Sol flamma, siue Tractatus de sole, vt flamma est, eiusque pabulo. Aphorismi analogici parui mundi ad magnum magni ad paruum Petrus Bourdin

발행: 1646년

분량: 176페이지

출처: archive.org

분류: 화학

31쪽

18 Sol flamma.

perpetub nouae sub ponte in eadem quantitate, & per idem spatium fluentis: quod non est minus mirabile, quam quod dicimus de sole. Ad quartum respondetur , negando

Min. sol enim est oblongus, videtur tamen a nobis in terra degentibus rotundus : quia vi detur solum basis illius pyra. midis , quam facit sol. Illa autem basis,

qua parte nos respicit, est rotunda, seu sphaerica, seu Conuexa. Praeterea omnia corpora multum distantia videntur sphaerica, seu rotunda, quia radij angulorum

non perueniunt ad nostros oculos.

Ad quintum respondetur solem in mundo sic esse collocatum, ut uniuerso nocere non possit: Aerem ' inflammare non potest, quia non est pinguis: neque globum terraqueum, quia nimia est distantia : praeterquam quod calor, siue actio solis est multo minor Versus terram, quam versus Firmamentum quo fertur: S hoc patet in nostris flammulis. Firmamento nocere non potest , neque astris aut planetis, quia non lanc corpora in- .flammabilia. Ad sextum respondetur distinguendo Maior. caeteris paribus, concedo Maior. .

32쪽

non paribus; negatur Maior . Ad probationem in ea contentam respondetur, non in omnibus terrae locis maius esse frigus, quando sol est propior terrae sed tantum in iis , quibus radij sunt magis obliqui In aliis autem, quibus sunt recti, maior est calor, caeteris paribus, quam inris etiam quibus radis sunt quidem recti, at sol est remotior. Ad id, quod dicitur

de media regione aeris, Respondeo duas esse maioris me i, quam in infima , frigoris causas: Alteram, Vaporum in ea re-fiigeratorum , vel propter evanescentes in aerem superiorem spiritus igneos; vel propter occursum, & actionem corporis stigidi, per illam regionem descendentis r , Alteram , minorem quantitatem spirituum igneorum, quam in ea, quae t me vicina est; ubi maior est radiorum, atque adeo caloris, propter reflexionem, copia: plures item ignei spiritus e terrae visceri.

bus erumpenteS.

Ad septimum respondetur distinguendo Maior. flamma pama ; Conceditur Mai. flamma ingens, qualis est sol, nega tur Mai. unde negatur Consequentia : dc certe si vehemens est flamma; comburit per reflexionem, ut patet in fornacibus,

33쪽

1o Solflamma.

ubi liquatur ferrum. Flamma enim Vicina follibus non minus, quam sol per reflexionem stuppam accendit.

QVAESTIO SECUNDA. n sol nutriatur vaPoribus s

E R nutriri non intelligo nutritionem, quae viventibus Conuenit, perquam res Vna numero crescit, vel certe Conseruatur : sed continuationem , & successionem partium eiusdem rationis, per quam partes de nouo fiant, succedantque in locum abeuntium : quod est conseruari secundum speciem , per fluXum continuum , non autem secundum numerum, ζer nutritionem: haec enim solis viventius conuenit: sol autem non est corpus per se vivens, cum partes non habeat organicas. Itaque, dum quaeritur an sol nutriatur vaporibus t quaeritur an sol conseruetur in loco, ubi est fluenter , ac sue- cessive, vaporibus qui mutentur in flammam ad continuandum solem 3 Quod dictum est de nutritione dicendum est de pabulo. pabulum enim hic sumitur pro

34쪽

materia, ex qua fiunt siue educuntur suo cessive partes flammae solaris, in locum abeuntium suc cedentes. sic aer, ex quo successive aquae generantur in fonte, appellari potest aquae pabulum.

CAp VT I. , Proponuntur variae sententia.

