장음표시 사용
301쪽
sint fiuctus diuini, vendi non debent,
egrave 33.q. 9. & authoritates D. υ-fos. Se D.Gregori refert. Alii vero asserunt, attento iure diuino, posse Principem vendere officia temporalia, quia sunt per se pretio arstimabilia , nec aliquid spirituale anne κum habent, praeseserre tamen magnam indecentia ac detrimenta,quae ex tali vendition sequuntur.3 De Iure naturali, seli gentium , officia vendere possunt Principes, si digno venditio fiat, secundum aliquos, κquo sunt in Principis Patrimonio, &humanis contractibus subduntur; Alii
vero negant, quia Princeps istorum onficiorum non tam est dominus, quam dispensator, seu administrator existat, eaq; dignioribus distribuenda sunt; ad hunc enim finem omnes redditus Regni instituti sunt, ut ex eis iustitia adisininistretur, & Regnum defendatur, &sie de iure gentium haec vendi notia posse, fundat,ac probabilius ait cit. D .d.g. 3 peγ tot.
4 De Iure politivo, prohibitam est
eorum venditionem dubitat nullus, &plura iura exclamant in Lunis. D.ad ι.IυLde ambitu, I ancimus 6. c. ad ι. Iul. repet. & Iustinianus in aureo tit. Auth.
etiam maximis poenis inflixerunt caia praesumentibuS. Nulla autem ferε benh institu Respublica est, nullus fere Princeps, qui non lege cauerit, ac prohibuerit, ne iustitiae ossicia vendantur,ut memorant supra laudati DD.s Et sic de Iure Regni nostri Neap.
eadem prombitio adest,& maiores rinae ementibus dicta officia eum administratione iustitiae sunt statutae. Primo est consit. Regni, incip. Puritatem, subtri.depraestaud. Sacram. Baiia. Secundo adest cap. Regni, Item recipiant, sub ru-hrrc. de iuram. ρν f.ab insic. Tertio, Rex Alphonsus I. statuit poenam morti , MIevitur in Cap. ct Prurat.Nωροι.fol. . vers. btatuit etiam,in . Quarto adest Pragmatica edita per Inuictiss. Imperatorem Carolum V. anno 133ω quae
est pragm. 2 .de Isciat. quae kr probib. ubi non sollim prohibet, quod officia praedicta per Regiam Curiam, & alios
vendi non possint, nec emi, ita ut conferantur tantum personis dignis ; sed contra facientibus imponit poenam priuationis , eaq; alijs conferri possint,& pecunia pro venditione data , amittatur, & applicetur pro medietate Hospitali Incurabilium, & pro alia Regiae Curiae. Demtim adest expressa declarotio pereunde Augusti CCarolu U. annors o. facta in generali Partamento, tunc peracto in Cap. .de recensent Reg.
Author hic n. I S 6 Et non solum penarum formidino, sed etiam ut periurii reatu homines a tam improbo commercio compescere
tur, prudentissimi illi Legislatores statuerunt, ut in ingressu officij iurare deberent solemniter officiales electi . ab eis nihil datum , nec promissum fuisses, pro dicto ossicio obtinendo, & de iuro communi forma iurameti praulicti po
rabbis, praesertim in F. iuro quoque. De Iure nostri Regni iuramentum prς- dictum demandatur in L consi Purata. tem, & expressitis in L p. Regni Regis Caroli, inci p. Item recipiant, quod fuisse confirmatum per Reginam Ioanna, in cap. inci p. Statas Reipubl. in K. Item, quod praedicti inciales, tradit Ambo hic m. t at se in Pragm. . de inciat. in his, qua eis probib. 7 Et quis nescit, maxima cum ratione omni aetio praefatam prohibitionenia. adfuisse , optimumq; habere finem , ut se ilicet offensiones Dei, oppressiones
Ciuium. Regii Patrimonij, imh omnia
Regnorum destructiones euitentur Naprinio cinentes ista officia, cum emantqlla, non ut ministeria Reipublicae, sed, ut haereditatem sibi utileni, exerccbunt illa, prout postulabuiu priuata ipsorum commoda, & mu Ito carius venderi curabiis, asiod parui cita erunt. luaprd-
302쪽
eo datum es, triplum, magis autem , in follicitudo de moWibus, nullaint de vita oportet veriuι diri, decuplum erit, quod discusso ined illefolummari dignus, quia subiectis nostris exigitis, O ex hoc dare pretium sceris, astimem , ut D. Miam Pisas imminuiιών ς Nam ea, qua Gregoriar inquit lib. 7. epist. Ita. Sia- oportebat in Fisum inferri, eo quod ad- arto, O alijs Gallia iam Miscopis cotta
pem faciem nobis collatorem, inopiam i Auro ρ fa es, au o venalia iurasias, qua per imum agitur, nobis reputat, Auri. Im sequitur mox e lage pudorio e. Et demum Imperator ipse conclu- ro Et consequenter pereunt hac via triadit, ut ex hac causa omnia mala orian- Republica studia literarum, & virtu-tur; quia dum delinquentes sua crimi- tes; haec enim officia sunt virtutum, &na a iudicibus pretio redimere sperat, meritorum praemia,& Principum obli- eges, & Iudices quoque contemnunt, satio est ea benemcrentibus concede-α per pecuniam evadunt impunes, ut re, ut latissimε probant Marque e in legitur in Auib. Iudici Me quoque a Gubern.Cbris .lib. 2. p. I. Reg. Valen sufam euius aurea veiba transcribunt lib. I U. 82. a num 3 3. adsqq. Solo
S Probant susE ex variis Politicorum non meritis sperant homines se oscia, auctoritatibus, ae San rum Patrum, ac dignitates consequuturos, nec stu- praeeitati Autliores id, quod paucis diis, nec virtutibus inrumbunt,sed pe- verbis edocuit card. caietanar infum- cuniarum adeptioni: Quid en a veri Venalitas: Magistra rerum ex- πιι iam pam caret, tanis mox arte ea.
