De priscarum quatuor populi Atheniensis tribuum quae vulgo Ionicae dicuntur ...

발행: 연대 미상

분량: 138페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

52쪽

an aiamredissimi uia tiamsi emineonood uos annuis ' in mea saae, solis agris colendis aut aeta peruarta est ..patas, pineum quidem popvium, praesertim prissima amporibus suisse, prolaeto non potest cogitari; - naa inepte agriuolarum et pastorum gentibus, in quae armorum et helli fuissent imperitae, Opponeretur mera Mutum natio, ex qua Bopletum tribus orta putaret e villa en- illo te- νο , . quisqua populus contra finitimorum impetus sivismi quoth. -idus a defendenda erat se prox,ua imbellis solisque pacis negotii dedita gens in Graecia suiuae, puteala sudum poetieum Homeri ingentiun Phaeaeum labulos uti ruintionem in hulosa et remota insuda similem unam ieeuntem Ingere audet. omnino oro ejusmodi tamen, Palea in Bu scivis subfuisse nominae indieant, non extrinam fi a sunt hi seu et in unam iuuatem e. unet ouae, vis a tet Huslibet ivitatis partes propri --Saariae quummae invisem postulent et desiderant, ex una poli. gente una-- civitato modo provenisse putandi auri u Bemque de ' s. quae ego a Vorisdungen hoe dio Philosophis

53쪽

iam eo tans in ea partium numerorum eongruentia et aequamas haud tecte indicat, - civili reipublieae lege et instituto. Bu sunt potissimum, quae hac disputatione probantur

et confirmantnr primum eam gentem, quae Atticam ineoluit, nulli unquam alienae genti, quantum memoria fert, subditam, et Ionica stirpe oriundam et Ionio nomine ut prisco et proprio usam fuisse deinde quatuor illas tribus non tidem nationibus in unam coaluisse, sed ex unius gentis et eivitatis divisione modo orta esse uuae duo percepta, si eonjunguntur, aliam quandam de tribuum rigine haud pa eis probatam sententiam eonfirmare Videri possunt. Etiamsi enim supra demonstratum est, Varia populi Attici nomina sibi minime esse opposita, sed populo illi pro variis ration huc eodem tempore Omnia posse indita esse, tamen non omnia ista eodem tempore nata esse apparet. Imprimis gentilo nomen Ionum videtur omnium vetustissimum suisse certo enim fiat aliquando aetas, qua Ionica gens, Priusquam inlis terris, quae a principio ab ea habitata seruntur, tamquam in stabili sede collocata esset, aut alias regiones Oluit aut, nullis tum certis et stabilibus domiciliis, vagam modo vitam gessit uua antiquissima aetate gentili illo et hereditario quasi nomino solo haud dubie usi sunt. Postquam autem pars. Atileam, pars Peloponnesi oras maritimas olere et proeertis domiciliis habitare coeperunt, singulae hae gentis universae partes, ut a se invicem distinguerentur, pra ter commune Ionieum nomen peculiaria illa a locis singulis repetita eognomina gessisse videntur, donec gentili illo nomine magis magisque e memoria submoto, his Musiari-hua, tamquam publicis et sollemnibus, fere solis uti assueti

sunt aeuodquoniam jam supra ' ex Ione eum sabula do

54쪽

tribuum orsone memoratu noviuncto mm . - .exum inter istam Timem et Ionicum nomen intemensisseeollegimus, nune eeuratius haud dubio onautae rates trillarum tribuum divisionem tempore saetam esse, quo gentile donicum nomen publicum et sollemne populi Attici vocabulum fuerit.

55쪽

' uaeritur, num quatuor tribus possint ante synoeei

unium Thesenti institutae SNe. duae quum ita sint, facile aliquis adduci potest, ut antiquissimo eo tempore deseriptionem factam arbitretur, quo gens amica, priusquam in maritimis illis regionibus stabia

is aedes eae asset a. non ita mulis sinea, sus M illi nomine solo an praecipuo saltem usa sit. Et reverae hoc quidem, etiamsi non plane iisdem argumentis probatum, eum omin erebris aententiis onvenit, quieumus illam descriptioneni, etsi Ionteum nomen hujusque cum ea connexum minus respiciunt, amen ut vetustissimae originis instit

tum ab animissima illa aetate repetunt, erius praeter hujus ipsius instituti in an nus memoria prodita in i . ut quum nominibus tribuum diversa negotia indicari agnoscantioam divisionein qu usque ad Clisthenein viguerit, re,iquias

