Bibliotheca Classica Latina sive Collectio auctorum classicorum ..., Volume 86

발행: 연대 미상

분량: 617페이지

출처: archive.org

분류: 연설

511쪽

5. Ascensiana II Paris et 5aa, sol Aldinam sequuta prioris exempli lecti in margine servavit. 6. Basiliensis I Andr Cratandri, 528, 3 volt fol. quae basin fecit Aldinam ejusque in orati recepit ordinem, sed in Rhetoricis veterem Badii retinens Topica et Partitiones praemisit libris de Oratore Ceterum multis Aldinam vincit novis bonis, quae in eam contulit ich. Bentinus, in ipsa hac cura mortuus Is ex vetustioribus codd. in quibus et Palatini fuere, textum pluribus locis meliorem dedit, orationes quasdam pleniores fecit, Varias lectiones in margine adnotavit, excerpta e priscis et recenti scripti ad interpretationem locorum difficilium praemisit, addiditque Indices

. Basiliensis IIIo Hervagii 534, IV tomis 4 volt fol.

max priore splendidior Sequitur ea quidem Crata rinae textum, sed cum judicio: collatisque prioribus librorum exemplis Romanis Florent ac Venetis, sed et codice Gabr. Florentii Talenti, Senatoris ediolanensis, ex quo oratio pro P. Sextio tertia prope parte auctior facta est, nonnulla in ipso textu emendata habet varietatem vero lectionis e marginibus amotam peculiari libello in calcem reiecto complectitur. Exempla thesauri Ciceroniani, quae ex Hervagii ossic. prodiere 1546, 155 et 1568 Caelii Sec. Curionis aliorumque curis aucta, etiam Hervagianae cum Aldina collationem

praemissam habent.

Ex eadem officina 1535 prodiere acrobii in Somnium Scip. libri Π, edente Ioach. Camerario. AEtas III binos principes habet, Petr Victorium primum aban. 1534, alterii P. Manutium, A. F. ab an. 54o; comitem utrique se fecit, Victorio Ioach. Camerarius, P. Manutio Rob. et Car. Stephani Praeter hos multum quoque boni attulit hac aetate Seb. Corradus, tum singulis libris illustrandis, tum libro eruditissimo, qui inscribitur Egnatius sive Quaestura, Venet. 1537, i 8 recus Lips. 754, inin),

512쪽

466 INDEX EDITIONUΜ

ui ius pars I maior vitam Cic. undique collectam habet altera Ciceronis loca emendat et explicat. Is maxime in Ere operam egregiam posuit.

Recensemus primum Victorianas cum suis. Petrus Victorius, ob novam recensionem, qua textum

vulgatum partim ex collatis G, in quibus Mediceusin, stat, et libris editis, partim conjectura usus, maxime in epistolis , emendavit, Sospitator Ciceronis dici meritus est. Uni Victorio, inquit Graevius, plus Cicero debet, quam eoliqvis omnibus , qui in eo perpoliendo operam posuerunt .

Reprehenditur tamen in eo affectatum antiquitatis studium et insolentior verborum scriptura Prodiero vero ex ejus recensione opera Cic.

s. Parisiis III apud Rob. Stephanum I 1538-153s,

4 vos fol. quae se Victorianae filiam profitetur, additasque habet Victorii castigationes suarum castigationum.

ro Lugdun. p. Seb Gryphium I 15M, 9 volt. in- ,hahet ea et Victorii cast g quae dein quoque p. Gryphios

recusae sunt.

11. Basiliensis III Hervagii, ex castig. P. Victorii, cura Ioach. Camerarii, cum P. Victorii castigg. et notis Camer. est. 54o 4 volt fol. inter praecipuas edd. numeratur. Quamvis enim Victoriani exempli fidem in plerisque sequutus sit, priores tamen lecti et ipsas e S ductas saepe praetulit Victorianisci primusque observavit, lectiones quasdam librorum diversas esse ejusmodi, ut auspicio esse uel possit, vel debeat, non alteram ex altera, commutatione aliqua vel librariorum vel correctorum famam, sed utramque esse a Cicerone per duplicem libri alicujus edition et novam ejus castigationem quam observationem seis quoque suam Car. Stephanus in ed. dein nominanda. h. Florentias prima Victoriana repetita est x5 1, sed novis adornata scholiis qua usus est Graev. B. Paulus auutius Aldi F. alter Cicerotiis vindex, idem-

