장음표시 사용
71쪽
illius existimationem, quam rem .aullii viderer defendere. Nunc, quoniam Quintius ad causam pertinere putavit, res ita multas, salsas praesertim et inique confictas, proferre de vita, et moribus, et existimatione
M. Tullii, multis de causis mihi Fabius debebit ignoscere, si minus ejus sim se parcere videbor, quam antea consului. Pri ore putavit ad om-cium suum pertinere adversario nulla in re parcere:
quid me oportet ullium pro ullio sacere, homine
conjuncto mecum non minus animo, quam Domine ZAc mihi magis illud laborandum videtur, recupera
dit verba emron: M Tum erga P. Fabium paullo remittendum est de illa lenitate, qua priore actione omnia tua tanto studio ve dissimulaveram,
es excusaveram, ut non minus . Et
si ea explanat Nullus dubito hane fui e vili mentem in versibus d perditis. Summam lenitatem sibi ipse saepe tribuit Cicero. ED. 5. Pri. . . Sex lineae deficiunt, quaa ita supplet μγron in Priore actione summopere cavi a offendendo Fabio: sed quando Quintius, mutato defensionis tenore M. Defieiente lacunae mensura, ad quam divinationis meae verba exigerem, haec insem tantum, ut quivis videat pane defuisse ante primas Ambrosiani solii voces. ED.
6. Recvreatores. In causa Possessionum recuperandarum dabantur po- tuaimum recuperatores a praetore; quare Festus ad voc reciperatio inquit in Per reciperatore reddanturres recipianturque, resque privatas inter se Persequantur, Sic, ut Praetermittam recuperatorium judicium de quo Cicero in Verr. III, 1, et illud in causa Caecinae, video recuperatores dato in cansa iniuriarem
apud Gellium. XX, i, et lib. de Inventione II in ea a pecuniae reditae apud Plantum , Baechid. II, 3, 36, et arrhabonis accepti apud eumdem Rud V, , a in decernenda corona murali apti Livium, XVI, 48 in eos, qui jugerum numerem
ex edicto praetoris professi non essent, apud Ciceronem in Verrina . Indi oes hi a praetore demandati tres esse solebant. Ambrosianua lemmque acribit recuperatores, Taurinensis ut plurimum rec*eratores, quae vetustior est Orthographia. - Ut quod Ambro-aianus it quod antea nihil in i,inmdixi probar' ' ' um quam in eo e praehendar o, ita tamen, ut in quinque evanidis literis Cl. at hasee deprehendat moss. Revera prima et altera sunt iterae Iongaea tertia exhibet speciem vocalis . Quare vir CI. in prima editione emendabat me quod antea nihil in istum dixisse probare possum in eo reprehendar , in altera vero re ut, quod antea nihil in istum
dixi, probare possim quam inique
reprehendar in Guillelmus Cremerus reponebat M ut, quod antea nihi in istum dixi, probare possim, quam in eo reprehendaris. ihi vero istin, est legere ρrobrosi umquam P TR.