56쪽

deantur eonnexi, vix magis, si emis Mur, Manisae bilia esse. Primum eis quum ab inora paveo -- , -- geum Theseum tamquam Ioniosa heroen, ah alis Ἀ--- Pelasgisos, ieiero heroes, quieunque Atticis sabo ν ---brantur, ollocat, eam, quae demonatranda sint, intorque diversitatem, tamquam argumentiae non egeat, sumit Theseum imprimis, etiamsi non alarum Athenios-ae etiam Doegeniorum, Seyriorum' asorinaque -- ἄ- videatur, nihil tamen est, quod peregrinae uusdam μειω- genus, quae Atticam si imasque terra aluinde inae Marit, heroem et patronum putare liceata Ἐ- imo eam hia i ta regionibus, cireum sinum Saronicum Deentibus, δε-- bula variis modis cohaeret qua quae urbes tanguntur . a Troexen et Seyros, ipsarum earum regionum suarunt .

iter illud, quod adultus Theseua', Troezane per Isthmaeam prosectus, Athenas laeti, quo Wael muthiuas Ionica inv-ssionis in uicam iter, mulisaeus autem uultum Neptuni in istis iueis ab Ionibus institutum ignificetri insani, ovi eiuram muΙleri certe non confirmaro videt si in urget' , quod peculiari quadam memoria, a Phita ho---vata D, Aegeus ad stirpem Ereelite non pertinuisse proditur, alia peculiaris do Thesei origino fama ei objici Meae

1 TroeZeno enim et matrem Thesei Aethram riundam et ipsum educatum esse Scyro autem Obiisse, Tabulis notum λ Heli Auerthahundo I. I. p. 254 Sqq. - Do sacris in Pol. p. 2. - Vlt Thes. c. 13: γεως θετος γενομενος Πανδίονι καὶ μηδὲν Ἐρεχθείδαις προσηκων. Videndus autem eat similis Apollodori locus III. 15. 5. νιοι δἐ Αἰγέα Σκυρίου εἶναι λινοουσι, πομν παι δὲ τπο Πανδίονος, in quo ni an tot', quod ex auctoritato scholiasta ad Lycophr. V. G4. pro Σωπίον manuscriptorum legitur, vera lecti est, ista fabula diversitas minime mulieri conjecturam adjuvat. κυριος enim ab insula Scyro ducendum videtur ser. Heyn ad Apollod. a. e.

57쪽

et tum tam multae Theseiae sabulae respiciunt, nequaquam .isore illi regionibus alienus fuit. Nam non solum ejus fati Iae eum vetustissimis Atticis fabulis Mistae sunt et e-nexae, sed etiam ipso Hullar auctore L Erechthei nomines Neptunum ipse inter vetustos illos et sabulosos Atti e regos elebratur, quos Mulierus priscorum Atticasi aeviariam Masgieae stirpis meroe. suisse censet duin. - se Neptunius ultus apud omnes Ionicos populos μι-atur sola natur et situ earum regionum, quas ulterus Oxistimat ab Isis nationibus vi decupatas esse; hae enim

.mnem sunt orae maritimae. suamobrem etiamsi eas ab Ionibus invasam et vi subactas putaremus, erte tamen

a di s indigeris sones ultum Neptuni suscepisse portereti quodsi revera, ut utlerus vult, onum et subditorumaama et labulam prorsus sumeta suissent, eootari onpssset, quiae Theseus, quippe qui inter principes heroo Ionum fuisset, ipsius ejus dei serretur lius suisse Husquem simum macra institnisam et firmasse, qui non onum, sed indigenarum Pelasgorum deus patrius suisset Si autem quis ipsum Theseum opinetur non Ionum, sed indigenarum illorum heroem fuisse, rursus non conveniet ille Thesei cum Apollinis religione connexus, quippe quae florum Isnum fuisse ulter videatur. Concedendum est enim illas Theseias fabulas, de quibus ulterus disserit, maera quaedam Apollinaria in Creta Delphisque a Theseo Athenas advecta i Varias fabulas do Aegei uxore prodita Vid. v. Apo

Iod. III. 15. . eum observV. Hunii.

58쪽

aut eommercium quoddam eam iaceo, I iam, Apollinis templis ab illo institutum iniseae videα - Ἀ-

ex re nondum potest olligi, Momnem ante Theaeei Maaisma priscis Atheniensibus non ultum fi se duin illa , Iado hesei itinere in Cretam dicto, siquidam tributum nisἀAtheniensium euin ultero interpretamur sacrorum . --rum mutendi metum fuisse, ipsum potius ontrarium . tur indieare. Nam etsi ea, quae ista fissicia e uiuo-- et de Daedalo narrat, ut inferiore aetate aliundo sumis et inter Theseia ista interposita, mittimus, tamen genuina

tibvia nihil aliud signifieatur, quam Athenas a Theseo assis tributi ossicio liberatas esse quod ossicium, trem μα

vigeret, riguisse autem anis memoria nataret, ne M.

