De priscarum quatuor populi Atheniensis tribuum quae vulgo Ionicae dicuntur ...

31쪽

- 1 Orangorum et AE aeo arum Athenienses, Aegis imo is ensium nomino una gessisse narrat Mee iam euum reliquorum vidia. o Mnere. Θο vero tempore Misag iserint Athenionaea, bri IIII eap. 44. his verbis laedimi: ἐστι μιν Πελασγων ἐχόν- τὴν νουνἘλλαδα. Unde apparat, id quod Herodotus Athenienses prodiderae

Mane Pelasgos, noxae quodam eum generali eius sententia de nominis Palamisari es historia eoauunctum esse Antiquis-'almo nisi tempore eas nationes, quae tum Graeciam ine Merunt, eunetas, aut plurimas vitem eariun, uniYem qu-dam nomine Pelasgos appellatos nae eo et, idquod pra

ter Ionos etiam de Molibus i et de Areadibus nomin sin memorati Praeter hane autem Pelasgiuarum nationum universitaetaem alteram quandam exstitias putat Bellentesin., Ma enso paulo inferiore iampore tantopere illam superari es tam esse, ut at ipsius plurimi et potentiasim po- pG ad Histam transeuntes, prist mi illud generale --. Pelasgorem eum novo Halienum, misi tamen propriis Si gulam nationum morib et nominibus, eo mitarent. stus ors smpore onus Attici et Aegistenses, Posi ammium esse desierint, laeti sint Bellenes, hoc neque ser με ad quia mox intum est. Nam videri quidem P

32쪽

ab Atheniensibus in ante magnam Dominis gramine esse mutata Pelasgorum enim Tyrrhenorum in Avisam re intio, cujus tempore, testo isto Herodoto laen, Athenienaaadam ad Hellenes pertinebant, in eandem aetatem in lit, qua Boeoti Aeolas in Boeotiam commigraverant D. uuamobrem exspeetaveris, illi tempori nominum istam mutationem ab Herodoto attribui, quo Ion eum eatena Hellenis subole in meridionalem Graeciam eo nigrarissa seratur sui tamen opinioni vi tur alias eanrepugnare, quo quidem erodotus uberrime de diversis illis Graeeorum nominibus disserat, libri . eaput in Μετα δὲ ταττα ἐφρόντιζε scit Κροῖσος ωτοώων, τους

tur Athenienses, quippe qui sint dones, uior e mos,

quum tamen ab Iove, a quo Seeundum prioram ill- Η-- doteum loeum VIII. 44. nomen Ionicum primum ac perant, Bellenum quoque nomen, quippe ab Henenis nepois, iis in*tum fuisse porteret Reapse vero Herodotus, sabulosa uiriu que nominis originatione plane neglecta, suam potius histο-rieam OHeeturam de re hoe loco videtur exposuisse. Enitet enim ex eo libera quaedam et tegra de nationum illarum nominsbus sententia, quae ab ea, quam Supra deseriapsidius, genealogica nominum deduetione longe aliena est. Nam comparatis Atheniensibus et Lacedaemoniis, hi primum

opponuntur illis ut civitas geniis Doricae Ionieae gentisi CL Od. Mulier, ire menos p. 432 ride. Mira

33쪽

emini, dolad Athenienses, quippe Iontea natio, principio,

ineuntur, pertinuisse ad Pelasgos, Dorie vero omni tempore clerina mea numerata esse. Videtur igitur Herodotis, quomodo , Dores' nomen gentile Lacedaemoniorum, eodem modo nomen Ionum ipsius eius gentis, erius pars eratis palan Athenisnsis, proprium vocabulum fuisse quod, quamquam onerali omplurium gentium nomini Pelasgico, aeque ae sorteum generali Hellenum nomini, prineipi subjeetum merit, tamen, postquam ea gens, cujus erat proprium, elas ea illa universitate relieta, ad Hellenos pertinere coeperit, nihilo minus perduraverit. Et prestet quidem, quae amborum inorum nominum,

