장음표시 사용
21쪽
Quae mihi olim, quum in Graecorum Auctori mscriptis ad votorum Iibrorum sidem exigendis essem
occupatus, nata subinde erat suspicio, esse fortasse ex Romanoriim etiam numero SCPiptorum nonnullos, quorum libri, quales hodie in manibus hominum vid-go versantur, ii Cet praestantissimorum virorum studio recogniti et illustrati, multum tamen absit ut ab eis sordibus, quas vel temporum iniuria, vel malo sedulorum hominum industria adspersisset, Satis re-Purgati et genuino suo nitori restituti debeant haberi; illam suspicionem nuperrime in eo auctore, in quo minime exspectasses, miro quodam modo confirmatam deprehendi. Editores nacta erant Senecae Philosos hi νena viros, Cum doctrinae copia , tum acie ingenii, et iudicii gravitate praestantissimos, Er muini, Mu- notum, L sium, Io. Frid. Gronootum. Horum unicuique non solum copia fuerat librorum manu exaratorum , aliorum ab his filii laus risi orant superiores editores; verum insuper Mureto ad manus suci aut
22쪽
ut alias taceam a Franc. Iureto ex vetere codice depromptas , aut ex Daloca ii schedis a Th. de Iugos excerptas. Talibus praesidiis instructi tales viri oporae profecto pretium sacere debuerunt; et, magna quidem ex parte, haud dubie secerunt. Quo minus mirum videri debet, post Gronovium. Per integrum
saeculum et quod excurrit, interquievisse sere viroriam doctorum operam Senecae praestitam: quo temporis spatio nonnisi repetitum aliquoties reperias Irono vianum exemplum, adiecto subinde delectu eorum quae a supe Pioribus editoribus ad hunc auctorem erant adnotata. Recentissima demum memoria, provinciam ab aliis derelictam occupans Frid.
nccae Philosophi opera denuo recognita et illustrata edere coepit L siae ΜDccxcvII , sex voluminibus absolvenda, e quibus ad hunc quidem diem nonnisi quatuor in lucem prodiere quorum secundo atque
tertio, quae annis MDCCC et Μ ccv prodierunt, EPistolae ad Lucilium continentur ). Reliqua duo volumina adhuc desiderantur. Quae quum ita sint, quoniam ex me quaeri haud immerito posse videtur, quibus rationibus commotus, quave fretus siducia, ego nunc maxime consilium ceperim earumdem 'Lstolarum Senecae, quibus in emendandis expolien-
4. Haee scribebantur anno MM Ix; nune aulem quintum vol. in Iuromprodiit, sextum nilluc exspectatur, ut in praei alione nostra primo voliantini Praemissa monuimus. LEM.
23쪽
ilisque iidem illi omnes, quos nominavi, doctissimi
vivi elaborarunt, denuo edendarum ; Consentaneum fuerit, ut et occasionem, quae mihi ad suscipiendam hanc operam oblata est, et omnino consilii nostri
Inter reliqua Philosophi nostri opera .ultis nominibus eminere mihi semper visae erant 'istolae haemor alas, Lincilium' scriptae quarum lectiono ab ineunte adolescentia non modo singulariter me deIectatum . sed in multis etiam deinde atque variis, quibus usus sum. temporum dillici illatibus saepenumeror Creatum firmatumque meum linimum esse ultro prinfiteor. Quo magis optaro subinde subierat . ut si ecpienti OP in manibus iuvenum sonumque liber iste versaretur: cIuod quidem olim sori solitum esse, cum
persunt , quibus Senecae Epistolae Continentur, tum ex pluribus editionibus earundem, quae de imo quinta saeculo prodiero, intelligitur. Nam, ut incredibilem
