetiit in Philippicis et in Epistolis. SIG. 23. Quum constet, Cresarem Lupem eis. Hoc est, id de quo scriptum est in Phil. VII in Anton. De Lupercis tri bon il refert. Unde in epistola ad Antonium et Pansam Antonina oripsit L. Vectigalia Iuliana Lupercis ad

emistisis. ED.

24. Seriptum erat equestre ρroelium. De praelio ad utinam eum C. Antonio a Caesare et a consulibus acto puto intelligi de quo Galba ad Cieeronem, item alii. SIGON. 25. Quem perisse Hoe aut de Hirtio, aut de Pansa consulibus, praelio ad Malitiam iacto intersectis, dictum existimo. SIGON. 26. Claternam Coniae ad Div. XII, epist. 6. M. 27. Anis lucem. Hoc ad citissimam Antonii in Cisalpinam Galliam prose

244쪽

cio Μ. T. CICERONIS

Ego autem antiquissimum Scythis oriundum, quibus antiquior laetitia est, quam lucrum .... V, 7. eumdem ex lib. incerto. Posthac quod voles a me fieri, scribito Vincam opinionem tuam. IV, 3a9 Promissa tua memoria teneas. IV, 348.

AD C. ANSΑΜ, EPIST. LIB. 1. M. Cicero C. Pansm S. D. De Antiocho secisti humaniter quem quidem ego semper dilexi, meque ab eo diligi sensi Non. XI i; Priscian xv, P. OIO. Quorum erupit illa vox, de qua ex te primum quissidam inaudieram. Non. II, 442 Ad eumdem Epist. lib. III. Nos Ventidianis rumoribus concalfecimus. Id. II,

182.

AD A. HIMIUΜ ΕΡΙSΤ. LIB. II. Qua in re si mediocriter lapsus sum, defendas velim tolerabile erratum. Id. III 86. Ad eumdem Dist. lib. V. Et quoniam, ut hoc tempus est, nihil habeo, patriae quod impertiam .... Id. I, IIo.28. Antistiissimum orthis ritin Antoniani apparatu et ardore suriptos dum Videtur hoc de Anacharsi Scy apparet. Idem de literis ad Hirtium tha dictum , qui tranquillitati animi missis eogitandnm M. omnia posthabuit. ED. 2. Ventidianis rumoribus. Post Nu-1 De Antiocho Epistolarem ad tinensem pugnam Ventidius serant C. Pansam libros tres in ipso belli ni conjunxit. Cf. Philipp. XII, 9.M.

245쪽

EPISΤ. AD BRUTUΜ. os Ad eumdem Epist. lib. IX. Dices ' Quid, quaeso, istuc intererat Nescio, nisi

tamen erat mihi verendum saepius, ne qui casus perimeret superiora. i. VI, 9 Ad eumdem ex lib. incerto.

Quum enim nobilitas sit nihil aliud, quam cognita virtus, quis in eo, quem veterascentem videat ad gloriam generis antiquitatem desideret Id. V, 63. Luta et limum aggerebant. Id. III, 32. Α Μ. BRU Μ EPISΤ. LIB. VII.

His contraria, atque parata, ut esse Solent, expertus sum. Id. IV, 63. Ad eumdem Epist. lib. VIII. Et quod te tantum amat si, ut vel me audeat pro-Vocare Id. XII, 34 Sic igitur facies, et me aut amabis, aut, quo con

tentus sum, diligessi M. DC, 78 V, 3

Ad eumdem ex lib. incerto. Veritus ortasse', ne nos in Catonem nostrum trans

feramus illinc mali aliquid' etsi argumentum simile

non erat. Quintilianus V IO.