72쪽
tores, ut, quod antea nihil in istum dixi, probare possim, quam ne in eo repreliendar, quod hoc tempore respondeo Verum et tum id feci, quod oportuit;
et nunc faciam, quod uecesse est. Nam quum esset de re pecuniaria controversia, quod damnum datum M. Tullio diceremus, alienum a mea naturi videbatur, quidquam de existimatione . Fabii dicere non quia res postulare non videretur quid ergo est y tametsi postulat causa, tamen, nisi sarie cogit ingra
tiis δ' ad maledicendum non soleo descendere Nunc quum coactus dicam, si quid forte dicam, tamen id ipsum verecunde modiceque faciam, tantum ut, qtioniam sibi me non esse inimicum potuit priore actione δ' Fabius judicare, nunc . ulli fidelem
7. A me natum. Praepositio aberat a codice PRYR. 8. Non quia res postulare. Namque bulleium de vi hominibus armati Pe tinet ad summam dejectoris existimationem, vide pro Caecina a PRYR. s. Quid emo est. Abrupta haec videntur., sed eram in se artem habent. Qui lia ni attendis, quid sit orator, non intelligas. Poterat sic decurrerem alio non, quia postulare non videre ur, sed quia tametsi postulat causa , tamen nisi plane cogit, etc. Eum cursum aistit orator subito, interrogatis: Quid ergo est is et nunc denique, tionem dicit. HED RICH. io Nisi plane cogit ingratiis. Locutio est elegans optimaeque aetatis, O-gere, vel cogi ingratiis, i. e. invitum, repugnantem quo de verbo vulgatum
olim erro in h. Gilani ex ejus I diue Lucretiano, alioquio bouae rugis no uor Aerunt jam d dum Scioρ-
dique faciam tantum , ut qu0niam M. Quod quidem omnino barbarum est dicendi genua. Reutis ima autem corvectura Heinrictius emqndavit modiceque. Sic pro Sulla, a me timide modiceque dicetur is pro Milo,
13 nunc agam modine, nec longius pro 'diar, quam me mea fides et causa ipsa coget, te de Sen. I: modice terre . Munuit iden Philologus
verba arantum ut seiungenda non esse; ic pro Flacco. 28, submis a voce agam, tantum ut iudices audiantis pro Caecina 8 - pr in interdixit... sine ullo exceptione., rantum ut de deie
cisset, restitueret in PETR. sa. Prior actio ne nino cognosci-
73쪽
certumque amicum esse cognoscat. Unum hoc abs te,
L. Quinti, pervelim impetrare quod tametsi eo volo, quia mihi utile est, tamen abs te idcirco, quia aequum est in postoloci ut ita tibi multum temporis ad dicendum sumas, ut his aliquid ad judicandum relinquas
Namque antea non defensionis tuae modus, sed nox
tibi finem dicendi I secit. Nunc, si tibi placere potest, ne idem facias, id abs te postulo. Neque hoc idcirco postulo quo te aliquid si censeam praeterire
oportere, aut non quam ornatissime et copiosissime dicere verum ut semel unaquaque de re dicasci quod si facies, non vereor, ne dicendo dies eximatur. II. Iudicium vestrum est , recuperat es, quantae
pecuias paret, dolo malo familiae P. Fabii vi hominibus armatis coactisve damnum factum esse . Tullio Rus rei taxationem' nos fecimus aestimatio vestra est judicium datum est in quadruplum'. Quum
i 3. Quia meum est. Pro Pguum, uti etiam Bavaricus et Vaticanus codd. apud Garatonium ad Plancianam, caP. IS. Conser in fragmento orationis pro Flacco, cap. I, relicum Pro rei quum A. In Taurinensibus membranis vidi incum, relicum, tum etiam aequum, Miguum, miguom, iv certa plane orthographia PQR.14. Sed nox tibi fine Mendi. Sioeodex lege nem. PRYR. i5. Quo te a buta. uni Cl. ai. legisset quo te aliquid, einrichiu
malebat Nod, nec in textum inducere audebat. Revera eode habet quod; at uter utpote Postrema longi Verans, scripta eatis a minori.
H. x. Indicium vestraran t. Haec
est formula iudicandi a Praetore data.
a. 'us rei taxationem. Hinc P- paret taxationem dici de pecuniae summa , quae a patrono deiecti proponebatur ob damnum datum instim tionem vero de ea , quae a judicibus
post damnatum reum, de mehatur. -Fecimus Ambrosianusfecim;Taurinensis fecimus. PRYR.
