장음표시 사용
91쪽
esse, sancitur. η Atque hoc non immerito ita definierunt Imperatores: animorum quippe res est religio, quae suaderi quidem, cogi autem non potessi Hinc illa religionis pars, quae directo & per se non
pertinet ad beatitudinem ciuilem, principis imperio non censetur subiecta. Quandoquidem ergo gens Iudaea, pro veteri sua σκληρο- ὰ Redemtorem orbis iam iam venisse negar, legem etiam ceremonialem, non nisi post eius adiantum cessaturam, adhuc sibi obseruandam esse opinatur. Quod a principibus Christianis tolerari potest in tantum, si ritus eorum non vergant aperte in iniuriam religionis Christianae. Certe legibus & coercitionibus externis nihil hae iii re, quod vere salutare sit, essici posse, palam est. Qua de caussa etiam, quum nonnulli principes Christiani ad amplectendam veram religionem vi compellere coepissent Iudaeos, quarta Synodo Toletana Can. LVI. Ita tutum est: Nemini deinceps Iudaeorum ad credendum irim inferri s cui enim vult Deus, miseretur, re quem vult, indurat. Non enim sales ina
uiti saluandi sunt, sed volenter, γι integra sit forma
kustitiae. Sicut enim fomo proprii arti rii volumis e stris perii obedens periit, sic vocante se Varia Dei, propria mentis conuersione homo quisque ere nis fluatur. D ν non vi, sed tueri arbitris facultate, ut conuersam X a tu
92쪽
bandeis nur mis Hoc uia und Veratarung guen sie. IVenn He Apostes, die auia Iuden ut aren, aso mis vos HIden gebandeis hciten, VIue divir mis den raden, es aere rin Christ unier den Hyden xvortam. At vero aliam prorsus de iure principis circa sacra persuasionein, prae nimio amplificandae religionis Christianae Zelo, induisse videtur Leo ; ideoque cum patrC suo, Basilio, abrogatum ivit indicatas superius leges, quas, qui olim sceptris potisi sunt, de Hebraeorum gente, promulgarunI, ιu sitque, ne Iuris aluer, quam stura flutarisque Chrsianorum fides vuls, vivere aiadeant. Quo nomine haud immerito censuram ac reprehen tonem ALBERICI GENTILIs in se concitauit, edocti videlicet proprio exemplo, quanto constare soleat malo, si quis intellectum ac conscientiam suam potestati alterius subiicere adstringatur.
Recitat verba iacilii Toletani anno DC xxx. in Hispania instituti, GRATIA Nus Can. V. Dis. XLV. Conf- eluia. Distinctionis Can. IIL- m Tractatu, quod Sexuώμ. O. M. ex gente Iudaea Ag. oriundus.. add. M pN R. RAMNII ubi in
93쪽
6. XVII. uella LVIII. desumta est, antequam aggrediar, prae- iri ex monitum Lectorem velim, esse quasdam ex
Conlli tutionabini, quae, cum prima fronte absurdae Leo. videri possint, contra si intro sipiciantur paulo penitius, optima niti ratione comperiantur, eademque vel ex Philosophiae penetralibus, vel ex peculiaribus institutis deprompta. Adeo, ut nisi συμ λοσε- ῶν in earum consideratione Caesari velimus, paradoxa loqui quandoque visurus sit. Huius generis est ea constitutio, cuius modo mentionem feci, qua scilicet consectio cibi ex sanguine in atrocissimis
numeratur criminibus, proptereaque seuerissime ita prohibetur, ut, quicunque duine Humum manda umconIemnere, sanguinemyue in cibum conuexcere siue veniat, siue emat deprehensus fuerit, bonorum publicationi subiici, s ubi acerbum in modum sagris