perientia nos Meeι ouas m si Rempu- rebiti Micam, ubi sieta υenduntuν. Vnde re- Adeo, ut quidam Autθον testatum reli- Oe Alexandeν Seuerus Imp. inquit:Ne- querit, quasi vaticinio sub fine munis osse es, ut qui emat, vendat et Ego no a di trium poti s mum fore penuriam, vi-μιiar mereatores rite tum quod a rorum doctorum , metallorum, & Iitiar, damnare non possum ἐ erubesco enim snorum 1 Et sane punire eum hominem, qui emiis, ct ven- - uir virtutem amplectitin ipsam, it, referente Lampridis in eius vita. Praemia tollas λ Vt recth cecinit 9 Denique nullum malum Reipubli-. Iuvenali auri Io.cae maius accidere potest, quam, ut Et Ouid.lib. a.de Ponto relatus a Simaa.
praemium conuertatur ia pretium x cade Repub lib. 9.eap. ro.
de Rempublicam duabus rebus con-. Ipse decor recti cti, ramia desine, tineri dixit Solon, praemio, dc pqna, Νυ mouet,ctgratis uniteresstprobis. dum pecunia ossicia non obtinentur a Nutriunt namq; praemiorum exempla melioribus, de utilioribus Rei p. sed 1 vistutes, Cosso .lib. I .epi f. I 6. ieeνο lib. ditioribus, quia, ut benε considerat . I. seu quaes. Et sic oportet,subditos caietanus, digni non consecent pretiux a Principibus spe praemiorum prou sed iudigni supplebunt merita pecu- cari, ut expresse cauetur in taurifWH-nijs, Vel ex tunc argentarios, nummu- tos 23.C A M. diuersi . &inhr. larios, cerdones,atq; alios,professiones C. de ossess. ω domes. Iusinianui in in foro sordidissimas obire iolitos, ma- promio Instit. S. . Sublatis praemijs, sistratuum insignibus ornatos cerne- Scholae frigescunt , quibus sublatis remus,Boe el.de publi .iuic dissutfr 1. barbaries sequitur, Resputilicae in- vers Imo retio. Ouid peν boc aDud via tereunt, delicta grassantur, ut monent
ruri ni , υι nulla de actu probatio, nulla Herman. Lat herus de cego lib. I. cap. r .
303쪽
quaest. I. num. 8. O 9. Faxit DEUS, vili aec ab hominum memoria deleantur, utq; collabentis iam virtutis status restauretur, quod Catholici nostri Regis cura, & munificentia futurum sper mus, ut probε inquit Reg. Tapia in an
xi officia vero pubrica, quae non habent iurisdictionem, seu Iustitiae administrationem , posse a Principe venVdi, admittunt praenarrati DD. ut sunt in hoe Regno illa Scribae Portionis, Generalis Thesaurarii, Cuidoris maioris, Secretari j Regni, Regiarumque Audientiarum, Perceptorum Prouincialium , Dolianerii Dolianae ApuIiae, di similia, quia ossicia praedicta noria vεduntur proptΘr aliquam iurisdictio. nem, quam habent annexam, sed propter temporale emolumentum, quod ex ijs percipi solet, ut propter honore, propter praecedentiam, propter salariuannuum,quod inde consequuntur,imo improprie ossiciales dicuntur, ut pro
Ia Et de Iure Regni nostri suadetur cx d. Pragm. a. de .cial. O bis,quae eis probib. ubi statuitur, quod ossicia deputata ad lus itiae administrationem, vel perceptionem pecuniae vendi non possunt; ergo a contrario sensu, caetera officia vendi poterunt; Et clarius declaratum anno I 34 o. ad supplicationeri Regni ab inuictiss. Imp. CaroloV.coce dendo licentia, ut omnia officia vendi possent etia ea, qui perceptione pecu niae concernunt reuocando in hoc . . Pragm. a. cxceptis tantum ijs , quibuς ineumbit Iustitiae cura,& aliis, ex quo rum venditione posset Regi,aut Regno sequi damnum, aut praeiudicium,ut legitur in Generali Par lamento annorygo. in cap. 4. ineip. IIem, Penbs, 1nter cap. O Pritii Cisit. Meap. . t 28.&tradunt Reg. Rouit.in d pragm. I. n. I. in e , Imbrian. in t s. de Iudire Regni
nostrum hic n. I . I 3 Et sic anno Iss g. existente Pro- rege Ili. D. Iouce Maseiqueκsu it facta
per Regiam Maiestatem Philippi II. diuisio officiorum , quae scilicEt officia
possent vendi per Proreges, ut pretium iii eorum beneficium cedat, & quae erant vendenda per Regem, testen sero Aurbore hic t ne, ut longa serio habetur in Pragm a. de o Vs ad Reg. Maiest esus; Uue-Reg. collat. spectant. Ru.M Pbilino dissert. c. I 3. num. 78.
i 4 Sed in his etiam niseijs praefatia
procedere pilurimi asserunt, quia licet administratiotiem Iustitiae non habeant
annexam , nullum tamen inuenitur officium . per quod subditi non graue tur, si Iustitia non ministi etur ut in ter
nes superius expensae procedunt, itia omnibus officijs, ex quorum venditione sequuntur exactiones iniustae,& alia
specie de praefatis officiis, Morifu.cap.
is Posse tamen dictam venditionerrisIieite fieri cum aliquibus circumstant ijs, tenent plures Theologi apud Dia
n. 1 F. Prima conditio est, ut vendant, quantum fieri potest, digniori. Secunda, ut pretio modurati cimo. Tertia, ob Reipublics utilitatem,& nccessitatem, Istae coim circumstatutae inalitiae speciem, quae aliter ossiciorum venditioni
304쪽
Inerat, tollunt, de licitam venditionem reddunt; tum ex probabili Populi voluntate, tum etiam, quia, quod non est licitum in lege,necellitas tacit licitu. 36 Quae locum sibi vendicant in Principe Supremo Superiorem non recognoscente, non ver5 in inserioribus, scilicet, Comitibus, Baronibus,& Ducibus , qui licet ex ptiuilegio possint
ossicia conferre, non tamen illa vendere potant, non obstante quacumqἰ an is contrarium consuetudine,nam n5 pose
sunt in hoc dispensare,sed debent se
Dare leges, ut Omnes uno ore fatentur.