Pelasgis et Ionisi, inter se oriunetio suerit, siquidem Asese et Aegialenses, nee minus Arcades et Aeoles, revera nerunt unquam Pelasgi, vix allter potest intelligi. Nam id quod alii nomen elasgorum existimant, tamquam et ipsum fuerit gentile, Ionieae gentis nomini oppositum fuisse, Athenienses vero eterosque istos populos, quum nomen et smum in Missent, relietis propriis suae gentis moribus ininam usdammodo gentem, Ionieam sellieet aut Aeolicam, se transformasse hoe jam ob eam ausam ineredibile apparet, quoniam omnes Ios popuI- eonstat omni tempore sui juris ruisse. Nomen enim et mores gentis cum gentis libertate aretissime conjuneta sunt, ne nisi a popuI exterorum ditioni subjecto abjici et eum novis et externis in tari solent. Iam vero de eo potest dubitari, num reVera, id

quod Herodotus narrat, Albenienses et Aegialenses principis herint Pelasgi. Prolaeto enim disseile intenere est, quo document illud Herodoto possit probatum fuisse. Nam siqua vetusta sabula Herodoti ista auetoritas nixa fuisset, sa-hulosae hujus originis vestigia, sim in ceteris ab eodem de Atheniensium nominibus proditis i), in ea quoque neees-i CL VIII. 44.

34쪽

tum fuisse. e re autem tam vetusta memoriam ullam aliam, quam sabulosam, Herodoto proditam fuisse, non a modum verisimile est'. uare quoniam praeter Her. tum, quantum mihi quidem Ompertum eat, a nato Veterum memoratur, Athenienses antiquitus inter Pelamon

numeratos suisse Β, adduci poterit aliquis, ut illud estu eiura modo Herodote niti existimet, seramdum umversam ejus opinionem do Pelasgici nominis v et sortunis a LSed hoe ad nostram disputationem non pertinet sumesin nobis, quod nostra disquisitionis hae summa oonstat inter omnia et Atticorum et Aegialensium nomina, de q--rimus, solum Ionicum horum populorum gentile et quoddain hereditarium suisse, sive gentem Ionieam principis allisin modo ela imo estusdam gentium universitatis sumo, ais. e minus probabile esse putamus cetera enim nomi-, quae erodotus enumerat, a locis modo et sed a D-mpulis indita ena apparet. Nam et -- α -- c

tempore, quod Doricam migrationem antecessu fidurchaus, ei no igeno aehriehien Si k-nte heri an ν -- tmen, in mythiacto, heila auarao Tradition thesis aua oetiacter Bearbeiiunguesctopne Wio aio dieaelbon benuis D nne Wir noch iotat ehris yeurtheilon Perperam aliquis Pelasgicum murum, qui in are Athe--- suis, pro Herodoteae opinionis testimonio afferi e moenim a cluneta illa Pelaagorum Tyrrhenorum natione e tru- eius est, quae nonnunquam eum ipso Attico populo confund tur. Cf. Herod. VI. 137 140. et Od. Muneri ore -

35쪽

ut singuli iidem populi pro stirpe Iones, pro populorum vn versitata, Hua partes essent, Pelasgi, pro sede denique aut urbe alter Cranai, Attici, Athenienses, alter Aegialenses, eodem tempore dicti esse possint. te vero sententiae de nominum illorum mutuo nexu, - ex uero si loci et ex ipsa rei natura consequi vid rur, alia quaedam Opposita est, quae, quantum ego eis, ah od uultero uberrime explicata et probata est duae quum et apud eum et apud alius euin certa quadam sententia doquatuo tribubus arcte conjuneta sit, de hae quoque una eum illa dam hoc Deo erit dianerendum. Existimat igitur Mulierus, Ianes et ab Attieae et a misea in regionum, cireum corinthiacum Saro immus sinum uitarum, quae secundum Veteres priae tempore erant

ab Ioathus habitatae, primis incolis longe diversam gentem

Mane. uam gentem, postquam a natione quadam septemtrionali ut quidem auspicatur Aehatea se separaverit, eas ominos, qua olim inmisisse sertur, uis invasisse prinoosque earum ineola vi subegisse. ει saeto Attinam e vitatem in eam formam esse redaetam, vina quani reliquiae quatuor inae tribus usque ad Clisthenem perduraverint. nes enim in sejunctum militum ordinem congregatos reia

pinlisae imperium tenuisse priscos autem Pelasgieae stirpis incolas, Ipsos in tres tribus divisos, neque eonnubiis cum Ionisae uir, hopletibus istos, tantum obedivisse 9. Mas opinio mulis, praesertim quae de Attici Ionisinqua heroibus proditae sunt, ultero probatur. Iam Hellenis r D istam opinionem exposuit Mallem variis Ioelat --menon S. 121 et S. 302 in libro do sacris Minervae Polladis p. 8 et 12, uberrime vero in libri L de Doribus p. 23τ