numerum omittam editionum Omnia Senecae opera complectentium, quae intra duo l3roxima saeCula, PT quo primum typis excusa prodierunt, certatim in lucem emissae sunt, Epistolae per se solue uno eodemque R DI O MCDLxxv bis, primum Romae, dein Parisiis, Excusue Sunt: ag iam anto id tempus alibi, et cluidem in Germania. ut videtuo, absilue anni loci ve notatione P dierunt. Deniquo, quoniam illis temporibus non cuiusvis erat, universum Epistolarum opus suo sibi aere comparare, in Epitomon etiam redactae sunt eaedem Epistolae, ut pie ita iterum iterumque 'm is descriptae. Itaque quum iam pridem essem miratuS,
. Huius generis editiones duae reperiuntii r anni l iiiii e nota carentes; ulratque quidem Lil,siae, ut videtiir, impressa: quarum alteram Pammure usuil, Anu. DP. vol. IV, p. alteram Chris. Miathiae, iii
24쪽
PR, EP Tlo XX luti illis inde temporibus ad nostram Usquct a tutem neminem esse inventum, qui Epistolarum Senecae in usum praesertim studiosae iri ventutis seorsim edendarum consilium cepisset, haud vulgari adfectus sum gaudio, Priam, Cura studioque viri clavissinii Frid. Christ. JGralvae, Francosurdani ad Moenum gymnasii Rectoris et Ρco sessoris, superiore anno essectum id
esse quod iam diu mihi in votis suerat, ex ipsius Editoris litteris ad me datis intellexi. Ea editio quum hac
potissimum mente a Viro de omni h ianitatis studio praeclare merito esset instituta, ut discipulis Prooectionibus , quibus nobilissimi Philosoρhi lectionem nistrintilem, nec iniucundam fore sibi persuasortit E stor exemplaria Parabilia in mianus tradi possent; illud
inprimis sibi agendum ille putaverat, tit nudum tantum contextum, ad nouissimam editionem Lipsien-Scm recognitum ita quidem ut suum sufinde iudicium sequoretur adcurato atque nitide describendiam curaret: idque ipsum fidelite P praestitit, duobus o
luminaus perelegantibus Firincofurti ad Moenum
Programmate, superiore anno 808 indicendis examinibus Gumnasii Frimccisitrdensis conscripto, p. 8. Alia editio Lipsiae exeusa est L Ut29 Per miotitam de Colorata astiis salivis milli simo credι agcutesimo nonvipsi tirti et euius notitiam Romo , viro clarissimo, in Aeadem. IIcidet L. Professori hon rario, debeo. Birinus alia ibi deni prodiit anno 1 7, cuius Fabricius in Bibl. I.ut. meminit. Deni ille rursus alia, qtiam ex Schoepitiniana Bibliotheea ad manus habeo, in .adeiri urbe αριτὼ impressa est 'ν Iaciatim Tha stir,
mino Dei millesimo quiue enusimo Ocritim. Forma superiorum odiisonum quadrata est; maior autem tormi huius, quam postremo Commemoravi. Omnes
autem istae editiones litulit in praeterunt huiusmodi: Geia PD-ι S nece C- δd visis, mutimi Latinoram magistri ι ι institutoris ho/ιrale Di te brevitis duae edition. s velit tissitnaet Amaei Senece moralissimi) mi Linciuion Diu diartim libir de Di uti ratio re, praereretis et in superiores adiiciebaiit, et ius dest 'reciosior. In omnibus quidem i,lis editiovibus nonnisi octoginta novem priorum sive, ex nostra numerandi ratione, iam pridem vulgo recepta, nonnisi octoginta Octo Epistolarum Epilomae continentur. 4. Ipsius Editoris 1erbis utor, quibus ille in Prograrrirnate paulo ante me. moralia de hae editione dis eruit. a. Eanulem ιplain a Raduorso adornatam paulo ante dixi.