Et in hoc Regno disponitur in Pragm.
4. incip. Eι inter alia inubiis. de Baron. ubi Capitia . late rem. I.de Baran. ἀ n. I .adseqq. R .de Fonte d. it. 3. de elem cisi. num. aa. Moses ad Consuetud. Aea'diar Iaap. 6.num. I 8.O I9. Vii. de Proreges non posse vendere ossicia, late fundat Diana d par.6.t Ly. 6.refol. 3. ubi refert P. Hernandum de uendo- aetas Soc. Iesu in peculiari tractatu do hac quaestione ad Em.Camitem de L mos, tuc Proregem Neapolitansi,dub. I. posse tamen vendere oscia, quae noria concernunt iustitiae administrationem
cum licentia Regis, quapropter dubitat esse numeranda cum illis ossicia , quae vulgo dicimus , Maedro di Camispo , Sergento Maratore , Capitani d Infansreia , Capitanι di G alli, capitavid armi, de similia, quia iuriHictionem exercent in milites,de subditos. Si vero sint ossicia, quae non habent
iurisdictionem annexam, posse Baronexilla vendere,si ex consuetudine hoc eis Permittitur, ex Reg. de Ponre decis37. conc Iudit Mosses. d.cap.6. num. 1 o. sed
quia venditio ossiciorum est turpi mma, & Rei p. perniciosa, ideo consue ludo illa vendendi rationabilis mini-mε videriar 4 8 optima est distinctio Reg. de Maris.
ind.cap. 28 3.num. D quod, quando volentes oscia vendere, Superiorem recognoscunt, prout sunt omnes la Regno , qui a Regia Curia emptionis titulo ossicia su perius recensita assequuti sunt, di tunc, si idem ossicium pecuni mediante cum Regis assensu , in alium
transferre volunt, venditio permittitur , ex LCap. grat. Vel ille, qui ossicium ad pecuniae perceptionem destinatum a Regia Curia emit, illud no vendit, Rd pecunia mediante occupata Ilos in ossiciis , quorum sunt multa in Gen prati Thesatiraria, & ossicio Scribae portionis huius Regni,de hoc no licere fundat ibidem num. 6. 7. imo inquit, quod extitit prohibita υenditio in .. cap. 4. diim ibi Imperator excepit ossicia Iustitiae,& alia,ob quorum venditione Regi, aut Regno polIet sequi damnum , aut praeiudieium, & sic damnum sentiret subditi huius Regni, quia emeates decuplum extorqueret. rq Siuὸ non possent vendi illa officilia, quae ad immediatum Reip.gubernium
deseruiunt, ut sunt annona, aliaqἰ on evra, quae licet iurisdioionein no habeat annexam, possunt nocere, I prodesses, Reip. secus vero, quae non immediate deseruiunt, ut sunt Ducatus,Marchioin natus, 3c similia, ut exponit Io Baptista
io Sed hoc ipsum contra corunde io Titillorum decus est, vilescentibus,obeum abusum,nobilitatis honoribus,dutituli collocari non debent, nisi super celebri Ciuitate,& in personis magnatibus, sed hoc recessisse ab Aula inti Regno nostro, in quo copiosus est eoru numerus post Frecc. Tasson. δκ alios scribit Cons. Roccus de in . rubri IT. g. . a num.98. Unde dum fuerunt rari, de
dignis impertiti inuerunt O gloriosi, nucautem esses, ct obsisti, ut ad rem pridem se ripsit AEmilius P lias in Miltiade, ac de Equestri Conchiliato torque, apud Gallos, postquam indignis is
communicari caepit,Praeses Tuanus lib. II.bol. ex militari dicterio ait, esse illum, non l.in Oxtium υirorum insigne sed bestiarum collare . Quibus assinia alia habet Gabriel Bartbolomaeustib. 2. L .vbi de Equitibus S. Spiritus ; Prudensius Sando lius in Carolo U.lib. 2.g. 3 s.
Odseqq. Εκ quibus, no licere Equestres habitus vellere cotra statuta eorundem
305쪽
w8 Nicolai Caietani Ageta I.C. Parthen.
s V M M AR I U M. OF ia vendibilia, an in tegitimare
O ia Regalia, concessa pro haeredibus, cisuccesseribus, in perpetuum, Sc inisburgens alicum, an alienari, obligariuue ρο t absque osensu, vel ad alior trans re hare des, quam qui iuxta Re.gni leges adseudalem cce nem adomitterentin t Recensentaν R egis literae, huius eontra uersia declarativa. ct casus nuper o
cursus in incis Magistri Rationalis Regia Sicla suerse ; TranscribiιωριFileale Responsum , aduersus Hora iii Montani opinionem- n. 6.ad I7s. Et quid fuerit μν Mi Com. Atermina.
