장음표시 사용
81쪽
esse, sancitur. Atque hoc non immerito ita definierunt Imperatores: animorum quippe res est religio, quae suaderi quidem, cogi autem non potest. Hinc illa religionis pars, quae directo & per te non pertinet ad beatitudine ni ciuilem, principis imperio non censetur sebiecta. Quandoquidem ergo gens Iudaea, pro veteri sua σκληeorae: δία, Redemtorem orbis iam iam venisse negar, legem etiam ceremonialem, non nisi post eius aduentum cessaturam, adhue sibi obseruandam esse opinatur. Quod a principibus Christianis tolerari potest in tantum, si ritus eorum non vergant aperte in iniuriam religionis Christianae. Certe legibus & coercitionibus externis nihil hac in re, quod vere salutare sit, effici posse, palam est. Qua de caussa etiam, quum nonnulli principes Christiani ad amplectendam veram religionem vi compellere coepissent Iudaeos, quarta Synodo Toletana Can. LVI. statutum est: Nemini deinceps Iudaeorum ad credendum , in inferri s cui enim vult Deus, mi- siretur , re quem vult, indurat. Non enim tales in
uiti saluandι sunt, sed volentes, ut integra fit forma
in stitia. Sicut enim homo proprii arbitrii voluntate semperii obediens periit, sic vocante se gratia Dei, propria mentis conversione homo quisque credendo fatuatur. Erago non vi, sed tiberi arfuris facultate , ut conuerram X a tu -' L. a. l. r. L ra. L 0. Cod. de Ludiis re Cayeolis. L νι. in
82쪽
76 DE vSU ET AUCTORITATE suadendi sunt, non potius compeliandi. Quibus Vere gemina sunt, quae monet B. LvTHERus IM hosfe, visenn man mit den Iuden freundu handeo, vis aus heuiger Surimi file seu H ό vnterritatri, essiten Arer vitae retate Grasen v reden, und unedertu i er I LIer und Parriarchen Giaus en treten, Ervon sis nur praeiter gesiurechra vver den, Menu m m sinenuorvvVM ; una sie se g.re nichis urist se n Ddsen, undhandeis nur miι Φαωuia und VeracbtuM geten sie. Wren dis Arista, dis auia Iuden Daren, aso mis unIHIden gehandeo hae ten, vvιe Dir mis den raden, es divare Min Chris ister den Hyden Doran..At vero aliam prorsus de iure principis circa sacra persuasonem, prae nimio amplificandae religionis Christianae,ulo, induisse videtur Leo , ideoque cum patrzsuo, Basilio, abrogatum ivit indicatas superius leges, quas, qui olim sce'ris potiri μοι, de Hebraeorum gente, promulgarunt, iussitque, ne Iuris anser, quism pura salutarisque Chrisianorum fides vult, umere audeant. Quo nomine haud immerito censuram ac reprehentonem A 3ERlCI GENTILIs in se concitauit, edocti videlicet proprio exemplo, quanto constarci soleat malo, si quis intelletium ac conscientiam siuam potestati alterius subiicere adstringatur. η g. XVIL
Recitat verba Concilii Toletani anno DC . in Hispania instituti, GRATIANVs Gn. V. Dis. XLV. Conc
83쪽
Ad resolutionem illius obiectionis, quae ex M. Co fessi hella LVIII. desiumta est, antequam aggrediar, prae monitum Lectorem velim, esse quasdam ex Leoni prebita risConstitutionibus, quae, cum prima fronte absurdae Leo videri possint, contra si introspiciantur paula peniritus, optima niti ratione comperiantur, eademque vel ex Philosephiae penetralibus, vel ex peculiaribus institutis deprompta. Adeo, ut niti συμφιλοσε φῶν in earum consideratione Caesari velimus, para doxa loqui quandoque visurus sit. Huius generis est ea constitutio, cuius modo mentionem feci, qua scilicet consectio cibi ex sanguine in atrocissimis numeratur criminibus, proptereaque seuerissime ita prohibetuis ut, quicunque dehinc Humum mandrium conremneti, sanguinemque in cibum conuertere siue vendat, siue emat in deprehensius fuerit, bonorum stu-llicaiiani subiici, re ubi acerbum in modum flagris casus, ac cute tenus foede tonsus erit, perpetuo st tria exilio mulsari debeat. At quum prodit in me dium ratio, quae ad hanc constitutionem serendam impulit legislatorem, tum vero habemus, in quo facile eum defendamus. Nimirum in principio Dyvs O. M. hominibus ad comedendum dediti omnes herbas semenι anses semen, qua funι in sum ficie tosius terra, omnesque arbores, in quisus es fructus arboreus, sementanus semen. Genes Cast. Leomm. v. Postquam autem primi parentes comedissent etiam de seuctu arboris vetitae, eaque pro-