3. Itidietum datum est in quadruplum duum multas leges in biace fragmentis commemorat Cicero, quae, utpote simillimae, facile lesentem p sunt in errorem inducere, tum iuva eas singillatim enarrare Lex erat Aquillia, seu verius plebiscitum de damno, cujus capite Primo cavebatur, ne daninum inserretur, eaqiue Poena statuebatur, qua laeden; tanti condemnabatur, quanti Plurimi homo, vel animal laesum eo anno fuerit. Contra inficiantem a uti erat in duplum. Vocabulum iniuria adeo erat solamne in hoc plebiseit , ut , M
74쪽
ω . . CICERONIS omnes leges, omniaque judicia, quae paullo graviora
itis occidendi vel laedendi appareret, actio Aquillia prorsus inhiberetur. Vide illam in Digest. lib. IX, tit. I. Proximum sequitur antiquissimum interdiotum d m, quod a Cicerone
his verbis proponitur: α Unde tu aut amiti: tua , aut procurator tuus il- Ium, aut familiam, aut procuratorem illitis in hoo anno vi deiecisti, quum ille possideret, ne vi, ne clam, nec Praecari possideret , eo illum restituas iubeo is, atque adeo inte dictum Unde Vi appellabatur. Porro non m armata atque solida hi intelligi debet, sed simulata, qua , quum d e fandi possessione controverata esset exorta, litigantes inermes advocatis testibus, ad constitutum experiundi juris gratia veniebant in rem Praesentem, atque petitor alterum dejiciebat. Quae simulata vis dicebatur vis acta moribus, civilis, quotidiana is frequentes enim erant eiusmodi lites, re ex conventu vis facta is; atque ipse conventus appellabaturis deductio moribus facta . Hac peracta praeparatione dejectus praetorem adthat, ut Interdictum Unde mimpetraret; uterque ex iure manu Conserebat rem quisque sciam vindicaturus. In hanc rem formulae verbosae praestitutae erant, quas ridet Cicero pro urena, a Sed quum propter temporum iniquitatem vis simulata insolidam vim abiisset, ut petitor homines sive servos, sive liberos cogeret, atque vel adversarium , vel adversarii familiam a fundo controverso armis fugaret, latum mi interdictum De Vi hoministis amatis Rem declarat Cicero pro Caecina, 3a: o Duplicitera mines deiiciuntur, aut sine coactis armatisve hominibus, aut Per eiusmodi rationem et vim. Ad duas dissimiles res duo de tincta interdicta sunt. In illa vi quotidiana non satis est posse docere se deiectum, nisi ostendere possit, quum possideret, tum deiectum. Ne id quidem satia est, nisi doeet ita se possedisse, ut nec
Vi nec clam, nec precari possederitis, et cetera quae lege. Interdicto exceptionem quandoque addebat Pea tor ait enim Cicero, ibid. 8 Ρra tor interdixit, ut est consuetudo, σω hominibus armatis, sine ulla seceptione , tantum ut, unde deiecisset, restitueret . Quae verba ita enarrat Hotmannus in omment ad h. I. Pure ac simpliciter decrevit ut restitueret, neque addit quum Caecinato sideret, sed sive possideret, sive non possideret, restitui inmitis. Quae Hot- manni interpretatio luculenter resonitur a Ioco mox laudato pro Caecina 32 hoc enim interdictum omnem de possessione controvertendi Iocum tollebat quare Cicero, ibid. α Possedit enim Caecina , recuperatores et id
tametsi extra causam est, Percurram tamen brevi M. Veram exceptionem
commemorat ipse Tullius Epist ad Famil. VII, 3 - Neque est, quod illam exceptionem interdicto pertimescas nod tu prior vi hominibus
armatis non venerisis. Ita enim vi illata propulsata fuisset. Tota ratio pro Caecina in interpretando hoc interdicto versator, quare a pluribus abstineo, id monuisse contentus interdictum de Vi eum interdicto dem hominibus armatis in unum titulum coaluisse In Digest. lib. XLIII, tit. 16 i1la vero adi sis leg sua, et leg. 6 de litis aestimatione Crescente ero temporum iniquitate. minumque audacia, qua familia ar- maiae caedes facerent, aedificia ince
75쪽
atque asperiora videntur esse, ex improborum iniquitate et injuria nata sunt; tum hoc judicium paucis
hisce annis propter hominum malam eonsuetudinem, rumiamque licentiam constitutum est. Nam quum
multae familia dicerentur in agris longinquis et pascuis
armatae esse, sed que facere quumque ea consuetudo non solum ad res privatorum, sed etiam ad summam rempubl. pertinere videretur; Μ. Lucul-