513쪽

CORPORIS ULLIANI 46

qua intelligentissimus interpres et felicissimus ipse imitator, quum admodum juvenis natus enim erat an i5xa nullis sumptibus, nullique studio pepercisset, in antiquis Ciceronianorum libris indagandis, iisque cum superioribus exemplis, etiam Victoriano conserendisci edidit tandem formatum a se ex Aldino textum scholiaque addidit in epp. ad Div jam ante separatim edita. Et invenit ille etiam plures asseclas quam Victorius, in quem ipse primo subiniquior,

mox tamen aequior exstitit.

x3. Aldina II, Pauli , 54o, io voli in-8, quae editio innumeris fere convenit cum Aldina I, quos sequutus est Nigosius.

x4-x6. Hina, Pauli repetita, i 55 sq. 554, 1557, 1563 sq. Huic ultimae edit jungimus Asconii Pediani Explanari in orati. 8. VenEt ap. Aldum 1563.17-cia Argent editio post Naugerianam et Victorianam emendata a Io. Sturmio ap. Wendesin. 54o pagg. numeri et versuum Minis respondent. Eadem post postremam Nauger. Et Victor emend. ara. St. 548, 557, 5 et et i5 4. 15 8 p. Ios. Rihelium repetita est. Aldinam maxiam sequitur; sed et orati pro Sextio et Ligario, ut Aldina II integriorem exhibet. Praemissae sunt Murmi et Naugeri praefare.

23. Rob Stephani II Parisias IV i543 sq. in vos. 8,

steris currentibus nitidissime exscripta Hujus quidem basin secit Stephanus textum anutianum, sed et Victorianam lectionem aut SNnonnumquam praefert Oeterum se multa diligenti vetustorum exemplorum collatione emendasse profitetur Voli prima tria habent rari. 4 et 5 Epp. 6 et libros philos ultimum, quod nobis ad manus est, rhetori- eos, cum rejectis ad calcem variis lecti. Henrici Stephani in Cic. quam plurimos locos castigg. nn i557, in-8, partim ex ingenio, partim ex vetustissimo et emendatissimo exemplari ΜS Ejusdem Lex Cicer Graee. Lat et his Paris. oreti. 5s , in-4

514쪽

468 INDEX EDITIONI

24. Paris. Vap. Sim Colinaeum4545, Iovial im 1a, rem titio Stephanianae nitida, quae resertur in Fabr. Bibi dat M. n. t. I, p. I9. Sed et Ern in praef. Cic. Sect II, 33, se exemplum editionis ap. Colinaeum factae an. 155 3 sq. II volt. imi habere dicit. 25. Opera Ciceronis 155 I, Basil. xo volt in-8.

26. Caroli Stephani Paris. VI, 1555, 4 vost sol raditio

splendida textum prioris a Batre Roberto editae maxime sequitur suam tamen etiam lectionem habet quam etsi Clar mestius plerumque in deterius ivisse, collatis prior,bus capp. Divin. in Caecilium, colligat habita tamen est isto aevo haec editio omnium emendatissima habetque ad calcem cujusque tomi lecti varias. Proposita hinc fuit pridistantioribus sequentis aetatis curatoribus, in qua porro recognoscenda elaborarent, ut Dion Lambino, M. Scolo, etc. Scotus quidem in praef. s. p. nuncup edit suae , quam adan. I 588 recensebimus, inquit Textu Caroli Stephani, qui et a doctis viris maxime probatur, et intor vulgares codices videtur integerrimus, conservato, praeter admodum pauca loca, in quibus aperte mendum esse constabat ..27, 28 Gryphiana II ex Victorii et Manutii castigg. 546, i548, 9 volt imia repetita 55 et 1559 sq.α9. Lugdun ex castigatione Io Boulieri ap. Io. reli nium L Αnt. Vincentium socios 156o-1568. Nullum tum sequitur exemplum, et nullo in pretio est. Fragmenta Cic. ex Veterum moriumentis post Rob Si phanum collegere Car. Sigonius Venet. 1559, in-8 et, qui horum industriam vicit Andr Patricius, Striceco-Polonus

cum commenti. Inde ea suis edd. subjecere Dion Goth Dedus et Ian. Gruterus, etc. quos dein recensebimus. Sub hanc aetatem accessere duo, qui Ciceronis editoribus sqq. lumen praeferrent suis emendationibus, . Ant. Μuretus in Varr. lecti quae primum prodiere Venet. p.

