Bibliotheca Classica Latina sive Collectio auctorum classicorum ..., Volume 86

발행: 연대 미상

분량: 617페이지

출처: archive.org

분류: 연설

291쪽

Quid tam planum videtur, quam mare ex quo etiam sequor illud poetae vocant Id. I, 332. Quibus etiam alabaster plenus unguenti putere videatur. Nonius XV, 17. Alius adultis β, alius senibus alius aegris, alius sanis alius siccis, alius vinolentis Id. IV, Si quando enim nos demersimus, ut qui urinantur, aut nihil superum, aut obscure admodum cernimus. Id. VII, 57-Atqui, si id crederemus, non egeremus perpendiculis, Dori normis, Hon regulis. Id. II, i 8. Quum ovum inspexerant quae gallina peperisset, dicere solebant. Id. II, 37 a. . . . Quae quum similitudine verbi concinnare maxime sibi videretur. Id. I, OP. Opera affixa Diomedes I, p. 73. 4G. HI Ac demicorum ad Varronem. . . . In tanta animalium Varietate homini ut soli cupiditas ingeneraretur cognitionis et scientiae Nonius, Aliqua potestas si sit, vindicet se in libertatem. Id.

Digladiari autem semper, depugnare cum facinorosis et audacibus, qui non quum miserrimum, tum etiam stultissimum dixerit Id b, 333. Et, ut nos nunc sedemus ad Lucrinum, pisciculosque exsultantes Videmus . . . ILI, 335.

s. Alitis adultis. Haec de oculoriam Acad. Π, 4o, possunt referri Et, sensu dicta videntur, et similia quae ut nos nunc sumus ad Baulos dite iam in Lucullo occurrunt. ED. losque Videmus; sic numerabiles, etc.,, 6. Quiam Oseum inspexerant Totum Errasse hoc loco Videtur Goreena quihoe in priori Academicorum editione, - simus Videamus reposuit for Π, 8, invenitur. ED. San Deum a Nonis recitatum igno B, ut nos nunc. Hae eadem rans. ED.

292쪽

Qui gallinas' alere permultas quaestus causa solerent. Id. II, 37a Quod si liceret, ut iis, qui in itinere deerravissent,

sic vitam deviam sequutis, corrigere errorem poenitendo, facilior esset emendatio temeritatis Lactantius,

VI, 24.

Eae lib. incerto Academicorum ad Varronem. Μihi autem non modo ad sapientiam caeci videmur, sed ad ea ipsa, qua aliqua ex parte cerni videantur, hebetes et obtusi Lactantius ΙΙΙ, I 5. Latent ista omnia', Varro, magnis obscurata et circumfusa tenebris Marcianus Capella, V p. 426;

Fortunatianus III. Academico sapienti ab omnibus ceterarum secta

rum, qui sibi sapientes viderentur, secundae partes dantur, quum primas sibi quemque vindicare necesse sit. Ex quo potest probabiliter confici, eum recte pri

mum esse s judicio suo, qui omnium ceterorum judicio sit secundus. Fac enim Verbi causa, stoicum

adesse sapientem; nam contra eos potissimum acaddimicorum exarsit ingenium Gergo Zeno, vel Chrysippus, si interrogentur, qui Sit sapiens, respondebit eum esse, quem ipse descripserit. Contra Epicurus, vel quis alius adversariorum negabit, suumque potius peritissimum voluptatum aucupem sapientem esse contendet. Inde ad jurgium Clamat Zeno, et tota illa porticus tumultuatur, hominem natum ad

8. Qia gallinas. Sic in Lucullo 18.

Nonius habet solerem, , quae saepius vitia in hoc graminatico Occurrunt. ED. s. Latent ista Omma Sic in Lucullo o Latent ista omnia, Luculle, crassis occultata et circumfusa tenebris M. D. Io. Primum esse. Sic magonum quoque statuam probatissimam ele

ctam fuisse in templo Dianae Ephesiae scribit Plinius XXXIV, 8, ipsorum artificum qui aderant, iudicio ram