derent, bona raperent , Lucullus quartum interdictum proposuit, seu verius Huno mutavit praecedens interdiutum. Illud autem cum Cremero hiso fere verbia expremum fuisse eredo in Si cui dolo nullo hominibus armatis eoaetisve damni quid actum esse dicetur, in eum, qui id feeisse disetur, intra annum, quo experiundi potestas fuerit, in quadruplum, post annum in simplum iudicium dabo M. Atqui hoe interdictum paene concinit eum illo De bonorum raptorum, Digeat. lib. LVII tit. 8. Enimvero, verba sunt Crameri, utrobique actio est praetoria, erius undamentum damnum rite datum, causa dolus malus, inatrumentum familia armatae elave, finia quadruplicatio damni, ut ovum non ait ovo similius Cur autem hoc edietum indeque nata actio postmodum ad evanuerit, ut, si Ulpianum excipias, in iuris libris ei
vix vestigium supersit, id non est dimetia ad explicandum Quum enim orta e et hia temporibus, quibus per bella oivilia nihil non lisere creder tur, i ad nniua imperium res redacta est, taenius singulorum licentiae frena
irioeta fuerant, ad quam rem non purum promit ab Augusto inde miles perpetuus Iam vero difficilis est rerum memoria, numquam posthac, vel rarissime, occursantium. Retinuisse
tamen et Seneca videri potest, qui Controv. , 5 in lex, ait, mi ut qui selena damnum dederit, reddat quadruplum, qui insciens simplum is, nec tamen insto. Quidquid vero ait, noster hic Tullii locus oppido eat memorabilia. Inde enim diaeimus et auctorem edicti de vi Maetis hominibus, et ea am eius oecasionemque proponendi, denique et tempus, quo introductum sit. Etenim ille, Terentius Varro Lucullus, id ipsi plenum
nomen, quum eos suerit cum Cassio ero . U. C. 8a, non ita multo ante praetura functus fuerit necesse est, quam peregrinam fuisse solum Asconium auctorem habemus. Quod
si eat difficultatem moveat e peregrini praetoris edicto ius inter cive disceptatum fuisse, is cogitet, quum maIis ex urbano in peregrinum aut provinetali transierint, nihil obstare, quinet e peregrino aliqua migraverint in orbanum, praecipue e delictorum materia, quae in primis ius gentium attingere videretur, adeoque Hadriani
aetate utraque edicta ininum conflata fuisse Hue que doctua iurisconsul tua inmerus in notis ad h. l. Eva. 4. OmniaqDe. . . Neriora sic Tan-rinensis; Ambrosian omnisgum Saepe
inutiles diphthongi in hisce schedi,
s. ad etiam Nd summum res ubi. I. e. ipsa respublica in discrimen ad
76쪽
6a . . CICERO Isi ' qui summa aequitate atque sapientia jus dixit, primus hoc judicitum composuit' et id spectavit, ut
omnes ita familias suas continerent, ut non modo armati damnum nemini darent, Verum etiam lacessiti jure se potius, quam armis defenderent. Et quum sciret', de damno legem esse Aquiniam δ' tamen hoc ita existimavit, apud majores nostros quum
et res, et cupiditates minores essent, et familia non magnae magno metu contineretur ut perraro' fieret,
ut homo occideretur, idque nefarium ac singulare facinus putaretur nihil opus fuisse judicio de vi, coactis armatisque hominibus. Quod enim usu non veniebat, de eo si quis legem aut judicium consti
tueret, non tam prohibere videretur, quam admonere . His temporibus, quum ex bello diuturno atque domestico res in eam consuetudinem Venisset,
Verba haec ad stimmam re . Pertinere laudat, ni fallor, ex Cicerone Violorinus in Rh. Cic. I, c. 47. A. . 6. M. Lucullus Ius inter peregrinos praetor dixit, teste sconio adorationem Ciceronis in toga candida. Frater Lucii is suit, ni narrat Pluta chus in Lucullo A. Μ. Asconius ad or laud. p. 979 GraeV. Plutarch. in Lucullo c. x. Est hic Μ. Terentins Μ. F. Licinianus Varro Lucullus, frater, non germanus, sed consobrinus, si Eutropio fides, L. Luculli, eos cum C. Cassio a. U. C. 68x, a quibus coss. lex frumentaria eremtia Cassia. id innut in Ep. ad Q. D. ΙΙ, i Pigh ad an 68o t. III, p. 3o6, et . Vertierk ad Eutrop. VI, 7. HEINRICH. - Ex imagine foliorum patet legendum esse adque sapientia Cl. Maius edidit ac sapientis. PRYR. . Hoc judicium composuit. Hoc est, poenas contra vim ab hominibus armatis illatam statuit. D. 8. Ut omnes Taurinensis, ut homines Ambrosianus, ut Omnis ED. 9. Sciret. S Ambros scirent.1 o Lexem quintam. Vide Instituta IV, 3 , et Gaium meens editum,m aro. ED. I r. Ut perraro Particula, abest a Taurinensi. Hrius Intra ramo spatium repetitae nisi exempla ex Cicerone congeris minesehius ad h. I.