84쪽
I DE USU ET A TORITATApter terra esset maledicta, ut iam non amplius fructus salutares, sed spinam & carduum proferret. Genes Cap. s. comm. 17. cc s. idem benignis limum Numen, ut iram et duersus mortalium genus conceis piam, misericordia temperaret, non tantum olera virentia, Verum etiam omne reptile, quod quidem vivit, ipsis in cibum dedit, excepto earne eum senis guine. Genes p. comm. I. γ δ. Etenim ne ex sanis guine cibus conficiatur, seuerius atque sub poena excidii e populis suis, Iudaeis interdixit Deus quia anima earnis' in sanguine est, illumque dedu olim hominibus, ut super altare in eo expiarent pro animabus sivis, finguis pro anima straculo esset, Leuit. XVII. vers 1 . N. Hanc autem legem Mois Dicam, qtiam uis temporariam esse constat, tamen ob proselytos Iudaeorum legi illi adsuetos, quibusque nondum persuaderi poterat, omnia mundis esse munda, adeoqtie & ob primordium veritatis, maioremque conuertendae Iudaicae gentis spem, ab animante suffocato, itemque a sanguine, abstinendum cenis nerunt Apostoli, Actor. XV. comm. v.
Quemadmodum vero communiter pro nota characteri stica legis diuinitus reuelatae moralis, seu uniuersalis, hoc est, Christianos pariter ac Iudaeos obligantis, accipitur, quando in Veteri Testamento aliquid praescriptum, in Novo autem foedere ident
85쪽
illud expresse deprehenditur repetitum e ita Apost Iicum hoc decretum, de non edendo sanguine, &quod ad sanguinem resertur, suffocato, a veteribus Christianis tam anxie suit obseruatum, ut botuli sanguine distenti, tentamenta suerint Christianorum, prout ex Iustino Martyre, Eusebio, aliisque rerum ecclesiasticarum scriptoribus constat. Facit quoque
in hanc rem Canon Apostolicus LXIII. ibi: si quis
episcopus aut presbyter, aut diaconus, aut omnino quicunque ex sacerdotali consertio comederit carnes in sanguine anima eius, aut a lesiis abrepsum, aut suffocatum, deponitor. Si vero Lucus fuerit, a commuinnione excluditor. Itemque Canon II. Concilii Gangrensis, s quis cum pietate re in Ade manducantem carnes, absque sanguine, non Mosothyta, neque seu oratas, condemnat, uti oem non habentem propteriliam perceptionem, anathema e . Ceterum obseris
uatum in occidentali quoque ecclesia diu fuisse huncce morem, videre est ex Concilio Vormatiensi, sub Liidovico Pio habito, & ex Zacliariae epistola, ad Bonifacium stripta. ' De Orientalis autem ecclesiae vi comparandus est BE VERE G. Cod. Can. prim. eteos vind. Lib. II. Cap. VII. g. s. ubi monstrat, iulam etiamnum ab esu sanguinis, & a suffocato, a stinere. inibus ita comparatis, tanto facilius absiuris dae legislationis nota liberabitur Leo, quanto certius est, non selum ad praeceptum illud diuinum, Ap stolicumque decretum, perpetua ecclesiae suae obsera
86쪽
uantia comprobatum, respexisse eum , verum opinatum quoque fuisse, sore, ut Iudaei, amoto ad exinemplum primitiuae ecclesiae, hoc vesuti scanda Io, tanto lubentius amplexuri in ceteris sint salutaria Christianorum instituta , cuius quippe rei potiundae mirabili quadam cupiditate Leonem fiagrasse, in praecedentibus iam est expolitum.