293쪽

ACADEΜΙC AD VARRONm. 5 nihil aliud quam honestatem; ipsam suo splendore in

se animos ducere, nullo prorsus commodo extrinsecus posito, et quasi lenocinante mercede voluptatemque illam Epicuri solis inter se pecoribus esse communem, in quorum societatem et hominem, et sapientem trudere nefas esse. Contra ille , convocata

de hortulis in auxilium quasi libera turba temulentoriam, quaerentium tantum, quem incomptis unguibus hac8hantes, asperoque ore discerpant Voluptatis nomen, suavitatem, quietem teste populo exaggerans,

instat acriter, ut sine ea beatus nemo esse posse videatur. In quorum rixam si academicus incurrerit, utrosque audiet trahentes se ad suas partes. Sed si in illos, aut in istos concesserit, ab eis, quos deserit, insanus, imperitus, temerariusque clamabitur. Itaque quum et huc, et illuc aurem diligenter admoverit, interroga 'tus, quid ei videatur, dubitare se dicet. Roga nunc stoicum, quis sit melior, Epicurusne, qui delirare illum clamat, an academicus, qui sibi adhuc de re

tanta deliberandum esse pronuntiat. Nemo dubitat, academicum praelatum iri Bursus te ad illum con-Verte, et quaere, quem magi amet, Zenonem, a quo bestia Dominatur, an Arcesilam, a quo audit, u fortasse verum dicis, sed requiram diligentius : nonne apertum est, totam illam porticum, insauam, academicos autem prae illis modestos cautosque homines visum iri Epicuro Augustinus, contra Academ III, 7. I alia mihi videntur omnia, quae probabilia, vel Verisimilia putavi nominanda. Quae tu si alio nomineris vocare, nihil repugno satis enim mihi est, te

jam bene accepisse, quid dicam id est, quibus rebus

ri. Contra ille Epicuriis scilicet turbam suam excitat, illud unum ex voluptuariis hortulis liberam curis quaerentem ut, etc. Cic. Fragm. P

294쪽

258 . . CICERONIS

haec nomina imponam. Non enim vocabulorum opiffcem, sed rerum inquisitorem decet esse sapientem. Augustinus, corum Academ II, II. Μos fuit academicis occultandi sententiam suam, nec eam cuiquam, nisi qui secum ad senectutem

usque vixissent, aperiendi M. Mid Iu 25.

EX LIB. DE NATURA DEORUΜ III.

Primum igitur non est probabile, eam materiam rerum, unde orta Sunt omnia esse divina providentia essectam, sed habere et habuisse vim, et naturam suam. Ut igitur faber, quum quid aedificaturus est, non ipse iacit materiam, sed ea utitur, quae sit pax morum Libri tres de Natura Deorum, qui, et quales sint, nemo ignorat. In medio autem tertio labesi gnis saeta est, paginis aliquot anti

. sideratur enim disputatio Cottae contra ea, quibus Balbus de deo- mim providentia, et eos hominum eonsulere generi disseruerat ex illa vero parte, qua quaerit Cotta, deornruisne providentia mundus administretur, eredo exeidisse verba, Prae eitantae a Lactantio, lib. II cap. 9, in hunc modum: . Nec audiendi sunt poetae,

mi aiunt Chaos in principio fuisse,

id mi eoaefusionem rem atque elementorum, Postea vero deum diremisse omnem illam congeriem, sin-gHisque rebus ex confuso acem es paratia, in ordinemque descriptis instruxisse mundum Pariter, et ornasse:

quibus facile est respondere potestatem de non intelligentibus, quem oredunt, nihil emcere posse, nisi ex materia subjiciente, ac parata sin quo errore etiam philosophi fuerant mintaeero, de Natura Deormn disputans, si ait: α Primum igitur non est pro-hahile, eam materiam rerum, unde orta, etc. is Tandem sic subdit: 0