x π Udicatum refert Author noster hie, J quem allegat D. Didae. Botero in tract.dedecoct. deb. c. I t. I. Uu. 3 4nu. 7. quod Dinia ista, quae vendi, aut cedi poIIunt, imputamur in legitima, quia sunt in bonis, & de haereditate,&
di post censes. ad Peregr.de deic. artici 3 6.υerfIertio addasinia. a 6 8.con . simar. obfeminae Reg. Rouis. ωὐ. Io. n. a 3 Iib. 2. D. Ignat. Gastone discept. AP. II .num. 66. ubi ampliat, etiam si ilia venditione requireretur assensus,dummodo facile sit illum impetrare ι Et IM Bux.de Thoro in compenideos paria .verb. O ium emptum a patre, pro se, er iis nominando, tradit, quod sequuta nominatione per patrem, imputabitur in filii legitimam , & portione , eiusq; valor attenditur tempore mo iis patris, conss.Staibanum Lys. num. 3 q. lib. I. a Sic etiam ossicii pretium venit in collatione bonorum, iuxta text. in pecula. zde eoliations. I. Mod an id, D. de collat. Va sci inpraxipartis. cap. I 3.
ossicio nouo per patie acquisit ibi, de post eius mortem suis haeredibus. 3 Prout inter cohaeredes, venit comis municandum iudicio familiae etcisca
4 Similiter, si inter coniuges est conistracta societas, pretium ossicii in ea comprehenditur, Giuria ad consuetud.
s Fit tamen e ollatio,id imputatio habito respectu , non ad summam, qua empta fuerunt Oiseia; sed ad id, quod
6 Qua in re transcribendam duximus doctissimam fiscalem allegationem elucubratam ab integerrimo R. conss. Dom. Francisco de Andrea, nunc prae
306쪽
clarissimo Ren Fisi Patrono , nunquam satis pro meritis laudato, sed
omni aeuo memorando Iureconsulto.
Ad interpretationem Regiarum Literarum editarum, Anno I 66 .de exequutarum per Coll. Const. Anno I 67s. Quibus fuit declaratum, officia, quae sunt de Regalibus S.M. quamuis con cessa pro haeredibus, & successoribus in perpetuum,& in burgensaticum,non posse alienari absque assensu . Nec ii iis successionem deserti, nisi iuxta Regni Constitutiones, & Gratias ei der
Regno concessas, circa successone
in bonis seudalibus. Quibus estenditur.
I. Regias Literas, tanquam declarantes Ius , comprehendere non minus casus praeteritos, quam futuros ; It aut de iis disputare amplius non liceat. II. Male alterium easdem reperisse communem opinionem, siue conluetudinem iudicandi contrariam. Quin ne unum Doctore in
afferri posse, qui in terminis nostrae Con
Bitutionis, ante Horatιum Monranum mi
trarium scriptillet. III. Contrariam opinionem Moulani nullo Iu
ris fundamento niti. Et tanquam commu
niter improbatam , 8e pluries in nolitis Tribunalibus reiectam,tempore Regia tum Literatum , non metu ille nomen Opini nis, nequidem probabili
In causa decidenda in Regia camera, in Atila Cedulardi . Coram Specti D.Regente Locum tenente R. Camers D. Sebastiano Cotes, D. Regente, Regisq; Cana. Praesidente D. Nicolao Galcon Causae Commissario , & DD. eiusdem Camerae Proeli dentibus D. Octauio Capycio Scondito, Fr. Antonio Andreasso, & D. Adriano
Paleotta Actuaritis. Et Literas Catholice Maiestatis optire ine recordationis Philippi lv. Anno I 65 .deciaratum legimus, ossi ia quae sunt de Regalibus, quantumuis concessa pro haeredibus , σ successseribus tu perpetuum , de quod magis videtur, etiam in burreuaticum,
nec alienati, nec obligati polle sileailansu; Nec ad alios haeredes transire, quam qui iuxta Regni leges, Gratia'; eidem Regno cOcellas, admitterentur ad successionem seu dalem. Prout eas legere licet apud D. Regentem de Philippis, post dissertatiouem 39. suarum issertationum phalium, Ae D. Regale Marinas
nis anni 1674. 8 Eaedem literae suerunt repetitae A. I 67s.
iustumq, ut eiusmodi declaratio adnotaretur omnibus ossiclorum concessionibus eou', factis,exceptis obtentis titulo oneroso;quorure spectu R M. nil voluit innovari. Et per Collaterale Contilium exequutae,insertae fuerunt in volumen Pragmaticarum, pragm.UM lima de ossici ad R.M.collationem spectantibus, visima compilationis.
V Noluisse illis iustissimum Regem ullum.
Ius nouum inducere, sed tantum tollere disputationes, quae oriri potiatilent, ob praetensionem a nonullis excitatam, ut eiusmodi officia possent alienari absq; astensu, de immunia ellent a periculo deuolutionis. con sat ex earundem prosario. A mi noticia ba llegado, que muιbas personas, que ban obtentilo de mconcessioue de oscios . que sua de mi Regalia , lienen preteucton de poderios e genar benescis de perso as estraveras , sic mι Regio assenso, con pretesta, que la conceson pares ahecha en burgensatico. Y queas mismo no et aus et Os a tis deuoluciones, en los euos permitia dos por las i es. Ac per consequens eoi utile
Ius declarare,non condere, Ouliat ex ios verbis . Conueniendo proueer de remedio en esto, ha paresido declarar , como en Utraud de la
pruente declaro . Quin ipsain declarationem processisse iuxta peritiorii, doctioiua; Regni Prudentii sentetitiam. docemur ex iis: Apro-uando la opimon de los mas peritos. γ docto, deesse Reyuo, que los que uenen los dichos ossicior n) paedan assissiarios, v transterarios a otros sinque primero obterian de mi et Regio assenso; cunque la concesion pareua ecba en bur Ieαμ-tico, y en perpetuo. T as V Vino que quedaufuluas , γ ilesas las ravnes de mι Regio Fifoen los casos de deuolucroues. δ porcausa de delictos, oporfalta de tegitimos succesores. Atq; ita procedere secundum vera, rectamq; luris rationem, ex iis, quae sequuntur; Pues elausula puesta ea las concesones de fetidos. ooscios, no puede por termin's de derecbo. comprehender a los herederos, que son de lodo pudio Pp a ex
307쪽
co Nicolai Caietani Hyla I.C. Parthen.