3. Dices. u fortasse inquies, quid haec ad nos. Fateor, sed verebar ne inde praeterita amigerentur. ED. 4 Quum enim nobilitas, etc. Haec ad incitandum Hirtium, novum hominem. ED. 5. Tantum amae. Filii amorem erga Brutum affirmare videtur; qui antem iam eum patre erat, Bruto relicto ED. Cis. Fram. 6. Diliges. Non semel verba amare

et diligere distinguit Cicero. f. ad Div. IX, 4, XIII, 47 ad Brut Ι,

et indicem vocum ED. . Veritus Onasse Caesar aegre serebat Catonem Uticensem a Tullio laudibiis ad caelum evectum ED.

8. Aliquid. Alii malunt antique, illim liquid. I. V. L.

246쪽

I O . T. CICERONIS Nam eloquentiam, quae admirationem non habet,

nullam judicos M. VIII, 3.

Et eum amorem, Et eum, ut hoc verbo utar, favorem ' in consilium advocaho. Id ibid.

Ego quum in gratiam redierim cum App. Claudio,

et redierim per Cn. Pompeium : ego ergo quum redierim Iare, 3.

Sermo nullus scilicet, nisi de ea quid enim potius λΤum Flavius, Cras, inquit, tabellarii δ' et ego ibidem has inter coenam exaravi. Id μία Simne bonus vir, si haec suadeam 3 inime suaso

ris enim est finis, utilitas ejus, cui quisque suadet Α recta sunt. Quis negat sed non est semper rectis in suadendo locus. Id. III 8. Populo imposuimus, et oratores visi sumus. Id. VIII, 6. Res mihi invisae visae sunt, Britte. Id. IX, 4.

duare essice et elabora, ut excelleas. Priscianus,

VIII, p. 838 X, p. 96

. Eloquens Vero, qui non approbationes solum, sed admiration/a, Mianores, plausus, si liceat, movere debet, Io Ea-rem. Quintilianus verbum hoc novum Ciceroni visum declarat; quamquam Cicero novo tantum sensu illud usurpet Favor de theatri pra senim plausibus dieebatur, ut Roso. m. io sext. sc, nunc hane vocem au itine benivolentiae genus transfert Noster. ED. 14. Cras tabellarii olim is erras...tii, eilari is restituit Burmannus uocsragnientum sequebatur haec sententia in hodem Quintiliani capite desumpta, praestat enim nemini imperare, quam alicui servire sine illo enim honeste vivere licet; cum hoc vivendi nulla conditi esti, quae ad Bruti epistolam pertinere manifeste testatur Quintilianus. ED. ra. Quαre efflee. Libros epistourtim ad M. fillum tam maxime seriptos esse arbitror, quum Athenis Cratippo philosopho operam dedit, et

Post quum Bruti contubernalis iaΜacedonia fuit. Hujus enim et Brutus, et Cicero in epistolis ultro btroque missis meminerunt Plenae a tem certe fuerunt cohortatiotiis ad

virtutem, et ad Bruti ipsius imitati nem : in his etiam epistolis patre M

247쪽

Ad eumdem, lib. II. Cui ego, quibuscumque rebus potero, libentissime

commodabo Nonius IV, Ι . . Ad eumdem ex lib. incerto.

Ceris delitis Diomedes, I, P. 37 a. philosophiae quidem praecepta noscenda, vivendum

autem civiliter Lactantius IV, 14

I ali moleste, quod literae delitae sunt mihi a te redditae Priscianus, X, p. 873.

latinam emendam Maa orationem eo

stat si quidem ita scribit Quintilian. lib. I, eap. Q Μ. Tu li , ut ex epistolis apparet, in filio reet Io- quendi usque quaque asper quoque exaetor Aut is C. Servius in Eneid. VIII, Cloero, inquit, per epistolam patralium, dicens, mais eum duxime, direxi iteras duas, quum literae, quoties epistolam significent, numeri tatilum pluralia iant. 8go Ir. 13. A Licin-m cIMMDm. Cavo