quam multa sunt vitia in his Me versibus: primum, quod is, qui in

aliis disputationibus, et libris sere omnibus providentia merit assertor, et qui acerrimis argumButis imp- verit eos, qui providentiam non indixerunt, idem nunc nasi proditor aliquis, aut transfiaga providentiam

conatus est tollere. Sed concedamus hoc mori, et instituto Academicoriam . Et post QVerum haec non Cieeronis est culpa, sed Aeetae quum enim suscepi,set disputationem, qua deorum naturam tolleret, de qua philosophi garriebant, omnem divinitatem igno rantia veri potavit esse tollendam et post remio ego illum teneo haerentem , quo Meillus, qui contra vim rebat, obmutuit Lexplicet a Coto, si potest, ex hac voragine proserat argumenta, quibus doceat sempers risse materiam, quam milia pro U

295쪽

rata fictor item cera sic isti providentia divinae materiam praesto esse oportuit, non quam ipsa faceret, sed quam haberet paratam. Quod si non est a Deo materia iacta, ne terra quidem, et aqua, et aer, et ignis a Deo factus est Lactantius, II, 9. Non sunt ista vulgo disputanda, ne susceptas publice religiones disputatio talis exstinguat Id. ΙΙ, 3.

a. Non sunt ista ulgo disputan- , ne susceptas Brevius o se mentum, a libet, retularis ad lacunam, quae post quinque priora tertii libri capita a quihusdam hiare creditur; ti agmentum autem superiuri e aset a6, possit restitui Creuger in ed. de Natura Deorum, Leips. 18 38, P g. 797, quatuor ramismis addit, quomu prininm a Nonio, II, 1s, servatum, nunc de Orat. III, as, legitur; et elera e Servio ad AEneid. Iri,a84 6- , VI, 894, hausta non genuina vito modo videntur M.

EX LIB. I DE DIVINOIONE.

Praeterea similiter cohortatione circum conciliabula antecellunt ' Diomedes, , I, 37s

3 An-riliant. Quas voces Cicero cum conciliabula M. Diomedes illud ni vulgo tributas potius Gracchi esse autem imum ait, antecessantis in pri-erediderim ita ut concionis eius ti mo Divinationis deprehendi, quod tutus inscribat cohortatio is reipsa oceurrit ad cap. 4r ED.

EX LIB. DE FΑΤΟ . Chrysippus aestuans, laboransque, quonam pacto explicet, et fato omnia fieri, et esse aliquid in nobis, intricatur hoc modo Au Geli. VI, a.

4. D. Eam Librum unum de Fato stis meis, acespite aeriore Cloerone, haben is nos quidem, sed multia in in quo honore suerit hic piseis dolori mutilatum, ac debilem inter acipensere loquitur apud P. Sespi eetera autem, quae interciderunt, nem Africanum ilium , et Numanti- sententia haec, de qua acrobius, uum. Haec sunt in dialogo do Fato lib. III aesert desideratur verba verba Cic. Nam quum e et apud serius haec sunt Et ne vilior si te ad Lavemium Scipio, te. Sinoir.

296쪽

26o . . CICERONIS Nam, quum esset apud se ad Lavernium Scipio unaque Pontius allatus est sorte Scipioni acipenser

qui admodum raro capitur, sed est piscis, ut ferunt, in primis nobilis Quum autem Scipio unum et alterum ex iis, qui eum salutatum Venerant, invitasset, pluresque etiam invitaturus videretur in auremtontius,

. Scipio, inquit, vide quid agas acipense iste pamcorum hominum est s. Dacrobius III, 6. ALII, a.)

s Acipenser. Cf. Plin. Ix, et, et e Rond. XIV, ap. est ubi quis his apud Reeentiores Aldobrand. IV, 9 suerit piaeis disputatur. ED.

EX LIB. I DE LEGIBUS.