οι raneos. Nec aliam fuisse regiam intentio. io ne in in concessionibus eousque factis, aut quae in futurum serent, testatus fuit ipsemet
Rex in principio. r porque mi real intencioni amas De . que los concessionarios de dichos officios pudiesen diDoner rellos , sin mi regio af- senso. Et iterum versus finem i Naviendo sido estu mi real intention agi en Ias cocessiones ecbar hasta a qui, como eu las que ad late se biperem, 1 no en otra manera. Quod non magis de ipso Rege, quam de alijs Praedecessoribus intelligendum; od unicum sit Imperium, unaq; regia dignitas, quae in omnibus laccessoribus eade, bene ostendit D. R. de Philippis dissertiqo.ηu. 6 .per plures sequentes. Vnde pendet, quod apud Politicos , in Regnis benet insit tutis Regem nunquam mori. Quasi nou alius fit, qui actu resnat, quam qui olim regna
1 i Em apertissime decisa a Supremo Ptii
L . cipe, a quo omnis lura interpretandi, di condendi potestas a mirum , adhuc in dubium reuocari in re, de qua agimus. Magi seque mirum , quod Regiam declarationem velint non respexisse casus praeteritos, sed ta- tum suturos. imo Hr eam inductu lus nouit, contra veteris Iuris receptam traditionem. de
consuetudinem in hoc Regno iudicandi. Vt hinc ad praeterita reserri non posse Partium Patroni repetita scriptione, secuti assit in
xx Quod etsi nimio eorundem in causam
asse elui nos tribuere decet; non male tamen
operam collocatam iri credidimus, si quae ad
cuncta, quae fuerunt allegata explodenda voce coram doctissimis Coni maioribus, in m
dium adduximus , scripto quoq; prout per
alias occupationes licebit, eorundem censurae exponeremus . Vt hinc pateat, & causam,
de qua agimus, omnino iuxta Regias literas iudicandam ; Et per eas nihil noui; nil, nisi iuxta veras, receptasque Iuris regulas, minimine'; nostrorum traditiones constitutum, Quod ut facilius assequa imir,sorensi stylo, Et absque ullo verborum ornatu , procedendum duximus per infra scriptas conclusiones. Sed prius erit factum enarrandum; Quod stilcm continet annorum ducentum. Facti Narratio.
i aD ossidentibus Iacobo, Fabritio de Risae cardo fratribus, antequam hoc Regnum inuaderetur a Carsio VIII. Francorii Rege, ossicium Magistri Rationalis Regiae sicia Ciuitatis Auersae, ct Casalium. Quod consistit in Iure ponendi signum, seu regiam implesse
sonem ponderibus , & mensuris reru vaena
Eum, exigendiq; poenas a cotra uenienἰibus. Obtinuit Fabritius a Gallo Rege , post illius
aduentu in , concedi sibi etiam illam porcimnem Ausdem ossicis, quae spectabat ad I acobum fratrem, praetextu, quod filius Iacobi sequeretur partes sui legitimi Regis Ferdina di II. quem Gallus Regno expulerat. 33 Restituto dein in Regnum Ferdinando, e demq; paulo post defuncto , absque liberis, porreetae fuerunt preces Rex Federico , qui illi successserat, A. iq99. ut integrum ossicis, vice versa, concederet Ioanni praedicti Iacobi filio. Tam scilicet portionem ipsius Iacobi, qua fuerat spoliatus a Fabritio . quam ρογtionem , qua prius gaudebat idem Fabritius'. Ex causa , quia cum dictus Fabritius non haberet filios legitimos, ossicili spectabat ad ipsas Iacobam. Ioannem. Eoq; fortius, quia Fabritius nullam suae portionis obtinuerat consimmationem a Sua Maiestate. Vt omnia enut
ciantur in priuilegio eiusdem Regis, f. q. D. in ku. fol. s. o princis 3 ut hinc constet ossicium , eo tempore , fuisse habitum , tanquam deferendum Iur
Sanguinis; dum ob ut sectum filiorum Iegit,
morum, etiam vivente polles ore, considera. batur tanquam peruenturum ad iratren ,
sia trisque filios . Nec non considerabatur. tanquam direcium dominium spectaret ad Regem, dum Fabritius, a sua portione decidii te dicebatur, quod illius non impetras leta Rege confiimallone; omissa ratione quod per concessionem obtentam ab hoste,cecidis.set ab omni Iure , quod prius super eo his bat. Forte propter indultum, gratia'; concellas pro bono pacis, iis, qui contrarias partes fueram sequuti.
io Annuit petitioni Rex. Et intuitu seruiti
rum Carinalis Visecancellarij, cuius nomine fuerant preces porreeiae, dixit se donare, conis cedere , oe gratiosd elargiri praedicto Ioanni, suisti ne baridibus, successoribus in perpetua, dictam medietatem Fabritis, ac totum praedictuoscium. De eodemque se illum investire prout moris. Quam inue si ituram robur voluit ii here verae,realis, corporalis traditionis. fol. 3. in fit. t. tit. A. Quam veterem esse sot- mulam , qua nostri Reges utebantur in studorum concessionibus , ante introducta
sormulam prδ barcibus ex corpore, Et qua etiam post illam inuenta, promiscue usi sunt; od altera ab altera, quoad qualitatem haeredum non disserat, non ignorant, vel qui primis labijs nostro tuin scudorum leses degustarum.