36쪽

ait, veram memoriam ' eontinere 9: Iones a septemtriono Atticam et Aegialum invasisse. Magis expresa autem tperspicua hujus invasionis vestigia in iis sabulis cognoscit, quae narrent, quomodo Ion erius persona Ionteum noma re significetur, in Atticam receptus siti uod enim Ionii Atheniensium bello contra Eumolpum πολέμαρχος suisse dicatur, eo indicari, Iones non ut eteros Attisos negotiis pacis Occupatos, sed tantummodo milites suisse D. AEuo que Ion a sola matre ab indigena Erechthidarum stirpe or undus seratur, hoc novum domicilium ab Ionibus in At a paratum Optime ultero videtur significare ). . Neque The-Seum, quem non indigenam Aiueum, sed et ipsum Ionicum putat heroem, nisi ab inferioribus sabularum corruptoribu eum prisca Attiea Erechthidarum stirpe Me eonjunctum. Evidentissimo vero, et hoc quidem potissim arguementationis undamento utitur raonum advenarum et i digenarum Atticorum diversitatem diversitate sabularum deorumque cultuum empici, quae cum utriusque populi heroi eis sabulis sint connexa uuaeeunque enim ab Ione, Aegeo, Theseo, Ionieis quippe principibus, de divinis rebus instituta et gesta prodantur, nunquam ad Minervam et u i CL Dorier, d. I S. 11: Νicti meis nachweia r

37쪽

earium, indigenarum principes duos, sed eonstantissime aut ad firmandum Neptuni ultum pertinere, insonum horumque Moesinua inibus flebrati, aut adeommercium quoddam eum Deliaci Delphiei, Cnossi Apollinis aeris instituendum sive servandum quodquum et Aegeum, cujus ipsam personam e gnomine Neptuni ortam fuisse opinatur, et Theseum sa-hulis de Neptuno proditis multis modis implicatos esse, demonstret, etiam cum Apollinis cultu hos heroes eoiuunetissimos reisae, probare Onatur. Aegei enii dominii fines usque ad fanum Pythium ad oenoem situm, ubi pompae, ab Atheniensibus Belphos duci solitae, mansio fuerit, extensos iisse narrari. Theseum Apollini omam eonsecrasse, e phis quoque loeum quendam nomen Θησεία gessisse D. Mam prise illa ama itineris in cretam a Theseo facti, anteaquam ab inserioris temporis Atheniensibus iniquissimo depravata sit, nihil aliud significatum esse, quam ultuum et religioάum communicationem quae sabula autem nobis de tributis, inotauro retico ab Atheniensibus pensitatis pro- ta sit, eam e fama prisci Atheniensium aerii, sacros se

vos nossum in Apollinis ministerium mittendi, derivatam diisse putat, probatque loco Mistotelico ). Denique Delphina sollemnia et dodneta e creta Delphisve, et ab Ionicis principibus, imprimis a Theseo Athenis instituta suisse, stibuli eo it Ionem vero eum Apolline multo etiam conjunctiorem o sabulis apparere, num ipse filius dei fuisse

in ovaque sis. dueatus use seratur. Contra inter maeon Atti e deos heroesque et Apollinem nullam omnino i te eSSiss rationem. Nam quae de vetusto quodam Attico

Apolline, Minervae suleavique filio narrentur, dum nec

38쪽

2bulas, nee euuus horam Mor 1 ---- I. proferantur, minime fas eredibilia, sed a m - tius ido uota vidual, ut ejusdem urbis cinis s. e. --

viderenturi

Ex his omnibus hic clarius apparere, Apollini ro . . nem ab Ionibus, quum Athona e- gnaront, o Meviam esse quos, quemadmodum ipsi, ollisos quippe natis, ah indigenis, paeis negotiis Meupatis, separati permansoris

eodem modo etiam suum deum hellitum Apollinem memini subjectorum Atticorum colere permisisse duam, quum, que ad Solonis saltem aetatem, duntaxat so οπικρος possint νε- ται Ἀπολλωνος πατρω- reete appellati m. la Jurandum illud, quo novus quisque arcton, ae et Iovem ceum - κεῖον et Apollinem patrium olere oon nulla debuerit D ex eo tempore origine duxisse, quo sit patridae, id est Ionicae familiae, rehontum mnere fimoti sint. Neque aliam esse ausam, quare et expiationes, incretica Apollinis religione positae, et eum illis evriminua-aima judicia de caodibus prineipio solarum fuerint Eupa. darum, quorum dura a Theseo, Ionis quippe Insaeeipe, bulis repetantur λVerum tota ista argumentatio, si diligentius examina. -rminiam eas apparet. Nam Mobri illa Mimas est nicas genealogia, ut do hae primum eam, vis lauti in moriam eontineri, si ideo non odia pro exto heri, quoniam ea non apud omnes Grao cavetoriistem habuit. Euripides enim Xuthum, quamvis et ipse peregrinum heroe non aman Bellonis, sed Aeoli, filii Iovis, filium praedicat; 0 D eo jurejurando et Demosth. Eubulid. 54. et π;Platner Boitrage u Kenninis d. ait. Rechis. p. m. qq. - ὸ Eupatridas,uller eosdem viso eas atque tribum hopletum, quam solos Iones comprehendinae putat, apertum