Misito stria Superest, ut de ultimo quoque dispiciamus a ctam dis D pumento, quo Leoninam legislationem solicitare ἶ-isibis is all3borat ALBERICUS GENTILIS. Directum v is kiris Leo. ro hoc est contra Nouellam LIV. quippe qua, .ut L . ille contendit, non tantummodo Christiani reu centur ad superstitiosam sabbathi obseruationem, Iudaeis duntaxat praetcriptam, dum scit. praecipitur, Momnes in die sacro a labore vacent, neque adeo agri rela, neque quiquam alii, in Ho isticisum opus aggrediantur I verum etiam utrumque ius nostrum in Lege s. Coae de Feriis, & E. R. X. de Feriis, temere
corrigatur, quippe quibus locis manifeste constitutumst: ait r- positi, etiam fons die, agrorum euisura, veIeapturae halecum, libere licenterque insterture so sine Sed vero hic etiam res omnis, nisi fallimur, iri saluo est. Quemadmodum enim, qui secum expenia derit, quam dissiculter mens, rerum huius seculi traiactationi immersa, ad D EVM eleuetur, simulque cogitauerit, quam necessarium sit, ut subinde eleu tur, & a vinculis, quibus constricta tenetur, quoia dammodo velut liberetur, non etiam dubitabit, noce tu .
87쪽
cessarium esse, ut certum tempus tam graui negoti destinetur, adeoque facile cognoscet, summa ratione, in Veteri pariter ac Nouo Testamento certum he
domatis diem diuino cultui peculiariter conlecratum esse: ita sanctificatio sabbathi, seu diei dominicae, in quo consistat, ex fine institutionis intelligitur, qui est recordatio errationis & redemtionis, praecupuorum , quae DEvs in hominum genus contulit, beneficiorum. Quae quidem ita instituenda est recordatio, ut animus ad gratitudinem excitetur, vero bis pariter ac factis demonstrandam. Quod, ut eo rectius fiat, abstinendum omnino est a reliquis laboribus, & cum precibus iungenda verbi diuini me dilatio, eumque in finem conuentus etiam ecclesiae publici sedulo frequentandi sunt, in quibus & ve hum diuinum docetur, & preces suas cum aliorum fidelium precibus iungere licet. Uerba hic recit uimus summe venerabilis Theologi , IO. FRANO.2vDDEI , in Theolog. Morali, P. II. sis. II. I. XXXII. F XXXVT I. XX. Ex natura itaque & scopo huius institutionis Iu- lenter apparet, regulariter omnes illas occupatio- . -
aes, quae notabiliter impediunt hominem, quo mi- nee uatis Mnus possit DEO, & eius cultui vel publico, vel pri- piscam ex isuam vacare, illicitas die dominica, adeoque sequestrandas esse ἱ quod ipse etiam di s TR TEIVS, filius, multa alias pro ingenio suo circa hanc materiam in dubium vocans, ultro largitur, in , GL Iu
88쪽
XVI. g. r. illustr. Dn. Bo ΕΗ ME . in egregio actDecreta I. Comment. TD. de Coning. Le of g. s. ubi μ& rei iudicatae exemplum. Plane si carnalis e puta nondum sequuta sit, dissolutio matrimonii facili conceditur, vid. Dn. CONR. PHIL. HOFFM ANNin Diau. Iuriae de Nupt. seramae temp. in M.
pluries um Sed urget porro ALBERICUS GENTILIs epturiemium tertias nuptias mendose improbari punirique ab Im-
- ά. is per tore Leone , in Novella XC sio disponente: V
Leo obnoxii με. Videlicet Canone III. & VII. Concilii Neocaesariensis, non solum tempus xliquod po nitendi bigamis & trigamis imponitur, sed & vetanatur presbyteri interesse nuptiis eius, quae secundo nuis bit vi quemadmodum etiam nonnulli patres ecclesiae benedictione sacerdotali priuandas esse statuerunt seia eundas nuptias 3 quod idem, alia quidem ratione additas
Vettia eanon. VII. haec sunt: Presbyterum in nuptiis biga am- - ς - uis , quia σα- ρ---- ώgamas egeat, quis erit presbio, qui premer conuiuiam ea ibat nuptiιε possis prabere eo eae m. Quae dis sitio. etiamsi anta Mitata suti videatur, suporstitissa est.