515쪽

Francos x6o4, in-8 et Adrianus Turnebus in Adversariis toni. duobus, quibus tertium addidit filius post mortem patris. Prodiere iunctim Paris. 158o, uison et Basil. 158x fol. Etas IV anutio-Lambiniana et Brutina. Hortatu viri illustrissimi Errici Μemmii excitatus et suppeditatis ab eodem aliisque instructus odicibus, Dion. Lambinus, illustris ingenio et omni genere doctrinae adsensum veri elegantiamque Tullianam excultus, a vulgi superstitione alienus, summo studio in recognoscendis Ciceronis libris per biennium ac sex menses Versatus,manutianum textum, uti a Car. Stephano partim repetitus, partim emendatus erat, ita correxit, ut principatum ei mox decernerent alii, ut Io. ich. Brutus, acciolatus alii, eius in ipsum textum ausa Paudebat autem multa pro ingenio, etiam sine codd. ut intelligibilem daret textum J, vituperarent, ut uretus et Gruterus Hinc factum, ut quem dederat novi exempli textum, mox editores desererent, retinentes vel Aldinum Pauli, vel Stephanianum, ita tamen ut Lambini lecti et notae accessio fierent meliorum hujus aetatis editionum. Quamvis autem Lambinus saepe ingenio nimium tribuisse videatur, multae tamen ejus lectiones hodie pri illis, Grutero postea restitutis probantur iis, qui inscite

contumaces esse nolunt. Alterum attulere ornamentum commentarii P. anuli in orati. Epp. et Offic libros, quibus editio Aldina major 1584 aucta est. Praeter hosce duumviros

de Cicerone promereri studuerunt Io Μich. Brutus denuo, Dion Gotho redus Ictus, et, quem miserunt editionumeensores, Alex Scotus, et doctus Wechelianae curator. 3o. Prima eaque una vera ex Lambini recognitione et

eum notis ejusd Parisiis ap. M Pur 1566 a volt fol. 31. Aldina III, Venetiis ex bibliotheca Aldina 1569, 9Volt in-8, cujus curator, Hieron Turrisanus1Andreae Asulani nepos, Francisci filius, qui se .manuti patruelem dicitJ Aldinum quidem Pauli textum reddidit, sed vitam Cic. a Lambino conscriptam praemisit, et cuique Vol L-

516쪽

4 o INDEX EDITIONUΜ

bini adnoistiones adjecit Servatur ea in Biblioth. poni Ducali. 3a-34. Gryphiana III Io Mich. mi Lugd. p.rant. Gryph. 157 sq. repetita ibid. i5 8 et 1585-87. Brutus in hac edit adhibito etiam Lambino cum prioribus edd. Victorio, Camerario, anutio, Turnebo aliisque textum sic emendavit, ut saepe lectiones Lamiani reciperet suasque animadversiones addidit ad calcem, quibu maxime textum

suum tueretur.

35. Parisina Lambini an 15 a mortui J 573, DL textu Stephaniano substituto lectiones Lambini e textu in mam nem eiectas habet cura, ut videtur, Lambini filii. 36. Eadem ibid. i5 3-I58o, 9 Voli in-8. 37. Eadem Lugduni p. Petrum Santandreanum I 577

38. Eadem Argentor I 581 9 volt in-8.39. Eadem Paris. 1584, 2 volt fol. 4o Aldina IV major c. comm exquisitis et elahorati simis Pauli et Aldi Manutiorum Venet. 1578-1583, 5 via. fol. Textum fere Aldinum Pauli habet, sed operarum vitiis inquinatum. Omne igitur pretium est a P. Μanuti comm. in orati. Epp. et officiorum libros Aldinae vero notae, nisi ubi lectiones M memorat, parum laudis invenere Ald is Nepos etiam Nietolii Lex Cic. repetierat I 57O.4I. Genevensis c. n. Lambini et Ursini 1584, 2 voli sol. Fulvii Ursini , doctissimi viri et codd. S usi, notae jam ante Anivem. 158 I, in- editae, multis locis egregiam lucem

asserunt.