39쪽

in otiamsi hoo caesaemittas, pus uallarus au Iam uia- go aisnam Messeisinummodo fictam esse, quo instingis, qua ratione potissimae quaeque nationes Graecla ge---umovenum no-- oomprehendi potui ant, etiam sabulis pro satur. Unde apparet Ionam quidem filiam Xuthi, neelamon. Trihumine vis filium inventari Hua Memmatis anti-- ω- Mirum fuisse Eadem fere ratione etiam eas sabuisa, quae Xuthum et Ionam in Auleam receptos narrant, - eam Mogo Maa r agnina, sed inventas salsae, ut Isa ahula heroum Attisorum insφreretur, jam supra iamriua demonstravisnus. Imprimis quod is in bello Eleu--- - redem Mase narratur, nequaquam prosecto potest

de Ionio .odam ordino militari huelligi, sed in eo pos in . . quod Iun, quom invidensium illo bello nes nussa,

rex poterat ambulas fabri toro appellari, quia Ereehthsumo tompollo Athenarum rogam siluae, vetustissima iam eon- Mahan his anim minare quidem eviter et additamentis .mar. n. ero . tua evortelle mythologis Mere vid batur. Eoque id quod Boedromiorum origo ad Iovis auxilium no uiuis reseri , de separato ballis ordine Ioniea sui pia quidquam indieare, ex iis, quae supra de Boedromiis disputavimus, jam satis apparet D. Iam ver quae Mallem de diversitate deorum disputat, eorum, quorum sabulae et religiones in indigenarum heroum sabulis respieianisr, ει seum, qui eum sabulis Ionicis MD Quae quidem mus fabulae, Elaripidi proditae, via et

origo Baiano videatur, ροὐ eap. I. opinatus sum.

40쪽

deantur emneri, vix magis in Maridiantur, Monise p . . bilia esse. Primum enim quum ab inara aerio I-- -- geum, heseum tamquam Ionicos heroen, ah altam, .mmam Pelasgieos, eiero heroes, quisunque Attiuis abalis eo-brantur, Olloeat eam, quae demanatranda sint, intorque diversitatem, tamquam argumentis non egeat, sumit Theseum imprimis, etiamia non alarum Athecliensium, sed etiam Doeaeniorum, Scyriorum' aliorumque heros λ, B videatur, nihil tamen est, quod persmmae e uadam Iouisa. gentis, qua Auleam si imasque terra aluando in-- heroem et patronum putare Iio t. vincim eam his i ta regionibus, circum sinum Saronicum jaeentibua Thaiso mbula variis modis cohaeret qua quae urbes tanguntur, a Troezen et Seyros, ipsarum earum regionum suarunt etiam

iter illud, quod adultus Theseua; Troezane per latam. prolaetas, Athenas laeti, quo me mathius Isiaea invassionis in uicam iter, Misaeus autem ultum Neptuni in istis Mis ab Ionibus institulum a uisio Moensani, ori eiuram Mulieri certe non emissemaxo videtve oui si illud augely , quod peculiari quadam memoria, a Phua hoo vata D, Aegeus ad stirpem Eretate non pertinuisse promtur, alia peculiaris de Thesei origino Iam ei obj aut,

D megeno enim et matrem Thesei Aethram riundam et ipsum educatum esse Scyro autem obiisse, sabulis notum

De sacris in Pol P. 2. - Vlt Thes. e. 13 Αἰγεως θετος γενο/ιενος Προδίον. καὶ μηδεν Ἐρεχθείδαις προσηκων. Videndus autem eat imilis Apollodori locus III. 15. 5. νιοι δε θέα Σκυρίου εἶναι

quod ex auctoritato Acholiasta ad Lycophr. V. G4. pro Σ-ρίον manuscriptorum legitur, vera lectio est, ista fabula diversitas minime mulier eonjecturam adjuvat. Σκτριος enim ab insula Scyro ducendum videtur ser. vn ad Apollod. I. c. ---