89쪽
dita, nimirum quod a diis fouimus non debeat iIerari, confirmauit Pontifex Vrλυν is, cap. I. V. depecunae Nuc Rationes huius instituti prolixe cumulare, nunc neqie vacat, neque iuuat. Potiores tamen sunt, tum, quod se,. eundo nubens prioris conrugis memoriam obliterare&obterere, tum, quod primam etiam nouercam, vel Viatricum inducens, iam satis prioris matrimonii liberos iniuria afficere,multisque molestiis implicare videatur. Mulieres enim ad quas odi olae secundis nuptiis leges maxime reseruntur) no iis maritis non solum res filiorum, sed etiam vitam addicere uolent, ut est in Leg. o. C. de Adminisi. Tur. & parentes plerumque. maligne circa sanguinem suum inferre iudicium, nouercalibus delinimentis, instigationibusve corr 'ptos, auctor est Gaius, in Leg. M. D. de In . nsam. Taceo dissidia & aemulationes, & contentiones, quae inter liberos diuersorum matrimoniorum propem dum quotidianae solent existere. Nainralis enim quaedam alienatio animorum est, inter illos, qua ex nouercis nati sunt, & eos, qui ex priore coni ge, pari quondam honore florente. Quam ob rem, qui tot incommodis occassionem praebent, nuptiis iteratis, non immerito in odium vocati sunt, non .so lum ab Leone Caesare, & sianctis patribus, verum
tamen haec incommoda dc mala non necessaria, aut per se obueniunt nuptiis secundis; sed ex accidenti tantum, atque ex corruptis hominum moribus oriun.
tur , propterea felici aris saltem est, vi scite loquia
90쪽
Τ4 DE USU ET AUCTORITATE tur illustris THOMASIus , tersiam, bi: quartam etiam uxorem ducere, absque nota infelicitatis. Qua de caussa neque Leo Imperator, neque qui eum hae parte secutus est, Constantinus Porphyrogeneta simpliciter damnauit ac prohibuit Δευ ρογαμίαν ἔverum, priscorum exemplo legislatorum, libidinem duntaxat, pluries nupturientium coercere quodammodo voluit. Quibus ita comparatis, palam est, nihil hac etiam parte caussae habuisse GENTILEM, cur Leoninam solicitaret iuris philosophiam , alio quippe loco a semet pariter, ac fratre, SCIPIO N E, reuera defensam. f. t XVI. Tudaeos cim Rectiore autem censura Nouellam constitutio. , Vbia, . nem Leonis l.v. notat GENTILI s. Nimirum per an MED AF legislationem Romano-Iustinianeam in ciuilibus qui-ristior dem negotiis, quaeve ad haec reseruntur, Iudaei in Imperio degentes, ex ptat scripto communis iuris viis uere, omnesque suas actiones secundum Romana. Tum legum normam attemperare iubentur ; in iactis vero ritibus, circumcisioni Mosaicae, suisque sabbathis ac ceremoniis, quatenus citra Christianae religionis contemtum peraguntur, tantisper relinquendos eos
. in plenissimo sapientium monitorum Tractatu, de Iure Misistorum Prudentia Consultatoria , inscripto, Cap. VILg. XLVII. Nouell. I. Cap. II. vers ut autem &α. De Nuptiis m. m. cap. XXII. σ XXIII. - integro libro, de secundis nuptiis, scripto. Add. R IT-. T E R S H v s. m Disserem. Iur. Gu. σ Can. m. II. cap. L