Hinc virtute huius concessionis, successit Ioanni de Bucaris Ascamus filius. Asianius, quod donnnium ossicii, iis temporibus . non ambigere: ur spuctare ad Rege. non obstante concessione pia haredibus in se
308쪽
petuam, ac obinde illius teneretur petere co- a Caesare, ex testamento nullo, nisse post il- nationem, eam A. 339.impetrauit a Diuo lius mortem , integram adipiam delatam Carolo U. Caesare sol. 6.lit. C. ab intestato, ac proinde nihil de ea disponi Ipso mortuo, Fulvius eius filius eandem potuisse in beneficium, nec Virgilia, nec C iterum confirmari obtinuit ab eodem Impe- roli, ratore, A. 13 IsoL7. . A. Et per Fgerum Consilium fuit, eodem anno, II Demum A. Is 6 i. idem Fuluias, tempore datus termin 1 in causa , Et interim decretii, It Dueis de Aleaia , ossicium vendidit Uinis ut bona remansa in bareditate Io: Dominici. eentio, er Bernardino de Mauro patri, Se filio, pro ducatis mille, di quatuorcentum Et cum ereces porrexisset pro assensu. Nunquam enim suit dubitatum illud sine assensu non
potuisse alienari, Collaturale Consilium non censuit illum concedendum,nisi habita prius
consultauone, a Reg. Camera. fol. IO. di .lit. F.
A qua facta relatione, posse concedi ,DLI3.suit praestitus, A. Is 63. Uincentio emptori nomine S. M. sed ex gratia Deciati, ' considera. tione sincera deuotionis, Er sidei eiusdem Uincenti fol. I ι .in princi Is Succellerunt Uincentio de Mauro eiar fili, Qui A. I 38o.cum idem ossicium vendere voluisset Io: Dominico Comestabulo pro ducatis tribus mille , similes porrexerunt preces pro assensu, Excellentisi. Proregi; illumq; pariter obtinuerunt, sed addita claulula, Fιdelitate regia ,seudati quoq; feruuio , atque adoba, re.
gisque aliis, ct auerιus Iaribus semper saluis.
huiusmodi ossiciorum venditionibus allentiri; de qua testatur amicangelustraa.de regia. o M.quast. Io. n. 3 I. vers. Sed bis videtur. Qua-uis de eiusmodi potestate dubitet, num. 13. Etiamsi ossicium esset irregulare, & asteratu Pro haeredibus, vinu. 13.vem Sed pradictis. et o QEd mortuo Io: Dominico Comestabula
O absq; liberis, superstitibus Caesarefratre, de Aloysia sorore; praesumpsit Casar eidem
succedere, non tantum in ossicio, sed in tota haereditate ex testamento. Et decedens postea absque liberis superstite ν irgilia Longo v x re,illam instituit haeredem, tam in bonis proin Pris , quam in peruentis sibi, ut putabat, ex haereditate fiatiis. Sed omiu m, cuius crede bat incapacem isminam, reliquit titulo legati Carolo Longo Uxoris fratri di, ea tamen lege, ut emolumenta cederent in beneficium Uxoris. ar Hac voluntas caruit e tactu . Quia licet per M. Curiam sui siet ordinatum decretum praeambuli. A. I 6o3. in bene sicium P tu ilia ex testamento, de υι immitteretur in possesonem
effici, Carolos , virtute legati; opposuit sesambobus Alosia soror Io: Dominici, o Cain saris; Institutaq; lite in S. C. de nullitate testamenti conditi per Ior Domιnicum, praetendit illius haereditatem, tanqua nulli ter adita
ipsumq, ossicium locare tur nomine s. C.: a Compilato termino , reque per plures amnos,adhuc non decisa; ietilia longioris morae impatiens. a. 6tq.transigendum sibi duxit cum Io: Th. Carillo silio, σherede Atodisia; acceptaq; obligatione de ipsi soluendis
dotibus , dc antephato , quae sibi debebantur super haerealtate Viri, cessit eidem Io: Thoama, quicquid Iuris super ea habebat.
Qui cum ideo petiisset se immitti in possessionem omnium bonorum haereditatis,tim Caesaris, quam Io: Dominici, de lignanter dicti officii, opposuit se Carolus, allegans osscii proprietatem sibi, non Virgilia reluctam . Nihilq; ideo praeiudicii sibi , ob transacti nem ab ea initam, inserri potuisse. Vnde S.C.
decreuit . ut procedetur ad expeditionem eausa
nullitaris testament, , firmo manente sequestro. Resq; usque adhuc, post nonaginta fere m. nos , mansit indecisa. Liberatis interim simctibus officii creditoribus Ioannis Dominisci 3 Interea defuncto Io: Thoma Caνdisio sitio Alosia , qui haereditatis cessionem obtinuerat a Uirgilia, successit ei Carolus eius filius.
Eidemq; de iuncto absque liberis, A. 16 6.
successit Hippolyta Feriana mater, abini stato. A qua, . . t 6 8. allegatur inuitutum haeredem Iosephum Diotiaccresca ex tr eum.