caesis, ac cute tenus sede tonsis erit, perpetuo pa tria exilio multari debeat. At quum prodit in m dium ratio, quae ad hanc constitutionem serendam impulit legislatorem, tum vero habemus, in quo facile eum defendamus. Nimirum in principio T D sivs O. M. hominibus ad comedendum dedit . omnes herbas sementantes semen , quae funι in superis 'ficie totius terra, omnesque,arbores, in quibus es fructus arboreus, sementantes semen. Genec cap. Leomm. v. Postquam autem primi parentes come-
94쪽
pter terra esset maledi sta, ut iam non amplius fructus salutares, sed spinam & carduum proserret. Genes Cap. I. comm. r' re M. idem benignissimviri Numen, ut iram etduersus mortalium genus conceis piam, misericordia temperaret, non tantum olera virentia, Verum etiam omne reptile ι quod quidem vivit, ipsis in cibum dedit, excepto earne eum fanis guine. Genes. s. comm. s. σ . Etenim ne ex fanis guine cibus conficiatur, seuerius atque sub poena excidii e populis suis, Iudaeis interdixit Deus v. quia anima earnis in sanguine es, isiumque dedis olim hominibus, ut super altare in ea expiarent maammabus stas, s franguis pro anima piaculo es er , Leuit. XVII. f ιδ. N. Hanc autem legem Mois Dicam, quamuis temporariam esse constat, tamen ob proselytos Iudaeorum legi isti adsuetos, quibus que nondum persuaderi poterat, omnia mundis esse munda, adeoque & ob primordium veritatis, maioremque conuertendae Iudaicae gentis spem, ab animante suffocato, itemque a sanguine, abstinendum cenis nerunt Apostoli. Actor. Q. comm. as.
Cooriri. - Quemadmodum vero communiter pro notariiso. characteristica legis diuinitus reuelatae moralis, seu rio. uniuersalis, hoc est, Christianos pariter ac ludaeos obligantis, accipitur, quando in Veteri Testamento aliquid praescriptum, in Novo autem foedere iden
95쪽
-- ' villud expresse deprehenditur repetitum e ita Apost licum hoc decretum, de non edendo sanguine, &quod ad sanguinem refertur, suffocato, a veteribus Christianis tam anxie fuit obseruatum, ut botuli sanguine distenti, tentamenta suerint Christianorum, prout ex Iustino Martyre, Eusebio, aliisque rerum ecclesiasticarum scriptoribus constat. Facit quoque
in hanc rem Canon Apostolicus LXIII. ibi: si quis
episcopus aus presbyter, aut diaconus, aut omnino mcunque ex sacer Mais consonio comederit earnes in sanguine anima eius, aus a bestiis abremum, aut suffocatum, deponitari Si vero Lucus fuerit, a commmnione excluditor. Itemque Canon II. Concilii Ga
mensis, si quis cum pietate eae in Ade mandarantem carnes, absque sanguine, non idolothyta, neque seu σ-eatas, condemnast, uti opem non habentem propterigam perceptionem, anashema esto. Ceterum obser
natum in occidentali quoque Mesesia diu suisse huncce morem, videre est ex Concilio Wormatiensi, sub Ludovico Pio habito, & ex Zachariae epistola, ad Bonifacium scripta. De orientalis autem ecclesiae usu comparandus est BE VERE G. Cod. Can. primetrus vind. Lib. II. Cap. VII. f. s. ubi monstrat, iulam etiamnum ab esu sanguinis, & a suffocato, a stinere. Quibus ita comparatis, tanto facilius absiunis dae legislationis nota liberabitur Leo, quanto certius est, non solum ad praeceptum illud diuinum, Ap nolicumque decretum, perpetua ecclesiae suae obsie
96쪽
D DK vsv ET A TORπWlluantia comprobatum, respexisse eum i verum optinatum quoque fuisse, fore, ut Iudaei, amoto ad exinemplum primitiuae ecclesiae, hoc veluti sicandalo, tanto lubentius amplexuri in ceteris sint salutaria Christianorum instituta ; euius quippe rei Potnandae mirabili quadam cupiditate Leonem nagrasse, in praecedentibus iam est expolitum.