ra. Quam admonere. Sic morsos idem Cicero in orat pro Roscio Amerino , as , de Solone, ni insum supplicium parricidio statuerar, ait: sapienter fecisse dicitur , quum de
eo nihil sanxerit, quod antea Eo-- missum non erat, ne non tam proh here, quam admonere videret--,. A. Μ. - Ambrosianus hoc in oet, habet videtur. II. Quum ex bino. aurinensis erbe .mariana et Milana tempora e spieit. ET . Dj0jtjgo by
77쪽
ut homines minore religione armis uterentur me- cesse putavit esse, et in universam 4 familiam judi-eium dare, si quod a familia factum diceretur; et
recuperatores dare, ut quam primum res judicaretur; et poenam graviorem constituere, ut metu comprimeretur audacia; et illam latebram tollere, ΑΜN rurrulliΑ β, quod in aliis causis si debet valere, et valet. 14. Et in unisersam Ambrosianua non habet particulam et, quae maxime
opportuetra est. inestis a uela peritis histituebatur , utrum legi quiuiae
loeus esset, a servus caedem noxamve
sererit. Ita vero Upianus, Igest. lib. IX, tu. , . , rem definit: Si servus, sciente domino, occidit, in solidum dominum obligat ipse enim videtur dominus eo disse si autem inaesente, noxatis eat nee enim debuit ex maleficio servi in plus teneri, quam ut noxae eum dedat ....cessus tamen det fierentiam fael inter legem Aquiniam, et legem nodecim Tabularum. Nam in lege antiqua, si
semis sciens doniano 'rrerm feeit,. - a m noxam eommisit, semi nomine aerio se noxialis, nee do nussuo nomine tenetur; at in lege Aquillia inquit J dominus suo nomine tenetur, non servi. Utriusque legis redditisationem duoderim abutarim, quas voluerit servos dominis in hac re non obtemperare Aquilliae, quasi ignoverit servo, qui domino paruit, periturus si non fecisset in Lege ergo Amillia solus tenebatur domi s. Iam vero quum solerent domini illanti meeptione, qua profiterentur, set eientibus, dammim a familia datum esse, seu ut ait Tullios, incio a familia laetum diemetur in ptum Lucu1lus, et in universam lamiliam , india erum ampliavit, ut doinini is familias suas continerentis. - Quod a familia. Cl. aius edidit quod neutro co- dioe suffragante. PRYR.r5. Damnvm injuria. Loena in Ambrosiano obliteratus verea sero duo sunt, ubi apparent tantum dubia verbomni vestigia. Dat panilo plura Taurinensis. ala aulem, ut Ioeum illum suppleret, hanc sententiam sic
scribendam proposuerat in damnum,
inivria si absit, inferri posse utir
ναι ipsi intuerent, etc. In altera autem editione quum manuscriptum legere conatus suisset, sic iterum edidit Damnum injuria quod I in illis quum vis debet vaflere puta valeo e. J. . ex huiusmodi damno quod vicem armatus . . . numJ. . . privati ipsi statuerent, etc. , Non multo cem
nor est illa lectio, et sere inextricabilis videtur. Si autem emron locum illam explanat Damnum injuria solemnia verba , quibus hoc judicivm designabatur sic Cicero pro Comoedo, II, in lite contestata, judicio damni injuria constituto , tu sine mecum Flavio decidisti. Ulpianus ad legem Aquilliam, Digest. IX, 24 I . lex Aquinia omnibus legibus, quae ante se de damno iniuria loquutae sunt, derogavit - , atque alibi saepe
apud iurisconsultos Cave tamen, ne credas scribenduli esse damnum
injuriin, phrasis enim elliptica est
pro vi damnum iniuria datum M. Pra
ter illud effugium , quod damnum nona domino, sed a familia datum dicere-
78쪽
64 . . CICERONIS lege quillia et ex hujusmodi damno, quod vi per
servos armatos datum esset 7 ipsi statuerent, quo tempore possent suo jure arma capere,
manum cogere, homines occidere. Quum judicium ita daret, ut hoc solum in judicium venire videretur, De vi hominibus coactis armatisve damnum dolo malo familiae datum, neque illiad adderet, NIURIA; putavit se audaciam improborum sustulisse, quum spem defensionis nullam reliquisset yη.