42. Dion Gothosredi I Praeter hactenus vulgatam D. Lambini editionem accesserunti Gotholaedi IC. notae: in queis variae lecti. Synopse generales et speciales singς l. libris l. pagg adjectas: Cic. loca praecipua et difficiliora inter se primo, aliis deinde authoribus gramm Rheti poetis, hist. Ictis maxime collataci ut et formulae, quae ad jus u. Scin et actiones pertinent, explicatae. Index gener. adiectus

517쪽

CORPORIS ULLIANI. 47i

est Lum sumptibus Sibyllae . A Porta I 588, 4tomi, a voli.

l. min. l. 4. 43. Scotinaci variis Dion Lambini et aliorum doctissimorum quorumque Virorum ieetionibus opera Alex. Sest, Seoti ad marginem illustrata et in sectiones apparatu latitiae locutionis respondentia. Acc. D. Lambini et F. Ursini emendationum rationes singulis tomis distinctae Lugd. sumptibus Io. illeliotte 1588, in-ia Rhetorici libri duos primos tomos habent Scotus sitit nobilis Scotus Abirdonensis Acad. Α. . ag et in Univ. Turnonensi S. Iesu Pheol. Cand qui sub idem fere tempus Apparatum latinas locutionis olim per Μ Νiκolium ex Cic. libris collectum, nunc denuo auctiorem factum, et ad Secti in quas Cie opem sunt distincta accommodatum, Lugd. p. eumdem edidit. sol Allobr. recus. 6ia, in-4 Paris. 1624, et Gen. 1627.J xtum vero C. Stephani maxime sequutus lecti Lambini, Man. ureti, Victorii, Ursini, etc. cum suis notis in mam nem reposuit inambini quem unum plura quam omnes in hoc opus contulisse ait annoti ad cujusque vol finem adjecit. Est igitur haec editio non contemnenda. 44. Wecheliana ad anutianam et Brutianam conformata ap. her. Wechel. Francos. 59o, Io voli in-8. Praemissa est Fr Fabricii historia Cic. Ad calcem vero cujusque omiannotationes et castigg. ex variis doctorum virorum scripti selectae a docto sane viro, nescio an Frid. ylburgio . Laudantur in iis post Victorium, Μanutios, Brutum aliosque maxime D. Lambinus et ipse Ianus Gulielmius. d.

praestans.

45-4 . Eadem repetita 1 6, et Francos. 6m, typis

Wechel ap. l. arn et her Io Aubri totidem volt in-8, itidemque Hanoviae 16o, in-I2.48. Genev ex reo Lambini 1594, in-8, cura Gothois. 49. D. Gothos di c. eiusdem notis repetita Genev ap. Guil Laemarium 1596 4 tomi, a volt in-4. 5o. adem repetita Genev. p. Petrum iacia Romere,

518쪽

5x-53. Eadem c. n. Lambini et Gothois Colon Allobr. S. Genevae, 616 fol. ea sectiones Scotinas habet. 1633 et 1646, 4 tomi a Voli in- 4. 54-56. Lambiniana cum sectionibus Moti textum sine notis exprimen Genev. 6M 16a4, 626, p. Hennrittierson, a tomi in-8. 57. Eadem Lugd. 616, a tomi in-8. 58. Aug. Μunatianae h. e. Basileae 16ao, 9 volt in-12.

AEtas V Victorio-Gruteriana. Initia hujus aetatis posuerat Ianus Gulielmius Lubecensis, qui juvenis doctissimus, quum esset HVII annorum, excerptis scriptorum, quas itineribus per Galliam Belgium et Gedi maniam factis collegerat, meditatus erat novam Te usi nem Ciceronis, sed operis m. Iun. an. I 584 immortuus est, cf. Thuan Hist. lib. LXXX, sub fin Cum eodem sua excerpta eius generis Car Langius, Canonicus S. Lamberti Leodiem sis idemque eruditissimus librorum Ciceronis de officiis editor, et Suffridus Petri, eo ardiensis, communicaverant. Triumvirales has schedas post xxx nactus Ian. Gruterus, praeterea codd. Palati tum ipse contulit, tum opera

usus duorum iuvenum, lani Gebhardi Palatini, et Dav. Clerici, Genevensis, illius in epp. ad Div. hujus ad Attic. α Erat vero, ut Clar Ernestii in praef. Sect II, p. a Jue bis utar, Gruterus in re critica eo, quo Victorius ensu, ita libris scriptis addictus, ut manifesta saepe menda etiam

accuratissimis et evidentissimis virorum doctorum emendationibus praeferret, eaque etiam explicare tentaret. Itaque basin suae editionis voluit esse textum Victorianum quem

tamen ille non modo e libris scriptis saepe mutavit, sed etiam interdum e conjecturis eorum quidem, quorum apud eum esset peculiaris quaedam auctoritas, ut Simeonis Bosii in epistolis ad Atticum Editiones antiquiores et ipsas subinde commemorat, sed satis negligenter, non modo hanc in partem, quod primas illas Romanas et alias non requisivit, nec consuluit, sed quod etiam pro primis laudat, quae