e g. XIX. Misito stria Superest, ut de ultimo quoque dispiciamus adictamd GD pumento, quo Leoninam legislationem solicitare 'allaborat ALBERI Cus GENTILIS. Directum vero hoc est contra Nouellam LIV. quippe qua, iri ille contendit, non tantummodo Christiani reu centur ad superstitiosam sabbathi obseruationem, Iudaeis duntaxat praetcriptam, dum scit. praecipitur, Nomnes in die sacro a Libore vacent, neque ades agricola, neque quiquam alii, in ιλ iEicisum opus arar diantur I verum etiam utrumque ius nostrum in Lege s. Coae de Feriis, & P. R. X. de Feriis , temere corrigatur, quippe quibus locis manifeste constitutum
sit: vi ruri positi, etiam solis die, agrorum ciatura, veIeaptura halecum, libere licenterque inseruire My cSed vero hic etiam res omnis, nisi fallimur, iii saluo est. Quemadmodum enim, qui secum ex penis derit, quam difficulter mens, rerum huius seculi tractationi immersa, ad D EVM eleuetur, simulque cogitauerit, quam necessarium sit, ut subinde eleum tur, & a vinculis, quibus constricta te e tur, quodammodo velut liberetur, non etiam dubitabit, ne celsa.
97쪽
NOVELLARUM NIL si cessarium esse, ut certum tempus tam graui negotio destinetur, adeoque iacile cognoscet, summa ratione, in veteri pariter ac Nouo Testamento certum he domatis diem diuino cultui peculiariter consecratum
esse: ita sanctificatio sabbathi, seu diei dominicae, in quo consistat, ex fine institutionis intelligitur,
qui est recordatio ereationis & redemtionis, praeciopuorum, quae DEvs in hominum genus contulit, beneficiorum. Quae quidem ita instituenda est rein eordatio, ut animus ad gratitudinem excitetur, verbis pariter ac factis demonstrandam. Quod, ut eo rectius fiat, abstinendum omnino est a reliquis laboribus, & cum precibus iungenda verbi diuini me dilatio, euinque in finem conuentus etiam eccieliae publici sedulo frequentandi sunt, in quibus & verbum diuinum docetur, & preces suas cum aliorum fidelium precibus iungere licet. Verba hic recit uimus summe venerabilis Theologi , Io. FRANC.
BuDDEI , in Theolog. Morali, P. II. βα II. g. XXXII. lae XXXVLI. XX.
Ex natura itaque & scopo huius institutionis Iu- lenter apparet, regulariter Omnes illas occupati Res, quae notabiliter impediunt hominem, quo minus possit DEO, & eius cultui vel publico, vel priuato vacare, illicitas die dominica, adeoque sequestrandas esse ; quod ipse etiam B. sTRTEIVS, filius, multa alias pro ingenio suo circa hanc materiam in dubium vocans, ultro largitur, in , ἀπL La
que D es ea cisam trabem necessisatis aepietatis ex inptionem.
98쪽
Iure Sabbathi, Dissera. Cap. I. S. NI.Vseqq. At hahent tamen non humanae duntaxat, sed diuinae etiam leges tacitam in se quorundam casuum excepti nem, hoc est, ut non obligare censeantur, quando ipsarum obseruationem comitaturum esset quidquam, praesumtae legislatoris voluntati, eorumque, quorum in fauorem lex lata est, felicitati, contrarium. Quo nomine etiam illud, de custodiendo sabbatho, praeceptum, tacitam necessitatis, pietatisque excepti nem usque habuisse, ex ipsa Seruatoris Opt. Max. explicatione, Matth. XII. v. s. Luc. XIV. v. s. satis
apparet luculenter; illoque pacto accipiendum est illud: etiam sestis quaedam exercere diebus, fas &iura sinunt. Et sortassis haud alia mens fuit Constantini Imperatoris, in cit. L. f. C. de Feriis, quam in necessitatis casu, atque si rara serenitas in diem dominicum inciderit, agriculturae & frugum collectioni licite dari operam posse: plane uti Alexander