Sicut una eademque natura mundus omnibus pamtibus inter se congruentibus cohaeret ac nititur : sic omnes homines inter se natura confusi, pravitate dissentiunt, nec se intelligunt esse consanguineos, et subjectos omnes sub unam eamdemque tutelam; quod si teneretur, deorum profecto vitam omnes viverent Lactantius V, 8

x. ut una Haec verba citat Lactantius, lib. III, cap. 8, in hunc na dum : Nunc autem mali hominea sunt ignorantia recti, ac boni, quod quidem Cicero vidit disputans enim de Legibus, Sicut una, inquit, eadem

que natura, etc. Quamquam autem,

quo in libro hoc Cicero scripserit, non assert tamen ex primo haec verba videtur sumpsisse quod cum a gumento primi libri ea mire conveniant in quo de naturali hominum inter se Gnaensione disputatorci ex eo vero libro duobus in locis paginas

aliquot excidisse satis constat SIGON. EonMnes viserent. Ita Davis Thomasiva, eumannua et Bunemannus.

Sed in ed. Fragm. Cicer Wecheliana, a Sylburgio curata, add.Verb. Emeat. m. et Sehuix est Omnes viserent. Hune locum, ait magu viri dota ad primum librum retulerunt, argu mento hoc, puto,isatis idoneo addaeti, quod de naturali hominum eo iunctione in primo libro aermo est neque alio in libro heso ausae tractandae commodus Ioena invenitur. Probabile igitur est, particulam erae lacunae in cap. 1 notatae quo etiam respicere videtur Cicero Sino eiusdem

libri : omnesque natura o unctos

suos duxerit. Pro confusi pronum esset legere conjuneri sed bene se habet voeabulum signifieantius, quod non abhorret a consuetudine cicer vis, ut de officiis, lib. I, eap. 7,

297쪽

Μagnum ' audaxque consilium Graecia suscepit,

quod Cupidinum et Amorum simulacra in gymnasiis

consecravit LactantiuS, I, 2O.

Ex lib. V de Legibus. Visne igitur quoniam sol paullulum a meridie jam

devexus videtur, Deque dum satis ab his novellis arboribus omnis hic locus opacatur, descendamus ad Lirim Α, eaque, quae restant, in illis alnorum umbraculis persequamur Macrobius VI, 4 Eae libro incerto de Legibus.

Gratulemurque nobis quoniam mors aut meliorem', quam qui est in Vita, aut certe non deteriorem

a. Mamum Paneis lineis ereduntur Voce eae antecedere hanc secundi libet aententiam, cap. II : Virtutes enim, non vitia cons raro de to;

ut saltem ad caput illud pertinere, quod statim desideratur. D. 3. Uisne igitur Fragmentum oea prooemium quinti libri pertinere

videtur M. 4. nascen nisu ad Lirim Ed --

crobii Lugdun apud Gryph asso, et

Bipontina habent deseendiatur. Sed si, qui Ciceronis fragrum uollegerent,

omnea, ut videtur, orrexemni descen mias. Μαί- me locus in primis argumento est, Plures quam tres

deae invalibro Ciceronemseripsisse, et temporis designatio commode qua- dea in initium libri quinti. AGI . s. Umbraculis Monet merobius fuisse qui falso verbum hoc a Virgilio

compositum eas erederent M. 6. Quoniam mors aut meliorem. Si meus Lactantius et item animo vigenιe, itemque sensu carente non ut erat in quoniam aut mors leviorem

. . . anima Vigeute . . . sensu carentiis.