PLε Ri nunc fatentur solem esse ignem : & certe P. Christophoorus Scheiner insua Rosa ursina, tam multis auctoritatibus , tamque firmis argumentis id confirmat, ut rem persuadeat. Verum pauci admodum loquuntur de illius pabulo, seu materia , qua Conse

uatur.

I . Sunt, qui dicant solem non magis indigere pabulo , quam ignem. Elementarem ; atque adeo non esse quaerendum illius pabulum. Refellitur ista sententia. quia sol non potest esse purus ignis ,quum sit tantae lucis ; est ergo mixtum igneum, quale descripsimus capite 4. quaestionis praecedentis.10. Alij dicunt solem esse ignem solidum ac densum, in cuius cauitatibus sit materia sufficiens ad illius pabulum: quo - ui

35쪽

ubi liquatur ferrum. Flamma enim Vicina follibus non minus, quam sol per reflexionem stuppam accendit.

QVAESTIO SECUNDA.

Ansel nutriatur vaporibus

V 'Vtriri non intelligo nutri

tionem, quae Viventibus Con- uenit, perquam res Vna numero Crescit, vel certe Conseruatur e seiu continuationem , & successionem partium eiusdem rationis, per quam partes de nouo fiant, succedantque in locum abeuntium : quod est conseruari secundum speciem , per fluxum continuum , non autem secundum numerum, per nutritionem: haec enim solis viventibus conuenit: sol autem non est corpus per se vivens, cum partes non habeat organicas. Itaque, dum quaeritur an sol nutriatur uaporibus t quaeritur an sol conseruetur in loco, ubi est fluenter , ac sue- cessive, vaporibus qui mutentur in flammam ad continuandum solem 3 Quod dictum est de nutritione dicendum est de pabulo. pabulum enim hic sumitur pro

36쪽

SOlflamma. M

materia, ex qua fiunt siue educuntur suo cessive partes flammae solaris, in locum abeuntium succedentes. sic aer, ex quo successive aquae generantur in fonte, appellari potest aquae pabulum.

PLεRI Q ε nunc fatentur solem

esse ignem : & certe P. Christophoorus Scheiner in se a Rosa ursina, tam multis auctoritatibus , tamque firmis argumentis id confirmat, ut rem persuadeat. verum pauci admodum loquuntur de illius pabulo, seu materia , qua Conse

uatur.

I . Sunt, qui dicant solem non magis indigere pabulo , quam ignem. Elementarem; atque adeo non esse quaerendum illius pabulum. Refellitur ista sententia. quia sol non potest esse purus ignis ,quum sit tantae lucis ; est ergo mixtum igneum, quale descripsimus capite 4. quaestionis praecedentis.10. Alij dicunt solem esse ignem solidum ac densum, in cuius cauitatibus sit materia sufficiens ad illius pabulum: quo

37쪽

11 Sol flamma.

modo subtentaneis ignibus materia quaedam pinguis, ac subterranea sussicit.Neque haec sententia videtur vera; tum quia totus sol non esset ignis, ne quidem maxima illius pars : tum quia corpori solido tanta lux,quanta est solis, conuenire non potest. Ignium autem subterraneorum longe diuersa est ratio. Ipsi enim quid sunt ad uniuersam terram subministratur illis materia ex varia Clementortim Commutatione , seu circulatione , pe quam nonnulla mixta minus perfecta fiunt ex igne, aere, aqua, & terra, quae sunt pinguia,S humida,& consequenter ignis materia.

30. Alij docent solem esse corpus solidum, ac densum, circa centrum , & partes a conuexo remotas: fluidum vero, Mrarum, atque adeo flammeum, circa comvexum : non tamen caudatum , neque

xurbinatum : quia quam habent inclinationem ad centrum eius solidae partes; eandem habet ad idem centrum illa flamma : proindeque sphaerain facit perfectam, Vt aqua respectu terrae, & centri

mundi.