III. Pontifex Rom. conceptis verbis de ingruente necessitate, .citato cap. R. X. de Feriis, loquitur. Certe non aliter accipiendam esse illam constitutionam, praeclare mosset BRUNNEM ANN. in Commentario. Addit etiam A ME SI Vs, de Conscientia, Lib. IV. Camn. Requiratur autem νι necessisas euidens sit, non ex incena coniecIura concepta. Non facit igitur pro a ricotis,ins ratibus, quι vel siementis, vel messis tempore , dum hunc laboribus impendunt, quia periculum metuunt ex aetatione. Ceterum quoniam Constantinianae legis verba : Rur/ tamen positi agrorum cuia rura obere Menterque inserviant, generaliora sunt, agri-
99쪽
agricolisque, ut Dominicae resurrectionis die ope. remur, velut in regula indulgent; eaque ex caussa, prout optimae leges in abusum saepe trahuntur, iningens, & cum maximo Iudaeorum offendiculo coniunctum, diuini cultus vilipendium natum esse, animad uertit Imperator Leo, sane non immerito constituit,
νι omnes in die sacro a Letbore vacem, neque aio mgricolae Equitum opus in eo aggrediantur. Quod antea quoque statutum fuit, in Concilio Aureliau. Ita cir- ea Ann. Christi D L. canis M. g. XXI. Tandem igitur aliqua ex parte evasimus Iaby- - Parsirintheas ambages, structasque Leoni nostro ab BERICO GENTILI insidias. Λt, sunt tamen ad piae. ndis' huc alii, & grauissimi quidem aduersarii, qui apertis Novetaua eum aggrediuntur campis, atque nostrum simul conuellere penitus laborant institutum. Ita namque a liqui doctissimorum etiam virorum opinanture No uellas Leonis omnino spernendas, proculque habendas , nee nisi mutile librariorum pondus, atque i utilem Corporis Romano-Iustinianei appendicem es se ue quarum in foro nullus sit locus ususque, in sch iis esse non debeat. Quandoquidem enim Iuris Ciuilis habeamus certam veluti Σωματοποiuo, a Iustianiano consectam, pro nihilo habendum esse, quis
quid ab hac deprehendatur alienum i quum praese tim, A sine hisce Novellis, legum plus satis, inte pretum vel nimium habeamus et atque istae Graecanicae gentis constitutiones, quales quales sint, non m
100쪽
s DE Vsv ET AvCTORITATE gis certe, quam AEthiopum Indorumque leges, ad nos pertineant. Quas ideo scire δe ediscere curiosioris larte cuiusdam, & exquisitioris, sed tamen superuaraneae inutilisque diligentiae sit. Sequi autem eas, Mintrodueere velle, non absque rerum nouarum st dio , & laetae reipublicae nota, fieri posse videatur. Satius omnino esse, in iuribus patriis magis magisquae excolendis desudare, quam ultra Romanarum legum molem, qua Germania nostra iam satis laboret, Graecanicas quoque eidem obtrudere constitutiones. Scriptas praeterea has esse μάλα φιλ oφικηίς, neque memorem suisse Leonem, vel illius μυιolemi apud
Ennium moniti : . Phil Aphari quidem necesse esse, sed 'aucis p vel PLATONis, leges ἄνευ προλογου simiabendas esse, praecipientis: in superque philosophiae Mὶngenii fiducia multa ab eo temere innovari audacterque corrigi. In tribunalibus autem Germaniae omni usu & auctoritate carere Leoninas Novellas, inuictissimis, ut illi putant, probari posse argumentis nimirum, quod illae demum post translationem Imperii Romani in Carolum M. insecutamqtie cum Ir ne transactionem, sub exitum ferme seculi noni, pr manaverint; nihilque adeo caussae habuerint vel Itali, vel Germani, ut iura haec, nec ad ipsos, nec ad Roma nos, horumve imperatores, ulla ratione spectantia, reciperent. Ad haec Iustinianeum solummodo ius, non etiam Leoninum illud, auctoritate iussuque -- tbarii, Saxonicae Gentis Imperatoris, publico edicto In omnes Imperii regiones emisso, in scholas Ac tr