PLTn.-Ηio locus ad lib. II eiusque paragraphum vel 36 , ubi de meliore et vivendi et moriendi ratione In mysterii exHioita dicitur, ves 68, ubi de

immortalitate animorum quaedam dicta videntur, quae tamen mutila ad nos Pervenerunt, reserendus mihi quidem videtur WAGI Quoniam mors aut meliorem. In edd. Lactantii Thomasiana , eumariniana et

Bunem est in Gratulamurque ... dl- vim vita est . . . sensu earente in Pro

carento quidam Thomasii cod. habet pereunte, quod est correctoris Ad v. renes Heumannua adnotavit is Suhaud animo opponitur enim animas animus, Post mortem corporia superstes ac vigens, animo, qui una cum e tincto corpore vita aeumquocareat, ale ergo vitam Thomastiuod Hreunu M. Nos vero Quin eis. n. et Soh dedimus carenti, ut Ciceronis sermoniis ommodatiua Mn.

298쪽

est allatura statum. Nam sine corpore animo Vigente, divina est vita sensu carenti nihil profecto est mali. Laetaritius III, 9. octo poenarum genera in legibus continentur, damnum vincula, verbera, alio, igilominia, exsu

lium, mors, set Itius, Augus us, de t. Dei, XXI,

ii Isidorus, Orig. V 27.

. Octo poenam genera Apud Augustinum, ed. Mail. roben 157o, L. m. cum comm. I. Lud.Vivis, P. 1291, ita seripimn est in Oeto genera poenarum in Legibus esse scribit Tullius, damnum, vincula, Verbera, talionem, ignominiam, exsilium, mortem, Se vitutem. Ubi Vives adis talio haec In Legib. II Tabularum Me habebatur a membrum rupit meum, pacto talio est . ,e politisci ei. membram rusit nei cum eo. Pasit. t Od estod restitutione FunculiJ.

Tatio vocabatur, quod, quale quis

secerat, tale passurua esset et ut, si eruisset oculum alienum, amitteret suum: si amputasset alterius nares,

Perderet suas. De euius arilutate eos disputat eum Sex. Caecilio Favorinus philosophus apud Gellium, lib. XX u. J. R. icto Poenarum Venera. Forsan haec ad quintum librium erant, in quo videtur auctor de tribunalibus et poenis disseruisse Poenarum generahaec explicuit Heta et , Antiq. IV, x8 5 sqq. ED.

EX LIBRIS INCERTIS.'An vero multorum in terris praediorum dominos, divites appellamus omnium Virtutum possessores pauperes nominabimus Augustinus de Vita beata,

Nullum umquam verbum, quod revocare vellet emisit'. M. Epist. I. . . . Non se id egisse, ut ita diceret, quo modo se

1 Fragmentum quod in edit oret. primum apparet et ex Lactantio, IU, 6 est desumptum, α Recteque Tullius . . . Praefert ad RemP. I, 2 Pertinet sequens amfem ex Angustino contra Iulian Pelag. IV, o, o non idem . . . . Afri Di bonum is, ninuo mellas initio quini mei de Rep. nim est eollocatum M. 2. An vero In eamdem serine sessum de Rep. I, et , et Parad. I, 2. D. 3. Quod moeam eme emisit millimur, aut Mae ad M. Catonis dem pertinent. D.

299쪽

FRA . EX LIB. INCERTIS. 63 quilibet posse confideret, sed quo modo nemo. Quin

tilianus, XI I. Caesar quum quosdam ornare voluit, non illos honestavit, sed ornamenta ipsa turpavit A. Hieronymus,suPer obitu a Miae.

Nihil esse, quod sit manibus humanis laboratum, quod non aliquando ad interitum redigatur, vel injuria hominum, vel ipsa conssctrice omnium vetu

state Lactiantius VII, II. Hoc miror enim, querorque hominem ita Pessumdare verbis alterum velle, ut etiam lavem persoret,

in qua ipse naviget. Quintilianus, VIII, 6.

. . . Femina Omnes ubique visu nocere=, quae du

plic pupillas habeant Plinius VII, a.

. . . In nuce inclusam Iliada, Homeri carmen, in membrana scriptum M. VII, a I.