huic Quintillativa iudioin tribuit

lib. X, cap. 1a, sub finem , et quidem tantum, ni libro dein ps II, e. i, scribat componitionem Cloeronis, etiam apud ipsum, eum T rehendisse 'quod notat etiam Taeitus in lib. de oratoribus, et Minoea in Deesamath nibus. De eo tam i ipso, quod vicissim ieeronis juderium merit, ex Br

to ipsius eognosci intelligim po M. quo quidem in loco ita legitur: Calvus

orator, quiam misses litteris eruditior, quam Curio, tum etiam accuratius quoddam dieendi et exquisitius are rebat gemis quod quamquam scienter eleganterque tractabat, nimis tamen inquirena in ae, atque ipse sese servam, metuensque ne vitiosum eonigeret, etiam veriun anguinem

deperdebat Itaque eius oratio nimia

religione attenuata, domi et attente audientibus erat illiustris, a multit dine iniem et fotu, cui nata eloque tia est, devorata Ne Agere is eoepit

eansas etiam ante aetatem quaestoriam,

ut scribit Quintil. lib. XII, cap. 6 in

initio Nobilis eius 'it aetio in Vatinium, ut ex aesti dialogo de Orator. videre est de qua est etiam illud Catuli: Risi nescio quem modo in corona, Qui, quum mirifice Vatimanam orimina Calvus expli mei Ad- mimia irat c, M usque tollens, Dii magni fallicippium disertum rina orationis fragmenta quaedam vide apud intil. lib. VI, ap. 1 - Factum, inquit Calvus, ambitum scitis omnes,

et hoc vos seire omnes olunt M. Item lib. IX, eap. et Perfrica gremtem,

et dic te digniorem qui praetor seres quam Catonem, Item apud A ilam in Climaees: Non ergo poeuniarum magis repetundarum quam maleatatis, neque maiestatis magis quam Plautia legis, ne in Plautia legis magis quam ambitus, nequa ambi

248쪽

ula . . CICERONIS Priesentit alii mus, atque augurat quodam modo, quae futura sit suavitas Nonius VII, 7

Ad, Bibulum adieriint. Fronto, p. 365. Si tu nos aliquid adjutare potes . . . . Id ibid.

Caesar in consulatu confirmavit regnum, de quo sedilis cogitarat Suetonius Iul. GES. c. .

Nec idcirco si mihi desiderandam esse dignitatem meam, quod eam multi impugnarint, sed eo magis recolendam, quod plures desiderarint i nius V, 68.

Haec aut animo' Catonis serenda sunt, aut Ciceronis stomacho Quintilianus VI, 3.

tus magis quam omnium legum omnia iudicia perierunt in Certe lib. II, P. O. anctitatem huic oratori idem Quintilianus tribuit. PATR. a 4. Q. aium Fuisse eum Ciceronis familiarem adnoint A. Gellius, VIII, 3. ED. 15. Nec ideire . Neque ideo meae studendam dignitati arbitror, quod pinres inimici eam impugnent; sed curandam eam puto, quod plures amici id factum velint. ED. 16. GerellisMn. aiis nisse nimis

familiarein Ciceroni objicit Calenus apud Dionem, lib. LVI. eminit de hae ad Ati lib. XIII et XIV. Eam

columendat Servilio Achaiae procos. Ith. III Epistolamin ad familiares. De his autem ad Caerelliam, ita scribit Auson in fine Idylliorum se eminerint eruditi, probatissimo viro Plinio in poematis lasciviam, in moribus

constitisse eensuram prurire opusculum Sulpicii, ac frontem capere esse

Apuleium in vita philosophum, in

epigrammatis amatorem, in praeceptis omnibus exstare severitatem, in epist. ad CaereIliam ubesse petulantiam M. Hactenus Ausonius Puto antein q-que in hoc loco ipsius addendum esse alicubi verbum, Ciceronis, an Tullianis, aut aliquid eiusmodi, sic Min praeceptis omnibus Ciceronis is vel . in praeceptis omnibusTullianis. ivel etiam simpliciter: in praeceptis Ciceronis. vel, in praeceptis Tullianis, absque omnibus. Supra autem quoque Pro, fontem evere, frontem cum rare. Sic enim idem in epistola ad Symmachum Gryphi dedicatoria: Ndique me allit, inquit, fore aliquent,