25쪽
XXIII. SCHWΕlGII AEVS En inimi Varrvntraire et nisurer ΜD cviii in lucem emissis. Iam vero Prio U Oolumino Jo1U absoluto quum Petiissent ab Editore bi Volae, ut Commentario etiam scribendo animum adiiceret; voluntati eorum Obsecu- iturus, praeter alia quae sibi eum in finem procuranda intellexerat, circum icienda etiam n a subsidia ρο- tauit, quibus in vera lectione ex criticae a1etis legibus indaganda et constituenda utenetur. Eo consilio, quum
ex Fabricii Biblioteca Latina compertum Vir doctus haberet, scrvari' in bibliotheca Academiae Argentoru- tensis codicem Epistolarum Senecae longe ueter nimiam, per litteras me, cui Bibliothecae huius curam demandatam nosset, adiit, sive ut ad se transmittorem illum codicem rogans, sin id minus fieri posset, ut eum
Cum impresso exemplo conserendum excerptas Iuct lectiones secum communicandas curarem. Equidem
honestissimo desiderio, quoad possem, lubens gratiscaturus , negotium excutiendi codicis ultro suscepi, adhibitis etiam insuper aliis duobus Codicibus, quos Possidet eadem Bibliotheca minime contemnendos; Inoxque specimon Lectionum ex quatuor prioribus Epistolis excerptarum ad doctissimum virum misi, adiuncta brevi opicrisi, qua, quid ex codicum nostrorum editionumque principum praescripto mutandum in vulgatis harum Epistolarum exemplis mihi videretur , ingenue exposui. Matthiae, ex istis speciminibus haud aegre intelligens, quum multa in universo Epistolarum libro superessent etiamnunc expurganda et cxpolienda, partimque restituenda auctori, temere
ei olim ablata , partim eiicienda , inauspicato quippe ab interpolatori luis adiccta; dolebat mecum bis deinceps nuperrime editas esse Senecae Epistolas putus- quam uberioribus ad easdem emendandas praesidiis, quae Parata apud non numinum et in promptu cMu
26쪽
. PRΛΕFATlox Xlia constabat, uti potuissent editores. Inde Commentarii consilium, editioni suae, adiungendi, eo direxit vir doctus, ut ex his, quae ad corrigendum Contextum spectarent, nonnisi ea quae maioris cuiusdam momenti essent delibaret, praecipuum claram in interpretationem locorum dissiciliorum Converteret, me vero compellare hortarique ultro coepit, ut in critica parte pergerem elaborare, ac sive Notas meas ad
totum opus spectantes secum communicarem, simul
cum ipsius Adnotatis olim in lucem emittendas, sive ipsum contextum meo iudicio emendatum criticisque animadversionibus illustratum, quoquo modo ferret occasio, in publicum prodire iuberem. Accepi conditionem, et Philosopho nostro navavi operam quam potui diligentissimam: quumque suas Adnotationes non ante editurum se professus sit Matthiae, quam in publicum prodierit adparatus illo variantium Lectionum , quem Ri kopsius in sextum olim Senecae sui volumen se coniecturum significavit; δ interim
q. Adparatum dico illum mira ae studio ID. Aug. Trasistri , sumpti hiis Minii bihliopolae Wralistaviensis instructum; quo continetur Pracetii Lectio m υari intitina e 1 ia e codd. mastis, φα Me liolani in M5Lothoenb iis , Vivdo uiae, Argentorali , Bernae, Aliorsi, GHrdiae , Helmstadii. Erlangae et GueFerbii assemanitiae. Comparatae fuerant illae copiae lioe consilio, ut earum ope adornaretur nova operum Senerae editio omnibus numeris absolutissima, quae anno XCV superioris saeetili magno quidem hiatu promissa erat, tertio post anno in publicum emittenda vid. Intellige-Mauder Aug. Lit. nilinig, 4796. No. 24. sed nunquam in publicum poodiit. Easdem nuper copias omnes, librariae Meldmauniae aere redemptas, i, ast editas iam a Bilhkopsio et a Malthiae Epistolas Senecae, iii Bulikopiti manus pervenisse, ipse docet in eadem Praefat. p. 7 s l. spemque sibi faciam signifi
cat, mox aecessuros etiam Micanorum nonnullorum ae F resui cum eodicum eollationes. Quod ad Leel Ionum varietatem spectat ex Argentoralensibus codicibus cum Fessiero communiealas, obscuro quodam indicio nuperrime intellexi, suis se illam ab erudito olim collega nieo et in Bibliotheearum publiearum eura praecessore oberlisio procurat arma. Iu Programmate supra i 1e I Drato, P. 4.