Gladiatores invisos habemus, si omni modo vitam impetrare cupiunt favemus, si contemptum ejus praeserierunt Seneca de Tranquillitate animi, c. i. miserum, cui peccare licebat Augustinus, decisit Dei V, 27 Mam ωρ ρ. 426.4. ornamenea ipsa turpapit sie in . Gladiatores inMisos habemus, si fragm. Sallust Histor. I, bonomini omni modo Misum, to Formn Se- omnium dehonestamentum . Olim neca Ciceronis Promitone, cap. 34 postea egebatur fragmoniam a La sententiam Pressiua retulit. Infra eratetantio, , xx, α Etenim si nemo est ex eodem Seneca, p. 4s, negat Ci- . . . Comore M. Quod inius satis pro eero ...clyricos, quod aius ad babiliter ad marti de Rep. Istri ini Reip. lib. IV, 9 remsit, et ex Ammiatium retulit. ED. no Marcellulo , TV, 5, . et quamquam s. Visu nocere. Haec in Aeademicis . . . revocatur , quae ad Primam pri- loeum habere debebant, eo certius, mi libri laeuuam spectare videntur; quod Paullo inserius Plinius plura ex et illa sinu sententia in in libris de eodem auctoris nostri opere murua Rep. Platonis se comitem profitetur; tur. Insta legebatur ex eodem Plinio, in Consolatione de morte filiae, Cran-XIII, 3, VII, 5 in Unguenta gra torem, inquit, aequor, item Panaetium uom esse, quae terram, nam quae de Omenain, quum verba Cieeronia, Moenin sapiantis; quod de orat. III, o Crantorem sequor', jam in ra-nis est desumptum. En iis Consolationi sint morita. v.

300쪽

264 . . CICERONIS Philosophiam dii paucis quibusdam veram dederunt Augustin. ibid. XXII, 22. Arcera'. Aonius I, 27O.

.... Forem'. . . . Fortunatianus.

Hippocrates, nobilissimus medicus, scriptum rei quit, quosdam fratres, quum simul aegrotare coepissent, et eorum morbus eodem tempore ingravesceret, eodem levaretur, geminos esse suspicatum August. de Civit. Dei V, 2. Quum parcere, vel laedere potuissem, ignoscendi quaerebam causas, non puniendi occasiones quod judicis lenti et considerati est proprium Ammianus Μarcellinus , XV. Infelices esse qui omnia sibi licere existimarent. Ammianus Marcellinus XXVI. Erythraeo' ' oppido superpositum monteinmmanta. Id. XXXI. . . . De plebeia saece sellulariorum Augustinus, contra Pelag. II c. ult. Qui fuit locus religiosissimus, is erit desertissimus; et custodia sacrorum non honoris, sed oneris existimas bitur Charisius IV, p. 25s Diomedes II, 44 Lex Dei praeclara et divina semper, quae recta et

r. Philosophiam dii paucis quibusdam Fortasse ex Hortensio desumptum ED. 8 Areera. Ianstrum resticum tectum Sequebatur emonio sententia, re existimavi . . . retulissem quae ad verbum de Osfic. II, , invenitur e Divo Augustino, nulla sunt ... Ο mine Dae in prima Verrina secundae Action cap. 15 legitur. ED.

9. Forem. Alii ferem, aut faecem. Sequebatur e Servio ad n. V, 46, phrasis amato ad cap. 3 Iibri quarti de Rep. relata et alia ex eodem ad AEneid. VI, I in eiusdem ha entis incertis reposita. Quod ad aliud eiusdem attinet ad Georg. III, ras: de accusatore lege quinta dicta , idem est a Philargyri dietatore L. Quintio dicto is, et de Rep. II, 37

repositum M.

1o. Er throe oppido superpos, tNm, te. In Ionia. Cons. Plin. iust. Nat V, 29 ED. 11. Sellulariorum. Qui semper sel lae affixi laborant Saepius hoc verbum usurpatum invenitur de infimo opis

SEARCH

MENU NAVIGATION