qui hunc locum nostrum , acutis nari bus, et fronte caperat , condemnet

I . me aiat animo sumptum 1

Quintil. lib. VI, Etiam illud,

249쪽

Nam neque deesse ' reipublicae volo, neque superesse Aulus Gellius I, a.

Ex EPISTOLIS INCERΤIS.

Data Lupercalibus ' quo die Antonius Caesari. Quintilianus ΙX, 3.

inquit, quod Cicero Caerellia seripsit,

reddens rationem , ne ina C. C saria tempora tam patienter toleraret. Haec aut animo, te stomaehus enim

inquit, habet illi unquid loco simile. Animo Catonis, qui se interfeeit, stomacho Ciceronis, qui tempori

servivitis P TR. 18. Nam neque deesse. Relatram

ex Gellio, lib. I, cap. a. Sunt autem eadem paene verba Asinii Pollionis, lib. X Fam ad finem, flent citat ipse quoque Gellius. Notandum autem ibidem ex Gellio, librum fuisse epistolarum ad hunc L. Plancum Quamquam ego quidem eum locum enm allis locis conserens, haud magnopere firmam coniecturam capi inde posse existimo ad ammandum, librum singularem exstitisse. Nam et Gellius idem iste libro XII, cap. 3, reserens verba Ciceronis ex epistola ad Sulpi-eium, ex Iibro se ea ad Anlpicitimis

serre seribito quae tamen, ut nunc

sunt quidem digestae epistolae, non in libro, qui ab aliis distinctus ait, reperiuntur, sed in ipso libro IV earum, quae ad lamilia, inseribuntur sed nimirum perturbata quadam et nimis eoeshsa ratione omnes hae ad familiares epistolo coacervatae in unum, et temere Coagmentatae fuerunt quod res ipsa satis declarat, nec temporum rationi Con mens nec argumenti ai

Diilitudine convenietis nec ocia, anti ersonis denique ipsis adhaereaeetis ut ego sane existimem, post eorum hominani indiastriam , qui rationem ipsam temporum intuentes, aliquem in his epistoIis ordinem instituere sunt conati, appositissime esse quempiam

iacturum, et ad veterem grammaticorum rationem accommodatissime, qui

eos libros epistolarum, personis ipsis. quoad eius maxime fieri posset, distribntos et distinctos, in vulgus proponeret quod ipsum jam etiam a quihusdam tentariam esse video. PATR.

19. Datiaraverealibus. Quintilian. lib. X , cap. 3, de eadem in synecdoche loquens, de qua supra, in fragm. Sermo nullus. - Ne ego quidem, inquit, illud aposiopesim semper Ο- eo, in quo res quaecumque relinquitur intelligenda it ea quae in epistolis Cic. . Data Lupercalibus, quo die Antonius Caesari . . Nihil obtieuit, imquit, lusitque, quia nihil aliud hic imtelligi poterat, quam hoc, diadema

250쪽

a14 m. TUC EX EPIST. INCERTIS. Me illi ' sunt pedes faceti, ac deliciis ingredienti

molles M. Id. VI, 3.

zo Nae illi Bruti verba a Cicerone h. l. relata monet Quintilianus. Similo quidam habet Esaias, LII, quam pulchri super montes pedes annRntiantis et praedicantis pacem , quod felicissime est imitatus D. Fenelo in sacra ad Epiphaniam concione M. A desietis ingredienti molies. Fragmentis hisce addendum verbum hoc epistolae ad Hostilium requietem , quod recitat Charisius edit. Pulsch. I sa. ED.

SEARCH

MENU NAVIGATION