3. In Praescii. ad libros de Beneficiis c ex qua nonnulla tantum excerpsit U. Editor Parisiensis vol. IV, pag. 9.
27쪽
roganti a me Extero nostro, ut, si quid in Senoeam cuius novam ille editionem ex typographia Societatis Bipontinae prodituram nunc maxime moliebatur paratum haberem, illud secum communicarem, haud gravatus sum Morales istas Philosophi huius Epistolas tradere, mea qualicumque cura studioque ex veterum librorum praescripto et criticae artis legibus, quoad
potui, emendatas. Superest, ut Iectionum earum, quas in locis oontroversis praeserendas aliis iudicavi, ullarumque Emendationum , quas ex coniectura nostra, Peream quidem admodum, desperatis quibusdam locis adserendas putavi, rationem reddam. Quo spectant Notaucriticae, quas in operis titulo sum pollicitus: in quibus quidem haud incommode iactum videbitur, si leviores etiam quasdam codicum nostrorum discre- Pantias , quin et portentosas nonnullas librariorum hallucinationes subinde adnotavero, e quibus de genio et more cuiusque codicis serri iudicium quoddam possit. Sed priusquam ad istas Notas dimittam Lectorem , intelligo esse mihi cum de ipsis Codicibus nostris Arge moratensibus, tum de aliis praesidiis, quibus ad procurandam hanc editionem Usus sum, paulo enucleatius dicendum: quem quidem locum quam brevissima potero disputatione, expediam. Vetustissimus ille et probatissimus ex nostris Codicibus, quem harum noturum aliqua, mS. a. Arg. a. aut etiam nude a. insignire consuevi, in spissis membranis luculenter et magnifice scriptus est, foliis Constans I 32, per Septemdecim quaterniones sormae quadratae distributis. Ex calami ductibus et ex univcrso genio Scripturae in qua, ut hoc utar, d,,hsiongi cle et Oe ructu a simplici vocali e distin-
28쪽
PRAEFATIO XX vguuntur, Et sere Constanter exserte duabus literis ElIeruntur; nec ullum fere occurrit sc Pibendi compendium, nisi sigura & pro et in mediis plerumque vocibus posita, et diphthongus in raro admodum per caudam literae e adnexam indicata haud dubie colligas , circa nonum post C. Ν. saeculum Conscriptum esse hunc codicem, i et quidem ex perantiquo codice fuisse descriptum, in quo verba paene omnia prisco moro inter se connexa nulloque interstitio distincta suissent, inde intelligitur, quod in eodem nostro Codice etiamnunc multis in locis non discreta inter se verba sunt, sed penitus connexa. Quod vero etiamat pie etiam dolendum est, nonnisi tertiam sere partem Epistolarum Senecae continent hae membranae. Nam quum universum opus per tria volumina olim
osset distributum, quorum primum ut suspicor Ep.
LII; ulterum Ep. LIII, usque LXXXVIII, tertium reliquus ab Epist. LxxxIx-CxXIV, Complectebatur, in nostro
hoc codice sere nonnisi postrema pars, ac ne haeC quidem integra , continetur. Periit enim ae nescio un iam olim in eo exemplari, de quo descriptus est codex noster, desideratus fuerit primus quaternio,
qui Ep. LxxxIX et priorem Partem I p. XC erat Complexus : cuius in locum, ne desectum sese primo intuitu proderet codex noster, substitutus est primus
quaternio voluminis primi eadem ut vidc tuo manu, simillimis certo calami ductibus, quibus sequentia, descriptus; quo continentur Pauli Apostoli et Sono cae, quae Olim serebantur, epistolae, cuni duabus prio-
Cum maius: Iamim Lucrariim, tum miniistulariam, sere similis est forma ei, citiae in antiquo Codice Canonum conspicitur, qui iussu Rachionis. I piκopi Argentoratensis anno Christi 787 descriptus est: euiita codicis nolitiam cum Orhe lillerat cotti munica it collega noster Gr. Gil. in δε iaces et Extraici des rara. de lia bi oche e mutoniae, inna. VH , pag. 37 3 ssqq.