III. Quoniam quod judicium, et quo consilio con
stitutum sit, cognostis nunc rem ipsam, ut gesta sit, dum breviter vobis demonstro, attendite. Fundum habet in agro hurino' Μ. ullius paternum, recuperatores quem Se habere usque eo non moleste
tulit, donec vicitium ejusmodi nactus est, qui agri fines armis proferre mallet, quam jure defendere.
tur, quum alia dominis superesset latebra, qua contendebant noxam non
injuria, sed jure illatam fuisse tum Lucullus nullam defensionis spem relicturus edixit de injuria non esse quaerendum, quod adeo vocabulum in suo interdicto non admisit. ED. 16. Quod in aliis ausis. Haec et sequentia, quae Taurinensis stippediatat, ita sunt in Ambrosiano obliterata ut diligentissimos l. Μaii oculos fallerent me meliora sed non omnia legisse demonstrat imago hujusce solii PRYR. I . Servos armatos datum esset. Desiderantur septem Versus in Ambrosiano PRYR.
III. I. Fundum habet in agro Thurino Antiqua urbs Lucania fuit Thurium quamquam Acro admoratii lib. II Sat. 8, vs. o dicit Thrarium oppidum Calabriae. At noster codex habet moeriam pro Thurinum ex permutatione consueta inter ae vocalium eiusdem, aut proximi Oni: nam napud Veteres sonabat interdum titis. Citat hunc locum Quintilianua, Instit. lib. Tu, cap. 4 sub. finem tibi ait . Initium narrationis frequenter et a re fieri sicut pro Tullio Ciceros undiam habet in agro Thurino M. Tulitas paterniam . . Institutionum editio Parisiaca anni 54 habet in agro Tigurino, ut et codex unus Ambrosianus Quintiliani Verum Iomge rectius aliae editiones in agro ratirino, quod confirmant tres codices Ambrosiani eiusdem Quintiliani. Reapse quis praedium divitis viri romani inter montes Otina Helvetios, quam in Lucaniae beato agro requirat 2 A. . a. Quam jure defendere. Ita in codice certissime. Aliud agebat Cl. Μaius, exscribens quam jure obti
79쪽
Nam P. Fabius' nuper emit agrum de C. Claudi, senatore cui fundo erat amnis .aullius), sane magno, dimidio fere pluris incultum, exustis villis omnibus, quam quanti integrum atque ornatissimum carissimis praediis ipse Claudius emerat si clam circumscripsisset etiam consulari acedonia et Asia. Etiam illud addam, quod ad rem pertinet. Imperatore mortuo, pecuniam nescio quomodo quaesitam dum vult in praedio ponere 7, non posuit, sed abiecit. Nihil adhuc'. . . Stultitiam suam calamitate s3. Nam P. Mitis Litera P praenominis omissa stiit a Cl. aici, est tamen insignia P. Fabius nuper emit agrum M. C. Claudio senatore, eui agro Huius erat fundo affinis Pretio autem sane magno dimidio sere pluris, emit hariC agrum incultum, exustis villis omnibus pluris, inquam, emit, nam quanti integrum atque omatissimum carissimis pretiis ipse inudius inerat. Ita eonstruo nIliana verba Cl. inius inir editione α Nam Fabius nuper emit agrum de C. Claudio senatore cui sundo erat ansnis, Tullius sane magno dimidio sere incultum, exustis villis omnibus, pluris nam quanti integrum, etc. MIn altera vero editione γα Nam Fabius nuper emit agrum de C. Claudio a natore fetii fando erat amniam. nullus sane magno dimidio sere pluris inevitum exustis villis onmibus, quam
quanti integrum, etc. Quae interpunctio perimit germanum enaum.