visset vigere, populus hae fabula expliearo eo ius eat. R igitur, si quidquam omnino, Me eerio probatur, Apollisis religionem etiam ante Theae aetatem Athenionathaea non ignotam suisse. Ne id quidem, quod de antiquissimo quodam Atheniensium Ap ine, ineratae et nisam filio, cicaronohis servavit i , tam promus, quam stilorus, contemps rami. Haec eniin memoria vel inde ridetur vetustae opimis, quia dogmati illi contraria est, quo Minerva istacta vi α am Homeri aetate* nulla obloquenio celebrata eat, quina antiquissimas Auleas is las do ea virginitate nihil tia

59쪽

-- - - alam p. ua et non ναο , inquemmyuin umisia stud in Athaeaeis is deos inter oeognatoa. gandi, adductum e labratam illam Minorvas virginitatam sunt.-- ρο---iderem, quam 'rie quidam ejus gustoris in stogam Matoris ei ob os in simul sabula ove naevoin, ut eum vetusta Attica sabula, quae Mohi nisin minorvae et Vuleant sil O praedicabat, minitatis -- laudoin ab universa Graecia elybratam, quantum pos ast eoaei rotis unam satis videtur probabile jam antiqvis- mis tempori s Apollinem --- indiginam in tueaevitam sil atea autem, quum e finitimis Apin s sanis mala ex Mao et oinendatae dei notiones, bulae, religiones adis rentur, aut evaluisse eum Delphico Apollina aut Avisorum animis ab eo submotum, nullis sero vestigiis retios evanuitiae me tamen res ineunquo se habuit, Mela, ut ista Delphie do receptis intelligatur, peregrinam anquam gentem in Attica commigrantem ejus ultum a vexisse ponam.m, prosocio in sportet; sed suum potius Aineae, quom ipsius de ejusque pomparum aera via Belo insula in lanum eo leum serret; re piis iis illius provisaeam fuisse ausata aut eoasionem ipsa res natura

ue adventiciam signifieare Mulierus enset, ne unum ρομ' mammam me non git, ad eam sabulam quae legis tur Apollod. III. 14. 6. singendam etiam alterius illius sabulae,

uvae Erichthonium praedicabat filium Terrae, respectum MD quid valuisso posse, tamen is in nareationis itfius Verbis mis

D se Erech u. Gruber, Encyclop. s. v. Pallas Athene, ubi Od. Mulierus, dominerva minae sive Pronoea disputatia, tabulam illam a Cicerone meruoratam riusdam Ondu otionis inerva et Apollinia inuum vestigium eas apεο

60쪽

Illam enim inis elationem au in Madminis activae.aollemnia dirim ad auxilium ab Iono in bello Maalsinio Minan refertur, tam recenti is inre inveniam esse, Mam i-bujus auxilii sabulam, Maea demoniaravimus. Nihilomai.

nus illud videm, quod Ion fama seriur filius Apin is

quum si ullari illam ori turain improbes, Animotis patronum Neptuni potius seu Vulcani filium appellandum

fuisse putaveris, non optime uin noviris Videtur evnoniis.

Sed hae sola dissiculis i nullo tamen pacis aulaeis ad audaeem illam ulter eonjecturam probandam, qua λ-bulis Atticis tantum abest ut confirmatur, ut ora sit -- tetur. Etiamsi enim illi fabulae, quae peragrinam εν--Xuthum ab Attieis pace benigne recapium prodit, veri ai

oujus lacu memoriam subesse eoneodoromus, tamen i---

ab Ionibus et vi subaetam Auleam illa ignifieari putare, nimiae proseet esset audaciae D. Ne mucis recitore in terpretatione illa sabula, quas quatuor illos tribuum patronos. Hopletem, Geleontem, Argadem, Aegi reum, suis alios

fuisse memorat, a Mulier in suam aeuientiam accipitur, qu o quatuo tribubu' avio hopletea suisse Atirpis Jonicae, e . teras tribus, Pelasgica stirpe riundas, ab Ionibus vi au-aetus esse censet '. 0uodsi quis in Atticis sabulis explana

D duam enodare infra conabimur. IIo vidit Sehbmannus, qui revera eam fabulam Se tua Helene seu Iones pacto et pace in Atticam receptos esse existimat in . libro de comit p. 351 sqq. - achsmuthius autem ineli Alterthμk. I. l. p. 224. - 23M Ionicam inva- Aionem, qua quator tribus institutas et ipse putat, non Iouisse Thesei fabula significari censet. - Quam absurditatem ut evitet, Matthiaeus Mobulirium Aeeutus, totam quatuor tribuum discriptionem ad Ionieam ominatiotiem, quam et ipse opinatur Pelasgicos Aut o indigenaa ineola vi subegisse, refert. Isto enim holite o Ioae pro

SEARCH

MENU NAVIGATION