Cui, A. I 68 2, successit Horatius eius filiui; Qui unus est hodid, ex concurrentibus ad diructum ossicium.Cum ex alia parte concurrane descendentes a quond. Carolo Longo. :lseus, cum nullam haberet notitiam ossi-Γ cium per tot annos,a nemine possider , locariq; nomine S.C. petiit A. I 67 3. citari aselius possessorem ad ol tendendum titulum , Ρι. i. Comparuitq; Iosephus Diotiae cresca
allegans ab ipso illud possideri , titulo successionis 4 quond. Io: Dominico Comessabulo. per intermediam personam Aloysiae illius s roris; s ab anno ioo I. sutile suppolitum 1equestro, Ordine S.C. ad instantiam Caroli Lo-δbi, praetendentis in eo Ius, virtute legati eidem relicti, is pradicto Cesare Comestabulo,
Is Re, de more, per plures annos silentio te
ista, petiit piscus An. 169 o. ve assertus posse Dsor doceret de descendentia 4 Io: Dominico C m tabulo, fol. 3 a.di. obtentoq; in eam rem decreto , fuit replicatum de descendentia conis
stare ex procesibus S.C. DL 3 6. vnde, Fiscus, facio
309쪽
t acto prius seque si romam: ne R. m. fol. 33. Visi sq. processibus a S.C. transmissis, pttiit declarari ossicium vacasse in beneficium Resiae Curiae, saltem ab anno I 636. quo extincta fuit linea descendentium ab A Lysia sorore D: Dominici. Nulla habita ratione praetensiorum per haeredes quond. Caroli Longbi, virtute legati, ex quo nullum in illum potuerat transferri Ius, absque Regis assensu. Proindeq; petiit cogi Creditores, seu haereditatem
d.quond. I M. Dominici, quibus fuerunt libera
tae pecuniae , ex fructibus ossicii, saltem post dictum annum I 636. ad illas restituendum in
Pro cuius intentionis ostendenda Iullitia, sat esset, ut praediximus producet e literas Cath. Mai.Quas tamen AduerIrri, voluta non
obstare , quod prospexerint casibus futuris,
Si literae S. M. non comprebenderent legatum re lictum Carolo Longo absque assensu; Aut fuccessionem petitam ab haeredibus Cardilli, eritraneis; quod casus, tam legati relicti , quam delationis haereditatis euenisset ante Regiarlueras; sequeretur legem declarantem nihil
disserre 4 lege constituente. Iduta est contri
omnium D D. communem conclusionem.
26D Robatur haec Conclusio. Quia non dubi-
A tatur legem declarantem, hoc praecipue differte a lege constituente, quod lex constituens, tii expressim dicat disponere , etiam, de casibus praeteritis, non porrigatur, nisi adfuturos. Vt expressim s. Pontifex in cap. sin. constit. ibiq, omnes Canonistae. Lex vero interpretans, siue declarans comprehendat, tam praetcricos, quam futuros. Plorat ex textu int. ιon dubιum s. C.de legibus, verbo, uod ad omnes, notat ibi Baldus. Vbi ex sententia Ioannis Andrea, docet potentiorem esse legis declarationem, quam noui iuris constitutionem. Quia lex constituens Ius nouum futura tantum respicit, lex vero declarans Ius antiquum , non minus praeterita, quam sutura . Estq, indubitata conclusio , ut per D. Regentem de Philippis, qui Iura concordantia af stri, d.dissere. O .n. 3 3. 6.
x Modo ii Rigiae literae, dum prohibent ne ullus, qui concessionem obtinuerit ostic ij, possit illud alienare absque assensu: Neve similiter ad illius successitonem admittantur
haeredes extranei, non comprehenderent, nisi
calus solutos, scilicet illos, quibus alienatio fieret, vel successio deferretur poli Regias literas, nulla re disertet lex declarans a lege
constituente. Nam ita prorsu et esset dicen. dum, si Rex, id iron per Iuris declarationem, sed per noui constitutionem stat utilet. Frustraq: ideo dixisset se iacere illam declar
tionem, ad tollendam quam plurium praetensionem, qui contra ipsius Regis voluntatem,
istud ipsis licere prae sirinebant.18 Etenim si id Rex deciarauit praetendi cointra ipsius voluntatem, sequitu declarationEsundari in causa de praeterito, scilicet, qui nunquam suae intentionis fuerat, ut eiusmodi ossicia, aut alienari potuissent, absque ipsius
licentia, aut ad illa admitti haeres extraneus. Ideoq: non dixit se constituere , sed declara
de poderios en nisun riempo venderios, enam senarios. Quae verba non magis respiciunt tempus futurum, quam omne tempus. NOIL,
enim dixit Rex velle se, ne huiusmodi alienationes fierent; Sed dixit declarare se eas noposse fieti. Quae declaratio non potest magis
Iespicere vitii in tempus , quam aliud ; maxime propter ea verba, quae sequuntur. aprotiando ta opinion de los mas doctos, I peritosd' esse Eono, que los possessores de dictas ossiacios no puedan assiarios, πν transferirios.Quotiescunq; enim Rex declarat veram opinione
DD. ut aliquid non possit fieri, per necessὀsupponit, nec si fuisset factum , potuisse fieri, cum semper suisset contra opinionem ill rum D D. qui dicebant non posse fieri. Ee ideo dixit; En neun tiempo . Vt scilicet quocunq; tempore factae essent alienationes, siue postea nec confirmatae suissent per assensum,
αρ Et cum ratio, quae est anima legis , compte hendat tarn alienationes factas , quam sa-ciendas , de tam ossicia deuoluta, quam deuoluenda. Nempo quia haec erat doctiorum, perit totumq; Regni sententia ; de quia Iuris ratio non patiebatur, ut clausula pro haeredibus, tam in fetidis, quam in ossiciis comprehenderet haeredes penitus extraneos, Et quia nunquam Regalis intentionis suerat rem alii di decerni; Ridiculum esset asserere praesumenduin Regem, non voluisse sua declar tione comprehendi tempus praeteritum. Et per consequens voluisse , ut alienationes sactae, quamvis nullae , ob desectum assensus, essent validae : Se ut ossicia iam deuoluta , ob desectum legitimorum haercdum,uci maneret
apud eos, qui illa iniuste occupassent; vel, quod peius, ut illis a Iudice esse ut concedenda; quod est, quod hodie petitur. Contra sen-rentiam doctiorum, peritiorumq; Regni. Co tra Iuris rationem. Contraq, ipsius Regis
3 ΟΠ T decipiuntur Aduersarii, si nos potius G non decipere volunt, dum dicunt cessa
310쪽
re bae in re omnem scrupulam, dum Regia siteora expressam babent relatι quem , non ad casus ρνμteratos, sed ad futuros, abuti doctrina fintonii de Batrio, ct aliorum in daap. sin. de conostiι. dum docent conclusionem , ut lex decia. raas, siue interpretans comprehendat praete. rita, iron procedere, si essent ad sita Derba , per qua a pareret mentem A alboris non fuisse comprehendere praeterita. Prout ita eande conclusionem limitat ibidem Fetin ηι n. . -
ρI Nam id prosederet, quindo adparer
Legislatorem scisse multoties peccatum in praeter itum . de tamon ob iultas causas nouo voἰuisse facta rescindere, sed solum obviareotae tu futurum peccaretur. vi colligitur ex rextu in cap. unico de postulat. Pralator. Vbi Pontifex post narratam consuetudinem, qu hactenus inualuerat procedendi ad electiones Praelatorum, per eiusmodi Hrmu Iamia, eligo poniando, vel postulo eligendo. quamuis eam Don probet, tamen manifeste ostendit se nolle quicquam innovari, quoad electione
iam fassis , sed solum prohibere ne amplius fierent. Vnde iussit, ne sub bis formis, ad D.