29쪽
ribus ΕΡ. ad Lucilium, et parte tertiae Ep. in haec verba desinente, alterium tutius. Sic ut Sinc, Cic. qUuEverba ad sinem leguntur. Tum vero secunduS quaternio ab his alaruptis verbis incipit, nonda artibus jecimus. Suscit ad id natura, etc. quae sunt ex Ep. x . Deliinc autem continuo tenore reliquae Omnes Epistolae, vitae et in aliis codicibus ad aetatem nostrum pervenerunt, Sequuntur. Caeterum de huius Codicis praestantia nil opus est, ut plura hic verba faciam: qui quantum nobis ad emendanda vulgata Epistolarum harum exemplaria contulerit, ex criticis ΝΟ - iis nostris abunde intelligetur. Illud ut moneam non laeti tui, hoc loco alienum, superesse in eodem codico clara vestigia veteris distributionis Epistolarum Sen cae in complures libros, quae distributio quum iam A. Gellii ac tuto fuisset in usu, in plerisque deinde codicibus neglecta est, in aliis vero ita mututa, ut cum ea, quu Gellius usus erat, minime convcniret. Nam quum in aliis codicibus Libri numerentur quinque , in aliis vero Oiginti duo ; in nulla earum Epistolarum, quae in istis codicibus ad Librum XXIII E Puntur, reperiuntur hodie verba Pa, quae ex li-b o XXII Epistoliarum Se incae ad Lucilium Scνψtα-rum ab A. Gellio Noct. Att. xv, 2, prolata legimuS.
. . In eo codice, cuius ad exemplum expressa est vetusta editim Romana, quinque numerabautur Libri r in ed. Ven. et Erasmi, non nisi Dinimi duo. Totam delude rationem per Libros distinguendi has Epistolas prorsus misit Nitrotiis, nullum eius vestigiiim in vetustis codicibus supe esse ratus. Et igia i alii eam sane codiees longe pleri lue t Irra Nostris Arg. h. et Ars . c. et Od. A. Sed in his et Mituri. ipiemadmodum ei in editionibus omnibus, si gratae Epi lotae suis nummis distinguit ritur. Ac dissei l ilui dein paulii turn numerandi ratio ea, tua rodices mssii vetustae iue editiones utuntur, ab hac cluae indea Mureli, tibi. ille ruulgo est recepta: cuius diiseret liae haec rausa est, lyxod ii tiasstis codd. una stibili te Epistola lis rperam in duas erat tribula, et in it in millis etiam etida serieri Epistolariam ii ounillil mutata in ctristis,illio ait lcrii nostria alta. a. nulli Epi,iolae nota itu mei alis a priuia ruauu adiecta est.
30쪽
ΡR EFATIO X VAc ne in nostro quidem codice verba illa leguntur: at nimirum in hoc nonnisi uiginti numerantur Libri, quibus omnes illae cxxiv Epistolae, quac ad nos pervenerunt, continebuntur. Ex quo intelligi par cst, verba ab A. Gellio prolata 'non debuisse in aliqua carum Epistolarum, quae hodie supersunt, quaeri; exstitisse autem Gellii. aetate praeter illas, et post illas cxxIu , quae ad nos pervenerunt, plures adhuc
ullas, quae aetatem non tulerunt. Ad vetustissimas istus membrunas Arg. a. et aetate
et reliqua praestantia proxime accedere illae videntur, quas hae designatione, A mPI. vel rus. An l. insignivi. Nempe Amylonianum codicem quia in Ampioniano collegio Ersordiae asservatuo nominaverat clar. Matthiae, qui quum totum cum exemplari Bipontino contulisset, eiusque varias Lectiones cum Rahkopsio communicasset, mihi quoque, speciminis loco, Le-4. In hoe ei ire inter Epistolae exitum , quae xvir vulgo numeratur, et inter Epistolae xciri initium, eiusdem calligrapiti manu qui eaetera scripsit,liaee interposita leguntur:
Tum ante Epistolam xcvi, ita habet:
Similiter Liatii XVII , intilliin notatur ad Ep. cr. Lhri , ad M. CIv. Litri XIX , ad I p. m. Πιri XX , ad Ep. cxviii. Denique in sine Epistolae xxiv , ita qua desinit eodex, post ullium verba, i incissimos me felices vaLE, haec subiiciuntur:
Igitor postrema Epistola , quae hodie superest, claudebat Librum υicesimuniripiare iiii mirum est non legi in his Epistolis, quae ad nos pervenerunt, ea erba quae ex Lihro XXII, citaverat Gellius. Similiter vero Fabricius in Biblioth. Lalitia, ubi de Senecae seriplis agitur, adnotavit aruiemari in me ἀ- balloesia mi IV istimi. πιι murina Codicem , in U PHLMseu hui Diuolae in libros XX sim disciniame.