Pabulum illius flammae dicunt esse m teriam, quam sol egerat ad extrema: quae

38쪽

materia eandem habens cum caeteris inisclinationem ad centrum solis, iterum ad illud redit. Fitque iterum materia flammae ; quomodo ,Vapores, & exhalationes egeruntur e globo terraqueo,postea 'erbredeunt, fiuntque iterum aqua, & tetraratque adeo noua Vaporum, atque exh lationum materia ; neque illud magis mirabile est, quam perpetua ex ADt eo

monte flamma. ia

Neque haec sententia vera est. Iv. quia telescopium distingueret in sole flam mas, a solido corpore ι cum distinguat

maculas, & faculas: eas autem non dis tingui certum est. 2'. quia , quod fuismateria flammae, M in flammam conuersum, non nisi post multas Commutatio-,nes redit in materiam flammae. Fortasse

dicent esse circa solem spatium aliquod, Vnde quaque corpore solido circumdatum, in quo fiant naturaliter, & successi-ue, propter loci dispositionem, illae dumtaxat mutationes, quae ad flammae pabulum', seu materiam requiruntur , qualedicitur esse in lucernis perpetuis. At tale spatium respectu solis deberet esto in. gens , & in se claudere globum terraqueumr Cum respectu flammulae, quae

B iiij

39쪽

2 4 ,Sol flamma

fitin lucerni perpetua, tantum fere sit,

ciuantum est Firmamenti concauum respectu solis Quale spatium ipsi nequo

probant , neque concedunt si dicant eeentro solis materiam pinguem flammae Capacem eructari, & eodem recidere farces ex humido pingui a flamma depastoresiduas , easque Circa Centrum iterum impinguari, fierique materiam flammae; Quaeram, an totus sol sit ignis an non 3 si totus est ignis, non minus depascet humidum pingue circa centrum, quam ci Ca extrema, SI Consequenter aridae faeces ex flamma residuae potius ibi comburentur, quam humorem colligant, fiantque sterum materia flammae. Si totus sol non est ignis, & altera pars non sit combustibilis; non faciet pinguedinem: Si vero sit combustibilis, comburetur. Ex his patet hanc sententiam non esse admittendam. Quod dicitur de AEthna monte, SI VapOribus , valde diuersum est ab hac sententia: nam ad flammas aethneas noua perpetuo colligitur aliunde materia, stificet mixta quaedam sulphurea ex aere, aqua mediterranei maris, & terra. Vapores autem seorsum igneo calore stablati, in aeris media regione refrigerantur,& in aquam

40쪽

Sol flamma. Μ

redeunt, ac terram.

Hoc etiam habet incommodum haresententia, quod solem faciat corruptibilem, nihilo tamen minus independentem ab aliis totius mundi partibus: atque adeo tollit mutuam inter mundi partes dependentia, py quam mundus est quid unum. 4'. Hippocrates lib. de floribus sect. 3. sic loquitur : Igni spiritus nuIrimentum praebet,

eoque priuatus ignis vivere nonpotes: atque adeo perennem selis cursim aer ρerennisintenuis esse facit. Hic aer aliud esse non potest quam vapor & exhalatio. 10. Stoici omnes, ut videre est apud Cornelium a lapide in v. q. c. 3. Eccle. Docent solem esse ignem, qui pascatur, se alatur vaporibus e globo terraqueo pulatis , se ad se auractis. Quos etiam sequitur, ac tuetur Balbus apud Ciceronem lib. 2. de nat. deor.& post eum Plinius i. r. c. 9. Senecael. 2. naturai. quaest. sic loquitur. Hinc eterra)profertur, quo Fusiineantur tot sidera, tam exercitata, tam auida perdiι m, noctemque, ut in opere, ita is in passu: Et omnium quidem rerum natura I quantum in nutrimentum si bi satis es apprehendit. Sc l. s. c. I 6. apud Scheiner l. . Ros ursinae, parto 2. c. 28. totum hoc caelum, quod igneus aether,

SEARCH

MENU NAVIGATION