claudas electiones, vel postataιιones de cMera procedatur. Vbi ideo Gissa verbo de catero. inquiti Licet ista confututio H IMιs Deteris euratoria, puto tamen per hac vosia Papampνacedentes electiones A factas uoluisse irris
xa Pro ut idem desumitur, ex alio textu i
capsa e IDUM. Vbi similiter Pontifex, post
enarratam aliam consuetudinem introduci
in Ecclesia Mutinensi celebrandi matrimonia, contra morem receptum in Ecclesia Romana, quamvis eam similiter improbet, scri psit tamen Episcopo in haec .erba, IA matri
moniis de casero contrahentis iuud te volumus obseruare. Vndo cum Pontifex sciens praeteritos abusus, noluit illos corrigere, nisi solum
in futurum; id enim indicat illud adverbium de catero, quod idςm valet, quod apud nos,
da oui a niti lure sequitur, voluisse solum prouidere casibus suturis, praeteritos vcto re linquere tu eo statu, in quo erant.
33 Et in his terminis recte procedit, quod inquit Bolognetuus, ex aduerto ad durius m ἐ.omnes Populi 9 D.deio . runnu. 163. vers Secundis limatatur, nullum esse inconueniens, ut lex velit dare eertam formam futuris rufo r; s, o praeterata relinquere sub determinatione autιqua, qua iam inducta erat, per consa eluci. nem, vel per alium modum, vel per D DAecla rationem; scilicet,cum sciens Legislator suam declarationem esse contrariam consuetudini introductae, utitur tamen verbis,quae solu m-o prohibent, ne ea consuetudo valeat in futu-vum, praeterita vero Ielinquunc, prout erant,
ante luam declar tionem . . 34. Et ideo idem Felinus in s. cap. sin. uum. 6.νolens afferre exempla, ex quibus erui posset mens Legislatoris, ut voluerit prouidere solummodo caἰibus faturis. doeet eiul modi mentem erui, si usus fuisset verbis, quibus constaret uoluis e non tam Ius declarare.qua constituere. Vt si Disset usus verbo: Decernia mas, st4ι-mus, veι per banc nostra n eoUιtationem, prout usus fuit iu d. cap. υltima. de ρ ρκLPrat. ibi; Perpetuo probιbemvr e&cto. hunsi fuisset usus verbis includentibus tempus futurum . & excludeatibus praeteritum. Vt fidixisset: De calere, deinceps, tu posterum. σβι υσι νt d.13. 6. vers. Secun .s casas, in D.
3s Quae omnia nihil ad rem nostram. In qua, nedum nullum legitur verbum, ex quo possit praesumi Regem noluisse , ut sua declaratioco aprchenderet praeterita; Ut potius constet ipsum credidisse, nihil adhuc aduersus suam declarationem fuisse iacitum , sed solum ab
aliquibus praetendi posse fieri. Ideoq; ad irritandum iacturni si ibrid fuisset, sat esse duxit declarare illud non posse fieri; scilicet.
Quia contra Interpretum traditionem, conrri Iuris rationem, contra suam voluntatem
Vnde si vellemus dicere praeterita filisse reli- in eo statu, in quo erant, oporteret etiam dicite suisse relicta in statu, quem non habe bant I scilicet in statu nullitatis. Nam quod contra Iuris rationem fit, contra traditionem Interpletum, dc contr4 Principis voluntatem nullum est. 6 Vnde m Rex suam declarationem eduderit solum per modum declarationis Ac nouper modum consti tutionis, impossibi Ie est.
vi non compreheudat praecerita. Ut docet nos Decius in Gapsiae coastis. num. 9.du i
inquit: Si constitutio, proprie,σ simplicitur de
claratoria sit, ex quadam necessitate videtην , qaod ad praeterita referatur . Atti s resultaru quadam perplex/tas, Er repugnantia, quod esset constitutio declarasoria, oe nou haberet loca in praterui . 37 Et ideo BD. communiter dixerunt legem declarantem accipiendam,ae fi ab initio fui ruset insita legi declaratae. Quod It clare Iut ι-uιanas in Nouea. de raptis mulierib. in sin. ibi: Tasquam si lex nostra a ρνι neιpio, cum tui in interpretatιone promulgata fuisset. Quem senum meliorem de Iure , ad id probaudum stripsit Felinus Dbisupia num.s. Sed melius probatur N eua de βιὴs aηιὰ dotat. instrum natis, fi I. a summo Viro, in Aula, cum de hac causa
ageretur allegata, ibi: Cum omnitas manifestam sit vortere ea, qua assiectasant per interpretati emi in ιltis Dalere, ἐκ quibus ιnterpretatis legibus seu lacus. 3 8 Quam frustra Aduersarii conati sunt effugere, quod ibi ageretur de quorundam v