4. Emis agrum de C. Claudio Videtur hie frater Appii et Publii Conser oratibnis pro Scauro, 33, cum hi sis, qdii C. Claudium ait etiam remiisse iam praetorio imperio Asiae Cis. Frum. autem et hie mentio fit paullo post. L. Μ. s. Gaudius emerat Post Claudius iacile addas, quod certe hic suit, em
6 circumseripsisse isti a. o. aios legit Deumscripsisseeetia , atque posuit imumscripsisset etiam equidem nti legi, sic edidi, neque in contextu mutilo quidquam statuo. Paullo infra anne sortasse distinguendum erat: Et iam illud addam .' Eva. . Ponere. Pecuniam onere et eo eare sunt verba iuris, et pecuniaria, ni vocat Quintilianus. CRAMRR. Homo pecuniam abiecit in praedici conditionis deterrimae, quippe quod pretio emerat Insano Hoc orator ait ad rem pertinere; quandoquidem hine
hominis stomachus, et rursum ex atomacho facinus. ΗΕINRICH. 8. Nihil adhuc m. . . Desiderantur decem versus PRYR.
s. Calamitatem Ct .maius legit ea-lamitate, atque ex ingenio supplevit: sivstitiam suam calamitate vicino meorrigit Perplacent ista; at ego legi eammuatem, neque in contextu mutilo quidquam muto. PEYR.
80쪽
vicinorum corrigit, et quod stomachum suum damno Tullii explere conatus est. Est in eo agro centuria ', quae Populiana nominatur, recuperator quae Sem
per m. Tullii fuit, quam etiam pater possederat '. posita esse Α, et ad fundum ejus convenire Ac primum, quod eum negotii totius et emptionis suae poenitebat, fundum proscripsit Eum
autem emptum habebat cum socio Cn. Acerronio, viro optimo δ' modum proscripsisse T. Ho-
xo Centuria. Vox illa primum spatium entum iugerum indicabat, mox pro ducentis est usurpata. Sic enim in Columella, I, legitur: . Centuriam nune dicimus, ut Varro ait, de Ling. Lat. TV, 4 ducentorum jugerum modum in olim autem abeentum iugeribus vocabatur centuria; sed mox duplicata nomen retinuit. Ex aliis etiam qui de agricultura
scripserunt, agnoscere licet, centuriam nune quinquaginta, mox dueenta et decem, mox quadringenta
iugera continuisse Mon de Licent. Constitnt pag. 1s4, ed. Goes . . Ex variis illis significationibus onjicere
licet, verbum illud nonnumquam indicare partem ruris non certis desinitam limitibus. Hoc senati in loe de quo agitur est intelligendum; namque
spatium terrae non mensura, sedi
evitari quodam nomine designatur. ED. xx. viliana. Ita codex , atque inrichina ex eo ectura Cl. Μaius legit Populiana, uti inserius te hahet eodex. RYR. ra. Quae semper Codex evi; mhilo tamen in codice essesne, maxime enim sunt assium literae E et .
x3. Possederat. Ita mutilam vocem
optime supplevitCl. Halua Desiderantur undecim versus PRYR. 14. Poste esse Auguror contextum insmodi suisse hin s eum statuit illa arva usurpare viderat enim in vicinia postis mae, et ad fundum ejus convenire. PRYR. 15. Fundum roscripsit Frandum proscribere est venalem ProPonere. A. Μ. - Acerronio Par nomen est in lapide Ferentini apud urat rium, Thes. Inscript P. 1621, o, et in fastis consularibus ad a. 79o PRYR. x6. His v. . . . utilam vocemiis. supplet G. Hus, ut sit ope o. Desiderantur undecim versua. PRYR. x . Modum roscripsisse Laenna
ante haec verba pomi expleri in hanc sententiam: . qui tulit indigne, quum audisset, istum auo arbitratu et a voluntate totum fundi modum pro- aeripsisse in Nam Fabius videtur secisse, ut socius queri posset tamquam illa apud Plautum in Trinummo, I, 2413o: α Quia ruri dum sum ego unos sex dies, e absente atque inaciente, inconsultu meo, di ve Iia hasce inseribit literis, Proseripsit tabulam, ae sandum vendituru' ex nota 1-- mula. Vid Epist ad Q. D. II, 6, et de Ome. 13. . in Brimori Seleci. Antiq. , , et G. Cuper otia. I, I . Inscripserat iugerum numeram quo modus agri demonstrabatrae. Vid. Digeat ut de aci empl. verid. XIX,