519쪽

CORPORIS ULLIANI 4 3

non sunt, ut subinde in notis monuimus et in singuloruni voluminum praefationibus. Et quoniam ipse omnino in conserendis libris antiquis aliorum opera usu est, Veremur, ne non Certa sint omnia, multa etiam praetermissa. Notas ipse suas addidit, nisi in epistolarum, ut ante dictum, item in Tusculanarum libris, ubi Gebhardi sunt, Lallamandius sic porro: . Iniquior est Gruterus in Lambinum, in quem, Saepius etiam sine causa, invehitur, ut quum in Philippicis depromptas ex optimo cod. Vaticano Faerni et uretiemendd. quas ipse non viderat, acerbe tamquam Lambini conjectanea respuit, Neque nobis omnino probatur Gruteri ορθοδοξια seu potius ζηλοτυπία, qua tum ipse Lauibin injuriam saepe intulit, tum eius adjutores, maxime juvenis Ianus Gebhardus in excellentioris ingenio et doctrina viri rationes invecti sunt. Verum sua cuique placent scripta, suum cuique ingenium Fama tamen Gruteri fecit, ut textus eius pro optimo haberetur, et editiones ex eo tempore obtineret. Textuni Gruterianum paullo emendatiorem Iac Gi Onovius, et qui hunc sequutus est, Is Verburgius ediderunt aetatis hujus sub itiitium Andr Schotti, Novorum Ciceronis emendatorum libri IV prodiere nivem. 613, in-8, et cum ejus observati humanismanov. 1615, in-4. 59. Gruteri a Lex recogn et cum notis Iuni Gulielmii

et Iani rute 4. amburgi ex bibliopolio Toben i 618, 4 tomis, a volt sol sed ineleganter excusa, ad cuius pagg. refertur Penu Tullianum, collectore Geo Lud Frohenio, quod ibi leni prodiit 16 19, fol. In hac ed primum est divisio in capita a Grutero instituta. 6o. . optimis ac postremis exempl. accurate collata Lugd. Bat ex ossic Elsevir I 642, o Vol in-Ia, sine capp. distinctione.

Ex eadem ossi c. 1644 prodiere Q. Asconii Pediani Com

520쪽

4 4 INDEX EDITIONUM

6a Basil. 1659, in-4. ruterumne, an superius exempliun

sequatur, non habemus. 63-65. Schroeliana c. n. Grutori et Varr. Lugd. Batav.

1663, in-4, repetita Basil. I. Genev sumptibus Leon. C in et Io Ant. Crameri typis 1. R. Genathii 1687, in-4, et Venetiis 68 , Diom. in-4 mri 66. Gruterianara Londin. 168i, sol recusa pulchriusquam prima, sed omissa capitiim distinctione. 6 . In usum Delphini explanata Parisiis 684-x689 4,

haud tamen prorsus absoluta editio, neque laudata Singuli igitur vi,himina eorumque editores indicamus. a. Oratorii per Iac Proust Paris. 687, 3 vol. h. orationes per Car. Memuoius ib. 1684, 3 volt repetita Venetiis 1724. o. Epp. ad Fam per Phil. Quartier S. I. ib. 1685. d. Opp philosophica per Franc Honore ib. I 689, tomus I. Intercessit enim mors editoris, quo minus et alter in lucem ederetur. Desunt vero etiam epp. ad Atticum, Q. fratrem

est Brutum.

68. Ex reo nova Iac Gronovi Lugd. Bat. 169a, 44ai tes et volt. 4, cum notis integris Iani Gulielmi et Iani Gruteri. Acc. Iac Gronovi emendd. ut et Asconii Pediani et doctissimi veteris scholiastae neutiquam tamen cum Asconio comparandio scholia. Ceterum editor textum Gniteri etiam cum vitiis typogr. repetiit, nisi quod paucis locis suas intulit emendd. Nonnullos enim libros contulerat ad SS. Fecit vero nomen Gronovianum, ut exemplar Me crederetur emendatissimum, et ab aliis repeteretur. 69. Eadem ibid. prodiere formaria quinque volt. o- a linaci Verburgii editio triplex Amstelod. x et , sol voli. 4 volt. in-4 et Ia volt in-8, textum habet ruterianum, qualis a I. ronovi editus est tum notas integras Victorii, Camerarii, Ursini et selectas, quae Vulgaliter et absque ingenio conscriptas dicuntur. Etiam in excerptis Lecit. Varr. judicium desiderant eruditi. Consuluit tamen

SEARCH

MENU NAVIGATION